Monitor Polski - rok 2002 nr 3 poz. 61

Na podstawie art. 19 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny (Dz. U. Nr 157, poz. 1027) oraz w związku z art. 37 ustawy z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny (Dz. U. Nr 43, poz. 477 i Nr 123, poz. 1352)

postanawia się:

zakończyć bez zastosowania środka ochronnego postępowanie ochronne wszczęte postanowieniem Ministra Gospodarki z dnia 22 października 1999 r. w sprawie wszczęcia postępowania ochronnego przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny blach walcowanych na gorąco z Kazachstanu, Rosji i Ukrainy (Monitor Polski Nr 34, poz. 529) w części dotyczącej blach walcowanych na gorąco klasyfikowanych według kodów PCN 7208 26 00 0, 7208 27 00 0, 7208 38, 7208 39, 7208 53 90 0, 7208 54 10 0, pochodzących z Kazachstanu, Rosji i Ukrainy.

Decyzja wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Uzasadnienie

W dniu 17 marca 1999 r. Huta im. T. Sendzimira S.A. i Huta Pokój S.A., działając w imieniu przemysłu krajowego, na podstawie ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny (Dz. U. Nr 157, poz. 1027), zwanej dalej „ustawą", złożyły wniosek o wszczęcie postępowania ochronnego wobec nadmiernego przywozu na polski obszar celny blach walcowanych na gorąco klasyfikowanych według kodów PCN 7208 25 00 0, 7208 26 00 0, 7208 27 00 0, 7208 37, 7208 38, 7208 39, 7208 40 10 0, 7208 51 30 0, 7208 51 50 0, 7208 51 91 0, 7208 51 99 0, 7208 52 91 0, 7208 52 99 0, 7208 53 90 0, 7208 54 10 0, pochodzących z Kazachstanu, Rosji i Ukrainy.

Łączna produkcja wnioskodawców wynosiła wówczas 45% produkcji krajowej towaru objętego wnioskiem, co spełniało wymogi art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy. Pozostali producenci blach objętych postępowaniem (Huta Batory S.A. oraz Huta Częstochowa S.A.) wyrazili poparcie wobec tego wniosku.

Minister Gospodarki, zgodnie z art. 11 ust. 3 ustawy, zwracał się do wnioskodawców o uzupełnienie danych zawartych we wniosku w celu zapewnienia jego zgodności z wzorem zawartym w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 14 stycznia 1998 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 82 i Nr 80, poz. 523). Kompletny wniosek wpłynął do Ministra Gospodarki w dniu 22 września 1999 r.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy Minister Gospodarki zwrócił się przed wszczęciem postępowania ochronnego o opinię do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. UOKiK nie przedstawił zastrzeżeń odnośnie do wszczęcia postępowania ochronnego przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny blach walcowanych na gorąco pochodzących z Kazachstanu, Rosji i Ukrainy.

Po dokonaniu analizy informacji i danych zawartych we wniosku złożonym przez Hutę im. T. Sendzimira i Hutę Pokój Minister Gospodarki w dniu 22 października 1999 r. na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 1 oraz art. 14 ustawy wydał postanowienie w sprawie wszczęcia postępowania ochronnego przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny blach walcowanych na gorąco, których dotyczył wniosek (Monitor Polski Nr 34, poz. 529).

O wszczęciu postępowania zostały niezwłocznie poinformowane przedstawicielstwa handlowe Kazachstanu, Rosji i Ukrainy, przy czym zwrócono się do nich także z prośbą o przekazanie tej informacji producentom i eksporterom blach walcowanych na gorąco, pochodzącym z tych krajów.

W toku postępowania wszystkie zainteresowane strony mogły dostarczyć dane i przedstawiać swoje opinie dotyczące postępowania. W tym celu w Ministerstwie Gospodarki trzykrotnie odbyły się spotkania z zainteresowanymi stronami (05.09.2000 r., 23.11.2000 r., 07.06.2001 r.). W spotkaniach tych brali udział przedstawiciele wnioskodawców, importerów, zagranicznych eksporterów, przedsiębiorstw wykorzystujących blachy walcowane na gorąco w procesie produkcji oraz pracownicy przedstawicielstw handlowych i administracji krajów, których dotyczyło postępowanie.

