Monitor Polski - rok 2005 nr 57 poz. 776

Przekład

UMOWA

w sprawie obszaru pilotowego dla zastosowania mechanizmów z Kioto w zakresie projektów energetycznych w regionie Morza Bałtyckiego

Zważywszy, że rządy krajów regionu Morza Bałtyckiego – Królestwa Danii, Republiki Estonii, Republiki Finlandii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Islandii, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Królestwa Norwegii, Rzeczypospolitej Polskiej, Federacji Rosyjskiej i Królestwa Szwecji, zwanych dalej „Stronami", ratyfikowały Ramową konwencję Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) i ratyfikowały lub są w trakcie ratyfikacji Protokołu z Kioto, przyjętego przez Konferencję Stron konwencji UNFCCC na jej trzeciej sesji;

Zważywszy, że ministrowie ds. energetyki krajów regionu Morza Bałtyckiego, zgodnie z założeniami przyjętymi przez nich na Konferencji helsińskiej w 1999 r., w listopadzie 2002 r. w Wilnie zdecydowali o utworzeniu obszaru pilotowego dla potrzeb międzynarodowej współpracy w zakresie zastosowania mechanizmów z Kioto, mając na celu nabywanie umiejętności i kompetencji w zakresie zastosowania mechanizmu wspólnych wdrożeń, promocję realizacji wysokiej jakości projektów w sektorze energetycznym zmniejszających emisję gazów cieplarnianych, opracowanie metod i procedur zgodnych z regułami i wytycznymi Protokołu z Kioto, współdziałanie przy pokonywaniu barier administracyjnych i finansowych oraz minimalizowaniu kosztów transakcji, w szczególności dotyczących projektów wspólnych wdrożeń na małą skalę, ułatwianie generowania, zapewnienie wydawania i transferu jednostek redukcji emisji oraz jednostek przyznanej ilości dotyczących lub powstałych w wyniku projektów wspólnych wdrożeń oraz wczesne wdrażanie projektów i oferowanie kredytów na redukcję emisji przed 2008 r. poprzez wykorzystanie właściwych środków;

Zważywszy, że ministrowie środowiska państw nordyckich oraz ministrowie ds. energetyki państw nordyckich w 2000 r. zgodzili się działać na rzecz stworzenia obszaru pilotowego oraz funduszu inwestycyjnego w powiązaniu z Nordycką Korporacją Finansowania Ekologicznego (NEFCO), w 2001 r. potwierdzili swoje poparcie, a w czerwcu 2002 r. ministrowie ds. energetyki państw nordyckich podjęli decyzję o utworzeniu Funduszu Obszaru Pilotowego;

Zważywszy, że artykuł 6 Protokołu z Kioto zezwala Stronie wymienionej w załączniku l, posiadającej zobowiązania zapisane w załączniku B do Protokołu z Kioto, na przekazywanie innej Stronie wymienionej w załączniku l lub nabywanie od niej jednostek redukcji emisji, powstałych w wyniku projektów mających na celu zmniejszenie antropogenicznych emisji ze źródeł lub zwiększenie antropogenicznej redukcji emisji przez pochłaniacze, w celu spełnienia swoich zobowiązań wynikających z artykułu 3 Protokołu;

Zważywszy, że artykuł 17 Protokołu z Kioto zezwala Stronie wymienionej w załączniku l, posiadającej zobowiązania zapisane w załączniku B do Protokołu z Kioto, na przekazywanie lub nabywanie jednostek przyznanej ilości w celu spełnienia swoich zobowiązań wynikających z artykułu 3;

Biorąc pod uwagę w szczególności postanowienia artykułu 3 ustępy 10 i 11 Protokołu z Kioto dotyczące przekazywania i nabywania jednostek redukcji emisji lub jednostek przyznanej ilości wynikających z zastosowania mechanizmu wspólnych wdrożeń i handlu emisjami;

Biorąc ponadto pod uwagę, że Strony Konwencji UNFCCC na Siódmej Konferencji Stron w Marakeszu uzgodniły zasady, funkcje, reguły oraz wytyczne dla mechanizmów z Kioto;

Biorąc ponadto pod uwagę znaczenie spełnienia zobowiązań wynikających z artykułów 5 i 7 Protokołu z Kioto;

Strony niniejszej umowy ustaliły, co następuje:

Artykuł 1

Definicje

Dla potrzeb niniejszej umowy:

