REKLAMA
Monitor Polski - rok 2015 poz. 994
UMOWA
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Malezji o transporcie morskim,
podpisana w Putrajaya dnia 10 lutego 2014 r.
Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Malezji, zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”,
PRAGNĄC rozwijać przyjazne stosunki między obydwoma Państwami,
MAJĄC na celu rozwój współpracy w dziedzinie transportu morskiego, w oparciu o zasady równości i wzajemności praw, wzajemnych korzyści, wolności żeglugi i niedyskryminacji,
UWZGLĘDNIAJĄC postanowienia umów międzynarodowych w dziedzinie transportu morskiego, które wiążą obydwie Umawiające się Strony,
UZGODNIŁY, co następuje:
Artykuł 1
Definicje
Dla celów niniejszej Umowy użyte określenia oznaczają:
1. „właściwe organy Umawiających się Stron”:
a) w Rzeczypospolitej Polskiej – Ministra Infrastruktury i Rozwoju;
b) w Malezj i – Ministerstwo Transportu;
2. „statek Umawiającej się Strony” oznacza każdy statek morski wpisany do rejestru okrętowego zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi na terytorium Państwa Umawiającej się Strony i podnoszący banderę tego Państwa. Określenie to nie obejmuje okrętów marynarki wojennej, statków pomocniczych, statków organów ochrony granic i policji, statków rybackich, statków badawczych oraz statków pełniących służbę państwową wykorzystywanych w niekomercyjnych celach z wyłączeniem statków szkoleniowych;
3. „przedsiębiorstwo żeglugi morskiej Umawiającej się Strony” oznacza osobę fizyczną, osobę prawną lub inną jednostkę organizacyjną zarejestrowaną na terytorium Państwa jednej z Umawiających się Stron zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, posiadającą swoje miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Państwa tej Umawiającej się Strony, upoważnioną do prowadzenia żeglugi międzynarodowej;
4. „członek załogi” oznacza kapitana i każdą inną osobę, która jest zatrudniona na statku i wpisana na listę załogi;
5. „port Umawiającej się Strony” oznacza każdy port morski, włączając redy, znajdujący się na terytorium Państwa Umawiającej się Strony, otwarty dla żeglugi międzynarodowej;
6. „międzynarodowy transport morski” oznacza transport dóbr lub pasażerów drogą morską statkiem Umawiającej się Strony, z wyłączeniem sytuacji, kiedy taki statek jest wykorzystywany tylko pomiędzy miejscami położonymi na terytorium Państwa Umawiającej się Strony;
7. „kabotaż” oznacza transport dóbr lub pasażerów pomiędzy portami jednej z Umawiających się Stron, w tym każdy transport dóbr lub/i pasażerów niezależnie, czy jest on zaopatrzony w konosament i jakie jest jego miejsca pochodzenia lub przeznaczenia, lub czy jest przewożony bezpośrednio lub pośrednio do portów jakiejkolwiek z Umawiających się Stron, w celu przewiezienia do innego portu tej samej Umawiającej się Strony. Te same postanowienia obowiązują w przypadku przewozu pasażerów z opłaconym lub nieopłaconym biletem;
8. „pasażer” oznacza osoby przewożone na statku jednej Umawiającej się Strony, które nie są zatrudnione lub zaangażowane w jakąkolwiek pracę na pokładzie tego statku, i których nazwiska są wpisane na listę pasażerów tego statku;
9. „dokument tożsamości marynarza” oznacza dokument wydany zgodnie ze standardami i wymaganiami międzynarodowych konwencji, zawierający, między innymi, dane dotyczące tożsamości, szczegóły i zapisy praktyk marynarza, które potwierdzają, że dana osoba jest marynarzem.
Artykuł 2
Zakres obowiązywania
Umowa niniejsza ma zastosowanie do terytorium lądowego, portów, wód wewnętrznych i morza terytorialnego Rzeczypospolitej Polskiej i Malezji odpowiednio.
Artykuł 3
Ustanowienie kontaktów
Umawiające się Strony będą pomagać sobie wzajemnie w ustanowieniu kontaktów pomiędzy organizacjami i władzami właściwymi odpowiedzialnymi za sprawy morskiego transportu.
Artykuł 4
Rozwój transportu morskiego
1. Umawiające się Strony będą:
a) przyczyniać się do rozwoju transportu morskiego między Umawiającymi się Stronami oraz współdziałać w eliminowaniu wszelkich przeszkód, które mogłyby utrudniać rozwój transportu morskiego między portami Umawiających się Stron;
b) popierać nieograniczony udział przedsiębiorstw żeglugi morskiej Umawiających się Stron w przewozie towarów między ich Państwami,
2. Statki każdej z Umawiających się Stron mają prawo zawijania do portów drugiej Umawiającej się Strony, a także do przewozu pasażerów i ładunków między Państwami obu Umawiających się Stron, jak również między każdym z Państw Umawiających się Stron a państwami trzecimi.
