REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2024 poz. 1473
USTAWA
z dnia 1 października 2024 r.
o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi oraz niektórych innych ustaw1)
1) w art. 1:
a) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) warunki lub okres stosowania rozwiązań określonych w rozdziale 2 lub termin na dokonanie określonych w rozdziale 2 czynności, nie dłuższy niż 12 miesięcy – w przypadku gdy określenia takich warunków lub takiego okresu lub terminu wymagają przepisy rozdziału 2”,
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. W przypadku wydania przez Radę Ministrów rozporządzenia, o którym mowa w ust. 2, podmioty wykonujące działalność leczniczą, które poniosły szkodę w wyniku powodzi, mogą ubiegać się o pożyczki na zasadach określonych w rozdziale 3.”;
2) w art. 5 po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:
„6a. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) może upoważnić, w formie pisemnej, pracownika urzędu gminy oraz gminnej jednostki organizacyjnej do wydawania decyzji, o której mowa w ust. 4, oraz do wypłaty zasiłku.”;
3) po art. 5 dodaje się art. 5a–5g w brzmieniu:
„Art. 5a. 1. W celu zapewnienia opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 w związku z wystąpieniem powodzi dopuszcza się niestosowanie przepisów art. 7 ust. 2 i 3, art. 15 ust. 1–3 oraz art. 38 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2024 r. poz. 338, 743 i 858) oraz przepisów wydanych na podstawie art. 25 ust. 3 tej ustawy na terenie gmin objętych powodzią oraz innych gmin przyjmujących dzieci z terenu gmin objętych powodzią.
2. Stosowanie wyłączenia określonego w ust. 1 nie może zakłócić realizacji funkcji opiekuńczej, wychowawczej i edukacyjnej.
3. W przypadku zwiększenia liczby miejsc w instytucji opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 podmiot prowadzący opiekę jest obowiązany do złożenia wniosku, o którym mowa odpowiednio w art. 35 ust. 1 pkt 1 lub art. 47a pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, oraz dołączenia oświadczenia, że zwiększenie liczby miejsc w instytucji opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 ma na celu objęcie opieką dzieci z terenu gmin objętych powodzią. Do wniosków nie stosuje się przepisu art. 35b ust. 4 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3.
4. W przypadku zwiększenia liczby dzieci zapisanych w instytucji opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 podmiot prowadzący opiekę jest obowiązany do złożenia informacji, o której mowa odpowiednio w art. 35 ust. 1 pkt 2 lit. a lub art. 47a pkt 2 lit. a ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, oraz do dołączenia oświadczenia, że zwiększenie liczby dzieci zapisanych w instytucji opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 ma na celu objęcie opieką dzieci z terenu gmin objętych powodzią.
5. W przypadku gdy odpowiednio żłobek lub klub dziecięcy są prowadzone przez podmioty, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 lub 3 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, lub dzienny opiekun jest zatrudniany przez podmioty, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 lub 3 tej ustawy, odstąpienie na podstawie ust. 1 od każdego z warunków określonych odpowiednio w art. 7 ust. 2 i 3, art. 15 ust. 1–3, art. 35b ust. 4 oraz art. 38 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 25 ust. 3 tej ustawy jest możliwe po uzyskaniu zmiany we wpisie na podstawie wniosku złożonego w trybie ust. 3 lub 4.
Art. 5b. 1. Na terenach dotkniętych wystąpieniem powodzi pracodawca prowadzący placówkę opiekuńczo-wychowawczą, regionalną placówkę opiekuńczo-terapeutyczną lub interwencyjny ośrodek preadopcyjny, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2024 r. poz. 177, 742, 743 i 858), w celu zapewnienia opieki nad dziećmi umieszczonymi w systemie pieczy zastępczej oraz pracodawca prowadzący jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, może po uzyskaniu uprzedniej zgody pracownika, na czas określony:
1) polecić pracownikowi świadczenie pracy w godzinach nadliczbowych w niezbędnym wymiarze; przepisów art. 151 § 3 i 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 oraz z 2024 r. poz. 878 i 1222) nie stosuje się;
2) zawiesić stosowanie przepisu art. 133 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, przy zachowaniu w każdej dobie nieprzerwanego odpoczynku dobowego, o którym mowa w art. 132 § 1 tej ustawy.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, pracodawca udziela pracownikowi czasu wolnego od pracy, odpowiadającego okresowi nieprzerwanego odpoczynku, o którym mowa w art. 133 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, niezwłocznie po ustaniu okoliczności uniemożliwiających korzystanie z odpoczynku tygodniowego, nie później niż w terminie 3 miesięcy od daty zawieszenia odpoczynku. Udzielenie czasu wolnego nie może spowodować obniżenia wynagrodzenia należnego pracownikowi za pełny miesięczny wymiar czasu pracy. Wymiar czasu wolnego może w takim przypadku obejmować mniejszą liczbę godzin, niż określona w art. 133 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, nie może być jednak krótszy niż 24 godziny.
