Monitor Polski - rok 2014 poz. 899

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Gruzji, zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”,

Kierując się dążeniem do rozwoju przewozów drogowych osób i rzeczy między obu państwami oraz w tranzycie przez terytoria ich państw,

Uzgodniły, co następuje:

1. Niniejsza Umowa ma zastosowanie do międzynarodowych przewozów drogowych osób i rzeczy między Rzecząpospolitą Polską a Gruzją, w tranzycie przez terytoria ich państw oraz między terytorium państwa trzeciego a terytorium państwa jednej z Umawiających się Stron i z powrotem, pojazdami zarejestrowanymi na terytorium państwa jednej z Umawiających się Stron.

2. Przedsiębiorcy jednej z Umawiających się Stron nie są uprawnieni do wykonywania przewozów osób i rzeczy pomiędzy dwoma miejscami położonymi na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony.

Dla celów niniejszej Umowy:

1) „Przewoźnik” oznacza dowolną osobę fizyczną lub osobę prawną, jednostkę organizacyjną lub grupę osób nieposiadającą osobowości prawnej, zamieszkałą lub mającą siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej lub w Gruzji, wykonującą międzynarodowe przewozy drogowe zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego danego kraju.

2) „Pojazd” oznacza pojazd samochodowy, który ze względu na swoją budowę jest przeznaczony do drogowego przewozu rzeczy lub osób, lub do ciągnięcia przyczepy bez napędu mechanicznego przeznaczonej do przewozu rzeczy.

3) „Autobus” oznacza pojazd samochodowy, który ze względu na swoją budowę jest dostosowany i przeznaczony do drogowego przewozu ponad dziewięciu osób łącznie z kierowcą.

4) „Regularny przewóz osób” oznacza przewóz osób autobusem na określonej trasie, według rozkładu jazdy i na podstawie taryf uprzednio ustalonych i ogłoszonych.

5) „Wahadłowy przewóz osób” oznacza wielokrotne przewozy zorganizowanych grup podróżnych tam i z powrotem, między tym samym miejscem początkowym i tym samym miejscem docelowym, przy spełnieniu następujących warunków:

a) każda grupa osób przewieziona do miejsca docelowego wraca w tym samym składzie do miejsca początkowego,

b) pierwszy przejazd powrotny i ostatni przejazd docelowy w całym cyklu odbywają się autobusem bez podróżnych.

Jako miejsce początkowe i docelowe należy rozumieć miejscowość odjazdu i przeznaczenia, jak również miejscowości położone w promieniu 50 kilometrów od miejscowości odjazdu lub przeznaczenia.

6) „Okazjonalny przewóz osób” oznacza przewóz inny niż określony w punktach 4 i 5 niniejszego Artykułu.

7) „Terytorium państwa oznacza”

– w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej – terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w granicach państwowych Rzeczypospolitej Polskiej, w tym lądy, wody wewnętrzne oraz morze terytorialne, grunt pod nimi i przestrzeń powietrzną nad nimi, które podlegają suwerenności i jurysdykcji Rzeczypospolitej Polskiej.

– w odniesieniu do Gruzji – terytorium Gruzji i terytorium uznawane przez społeczność międzynarodową za pozostające w obrębie granic państwowych Gruzji, w tym lądy, wody wewnętrzne oraz morze terytorialne, grunt pod nimi i przestrzeń powietrzną nad nimi, które podlegają suwerenności i jurysdykcji Gruzji.

8) „Właściwe organy” oznaczają:

– w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej – Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej

– w odniesieniu do Gruzji – Ministerstwo Gospodarki i Stałego Rozwoju lub Agencję Transportu Lądowego

W przypadku jakichkolwiek zmian w nazwach lub uprawnieniach powyższych właściwych organów, Umawiające się Strony poinformują się o tym nawzajem drogą dyplomatyczną.

1. Regularne przewozy osób autobusami wykonywane są na podstawie zezwoleń określonych przepisami prawa wewnętrznego Umawiających się Stron.