1. „jednostka przyznanej ilości" oznacza jednostkę wpisaną w krajowym rejestrze zgodnie z Protokołem z Kioto równą jednej tonie równoważnika dwutlenku węgla;

2. „BASREC" oznacza Współpracę Energetyczną w Regionie Morza Bałtyckiego;

3. „Regionalny podręcznik procedur BASREC dla potrzeb wspólnych wdrożeń w regionie Morza Bałtyckiego" oznacza podręcznik opracowany przez BASREC w celu zapewnienia orientacji w zakresie wdrażania projektów wspólnych wdrożeń na podstawie niniejszej umowy o obszarze pilotowym;

4. „jednostka redukcji emisji" oznacza jednostkę wpisaną w krajowym rejestrze zgodnie z Protokołem z Kioto równą jednej tonie równoważnika dwutlenku węgla;

5. „Strona-gospodarz" oznacza kraj, w którym projekt jest realizowany i który sprzedaje jednostki przyznanej ilości lub jednostki redukcji emisji;

6. „instytucja niezależna" oznacza podmiot prawny akredytowany przez Komitet Nadzorujący ds. artykułu 6 Protokołu z Kioto w celu stwierdzenia i weryfikacji, czy dany projekt wspólnych wdrożeń oraz wynikające z niego redukcje emisji spełniają wymagania artykułu 6 Protokołu z Kioto. Do czasu akredytacji takich instytucji niezależnych podmioty prawne akredytowane jako jednostki operacyjne zgodnie z artykułem 12 Protokołu z Kioto mogą, dla celów niniejszej umowy, pełnić funkcje instytucji niezależnej;

7. „Strona/Strony inwestora" oznacza/ją kraj/e inwestujący/e w projekt wspólnych wdrożeń i nabywający/e jednostki przyznanej ilości lub jednostki redukcji emisji;

8. „projekt wspólnych wdrożeń" oznacza projekt realizowany wspólnie przez Stronę/Strony inwestora oraz Stronę-gospodarza mający na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, który spełnia wszystkie wymagania artykułu 6 Protokołu z Kioto;

9. „mechanizmy z Kioto" oznaczają mechanizmy stworzone na podstawie artykułu 6 (Wspólne wdrożenia), artykułu 12 (Mechanizm czystego rozwoju) oraz artykułu 17 (Handel emisjami) Protokołu z Kioto;

10. „Protokół z Kioto" oznacza Protokół z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC). Zawsze gdy w niniejszej umowie mowa jest o Protokole z Kioto, odnosi się to także do wszystkich właściwych decyzji przyjętych na podstawie UNFCCC i Protokołu z Kioto, w szczególności w sprawach zasad, funkcji, reguł i wytycznych dla mechanizmów z Kioto;

11. „podmiot prawny" oznacza spółkę, korporację lub inną osobę prawną będącą własnością prywatną lub państwową albo instytucję rządową lub organ administracji państwowej;

12. „weryfikacja" oznacza procedurę, zgodnie z którą instytucja niezależna lub Strona-gospodarz stwierdzają, zgodnie z wymaganiami artykułu 6 Protokołu z Kioto, że redukcje emisji wynikające z projektu wspólnych wdrożeń są dodatkowe w stosunku do tych, które i tak zaistniałyby bez jego realizacji.

Artykuł 2

Obszar pilotowy regionu Morza Bałtyckiego

Strony zgadzają się utworzyć obszar pilotowy w regionie Morza Bałtyckiego w celu zdobycia doświadczeń i ułatwienia stosowania mechanizmu wspólnych wdrożeń na podstawie artykułu 6 oraz mechanizmu handlu emisjami na podstawie artykułu 17 Protokołu z Kioto oraz realizacji projektów zmniejszających emisję gazów cieplarnianych przed i w czasie okresu zobowiązań rozpoczynającego się w 2008 r., w celu zmniejszenia antropogenicznych emisji gazów cieplarnianych ze źródeł w sposób efektywny pod względem ograniczenia kosztów.