Art. 5c. W związku z przeciwdziałaniem negatywnym skutkom powodzi przy wyliczaniu średniego miesięcznego kosztu utrzymania w domu pomocy społecznej, o którym mowa w art. 6 pkt 15 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, nie uwzględnia się wydatków i kosztów, które zostały pokryte ze środków finansowych pochodzących z programów finansowanych z udziałem środków europejskich, programów krajowych lub dotacji celowych z budżetu państwa udzielonych na podstawie art. 115 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.
Art. 5d. 1. W celu zaspokojenia potrzeb edukacyjnych dziecka realizującego obowiązkowe roczne przygotowanie przedszkolne lub ucznia uczęszczającego do szkoły wszystkich typów, kształcącego się w tej szkole w formie dziennej, poszkodowanych w wyniku wystąpienia powodzi, może zostać przyznany jednorazowy zasiłek losowy na cele edukacyjne w kwocie 1 tys. zł, zwany dalej „zasiłkiem losowym”.
2. Zasiłek losowy jest przyznawany niezależnie od dochodów rodziny lub osoby samotnie gospodarującej, w rozumieniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, i nie podlega zwrotowi, z zastrzeżeniem ust. 8.
3. Zasiłek losowy jest przyznawany na wniosek rodziców dziecka lub ucznia, jego opiekunów prawnych, rodziców zastępczych, osób prowadzących rodzinny dom dziecka, opiekunów faktycznych w rozumieniu ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2024 r. poz. 421 i 858) albo pełnoletniego ucznia albo na wniosek innej osoby za zgodą rodziców dziecka lub ucznia, opiekunów prawnych, rodziców zastępczych, osób prowadzących rodzinny dom dziecka, opiekunów faktycznych w rozumieniu ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci albo pełnoletniego ucznia, złożony w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 do wójta (burmistrza, prezydenta miasta) gminy, na terenie której wnioskodawca poniósł szkodę w wyniku powodzi, albo gminy sąsiadującej, na terenie której przebywa w wyniku przeprowadzenia ewakuacji albo konieczności opuszczenia zagrożonego miejsca zamieszkania.
4. Decyzję o przyznaniu zasiłku losowego wydaje wójt (burmistrz, prezydent miasta), o którym mowa w ust. 3, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 2 dni od dnia wpłynięcia wniosku do organu.
5. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) może upoważnić, w formie pisemnej, każdego pracownika urzędu gminy oraz gminnej jednostki organizacyjnej do wydawania decyzji, o których mowa w ust. 4, oraz do wypłaty zasiłku.
6. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, wnioskodawca dołącza oświadczenie, że w wyniku powodzi doznał szkody majątkowej wraz z określeniem jej wartości, nie ubiegał się o zasiłek losowy na terenie innej gminy oraz że wyraża zgodę na weryfikację danych zawartych we wniosku. Oświadczenie jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
7. Zasiłek losowy jest wypłacany przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), o którym mowa w ust. 3, niezwłocznie.
8. Organ wypłacający zasiłek losowy po jego wypłacie dokonuje weryfikacji prawdziwości danych zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 3. Jeżeli w wyniku weryfikacji ustalono, że rodzina lub osoba samotnie gospodarująca, w rozumieniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, która otrzymała zasiłek losowy, nie poniosły szkody w wyniku wystąpienia powodzi, organ wypłacający zasiłek losowy wydaje decyzję o jego zwrocie, określając termin zwrotu nie krótszy niż 7 dni. Do zwrotu zasiłku losowego stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym.
9. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, tryb wypłaty i szczegółowy tryb zwrotu zasiłku losowego oraz wzór formularza wniosku, o którym mowa w ust. 3, uwzględniając konieczność uzyskania danych niezbędnych do identyfikacji rodziny lub osób, którym ma być przyznany zasiłek losowy, oraz potrzebę określenia treści oświadczenia, o którym mowa w ust. 6, a także mając na względzie zapewnienie sprawnego i terminowego wypłacania zasiłku losowego poszkodowanym oraz skuteczności zwrotu nienależnie uzyskanego zasiłku losowego.
10. Przyznawanie i wypłacanie zasiłku losowego należy do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej realizowanych przez gminę.
Art. 5e. 1. W przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do których uczęszcza dziecko, albo niemożności sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna na terenie gmin wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 z powodu powodzi, ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności do ukończenia 18 lat albo dzieckiem z orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczeniem o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy.
2. W przypadku zamknięcia szkoły, specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego, specjalnego ośrodka wychowawczego, młodzieżowego ośrodka socjoterapii, ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego, ośrodka wsparcia, warsztatu terapii zajęciowej lub innej placówki pobytu dziennego o podobnym charakterze na terenie gmin wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, do których uczęszcza dorosła osoba niepełnosprawna lub zagrożona niedostosowaniem społecznym, z powodu powodzi, ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dorosłą osobą niepełnosprawną lub zagrożoną niedostosowaniem społecznym przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy.
3. W przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do których uczęszcza dziecko, albo niemożności sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna z powodu powodzi na terenie gmin wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2780), przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy.
