Monitor Polski - rok 2001 nr 46 poz. 745

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Chorwacji, zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”, pragnąc przyczynić się do rozwoju przewozów drogowych osób i ładunków między obu Państwami oraz w tranzycie przez ich terytoria, uwzględniając europejskie procesy liberalizacyjne popierające swobodę w przewozie towarów i świadczeniu usług, przestrzegając jednocześnie przepisów dotyczących ochrony środowiska oraz bezpieczeństwa ruchu drogowego, przyjmując zgodnie za podstawę niniejszej umowy zasadę wzajemności i liberalizacji, uzgodniły, co następuje:

Zakres stosowania

Artykuł 1

1. Przewoźnicy Umawiających się Stron mogą na warunkach określonych w niniejszej umowie wykonywać międzynarodowe przewozy drogowe między obu Państwami, przewozy do lub z państw trzecich oraz w tranzycie przez ich terytoria pojazdami zarejestrowanymi na ich terytorium.

2. Przewoźnicy jednej z Umawiających się Stron nie mogą wykonywać przewozu zaczynającego się i kończącego na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł 2

Dla celów stosowania niniejszej umowy poszczególne pojęcia oznaczają:

1. „Przewoźnik” to osoba fizyczna lub prawna, zamieszkała lub mająca swoją siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej lub w Republice Chorwacji, która ma prawo wykonywania międzynarodowych przewozów drogowych zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem wewnętrznym.

2. „Pojazd” to:

a) każdy pojazd drogowy z napędem mechanicznym przeznaczony do wykonywania przewozów drogowych ładunków i osób lub do ciągnięcia pojazdów przeznaczonych do tych przewozów;

b) zespół pojazdów złożony z pojazdu silnikowego ciągnącego oraz przyczepy (naczepy);

c) pojazd specjalny przeznaczony do ruchu drogowego, wyposażony w specjalne urządzenie zabudowane na stałe i stanowiące jego integralną część, które nie jest traktowane jako ładunek.

3. „Autobus” to pojazd samochodowy, który ze względu na swoją budowę i wyposażenie przystosowany jest i przeznaczony do przewozu więcej niż 9 osób (łącznie z kierowcą). Definicji tej nie narusza przebudowa pojazdu, w wyniku której liczba miejsc została ograniczona.

4. „Przewóz pasażerów” to przewóz wykonywany autobusem na rzecz osób trzecich lub na potrzeby własne.

5. „Regularny przewóz pasażerów” to przewóz podróżnych na określonej trasie, według rozkładu jazdy i na podstawie taryf uprzednio ustalonych i ogłoszonych.

6. „Przewóz wahadłowy” to wielokrotny przewóz zorganizowanych grup podróżnych z tego samego miejsca odjazdu do tego samego miejsca przeznaczenia, z tym że każda grupa, która została wywieziona, wraca w niezmienionym składzie, a w całym cyklu przewozów pierwsza jazda tam i ostatnia jazda z powrotem odbywa się pojazdem w stanie próżnym.

Artykuł 3

W sprawach nieuregulowanych niniejszą umową ma zastosowanie ustawodawstwo wewnętrzne każdej z Umawiających się Stron.

Artykuł 4

Właściwe władze Umawiających się Stron reprezentuje ze strony polskiej Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej Rzeczypospolitej Polskiej, ze strony chorwackiej – Ministerstwo Gospodarki Morskiej, Transportu i Łączności Republiki Chorwacji.

Przewozy pasażerów

Regularne przewozy pasażerów

Artykuł 5

Regularne przewozy pasażerów wykonywane są w ruchu dwustronnym lub tranzytowym. Regularne przewozy pasażerów w ruchu dwustronnym lub tranzytowym wykonuje się autobusami, na uzgodnionej trasie, według rozkładu jazdy i ustalonych taryf, przy czym podróżni mogą być zabierani lub liczba ich może być zmieniana na początku trasy lub w miejscu przeznaczenia oraz w innych uzgodnionych miejscach postoju.

Artykuł 6

1. Przewozy regularne wymienione w artykule 5 mogą być wykonywane po uprzednim uzyskaniu specjalnego zezwolenia.

2. Właściwa władza każdej Umawiającej się Strony wydaje zezwolenia na część przewozu wykonywaną na jej terytorium.

Okazjonalne przewozy pasażerów

Artykuł 7

1. Zezwolenie na okazjonalny przewóz pasażerów nie jest wymagane, jeżeli:

a) pojazd przewozi tę samą grupę podróżnych na całej trasie przebiegającej przez terytorium drugiej Umawiającej się Strony;

b) przewóz zaczyna się w państwie, w którym zarejestrowany jest autobus, z miejscem przeznaczenia na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, pod warunkiem że autobus wraca w stanie próżnym do państwa, w którym jest zarejestrowany;

c) jest to przejazd w stanie próżnym po pasażerów przewiezionych na zasadach ustalonych w punkcie b).

