Monitor Polski - rok 2013 poz. 765

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej Rzeczypospolitej Polskiej i Ministerstwo Rozwoju Królestwa Hiszpanii, zwane dalej „Stronami”, mając na uwadze:

– dwustronne relacje między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Hiszpanii,

– wolę rozszerzenia i umocnienia współpracy między obydwoma krajami, opartej na zasadach równowagi, wzajemności i obustronnej korzyści,

– korzyści wynikające z wymiany doświadczeń międzynarodowych w dziedzinie transportu i infrastruktury transportowej oraz znaczenie tych sektorów dla rozwoju gospodarczego i społecznego obydwu krajów,

– że obydwa kraje, jako Państwa Członkowskie Unii Europejskiej, są zainteresowane rozwojem nowych form finansowania inwestycji infrastrukturalnych i optymalizacją wykorzystania funduszy europejskich,

– że Porozumienie między Ministrem Transportu Rzeczypospolitej Polskiej a Ministerstwem Rozwoju Królestwa Hiszpanii w sprawie współpracy dwustronnej dotyczącej sektora transportu Rzeczypospolitej Polskiej i Królestwa Hiszpanii, podpisane w 2007 r., miało szczególne znaczenie dla wspierania współpracy między obydwoma krajami, zwłaszcza w sektorze transportu kolejowego, uzgodniły, co następuje:

Celem Umowy jest umocnienie współpracy w zakresie transportu i infrastruktury transportowej między Rzecząpospolitą Polską i Królestwem Hiszpanii, w szczególności przez wymianę doświadczeń, dobrych praktyk, wiedzy i wyników badań, jak również realizację programów w obszarach wymienionych w artykule 3.

1. Wybór projektów, metod oraz środków dotyczących realizacji współpracy będzie każdorazowo uzgadniany w drodze negocjacji między przedstawicielami Stron.

2. Przyjęte formy współpracy umożliwią w szczególności:

1) współpracę między przedsiębiorstwami i instytucjami publicznymi podlegającymi Stronom w obszarze planowania, projektowania, budowy, utrzymania i zarządzania infrastrukturą transportową oraz świadczenia usług transportowych;

2) wspieranie polskich i hiszpańskich firm w realizacji inwestycji na rynkach krajów trzecich;

3) informowanie o obecności, doświadczeniu i możliwościach firm doradczych, inżynieryjnych, budowlanych oraz usługodawcach sektora transportowego obu krajów;

4) organizację spotkań i seminariów oraz przyjmowanie misji i delegacji w celu rozwiązywania bieżących problemów, omawiania kwestii organizacyjnych, technicznych i technologicznych oraz wspólnego określania zakresów współpracy;

5) przeprowadzanie dwustronnych konsultacji, wymiany ekspertów i urzędników w ramach szkoleń. Strony uzgodnią zakres tych działań;

6) wymianę dokumentacji i raportów, ze szczególnym uwzględnieniem kwestii finansowania, planowania, projektowania, zarządzania i utrzymania infrastruktury transportowej;

7) prowadzenie wspólnych badań z zakresu rozwoju transportu i infrastruktury transportowej.

Główne obszary zainteresowania Stron stanowią:

1. współpraca między rządami, przedsiębiorstwami i instytucjami publicznymi obydwu krajów zarówno na rynkach własnych, jak i krajów trzecich, mająca na celu rozwój partnerstwa w dziedzinie transportu i infrastruktury transportowej dla osiągnięcia lepszego poziomu usług transportowych;

2. wymiana doświadczeń w zakresie obowiązujących i planowanych rozwiązań prawnych dla przyspieszenia realizacji projektów służących rozwijaniu infrastruktury transportowej;

3. współdziałanie w zakresie rozwoju infrastruktury drogowej, w tym wdrażanie nowych technologii wykorzystywanych w transporcie i realizacji inwestycji drogowych, oraz finansowanie projektów infrastrukturalnych, ich realizacja oraz utrzymanie;

4. wymiana doświadczeń i wiedzy specjalistów w zakresie ograniczania i likwidacji zanieczyszczeń spowodowanych przez transport morski, takich jak: odpady i emisje ze statków oraz zanieczyszczenia olejami oraz innymi substancjami niebezpiecznymi powstającymi wskutek katastrof morskich lub umyślnej działalności człowieka;

5. wymiana informacji i doświadczeń w zakresie obowiązujących rozwiązań prawnych dotyczących infrastruktury kolejowej, jak również wiedzy w zakresie stosowania rozwiązań technicznych i wdrażania nowych technologii dotyczących finansowania projektowania, budowy, zarządzania, modernizacji i utrzymania infrastruktury kolejowej;

