Monitor Polski - rok 2002 nr 6 poz. 117

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Litewskiej, zwane dalej „Stronami”,

uważając współpracę w dziedzinie obronności za niezbędny element bezpieczeństwa i stabilizacji oraz za mającą szczególne znaczenie dla współdziałania w zakresie przekształcenia, budowy i doskonalenia systemu bezpieczeństwa w Europie,

uznając zasadniczą rolę Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, zwanej dalej NATO, w zapewnieniu pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego,

podkreślając wzajemne zrozumienie między Rzecząpospolitą Polską i Republiką Litewską oraz potrzebę rozwijania wszechstronnej współpracy, w tym jej zwiększenia w dziedzinie obronności, odkąd Rzeczpospolita Polska stała się członkiem NATO oraz wspiera aspiracje Litwy do wstąpienia do tej Organizacji,

uważając się za strategicznych partnerów w osiąganiu celów integracji transatlantyckiej,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Przedmiot umowy

1. Niniejsza umowa określa zakres współpracy w dziedzinie obronności.

2. Współpraca w zakresie obronności będzie rozwijana w obszarach i formach wskazanych w niniejszej umowie.

Artykuł 2

Definicje

W rozumieniu niniejszej umowy, wyrażenie:

1) „współpraca” – oznacza współpracę w dziedzinie obronności,

2) „Rada Współpracy Stron” – oznacza Radę powołaną na podstawie Wspólnej Deklaracji Prezesa Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej i Premiera Republiki Litewskiej o powołaniu Rady ds. Współpracy między Rządami Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Litewskiej, podpisanej przez obu premierów w Wigrach 29 sierpnia 1997 r.,

3) „personel wojskowy” – oznacza członków sił zbrojnych Państw-Stron,

4) „personel cywilny” – oznacza pracowników cywilnych sił zbrojnych Państw-Stron,

5) „Strona wysyłająca” – oznacza Stronę, która wysyła personel wojskowy i cywilny na terytorium państwa drugiej Strony w zgodzie z postanowieniami niniejszej umowy,

6) „Strona przyjmująca” – oznacza Stronę, która przyjmuje personel wojskowy i cywilny Strony wysyłającej w zgodzie z postanowieniami niniejszej umowy.

Artykuł 3

Obszary współpracy

1. Współpraca między Stronami może obejmować następujące obszary:

1) polityka obronna i strategia;

2) funkcjonowanie sił zbrojnych w demokratycznym społeczeństwie, w tym zagadnienia prawne;

3) wykonywanie postanowień traktatów międzynarodowych w dziedzinie obronności, bezpieczeństwa i kontroli zbrojeń;

4) operacje wspierania pokoju;

5) organizacja sił zbrojnych, struktura jednostek wojskowych, wsparcie logistyczne, szkolenie oraz polityka kadrowa i zarządzanie;

6) rozwijanie interoperacyjności z NATO w narodowych siłach zbrojnych;

7) rozwijanie systemów kontroli przestrzeni powietrznej i obrony powietrznej, wymiana informacji o sytuacji w przestrzeni powietrznej;

8) rozwijanie systemu obserwacji obszaru morskiego;

9) zaopatrywanie w sprzęt i materiały pomocnicze;

10) wymiana informacji na temat infrastruktury wojskowej i jej modernizacji w związku z procesem integracji z NATO;

11) zagadnienia ochrony środowiska naturalnego i kontrola zanieczyszczeń na obszarach wojskowych;

12) zagadnienia ochrony wymienianych informacji niejawnych;

13) zagadnienia dotyczące szczegółowej ochrony obiektów ważnych dla obronności państwa;

14) działalność służb poszukiwawczo-ratowniczych;

15) rozwój nauk wojskowych i prac badawczych w dziedzinie obronności;

16) medycyna wojskowa;

17) historia wojskowości;

18) sport w wojsku;

19) działalność kulturalna w wojsku.

2. Szczegółowe kwestie odnoszące się do współpracy w wyżej wymienionych dziedzinach oraz innych wspólnie uzgodnionych obszarach mogą być określone w drodze odrębnych porozumień zawartych pomiędzy ministrami obrony Państw obydwu Stron.

Artykuł 4

Formy współpracy

1. Współpraca między Stronami będzie realizowana, w szczególności, w następujących formach:

1) spotkania ministrów obrony, szefów sztabów i innych wyższych urzędników ministerstw obrony Państw obydwu Stron;

2) coroczne konsultacje polityczno-wojskowe z udziałem przedstawicieli ministrów obrony i spraw zagranicznych;

3) coroczne spotkania delegacji sztabów obrony/generalnych w celu wymiany informacji w zakresie rozwoju sił zbrojnych Państw Stron i określenia potrzeb w zakresie współpracy;

4) konsultacje w zakresie bieżących kwestii związanych z integracją z NATO;

5) wymiana doświadczeń między ekspertami;

6) udział w operacjach wspierania pokoju i operacjach humanitarnych;

