Monitor Polski - rok 2003 nr 49 poz. 754

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Białorusi, zwane dalej „Stronami",

w celu uregulowania zasad wjazdu, wyjazdu, czasowego pobytu i podróżowania tranzytem przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i terytorium Republiki Białorusi obywateli obydwu Państw,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Obywatele Państwa jednej Strony, bez względu na miejsce stałego zamieszkania, mogą wjeżdżać, wyjeżdżać, przebywać i podróżować tranzytem przez terytorium Państwa drugiej Strony na podstawie ważnych dokumentów podróży stwierdzających tożsamość oraz wiz, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w niniejszej umowie.

Artykuł 2

Właściwe organy Państwa jednej Strony wydają wizy obywatelom Państwa drugiej Strony bez zaproszeń. Nie wyklucza to jednak prawa do zażądania okazania dokumentów potwierdzających cel podróży oraz okres zamierzonego pobytu.

Artykuł 3

1. Obywatele Republiki Białorusi, posiadający ważne dokumenty podróży stwierdzające tożsamość oraz wizy wydane przez właściwe organy jednego z Państw Stron Konwencji wykonawczej z dnia 19 czerwca 1990 r. do Układu między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach z dnia 14 czerwca 1985 r. lub właściwe organy Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej lub posiadający zezwolenie na czasowe lub stałe zamieszkiwanie w tych państwach, podróżują tranzytem przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do państwa docelowego oraz z powrotem na terytorium Republiki Białorusi bez wiz tranzytowych Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu dotyczą także obywateli Republiki Białorusi podróżujących drogą lotniczą do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Irlandii, Republiki Węgierskiej i posiadających wizy tych państw lub zezwolenie na czasowe lub stałe zamieszkiwanie w tych państwach.

3. Obywatele Republiki Białorusi posiadający prawo wjazdu na terytorium Republiki Węgierskiej i prawo wjazdu na terytorium Republiki Czeskiej lub Republiki Słowackiej podróżują tranzytem przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do Republiki Węgierskiej i z powrotem na terytorium Republiki Białorusi bez wiz tranzytowych Rzeczypospolitej Polskiej.

Artykuł 4

Obywatele Rzeczypospolitej Polskiej, posiadający ważne dokumenty podróży stwierdzające tożsamość i wizy państw członkowskich Wspólnoty Niepodległych Państw, Mongolii, Chińskiej Republiki Ludowej lub zezwolenie na czasowe lub stałe zamieszkiwanie w tych państwach, podróżują tranzytem przez terytorium Republiki Białorusi do państwa docelowego oraz z powrotem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez wiz tranzytowych Republiki Białorusi.

Artykuł 5

Dokumentami podróży stwierdzającymi tożsamość do celów niniejszej umowy są:

1. Dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej:

a) paszport;

b) paszport dyplomatyczny;

c) paszport służbowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych;

d) książeczka żeglarska;

e) paszport tymczasowy.

2. Dla obywateli Republiki Białorusi:

a) paszport obywatela Republiki Białorusi wydany w ustalonym trybie dla wyjazdu za granicę;

b) paszport dyplomatyczny;

c) paszport służbowy;

d) narodowy dokument tożsamości marynarza;

e) zaświadczenie na powrót (tylko na powrót do Republiki Białorusi).

Artykuł 6

Obywatele Państwa jednej Strony, posiadający ważne paszporty dyplomatyczne, mogą wjeżdżać, przebywać na terytorium Państwa drugiej Strony przez okres do 30 dni od dnia przekroczenia granicy, wyjeżdżać, a także podróżować tranzytem, bez wiz, z wyłączeniem osób skierowanych do pracy w przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych i przedstawicielstwach organizacji międzynarodowych, mających siedzibę na jej terytorium, oraz towarzyszących im członków rodzin pozostających z nimi we wspólnocie domowej.

Artykuł 7

Obywatele Republiki Białorusi, posiadający zaświadczenie na powrót do Republiki Białorusi, a także obywatele Rzeczypospolitej Polskiej, którzy utracili ważne dokumenty podróży stwierdzające tożsamość i otrzymali paszport tymczasowy Rzeczypospolitej Polskiej, nie mają obowiązku uzyskania wizy wyjazdowej i tranzytowej na powrót do Państwa, którego są obywatelami.

Artykuł 8

Obywatele Republiki Białorusi, posiadający zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony lub zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wjeżdżają, przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz wyjeżdżają bez wiz, na podstawie ważnego dokumentu podróży stwierdzającego tożsamość oraz ważnej karty pobytu wydanej przez właściwy organ Rzeczypospolitej Polskiej.