4. Zasiłki, o których mowa w ust. 1–3, przysługują również funkcjonariuszom służb wymienionych w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2024 r. poz. 1121 i 1243), w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2024 r. poz. 145, 1006, 1089, 1222 i 1248), ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2024 r. poz. 915, 1089, 1222 i 1248), ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1443), ustawie z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2024 r. poz. 812 i 1222), ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. z 2023 r. poz. 2098), ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 184 i 1222), ustawie z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2023 r. poz. 1683 i 1860 oraz z 2024 r. poz. 1222), ustawie z dnia 8 grudnia 2017 r. o Służbie Ochrony Państwa (Dz. U. z 2024 r. poz. 325 i 1222), ustawie z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2023 r. poz. 615, z późn. zm.2)) oraz ustawie z dnia 26 stycznia 2018 r. o Straży Marszałkowskiej (Dz. U. z 2023 r. poz. 1729).
5. Dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje przez okres zamknięcia z powodu powodzi placówki, o której mowa w ust. 1–3, lub przez okres niemożności sprawowania opieki z powodu powodzi przez nianię lub dziennego opiekuna, jeżeli dziecko albo dorosła osoba niepełnosprawna lub zagrożona niedostosowaniem społecznym nie uczęszcza do innej placówki.
6. Dodatkowy zasiłek opiekuńczy jest przyznawany w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa i nie wlicza się do okresu, o którym mowa w art. 33 ust. 1 tej ustawy. Za okres pobierania dodatkowego zasiłku opiekuńczego, zasiłek, o którym mowa w art. 32 ust. 1 tej ustawy, nie przysługuje.
7. Dokumentem niezbędnym do przyznania i wypłaty dodatkowego zasiłku opiekuńczego jest, złożone w postaci papierowej lub elektronicznej, oświadczenie zawierające:
1) dane osoby, która ubiega się o dodatkowy zasiłek opiekuńczy:
a) imię i nazwisko,
b) numer PESEL albo, jeżeli nie nadano tego numeru, serię i numer dowodu osobistego lub serię i numer dokumentu paszportowego,
c) adres zamieszkania albo ostatniego zamieszkania w przypadku osoby nieposiadającej adresu zamieszkania,
d) adres do korespondencji, jeżeli jest inny niż adres zamieszkania;
2) wskazanie okresu, za który wnioskodawca ubiega się o dodatkowy zasiłek opiekuńczy;
3) dane dziecka albo dorosłej osoby niepełnosprawnej lub zagrożonej niedostosowaniem społecznym:
a) imię i nazwisko,
b) numer PESEL,
c) stopień pokrewieństwa z wnioskodawcą,
d) data urodzenia dziecka albo dorosłej osoby niepełnosprawnej lub zagrożonej niedostosowaniem społecznym;
4) wskazanie, czy dziecko lub podopieczny albo dorosła osoba niepełnosprawna lub zagrożona niedostosowaniem społecznym legitymuje się orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, lub orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności lub orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczeniem o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych;
5) informacje, czy:
a) jest drugi rodzic lub małżonek mogący zapewnić opiekę dziecku albo dorosłej osobie niepełnosprawnej lub zagrożonej niedostosowaniem społecznym we wnioskowanym okresie,
b) drugi rodzic lub małżonek otrzymał dodatkowy zasiłek opiekuńczy, ze wskazaniem okresu, za który został pobrany, oraz jego imienia i nazwiska oraz numeru PESEL;
6) wskazanie sposobu wypłaty dodatkowego zasiłku opiekuńczego wraz z podaniem danych niezbędnych do jego wypłaty;
7) treść klauzuli, o której mowa w ust. 8 zdanie drugie;
8) datę oraz podpis wnioskodawcy.
8. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
9. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 7, złożonego do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w postaci elektronicznej stosuje się art. 47c, art. 71ab i art. 71ac ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 497, 863 i 1243).
10. Okresów pobierania zasiłków, o których mowa w ust. 1–3, nie wlicza się do okresów, o których mowa odpowiednio w art. 121b ust. 3, art. 125b ust. 3, art. 105b ust. 3, art. 136b ust. 3, art. 96b ust. 3, art. 102b ust. 3, art. 60c ust. 3, art. 194 ust. 3, art. 233 ust. 2 oraz art. 87 ust. 3 ustaw wymienionych w ust. 4.
Art. 5f. 1. W przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do których uczęszcza dziecko, albo niemożności sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna na terenie gminy wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 z powodu powodzi osobie, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 oraz art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2024 r. poz. 90 i 1243), przysługuje zasiłek opiekuńczy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności do ukończenia 18 lat albo dzieckiem z orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczeniem o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych albo osobą dorosłą posiadającą orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczenie o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych.
2. W przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do których uczęszcza dziecko, albo niemożności sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna na terenie gminy wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 z powodu powodzi, osobie, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 oraz art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, przysługuje zasiłek opiekuńczy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
3. Zasiłek opiekuńczy, o którym mowa w ust. 1 i 2, przysługuje przez okres zamknięcia z powodu powodzi placówki, o której mowa w ust. 1 i 2, lub przez okres niemożności sprawowania opieki z powodu powodzi przez nianię lub dziennego opiekuna, jeżeli dziecko nie uczęszcza do innej placówki.