Artykuł 3

Cele współpracy w ramach obszaru pilotowego

Dla potrzeb niniejszej umowy ustala się następujące cele współpracy w ramach obszaru pilotowego:

a) nabywanie umiejętności i kompetencji w zakresie zastosowania mechanizmów z Kioto oraz promowanie powszechnego rozumienia pojęć, zasad i wytycznych dotyczących wykorzystania tych mechanizmów, promowanie realizacji projektów wysokiej jakości w sektorze energetycznym zmniejszających emisję gazów cieplarnianych;

b) zdobycie doświadczenia w zakresie mechanizmu wspólnych wdrożeń zgodnie z Protokołem z Kioto w sektorze energetycznym, w szczególności przy projektach w takich dziedzinach, jak oszczędność energii, efektywność energetyczna, przechodzenie na inne rodzaje paliwa w połączeniu z efektywnością energetyczną lub oszczędnością energii oraz odnawialne źródła energii;

c) rozwijanie metod i procedur zgodnych z zasadami i wytycznymi Protokołu z Kioto w celu zapewnienia realizacji projektów sprzyjających ochronie środowiska;

d) współdziałanie w pokonywaniu barier administracyjnych i finansowych oraz ograniczaniu poziomu kosztów transakcji, w szczególności w odniesieniu do projektów wspólnych wdrożeń na małą skalę;

e) ułatwianie generowania, zapewnianie wydawania i transferu jednostek redukcji emisji i jednostek przyznanej ilości dotyczących lub powstałych w wyniku projektów wspólnych wdrożeń oraz handlu emisjami oraz

f) wczesne wdrażanie projektów oraz oferowanie kredytów na redukcję emisji przed rokiem 2008.

Artykuł 4

Uczestnictwo

Uczestnictwo w działaniach w ramach obszaru pilotowego w regionie Morza Bałtyckiego jest otwarte dla państwowych i prywatnych podmiotów prawnych w państwach regionu Morza Bałtyckiego, które są Stronami niniejszej umowy.

Artykuł 5

Wdrażanie projektów

Strony zachęcają przedsiębiorstwa handlowe, przemysł, przedsiębiorstwa energetyczne, instytucje finansowe, władze regionalne i samorządowe do aktywnego uczestnictwa w identyfikowaniu i wdrażaniu projektów wspólnych wdrożeń w ramach obszaru pilotowego. Projekty takie mają być realizowane w regionie Morza Bałtyckiego.

W celu zapewnienia wsparcia finansowego i wkładu w realizację projektów wspólnych wdrożeń oraz spełnienia celów niniejszej umowy tworzy się Fundusz Obszaru Pilotowego. Fundusz Obszaru Pilotowego będzie służyć, na podstawie niniejszej umowy, jako wielostronny instrument finansowy dla projektów wspólnych wdrożeń.

Artykuł 6

Kryteria, zatwierdzenie i rejestracja projektów

Wszystkie projekty wdrażane w ramach niniejszej umowy będą realizowane w regionie Morza Bałtyckiego i muszą otrzymać zatwierdzenie Strony inwestora oraz Strony-gospodarza zgodnie z Protokołem z Kioto oraz właściwymi wynikającymi z niego zasadami, decyzjami i wytycznymi. Zatwierdzenie będzie wydawane w formie pisemnej przez Fundusz Obszaru Pilotowego i Stronę-gospodarza albo przez Stronę/Strony inwestora i Stronę-gospodarza. Zanim zostanie wydane pisemne zatwierdzenie, autorzy projektu będą zobowiązani wykazać, w jaki sposób proponowany projekt przyczyni się do realizacji celów obszaru pilotowego.

Współpraca w ramach obszaru pilotowego będzie koncentrować się na projektach łagodzących zmiany klimatyczne związane z wykorzystaniem energii, w szczególności w takich dziedzinach, jak oszczędność energii, efektywność energetyczna, przechodzenie na inne rodzaje paliwa w połączeniu z efektywnością energetyczną lub oszczędnością energii oraz odnawialne źródła energii.

Obszar pilotowy będzie otwarty także dla projektów realizowanych przez podmioty prawne Stron bez finansowania przez Fundusz Obszaru Pilotowego pod wstępnym warunkiem, iż będą one zgodne z niniejszą umową i przyczynią się do realizacji celów niniejszej umowy poprzez uczestnictwo w nabywaniu umiejętności i wymianie informacji. Po otrzymaniu pisemnego zatwierdzenia uczestniczące projekty zostaną zarejestrowane przez Komisję Obszaru Pilotowego utworzoną zgodnie z artykułem 11 niniejszej umowy.

Zaleca się, aby wszystkie projekty przewidziane do realizacji zgodnie z niniejszą umową w stopniu właściwym spełniały wytyczne przedstawione w Regionalnym podręczniku procedur BASREC dla potrzeb wspólnych wdrożeń w regionie Morza Bałtyckiego opracowanym dla obszaru pilotowego w regionie Morza Bałtyckiego.