W dniu 14 listopada 2000 r. jeden z wnioskodawców postępowania – Huta Pokój – stwierdzając brak zainteresowania dalszym prowadzeniem postępowania, wycofał swoje poparcie dla wniosku. W związku z tym Minister Gospodarki, decyzją z dnia 14 lutego 2001 r. (Monitor Polski Nr 7, poz. 117), umorzył postępowanie ochronne wobec części towarów objętych początkowym wnioskiem, produkowanych wyłącznie przez Hutę Pokój. Były to blachy klasyfikowane według kodów PCN: 7208 51 30 0, 7208 51 50 0, 7208 51 91 0, 7208 52 91 0.

W dniu 1 sierpnia 2001 r. drugi wnioskodawca – Huta im. T. Sendzimira – zwrócił się do Ministerstwa Gospodarki z wnioskiem o umorzenie postępowania wobec kolejnych asortymentów blach walcowanych na gorąco o kodach PCN: 7208 25 00 0, 7208 37, 7208 40 10 0, 7208 51 99 0 oraz 7208 52 99 0. Odnośnie do tych rodzajów blach wnioskodawca nie był w stanie dostarczyć do Ministerstwa Gospodarki danych dotyczących kształtowania się w okresie badanym wskaźników ekonomicznych służących ocenie stanu przemysłu krajowego. Wnioskodawca dostarczył natomiast konieczne do analizy stanu przemysłu krajowego dane dotyczące pozostałego asortymentu blach objętych postępowaniem, których jest jedynym krajowym producentem.

Zgodnie z ostatecznym stanowiskiem Huty im. T. Sendzimira Minister Gospodarki objął dalszą analizą, odnośnie do nadmiernego przywozu oraz szkody, następujące blachy walcowane na gorąco pochodzące z Kazachstanu, Rosji i Ukrainy, które dla potrzeb analizy zostały podzielone na dwie grupy:

– blachy walcowane na gorąco o grubości poniżej 3 mm, obejmujące kody PCN 7208 27 00 0, 7208 39, 7208 54 10 0 – zwane dalej „blachami cienkimi";

– blachy walcowane na gorąco o grubości od 3 mm do 4,75 mm obejmujące kody PCN 7208 26 00 0, 7208 38, 7208 53 90 0 – zwane dalej „blachami grubymi".

Podział powyższy został zaproponowany przez wnioskodawcę oraz uznany przez Ministra Gospodarki za celowy w świetle postanowień art. 4 pkt 1 ustawy.

W odniesieniu do pozostałych czterech rodzajów blach walcowanych na gorąco, w stosunku do których wnioskodawca wnosił o umorzenie postępowania, analizy importu i szkody nie przeprowadzono.

Zgodnie z danymi przedstawionymi we wniosku o wszczęcie postępowania ochronnego za okres badany w początkowej fazie postępowania przyjęto lata 1996–1998 i pierwsze dwa miesiące roku 1999. W trakcie postępowania, w związku z przedstawieniem przez wnioskodawców uaktualnionych danych, analizę rozciągnięto także na pozostałą część roku 1999 w celu uzyskania możliwie najbardziej aktualnego obrazu sytuacji.

W związku z wycofaniem się z postępowania jednego z wnioskodawców, a w konsekwencji wyłączeniem z postępowania części asortymentu blach walcowanych i koniecznością dokonania analizy innego zakresu danych, postępowanie przedłużono. W celu poddania analizie aktualnej sytuacji na rynku przesunięto też okres badany i objęto nim także rok 2000. Ostatecznie za okres badany Minister Gospodarki uznał lata 1997–2000. O zamierzonej zmianie okresu badanego poinformowano strony postępowania podczas spotkania wyjaśniającego w dniu 7 czerwca 2001 r.