4. Zasiłek opiekuńczy, o którym mowa w ust. 1 i 2, za każdy dzień wynosi 1/30 kwoty emerytury podstawowej w rozumieniu art. 6 pkt 7 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników.
5. Do przyznawania i wypłaty zasiłku opiekuńczego, o którym mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
6. Zasiłek opiekuńczy, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest finansowany z budżetu państwa za pośrednictwem Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
7. Do zasiłku opiekuńczego, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie stosuje się art. 29 ust. 13, 15 i 16 oraz art. 52 ust. 2 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
Art. 5g. 1. Jednostki samorządu terytorialnego, w ramach zadań własnych, mogą zapewnić uczniom i wychowankom przedszkoli, innych form wychowania przedszkolnego, szkół i placówek oświatowych, mających siedziby na obszarze gmin dotkniętych skutkami powodzi, kształcenie, wychowanie i opiekę w okresie niezbędnym do usunięcia szkód powstałych w wyniku powodzi.
2. Zadania jednostki samorządu terytorialnego, związane z realizacją zadania, o którym mowa w ust. 1, wykonuje odpowiednio wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta, marszałek województwa.”;
4) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu:
„Art. 7a. 1. Pracownikowi będącemu poszkodowanym przysługuje, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, zwolnienie od pracy, w wymiarze do 20 dni, w celu usuwania skutków powodzi w odniesieniu bezpośrednio do swojego mienia lub mienia osoby spokrewnionej lub niespokrewnionej pozostającej z nim w faktycznym związku, wspólnie zamieszkującej i gospodarującej. W okresie tego zwolnienia od pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, obliczonego według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego.
2. Pracodawca jest obowiązany udzielić zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1, na wniosek zgłoszony przez pracownika najpóźniej w dniu korzystania z tego zwolnienia, chyba że nie jest to obiektywnie możliwe ze względu na szczególne potrzeby pracodawcy.
3. Zwolnienie od pracy, o którym mowa w ust. 1, dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika. Niepełną godzinę zwolnienia od pracy zaokrągla się w górę do pełnej godziny.
4. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pracownikowi niezależnie od usprawiedliwionej nieobecności, o której mowa w art. 8 ust. 1.
5. Wynagrodzenie określone w ust. 1 wypłaca pracodawca.
6. Marszałek województwa na wniosek pracodawcy, złożony za pośrednictwem wojewódzkiego urzędu pracy, właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności, dokonuje ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zwrotu poniesionych przez pracodawcę kosztów na wynagrodzenia oraz składki na ubezpieczenia społeczne pracowników, o których mowa w ust. 1, miesięcznie do wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
7. Wniosek, o którym mowa w ust. 6, zawiera oświadczenie o poniesionych kosztach na wynagrodzenia oraz składki na ubezpieczenia społeczne. Do wniosku dołącza się wykaz pracowników, których wynagrodzenie będzie podlegało zwrotowi.
8. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
9. Kwotę, o której mowa w ust. 6, pracodawca zwraca w całości, wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych od dnia jej otrzymania, na rachunek bankowy wojewódzkiego urzędu pracy, jeżeli:
1) wydatkował ją niezgodnie z przeznaczeniem lub
2) złożył niezgodne ze stanem faktycznym oświadczenie, o którym mowa w ust. 7
– w terminie 30 dni liczonych od dnia doręczenia wezwania marszałka województwa do dokonania zwrotu.
10. Marszałek województwa dochodzi roszczeń z tytułu niezwróconych i nienależnie udzielonych kwot, o których mowa w ust. 6.
11. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 6, oraz wykazu, o którym mowa w ust. 7, uwzględniając konieczność uproszczenia postępowania.”;
5) w art. 8 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Pracodawca, w razie uzasadnionych okoliczności, może wydłużyć okres, za który jest wypłacane wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2.”;
6) po art. 8 dodaje się art. 8a–8j w brzmieniu:
„Art. 8a. Pracodawca jest obowiązany do udzielenia na żądanie pracownika zamieszkującego na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 w okresie wskazanym w tych przepisach w ramach przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego nie więcej niż 8 dni urlopu wypoczynkowego, w terminie wskazanym przez pracownika. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu. W takim przypadku art. 1672 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy nie stosuje się.
Art. 8b. Pracownikowi zamieszkującemu na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 w okresie wskazanym w tych przepisach można udzielić urlopu wypoczynkowego w dniu pracy w wymiarze godzinowym odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy. Urlop taki może być udzielony w wymiarze nie wyższym niż 5 dni.
Art. 8c. 1. Pracownik zamieszkujący na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 w okresie wskazanym w tych przepisach może złożyć pracodawcy wniosek w postaci papierowej lub elektronicznej o obniżenie jego wymiaru czasu pracy do wymiaru nie niższego niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy. Pracodawca jest obowiązany do uwzględnienia wniosku pracownika, chyba że nie jest to możliwe ze względu na organizację pracy lub rodzaj pracy wykonywanej przez pracownika. O przyczynie odmowy uwzględnienia wniosku pracodawca informuje pracownika w postaci papierowej lub elektronicznej w terminie 2 dni roboczych od dnia złożenia wniosku przez pracownika.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się na 2 dni przed dniem rozpoczęcia wykonywania pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy. Jeżeli wniosek został złożony bez zachowania terminu, pracodawca obniża wymiar czasu pracy nie później niż z upływem 2 dni od dnia złożenia wniosku.