7) szkolenie połączonych jednostek przeznaczonych do wspierania pokoju;

8) organizacja i realizacja wspólnych działań w ramach Partnerstwa dla Pokoju oraz w duchu partnerstwa;

9) połączone dwustronne ćwiczenia i szkolenia wojskowe;

10) wspólne uczestnictwo w wojskowych ćwiczeniach międzynarodowych;

11) utrzymywanie stosunków pomiędzy instytucjami wojskowymi wykonującymi podobne funkcje;

12) uczestnictwo w kursach, sympozjach i konferencjach;

13) kształcenie personelu i szkolenie wojskowe;

14) wizyty okrętów i wojskowych statków powietrznych;

15) studia i kursy w szkołach wojskowych i ośrodkach szkolenia wojskowego;

16) wymiana informacji i materiałów szkoleniowych;

17) organizacja i uczestnictwo w wydarzeniach kulturalnych i sportowych.

2. Co najmniej raz do roku ministrowie obrony Państw obydwu Stron będą organizować konsultacje w kwestiach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

3. Ministrowie obrony Państw obydwu Stron mogą upoważnić także inne sobie podległe organy do nawiązywania kontaktów i udziału w wykonywaniu postanowień niniejszej umowy.

Artykuł 5

Postanowienia ogólne

1. Konsultacje i spotkania opisane w artykule 4 ustęp 1 punkty 1–3 niniejszej umowy będą organizowane na przemian w Rzeczypospolitej Polskiej i w Republice Litewskiej.

2. Wypełniając postanowienia niniejszej umowy, Strony będą realizować przedsięwzięcia współpracy na terytorium swoich Państw, z wyjątkiem działań związanych z uczestnictwem w ćwiczeniach międzynarodowych i operacjach wspierania pokoju, które mają miejsce na terytorium państw trzecich.

3. Postanowienia niniejszej umowy będą miały zastosowanie do działań z zakresu współpracy po skierowaniu pisemnego zaproszenia przez jedną Stronę do drugiej Strony oraz po oficjalnym zaakceptowaniu przez tę ostatnią takiego zaproszenia.

Artykuł 6

Ochrona informacji niejawnych

1. Informacjami niejawnymi w rozumieniu niniejszej umowy są informacje, które niezależnie od formy i sposobu ich wyrażenia, także w trakcie ich opracowywania, wymagają ochrony przed nieuprawnionym ujawnieniem.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, oznacza się odpowiednią do ich treści klauzulą tajności, zgodnie z prawem wewnętrznym państwa każdej ze Stron.

3. Strony przyjmują za równoważne następujące klauzule tajności:

4. Strony podejmą na podstawie przepisów prawa wewnętrznego swoich Państw wszelkie działania w celu ochrony informacji niejawnych otrzymywanych na podstawie niniejszej umowy od drugiej Strony lub powstałych w związku z realizacją na terytorium państwa Strony zamówienia złożonego przez drugą Stronę wymagającego dostępu do informacji niejawnych. Zapewnią one tego rodzaju informacjom niejawnym co najmniej taką samą ochronę, jaka obowiązuje w stosunku do własnych informacji niejawnych objętych odpowiednią klauzulą tajności.

5. Informacje niejawne przekazywane na podstawie niniejszej umowy będą wykorzystywane wyłącznie zgodnie z celem, w jakim zostały przekazane.

6. Strony nie będą udostępniać lub ujawniać informacji, o których mowa w ust. 5, osobom trzecim bez uprzedniej zgody właściwego organu lub upoważnionej osoby Strony, która nadała klauzulę tajności.

7. Informacje niejawne przekazywane na podstawie niniejszej umowy mogą być udostępniane tylko osobom, których zadania wymagają zapoznania się z nimi i które upoważnione zostały do dostępu do nich po przeprowadzeniu niezbędnego postępowania sprawdzającego. Postępowanie sprawdzające musi być tak samo rygorystyczne jak postępowanie przeprowadzane w celu uzyskania dostępu do krajowych informacji niejawnych oznaczonych odpowiednią klauzulą tajności.

8. Informacje niejawne przekazywane będą przez kurierów dyplomatycznych lub wojskowych. Właściwy organ potwierdza odbiór informacji niejawnej i przekazuje ją zgodnie z krajowymi regulacjami dotyczącymi ochrony informacji niejawnych.

9. W przypadku stwierdzenia przez jedną ze Stron, że doszło do nieuprawnionego ujawnienia informacji niejawnej drugiej ze Stron, Strona ta niezwłocznie powiadomi o tym fakcie drugą Stronę. Naruszenia przepisów dotyczących wzajemnej ochrony informacji niejawnych będą wyjaśniane i ścigane przez organy Państwa tej Strony, na terytorium państwa której doszło do naruszenia. O wyniku podjętych czynności Strona ta niezwłocznie powiadomi drugą Stronę.

