Monitor Polski - rok 2011 nr 81 poz. 812

Memorandum o Porozumieniu

między
Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Radą Europy
w sprawie Biura Rady Europy w Warszawie i jego statusu prawnego

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rada Europy (zwane dalej „Stronami”),

uwzględniając rezolucję CM/Res(2010)5 dotyczącą statusu Biur Rady Europy, przyjętą przez Komitet Ministrów w dniu 7 lipca 2010 roku,

uwzględniając postanowienia Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z 1961 roku oraz postanowienia Porozumienia Ogólnego w sprawie przywilejów i immunitetów Rady Europy (zwane dalej „POPI”) sporządzonego w Paryżu dnia 2 września 1949 roku, którego stroną jest Rzeczpospolita Polska,

uwzględniając fakt, iż Memorandum o Porozumieniu zawarte przez Strony w dniu 4 lipca 2002 roku, na podstawie którego zostało utworzone Biuro Informacji Rady Europy w Warszawie, utraciło moc w dniu 31 grudnia 2010 roku,

uzgodniły, co następuje:

Art. 1 Przedmiot Memorandum o Porozumieniu

Strony uzgodniły utworzenie Biura Rady Europy w Warszawie (zwane dalej „Biurem”), które będzie pełniło funkcję łącznika z organizacjami bądź instytucjami międzynarodowymi w Warszawie, w tym zwłaszcza z Organizacją Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie/ Biurem Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka (OBWE/ODIHR) oraz Wspólnotą Demokracji.

Art. 2 Stosowanie POPI

Postanowienia POPI, w tym zwłaszcza jego art. 3, 4, 5, 6, 7 i 8, do którego Rzeczpospolita Polska przystąpiła w dniu 5 marca 1993 r., będą miały zastosowanie, mutatis mutandis, w odniesieniu do Biura, jego pomieszczeń, archiwów, korespondencji urzędowej, majątku, funduszy i aktywów oraz funkcjonariuszy Biura.

Art. 3 Status prawny Biura

1. Jako instytucja Rady Europy, Biuro będzie posiadać osobowość prawną i zdolność do zawierania umów, nabywania i zbywania majątku ruchomego, wszczynania postępowania prawnego, oraz otwierania i posiadania rachunków bankowych w walucie narodowej i walutach obcych.

2. Biuro i jego funkcjonariusze mogą eksponować symbole Rady Europy na pomieszczeniach używanych przez Biuro, jak również na środkach transportu Biura.

3. W przypadku nabycia przez Biuro na użytek służbowy towarów i usług, których cena obejmuje akcyzę lub podatek od towarów i usług (VAT), Rząd Rzeczypospolitej Polskiej podejmie stosowne działania administracyjne w celu zwrotu kwoty akcyzy lub podatku.

Art. 4 Finansowanie Biura

Biuro będzie finansowane ze środków wyasygnowanych ze zwykłego budżetu Rady Europy oraz, jeżeli będzie miało to zastosowanie, ze środków pozabudżetowych przeznaczonych na realizację programów współpracy.

Art. 5 Personel Biura

1. Sekretarz Generalny Rady Europy powoła Dyrektora Biura i notyfikuje jego nominację Ministrowi Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Rada Europy notyfikuje Ministerstwu Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej nazwiska, funkcje i kategorie funkcjonariuszy Biura w Warszawie.

3. Funkcjonariuszami Biura będą pracownicy Rady Europy zatrudnieni na podstawie Regulacji Pracowniczych i Regulaminu Rady Europy, w tym funkcjonariusze rekrutowani lokalnie oraz funkcjonariusze oddelegowani do Rady Europy zgodnie z obowiązującymi przepisami.

4. Funkcjonariusz rekrutowany lokalnie przez Biuro to osoba znajdująca się w państwie przyjmującym w czasie zatrudnienia, niezależnie od powodu tejże obecności, która została zatrudniona na czas określony do pracy na rzecz Rady Europy, z upoważnienia Sekretarza Generalnego na podstawie umowy sporządzonej zgodnie z odpowiednimi przepisami Rady Europy.

Art. 6 Funkcjonariusze Biura

1. Funkcjonariusze Biura, z wyjątkiem funkcjonariuszy rekrutowanych lokalnie:

a. korzystają z immunitetu jurysdykcyjnego w odniesieniu do wypowiedzi ustnych lub pisemnych oraz wszelkich czynności dokonanych przez nich w charakterze urzędowym w granicach ich kompetencji;

b. są zwolnieni od opodatkowania wynagrodzeń i uposażeń wypłacanych im przez Radę Europy;

c. nie podlegają, wraz z małżonkami i członkami rodziny pozostającymi na ich utrzymaniu, ograniczeniom imigracyjnym i przepisom dotyczącym rejestracji cudzoziemców;

d. otrzymują takie same ułatwienia związane z wymianą walut, jakie są przyznawane podobnej rangi funkcjonariuszom wchodzącym w skład misji dyplomatycznych przy właściwym Rządzie;