Art. 8d. 1. Pracownika zamieszkującego na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 i w okresie wskazanym w tych przepisach nie wolno, bez jego zgody wyrażonej w postaci papierowej lub elektronicznej:
1) zatrudniać w godzinach nadliczbowych;
2) delegować poza stałe miejsce pracy.
2. Zgoda pracownika nie jest wymagana w przypadku konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku zagrożenia mienia pracownika lub zagrożenia życia lub zdrowia pracownika lub osoby zamieszkującej w tym samym gospodarstwie domowym.
Art. 8e. 1. W przypadku pracowników zamieszkałych na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 w okresie wskazanym w tych przepisach zawiesza się wykonywanie obowiązków wynikających z przepisów art. 229 § 2 zdanie pierwsze, § 4a w zakresie badań okresowych i § 5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.
2. Po zakończeniu okresu wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 pracodawca i pracownik są obowiązani do niezwłocznego podjęcia wykonywania zawieszonych obowiązków, o których mowa w ust. 1, i wykonania ich w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia zakończenia tego okresu.
3. W przypadku braku dostępu do lekarza uprawnionego do przeprowadzenia badania wstępnego lub kontrolnego badanie takie może przeprowadzić i wydać odpowiednie orzeczenie lekarskie inny lekarz. Orzeczenie lekarskie wydane przez innego lekarza traci moc po upływie 30 dni od dnia zakończenia okresu wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2. Lekarz ten może przeprowadzić badanie i wydać orzeczenie lekarskie w trybie określonym w art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2024 r. poz. 1287). Do orzeczenia lekarskiego wydanego przez innego lekarza stosuje się odpowiednio art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2023 r. poz. 2465). Orzeczenie lekarskie wydane przez innego lekarza włącza się do akt osobowych pracownika.
4. Orzeczenia lekarskie wydane w ramach wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich, których ważność upłynęła w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, zachowują ważność, nie dłużej jednak niż do upływu 30 dni od dnia zakończenia tego okresu.
Art. 8f. 1. W przypadku pracowników zamieszkałych na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 w okresie wskazanym w tych przepisach dopuszcza się przeprowadzanie szkoleń wstępnych w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy w całości za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, z wyjątkiem instruktażu stanowiskowego:
1) pracownika zatrudnianego na stanowisku robotniczym;
2) pracownika zatrudnianego na stanowisku, na którym występuje narażenie na działanie czynników niebezpiecznych;
3) pracownika przenoszonego na stanowisko, o którym mowa w pkt 1 i 2;
4) ucznia odbywającego praktyczną naukę zawodu oraz studenta odbywającego praktykę studencką.
2. W przypadku gdy termin przeprowadzenia szkolenia okresowego w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy przypada w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 – termin ten wydłuża się do 30. dnia od dnia zakończenia tego okresu.
Art. 8g. 1. W przypadku gdy w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 upływa kadencja rady pracowników lub społecznego inspektora pracy, powołanych u pracodawców działających na terenie obszaru wskazanego w tych przepisach, i nie istnieją warunki do przeprowadzenia wyborów rady pracowników lub społecznego inspektora pracy, kadencja rady pracowników lub społecznego inspektora pracy ulega przedłużeniu do czasu przeprowadzenia wyborów na nową kadencję, jednak nie dłużej niż do 30. dnia od dnia zakończenia tego okresu.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do kadencji organów statutowych związku zawodowego, związku lub organizacji przedsiębiorców, związków pracodawców, ich federacji i konfederacji.
Art. 8h. 1. W przypadku pracowników zamieszkałych na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 i w okresie wskazanym w tych przepisach terminy, o których mowa w art. 264 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, nie rozpoczynają się, a rozpoczęte ulegają zawieszeniu na ten okres i rozpoczynają swój bieg od daty wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.
2. W przypadku pracowników zamieszkałych na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 wniosek o przywrócenie terminu, o którym mowa w art. 265 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, wnosi się w terminie 60 dni od daty wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.
3. Okres przedawnienia roszczeń ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 291 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, ulega wydłużeniu o okres wskazany w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.
Art. 8i. 1. W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 pracownika samorządowego, o którym mowa w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1135), można tymczasowo przenieść, za jego zgodą, do wykonywania takiej samej lub innej pracy, niż określona w umowie o pracę, zgodnej z jego kwalifikacjami, w jednostce organizacyjnej pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, w tej samej lub innej miejscowości, jeżeli nie narusza to ważnego interesu jednostki, która dotychczas zatrudniała pracownika samorządowego, oraz przemawiają za tym ważne potrzeby po stronie jednostki przyjmującej.
