Monitor Polski - rok 2004 nr 18 poz. 316

Na podstawie art. 36 ust. 1 i 2 w związku z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych (Dz. U. Nr 123, poz. 1352, z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 125, poz. 1063 i Nr 153, poz. 1271 oraz z 2003 r. Nr 228, poz. 2261), po ponownym rozpatrzeniu decyzji Ministra Gospodarki z dnia 3 sierpnia 2000 r. w sprawie ustanowienia ostatecznego cła antydumpingowego w związku z przywozem na polski obszar celny kabla z włókna syntetycznego z poliestrów, pochodzącego z Republiki Białoruś, po cenach dumpingowych (M. P. Nr 25, poz. 523), zwanej dalej „decyzją z dnia 3 sierpnia 2000 r.", dokonuje się ostatecznych ustaleń co do występowania dumpingu, szkody oraz związku przyczynowego pomiędzy nimi.

l. Opis stanu faktycznego

Postępowanie dotyczące białoruskiego kabla z włókna syntetycznego z poliestrów zostało wszczęte na wniosek firmy ELANA S.A. z Torunia postanowieniem Ministra Gospodarki z dnia 14 maja 1999 r. w sprawie wszczęcia postępowania antydumpingowego w związku z domniemaniem przywozu na polski obszar celny kabla z włókna syntetycznego z poliestrów, pochodzącego z Republiki Białoruś, po cenach dumpingowych i wyrządzenia przez ten przywóz szkody przemysłowi krajowemu (M. P. Nr 18, poz. 246).

Postępowanie to zakończone zostało decyzją Ministra Gospodarki z dnia 3 sierpnia 2000 r. Środek ochronny ustanowiony został na okres 5 lat.

W dniu 8 września 2000 r. firma KHIMVOLOKNO Mogilev Production Association - Białoruś złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Gospodarki z dnia 3 sierpnia 2000 r. W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy Minister Gospodarki decyzją z dnia 17 listopada 2000 r. (M. P. Nr 39, poz. 767) utrzymał w mocy decyzję z dnia 3 sierpnia 2000 r.

W skardze z dnia 29 grudnia 2000 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego firma KHIMVOLOKNO Mogilev Production Association - Białoruś wnosiła o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Gospodarki z dnia 17 listopada 2000 r. oraz uchylenie poprzedzającej ją decyzji z dnia 3 sierpnia 2000 r. Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy wyrokiem z dnia 24 stycznia 2003 r. uchylił zaskarżoną decyzję Ministra Gospodarki z dnia 17 listopada 2000 r. Konsekwencją wyroku NSA było zobowiązanie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej do ponownego rozpoznania sprawy. W toku prowadzonego postępowania wydano postanowienie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 marca 2004 r. w sprawie wstępnych ustaleń w ramach ponownego rozpatrzenia decyzji Ministra Gospodarki z dnia 3 sierpnia 2000 r. (M. P. Nr 14, poz. 227). Do wyżej wymienionych ustaleń, zgodnie z art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych (Dz. U. Nr 123, poz. 1352 oraz z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 125, poz. 1063 i Nr 153, poz. 1271), zwanej dalej „ustawą z 2001 r.", stronom postępowania przysługuje prawo do wniesienia zastrzeżeń. Strony nie skorzystały z tego prawa.

II. Legitymacja wnioskodawcy do wszczęcia postępowania oraz określenie przemysłu krajowego

Stosownie do treści art. 20 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych (Dz. U. Nr 157, poz. 1028), zwanej dalej „ustawą z 1997 r.", wniosek uważa się za złożony, jeśli popierają go producenci krajowi produkujący co najmniej 25 % całej produkcji krajowej towaru podobnego. Ponadto, jeżeli niektórzy producenci krajowi wyrazili sprzeciw wobec wszczęcia postępowania, wniosek musi być popierany przez producentów krajowych, których produkcja towaru podobnego jest większa (w ujęciu ilościowym) niż produkcja towaru podobnego produkowanego przez producentów krajowych, którzy wyrazili sprzeciw wobec wniosku. Ponieważ w toku niniejszego postępowania żaden z producentów krajowych towaru podobnego nie zgłosił sprzeciwu wobec wszczęcia postępowania, w celu ustalenia legitymacji wnioskodawcy do wszczęcia postępowania zbadano jedynie pierwszy z wyżej wymienionych warunków.