2. Na wykonanie przewozów wahadłowych, na wjazd próżnego autobusu przewoźnika jednej Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Umawiającej się Strony w ruchu dwustronnym (inny niż określony w ustępie 1 punkcie c), jak również na wykonywanie pozostałych rodzajów okazjonalnych przewozów podróżnych, wymagane jest specjalne zezwolenie właściwych władz drugiej Umawiającej się Strony.

Przewozy ładunków

Artykuł 8

1. Przewoźnicy Umawiających się Stron mogą wykonywać przewozy ładunków pojazdami ciężarowymi między obu Państwami, jak również przewozy w tranzycie przez ich terytoria wyłącznie na podstawie zezwoleń.

2. Na to samo zezwolenie przewoźnik ma prawo zabrania ładunku powrotnego przy wjeździe z terytorium drugiej Umawiającej się Strony, po zakończeniu przewozu zgodnie z ustępem 1.

Artykuł 9

1. Zezwolenia nie są wymagane na następujące rodzaje przewozów, wykonywanych między obu Państwami lub w tranzycie (co stanowi wyjątek od postanowienia artykułu 8 niniejszej umowy):

a) eksponatów wystawowych, sprzętu przeznaczonego na imprezy teatralne i muzyczne oraz innych przedmiotów i zwierząt przeznaczonych na targi międzynarodowe, zawody sportowe lub inne imprezy, które odbywają się na terytorium drugiej Umawiającej się Strony;

b) sprzętu przeznaczonego do wykonywania zapisów radiofonicznych, zdjęć filmowych lub telewizyjnych na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, pod warunkiem zwrotnego wywiezienia;

c) materiałów i przedmiotów przeznaczonych wyłącznie do celów reklamowych i informacyjnych;

d) mienia przesiedlenia;

e) zwłok;

f) uszkodzonych pojazdów zarejestrowanych na terytorium Umawiającej się Strony;

g) ładunków pojazdami o masie całkowitej do 6 ton oraz ładowności do 3,5 tony;

h) w celach humanitarnych związanych z działaniami wojennymi lub klęskami żywiołowymi;

i) tranzytowe, pojazdami w stanie próżnym.

2. Załoga pojazdu wykonującego przewóz wymieniony w ustępie 1 powinna posiadać dokumenty pozwalające bez wątpliwości ustalić, że jest to przewóz wymieniony w tym przepisie.

Artykuł 10

1. Zezwolenia, o których mowa w artykule 8, wydają przewoźnikom właściwe władze Umawiającej się Strony, w której Państwie zarejestrowany jest pojazd.

2. Właściwe władze Umawiających się Stron przekazują sobie zezwolenia wymienione w ustępie 1 na zasadzie wzajemności.

3. Sposób ustalania kontyngentu zezwoleń, rodzaje zezwoleń oraz warunki i sposoby ich wykorzystania zostaną ustalone w protokole wykonawczym do niniejszej umowy.

Artykuł 11

Przewozy ładunków do lub z państw trzecich mogą być wykonywane przez przewoźników Umawiających się Stron tylko na podstawie specjalnych zezwoleń.

Artykuł 12

Każda z Umawiających się Stron ma prawo wymagać specjalnego zezwolenia na wykonywanie przewozów na jej terytorium pojazdami, których masa całkowita, wymiary pojazdu bez ładunku lub z ładunkiem, obciążenia na oś przekraczają maksymalne wartości dopuszczalne na terytorium tej Umawiającej się Strony.

Artykuł 13

Umawiające się Strony będą dążyć do zapewnienia przyspieszonego trybu postępowania przy przekraczaniu granicy przez pojazdy przewożące materiały niebezpieczne lub ładunki szybko psujące się.

Opłaty

Artykuł 14

1. Przewozy podróżnych i ładunków, wymienione w niniejszej umowie, podlegają podatkom i opłatom za użytkowanie dróg, obowiązującym na terytoriach każdej z Umawiających się Stron.

2. Właściwe władze Umawiających się Stron są upoważnione do częściowego lub całkowitego zwolnienia z opłat, o których mowa w ustępie 1, z wyjątkiem opłat od przewozów wymienionych w artykule 12.

