Monitor Polski - rok 2007 nr 34 poz. 388

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Słowenii zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”,

kierując się pragnieniem przeciwdziałania nielegalnej migracji,

mając na uwadze zasady międzynarodowej współpracy oraz wzajemne interesy,

dążąc do uregulowania przekazywania i przyjmowania osób przebywających bez zezwolenia,

postanowiły co następuje:

Artykuł 1

1. Każda z Umawiających się Stron przyjmie na terytorium swojego państwa bez zbędnych formalności, na wniosek drugiej Umawiającej się Strony, każdą osobę, która na terytorium państwa drugiej Strony nie spełnia lub przestała spełniać obowiązujące warunki dla wjazdu lub pobytu, o ile zostanie ustalone lub istnieje domniemanie, że posiada ona obywatelstwo państwa Umawiającej się Strony, do której ma nastąpić przekazanie.

2. Wnioskująca Umawiająca się Strona przyjmie tę osobę z powrotem pod tymi samymi warunkami, jeżeli po późniejszym sprawdzeniu okaże się, że w chwili opuszczenia terytorium państwa Strony wnioskującej osoba ta nie posiadała obywatelstwa państwa wezwanej Umawiającej się Strony.

Artykuł 2

1. Obywatelstwo polskie i słoweńskie ustala się na podstawie następujących ważnych dokumentów:

– paszportów wszelkiego rodzaju,

– innego dokumentu podróży wydanego przez władze każdej z Umawiających się Stron,

– dowodu osobistego,

– zaświadczenia stwierdzającego obywatelstwo.

2. Obywatelstwo uważa się za domniemane na podstawie następujących dokumentów:

– jednego z dokumentów wymienionych w ustępie I – jeżeli utracił ważność,

– dokumentu wydanego przez władze wezwanej Umawiającej się Strony, ustalającego tożsamość (prawo jazdy, książeczka żeglarska itp.).

– fotokopii jednego z wyżej wymienionych dokumentów,

– oświadczenia w języku ojczystym osoby zainteresowanej, złożonego wnioskującej Umawiającej się Stronie,

– protokołów zeznań świadków.

Artykuł 3

Postanowienia artykułu 1 stosuje się odpowiednio do obywateli państw trzecich oraz osób nieposiadających obywatelstwa, jeżeli posiadają one prawo stałego pobytu lub inne ważne zezwolenie na pobyt na terytorium państwa wezwanej Umawiającej się Strony.

Artykuł 4

1. Każda z Umawiających się Stron przyjmie z powrotem bez zbędnych formalności i wcześniejszego powiadamiania obywateli państw trzecich lub osoby nieposiadające obywatelstwa, które przybywają drogą powietrzną z terytorium państwa Strony wezwanej, jeżeli osoby te nie spełniają obowiązujących warunków dla wjazdu bądź zatrzymane zostały w czasie nielegalnego przekroczenia granicy państwowej Strony wnioskującej w lotniczych przejściach granicznych.

2. Przekazanie osób, o których mowa w ustępie 1, powinno nastąpić bez ich przetrzymywania w przejściu granicznym, możliwie najbliższym lotem do portu lotniczego wezwanej Umawiającej się Strony, chyba że osoba przetrzymywana jest w związku z popełnieniem przestępstwa nielegalnego przekroczenia granicy bądź udzielono jej prawa pobytu ze względu na rozpatrywanie wniosku o azyl lub nadanie statusu uchodźcy.

3. W innych przypadkach wniosek o zamiarze przekazania takiej osoby drugiej Umawiającej się Stronie powinien zostać doręczony nie później niż po upływie 90 dni od dnia nielegalnego przekroczenia granicy państwowej przez tę osobę i zawierać wiarygodne dane potwierdzające fakt nielegalnego przekroczenia granicy.

4. Termin 90 dni. o którym mowa w ust. 3. może być przedłużony z powodu przeszkód prawnych lub innych istotnych przeszkód uniemożliwiających przekazanie, na czas ich trwania.

5. W przypadku późniejszego ustalenia, że obywatel państwa trzeciego lub osoba nieposiadająca obywatelstwa przekroczyła granicę państwową legalnie. Umawiająca się Strona wnioskująca przyjmie ją z powrotem w ciągu 30 dni od dnia przekazania.

Artykuł 5

1. Właściwe organy wezwanej Umawiającej się Strony udzielą najpóźniej w terminie 8 dni odpowiedzi na piśmie na wniosek o przyjęcie osoby, złożony przez właściwe organy wnioskującej Umawiającej się Strony.

2. Umawiająca się Strona wezwana przyjmie osobę podlegającą przekazaniu w terminie najpóźniej 30 dni od zaakceptowania wniosku. Termin ten, w razie konieczności, może zostać przedłużony, jeżeli tak uzgodnią właściwe organy Umawiających się Stron.

Artykuł 6

Każda z Umawiających się Stron rozpatrzy wniosek drugiej Umawiającej się Strony o wykonanie przewozu tranzytowego przez terytorium swojego państwa osoby nie będącej jej obywatelem, wydalanym przez wnioskującą Umawiającą się Stronę z powodu nielegalnego pobytu na terytorium jej państwa.

Artykuł 7

Minister Spraw Wewnętrznych Rzeczypospolitej Polskiej i Minister Spraw Wewnętrznych Republiki Słowenii zawrą w terminie 60 dni od dnia podpisania niniejszej Umowy protokół wykonawczy, w którym określą w szczególności:

1. organy właściwe do składania i przyjmowania wniosków o przyjęcie osoby lub o wykonanie przewozu tranzytowego,

2. formę „wniosku o przyjęcie osoby” oraz „wniosku o przewóz tranzytowy”,

3. sposób rozliczania kosztów wykonania przewozu tranzytowego przez wnioskującą Umawiającą się Stronę.

Artykuł 8

1. Postanowienia niniejszej Umowy nie naruszają zobowiązań do przyjmowania lub przekazywania cudzoziemców, jeżeli zobowiązania te wynikają dla Umawiających się Stron z innych umów międzynarodowych.

2. Postanowienia niniejszej Umowy nie ograniczają zobowiązań Umawiających się Stron wynikających z postanowień Konwencji dotyczącej statusu uchodźców, sporządzonej w Genewie dnia 28 lipca 1951 roku oraz Protokołu dotyczącego statusu uchodźców sporządzonego w Nowym Jorku dnia 31 stycznia 1967 roku.

3. Postanowienia niniejszej Umowy nie stanowią przeszkody w wykonywaniu postanowień umów dotyczących ochrony praw człowieka podpisanych przez Umawiające się Strony.

Artykuł 9

W razie potrzeby Umawiające się Strony będą się konsultować w sprawach dotyczących realizacji postanowień niniejszej Umowy.

Propozycję przeprowadzenia konsultacji może złożyć każda z Umawiających się Stron.

Artykuł 10

Umowa niniejsza podlega przyjęciu zgodnie z prawem każdej Umawiającej się Strony i wejdzie w życie po upływie 30 dni od dnia wymiany not informujących o tym przyjęciu. Umowa niniejsza zawarta jest na okres 3 lat i będzie przedłużana automatycznie na dalsze okresy trzyletnie, jeżeli żadna z Umawiających się Stron nie wypowie jej drogą dyplomatyczną. W takim przypadku Umowa traci moc po upływie 90 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o wypowiedzeniu.

Wersja obcojęzyczna