2. Przeniesienia dokonuje się w drodze porozumienia jednostek, o których mowa w ust. 1, zawierającego w szczególności:
1) wskazanie podstawy prawnej przeniesienia;
2) dane pracownika i jego kwalifikacje oraz dotychczasowe stanowisko pracy;
3) określenie nowego stanowiska pracy;
4) określenie daty, z jaką nastąpi przeniesienie, rozpoczęcie i zakończenie świadczenia pracy;
5) informacje o wynagrodzeniu, w wysokości nie niższej niż dotychczasowe;
6) oświadczenie, że przeniesienie nie narusza ważnego interesu jednostki, która dotychczas zatrudniała pracownika;
7) wskazanie potrzeb jednostki przyjmującej uzasadniających przeniesienie;
8) określenie zasad odpowiedzialności jednostki, która dotychczas zatrudniała pracownika, i jednostki przyjmującej za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także do przeniesienia pracownika samorządowego jednostki samorządu terytorialnego niewskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 do wykonywania pracy w jednostce organizacyjnej pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, znajdującej się w jednostce samorządu terytorialnego wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.
4. Pracownikom, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsca przeniesienia do pracy w jednostce organizacyjnej pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, w miejscowościach na obszarze, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, w celu, o którym mowa w ust. 1.
Art. 8j. 1. Na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 w okresie wskazanym w tych przepisach zakaz, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni (Dz. U. z 2024 r. poz. 449), nie obowiązuje w niedziele w zakresie wykonywania czynności związanych z handlem, polegających na rozładowywaniu, przyjmowaniu i ekspozycji towarów pierwszej potrzeby, oraz powierzania pracownikowi lub zatrudnionemu wykonywania takich czynności.
2. Zwolnienie z zakazu, o którym mowa w ust. 1, nie obowiązuje w niedziele, w które przypada święto.”;
7) art. 9 otrzymuje brzmienie:
„Art. 9. W przypadku zniszczenia na skutek powodzi dokumentów niezbędnych do ustalenia świadczeń z tytułu ubezpieczeń społecznych, świadczeń dla osób niepełnosprawnych lub zaopatrzenia emerytalnego przyjmuje się:
1) wszelkie dokumenty oraz zeznania świadków pozwalające na udowodnienie okresów zatrudnienia (ubezpieczenia) oraz czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, macierzyństwa lub sprawowania opieki;
2) wszelkie dokumenty pozwalające na udowodnienie wysokości ich podstawy wymiaru;
3) wszelkie dokumenty pozwalające na udowodnienie niepełnosprawności albo stopnia niepełnosprawności, a także wszelkie dokumenty pozwalające na ustalenie poziomu potrzeby wsparcia dla potrzeb świadczenia wspierającego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 lipca 2023 r. o świadczeniu wspierającym (Dz. U. poz. 1429 i 2760).”;
8) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu:
„Art. 9a. 1. W stosunku do stron postępowań, zamieszkujących lub mających siedzibę na obszarze wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, będących poszkodowanymi, terminy dotyczące czynności stron w postępowaniach podatkowych, administracyjnych i sądowoadministracyjnych nie rozpoczynają się, a rozpoczęte ulegają zawieszeniu na okres wskazany w tych przepisach i odpowiednio rozpoczynają swój bieg albo po okresie zawieszenia biegną dalej po upływie 14 dni od daty wskazanej w tych przepisach.
2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do kontroli podatkowej i kontroli celno-skarbowej.”;
9) w art. 11 w ust. 1:
a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) odtworzenie zniszczonej lub utraconej na skutek powodzi infrastruktury i wyposażenia warsztatów terapii zajęciowej, zakładów aktywności zawodowej, przedsiębiorstw osób niepełnosprawnych prowadzących działalność gospodarczą, placówek służących rehabilitacji społecznej lub zawodowej realizujących zadania na podstawie art. 36 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 44, 858, 1089 i 1165), zwanej dalej „ustawą o rehabilitacji”, oraz wspomaganych społeczności mieszkaniowych finansowanych na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy o rehabilitacji;”,
b) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
„4a) usunięcie powstałych na skutek powodzi szkód w obrębie zlikwidowanych uprzednio barier technicznych i architektonicznych w przedszkolach, szkołach i placówkach systemu oświaty (finansowanie remontów, readaptacja oraz zakup sprzętu);”,
c) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) dofinansowanie, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy o rehabilitacji, do oprocentowania kredytów bankowych i w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, zaciągniętych na likwidację skutków powodzi w związku z zatrudnianiem i rehabilitacją osób niepełnosprawnych.”;
10) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu:
„Art. 11a. Środki Funduszu Solidarnościowego mogą być przeznaczone na odtworzenie infrastruktury i wyposażenia w ramach zawartych umów, o których mowa w art. 13 ust. 9 i 12 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o Funduszu Solidarnościowym (Dz. U. z 2024 r. poz. 296, 863 i 1089). Przepis art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o Funduszu Solidarnościowym stosuje się odpowiednio.”;
11) uchyla się art. 13;
12) w art. 14 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Organ udzielający pomocy, o której mowa w art. 12a, art. 26, art. 26d, art. 26e lub art. 32 ustawy o rehabilitacji, może odroczyć termin płatności należności z tytułu zwrotu udzielonej pomocy, jeżeli niemożność terminowego zwrotu pomocy jest skutkiem powodzi.”;
13) w art. 15 uchyla się pkt 3;
14) w art. 18 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Umorzenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje, w drodze decyzji, starosta na wniosek poszkodowanego złożony w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.”;
15) po art. 22 dodaje się art. 22a–22h w brzmieniu:
„Art. 22a. 1. Poszkodowanemu w wyniku wystąpienia powodzi będącemu przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, który prowadził działalność gospodarczą na dzień wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2, może być w związku z tą powodzią przyznane jednorazowo świadczenie interwencyjne na wsparcie dalszego prowadzenia działalności gospodarczej, zwane dalej „świadczeniem interwencyjnym”.
2. Świadczenie interwencyjne może być przyznane wyłącznie przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 1, który:
1) poniósł szkodę polegającą na utracie, uszkodzeniu lub zniszczeniu, bezpośrednio w wyniku powodzi, składników materialnych przedsiębiorstwa niezbędnych do dalszego prowadzenia działalności gospodarczej oraz
2) zobowiąże się do prowadzenia działalności gospodarczej przez co najmniej 6 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego, oraz
3) zobowiąże się do utrzymania poziomu zatrudnienia przez okres 6 miesięcy od dnia wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2.
3. Przez utrzymanie poziomu zatrudnienia rozumie się utrzymanie liczby ubezpieczonych zgłoszonych do dobrowolnych ubezpieczeń społecznych, obowiązkowych ubezpieczeń społecznych oraz wyłącznie ubezpieczenia zdrowotnego.
Art. 22b. 1. W celu uzyskania świadczenia interwencyjnego przedsiębiorca składa do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosek zawierający:
1) oznaczenie wnioskodawcy: imię i nazwisko lub nazwę skróconą, adres do korespondencji, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz numer identyfikacyjny REGON, a jeżeli ich nie nadano – numer PESEL lub serię i numer dowodu osobistego albo paszportu;
2) wskazanie sposobu ustalenia wysokości świadczenia interwencyjnego, o którym mowa w art. 22c ust. 1;
3) wysokość średniomiesięcznego przychodu uzyskanego z prowadzenia działalności gospodarczej w roku kalendarzowym poprzedzającym rok wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2, w przypadku wyboru sposobu ustalania wysokości świadczenia interwencyjnego, o którym mowa w art. 22c ust. 1 pkt 2;
4) numer rachunku płatniczego przedsiębiorcy prowadzonego w kraju lub wydanego w kraju instrumentu płatniczego w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2024 r. poz. 30, 731 i 1222), na który ma być przekazane świadczenie interwencyjne;
5) wysokość wnioskowanego świadczenia interwencyjnego.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorca dołącza:
1) oszacowanie, o którym mowa w art. 43 ust. 4 pkt 2 lub 3, wraz z dokumentacją, na podstawie której zostało ono dokonane, albo zobowiązanie do przesłania tego oszacowania wraz z tą dokumentacją w terminie 5 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego;
2) dokument potwierdzający zawarcie umowy ubezpieczenia przedsiębiorstwa od następstw klęsk żywiołowych – jeżeli zawarł taką umowę, albo oświadczenie o niezawarciu takiej umowy;
3) oświadczenie o faktycznym miejscu prowadzenia działalności gospodarczej;
4) oświadczenie o prowadzeniu działalności gospodarczej na dzień wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2;
5) zobowiązanie do prowadzenia działalności gospodarczej oraz zobowiązanie do utrzymania poziomu zatrudnienia, o których mowa w art. 22a ust. 2 pkt 2 i 3.
3. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 2–4, przedsiębiorca składa pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. W oświadczeniu jest zawarta klauzula następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wraz z załącznikami, o których mowa w ust. 2, może być złożony w formie dokumentu elektronicznego za pomocą profilu informacyjnego utworzonego w systemie teleinformatycznym udostępnionym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, w formie dokumentu elektronicznego opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym albo wykorzystującego sposób potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych udostępniony bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w systemie teleinformatycznym.
5. Wniosek o przyznanie świadczenia interwencyjnego przedsiębiorca składa w terminie 6 miesięcy od dnia wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2.
Art. 22c. 1. Świadczenie interwencyjne jest przyznawane w wysokości wskazanej przez przedsiębiorcę we wniosku, o którym mowa w art. 22b ust. 1 – nie wyższej jednak niż wysokość szkody określonej w art. 22a ust. 2 pkt 1. Wysokość przyznanego świadczenia nie może także przekraczać wysokości ustalonej zgodnie ze sposobem wskazanym przez przedsiębiorcę w tym wniosku, jako:
1) kwota stanowiąca iloczyn liczby ubezpieczonych zgłoszonych do dobrowolnych ubezpieczeń społecznych, obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, wyłącznie ubezpieczenia zdrowotnego, na dzień złożenia wniosku, o którym mowa w art. 22b ust. 1, albo na dzień wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2, w zależności od tego, która liczba jest mniejsza, oraz kwoty określonej w tym rozporządzeniu albo
2) kwota stanowiąca iloczyn wysokości średniomiesięcznego przychodu uzyskanego z prowadzenia działalności gospodarczej w roku kalendarzowym poprzedzającym rok wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2, oraz współczynnika określonego w tym rozporządzeniu z uwzględnieniem rozmiarów skutków powodzi oraz sytuacji budżetu państwa.