W dniu 12 października 2001 r. Minister Gospodarki przesłał stronom postępowania wersję jawną raportu końcowego (niejawną wersję raportu otrzymał wyłącznie wnioskodawca) w celu zgłoszenia ewentualnych uwag. W wyznaczonym przez Ministra Gospodarki terminie jedynie jedna ze stron postępowania przestała swoje uwagi do raportu końcowego. Uwagi te nie dotyczyły rekomendowanego sposobu zakończenia postępowania ani przeprowadzonych tam analiz, ale zakresu danych, które zostały wyłączone z jawnej wersji raportu.'

Zgodnie z art. 16 ust. 3 ustawy wnioskodawca zastrzegł poufność niektórych przedstawionych danych dotyczących wielkości produkcji, sprzedaży, cen, wskaźników finansowych oraz wysokości płac i stanu zatrudnienia. Ponieważ wnioskodawca jest zarazem jedynym producentem towaru objętego analizą szkody, w celu nieujawnienia tych danych Minister Gospodarki zmuszony był uznać za informacje poufne także niektóre dane dotyczące rynku jako całości (np. wielkość konsumpcji), gdyż ich ujawnienie umożliwiłoby obliczenie danych uznanych przez wnioskodawcę za poufne w rozumieniu art. 16 ust. 3 ustawy. Zgodnie z art. 16 ust. 6 ustawy informacje poufne nie mogą być udostępnione bez zgody wnioskodawcy, dlatego też zarówno w wersji jawnej raportu końcowego, jak i w niniejszej decyzji Ministra Gospodarki zostały one pominięte. Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 4 pkt 2 ustawy, w wersji jawnej raportu końcowego oraz niniejszej decyzji przedstawiono streszczenie uznanych za poufne wskaźników ekonomicznych poprzez przedstawienie ich zmian procentowych. Niejawna wersja raportu zawiera wszystkie te dane.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy w toku postępowania Minister Gospodarki zbadał wielkość przywozu towaru objętego postępowaniem w celu stwierdzenia, czy przywóz ten wzrósł w ilościach bezwzględnych lub w stosunku do konsumpcji krajowej. Minister Gospodarki stwierdził, że:

1. W latach 1997–2000 łączny import ze wszystkich kierunków obydwu rodzajów blach walcowanych na gorąco w ujęciu ilościowym kształtował się w sposób następujący: w 1997 r. wynosił on 99 648 ton, w 1998 r. 130 043 tony, w 1999 r. 235 008 ton i w 2000 r. 208 219 ton. W okresie lat 1997–1999 dynamicznie rósł import (o 31% w 1998 r. w porównaniu z 1997 r. i o 81% w roku 1999 w porównaniu z 1998 r.), natomiast w roku 2000 odnotowano spadek importu o 11% w porównaniu z rokiem 1999. Łącznie w całym okresie badanym import blach walcowanych na gorąco, objętych analizą, wzrósł w ilościach bezwzględnych ponad dwukrotnie.

2. W tym samym okresie wzrastała konsumpcja krajowa blach walcowanych na gorąco objętych niniejszą analizą. W kolejnych latach okresu badanego zmieniała się ona w sposób następujący: rok 1998 – spadek o 7,6% w stosunku do roku poprzedniego, rok 1999 – wzrost o 137% w stosunku do roku poprzedniego i rok 2000 – wzrost o 29% w stosunku do roku poprzedniego. W całym okresie badanym nastąpił wzrost konsumpcji o 183%. Zatem w okresie badanym import w ujęciu względnym (w stosunku do konsumpcji krajowej) zmniejszył się. W całym okresie badanym nastąpił spadek jego udziału o 14,5 punktu procentowego.

3. Przy uwzględnieniu podziału na blachy cienkie i grube import ogółem kształtował się następująco:

– przywóz na polski obszar celny blach cienkich w 1997 r. wynosił 46 321 ton, w 1998 r. 56 890 ton, w 1999 r. 87 121 ton oraz w roku 2000 – 79 029 ton. Mimo wzrostu importu blach cienkich o 70,6% w okresie badanym (w kolejnych latach – wzrost o 23%, wzrost o 53%, spadek o 9%) jego udział w konsumpcji krajowej zmniejszył się w okresie badanym o 40,6 punktu procentowego,

– przywóz na polski obszar celny blach grubych w 1997 r. wynosił 53 327 ton, w 1998 r. 73 154 tony, w 1999 r. 147 887 ton oraz w roku 2000 – 129 191 ton. Mimo wzrostu importu blach grubych o 142% w okresie badanym (w kolejnych latach – wzrost o 37%, wzrost o 102%, spadek o 13%) jego udział w konsumpcji zmniejszył się w okresie badanym o 4 punkty procentowe.