Artykuł 5
Niedyskryminacja i wolna konkurencja
Umawiające się Strony będą przestrzegać zasad niedyskryminacji i wolnej konkurencji w międzynarodowej żegludze i zapewnią prawo do swobodnego wyboru przedsiębiorstwa żeglugowego Umawiającej się Strony.
Artykuł 6
Przedstawicielstwa i oddziały
1. Przedsiębiorstwa żeglugi morskiej jednej Umawiającej się Strony mogą tworzyć na zasadzie wzajemności na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony przedstawicielstwa i oddziały, zgodnie z przepisami obowiązującymi na terytorium Państwa, w którym takie przedstawicielstwa i oddziały są tworzone.
2. Obie Umawiające się Strony uznają, że regulacje prawne Państwa przyjmującej Umawiającej się Strony dotyczące wjazdu zatrudnionego personelu, zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, i jego pobytu na terytorium Państwa przyjmującej Umawiającej się Strony, będą stosowane przez cały czas obowiązywania niniejszej Umowy.
Artykuł 7
Transfer dochodów
Każda z Umawiających się Stron przyznaje zgodnie z ich krajowym prawodawstwem przedsiębiorstwom żeglugi morskiej prawo do wykorzystywania przychodów za usługi transportu morskiego uzyskane na terytorium jej Państwa, na płatności wynikające z prowadzonej tam żeglugi morskiej lub zapewni swobodny transfer tych dochodów w przeliczeniu na swobodnie wymienialne waluty.
Artykuł 8
Traktowanie statków w portach, na wodach wewnętrznych i morzu terytorialnym
1. Każda z Umawiających się Stron zapewni takie samo traktowanie statkom drugiej Umawiającej się Strony, jakie jest przewidziane dla statków państwa najbardziej uprzywilejowanego w swoich portach, na wodach wewnętrznych i na morzu terytorialnym.
2. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu dotyczą również dostępu statków do portów Umawiających się Stron, do pobierania podatków i opłat portowych, traktowania podczas pobytu w portach i wyjścia z portów, przy korzystaniu z urządzeń portowych do transportu towarów, jak również dostępu do wszystkich innych usług i urządzeń portowych.
Artykuł 9
Dziedziny wyłączone z zakresu Umowy
Niniejsza Umowa nie obejmuje następujących dziedzin:
1. przywilejów własnej bandery w kabotażu, żegludze przybrzeżnej, pogłębianiu, holowaniu, pilotowaniu i innych usługach związanych z transportem morskim zastrzeżonych dla przedsiębiorstw żeglugi morskiej lub innych przedsiębiorstw, jak również dla obywateli i mieszkańców Państwa tej Umawiającej się Strony;
2. naukowych badań morza.
Artykuł 10
Przestrzeganie obowiązujących przepisów prawa
Statki jednej Umawiającej się Strony, jak również ich załogi, pasażerowie i ładunki, znajdujące się na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony, podlegają odpowiednim obowiązującym przepisom prawa tego Państwa, w szczególności w zakresie bezpieczeństwa i ochrony transportu morskiego, wjazdu, pobytu i wyjazdu załóg i pasażerów, jak również importu i eksportu towarów, przekraczania granicy państwowej, imigracji, cel, podatków, ochrony środowiska oraz przepisów sanitarnych.
Artykuł 11
Ułatwienia w transporcie morskim
Umawiające się Strony podejmą, w ramach przepisów prawnych obowiązujących na terytoriach ich Państw, wszelkie niezbędne działania w celu ułatwienia i uproszczenia formalności administracyjnych, celnych i sanitarnych oraz wszelkich innych formalności stosowanych w ich portach.
Artykuł 12
Wzajemne uznawanie dokumentów statków
1. Dokumenty statku wydane lub uznane, zgodnie z właściwymi konwencjami międzynarodowymi, przez którąkolwiek z Umawiających się Stron będą uznane przez drugą Umawiającą się Stronę, pod warunkiem ich przewożenia na statku.
2. Statki jednej Umawiającej się Strony posiadające ważne międzynarodowe świadectwo pomiarowe wydane zgodnie z Międzynarodową Konwencją o Pomierzaniu Pojemności Statków z 1969 r. będą zwolnione z ponownego pomiaru w portach drugiej Umawiającej się Strony. Pojemność danego statku będzie podstawą do obliczania wysokości opłat oraz podatków, a podstawą taką będzie pojemność podana w Międzynarodowym Świadectwie Pomiarowym.