e. korzystają, wraz z małżonkami i członkami rodziny pozostającymi na ich utrzymaniu, z takich samych ułatwień związanych z powrotem do kraju w czasie kryzysu międzynarodowego jak przedstawiciele dyplomatyczni;

f. mają prawo wwieźć bez cła i podatków swoje meble i przedmioty osobistego użytku, w tym jeden samochód, przy pierwszym wjeździe związanym z objęciem swojego stanowiska i tak samo bezcłowo wywieźć je z powrotem do państwa ich stałego miejsca zamieszkania po zakończeniu wykonywania funkcji,

g. dodatkowo do postanowień POPI:

i/ funkcjonariusze nie podlegają przepisom prawa Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie ubezpieczeń społecznych i ubezpieczeń zdrowotnych oraz;

ii/ funkcjonariusze, ich małżonkowie i członkowie rodzin pozostający na ich utrzymaniu otrzymają nieodpłatnie, w razie potrzeby, wizy oraz inne dokumenty uprawniające ich do pobytu w Polsce.

2. Funkcjonariusze Biura rekrutowani lokalnie będą korzystali z przywilejów i immunitetów przewidzianych w art. 6 ust. 1. lit. a), b) i g).

3. Przywileje i immunitety przyznawane są funkcjonariuszom Biura w interesie Rady Europy, a nie dla ich osobistej korzyści. Sekretarz Generalny ma prawo oraz obowiązek uchylić immunitet przyznany funkcjonariuszowi w każdym przypadku, w którym, jego zdaniem, immunitet ten mógłby utrudnić wymiar sprawiedliwości oraz w którym można go zrzec bez uszczerbku dla interesów Rady Europy.

4. Funkcjonariusze Biura będą szanować przepisy prawne danego państwa i powstrzymają się od działań niezgodnych z mandatem i zadaniami Biura.

5. Oprócz przywilejów i immunitetów opisanych w ust. 1, Dyrektor Biura, w przypadku, gdy nie jest obywatelem polskim bądź osobą posiadającą stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będzie korzystać z przywilejów i immunitetów przyznawanych członkom personelu dyplomatycznego, zgodnie z Konwencją Wiedeńską o stosunkach dyplomatycznych.

Art. 7 Rozstrzyganie sporów

Spory między Stronami dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszego Memorandum o Porozumieniu będą rozstrzygane drogą dyplomatyczną.

Art. 8 Okres funkcjonowania Biura

Biuro zostanie utworzone wstępnie na okres trzech lat, po upływie którego Komitet Ministrów podejmie decyzję dotyczącą przedłużenia mandatu Biura.

Art. 9 Zmiana Memorandum o Porozumieniu

Niniejsze Memorandum o Porozumieniu może zostać zmienione przez obie Strony w drodze pisemnego porozumienia, które wejdzie w życie po dokonaniu wymiany notyfikacji potwierdzającej spełnienie wymogów niezbędnych w celu nadania mocy wiążącej porozumieniu.

Art. 10 Wejście w życie

Niniejsze Memorandum o Porozumieniu wchodzi w życie z dniem podpisania go przez obie Strony i pozostanie w mocy przez okres trzech lat od dnia wejścia w życie.

Art. 11 Przedłużenie obowiązywania Memorandum o Porozumieniu

1. Jeżeli decyzja dotycząca odnowienia mandatu Biura będzie podjęta przez Komitet Ministrów przed datą wygaśnięcia, o której mowa w art. 10, niniejsze Memorandum o Porozumieniu ulegnie automatycznemu przedłużeniu i pozostanie ważne do dnia, w którym Strony zawrą Protokół o przedłużeniu obowiązywania niniejszego Memorandum o Porozumieniu. Rada Europy poinformuje niezwłocznie Rząd Rzeczypospolitej Polskiej o takiej decyzji.

2. Rząd Rzeczypospolitej Polskiej może, w każdym czasie, przed datą wygaśnięcia Memorandum o Porozumieniu określoną w art. 10, sprzeciwić się zastosowaniu postanowień art. 11 ust. 1, notyfikując ten fakt Radzie Europy w formie pisemnej. W takim przypadku Memorandum traci moc w dniu jego wygaśnięcia, o którym mowa w art. 10.

3. W przypadku automatycznego przedłużenia okresu obowiązywania Memorandum o Porozumieniu, zgodnie z art. 11 ust. 1, Rząd Rzeczypospolitej Polskiej może wypowiedzieć niniejsze Memorandum o Porozumieniu notyfikując ten fakt Radzie Europy w formie pisemnej. W takim przypadku Memorandum o Porozumieniu traci swoją moc w dniu otrzymania notyfikacji przez Radę Europy.

Sporządzono w Strasburgu, dnia 14 czerwca 2011 r., w dwóch oryginalnych egzemplarzach, w językach polskim i angielskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne.