Dziennik Ustaw - rok 2025 poz. 235

Na podstawie art. 207 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2024 r. o ochronie ludności i obronie cywilnej (Dz. U. poz. 1907) zarządza się, co następuje:

2. Uznaje się, że dotychczasowa budowla ochronna spełnia funkcje ochronne, jeżeli zabezpiecza przed:

1) skutkami klęsk żywiołowych wywołanymi przez silne wiatry, w tym wichury, orkany i trąby powietrzne,

2) odłamkami amunicji, w tym bomb, pocisków i granatów, oraz przed ostrzałem z broni małokalibrowej,

3) obciążeniami spowodowanymi zagruzowaniem oraz spadającymi elementami konstrukcji i wyposażenia obiektu budowlanego,

4) promieniowaniem przenikliwym gamma z opadu promieniotwórczego,

5) długotrwałym oddziaływaniem zewnętrznym pożaru na budowlę ochronną,

6) skutkami fali uderzeniowej wybuchu,

7) skażeniem środowiska wewnętrznego w budowli na skutek działania środków chemicznych, biologicznych lub promieniotwórczych,

8) wstrząsem oddziałującym na konstrukcję oraz wyposażenie budowli ochronnej

- w zakresie przewidzianym dla danej kategorii odporności budowli ochronnej, o której mowa w § 13.

1) zewnętrzne elementy konstrukcji budowli ochronnej mają warstwę ochronną zabezpieczającą przed przebiciem wykonaną:

a) z żelbetu lub betonu klasy C20/25 - o grubości co najmniej 25 cm, lub

b) ze stali o grubości co najmniej 3 cm, lub

c) z muru z cegły pełnej na zaprawie cementowej lub cementowo-wapiennej - o grubości co najmniej 38 cm, lub

d) z muru z bloczków silikatowych pełnych na zaprawie cementowej lub cementowo-wapiennej - o grubości co najmniej 36 cm, lub

2) konstrukcja budowli ochronnej jest usytuowana poniżej poziomu terenu.

2. W przypadku gdy zewnętrzne elementy konstrukcji budowli ochronnej mają więcej niż jedną warstwę ochronną, to łącznie wszystkie warstwy ochronne powinny spełniać warunek grubości ekwiwalentnej h_E ≥ 25 cm, którą oblicza się według wzoru:

gdzie:

h_i - oznacza grubość i-tej warstwy ochronnej o wartości minimalnej nie mniejszej niż h_min,

R_x - oznacza współczynnik redukcyjny i-tej warstwy ochronnej.

3. Współczynniki redukcyjne R_x oraz wartości minimalne grubości h_min określa tabela:

2. Funkcję ochronną, o której mowa w ust. 1, uznaje się za spełnioną, gdy konstrukcja budowli ochronnej wraz z warstwami ochronnymi ma nośność zapewniającą przeniesienie równoważnych obciążeń od zagruzowania, wynoszących:

1) w przypadku budynków o konstrukcji szkieletowej lub w technologii wielkiej płyty:

a) do dwóch kondygnacji nadziemnych włącznie - co najmniej 10 kN/m²,

b) mających więcej niż dwie kondygnacje nadziemne - co najmniej 10 kN/m² powiększone o wartość 2,5 kN/m² na każdą kondygnację powyżej drugiej kondygnacji nadziemnej;

2) w przypadku budynków o konstrukcji innej niż w pkt 1:

a) do dwóch kondygnacji nadziemnych włącznie - co najmniej 10 kN/m²,

b) mających więcej niż dwie kondygnacje nadziemne - co najmniej 10 kN/m² powiększone o wartość co najmniej 5 kN/m² na każdą kondygnację powyżej drugiej kondygnacji nadziemnej.

3. Funkcję ochronną, o której mowa w ust. 1, uznaje się za spełnioną również, gdy budowla ochronna ma odporność na obciążenia, o których mowa w § 8, jeżeli wartości tych obciążeń są większe od obciążeń wynikających z ust. 2.

4. Przy ustalaniu kategorii odporności budowli ochronnej usytuowanej poza strefą prognozowanego zagruzowania funkcji ochronnej, o której mowa w ust. 1, nie rozpatruje się.

