Monitor Polski - rok 2005 nr 50 poz. 687

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei o współpracy w dziedzinie turystyki

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Korei, zwane dalej „Stronami”,

– pragnąc przyczynić się do dalszego rozszerzania istniejących przyjacielskich kontaktów między oboma państwami,

– świadome znaczenia turystyki dla rozwoju stosunków gospodarczych i kulturalnych oraz lepszego poznania życia, historii i dziedzictwa kulturowego narodów Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Korei,

– uznając potrzebę stworzenia podstaw prawnych dla współpracy w dziedzinie turystyki, uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Strony, zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy oraz prawem obowiązującym na terytoriach Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Korei, będą umacniać i rozwijać współpracę w dziedzinie turystyki w celu lepszego poznania historii i kultury obu narodów.

Artykuł 2

Strony będą popierać nawiązywanie i rozwój współpracy pomiędzy organizacjami i przedsiębiorcami obu państw, uczestniczącymi w rozwoju turystyki międzynarodowej, a także sprzyjać podejmowaniu inwestycji i wspólnych przedsięwzięć w dziedzinie turystyki przez te organizacje i przedsiębiorców.

Artykuł 3

Współpraca, o której mowa w artykule 2, będzie się odbywała w szczególności poprzez:

a) podejmowanie wspólnych przedsięwzięć w celu świadczenia usług turystycznych turystom z obu państw,

b) wymianę specjalistów w dziedzinie turystyki,

c) wymianę informacji dotyczących turystyki,

d) pomoc w kształceniu kadr dla turystyki.

Artykuł 4

Strony będą popierać wymianę informacji w następujących dziedzinach:

a) statystyka turystyczna,

b) programy kształcenia specjalistów w dziedzinie turystyki,

c) materiały reklamowe i działalność promocyjna w dziedzinie turystyki,

d) regulacje prawne dotyczące ochrony zasobów turystycznych i dóbr kultury,

e) regulacje prawne dotyczące działalności turystycznej.

Artykuł 5

Strony będą sprzyjać wymianie specjalistów i pracowników, specjalizujących się w turystyce, a także współpracy instytucji prowadzących badania w dziedzinie turystyki.

Artykuł 6

Każda ze Stron będzie sprzyjać powstawaniu na terytorium swojego państwa ośrodków informacji turystycznej drugiej Strony.

Artykuł 7

Strony będą wymieniać informacje i dzielić się doświadczeniami związanymi z ich udziałem w pracach międzynarodowych organizacji turystycznych.

Artykuł 8

1. Strony utworzą Komisję Wspólną, której zadaniem będzie zapewnienie należytego wykonania postanowień niniejszej umowy oraz rozwiązywanie problemów mogących powstać w toku jej realizacji.

2. Komisja Wspólna składać się będzie z wyznaczonych przez Strony przedstawicieli zajmujących się działalnością w dziedzinie turystyki. Komisji będą przewodniczyć przedstawiciele każdej ze Stron.

3. Komisja Wspólna zbierze się po raz pierwszy w ciągu sześciu miesięcy od dnia wejścia umowy w życie.

4. Komisja Wspólna na swym pierwszym posiedzeniu opracuje regulamin, w którym określi tryb pracy.

5. Komisja Wspólna spotykać się będzie w miarę potrzeby, na pisemny wniosek jednej ze Stron, na przemian w Rzeczypospolitej Polskiej i Republice Korei.

Artykuł 9

1. Umowa niniejsza podlega przyjęciu zgodnie z prawem państwa każdej ze Stron, co zostanie stwierdzone w drodze wymiany not. Umowa wejdzie w życie po upływie 30 dni od dnia otrzymania noty późniejszej.

2. Umowa niniejsza zawarta jest na okres pięciu lat. Ulega ona automatycznemu przedłużeniu na dalsze okresy pięcioletnie, jeżeli żadna ze Stron nie wypowie jej, w drodze notyfikacji, najpóźniej na sześć miesięcy przed upływem danego okresu ważności.

3. Wypowiedzenie umowy nie będzie miało wpływu na przedsięwzięcia podjęte i realizowane zgodnie z umową w czasie jej obowiązywania aż do czasu ich zakończenia.

NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani, odpowiednio upoważnieni przez swoje Rządy, podpisali niniejszą umowę.

SPORZĄDZONO w Warszawie dnia 3 grudnia 2004 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, koreańskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności przy ich interpretacji tekst w języku angielskim będzie uważany za rozstrzygający.