Z kolei, zgodnie z art. 2 pkt 3 ustawy z 1997 r., przemysł krajowy stanowi ogół producentów wytwarzających towar podobny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub tych spośród nich, których łączna produkcja stanowi co najmniej 50 % całkowitej produkcji krajowej tych towarów. Zdefiniowanie przemysłu krajowego jest istotne w celu określenia reprezentatywności danych dostarczonych przez współpracujących producentów, służących dla zbadania szkody, jaką ponosił w okresie badanym przemysł krajowy ogółem.

Organ prowadzący postępowanie podjął następujące działania w celu ustalenia, czy wnioskodawca był legitymowany do złożenia wniosku o wszczęcie postępowania oraz czy stanowi on przemysł krajowy:

1) zweryfikowano dane odnoszące się do produkcji, przedstawione przez producenta krajowego uczestniczącego w postępowaniu,

2) zwrócono się do Głównego Urzędu Statystycznego o informację na temat całkowitej produkcji kabla poliestrowego w latach 1996-1998,

3) zwrócono się do Krajowej Izby Gospodarczej, Instytutu Technik i Technologii Dziewiarskich TRICOTEKTIL w Łodzi, zajmującego się m. in. gromadzeniem informacji i danych statystycznych oraz publikacją biuletynów pod nazwą Serwis Informacji Gospodarczej Przemysłu Tekstylnego, oraz firmy Textilimpex Spółka z o.o. w Łodzi o informacje dotyczące krajowych producentów kabla z włókna syntetycznego z poliestrów.

Biorąc pod uwagę zgromadzone dane, stwierdzono, iż w latach 1996-1998 firma ELANA S.A. z Torunia była jedynym krajowym producentem kabla z włókna syntetycznego z poliestrów, w związku z tym spełniony został warunek określony w art. 20 ust. 1 i 2 oraz art. 2 pkt 3 ustawy z 1997 r. Fakt ten nigdy nie był podważany przez stronę skarżącą.

Ustalenia wstępne w powyższym zakresie zostały podtrzymane w związku z brakiem uwag do postanowienia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 marca 2004 r. w sprawie wstępnych ustaleń dokonanych w ramach ponownego rozpatrzenia decyzji Ministra Gospodarki z dnia 3 sierpnia 2000 r.

III. Okres badany

Okresem badanym w zakresie dumpingu jest okres od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 30 września 1998 r., natomiast dla określenia szkody okres od dnia 1 stycznia 1996 r. do dnia 30 września 1998 r.

Ustalenia wstępne w powyższym zakresie zostały podtrzymane w związku z brakiem uwag do postanowienia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 marca 2004 r. w sprawie wstępnych ustaleń dokonanych w ramach ponownego rozpatrzenia decyzji Ministra Gospodarki z dnia 3 sierpnia 2000 r.

IV. Określenie towaru

Towarem objętym postępowaniem antydumpingowym jest kabel z włókna syntetycznego z poliestrów, klasyfikowany w Polskiej Scalonej Nomenklaturze Towarowej Handlu Zagranicznego według kodu PCN 5501 20 00 O, pochodzący z Republiki Białoruś.

Krajowym towarem podobnym jest kabel z włókna syntetycznego z poliestrów produkowany przez firmę ELANA S.A. z Torunia.

Strona białoruska kwestionowała podobieństwo towaru polskiego i białoruskiego, uznając, że importowany z Białorusi kabel z włókna syntetycznego z poliestrów różni się od produkowanego w Polsce.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że nie została wyjaśniona w sposób wiarygodny kwestia podniesiona przez importera kabla poliestrowego z Białorusi, że kabel białoruski jest inny niż produkowany w Polsce.