Artykuł 13
Zobowiązania międzynarodowe
Postanowienia niniejszej Umowy nie naruszają praw i obowiązków Umawiających się Stron wynikających z międzynarodowych konwencji odnoszących się do transportu morskiego, których są stronami lub z ich członkostwa w międzynarodowych organizacjach.
Artykuł 14
Dokumenty tożsamości członków załogi
1. Każda z Umawiających się Stron uznaje oficjalny paszport lub dokument tożsamości członków załóg, będących obywatelami Państw Umawiających się Stron, uprawniający do przekraczania granicy państwowej, wydane przez odpowiednie do ich wydania organy drugiej Umawiającej się Strony, i przyznaje posiadaczom tych dokumentów prawa, o których mowa w artykule 15 niniejszej Umowy.
2. Umawiające się Strony wymienią drogą dyplomatyczną wzory dokumentów, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, nie później niż w terminie trzydziestu (30) dni od daty wejścia w życie niniejszej Umowy. Jakiekolwiek zmiany w tych dokumentach będą notyfikowane nie później niż w terminie trzydziestu (30) dni przed ich zmianą lub wprowadzeniem.
3. Postanowienia artykułów 14 i 15 będą stosowane odpowiednio do każdego członka załogi, który jest obywatelem państwa trzeciego, ale posiada dokument tożsamości zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu.
Artykuł 15
Wjazd, tranzyt i pobyt członków załogi
1. Każda z Umawiających się Stron zezwala członkom załogi statku drugiej Umawiającej się Strony, posiadającym jeden z dokumentów wymienionych w ustępach 1 i 3 artykułu 14 niniejszej Umowy oraz wizę lub inny dokument, jeżeli są one wymagane, na zejście na ląd i pobyt w obrębie miasta portowego przez czas pobytu statku w porcie Państwa Umawiającej się Strony, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa obowiązującymi w tym Państwie.
2. Każdy członek załogi, będący posiadaczem obydwu dokumentów wymienionych w ustępach 1 i 3 artykułu 14 niniejszej Umowy oraz wizy, jeżeli jest wymagana, może przejechać tranzytem przez terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony w następującym celu:
a) powrotu na terytorium własnego Państwa,
b) udania się na statek,
c) w każdym innym celu uznanym przez odpowiednie organy drugiej Umawiającej się Strony za uzasadniony.
3. Odpowiednie organy Umawiających się Stron wydadzą zezwolenie na pobyt każdemu członkowi załogi, który został skierowany do szpitala na terytorium ich Państwa, na okres czasu wymagany leczeniem szpitalnym.
4. Umawiające się Strony zastrzegają sobie prawo odmowy wjazdu na terytoria ich Państw osób niepożądanych także w tych przypadkach, gdy osoby te są posiadaczami jednego z dokumentów wymienionych w ustępach 1 i 3 artykułu 14 niniejszej Umowy oraz wizy, jeżeli jest wymagana.
5. Postanowienia niniejszego artykułu nie naruszają przepisów Państwa Umawiającej się Strony dotyczących wjazdu, tranzytu, pobytu i wyjazdu cudzoziemców.
Artykuł 16
Pomoc medyczna
Każda Umawiająca się Strona okaże w możliwym zakresie pomoc medyczną członkom załogi statku drugiej Umawiającej się Strony, zgodnie z prawodawstwem krajowym tej Umawiającej się Strony.
Artykuł 17
Wypadki morskie
1. Jeżeli statek jednej Umawiającej się Strony ulegnie wypadkowi lub znajdzie się w innej niebezpiecznej sytuacji na obszarze morskich wód wewnętrznych lub na morzu terytorialnym Państwa drugiej Umawiającej się Strony, to właściwe organy drugiej Umawiającej się Strony podejmą wszelkie działania konieczne do udzielenia pomocy i opieki członkom załogi, pasażerom, statkowi i ładunkowi w tym samym zakresie, w jakim byłyby udzielone statkowi pod banderą Państwa tej Umawiającej się Strony. Podczas ustalania przyczyn wypadków morskich Umawiające się Strony będą stosować się do zasad określonych w przepisach Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) wiążących obie Umawiające się Strony.