Podsumowując zmiany w imporcie ogółem blach walcowanych na gorąco objętych niniejszą analizą, Minister Gospodarki stwierdził, iż:

– biorąc pod uwagę cały okres badany, import zarówno blach cienkich, jak i grubych zwiększył się w ujęciu bezwzględnym, ale spadł w stosunku do konsumpcji krajowej, przy czym w przypadku blach cienkich spadek ten był znaczny,

– z punktu widzenia udziału w rynku importu oraz w porównaniu do wielkości sprzedaży krajowej najtrudniejszym rokiem dla przemysłu krajowego był rok 1998; w latach następnych pojawił się trend pozytywny, który był szczególnie wyraźny w roku 2000, kiedy zanotowano spadek importu również w ujęciu bezwzględnym.

Postępowanie ochronne prowadzone było w stosunku do przywozu blach walcowanych na gorąco pochodzących z Kazachstanu, Rosji i Ukrainy, dlatego też Minister Gospodarki oddzielnie przeanalizował także przywóz blach walcowanych na gorąco pochodzących tylko z tych krajów. Przy czym, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy, Minister Gospodarki zbadał także ceny towaru objętego postępowaniem ochronnym, w tym ich relację do cen towaru produkowanego przez przemysł krajowy. Minister Gospodarki stwierdził, iż:

1. Zmiany w imporcie blach cienkich pochodzących z Rosji w okresie badanym przedstawiały się następująco:

– w okresie badanym następował wzrost przywozu blach cienkich z Rosji zarówno w ujęciu bezwzględnym, jak i w stosunku do konsumpcji,

– w okresie badanym udział importu ze wszystkich kierunków w rynku uległ znacznemu zmniejszeniu, a więc wzrost udziału importu pochodzącego z Rosji w rynku odbywał się kosztem importu z innych kierunków, a nie kosztem sprzedaży krajowej,

– w latach 1997–1999 import blach cienkich z Rosji był realizowany na warunkach podcięcia cenowego w stosunku do przemysłu krajowego, jednak podcięcie to ulegało stałemu zmniejszaniu, a w roku 2000 ceny w imporcie z Rosji przewyższały ceny krajowe.

2. Zmiany w imporcie blach grubych pochodzących z Rosji w okresie badanym przedstawiały się następująco:

– w okresie badanym nastąpił nieznaczny spadek przywozu blach grubych z Rosji w ujęciu bezwzględnym oraz znaczny jego spadek w stosunku do konsumpcji,

– jedynie w roku 1998 importowi blach grubych z Rosji można przypisać zastępowanie na polskim rynku sprzedaży krajowej ze względu na wzrost udziału importu z Rosji w konsumpcji krajowej oraz utrzymujący się udział importu z Rosji w imporcie ogółem, a także wzrost udziału importu ogółem w konsumpcji krajowej; jednak w latach następnych nastąpił spadek importu – początkowo w odniesieniu do udziału w rynku, a następnie również w ilościach bezwzględnych,

– w całym okresie badanym import blach grubych z Rosji był realizowany na warunkach znacznego podcięcia cenowego w stosunku do towaru krajowego, jednak podcięcie to uległo widocznemu zmniejszeniu w roku 2000.

3. Zmiany w imporcie blach cienkich pochodzących z Ukrainy w okresie badanym przedstawiały się następująco:

– w okresie badanym następował wzrost przywozu blach cienkich z Ukrainy zarówno w ujęciu bezwzględnym, jak i w stosunku do konsumpcji,

– w okresie badanym udział importu ogółem w rynku uległ znacznemu zmniejszeniu, a więc wzrost udziału w rynku importu pochodzącego z Ukrainy odbywał się kosztem importu z innych kierunków, a nie kosztem sprzedaży krajowej,

– w całym okresie badanym import blach cienkich z Ukrainy byt realizowany na warunkach podcięcia cenowego w stosunku do towaru krajowego; podcięcie to wahało się w granicach kilkunastu procent.