Zgodnie z definicją towaru podobnego zawartą w art. 3 pkt 1 ustawy z 2001 r. (art. 2 pkt 1 ustawy z 1997 r.) jest to towar, który jest jednakowy pod każdym względem w stosunku do towaru, objętego postępowaniem antydumpingowym, lub w razie braku takiego towaru - inny towar, który, pomimo że nie jest jednakowy pod każdym względem, ma cechy ściśle odpowiadające cechom towaru objętego postępowaniem antydumpingowym.

Zgodnie z przyjętą praktyką Światowej Organizacji Handlu przesłankami stwierdzenia podobieństwa towarów są:

– cechy fizyczne,

– skład chemiczny,

– kod taryfy celnej,

– percepcja użytkowników,

– proces produkcyjny.

Organ, zmierzając do wykonania zalecenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, zwrócił się do białoruskiego producenta oraz eksportera kabla poliestrowego z prośbą o dostarczenie próbek tego towaru eksportowanego do Polski w okresie 1996-1998. Pomimo ponawianych próśb strona białoruska nie udostępniła stosownych próbek. Całkowity brak współpracy uniemożliwił przeprowadzenie ekspertyzy w zakresie cech fizycznych (parametrów) towarów.

W odniesieniu do kodu taryfy celnej należy stwierdzić, że zarówno kabel białoruski, jak i produkowany w Polsce klasyfikowany jest w Polskiej Scalonej Nomenklaturze Towarowej Handlu Zagranicznego według kodu PCN 5501 20 00 0.

W toku postępowania uzyskano oświadczenie krajowych użytkowników kabla z włókna syntetycznego z poliestrów korzystających w produkcji swoich wyrobów zarówno z kabla pochodzenia krajowego, jak i pochodzenia białoruskiego, że są to towary podobne i można stosować je wymiennie. W związku z tym przesłanka podobnej „percepcji użytkowników" jest spełniona.

W odniesieniu do składu chemicznego oraz procesu technologicznego wytwarzania obu rodzajów kabla uzyskano opinię Instytutu Włókien Chemicznych w Łodzi dotyczącą tych kwestii, która potwierdza, iż obie te przestanki podobieństwa towaru są spełnione.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że zachodzą wszelkie, możliwe do zbadania przesłanki na poparcie twierdzenia, że krajowy kabel z włókna syntetycznego 2 poliestrów jest podobny do towaru objętego postępowaniem. Definitywne przeprowadzenie stosownego dowodu zostało uniemożliwione przez brak współpracy strony białoruskiej.

Ustalenia wstępne w powyższym zakresie zostały podtrzymane w związku z brakiem uwag do postanowienia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 marca 2004 r. w sprawie wstępnych ustaleń dokonanych w ramach ponownego rozpatrzenia decyzji Ministra Gospodarki z dnia 3 sierpnia 2000 r.

V. Wykaz ustalonych eksporterów oraz producentów towaru objętego postępowaniem zakończonym decyzją z dnia 3 sierpnia 2000 r.

W toku postępowania ustalono, że Zakłady KHIMVOLOKNO w Mogilewie są jedynym producentem kabla z włókna syntetycznego z poliestrów na Białorusi oraz jedynym ich eksporterem do Polski.

Ponadto w postępowaniu ustalono istnienie następujących importerów towaru objętego postępowaniem:

STABIPOL,

PPH.U. INTER-TEK,

INATEX sp. z o.o.

MERINOTEK S.A.

Ustalenia wstępne w powyższym zakresie zostały podtrzymane w związku z brakiem uwag do postanowienia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 marca 2004 r. w sprawie wstępnych ustaleń dokonanych w ramach ponownego rozpatrzenia decyzji Ministra Gospodarki z dnia 3 sierpnia 2000 r.

VI.Ostateczne ustalenia faktyczne dotyczące dumpingu

Ustalenia dotyczące dumpingu zostały dokonane na podstawie kwestionariusza przesłanego przez eksportera białoruskiego oraz danych odnoszących się do transakcji krajowych, przekazanych przez wnioskodawcę postępowania.