Artykuł 7

Walidacja i weryfikacja projektów

Redukcje emisji wygenerowane przez projekty będą podlegać weryfikacji zgodnie z Protokołem z Kioto oraz właściwymi wynikającymi z niego zasadami, decyzjami i wytycznymi. Proces weryfikacji obejmuje stwierdzenie wielkości redukcji emisji wygenerowanych przez projekt w określonym czasie. Weryfikacja będzie prowadzona zgodnie z procedurami weryfikacji stworzonymi na podstawie Protokołu z Kioto przez instytucję niezależną podlegającą Komisji Obszaru Pilotowego albo przez Stronę-gospodarza. Redukcje emisji wygenerowane przez projekty przed rozpoczęciem pierwszego okresu zobowiązań Protokołu z Kioto będą weryfikowane przez instytucję niezależną. Weryfikacja przez Stronę-gospodarza może być prowadzona w pierwszym okresie zobowiązań Protokołu z Kioto i później, o ile Strona-gospodarz będzie spełniać wymagania dla przyznania jej takich uprawnień zgodnie z Protokołem z Kioto oraz właściwymi wynikającymi z niego zasadami, decyzjami i wytycznymi.

W każdym przypadku, w którym Strona-gospodarz uprawniona jest do weryfikacji redukcji emisji, Strona/Strony inwestora może/mogą pomimo tego domagać się weryfikacji redukcji emisji przez instytucję niezależną.

Strony niniejszej umowy podejmą konieczne kroki w celu wydania jednostek redukcji emisji oraz jednostek przyznanej ilości odpowiadających zweryfikowanej wielkości redukcji emisji.

Artykuł 8

Transfer kredytów

Strony zapewnią terminowy transfer jednostek redukcji emisji i jednostek przyznanej ilości powstałych w wyniku projektów przez Stronę-gospodarza na rzecz Strony/Stron inwestora zgodnie z Protokołem z Kioto oraz właściwymi wynikającymi z niego zasadami, decyzjami i wytycznymi.

Transfer zweryfikowanych jednostek redukcji emisji i jednostek przyznanej ilości będzie dokonywany na podstawie pisemnego zatwierdzenia wydanego przez Stronę-gospodarza zgodnie z artykułem 6 niniejszej umowy.

Strona-gospodarz dokona przeniesienia zweryfikowanej ilości kredytów wynikających z projektów na rzecz Strony/Stron inwestora w formie jednostek redukcji emisji zgodnie z artykułem 6 Protokołu z Kioto lub jednostek przyznanej ilości zgodnie z artykułem 17 tego protokołu. Kredyty na redukcję emisji mogą być także udostępniane na drodze terminowej sprzedaży jednostek przyznanej ilości lub jednostek redukcji emisji, według uzgodnień/wskazań uczestników projektu.

Artykuł 9

Nabywanie umiejętności

Strony wyrażają zgodę na wspólne działania polegające na nabywaniu umiejętności i kompetencji w zakresie zastosowania mechanizmów z Kioto w sektorze publicznym i prywatnym oraz ułatwianiu współpracy w tej dziedzinie poprzez organizowanie warsztatów, seminariów i konferencji. Regionalny podręcznik procedur BASREC dla potrzeb wspólnych wdrożeń w regionie Morza Bałtyckiego został opracowany jako wkład na rzecz powszechnego rozumienia koncepcji wspólnych wdrożeń, cyklu projektu wspólnych wdrożeń oraz nabywania umiejętności.

Artykuł 10

Wymiana doświadczeń

Strony zachęca się do wymiany informacji i doświadczeń związanych z działaniami wspólnych wdrożeń. Wymiana taka powinna zawierać informacje dotyczące cyklu projektu wspólnych wdrożeń oraz wydawania i transferu kredytów. Wymiana poglądów i doświadczeń w sprawach instytucjonalnych, dotyczących metodologii, barier administracyjnych i finansowych oraz kosztów transakcji dla projektów wspólnych wdrożeń, powinna odbywać się corocznie.

Artykuł 11

Komisja Obszaru Pilotowego

Rozwój działalności obszaru pilotowego będzie nadzorowany przez Komisję Obszaru Pilotowego składającą się z przedstawicieli Stron, przy czym każda ze Stron wyznaczy nie więcej niż dwóch przedstawicieli. Komisja będzie rejestrować uczestniczące projekty oraz pod kierownictwem Grupy Wyższych Urzędników ds. Energetyki w ramach programu Współpracy Energetycznej Regionu Morza Bałtyckiego (BASREC) wnosić należyty wkład w nabywanie umiejętności, wymianę doświadczeń i rozpowszechnianie informacji. Komisja będzie sporządzać raporty o postępie, rozwoju i zdobytym doświadczeniu oraz sugerować Grupie Wyższych Urzędników ds. Energetyki BASREC propozycje dotyczące dalszego rozwoju współpracy w ramach obszaru pilotowego.

