Monitor Polski - rok 2003 nr 4 poz. 36

Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rząd Węgierskiej Republiki Ludowej, ożywione pragnieniem ułatwienia i rozwoju przewozów podróżnych autobusami i przewozów ładunków między obu krajami i przez ich obszary, zgodziły się na następujące postanowienia:

l. Przewóz podróżnych

Artykuł 1

Każda Umawiająca się Strona przyznaje przewoźnikom drugiej Umawiającej się Strony, z uwzględnieniem postanowień artykułu 2, prawo wykonywania zarobkowego i niezarobkowego przewozu podróżnych autobusami między obszarami obu Umawiających się Stron oraz przez jej obszar.

Artykuł 2

1. Regularne przewozy autobusowe mogą być wykonywane jedynie pod warunkiem, że właściwe organy obu Umawiających się Stron udzielą we wzajemnym porozumieniu zezwolenia na ich wykonywanie.

2. Za regularny przewóz autobusowy uważa się przewóz podróżnych, wykonywany autobusem na określonej trasie, według rozkładu jazdy i taryfy uprzednio zatwierdzonych i ogłoszonych, oraz podczas którego istnieje obowiązek zabierania i pozostawiania podróżnych na punktach krańcowych i ewentualnie na określonych w zezwoleniu punktach na trasie.

3. Każdy autobus używany w regularnym przewozie autobusowym powinien być zaopatrzony w fotokopię zezwolenia wymienionego w ustępie 1, którą należy okazywać na żądanie organów kontroli.

Artykuł 3

1. Przy wykonywaniu przewozów podróżnych każdy autobus będzie zaopatrzony w dokument kontrolny, wystawiony zgodnie z przepisami prawnymi kraju jego rejestracji.

2. Dokumenty kontrolne powinny być okazywane na żądanie organów kontroli.

II. Przewóz ładunków

Artykuł 4

Każda Umawiająca się Strona przyznaje przewoźnikom drugiej Umawiającej się Strony prawo wykonywania zarobkowego i niezarobkowego przewozu ładunków ciężarowymi pojazdami samochodowymi między obszarami obu Umawiających się Stron oraz przez jej obszar.

Artykuł 5

Wykonywanie przewozu wymienionego w artykule 4 wymaga zezwolenia właściwego organu drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł 6

1. Nie będą wymagane zezwolenia na wykonywanie przewozu:

a) przedmiotów przeznaczonych na targi i wystawy,

b) wszelkiego rodzaju sprzętu oraz inwentarza żywego i martwego, przeznaczonych dla celów kulturalnych, sportowych, socjalnych i innych podobnych celów,

c) rzeczy przesiedlenia,

d) zwłok.

2. Przewóz bez zezwoleń ładunków wymienionych w ustępie 1 lit. a) i b) dozwolony jest tylko wówczas, gdy ładunki te zostaną wywiezione z powrotem do kraju rejestracji pojazdu samochodowego lub do kraju trzeciego.

Artykuł 7

1. Zezwolenia na wykonywanie przewozu ładunków należy wystawiać na każdy pojazd samochodowy lub na zespół pojazdów oddzielnie.

2. Jedno zezwolenie uprawnia do wykonania jednego przewozu na obszar i z obszaru drugiej Umawiającej się Strony albo przez ten obszar tam i z powrotem.

3. Zezwolenia powinny być zgodne z wzorem zawartym w dokumencie Europejskiej Komisji Gospodarczej Nr TRANS/213, Add. 1, załącznik 3.

4. Formularze zezwoleń sporządzane są przez właściwy organ każdej Umawiającej się Strony w jego języku urzędowym i wypełniane w języku urzędowym kraju przewoźnika.

Artykuł 8

1. Właściwe organy obu Umawiających się Stron:

a) upoważnione są do wydawania przewidzianych w artykule 5 zezwoleń w imieniu drugiej Strony,

b) z uwzględnieniem zasady wzajemności będą ustalać wspólnie do dnia 30 listopada każdego roku ilość zezwoleń na rok następny,

c) będą przekazywać sobie wzajemnie do dnia 31 grudnia każdego roku ponumerowane, niewypełnione, podpisane i zaopatrzone własną pieczęcią formularze zezwoleń, w ilości ustalonej zgodnie z postanowieniami pod lit. b),

d) otrzymane formularze zezwoleń, po ich wypełnieniu i zaopatrzeniu własną pieczęcią, będą wydawać przewoźnikom mającym siedzibę na obszarze danej Umawiającej się Strony,

e) będą przesyłać sobie wzajemnie z końcem każdego kwartału kopie wydanych zezwoleń.

2. Postanowienia ustępu 1 nie dotyczą zezwoleń, o których mowa w artykułach 19 i 20.

Artykuł 9

Do zarobkowego przewozu ładunków, wykonywanego między obszarami obu Umawiających się Stron na podstawie niniejszej umowy, stosuje się postanowienia artykułów 1–41 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR), podpisanej w Genewie dnia 19 maja 1956 r.