2. Zezwolenia na regularne przewozy osób wydawane są, po wzajemnych uzgodnieniu przez właściwe organy Umawiających się Stron, na tę część przewozu, która odbywa się na terytorium ich państw.

3. Wysłanie autobusu bez podróżnych w celu zastąpienia autobusu niesprawnego, a także zabranie podróżnych na terytorium państwa Umawiającej się Strony lub kraju trzeciego nie wymaga zezwolenia.

1. Okazjonalne i wahadłowe przewozy osób autobusem nie wymagają zezwolenia.

2. Kierowca autobusu wykonujący usługę transportu opisaną w ustępie 1 niniejszego Artykułu musi posiadać dokument kontrolny zgodny z wzorem określonym w Protokole, o którym mowa w Artykule 11 niniejszej Umowy.

1. Przewozy rzeczy są wykonywane na podstawie zezwoleń określonych w przepisach prawa wewnętrznego Umawiających się Stron, z wyjątkiem usług transportowych wymienionych w ustępie 1 i 2 Artykułu 6 niniejszej Umowy, które nie wymagają zezwolenia.

2. Każdy przewóz i każdy pojazd wymaga odpowiedniego zezwolenia. Zezwolenie upoważnia do jednego przejazdu tam i z powrotem. Przejazdy pojazdów w stanie próżnym także wymagają zezwoleń.

3. Właściwe organy Umawiających się Stron co roku wymienią ustaloną liczbę niewypełnionych formularzy zezwoleń.

4. Zezwolenia zachowują ważność przez jeden rok kalendarzowy.

1. Następujące kategorie przewozów nie wymagają zezwoleń:

1) mienia przesiedleńczego,

2) materiałów i akcesoriów, w tym dzieł sztuki, przeznaczonych na targi, wystawy i inne imprezy niekomercyjne,

3) środków transportu, inwentarza, akcesoriów oraz sprzętu sportowego,

4) dekoracji i rekwizytów teatralnych, instrumentów muzycznych, materiałów i akcesoriów stosowanych wyłącznie do celów reklamowych lub informacyjnych, a także przeznaczonych do wykonywania zapisów radiofonicznych, zdjęć filmowych lub telewizyjnych lub też pokazów cyrkowych,

5) szczątków ludzkich, zwłok lub prochów,

6) w celach humanitarnych, pomocy medycznej, pomocy w sytuacjach kryzysowych lub w przypadku klęsk żywiołowych,

7) przy użyciu pojazdów o ładowności poniżej 3,5 t. lub dopuszczalnej masie całkowitej poniżej 6 t.

2. Następujące rodzaje przejazdów nie wymagają zezwolenia:

1) przejazdy pojazdów w stanie próżnym wysłanych w celu zastąpienia pojazdu niesprawnego i zabrania rzeczy z takiego pojazdu na terytorium państwa jednej z Umawiających się Stron,

2) przejazdy pojazdów pomocy drogowej.

3. Komisja Mieszana, o której mowa w Artykule 12 niniejszej Umowy, może wnioskować o wyłączenie kategorii przewozów, innych niż te określone w ustępach 1 i 2 niniejszego Artykułu, z obowiązku posiadania zezwolenia.

1. Przewóz pojazdem, którego masa całkowita, naciski osi lub rozmiary przekraczają normy obowiązujące na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony, wymaga zezwolenia specjalnego (rekomendacji) uzyskanego uprzednio, zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego danej Umawiającej się Strony.

2. Zezwolenie specjalne (rekomendacja), o którym mowa w ustępie 1 niniejszego Artykułu, może ograniczyć przejazd takiego pojazdu do wytyczonej trasy lub wprowadzić dowolny inny wymóg lub ograniczenie.

3. Przewóz towarów niebezpiecznych wykonywany jest zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego Umawiającej się Strony, na której terytorium państwa taki przewóz ma miejsce.

Zezwolenia i inne dokumenty, wymagane stosownie do postanowień niniejszej Umowy oraz przepisów prawa wewnętrznego, powinny znajdować się w pojeździe i być okazywane na żądanie organów kontrolnych.

Przewozy osób i rzeczy objęte warunkami niniejszej Umowy podlegają cłom, podatkom i innym opłatom zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego każdej z Umawiających się Stron.

1. Wyposażenie i materiały niezbędne do eksploatacji pojazdów, w tym paliwo przechowywane w standardowych zbiornikach fabrycznie zamontowanych na stałe w pojeździe oraz smary, zwalnia się z ceł, podatków i innych opłat zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego Umawiającej się Strony, na terytorium państwa której są wwożone.

2. Części zamienne tymczasowo importowane w celu przeprowadzenia naprawy pojazdu zepsutego na terytorium państwa jednej z Umawiających się Stron zwalnia się z ceł, podatków i innych opłat, o ile jej przepisy prawa wewnętrznego pozwalają na takie wyłączenie. Nieużyte części zamienne oraz części zamienione powinny być reeksportowane z terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony.

Protokół do niniejszej Umowy stanowi jej integralną część i określa:

1) procedury i warunki do wydawania zezwoleń na przewozy osób,

2) kategorie zezwoleń na przewozy rzeczy oraz warunki i sposoby z nich korzystania,

3) właściwe jednostki Umawiających się Stron, odpowiedzialne za wdrożenie i wykonywanie odpowiednich postanowień niniejszej Umowy,

4) wszelkie inne sprawy dotyczące stosowania niniejszej Umowy.

1. Właściwe organy Umawiających się Stron powołają Komisję Mieszaną w celu wdrożenia postanowień niniejszej Umowy oraz rozstrzygnięcia wszelkich ewentualnych sporów.

2. Komisja Mieszana będzie się zbierała w zależności od potrzeb, na przemian na terytoriach państw Umawiających się Stron.

1. W przypadku nieprzestrzegania postanowień niniejszej Umowy przez przewoźnika jednej z Umawiających się Stron na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony właściwe organy tej drugiej Umawiającej się Strony poinformują o tym właściwe organy Umawiającej się Strony, na terytorium państwa której pojazd jest zarejestrowany.

2. Właściwe organy Umawiającej się Strony, na terytorium państwa której naruszenia miały miejsce, mogą zwrócić się do właściwych organów drugiej Umawiającej się Strony o:

1) ostrzeżenie przewoźnika, który dokonał naruszenia,

2) zawieszenie czasowe, częściowe lub całkowite praw przewoźnika do wykonywania przewozów na terytorium państwa Umawiającej się Strony, gdzie dokonano naruszenia Umowy.

3. Właściwe organy Umawiających się Stron powiadomią się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie postanowień ustępu 2 niniejszego Artykułu.

Przewoźnicy jednej Umawiającej się Strony, jak również załogi pojazdów muszą, podczas przewozu na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony, przestrzegać przepisów prawa wewnętrznego tej drugiej Umawiającej się Strony, a w szczególności przepisów dotyczących ruchu i transportu drogowego.

Wszelkie inne sprawy nieobjęte niniejszą Umową lub międzynarodowymi umowami wiążącymi obie Umawiające się Strony będą rozstrzygane na mocy przepisów prawa wewnętrznego każdej z Umawiających się Stron.

Niniejsza Umowa może być zmieniona na drodze obopólnej zgody Umawiających się Stron, która musi być określona oddzielnym protokołem, stanowiącym integralną część niniejszej Umowy i wchodzącym w życie zgodnie z zasadami przewidzianymi w ustępie 1 Artykułu 17 niniejszej Umowy.

1. Niniejsza Umowa wejdzie w życie trzydziestego dnia po dacie otrzymania ostatniej noty dyplomatycznej, w której każda z Umawiających się Stron informuje drugą z Umawiających się Stron o zakończeniu przez nią odpowiednich procedur wewnętrznych.

2. Niniejsza Umowa jest zawarta na czas nieokreślony. Może być rozwiązana przez którąkolwiek z Umawiających się Stron za wypowiedzeniem przedłożonym drugiej Umawiającej się Stronie drogą dyplomatyczną; w takim przypadku niniejsza Umowa wygaśnie sześć miesięcy po otrzymaniu takiego wypowiedzenia.

W dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni do tego przez ich odpowiednie Rządy, podpisali niniejszą Umowę.

Sporządzono w Tbilisi dnia 12.11.2013 w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim, gruzińskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty mają jednakową moc. W przypadku rozbieżności przy interpretacji, tekst w języku angielskim uważany będzie za rozstrzygający.

PROTOKÓŁ WYKONAWCZY

do Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Gruzji o międzynarodowych przewozach drogowych.

Na podstawie artykułu 11 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Gruzji o międzynarodowych przewozach drogowych, podpisanej w Tbilisi dnia 12.11.2013, w celu jej wykonania, Umawiające się Strony uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

1. Wniosek o uzyskanie zezwolenia na wykonywanie regularnych przewozów osób przewoźnik składa do właściwego organu Rzeczypospolitej Polskiej lub Gruzji, który po uzyskaniu zezwolenia właściwego organu drugiej Umawiającej się Strony, wydaje je przewoźnikowi.

2. Wniosek powinien zawierać:

1) nazwę i adres przewoźnika,

2) rozkład jazdy uzgodniony z zagranicznym przewoźnikiem drogowym przewidzianym do prowadzenia regularnych przewozów osób na danej linii regularnej, uwzględniający przystanki, czas odjazdów i przyjazdów, przejścia graniczne oraz długość linii regularnej podaną w kilometrach i odległości między przystankami,

3) kopię umowy z zagranicznym przewoźnikiem drogowym o wspólnym prowadzeniu linii regularnej,

4) harmonogram czasu pracy i odpoczynku kierowców,

5) schemat połączeń komunikacyjnych z zaznaczoną linią komunikacyjną i przystankami,

6) cennik.

3. Zezwolenia wydawane stosownie do ustępu 1 niniejszego artykułu mogą być wykorzystane tylko przez tego przewoźnika, któremu zostały udzielone. Nie mogą być one przekazywane innym przewoźnikom.

Artykuł 2

1. Przy wykonywaniu przewozów wahadłowych oraz przewozów okazjonalnych stosuje się „formularz jazdy” zgodny z wzorem określonym w załączniku 3 Umowy w sprawie międzynarodowych okazjonalnych przewozów pasażerów autokarami i autobusami, sporządzonej w Brukseli dnia 11 grudnia 2000 r. (Umowa Interbus).

2. Formularz jazdy stosuje się również przy wjeździe autobusu bez pasażerów, a także przy regularnych jazdach tranzytowych, podczas których żaden pasażer nie może zostać zabrany lub wysadzony.

Artykuł 3

1. Wzory zezwoleń na przewozy rzeczy ustala właściwy organ każdej z Umawiających się Stron.

2. Przekazywanie zezwoleń na przewozy rzeczy dokonywane jest przez:

– ze strony polskiej:

Biuro do spraw Transportu Międzynarodowego

Główny Inspektorat Transportu Drogowego

ul. Prosta 69, 00-838 Warszawa,

tel. (+48 22) 572 97 11, fax. (+48 22) 572 97 06

– ze strony gruzińskiej:

Agencja Transportu Lądowego Ministerstwa Gospodarki i Stałego Rozwoju Gruzji

16 Vazha-Pshavela ave., Tbilisi, GEO-0160, Gruzja

tel. (+995 32) 2 510 671; fax. (+995 32) 2 510 664.

3. Kontyngent zezwoleń na następny rok jest przekazywany przez każdą Umawiającą się Stronę do 30 listopada roku poprzedniego.

Artykuł 4

1. Rozróżnia się następujące kategorie zezwoleń na przewozy rzeczy: zezwolenia dwustronne, zezwolenia tranzytowe i zezwolenia na przewozy do lub z krajów trzecich.

2. Blankiety zezwoleń są kolejno numerowane, termin ich ważności określony jest na dany rok kalendarzowy.

3. Zezwolenie wydane przewoźnikowi nie może być odsprzedane lub przeniesione na innego przewoźnika (przewoźników)/ inną osobę (osoby).