1. Wartość normalna

a) metodologia

Już w trakcie pierwotnego postępowania wykazano, że Republika Białoruś jest krajem nieposiadającym gospodarki rynkowej. Stwierdzenie to było oparte na analizie obiektywnych czynników ekonomicznych. Decyzja Ministra w tym zakresie była kwestionowana przez eksportera białoruskiego, ale zgodnie z wyrokiem NSA została ona uznana za prawidłową. Należy dodatkowo podkreślić, że w chwili obecnej obowiązuje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 2003 r. w sprawie określenia krajów o gospodarce nierynkowej na potrzeby postępowania antydumpingowego (Dz. U. Nr 88, poz. 807), które jednoznacznie określa, że Białoruś jest dla potrzeb postępowania antydumpingowego uznawana za kraj o gospodarce nierynkowej.

W związku z powyższym jako podstawę wyliczenia wartości normalnej, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z 2001 r. oraz zaleceniami Naczelnego Sądu Administracyjnego, przyjęto cenę faktycznie zapłaconą lub należną na polskim obszarze celnym za krajowy towar podobny.

b) obliczenie wartości normalnej

Wartość normalną obliczono na podstawie ceny sprzedaży kabla firmy ELANA S.A. z Torunia na rynku krajowym, na poziomie cen producenta (ex--works), wyliczoną na podstawie faktur, jako średnią ważoną cenę ze wszystkich transakcji zrealizowanych w okresie badanym od dnia 1 stycznia do dnia 30 września 1998 r. W efekcie tych obliczeń uzyskano wyższą wartość normalną niż w pierwotnym postępowaniu, w którym obliczenia opierały się na danych statystycznych, a nie na faktycznych transakcjach, co zostało zakwestionowane przez NSA.

2. Cena eksportowa

W toku postępowania cena eksportowa została obliczona na podstawie faktycznych danych przedstawionych przez KHIMVOLOKNO w kwestionariuszu antydumpingowym na poziomie cen producenta (ex-works) po dokonaniu wszelkich stosownych korekt. Cena ta jest średnią ważoną wszystkich transakcji eksportowych do Polski dokonanych przez firmę białoruską w okresie badanym.

3. Porównanie cen

Porównanie ceny eksportowej z wartością normalną dokonane zostało na tym samym poziomie obrotu, to znaczy na poziomie cen zbytu producenta (ex-works), zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z 2001 r.

4. Margines dumpingu

Margines dumpingu, zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy z 2001 r., określono jako różnicę pomiędzy wartością normalną a średnią ważoną ceną wszystkich transakcji eksportowych.

Margines dumpingu wyrażony w procentach (w odniesieniu do ceny CIF) wyniósł 65,59 %.

5. Podsumowanie ostatecznych ustaleń dotyczących dumpingu

Obliczenia przeprowadzone w ponownym rozpatrzeniu sprawy wykazały, iż w okresie badanym występował import z Białorusi kabla z włókna syntetycznego z poliestrów realizowany po cenach dumpingowych. Przy zastosowaniu metodologii obliczeń zgodnej z zaleceniami NSA został ustalony margines dumpingu wyższy niż w pierwotnym postępowaniu.

Ustalenia wstępne w powyższym zakresie zostały podtrzymane w związku z brakiem uwag do postanowienia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 marca 2004 r. w sprawie wstępnych ustaleń dokonanych w ramach ponownego rozpatrzenia decyzji Ministra Gospodarki z dnia 3 sierpnia 2000 r.

VII. Ostateczne ustalenia faktyczne dotyczące szkody

Analizując sytuację przemysłu krajowego. Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej opierał się na danych dostarczonych przez spółkę ELANA S.A. - jedynego producenta towaru objętego postępowaniem, oraz danych CIHZ.

1. Wielkość przywozu na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych oraz jego wpływ na poziom cen towarów podobnych na rynku krajowym

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy z 2001 r. Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej zbadał wielkość przywozu na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych w ujęciu bezwzględnym i względnym w stosunku do produkcji krajowej i udziału w rynku.