Artykuł 10

Przy niezarobkowym przewozie ładunków na każdym pojeździe samochodowym lub zespole pojazdów powinien znajdować się dokument kontrolny zawierający przynajmniej następujące dane:

a) miejsce i datę sporządzenia dokumentu,

b) nazwę i adres odbiorcy ładunku,

c) nazwę ładunku i rodzaj opakowania,

d) nazwę i adres przewoźnika,

e) oznaczenie ilości ładunku w jednostkach wagi brutto, w jednostkach objętości, w sztukach lub w innych jednostkach miary,

f) podpis przewoźnika.

III. Postanowienia celne

Artykuł 11

Pojazdy samochodowe każdej Umawiającej się Strony, wjeżdżające czasowo na obszar drugiej Umawiającej się Strony, odprawiane będą bez potrzeby okazywania dokumentów celnych bądź gwarancji celnej, bądź uiszczania lub deponowania należności celnych.

Artykuł 12

1. Ciężarowe pojazdy samochodowe, przyczepy i pojemniki jednej Umawiającej się Strony, zaopatrzone w zamknięcia celne nałożone przez organy celne tej Strony, nie będą podlegać rewizji celnej, a przewożone w nich ładunki – odprawie celnej na granicy państwowej drugiej Umawiającej się Strony, z wyjątkiem przypadków uszkodzenia zamknięcia celnego w drodze i z wyjątkiem innych uzasadnionych przypadków.

2. Ciężarowe pojazdy samochodowe, przyczepy i pojemniki wymienione w ustępie 1 powinny odpowiadać warunkom technicznym zawartym w załącznikach 3 i 6 do Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR, podpisanej w Genewie dnia 15 stycznia 1959 r., i powinny być zaopatrzone w świadectwa dopuszczenia według wzorów zawartych w załącznikach 5 i 8 do tej konwencji.

Artykuł 13

Ładunki przewożone w ciężarowych pojazdach samochodowych, przyczepach i pojemnikach, pod zamknięciem celnym, powinny być umieszczone w nich pod dozorem organów celnych, które uczynią o tym wzmiankę w liście przewozowym lub w przewidzianym w artykule 10 dokumencie kontrolnym.

Artykuł 14

1. Kierowca ciężarowego pojazdu samochodowego jednej Umawiającej się Strony, przy wjeździe na obszar drugiej Umawiającej się Strony, obowiązany jest dostarczyć granicznemu urzędowi celnemu tej Strony kopię listu przewozowego lub przewidzianego w artykule 10 dokumentu kontrolnego.

2. Kierowca ciężarowego pojazdu samochodowego jednej Umawiającej się Strony, przywożący ładunek pod zamknięciem celnym na obszar drugiej Umawiającej się Strony, jest zobowiązany przedstawić ten ładunek w całości i w nienaruszonym stanie oraz z nieuszkodzonym zamknięciem celnym do kontroli urzędowi celnemu dokonującemu odprawy towaru, a przy przewozie tranzytowym – granicznemu urzędowi celnemu przy wyjeździe.

Artykuł 15

Ciężarowe pojazdy samochodowe, przyczepy oraz pojemniki, zawierające artykuły szybko psujące się, wyraźnie wskazane jako takie w liście przewozowym lub w dokumencie kontrolnym, będą odprawiane na granicy w pierwszej kolejności przed pojazdami i pojemnikami, zawierającymi ładunki nieulegające szybkiemu zepsuciu.

Artykuł 16

Przewoźnicy każdej Umawiającej się Strony przy wykonywaniu przewozów na podstawie niniejszej umowy ponoszą pełną odpowiedzialność w przypadku naruszenia przepisów celnych obowiązujących na obszarze drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł 17

Postanowienia części III niniejszej umowy przestaną obowiązywać, jeżeli sprawy objęte tymi postanowieniami zostaną uregulowane w drodze porozumienia wielostronnego, wiążącego obydwa kraje.

IV. Postanowienia ogólne

Artykuł 18

Przewozy uregulowane niniejszą umową mogą wykonywać tylko przewoźnicy, uprawnieni do tego zgodnie z przepisami prawnymi własnego kraju, pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi na obszarze tego kraju.

Artykuł 19

Przewóz wykonywany pojazdami samochodowymi lub zespołami pojazdów, przekraczającymi z ładunkiem lub bez ładunku najwyższe wymiary lub ciężary pojazdów, dopuszczone na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, oraz przewóz materiałów niebezpiecznych, wymaga każdorazowo specjalnego zezwolenia właściwego organu tej Strony.

