Monitor Polski - rok 2014 poz. 107

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Czeskiej, zwane dalej „Stronami”,

mając na względzie charakteryzującą się wzajemnym zaufaniem współpracę między polskimi i czeskimi służbami konsularnymi,

uznając, że uproszczenie procedur wydawania wiz leży we wzajemnym interesie Stron,

biorąc pod uwagę dorobek prawny Unii Europejskiej w zakresie wspólnej polityki wizowej oraz jej przyszłe działania podejmowane w tej dziedzinie,

uzgodniły, co następuje:

1. Strony będą reprezentować się wzajemnie w procesie rozpatrywania wniosków i wydawania wiz, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 roku ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Wizowy, zwanym dalej „kodeksem wizowym”, zgodnie z prawem Unii Europejskiej, postanowieniami niniejszej Umowy oraz porozumieniami technicznymi, zawieranymi na podstawie artykułu 8 niniejszej Umowy, zwanymi dalej „porozumieniami technicznymi”.

2. Umowa niniejsza nie ma zastosowania do wiz wydawanych w celu pracy zarobkowej, podjęcia nauki lub innej działalności, dla której wymagane jest wcześniejsze zezwolenie przez Stronę, na której terytorium ma być ona wykonywana.

1. Działając na podstawie artykułu 1 niniejszej Umowy, Strony przestrzegają odpowiednich przepisów prawa krajowego Strony reprezentującej.

2. Podejmując działania, określone w artykule 1 niniejszej Umowy, przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne Stron udzielają sobie nawzajem pomocy.

Strona podejmująca czynności w ramach reprezentacji na rzecz drugiej Strony zgodnie z postanowieniami artykułu 1 niniejszej Umowy postępować będzie z taką samą starannością, jak przy wydawaniu wiz lub przyjmowaniu danych we własnym imieniu.

1. Konsultacje prowadzone zgodnie z artykułem 22 kodeksu wizowego w sprawach wniosków wizowych przyjętych przez Stronę reprezentującą, które wymagają zasięgnięcia opinii organu centralnego Strony reprezentowanej lub organu centralnego innych państw członkowskich, przeprowadza Strona reprezentująca.

2. Strona reprezentowana, która wymagać będzie przeprowadzenia dodatkowych konsultacji zgodnie z artykułem 8 ustęp 4 litera c) kodeksu wizowego, poinformuje o tym wymogu Stronę reprezentującą w drodze dyplomatycznej.

1. Reprezentacja może być ograniczona do jednej lub kilku czynności w procesie wydawania wiz, w szczególności do udzielania informacji wizowych, umawiania się na osobiste wizyty w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym, przeprowadzania rozmów, przyjmowania i przekazywania wniosków wizowych wraz z dokumentacją uzupełniającą, zbierania danych – w tym danych biometrycznych – oraz przyjmowania opłat wizowych.

2. Wizy o ograniczonej ważności terytorialnej nie mogą być wydawane bez zgody Ministerstwa Spraw Zagranicznych strony reprezentowanej, z wyjątkiem następujących przypadków:

a) ograniczona ważność terytorialna wizy spowodowana jest faktem, iż dokument podróży aplikującego, uznawany przez obie Strony, nie jest uznawany przez inne Państwa Strony Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 roku w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, podpisanej w Schengen dnia 19 czerwca 1990 roku;

b) ograniczona ważność terytorialna wynika z faktu, że obowiązek wizowy został zniesiony przez państwo członkowskie Unii Europejskiej na podstawie umowy dwustronnej lub aktem jednostronnym.

W przypadku, gdy przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny Stron uzna, że wiza nie powinna zostać wydana, jest upoważniony, aby po rozpatrzeniu wniosku odmówić wydania wizy, zgodnie z artykułem 8 ustęp 4 litera d) kodeksu wizowego. Artykuł 32 ustęp 3 kodeksu wizowego stosuje się do odmowy wizy.

Stronie reprezentującej przysługuje prawo do pobierania opłat wizowych. Za wyjątkiem powyższego, Strona reprezentowana nie będzie ponosić żadnych dodatkowych opłat na rzecz Strony reprezentującej za rozpatrywanie wniosków wizowych.

1. Właściwe władze Stron zawierają w drodze wymiany not dyplomatycznych porozumienia techniczne, w których określają przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne właściwe do wykonywania postanowień niniejszej Umowy oraz niezbędne techniczne zasady współpracy.

2. Właściwymi władzami Stron, o których mowa w ustępie 1, są:

1) dla Rzeczypospolitej Polskiej: Minister Spraw Zagranicznych;

2) dla Republiki Czeskiej: Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

Kwestie sporne dotyczące interpretacji postanowień niniejszej Umowy będą rozstrzygane przez Strony w drodze dyplomatycznej.

Strony mogą pisemnie zmienić niniejszą umowę w dowolnym czasie.

1. Umowa niniejsza wchodzi w życie trzydziestego (30) dnia następującego po dniu podpisania.

2. Umowa niniejsza zawarta jest na czas nieokreślony. Każda ze Stron może wypowiedzieć Umowę poprzez notyfikację. Umowa utraci ważność trzydziestego (30) dnia po dniu otrzymania przez Drugą Stronę noty informującej o wypowiedzeniu.

3. Strony mogą w każdym czasie zawiesić stosowanie niniejszej Umowy w całości lub w części. Początek i koniec okresu zawieszenia niniejszej Umowy będą przedmiotem notyfikacji w drodze dyplomatycznej i wejdą w życie trzydziestego (30) dnia następującego po takiej notyfikacji, chyba że Strony postanowią inaczej.

Umowę niniejszą sporządzono w Pradze dnia 21 listopada 2013 roku, w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w języku polskim, czeskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności przy ich interpretacji tekst angielski będzie uważany za rozstrzygający.

Wersja w języku czeskim

Wersja w języku angielskim