6. rozwijanie współpracy między polskimi i hiszpańskimi portami morskimi;

7. współpraca w zakresie transportu lotniczego, lotnisk i żeglugi powietrznej;

8. szkolenie urzędników i kadry zarządzającej oraz personelu technicznego w zakresie:

a) koordynacji z instytucjami administracji terytorialnej w procesie planowania i realizacji projektów infrastruktury transportowej;

b) kompleksowego procesu przygotowania projektów inwestycyjnych;

c) opracowywania ram prawnych, gospodarczych i finansowych projektów infrastruktury transportowej;

d) oddziaływania projektów infrastruktury transportowej na środowisko;

e) rozwijania form partnerstwa publiczno-prywatnego w sektorze infrastruktury transportowej, zwłaszcza w odniesieniu do modelu koncesyjnego;

f) ustalania i wdrażania reguł i procedur przyznawania zamówień publicznych w zakresie projektów inwestycyjnych;

g) upraszczania procedur zamówień publicznych w zakresie infrastruktury transportowej;

h) metod poprawy stanu infrastruktury i usług sektora transportu kolei konwencjonalnej oraz przyspieszenia prac nad projektem kolei dużych prędkości w Rzeczypospolitej Polskiej;

i) rozwoju usług transportu towarów koleją, w szczególności w ramach korytarzy międzynarodowych;

j) procesów utrzymania i zarządzania siecią dróg krajowych;

k) zarządzania portami lotniczymi, żeglugi powietrznej i bezpieczeństwa lotniczego;

l) zarządzania portami morskimi przez podmioty publiczne i prywatne.

1. Sposób finansowania inicjatyw współpracy w ramach Umowy będzie uzgadniany każdorazowo dla organizacji spotkań, seminariów i szkoleń, zgodnie z ustawami i przepisami obowiązującymi na terytorium Państw Stron i będzie uwarunkowany możliwościami finansowymi na dany rok budżetowy.

2. Co do zasady, koszty będą pokrywane w następujący sposób:

1) koszty podróży, zakwaterowania i wyżywienia w kraju Strony przyjmującej pokryje Strona wysyłająca;

2) koszty organizacji spotkań pokryje Strona przyjmująca.

3. Każdorazowo mogą zostać uzgodnione inne mechanizmy finansowania.

1. Celem promocji i ożywienia współpracy zostanie powołany Polsko-Hiszpański Komitet Wysokiego Szczebla, pod przewodnictwem Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej Rzeczypospolitej Polskiej i Ministra Rozwoju Królestwa Hiszpanii, który zbierać się będzie co najmniej raz w roku.

2. Do zadań Komitetu Wysokiego Szczebla należeć będzie, w szczególności:

– dokonywanie okresowych przeglądów współpracy w ramach Umowy,

– analiza i uzgadnianie propozycji nowych form współpracy.

1. Właściwymi podmiotami, odpowiedzialnymi za współpracę w ramach Umowy będą:

– ze Strony polskiej – Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej odpowiedzialny za sprawy międzynarodowe,

– ze Strony hiszpańskiej – Sekretarz Stanu do spraw Infrastruktury, Transportu i Mieszkalnictwa w Ministerstwie Rozwoju.

2. Jeśli z powodu wcześniej podjętych zobowiązań osoby te nie będą mogły uczestniczyć w spotkaniach, do wykonania powyższych zadań, jeśli zajdzie taka konieczność, może zostać oddelegowany wyznaczony przez Strony inny przedstawiciel ministerstwa.

Podmioty odpowiedzialne zainicjują proces wdrożenia Umowy i będą go monitorowały.

Rozbieżności między Stronami, mogące wystąpić w wyniku interpretacji czy wdrażania zapisów Umowy, zostaną rozstrzygnięte polubownie w drodze konsultacji między Stronami, bez angażowania stron trzecich czy trybunałów międzynarodowych.

1. Umowa wchodzi w życie w dniu podpisania.

2. Umowa została zawarta na czas nieokreślony.

3. Umowa może być w dowolnym terminie wypowiedziana przez każdą ze Stron przez pisemne zawiadomienie drugiej Strony; w takim przypadku utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania przez Stronę zawiadomienia. Wypowiedzenie Umowy nie będzie miało wpływu na realizację projektów i programów wcześniej rozpoczętych, chyba że Strony postanowią inaczej.

4. Wszelkie zmiany i uzupełnienia Umowy wymagają formy pisemnej.

Podpisano w Madrycie, dnia 15 lipca 2013 roku, w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i hiszpańskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne.

Wersja hiszpańska