Artykuł 20

1. Umowa niniejsza nie uprawnia przewoźników jednej Umawiającej się Strony do wykonywania przewozu podróżnych lub ładunków między dwoma miejscami położonymi na obszarze drugiej Umawiającej się Strony; ograniczenie to nie dotyczy regularnych przewozów autobusowych, o ile zezwolenie na ich wykonywanie, wydane zgodnie z postanowieniami artykułu 2, na to zezwala.

2. Przewóz podróżnych lub ładunków, wykonywany przez przewoźników jednej Umawiającej się Strony z obszaru drugiej Umawiającej się Strony na obszar kraju trzeciego lub odwrotnie, będzie mógł być wykonywany tylko pod warunkiem otrzymania specjalnego zezwolenia właściwego organu tej drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł 21

Każda osoba fizyczna lub prawna, zamieszkała lub mająca swą siedzibę na obszarze jednej Umawiającej się Strony i wykonująca przewóz lub przejazd pojazdem samochodowym na obszarze drugiej Umawiającej się Strony na podstawie niniejszej umowy, obowiązana jest stosownie do przepisów tej drugiej Strony ubezpieczyć swą odpowiedzialność cywilną za szkody, jakie może wyrządzić osobom trzecim w związku z ruchem pojazdu na obszarze tej drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł 22

Płatności i rozliczenia wynikające z wykonywania przewozów na podstawie niniejszej umowy będą dokonywane zgodnie z każdorazowo obowiązującymi obie Umawiające się Strony umowami płatniczymi.

Artykuł 23

1. Pojazdy samochodowe każdej Umawiającej się Strony, ich kierowcy oraz przewożone tymi pojazdami osoby i ładunki będą korzystać z pomocy na obszarze drugiej Umawiającej się Strony.

2. Uprawnione przedsiębiorstwa lub organizacje obu Umawiających się Stron ustalą w drodze porozumienia rodzaje pomocy i sposób jej udzielania oraz tryb rozliczeń z tego tytułu.

Artykuł 24

Właściwe organy obu Umawiających się Stron będą podawać sobie wzajemnie do wiadomości poważniejsze przypadki naruszenia przepisów ruchu drogowego, transportu drogowego lub warunków zezwoleń, dokonane przez przewoźników i obsługę pojazdów samochodowych drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł 25

1. W celu należytego wykonywania postanowień niniejszej umowy obie Umawiające się Strony będą utrzymywać ze sobą bezpośredni kontakt za pośrednictwem swych właściwych organów, które w miarę potrzeby i w uzgodnionych wspólnie terminach będą odbywać narady swych przedstawicieli.

2. Zadaniem tych narad będzie w szczególności:

a) ustalanie limitów zezwoleń na przewozy ładunków (artykuł 8),

b) rozpatrywanie i uzgadnianie wniosków w sprawie uruchomienia regularnej komunikacji autobusowej (artykuł 2) oraz ustalanie warunków jej wykonywania,

c) ustalanie szczegółowych warunków wykonywania przewozów samochodowych na podstawie niniejszej umowy, w szczególności warunków taryfowych,

d) ustalanie sposobu zapewnienia ładunków powrotnych dla przewoźników drugiej Umawiającej się Strony,

e) ustalanie środków zmierzających do dalszego ułatwienia i rozwoju komunikacji samochodowej między obszarami obu Umawiających się Stron oraz przez ich obszary,

f) rozpatrywanie środków podejmowanych przez właściwe organy obu Umawiających się Stron w związku z naruszeniami przepisów lub warunków zezwoleń przez przewoźników i obsługę pojazdów samochodowych jednej Umawiającej się Strony na obszarze drugiej Umawiającej się Strony (artykuł 24),

g) rozwiązywanie wszelkich trudności, jakie mogą powstać przy wykonywaniu niniejszej umowy.

3. Podjęte na naradach ustalenia, w zależności od ich charakteru, przedstawiane będą do zatwierdzenia właściwym organom obu Umawiających się Stron.

Artykuł 26

W sprawach nieuregulowanych postanowieniami niniejszej umowy stosuje się na obszarze każdej Umawiającej się Strony jej przepisy wewnętrzne.

Artykuł 27

Obie Umawiające się Strony podadzą sobie wzajemnie do wiadomości w drodze pisemnej, jakie organy należy uważać za właściwe w rozumieniu postanowień niniejszej umowy.

Artykuł 28

Umowa niniejsza podlega zatwierdzeniu przez oba Rządy i wejdzie w życie w dniu wymiany not stwierdzających jej zatwierdzenie.

Artykuł 29

Umowa niniejsza zawarta jest na czas nieograniczony. Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejszą umowę nie później niż na trzy miesiące przed upływem danego roku kalendarzowego. Wypowiedzenie umowy powinno być dokonane w drodze notyfikacji. Umowa wypowiedziana zgodnie z powyższymi warunkami traci swą moc obowiązującą ostatniego dnia danego roku.

Umowę niniejszą sporządzono w Budapeszcie dnia 18 lipca 1965 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i węgierskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc obowiązującą.