4. Zmiany w imporcie blach grubych pochodzących z Ukrainy w okresie badanym przedstawiały się następująco:

– w okresie badanym nastąpił znaczny wzrost przywozu blach grubych z Ukrainy zarówno w ujęciu bezwzględnym, jak i w stosunku do konsumpcji krajowej,

– w roku 1998 wzrost importu blach grubych z Ukrainy odbywał się kosztem zarówno importu z innych kierunków, jak i producentów krajowych; w roku 1999 nastąpił wzrost importu z Ukrainy w wielkościach bezwzględnych, jednak zważywszy na znacznie większą dynamikę konsumpcji nie można przypisać mu zastępowania na rynku ani konkurencji krajowej, ani zagranicznej; w roku 2000 wzrost importu z Ukrainy odbywał się kosztem importu z innych kierunków,

– w całym okresie badanym import blach grubych z Ukrainy był realizowany na warunkach znacznego podcięcia cenowego w stosunku do przemysłu krajowego, jednak podcięcie to uległo widocznemu zmniejszeniu w roku 2000.

5. W okresie badanym import blach walcowanych z Kazachstanu, zarówno cienkich, jak i grubych, kształtował się na bardzo niskim poziomie, zarówno w ilościach bezwzględnych, jak i w odniesieniu do importu ogółem oraz konsumpcji krajowej. W latach 1997–2000 udział blach walcowanych na gorąco pochodzących z Kazachstanu nie przekraczał 1,5% importu ogółem i stanowił jeszcze mniejszy procent konsumpcji krajowej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy Minister Gospodarki zbadał wpływ przywozu blach walcowanych na gorąco na sytuację przemysłu krajowego. Sytuacja przemysłu krajowego rozpatrywana była w oparciu o dane przedstawione przez Hutę im. T. Sendzimira, jedynego w Polsce producenta towaru objętego postępowaniem. W toku postępowania zbadane zostały następujące wskaźniki dotyczące sytuacji przemysłu krajowego:

a) wielkość produkcji,

b) stopień wykorzystania zdolności produkcyjnych,

c) wielkość sprzedaży krajowej i eksportowej,

d) udział w rynku,

e) ceny sprzedaży i zysk netto na sprzedaży,

f) stan zatrudnienia,

g) średnie płace.

W odniesieniu do ww. wskaźników Minister Gospodarki stwierdził, iż:

a) W okresie badanym wielkość produkcji krajowej blach walcowanych cienkich zmieniała się w sposób następujący: w 1998 r. – spadek o 16% w stosunku do roku poprzedniego, w 1999 r. – spadek o 0,8% w stosunku do roku poprzedniego i w 2000 r. – wzrost o 8,5% w stosunku do roku poprzedniego. Łącznie w całym okresie badanym produkcja spadła o 9,5%.

W okresie badanym wielkość produkcji krajowej blach walcowanych grubych zmieniała się w sposób następujący: w 1998 r. – spadek o 12,5% w stosunku do roku poprzedniego, w 1999 r. – spadek o 2,4% w stosunku do roku poprzedniego i w 2000 r. – spadek o 16,9% w stosunku do roku poprzedniego. Łącznie w całym okresie badanym produkcja spadła o 29%.