Artykuł 9

Obywatele Rzeczypospolitej Polskiej, zamieszkujący na stałe na terytorium Republiki Białorusi, wjeżdżają, przebywają na terytorium Republiki Białorusi oraz wyjeżdżają bez wiz, na podstawie ważnego dokumentu podróży stwierdzającego tożsamość oraz ważnej karty pobytu cudzoziemca w Republice Białorusi wydanej przez właściwe organy Republiki Białorusi.

Artykuł 10

Obywatele Państwa jednej Strony w czasie pobytu na terytorium Państwa drugiej Strony są zobowiązani do przestrzegania ustawodawstwa tego Państwa.

Artykuł 11

Z obowiązku uzyskania wiz zwolnieni są:

a) członkowie załóg wpisani na listę załogi statków powietrznych lotnictwa cywilnego Państw-Stron – na podstawie zapisu w deklaracji generalnej (zlecenia na lot);

b) członkowie załóg cywilnych statków morskich Państw-Stron pływających po wodach międzynarodowych – na podstawie książeczki żeglarskiej – dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej i narodowego dokumentu tożsamości marynarza – dla obywateli Republiki Białorusi oraz wpisu na listę załogi lub wypisu z niej;

c) członkowie załóg oraz obsługi statków powietrznych Państw-Stron uczestniczący w akcjach awaryjnych i ratowniczych;

d) obywatele Państw-Stron, korzystający z przelotów tranzytowych przez terytorium Państw-Stron i posiadający dokumenty uprawniające ich do wjazdu do państwa docelowego oraz bilet lotniczy z potwierdzoną datą wyjazdu w ciągu 24 godzin od chwili przybycia. Powyższe osoby nie mają prawa do opuszczania terytorium lotniska, z wyjątkiem przypadków, gdy posiadają stosowne zezwolenie organów granicznych.

Artykuł 12

Właściwe organy Państw-Stron udzielają odpowiedzi na wniosek o wydanie wizy jednokrotnej z reguły w terminie nieprzekraczającym 5 dni roboczych od dnia otrzymania stosownego wniosku.

Artykuł 13

Dla następujących obywateli Państw-Stron okres rozpatrywania wniosku o wydanie wizy nie przekracza 2 dni roboczych od dnia otrzymania stosownego wniosku:

a) członków oficjalnych delegacji, wjeżdżających na terytorium Państw-Stron w celu wzięcia udziału w negocjacjach, rozmowach i konsultacjach międzyrządowych, konsultacjach pomiędzy organami państwowymi Państw-Stron oraz w celu udziału w przedsięwzięciach organizowanych przez organizacje międzynarodowe;

b) członków dwustronnych międzyrządowych komisji i grup roboczych, wjeżdżający na terytorium Państw-Stron w celu udziału w posiedzeniach tych komisji i grup;

c) osób potrzebujących pomocy medycznej i osób im towarzyszących, pod warunkiem posiadania dokumentów potwierdzających;

d) organizatorów i uczestników wystaw, targów, konferencji i seminariów gospodarczych.

Artykuł 14

Właściwe organy Państwa jednej Strony wydają wizy niezwłocznie i bezpłatnie obywatelom Państwa drugiej Strony na podstawie zawiadomień o ciężkiej chorobie lub śmierci bliskiego krewnego lub członka rodziny, w oparciu o dokumenty potwierdzające oraz powiadomienia napływające drogą dyplomatyczną.

Artykuł 15

Właściwe organy Państwa jednej Strony wydają wizy uprawniające do wielokrotnych wjazdów z ważnością do jednego roku następującym obywatelom Państwa drugiej Strony:

a) uczestnikom wymiany na szczeblu władz państwowych, niezależnie od ich dziedziny działalności – na wniosek organu przyjmującego;

b) kierowcom i członkom załóg pojazdów samochodowych wykonującym międzynarodowe przewozy drogowe – na podstawie stosownych dokumentów potwierdzających wykonywanie tych przewozów lub wniosku narodowego stowarzyszenia przewoźników drogowych Państwa-Strony wnioskującej.

Artykuł 16

Właściwe organy Państwa jednej Strony wydają wizy, w tym uprawniające do wielokrotnych wjazdów z ważnością do jednego roku, pobierając opłatę w wysokości 50% opłaty za wydanie wizy, obywatelom Państwa drugiej Strony podróżującym w celu utrzymywania kontaktów rodzinnych, a zwłaszcza w celu odwiedzenia najbliższych krewnych.