2. Wymagane osłabienie promieniowania gamma jest zapewnione, gdy:

1) warstwy ochronne budowli ochronnej są wykonane z jednego z następujących materiałów:

a) z gruntu naturalnego lub nasypowego - o gęstości co najmniej 1600 kg/m³ i grubości co najmniej 60 cm,

b) z muru z cegły pełnej - o grubości co najmniej 51 cm,

c) z muru z bloczków silikatowych pełnych - o grubości co najmniej 48 cm,

d) z betonu lub żelbetu - o grubości co najmniej 40 cm,

e) ze stali - o grubości co najmniej 12 cm,

f) z ołowiu - o grubości co najmniej 5,2 cm

- lub z kombinacji materiałów wymienionych w lit. a-f lub innych materiałów, pod warunkiem, że kombinacja ta zapewni osłabienie określone w ust. 1;

2) wejścia, wyjścia zapasowe i inne otwory w warstwach ochronnych budowli ochronnej są wykonane w taki sposób, że występują:

a) co najmniej dwa załamania pod kątem prostym drogi rozchodzenia się promieniowania przenikliwego na drodze prowadzącej do strefy ochronnej - przy założeniu, że każde załamanie drogi promieniowania przenikliwego pod kątem prostym osłabia promieniowanie dziesięciokrotnie, jeżeli masa powierzchniowa warstw ochronnych na załamaniu drogi jest nie mniejsza niż 500 kg/m², lub

b) co najmniej jedno załamanie pod kątem prostym drogi rozchodzenia się promieniowania przenikliwego na drodze prowadzącej do strefy ochronnej oraz dodatkowe osłony, w tym drzwi lub wyłazy - przy założeniu, że dziesięciokrotne osłabienie tego promieniowania zapewnia osłona o grubości stanowiącej połowę grubości podanej w pkt 1.

1) mają odporność ogniową zabezpieczającą przed skutkami oddziaływania pożaru przez czas co najmniej 120 min, przy oddziaływaniu pożaru określonym w odniesieniu do krzywej pożaru standardowego, oraz ograniczają rozprzestrzenianie się zadymienia;

2) zabezpieczają wnętrze budowli ochronnej przed wystąpieniem warunków środowiskowych zagrażających zdrowiu i życiu ludzi przez czas co najmniej 360 min, przy oddziaływaniu pożaru zewnętrznego o stałej temperaturze 400 ºC, w tym przy której izolacyjność termiczna elementów konstrukcji zapewnia nieprzekroczenie temperatury 30 ºC na powierzchniach wewnątrz strefy ochronnej.

2. Zamknięcia i inne zabezpieczenia otworów nieoznaczone jako mające klasę odporności ogniowej co najmniej EI 120 oraz klasę dymoszczelności uznaje się za spełniające wymaganie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, gdy:

1) przedsionek ma drzwi zewnętrzne ochronne lub ochronno-hermetyczne oraz drzwi wewnętrzne hermetyczne lub ochronno-hermetyczne, wykonane z blachy stalowej o grubości co najmniej 6 mm, a odległość między drzwiami jest nie mniejsza niż 1 m, z wyjątkiem przypadku drzwi zlokalizowanych w ścianach naprzeciwko siebie, w którym odległość jest nie mniejsza niż 2 m;

2) w strefie ochronnej będzie zapewnione utrzymanie w warunkach pożarowych nadciśnienia o wartości co najmniej 25 Pa przez czas co najmniej 120 min;

3) klapy odcinające, nadciśnieniowe lub wywiewne, zawory przeciwwybuchowe, zasuwy oraz uszczelnienia przepustów instalacyjnych zapobiegają przeniesieniu się ognia na stronę nienagrzewaną w wyniku przeniknięcia znacznych ilości płomieni lub gorących gazów wydobywających się z pożaru i tym samym zapaleniu się albo powierzchni nienagrzewanej, albo jakiegokolwiek materiału będącego w sąsiedztwie tej powierzchni, przez czas co najmniej 120 min.

3. Zewnętrzne elementy konstrukcji budowli ochronnej zapewniają wymaganą izolacyjność termiczną, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli mają warstwę ochronną wykonaną z:

1) betonu lub żelbetu o grubości co najmniej 40 cm;

2) muru z cegły pełnej na zaprawie cementowej lub cementowo-wapiennej - o grubości co najmniej 32 cm;

3) muru z bloczków silikatowych pełnych na zaprawie cementowej lub cementowo-wapiennej - o grubości co najmniej 35 cm;

4) piasku, piasku gliniastego, gliny piaszczystej lub ze żwiru - o grubości co najmniej 35 cm.