10. W przypadku wypowiedzenia lub unieważnienia niniejszej umowy wszelkie informacje niejawne przekazane w ramach wykonywania postanowień niniejszej umowy będą nadal chronione zgodnie z prawem państwa każdej ze Stron.

Artykuł 7

Status sił zbrojnych i członków personelu cywilnego

Status sił zbrojnych i członków personelu cywilnego Państw-Stron niniejszej umowy określa Umowa między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla Pokoju, dotycząca statusu ich sił zbrojnych, oraz jej Protokół dodatkowy, sporządzone w Brukseli dnia 19 czerwca 1995 r.

Artykuł 8

Finansowanie współpracy

1. Finansowanie działań w ramach współpracy będzie odbywać się zgodnie z zasadą wzajemności i będzie realizowane według następujących zasad:

1) Strona wysyłająca będzie pokrywać:

a) koszty transportu do i z terytorium Państwa Strony przyjmującej;

b) koszty ubezpieczenia personelu, w tym koszty ubezpieczenia na wypadek choroby;

2) Strona przyjmująca będzie pokrywać:

a) koszty wyżywienia i zakwaterowania;

b) koszty transportu w ramach programu wizyty;

c) koszty opieki medycznej i stomatologicznej w nagłych wypadkach na terytorium Państwa-Strony przyjmującej.

2. Zasady, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, nie będą miały zastosowania do grup, których skład przekracza 10 osób, uwzględniając personel pomocniczy (kierowcy, tłumacze itp.). Zasady finansowania mające zastosowanie do takich grup będą ustanawiane na podstawie jednostkowych przypadków, w formie oddzielnego porozumienia zawieranego pomiędzy ministrami obrony Państw obydwu Stron.

3. Ustalenia finansowe w odniesieniu do studiów w instytucjach kształcenia wojskowego lub akademiach wojskowych, jak również związane z ćwiczeniami wojskowymi, szkoleniem bądź operacjami pokojowymi zostaną określone w oddzielnym porozumieniu.

4. Koszty udzielenia pomocy humanitarnej ponosi Strona udzielająca takiej pomocy.

Artykuł 9

Komisja Mieszana i piany współpracy

1. Ustanowiona zostanie Polsko-Litewska Komisja Mieszana, zwana dalej Komisją, do której należeć będzie opracowanie ogólnej koncepcji dwustronnej współpracy w dziedzinie obronności oraz organizowanie i koordynowanie tej współpracy. Spotkania Komisji będą odbywać się corocznie przed 15 grudnia każdego roku na przemian w Rzeczypospolitej Polskiej i Republice Litewskiej.

2. Zgodnie z niniejszą umową ministerstwa obrony obydwu Stron będą przygotowywać przed 30 października każdego roku plan rocznej współpracy. Forma, treść i procedury realizacji takiego planu będą określone stosownie do postanowień niniejszej umowy.

3. Komisji współprzewodniczą oficerowie w randze generała lub osoby równorzędnej rangi z ministerstwa obrony każdej ze Stron. W skład Komisji wchodzą ponadto: sekretarz, attache obrony każdej ze Strony oraz w zależności od poruszanych tematów oficerowie, przedstawiciele różnych rodzajów sił zbrojnych, wojsk i służb lub właściwi eksperci.

4. Komisja będzie również oceniać i przedkładać wnioski dotyczące realizacji działań w ramach współpracy w dziedzinie obronności, uzgodnionych w Radzie Współpracy Stron.

Artykuł 10

Przepisy końcowe

1. Niniejsza umowa podlega przyjęciu zgodnie z prawem Państwa każdej ze Stron, o czym Strony informują się wzajemnie w drodze notyfikacji. Umowa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia otrzymania późniejszej noty.

2. Niniejsza umowa jest zawarta na okres pięciu lat. Może ona ulec przedłużeniu na następne dwa lata, jeżeli żadna ze Stron nie wypowie jej w drodze notyfikacji na sześć miesięcy przed wygaśnięciem mocy obowiązującej niniejszej umowy.

3. Niniejsza umowa może być zmieniona w każdym czasie w formie pisemnej, za zgodą obu Stron.

4. Spory dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej umowy będą rozstrzygane wyłącznie przez Strony w drodze konsultacji.

5. Z dniem wejścia w życie niniejszej umowy traci moc Porozumienie między Ministrem Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej a Ministrem Ochrony Kraju Republiki Litewskiej w sprawie ustanowienia dwustronnej współpracy wojskowej, sporządzone w Wilnie dnia 15 czerwca 1993 r., jak również Protokół do Porozumienia między Ministrem Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej i Ministrem Ochrony Kraju Republiki Litewskiej w sprawie ustanowienia dwustronnej współpracy wojskowej, dotyczący współpracy w ramach Partnerstwa dla Pokoju, sporządzony w Warszawie dnia 12 maja 1995 r.

Sporządzono w Wilnie dnia 5 lutego 2001 r. w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, każdy w językach polskim, litewskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności przy ich interpretacji tekst sporządzony w języku angielskim będzie uważany za rozstrzygający.