Artykuł 12

Rozwiązywanie sporów

Wszelkie spory dotyczące interpretacji lub zastosowania niniejszej umowy będą rozwiązywane na drodze konsultacji pomiędzy Stronami. Na wniosek Stron Komisja Obszaru Pilotowego zapewnia pomoc w rozwiązywaniu sporów.

Artykuł 13

Zgoda na przyjęcie zobowiązań wynikających z niniejszej umowy

1. Zgoda na przyjęcie zobowiązań wynikających z niniejszej umowy wyrażona zostanie poprzez:

(a) złożenie podpisanej Umowy u depozytariusza lub

(b) podpisanie Umowy z zastrzeżeniem ratyfikacji, akceptacji lub zatwierdzenia, po którym nastąpi złożenie dokumentu ratyfikacji, akceptacji lub zatwierdzenia u depozytariusza, lub

(c) złożenie dokumentu przystąpienia u depozytariusza.

2. Niniejsza umowa będzie otwarta do podpisania zgodnie z ustępem 1(a) lub 1(b) przez rządy Królestwa Danii, Republiki Estonii, Republiki Finlandii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Islandii, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Królestwa Norwegii, Rzeczypospolitej Polskiej, Federacji Rosyjskiej i Królestwa Szwecji do dnia 31 grudnia 2003 r.

3. Niniejsza umowa, po jej wejściu w życie, będzie otwarta do przystąpienia zgodnie z ustępem 1(c) przez rządy wymienione w ustępie 2, które nie podpisały Umowy, oraz przez te strony Protokołu z Kioto, które zostaną zaakceptowane przez Strony niniejszej umowy w chwili przystąpienia. Uczestnictwo w obszarze pilotowym nie ma wpływu na prawa uczestników do zawierania innych umów dotyczących mechanizmów z Kioto, ani nie ma wpływu na zobowiązania uczestników wynikające z Protokołu z Kioto.

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsza umowa wejdzie w życie w pierwszym dniu drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym sześć rządów wymienionych w artykule 13 ustęp 2 wyrazi swoją zgodę na przyjęcie zobowiązań wynikających z niniejszej umowy. Dla każdego innego rządu niniejsza umowa wejdzie w życie w pierwszym dniu drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym rząd ten wyrazi swoją zgodę na przyjęcie zobowiązań wynikających z niniejszej umowy.

Artykuł 15

Poprawki

Wszelkie poprawki lub modyfikacje niniejszej umowy oraz każdy dodatkowy protokół do tej umowy będą uzgadniane na drodze konsensusu Stron. Poprawki, modyfikacje lub dodatkowe protokoły wejdą w życie w dziewięćdziesiątym dniu po dniu, w którym wszystkie Strony powiadomią depozytariusza o spełnieniu przez nie wewnętrznych procedur wymaganych prawem krajowym.

Artykuł 16

Ocena, wycofanie się i wygaśnięcie

Niniejsza umowa zostanie poddana ocenie Stron do dnia 31 grudnia 2005 r. Jeśli Protokół z Kioto nie wejdzie w życie do tego czasu, niniejsza umowa wygaśnie bez konieczności dalszego powiadamiania. W przypadku gdy Protokół z Kioto wejdzie w życie, niniejsza umowa wygaśnie z dniem 31 grudnia 2012 r.

Strona może wycofać się z niniejszej umowy na podstawie złożenia u depozytariusza pisemnego powiadomienia o wycofaniu się. Wycofanie się z Umowy stanie się skuteczne po upływie stu dwudziestu dni od otrzymania przez depozytariusza powiadomienia o wycofaniu się.

Artykuł 17

Depozytariusz

Rząd Finlandii zostaje niniejszym wyznaczony depozytariuszem. Depozytariusz będzie pełnić swoje obowiązki zgodnie z artykułem 77 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów przyjętej dnia 23 maja 1969 r.

Sporządzono w Gothenburgu dnia 29 września 2003 r. w jednej oryginalnej wersji w języku angielskim.

Wersja obcojęzyczna