2. Odpowiednie organy jednej Umawiającej się Strony, na której morskich wodach wewnętrznych lub morzu terytorialnym statek drugiej Umawiającej się Strony doznał wypadku lub znalazł się w niebezpiecznej sytuacji, zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, powiadomią niezwłocznie o tym zdarzeniu najbliższy urząd konsularny i odpowiednie organy Państwa drugiej Umawiającej się Strony.
3. Wyposażenie i inne urządzenia, ładunek, części zamienne i zapasy znajdujące się na uszkodzonym statku będą wyłączone z wszelkich ceł, opłat i podatków, jeżeli nie będą one wprowadzone do obrotu towarowego na terytorium jej Państwa.
4. Postanowienia niniejszego artykułu nie naruszają praw do roszczeń z tytułu poszukiwania i ratownictwa morskiego, opieki i pomocy udzielonej statkowi, jego pasażerom, ładunkowi i załodze.
Artykuł 18
Współpraca techniczna
Umawiające się Strony będą zachęcać przedsiębiorstwa żeglugi morskiej oraz inne instytucje związane z transportem morskim swoich Państw, aby rozwijały wszelkie możliwe formy współpracy, w szczególności w dziedzinach klasyfikacji statków, szkolnictwa morskiego, administracji morskiej, ochrony środowiska morskiego oraz poszukiwania i ratownictwa morskiego.
Artykuł 19
Konsultacje
1. Każda Umawiająca się Strona może w każdym czasie złożyć wniosek o przeprowadzenie konsultacji z drugą Umawiającą się Stroną.
2. Spotkania takie powinny odbywać się na wniosek każdej z Umawiających się Stron, w terminie możliwie najwcześniejszym nieprzekraczającym sześćdziesięciu (60) dni od otrzymania takiego wniosku.
Artykuł 20
Rozstrzyganie sporów
1. Wszelkie spory wynikające ze stosowania lub interpretacji niniejszej Umowy będą rozwiązywane w drodze negocjacji przez właściwe organy Umawiających się Stron.
2. W przypadku nierozstrzygnięcia sporu w drodze negocjacji, będą one rozstrzygane w drodze dyplomatycznej bez odnoszenia się do jakiejkolwiek trzeciej strony lub międzynarodowego trybunału.
Artykuł 21
Zawieszenie
Każda Umawiająca się Strona zastrzega sobie prawo do czasowego zawieszenia, w całości lub w części, stosowania niniejszej Umowy z racji bezpieczeństwa narodowego, interesu publicznego, porządku i zdrowia publicznego. Zawieszenie takie będzie skuteczne natychmiast po otrzymaniu notyfikacji przekazanej drugiej Umawiającej się Stronie w drodze dyplomatycznej.
Artykuł 22
Zmiany i załączniki
1. Postanowienia niniejszej Umowy mogą być zmieniane i załączane w drodze wzajemnego porozumienia Umawiających się Stron, w formie oddzielnych protokołów, które wejdą w życie w trybie ustanowionym w ustępie 1 artykułu 23 niniejszej Umowy. Protokoły w ten sposób utworzone stanowić będą integralną część niniejszej Umowy.
2. Wszelkie zmiany i załączniki nie będą miały wpływu na prawa i zobowiązania wynikające ze stosowania niniejszej Umowy, obowiązujące przed lub do daty wejścia w życie takich zmian lub załączników.
Artykuł 23
Wejście w życie, trwanie i zakończenie Umowy
1. Jedna Umawiająca się Strona powiadomi drugą Umawiającą się Stronę o wypełnieniu ich odpowiednich wewnętrznych procedur wymaganych do wejścia w życie niniejszej Umowy. Umowa wejdzie w życie po upływie trzydziestu (30) dni od daty otrzymania ostatniej noty.
2. Umowa niniejsza jest zawarta na czas nieokreślony. Każda Umawiająca się Strona może zakończyć stosowanie niniejszej Umowy powiadamiając drugą Umawiającą się Stronę o swoich zamierzeniach zakończenia stosowania niniejszej Umowy, pisemną notą przesłaną w drodze dyplomatycznej. W takim wypadku, utraci ona moc po upływie trzech (3) miesięcy od dnia otrzymania takiej noty przez drugą Umawiającą się Stronę.
Na dowód czego, poniżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni przez swoje Rządy, podpisali niniejszą Umowę.
Sporządzono w Putrajaya dnia 10 lutego 2014 roku, w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, każdy w językach polskim, malajskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności przy ich interpretacji tekst w języku angielskim uważany będzie za rozstrzygający.
- Data ogłoszenia: 2015-10-12
- Data wejścia w życie: 2015-02-12
- Data obowiązywania: 2015-02-12
REKLAMA
Monitor Polski
REKLAMA
REKLAMA