Artykuł 5

1. Wniosek o wydanie zezwolenia specjalnego (rekomendacji), o którym mowa w artykule 7 ustęp 1 Umowy, powinien zawierać:

1) nazwę i adres przewoźnika,

2) termin i dokładny adres miejsca rozpoczęcia i zakończenia przejazdu

oraz

nazwę przejścia granicznego, przez które będzie dokonywany przejazd,

3) rodzaj ładunku i jego masę,

4) markę, typ, numer rejestracyjny, datę pierwszej rejestracji, masę własną, dopuszczalną ładowność, liczbę osi pojazdu oraz liczbę kół na każdej osi; w przypadku zespołu pojazdów dane te podaje się odrębnie dla pojazdu silnikowego i przyczepy, w tym naczepy,

5) wymiary i rzeczywistą masę całkowitą pojedynczego pojazdu lub zespołu pojazdów wraz z ładunkiem i bez ładunku,

6) rozstaw osi oraz naciski każdej osi pojazdu wraz z ładunkiem i bez ładunku,

7) dla pojazdów nienormatywnych o rzeczywistej masie całkowitej przekraczającej dopuszczalną masę całkowitą lub o przekroczonych normach nacisków osi – oświadczenie nadawcy ładunku uzasadniające, że przewożony ładunek nie może być podzielony,

8) informację, czy pojazd posiada zawieszenie pneumatyczne lub równoważne.

2. W przypadku przewozów pojazdem nienormatywnym, którego dopuszczalna masa całkowita, naciski osi lub wymiary przekraczają normy obowiązujące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1) Wniosek o wydanie zezwolenia specjalnego na jednokrotny przejazd w wyznaczonym czasie po ustalonej trasie należy składać na adres:

Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad

ul. Żelazna 59, 00-848 Warszawa

tel. (+48 22) 375 88 88, fax (+48 22) 375 87 68

2) Zezwolenie specjalne na jednokrotny przejazd po drogach krajowych, w wyznaczonym czasie, pojazdu przekraczającego granicę państwa, wydaje przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej naczelnik urzędu celnego na podstawie ustnego zgłoszenia.

3) Zezwolenia specjalne na jednokrotny przejazd po drogach krajowych, w wyznaczonym czasie, pojazdu nienormatywnego, którego dopuszczalna masa całkowita, naciski osi lub wymiary przekraczają normy obowiązujące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wydaje się dla pojazdu nienormatywnego przekraczającego granicę państwa, którego parametry spełniają jeden z następujących warunków:

a) wysokość, masa całkowita i naciski osi, z zastrzeżeniem litery d), są normatywne;

b) szerokość całkowita nie przekracza 3 m;

c) długość całkowita jest większa od dopuszczalnej nie więcej niż o 2 m;

d) nacisk osi pojedynczej albo suma nacisków osi składowych lub obu elementów łącznie przekraczają dopuszczalne wartości nie więcej niż o 15%.

3. W przypadku przewozów pojazdem nienormatywnym, którego dopuszczalna masa całkowita, naciski osi lub wymiary przekraczają normy obowiązujące na terytorium Gruzji, pisemny wniosek o wydanie zezwolenia specjalnego (rekomendacji) na przewóz po ustalonej trasie w wyznaczonym czasie należy składać nie później niż 3 dni robocze przed rozpoczęciem przewozu na adres:

Policja Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Gruzji

38, Kakheti Highway, Tbilisi, Georgia

tel. (+995 32) 2 418 560, fax (+995 32) 2 418 502

Artykuł 6

Niniejszy Protokół będzie stosowany od dnia wejścia z życie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Gruzji o międzynarodowych przewozach drogowych.

Sporządzono w Tbilisi dnia 12.11.2013 w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim, gruzińskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty mają jednakową moc. W przypadku rozbieżności przy interpretacji tekst w języku angielskim uważany będzie za rozstrzygający.

Wersja w języku gruzińskim

Wersja w języku angielskim