Artykuł 17

Wysokość opłaty za wydawanie wiz obywatelom Państw-Stron zostanie określona za porozumieniem w drodze wymiany not dyplomatycznych w oparciu o zasadę wzajemności.

Artykuł 18

Właściwe organy Państw-Stron wydają wizy bezpłatnie:

a) obywatelom Państw-Stron w wieku do lat 16;

b) obywatelom Państw-Stron, którzy ukończyli 65 rok życia;

c) obywatelom Państwa jednej Strony odwiedzającym groby bliskich krewnych i członków rodziny na terytorium Państwa drugiej Strony na okres do 10 dni dwukrotnie w ciągu roku – na podstawie dokumentu potwierdzającego istnienie grobu;

d) uczestnikom imprez oświatowych, kulturalnych, naukowo-technicznych, sportowych, odbywających się na szczeblu międzyrządowym, międzyresortowym i lokalnym, oraz członkom drużyn narodowych Państw-Stron we wszystkich dyscyplinach sportowych – na wniosek właściwego organu państwowego;

e) nauczycielom akademickim, studentom, nauczycielom i uczącym się w ramach wymiany realizowanej zgodnie z obowiązującymi umowami międzynarodowymi – na wniosek stosownej placówki edukacyjnej;

f) obywatelom Państwa jednej Strony uczestniczącym w śledztwie wstępnym lub postępowaniu sądowym na terytorium Państwa drugiej Strony – na podstawie dokumentu potwierdzającego konieczność takiego udziału;

g) niezdolnym do pracy inwalidom Państw-Stron oraz osobom im towarzyszącym – na podstawie dokumentów potwierdzających;

h) członkom organów roboczych euroregionów „Niemen", „Bug", „Puszcza Białowieska" – na wniosek tych organów;

i) członkom delegacji narodowych Polsko-Białoruskiej Międzyrządowej Komisji Koordynacyjnej do Spraw Współpracy Transgranicznej oraz członkom jej organów roboczych.

Artykuł 19

Właściwe organy Państw-Stron wydają kolejowemu personelowi służbowemu Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Białorusi przekraczającemu polsko-białoruską granicę państwową w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych bezpłatne wizy uprawniające do wielokrotnych wjazdów z ważnością do jednego roku – na podstawie wniosku przedłożonego przez właściwe organy Państw-Stron. Wyżej wymienione osoby przekraczają polsko-białoruską granicę państwową na podstawie ważnych dokumentów podróży stwierdzających tożsamość, wiz oraz list imiennych, na których będzie potwierdzane przekraczanie granicy.

Artykuł 20

W sytuacjach wyjątkowych, w interesie bezpieczeństwa narodowego, ochrony porządku publicznego lub zdrowia obywateli, Strony zachowują prawo do czasowego zawieszenia stosowania niniejszej umowy w całości lub części. Strona, która podjęta taką decyzję, w jak najkrótszym czasie, ale nie później niż na 7 dni przed jej wejściem w życie, informuje w drodze dyplomatycznej drugą Stronę o podjęciu takich działań i odpowiednio o ich odwołaniu.

Artykuł 21

1. Umowa niniejsza nie ogranicza prawa właściwych organów Państwa jednej Strony do odmowy wjazdu lub ograniczenia okresu pobytu obywateli Państwa drugiej Strony na terytorium własnego Państwa, jeżeli wynika to z przepisów ustawodawstwa wewnętrznego lub obowiązujących umów międzynarodowych.

2. Postanowienia niniejszej umowy nie naruszają zobowiązań wynikających z innych obowiązujących umów dwustronnych.

Artykuł 22

1. Niniejsza umowa została zawarta na czas nieokreślony i wchodzi w życie z dniem otrzymania ostatniego pisemnego powiadomienia o dokonaniu przez Strony niezbędnych procedur wewnątrzpaństwowych.

2. W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, do dnia 30 września 2003 r., niniejsza umowa będzie stosowana od dnia 1 października 2003 r.

3. Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą umowę, jeżeli powiadomi o tym drugą Stronę w formie pisemnej w drodze dyplomatycznej. W tym przypadku umowa utraci moc po upływie dziewięćdziesięciu dni od dnia otrzymania przez drugą Stronę takiego powiadomienia.

Umowę niniejszą sporządzono w Mińsku dnia 26 sierpnia 2003 r., w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i rosyjskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc.