Monitor Polski - rok 2015 poz. 339

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Azerbejdżanu, zwane dalej „Umawiającymi się Stronami” kierując się dążeniem do rozwoju przewozów osób i rzeczy między obu państwami oraz w tranzycie przez ich terytoria, uzgodniły co następuje:

1. Postanowienia niniejszej Umowy mają zastosowanie do międzynarodowych przewozów osób oraz rzeczy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Azerbejdżanu, w tranzycie przez ich terytoria oraz między terytorium państwa trzeciego a terytorium państwa Umawiającej się Strony i w odwrotnym kierunku, wykonywanych pojazdami samochodowymi, zarejestrowanymi na terytorium państwa jednej z Umawiających się Stron.

2. Przewoźnicy jednej Umawiającej się Strony nie są uprawnieni do wykonywania przewozów osób lub rzeczy między dwoma punktami, położonymi na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony, o ile nie uzyskają na to zezwolenia, określonego przez ustawodawstwo wewnętrzne Umawiającej się Strony.

3. Niniejsza Umowa nie wyklucza zastosowania ograniczeń tranzytu jeżeli dotyczy to interesów państwowych i spraw bezpieczeństwa państwowego Umawiających się Stron.

Dla celów niniejszej Umowy używane w nim określenia oznaczają:

1. „Przewoźnik” – osoba fizyczna, osoba prawna albo jednostka organizacyjna zarejestrowana na terytorium państwa jednej z Umawiających się Stron i dopuszczona zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem wewnętrznym do wykonywania międzynarodowych przewozów osób i rzeczy.

2. „Pojazd samochodowy” – pojazd samochodowy z napędem mechanicznym przeznaczony do drogowego przewozu osób lub rzeczy lub do ciągnięcia przyczepy przeznaczonej do przewozu rzeczy.

3. „Autobus” – pojazd samochodowy przeznaczony do przewozu osób i posiadający powyżej 9 miejsc siedzących łącznie z kierowcą.

4. „Regularne przewozy osób” – przewozy wykonywane autobusami według wcześniej uzgodnionego rozkładu, taryfy, trasy przejazdu ze wskazaniem punktu początkowego i końcowego oraz przystanków, na których odbywa się wsiadanie i wysiadanie pasażerów.

5. „Wahadłowe przewozy osób” – wielokrotne przewozy zorganizowanych grup podróżnych wykonywane autobusami między miejscami początkowymi i miejscami docelowymi, położonymi na terytoriach państw Umawiających się Stron, przy spełnieniu następujących warunków dodatkowych:

a) każda grupa osób, przewieziona do miejsca docelowego, wraca w tym samym składzie do miejsca początkowego,

b) pierwszy i ostatni powrotny przejazd autobusu do miejsca docelowego odbywa się bez pasażerów.

Jako miejsce początkowe i miejsce docelowe należy rozumieć miejscowość w promieniu 50 kilometrów na terytorium państw Umawiających się Stron.

6. „Okazjonalne przewozy osób” – przewóz inny, niż określony w ustępach 4 oraz 5 niniejszego artykułu.

1. Regularne, wahadłowe i okazjonalne przewozy osób autobusami są wykonywane na podstawie zezwoleń określonych przez ustawodawstwo wewnętrzne Umawiających się Stron, z wyjątkiem przewozów wymienionych w artykule 4, które wykonywane są bez zezwoleń.

2. Zezwolenia na regularne przewozy osób wydawane są, po wzajemnym uzgodnieniu przez właściwe organy Umawiających się Stron, na część przewozu wykonywaną na terytorium ich państw.

1. Okazjonalne przewozy osób autobusami są wykonywane bez zezwoleń pod warunkiem, że:

a) autobus przewozi tę samą grupę osób w obu kierunkach bez wymiany lub pozostawiania osób na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony,

b) przejazd autobusu z podróżnymi odbywa się w jednym kierunku, a w kierunku powrotnym przejazd autobusu odbywa się bez podróżnych,

c) przejazd autobusu bez podróżnych odbywa się w celach zabrania oraz przewiezienia z powrotem grupy podróżnych, wwiezionej wcześniej przez tego samego przewoźnika.

2. Przy wykonywaniu przewozów określonych w ustępie 1 niniejszego artykułu, kierowca autobusu obowiązany jest posiadać dokument zawierający wykaz imienny podróżnych, zgodny z wzorem uzgodnionym przez właściwe organy Umawiających się Stron.

1. Przewozy rzeczy wykonywane są na podstawie zezwoleń określonych przez ustawodawstwo wewnętrzne Umawiających się Stron, z wyjątkiem przewozów wymienionych w ustępach 1 i 2 artykułu 6, które są wykonywane bez zezwoleń.

2. Na każdy przewóz rzeczy powinno być wydane osobne zezwolenie, które daje prawo do wykonania jednego przejazdu tam i z powrotem, jeżeli inaczej nie zostało wskazane w samym zezwoleniu. Przejazd pojazdu bez rzeczy wymaga również zezwolenia.

3. Właściwe organy Umawiających się Stron każdego roku przekazują sobie wzajemnie uzgodnioną liczbę zezwoleń.

4. Okres ważności zezwoleń – jeden rok kalendarzowy.

1. Zezwolenia, o których mowa w art. 5 niniejszej Umowy, nie są wymagane przy wykonywaniu przewozów:

a) mienia przesiedleńczego,

b) materiałów oraz przedmiotów, w tym dzieł sztuki, przeznaczonych na targi, wystawy lub na imprezy o charakterze niehandlowym,

c) środków transportowych, zwierząt, inwentarza i mienia sportowego przeznaczonego na imprezy sportowe,

d) dekoracji oraz rekwizytów teatralnych, instrumentów muzycznych, materiałów oraz przedmiotów, przeznaczonych wyłącznie dla celów reklamowych oraz informacyjnych, sprzętu przeznaczonego do zapisów radiofonicznych, zdjęć filmowych oraz telewizyjnych, a także przedstawień cyrkowych,

e) zwłok lub urn z prochami zmarłych,

f) wykonywanych w ramach pomocy humanitarnej i medycznej, ratownictwa lub w przypadku klęsk żywiołowych,

g) wykonywanych pojazdami samochodowymi o ładowności do 3,5 t. oraz masie całkowitej wraz z ładunkiem do 6,0 t.

2. Nie wymaga się zezwolenia na przejazd:

1) pojazdów samochodowych bez rzeczy, przeznaczonych do zamiany i przejęcia towarów z pojazdów samochodowych uszkodzonych na terytorium państwa Umawiającej się Strony lub państwa trzeciego,

2) pojazdów samochodowych pomocy drogowej przeznaczonych do naprawy lub holowania uszkodzonych pojazdów samochodowych.

3. Komisja Mieszana, o której mowa w artykule 11, jest uprawniona do zgłaszania propozycji rozszerzenia wskazanego w ustępach 1 i 2 niniejszego artykułu wykazu przewozów, których wykonywanie nie wymaga zezwoleń.

1. Przewozy wykonywane pojazdami, których dopuszczalna masa, naciski osi i wymiary przekraczają normy obowiązujące na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, wymagają zezwolenia specjalnego, otrzymanego wcześniej zgodnie z przepisami ustawodawstwa wewnętrznego danej Umawiającej się Strony.

2. Zezwolenie specjalne, o którym mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, może określić przejazd takiego pojazdu samochodowego po wskazanej trasie lub wprowadzić dowolne inne wymagania lub ograniczenia.

3. Przewozy materiałów niebezpiecznych, wykonywane zgodnie z przepisami Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), nie wymagają zezwoleń specjalnych.

Zezwolenia i inne dokumenty, wymagane stosownie do postanowień niniejszej Umowy oraz ustawodawstwa wewnętrznego Umawiających się Stron, powinny znajdować się w pojeździe samochodowym i być okazywane na każde żądanie organów kontrolnych Umawiających się Stron.

Przewozy osób i rzeczy objęte warunkami niniejszej Umowy wykonywane są z zachowaniem przepisów ustawodawstwa wewnętrznego Umawiających się Stron dotyczących ceł, podatków i innych opłat.

1. Przy wykonywaniu przewozów na podstawie niniejszej Umowy zwalnia się z cła, podatków i innych opłat, w ilości na które pozwala ustawodawstwo wewnętrzne przyjmującej Umawiającej się Strony, paliwo znajdujące się w standardowych zbiornikach pojazdów samochodowych, części zapasowe i narzędzia, a także zapasy smarów, w ilościach niezbędnych dla normalnej eksploatacji pojazdu samochodowego.

2. Niewykorzystane lub zamienione części zapasowe, a także narzędzia podlegają wywozowi powrotnemu lub poddaniu celnej procedurze zniszczenia lub innej procedurze celnej zgodnie z przepisami ustanowionymi przez ustawodawstwo celne państwa odpowiedniej Umawiającej się Strony.

1. W celu zapewnienia prawidłowej realizacji postanowień niniejszej Umowy oraz rozstrzygania powstających kwestii spornych właściwe organy Umawiających się Stron tworzą Komisję Mieszaną.

2. Posiedzenia Komisji Mieszanej będą odbywały się, w zależności od potrzeb, na przemian na terytorium państwa każdej z Umawiających się Stron.

3. Komisja Mieszana sporządzi Protokół Wykonawczy do niniejszej Umowy, w którym zostaną określone:

a) tryb i warunki wydawania zezwoleń na przewozy osób,

b) kategorie zezwoleń na przewozy rzeczy oraz warunki i sposoby ich wykorzystywania,

c) właściwe organy Umawiających się Stron odpowiedzialne za realizację poszczególnych postanowień przewidzianych w niniejszej Umowie,

d) wszystkie inne sprawy związane z realizacją niniejszej Umowy.

1. W przypadku naruszenia postanowień niniejszej Umowy przez przewoźnika jednej Umawiającej się Strony na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony, właściwe organy drugiej Umawiającej się Strony poinformują o tym naruszeniu właściwe organy Umawiającej się Strony, na terytorium państwa której pojazd jest zarejestrowany.

2. Właściwe organy Umawiającej się Strony, na terytorium państwa której miało miejsce naruszenie, mogą zwrócić się do kompetentnych organów drugiej Umawiającej się Strony z wnioskiem o podjęcie w stosunku do przewoźnika, który popełnił naruszenie, następujących środków:

a) ostrzeżenie przewoźnika, który dokonał naruszenia;

b) okresowe zawieszenie w części lub w pełni praw przewoźnika na wykonywanie przewozów na terytorium państwa tej Umawiającej się Strony, gdzie miało miejsce naruszenie.

3. O środkach podjętych na podstawie ustępu 2 niniejszego artykułu właściwe organy Umawiających się Stron będą informować się wzajemnie.

Przewoźnicy jednej z Umawiających się Stron, jak i załogi pojazdów, podczas przebywania na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony obowiązani są przestrzegać przepisów prawa wewnętrznego tej Umawiającej się Strony.

Sprawy nieuregulowane niniejszą Umową oraz umowami międzynarodowymi, których uczestnikami są obie Umawiające się Strony, będą rozstrzygane zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym każdej z Umawiających się Stron.

Po wzajemnym uzgodnieniu przez Umawiające się Strony, do niniejszej Umowy mogą zostać wprowadzone zmiany i uzupełnienia, opracowane oddzielnymi protokołami, stanowiącymi integralną część Umowy, które wchodzą w życie na zasadach wprowadzonych artykułem 16 ustęp 1 niniejszej Umowy.

1. Niniejsza Umowa podlega przyjęciu zgodnie z prawem wewnętrznym każdej z Umawiających się Stron, co zostanie stwierdzone w drodze wymiany not. Umowa wejdzie w życie w pierwszym dniu drugiego miesiąca, który nastąpi po dniu otrzymania noty późniejszej.

2. Niniejsza Umowa zawarta jest na czas nieokreślony. Może być ona wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Umawiających się Stron; w takim przypadku traci ona moc po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania noty o wypowiedzeniu.

Niniejszą Umowę sporządzono w Baku, dnia 14.11.2013 roku, w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, azerskim i rosyjskim, przy czym wszystkie teksty mają jednakową moc; w razie rozbieżności przy ich interpretacji tekst w języku rosyjskim uważany będzie za rozstrzygający.

Wersja w języku azerskim

Wersja w języku rosyjskim