Wielkość przywozu kabla z włókna syntetycznego z poliestrów objętego postępowaniem w latach 1996–1998 wzrosła znacząco w wielkościach bezwzględnych i przedstawiała się następująco:

Udział wielkości przywozu białoruskiego kabla po cenach dumpingowych w odniesieniu do produkcji krajowej tego towaru wynosił: w 1996 r. – 6,9 %, w 1997 r. – 30,3 %, a w 9 miesiącach 1998 r.– 519,5%.

Wzrósł także udział przywozu kabla białoruskiego po cenach dumpingowych w stosunku do konsumpcji: w 1996 r. udział ten wynosił 6,6 %, w 1997 r. 14,6 %, a w 9 miesiącach 1998 r. wynosił już 77,4 %.

Oprócz przeprowadzenia powyższej analizy, Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej zbadał także wpływ przywozu po cenach dumpingowych na ceny krajowego towaru podobnego zgodnie z art. 17 ust. 3 pkt 1 ustawy z 2001 r. Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej ustalił poziom cen sprzedaży kabla na rynku krajowym na podstawie danych dostarczonych przez wnioskodawcę w toku postępowania. Ustalenie wpływu przywozu kabla na ceny kabla produkowanego przez przemysł krajowy zostało dokonane na tym samym poziomie obrotu. Za właściwy poziom dla porównania cen sprzedaży dla kabla z importu z Białorusi z cenami kabla produkcji krajowej uznano cenę, po której dokonano sprzedaży pierwszemu niezależnemu nabywcy w kraju. Badanie to wykazało, że ceny kabla importowanego są znacznie niższe (tj. o ok. 37,2 %) od cen krajowego towaru podobnego.

2. Wpływ przywozu po cenach dumpingowych na sytuację przemysłu krajowego

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z 2001 r. Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej zbadał wpływ przywozu po cenach dumpingowych na sytuację polskiego przemysłu na podstawie poniższych wskaźników i czynników ekonomicznych oddziałujących na stan tego przemysłu:

a) proces przezwyciężania przez przemysł krajowy trudności spowodowanych przywozem na polski obszar celny w przeszłości towarów po cenach dumpingowych

Czynnik ten nie został uwzględniony, ponieważ przed okresem badanym nie stwierdzono istnienia importu dumpingowanego z innych kierunków.

b) wielkość marginesu dumpingu

Czynnik ten został omówiony szczegółowo w punkcie VI niniejszego postanowienia.

c) wielkość sprzedaży

Sprzedaż produkcji krajowej w okresie badanym utrzymywała się na stabilnym poziomie i wynosiła: w 1996 r. – 1 070 ton, w 1997 r. – 1 098 ton, w 9 miesiącach 1998 r. – 715 ton.

d) zyski i straty

W okresie badanym wyniki finansowe przemysłu krajowego wahały się pomiędzy minimalną stratą a minimalnym zyskiem.

e) wielkość produkcji

W okresie badanym wielkość produkcji krajowej obniżała się nieznacznie i wynosiła: w 1996 r. – 1 107 ton, w 1997 r. – 1 042 ton, w 9 miesiącach 1998 r.– 757 ton.

f) udział sprzedaży kabla z włókna syntetycznego z poliestrów produkcji krajowej w rynku

W okresie badanym udział przemysłu krajowego w rynku kabla systematycznie malał i wynosił: w 1996 r. – 92,9 %, w 1997 r. – 50,9 %, w 9 miesiącach 1998 r. – jedynie 14,1 %.

g) wydajność produkcji przemysłu krajowego

W okresie badanym wydajność wyrażona w tyś. zł/pracownika wynosiła: w 1996 r. – 66,3, w 1997 r. – 70,7, a w 9 miesiącach 1998 r. – 48,5 w stosunku do 57,2 w 9 miesiącach roku 1997.

h) stopa zwrotu inwestycji

W okresie badanym odnotowano spadek wskaźnika rentowności inwestycji.