4. W przypadku gdy zewnętrzne elementy konstrukcji budowli ochronnej mają warstwę ochronną o grubości mniejszej niż określona w ust. 3 pkt 1-3, to funkcję ochronną, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zapewnia element z dodatkową warstwą piasku, piasku gliniastego, gliny piaszczystej lub żwiru o grubości h_min określonej w tabeli:

1) w przypadku konstrukcji (ścian zewnętrznych i stropów) stanowiących płaszczyzny ochronne - o wartości co najmniej 60 kN/m²;

2) w przypadku zamknięć otworów komunikacyjnych w płaszczyznach ochronnych, takich jak drzwi (bramy) ochronne lub ochronno-hermetyczne oraz wyłazy - o wartości co najmniej 120 kN/m²;

3) w przypadku zamknięć otworów instalacyjnych w płaszczyznach ochronnych, takich jak klapy odcinające, nadciśnieniowe lub wywiewne, zawory przeciwwybuchowe, zasuwy oraz uszczelnienia przepustów instalacyjnych - o wartości co najmniej 180 kN/m².

2. Funkcję ochronną, o której mowa w ust. 1, uznaje się za spełnioną również, gdy:

1) budowla ochronna jest odporna na oddziaływania dynamiczne fali uderzeniowej wybuchu o wartości nadciśnienia co najmniej 0,03 MPa;

2) stropy budowli ochronnej są wykonane jako stropy żelbetowe monolityczne o grubości co najmniej 0,4 m;

3) otwory komunikacyjne w warstwach ochronnych budowli ochronnej mają zamknięcia o odporności na nadciśnienie co najmniej 0,12 MPa od fali uderzeniowej wybuchu;

4) otwory instalacyjne w warstwach ochronnych budowli ochronnej mają zamknięcia o odporności na nadciśnienie co najmniej 0,12 MPa od fali uderzeniowej wybuchu.

1) ma konstrukcję zamkniętą i hermetyczną w stopniu zabezpieczającym przed przenikaniem do jej wnętrza substancji niebezpiecznych, przy nadciśnieniu w strefie ochronnej co najmniej 25 Pa;

2) jest wyposażona w urządzenia filtrowentylacyjne zapobiegające zanieczyszczeniu powietrza wewnątrz strefy ochronnej przeznaczonej dla ochrony założonej liczby osób przez określony czas nie krótszy niż 48 godzin;

3) jest wyposażona w urządzenia do oczyszczania i wzbogacania powietrza umożliwiające ochronę osób przez określony czas nie krótszy niż 48 godzin - w przypadku budowli ochronnej przeznaczonej do ochrony osób w warunkach pełnej izolacji od skażonej atmosfery zewnętrznej.

1) możliwość ewakuacji osób z budowli ochronnej lub ich uratowania w inny sposób;

2) ograniczenie rozprzestrzeniania się ognia i dymu wewnątrz budowli ochronnej.

2. Dotychczasowa budowla ochronna może być przeznaczona do pełnienia funkcji ochronnej dla pojemności:

1) większej niż 10 osób, jeżeli ma zapewnione co najmniej jedno wyjście zapasowe, zlokalizowane poza strefą prognozowanego zagruzowania;

2) większej niż 50 osób, jeżeli ma zapewnione co najmniej dwa wyjścia umożliwiające ewakuację na zewnątrz, w tym co najmniej jedno wyjście zapasowe, zlokalizowane poza strefą prognozowanego zagruzowania.

3. W przypadku dotychczasowej budowli ochronnej o pojemności do 50 osób dopuszcza się, aby wyjście zapasowe było zlokalizowane w strefie prognozowanego zagruzowania, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1) wysokość ściany zewnętrznej budynku nie przekracza 16 m;

2) dolna krawędź otworu w szybie wyjścia zapasowego jest wyniesiona co najmniej do maksymalnej wysokości gruzowiska, którą przyjmuje się jako co najmniej 1/4 wysokości budynku.

4. Strefę prognozowanego zagruzowania przyjmuje się jako teren znajdujący się w odległości od ściany zewnętrznej budynku wynoszącej:

1) w przypadku budynków o konstrukcji murowanej - co najmniej 1/3 wysokości budynku, albo

2) w przypadku budynków o konstrukcji szkieletowej lub monolitycznej - co najmniej 1/4 wysokości budynku.

5. Wysokość budynku, o której mowa w ust. 3 i 4, mierzy się od uśrednionego poziomu terenu przy ścianie zewnętrznej budynku do górnej powierzchni najwyżej położonego stropu lub najwyżej położonego punktu stropodachu lub konstrukcji przekrycia budynku, przy czym do wysokości nie wlicza się poddaszy o konstrukcji drewnianej.