Artykuł 15

1. Paliwo znajdujące się w normalnych zbiornikach zainstalowanych w pojazdach jest zwolnione od opłat celnych i innych należności. Przez normalny zbiornik należy rozumieć zbiorniki, w które pojazd jest konstrukcyjnie wyposażony.

2. Części zamienne, które są czasowo wwożone w celu naprawy pojazdu uszkodzonego lub który uległ awarii na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, są zwolnione od opłat celnych, podatków i innych należności pobieranych na podstawie przepisów prawnych obowiązujących na terytorium drugiej Umawiającej się Strony. Części, o których mowa wyżej, powinny być wywiezione z powrotem lub zniszczone pod kontrolą celną.

Postanowienia ogólne

Artykuł 16

1. Dla zapewnienia należytego wykonywania postanowień niniejszej umowy Umawiające się Strony ustanowią Komisję Mieszaną, złożoną z przedstawicieli właściwych władz Umawiających się Stron.

2. Komisja Mieszana będzie się zbierała na wniosek właściwych władz jednej z Umawiających się Stron, na przemian na terytorium każdej z Umawiających się Stron.

3. Do uprawnień Komisji Mieszanej należy:

a) przygotowanie protokołu wykonawczego do niniejszej umowy;

b) ustalenie rocznych kontyngentów zezwoleń, rodzajów zezwoleń oraz sposobu ich wykorzystania;

c) uzupełnienie wykazu przewozów wymienionych w artykule 9;

d) wnioskowanie do właściwych władz o zwolnienie przewozów z opłat wymienionych w artykule 14;

e) rozstrzyganie spraw nieuregulowanych niniejszą umową i prawem wewnętrznym Umawiających się Stron;

f) rozpatrywanie spraw interwencyjnych w celu niezakłóconego wykonywania przewozów między Umawiającymi się Stronami;

g) przekazywanie informacji o zmianach w prawie wewnętrznym dotyczących przewozów drogowych.

Artykuł 17

Zezwolenia i inne dokumenty, wymagane stosownie do postanowień niniejszej umowy oraz prawa wewnętrznego, powinny znajdować się w pojeździe i być okazywane na każde żądanie organów kontrolnych.

Artykuł 18

Przewoźnicy, jak również załogi pojazdów powinny podczas wykonywania przewozu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony przestrzegać przepisów prawnych obowiązujących na tym terytorium.

Artykuł 19

1. W przypadku nieprzestrzegania postanowień niniejszej umowy przez przewoźnika jednej z Umawiających się Stron na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, właściwe władze tej drugiej Umawiającej się Strony poinformują o tym właściwe władze Umawiającej się Strony, na której terytorium pojazd jest zarejestrowany.

2. Właściwe władze Umawiającej się Strony, na której terytorium naruszania miały miejsce, mogą zwrócić się do właściwych władz drugiej Umawiającej się Strony o:

a) ostrzeżenie przewoźnika, który dokonał naruszenia;

b) zawieszenie czasowe, częściowe lub całkowite praw przewoźnika do wykonywania przewozów na terytorium Umawiającej się Strony, gdzie dokonano naruszenia umowy.

3. Władza, która podjęła powyższe środki, poinformuje o tym właściwą władzę drugiej Umawiającej się Strony.

4. Postanowienia niniejszego artykułu nie wykluczają sankcji prawnych, kontrolnych i administracyjnych przewidzianych w ustawodawstwie obowiązującym na terytorium Umawiającej się Strony, na którym naruszenie zostało popełnione.

Postanowienia przejściowe i końcowe

Artykuł 20

1. Umawiające się Strony drogą dyplomatyczną poinformują się o spełnieniu wszystkich warunków, zgodnych z prawem swojego państwa, wymaganych w celu wejścia w życie niniejszej umowy. Umowa niniejsza wejdzie w życie w pierwszym dniu drugiego miesiąca, który nastąpi po dniu otrzymania ostatniej noty.

2. Niniejsza umowa będzie obowiązywać przez rok od dnia wejścia w życie. Następnie umowa będzie automatycznie przedłużana, jeżeli żadna z Umawiających się Stron nie wypowie jej w drodze notyfikacji na trzy miesiące przed upływem okresu jej ważności.

3. Niniejsza umowa będzie stosowana prowizorycznie od dnia jej podpisania.

4. Umawiające się Strony zgodne są co do tego, że z wejściem w życie niniejszej umowy w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Chorwacji przestaje obowiązywać w zakresie międzynarodowych przewozów drogowych Porozumienie między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rządem Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii o długoterminowej współpracy w dziedzinie transportu, podpisane w Warszawie dnia 25 października 1979 r.

Sporządzono w Zagrzebiu dnia 30 września 1994 r. w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim i chorwackim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.