Zmiany wielkości produkcji blach walcowanych na gorąco objętych niniejszą analizą nie są właściwym wskaźnikiem, który mógłby służyć analizie stanu przemysłu krajowego. Występują bowiem znaczne dysproporcje pomiędzy sprzedażą blach walcowanych na gorąco a ich produkcją, wynikające z faktu, że znaczna część produkowanych blach wykorzystywana jest do dalszego przetwarzania. Blacha walcowana na gorąco służy między innymi jako wkład do produkcji blach walcowanych na zimno. Zważywszy na trend obserwowany w zmianach sprzedaży blach walcowanych na gorąco, można przyjąć, że spadek produkcji wynika raczej ze zmniejszenia zapotrzebowania na blachy do dalszego przerobu. Ponadto, z uwagi na tę szczególną zależność pomiędzy wielkością produkcji a wielkością sprzedaży, w dalszej analizie stanu przemysłu krajowego pominięto stan zapasów wyrobów gotowych oraz wydajność produkcji.

b) W okresie badanym przemysł krajowy znajdował się w okresie restrukturyzacji. W ramach planu restrukturyzacyjnego obniżono poziom mocy produkcyjnych. Z danych dostarczonych przez Hutę im. T. Sendzimira wynika, że w 2000 r. wykorzystanie mocy produkcyjnych (w odniesieniu do blach cienkich i grubych łącznie) wynosiło 79%.

W odniesieniu do lat wcześniejszych dane dotyczące mocy produkcyjnych, przedstawione przez przemysł krajowy, nie pozwalają na wyodrębnienie potencjalnej wielkości produkcji tylko asortymentu objętego postępowaniem, gdyż odnoszą się do wszystkich rodzajów blach walcowanych na gorąco. Ponadto stopień wykorzystania mocy produkcyjnych jako wskaźnik służący analizie stanu przemysłu krajowego jest obarczony takim samym błędem, jak ma to miejsce w przypadku wielkości produkcji.

c) W okresie badanym łączna sprzedaż krajowa blach objętych postępowaniem zmieniała się w sposób następujący: w 1998 r. – spadek o 55,2% w stosunku do roku poprzedniego, w 1999 r. – wzrost o 340,2% w stosunku do roku poprzedniego i w 2000 r. – wzrost o 90,2% w stosunku do roku poprzedniego. W całym okresie badanym sprzedaż przemysłu krajowego wzrosła o 275%.

W okresie badanym sprzedaż krajowa blach walcowanych cienkich zmieniała się w sposób następujący: w 1998 r. – spadek o 32,6% w stosunku do roku poprzedniego, w 1999 r. – wzrost o 1274,9% w stosunku do roku poprzedniego i w 2000 r. – wzrost o 80,7% w stosunku do roku poprzedniego. W całym okresie badanym sprzedaż przemysłu krajowego wzrosła o 1574%.

W okresie badanym sprzedaż krajowa blach walcowanych grubych zmieniała się w sposób następujący: w 1998 r. – spadek o 56,6% w stosunku do roku poprzedniego, w 1999 r. – wzrost o 250,2% w stosunku do roku poprzedniego i w 2000 r. – wzrost o 93,8% w stosunku do roku poprzedniego. W całym okresie badanym sprzedaż przemysłu krajowego wzrosła o 194,6%.

Eksport blach walcowanych na gorąco objętych niniejszą analizą zmieniał się w sposób następujący: w 1998 r. – spadek o 72,9% w stosunku do roku poprzedniego, w 1999 r.– wzrost o 2560,7% w stosunku do roku poprzedniego i w 2000 r. – spadek o 23,7% w stosunku do roku poprzedniego. Sprzedaż eksportowa stanowiła w pierwszym roku okresu badanego 6,8% całkowitej sprzedaży przemysłu krajowego, a w kolejnych latach wskaźnik ten wynosił odpowiednio: 4,1%, 20,9% oraz 9,6%. Głównym rynkiem zbyłu produkowanych w Polsce blach walcowanych na gorąco był więc rynek krajowy. W okresie badanym sprzedaż eksportowa była czynnikiem istotnym jedynie w roku 1999. Wielkość eksportu blach grubych znacząco przewyższała wielkość eksportu blach cienkich.

d) W odniesieniu do obu grup blach objętych postępowaniem udział przemysłu krajowego w rynku w całym okresie badanym wzrósł o 14,5 punktu procentowego.

W odniesieniu do blach cienkich w całym okresie badanym udział przemysłu krajowego w rynku wzrósł o 40,6 punktu procentowego.