1) jest usytuowana na obszarze zagrożonym osunięciem ziemi lub skał oraz lawinami błotnymi lub śnieżnymi;

2) nie jest zabezpieczona przed zalaniem wodą w strefach możliwych podtopień lub powodzi, w tym powstałych na skutek zniszczenia lub uszkodzenia urządzeń hydrotechnicznych piętrzących wodę;

3) ma zlokalizowane instalacje i urządzenia niezwiązane z funkcją ochronną obiektu, które mogą stanowić zagrożenie dla chronionych w niej osób.

1) S-0 - schron posiadający funkcje ochronne określone w § 2 ust. 2 i § 11, który zabezpiecza przed oddziaływaniem fali uderzeniowej wywołującej obciążenie quasi-statyczne o wartości co najmniej 60 kN/m² albo nadciśnienie o wartości co najmniej 0,03 MPa;

2) S-1- schron posiadający funkcje ochronne określone w § 2 ust. 2 i § 11, który zabezpiecza przed oddziaływaniem fali uderzeniowej wywołującej obciążenie quasi-statyczne o wartości co najmniej 100 kN/m² albo nadciśnienie o wartości co najmniej 0,1 MPa;

3) S-2 - schron posiadający funkcje ochronne określone w § 2 ust. 2 i § 11, który zabezpiecza przed oddziaływaniem fali uderzeniowej wywołującej obciążenie quasi-statyczne o wartości co najmniej 200 kN/m² albo nadciśnienie o wartości co najmniej 0,2 MPa;

4) S-3 - schron posiadający funkcje ochronne określone w § 2 ust. 2 i § 11, który zabezpiecza przed oddziaływaniem fali uderzeniowej wywołującej obciążenie quasi-statyczne o wartości co najmniej 300 kN/m² albo nadciśnienie o wartości co najmniej 0,3 MPa;

5) U-1 - ukrycie posiadające funkcje ochronne określone w § 2 ust. 2 pkt 1-3 i § 11;

6) U-2 - ukrycie posiadające funkcje ochronne określone w § 2 ust. 2 pkt 1-5 i § 11;

7) U-3 - ukrycie posiadające funkcje ochronne określone w § 2 ust. 2 pkt 1-6 i § 11.

1) stropu przelotni - 1,7;

2) ścian nieosłoniętych gruntem o grubości warstwy co najmniej 0,6 m - 2,4;

3) klap odcinających, nadciśnieniowych lub wywiewnych, zaworów przeciwwybuchowych, zasuw oraz przepustów instalacyjnych - 3,0;

4) elementów przelotni osłoniętych gruntem o grubości warstwy co najmniej 0,6 m - 0,7;

5) drzwi (bram) lub wyłazów - 2,0.

1) w przypadku dotychczasowej budowli ochronnej zaliczonej do kategorii odporności S-0 - na oddziaływanie nadciśnienia fali uderzeniowej wybuchu co najmniej 0,12 MPa,

2) w przypadku dotychczasowej budowli ochronnej zaliczonej do kategorii odporności S-1 - na oddziaływanie nadciśnienia fali uderzeniowej wybuchu co najmniej 0,4 MPa

- mogą być uznane za zapewniające wymagane funkcje ochronne, jeżeli ich konstrukcja nie jest uszkodzona lub po dokonaniu napraw oraz po przeprowadzeniu czynności konserwacyjnych będą one posiadały odpowiednią wytrzymałość mechaniczną oraz sprawność techniczną i funkcjonalną.

2. Istniejące automatyczne zawory przeciwwybuchowe o odporności:

1) w przypadku dotychczasowej budowli ochronnej zaliczonej do kategorii odporności S-0 - na oddziaływanie nadciśnienia fali uderzeniowej wybuchu co najmniej 0,12 MPa,

2) w przypadku dotychczasowej budowli ochronnej zaliczonej do kategorii odporności S-1 - na oddziaływanie nadciśnienia fali uderzeniowej wybuchu co najmniej 0,4 MPa

- mogą być uznane za zapewniające wymagane funkcje ochronne, jeżeli ich konstrukcja nie jest uszkodzona i po przeprowadzeniu czynności konserwacyjnych będą one posiadały odpowiednią sprawność techniczną i funkcjonalną.

1) kategorii odporności S-0 - w przypadku schronów kategorii P, jeżeli zamknięcia otworów komunikacyjnych mają odporność, o której mowa w § 15 ust. 1 pkt 1;

2) kategorii odporności S-1 - w przypadku schronów kategorii A.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: wz. W. Leśniakiewicz

¹⁾ Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej - sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 maja 2024 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. poz. 738).