i) poziom wykorzystania mocy produkcyjnych

W okresie badanym spadał poziom wykorzystania mocy produkcyjnych i wynosił: w 1996 r. – 37 %, w 1997 r. – 34,7 %, a w 9 miesiącach 1998 r. – 33,6 %.

j) czynniki wpływające na ceny krajowe

Podstawowym czynnikiem wpływającym na ceny krajowe był przywóz kabla z Białorusi realizowany po cenach dumpingowych. Nie pozwalał on na wzrost cen w okresie badanym.

k) skutki w zakresie przepływów pieniężnych, zdolności pozyskiwania kapitału i inwestycji

Analiza przepływów środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej przemysłu krajowego wskazywała na hamowanie rozwoju przemysłu krajowego. Natomiast z analizy przepływów środków pieniężnych z działalności finansowej przemysłu krajowego wynika, że przemysł krajowy nie pozyskał kapitału z uwagi na nieopłacalność produkcji.

l) stan zapasów

W okresie badanym stan zapasów kabla z włókna syntetycznego z poliestrów wyrażony wartościowo zmniejszył się z 287 tyś. zł w 1996 r. do 45 tyś. zł w 9 miesiącach 1998 r. z uwagi na ograniczenie produkcji.

ł) zatrudnienie związane bezpośrednio z produkcją

W okresie badanym zatrudnienie bezpośrednio związane z produkcją kabla utrzymywało się na tym samym poziomie.

m) poziom wynagrodzeń

Średnie wynagrodzenie przypadające na jednego zatrudnionego przy produkcji kabla w badanym okresie rosło nieznacznie powyżej inflacji.

n) rozwój przemysłu

Przemysł krajowy ze względu na wielkość importu kabla po cenach dumpingowych nie wykorzystuje posiadanych mocy produkcyjnych. Z niskim wykorzystaniem mocy wiąże się niski poziom produkcji, co daje podstawy do stwierdzenia, iż w badanym okresie nie nastąpił rozwój omawianego przemysłu.

3. Podsumowanie ostatecznych ustaleń dotyczących występowania szkody

Z analizy posiadanych przez Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej danych wynika, że import kabla po cenach dumpingowych jest dla przemysłu krajowego barierą, która utrudnia rozwój przemysłu. Na skutek oddziaływania konkurencji w postaci importu realizowanego po niskich i dumpingowych cenach przemysł krajowy nie jest w stanie zwiększyć swoich cen sprzedaży, co w rezultacie oznacza balansowanie na granicy straty. Ponadto przemysł krajowy nie jest w stanie zwiększyć sprzedaży, a tym samym nie może korzystać z efektu zwiększającego się popytu na rynku. Konsekwencją tego jest stałe zmniejszanie się udziału w rynku przemysłu krajowego oraz zablokowanie wszelkich możliwości jego rozwoju. Dodatkowo należy wskazać na fakt niskiego wykorzystania mocy produkcyjnych, co uniemożliwia wykorzystanie efektu skali i zwiększa jednostkowe koszty produkcji.

W trakcie analizy Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej nie stwierdził, że występują inne czynniki, poza wymienionymi, które mogłyby przyczynić się do wyrządzenia szkody przemysłowi krajowemu. Badaniu poddano tutaj:

1) przywóz towaru podobnego nierealizowany po cenach dumpingowych

Import towaru objętego postępowaniem z kierunków innych niż Białoruś nie przekraczał 10 %, co stanowi 8,5 % udziału w rynku.

2) spadek popytu na krajowe towary podobne oraz zmiany w strukturze konsumpcji

Popyt w okresie badanym ulegał zwiększeniu. Struktura konsumpcji nie ulegała zmianom, z wyjątkiem zmian wynikających z prób omijania cła obowiązującego na import syntetycznych włókien ciętych z poliestrów.