W odniesieniu do blach grubych w całym okresie badanym udział przemysłu krajowego w rynku wzrósł o 4 punkty procentowe.

e) W okresie badanym na rynku blach cienkich średnia cena sprzedaży towaru krajowego ulegała obniżeniu w latach 1998–1999 i powróciła do poziomu wyjściowego pod koniec okresu badanego. Analiza stopy zysku na sprzedaży blach cienkich wskazuje, że jedynie w roku, w którym ceny osiągnęły najniższy poziom, przemysł krajowy ponosił straty na sprzedaży. Sytuacja ta uległa zmianie w roku 2000, przy czym przemysł krajowy wraz ze wzrostem zyskowności sprzedaży zanotował także znaczny wzrost wielkości sprzedaży.

W odniesieniu do blach grubych, wziąwszy pod uwagę cały okres badany, średnie ceny sprzedaży przemysłu krajowego uległy nieznacznemu wzrostowi, jednak w trakcie tego okresu ulegały znaczącym wahaniom. Jednocześnie w całym okresie badanym przemysł krajowy osiągał zysk na sprzedaży. Podobnie jak w przypadku blach cienkich najgorszym rokiem pod względem zyskowności sprzedaży był rok 1999, w roku zaś 2000 nastąpił zarówno wzrost zyskowności, jak i ilości sprzedanych produktów.

f) Zatrudnienie związane z produkcją blach walcowanych na gorąco objętych niniejszą analizą kształtowało się w sposób następujący: w 1998 r. – wzrost o 1% w stosunku do roku poprzedniego, w 1999 r. – spadek o 1% w stosunku do roku poprzedniego, w 2000 r. – spadek o 12% w stosunku do roku poprzedniego. Można uznać, że w latach 1997–1999 poziom zatrudnienia był stabilny. Natomiast jego wyraźny spadek w roku 2000 był wynikiem prowadzonej restrukturyzacji. Wskaźnik stanu zatrudnienia przy produkcji blach walcowanych na gorąco objętych analizą jest również wątpliwym narzędziem analizy z uwagi na sytuację opisaną w lit. a).

g) W okresie objętym badaniem średnia płaca brutto przypadająca na jednego zatrudnionego przy produkcji blach walcowanych na gorąco wzrosła o 64,9%. W kolejnych latach wzrost w stosunku do roku poprzedniego wynosił 13%, 37% oraz 8%. W stosunku do średniej płacy ogółem w Hucie im. T. Sendzimira płaca osób zatrudnionych przy produkcji asortymentu objętego analizą wynosiła w kolejnych latach: 93%, 93,4%, 94,4% i 100,4%.

Biorąc pod uwagę przeprowadzoną analizę czynników dotyczących sytuacji przemysłu krajowego. Minister Gospodarki stwierdził, iż w okresie badanym przemysł krajowy nie poniósł poważnej szkody ani na rynku blach cienkich, ani blach grubych. Szczegółowa analiza wskazuje, że:

1. W odniesieniu do blach cienkich należy stwierdzić, że już na początku okresu badanego (w roku 1997) przemysł krajowy stanowił niewielką część rynku, chociaż sprzedaż tego asortymentu przynosiła relatywnie duże zyski. W roku 1998 przemysł krajowy ponosił szkodę, również prawdopodobnie na skutek konkurencji ze strony taniego importu (zwłaszcza z Ukrainy). W tym okresie nastąpił spadek sprzedaży, wymuszony spadek cen oraz obniżenie zyskowności sprzedaży. W roku tym zmniejszył się także udział w rynku, jednak udział ten również w roku poprzednim nie był znaczący. W roku 1999, dzięki dalszemu obniżeniu cen towaru krajowego oraz znacznemu wzrostowi popytu na rynku, przemysł krajowy zanotował olbrzymi wzrost sprzedaży krajowej (o 1274,9%) i zwiększył udział w rynku. W dalszym ciągu można było jednak mówić o trudnej sytuacji przemysłu krajowego, ponieważ przy niskim poziomie cen ponosił on straty na sprzedaży. Przy tym poziomie cen przestało jednak istnieć podcięcie cenowe ze strony importu, z wyjątkiem importu z Ukrainy (który mimo wszystko zmniejszał swój udział w rynku). W roku 2000 obserwowano dalsze korzystne zmiany w zakresie wzrostu sprzedaży i udziału w rynku, przy czym jednocześnie nastąpił wzrost cen, a sprzedaż ponownie przynosiła zyski. W roku 2000 udział w rynku ponownie wzrósł, a wzrost sprzedaży w porównaniu do roku 1997 wyniósł 1574%. Jednocześnie osiągnięto poziom cen z roku 1997. Zmniejszyła się wprawdzie zyskowność sprzedaży, ale była ona rekompensowana przez wzrost ilości sprzedanych produktów. Mimo podniesienia cen przez przemysł krajowy, nie istniało w roku 2000 podcięcie cenowe ze strony importu, z wyjątkiem importu z Ukrainy. Jednak utrzymujące się stałe w całym okresie badanym podcięcie cenowe ze strony importu z tego kraju nie wpływało na zmniejszenie się udziału przemysłu krajowego w rynku, gdyż import z Ukrainy zastępował na rynku polskim import z innych kierunków.