3) rozwój techniki i technologii oraz konkurencja pomiędzy producentami krajowymi i zagranicznymi

W przypadku tym rozwój techniki i technologii nie jest czynnikiem, który w okresie badanym miał jakiekolwiek znaczenie, gdyż w technologii produkcji nie nastąpiły żadne zauważalne zmiany. Nie istniał też czynnik konkurencji pomiędzy producentami krajowymi z uwagi na istnienie tylko jednego krajowego producenta. W odniesieniu natomiast do konkurencji kabla białoruskiego z importem z innych kierunków należy stwierdzić, że ten ostatni miał niewielki udział w rynku i charakteryzował się znacznie wyższymi cenami.

4) restrykcyjne praktyki handlowe oraz zmiany w eksporcie i wydajności przemysłu krajowego.

Nie stwierdzono istnienia restrykcyjnych praktyk handlowych w okresie badanym. Zmiany w wydajności przemysłu krajowego były nieznaczne. Eksport w okresie badanym nie przekraczał 4 % sprzedaży producentów krajowych.

Ustalenia wstępne w powyższym zakresie zostały podtrzymane w związku z brakiem uwag do postanowienia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 marca 2004 r. w sprawie wstępnych ustaleń dokonanych w ramach ponownego rozpatrzenia decyzji Ministra Gospodarki z dnia 3 sierpnia 2000 r.

VIII. Nałożenie cła antydumpingowego

Obecne postępowanie służy ponownemu rozpatrzeniu decyzji z dnia 3 sierpnia 2000 r., na podstawie której nałożono cła antydumpingowe na przywóz kabla z Białorusi w wysokości 38,08 %. W toku ponownego rozpatrzenia sprawy obecnego postępowania nie znaleziono argumentów na rzecz zmiany powyższej decyzji.

Należy podkreślić, że ponowne rozpatrzenie sprawy wykazało, iż faktyczny margines dumpingu dla towarów sprowadzanych z Białorusi był wyższy niż określono to w pierwotnym postępowaniu. Jednakże celem obecnego postępowania nie jest zmiana wysokości nałożonych ceł, a jedynie ponowne rozpatrzenie zasadności ich nałożenia.

Ustalenia wstępne w powyższym zakresie zostały podtrzymane w związku z brakiem uwag do postanowienia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 marca 2004 r. w sprawie wstępnych ustaleń dokonanych w ramach ponownego rozpatrzenia decyzji Ministra Gospodarki z dnia 3 sierpnia 2000 r.

IX. Ostateczne ustalenia dotyczące stanu prawnego

Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej dokonał ostatecznego ustalenia, że spółka ELANA S.A. była legitymowana do skutecznego wnioskowania wszczęcia postępowania antydumpingowego na podstawie art. 20 ust. 2 i 3 ustawy z 1997 r.

W toku postępowania ustalono ostatecznie, iż towar objęty postępowaniem jest zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z 2001 r. towarem podobnym do towaru produkcji krajowej.

Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej dokonał ostatecznego ustalenia, że kabel pochodzący z Republiki Białoruś w okresie badanym był przywożony na polski obszar celny po cenach dumpingowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z 2001 r.

Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej przeprowadził analizę czynników mających wpływ na sytuację przemysłu krajowego zgodnie z art. 17 oraz art. 19 ust. 1 ustawy z 2001 r. Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej ostatecznie stwierdził, że przemysł krajowy poniósł szkodę na skutek oddziaływania importu realizowanego po cenach dumpingowych.

Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej w postępowaniu, zgodnie z art. 20 ustawy z 2001 r., zbadał również, czy istnieją inne niż przywóz po cenach dumpingowych czynniki, które mogły wyrządzić poważną szkodę przemysłowi krajowemu, i nie stwierdził istnienia takich czynników.

W trakcie ponownego rozpatrzenia sprawy Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej uzupełnił postępowanie dowodowe.

Postanowienie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Pouczenie

Zgodnie z art. 36 ust. 5 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych (Dz. U. Nr 123, poz. 1352, z późn. zm.), stronom biorącym udział w postępowaniu antydumpingowym służy skarga do sądu administracyjnego, którą na podstawie art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) należy wnieść w terminie 30 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia. Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej na podstawie art. 54 § 1 tej ustawy.

Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej: J. Hausner

¹⁾ Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej –gospodarka, na podstawie §1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 1, poz. 5).