2. W przypadku blach grubych sytuacja przemysłu krajowego była inna, bowiem w 1997 r. miał on znaczny udział w rynku tych blach. W roku 1998 nastąpiło znaczne pogorszenie się sytuacji przemysłu krajowego (znaczny spadek sprzedaży i udziału w rynku), które częściowo można przypisać konkurencji ze strony importu (również z Rosji i Ukrainy). Przyczyną spadku sprzedaży przemysłu krajowego było zmniejszenie się konsumpcji w roku 1998 (o 17,7%) oraz podniesienie przez przemysł krajowy cen sprzedawanych towarów (o 11%). Podniesienie cen towarów krajowych przyniosło jednak także wzrost stopy zysku ze sprzedaży w porównaniu z rokiem poprzednim. Dodatkowo problemy przemysłu krajowego w 1998 r. pogłębiło załamanie się eksportu (spadek o 72,6%). W roku 1999 przemysł krajowy obniżył ceny sprzedawanych produktów, co przyniosło zwiększenie udziału w rynku (o 13,1 punktu procentowego), chociaż nie został jeszcze osiągnięty poziom z roku 1997. Jednocześnie gwałtowny wzrost konsumpcji w roku 1999 (o 147,9%.) spowodował, że sprzedaż przemysłu krajowego w wartościach bezwzględnych wzrosła o 250,2%. Sprzedaż ta odbywała się z zyskiem, ponieważ obniżka cen nie była tak głęboka jak w przypadku blach cienkich. Dodatkowo w roku 1999 zwiększyła się znacznie sprzedaż eksportowa (o 2503%). Wzrost udziału w rynku w 1999 r. odbywał się mimo podcięcia cenowego ze strony zarówno Rosji, jak i Ukrainy (które mimo niskich cen zanotowały znaczny spadek udziału w rynku). W roku 2000 w dalszym ciągu rosła sprzedaż i udział przemysłu krajowego w rynku (przekroczono poziom wyjściowy o 4 punkty procentowe), przy czym podniesione zostały też ceny, co dodatkowo zwiększyło stopę zysku netto na sprzedaży. Podobnie jak w przypadku blach cienkich był ona niższa niż w roku 1997, ale rekompensował to wzrost ilości sprzedanych produktów.

3. Prowadzona restrukturyzacja sektora blach walcowanych na gorąco spowodowała redukcję mocy produkcyjnych i zatrudnienia oraz wzrost płac na jednego zatrudnionego.

Zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy Minister Gospodarki zbadał, czy istniejąca sytuacja może w przyszłości przekształcić się w poważną szkodę. Minister Gospodarki nie stwierdził zagrożenia wyrządzenia poważnej szkody przemysłowi krajowemu przez przywóz na polski obszar celny blach walcowanych na gorąco objętych postępowaniem.

Mając powyższe na uwadze. Minister Gospodarki postanowił jak w sentencji.

Pouczenie

Zgodnie z art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego strona niezadowolona z decyzji może zwrócić się do Ministra Gospodarki, w terminie 14 dni od dnia jej ogłoszenia, z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Minister Gospodarki: J. Piechota