2. Określona w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 1 ust. 2, kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie może być niższa niż połowa przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej z kwartału poprzedzającego wydanie tego rozporządzenia, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
3. Wysokość średniomiesięcznego przychodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, ustala się przez podzielenie przychodu uzyskanego z prowadzenia działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę w roku kalendarzowym poprzedzającym rok wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2, przez liczbę miesięcy kalendarzowych w tym roku kalendarzowym, w trakcie których działalność ta była prowadzona przynajmniej przez jeden dzień, w którym nie była zawieszona.
4. Maksymalną wysokość przyznawanego świadczenia interwencyjnego określa rozporządzenie, o którym mowa w art. 1 ust. 2, przy uwzględnieniu rozmiarów skutków powodzi.
5. W przypadku gdy przedsiębiorca przed wystąpieniem powodzi nie zawarł umowy ubezpieczenia przedsiębiorstwa od następstw klęsk żywiołowych, świadczenie interwencyjne jest przyznawane w kwocie 75 % wysokości ustalonej zgodnie z ust. 1–4.
Art. 22d. 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych informuje Szefa Krajowej Administracji Skarbowej o średniomiesięcznym przychodzie stanowiącym podstawę dla ustalenia wysokości świadczenia interwencyjnego, wskazanym we wniosku, o którym mowa w art. 22b ust. 1.
2. Szef Krajowej Administracji Skarbowej informuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych o rozbieżnościach między średniomiesięcznym przychodem wykazanym we wniosku, o którym mowa w art. 22b ust. 1 pkt 3, a średniomiesięcznym przychodem uzyskanym z prowadzenia działalności gospodarczej w roku kalendarzowym poprzedzającym rok wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2, wykazanym dla celów podatkowych wyliczonym w trybie wskazanym w art. 22c ust. 3.
3. Wymiana informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, następuje w formie elektronicznej.
Art. 22e. 1. Świadczenie interwencyjne podlega, z zastrzeżeniem art. 4, zwrotowi przez przedsiębiorcę w całości, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od dnia jego wypłacenia, na rachunek bankowy wskazany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli przedsiębiorca:
1) w okresie 6 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej lub zawiesił jej prowadzenie;
2) złożył niezgodne ze stanem faktycznym przynajmniej jedno z oświadczeń, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2–4;
3) wbrew zobowiązaniu nie przesłał w terminie oszacowania wraz z dokumentacją, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 1;
4) nie poddał się kontroli lub utrudniał kontrolę, o której mowa w art. 22f ust. 1.
2. Świadczenie interwencyjne podlega zwrotowi przez przedsiębiorcę w części, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od dnia jego wypłacenia, na rachunek bankowy wskazany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli:
1) Szef Krajowej Administracji Skarbowej poinformuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych o wystąpieniu rozbieżności między średniomiesięcznym przychodem wykazanym we wniosku, o którym mowa w art. 22b ust. 1 pkt 3, a średniomiesięcznym przychodem uzyskanym z prowadzenia działalności gospodarczej w roku kalendarzowym poprzedzającym rok wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2, wykazanym dla celów podatkowych wyliczonym w trybie wskazanym w art. 22c ust. 3 – proporcjonalnie do wysokości zawyżenia;
2) przedsiębiorca nie wykonał zobowiązania, o którym mowa w art. 22a ust. 2 pkt 3 – proporcjonalnie do różnicy w liczbie ubezpieczonych, zgłoszonych do dobrowolnych ubezpieczeń społecznych, obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, oraz wyłącznie ubezpieczenia zdrowotnego.
3. Świadczenie interwencyjne podlega zwrotowi przez przedsiębiorcę w części, na rachunek bankowy wskazany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli zostało ono przyznane w wysokości wyższej niż wysokość szkody wynikającej z oszacowania, o którym mowa w art. 43 ust. 4 pkt 2 lub 3.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1–3, okres zwrotu świadczenia interwencyjnego lub jego części nie może być dłuższy niż 30 dni kalendarzowych, liczonych od dnia uprawomocnienia się decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
5. W przypadku śmierci przedsiębiorcy w okresie 6 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego spadkobiercy przedsiębiorcy nie są obowiązani do zwrotu wypłaconego świadczenia interwencyjnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.
6. Zakład Ubezpieczeń Społecznych dochodzi nienależnie wypłaconych świadczeń interwencyjnych w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
7. W przypadku zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej przed upływem 6 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego przez przedsiębiorcę niebędącego osobą fizyczną, do dochodzenia nienależnie wypłaconego świadczenia interwencyjnego stosuje się odpowiednio przepisy działu III rozdziału 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
8. Przychód z tytułu uzyskanego świadczenia interwencyjnego oraz w przypadku, o którym mowa w ust. 5, nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.
Art. 22f. 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest uprawniony do kontroli prawidłowości i rzetelności danych, informacji i oświadczeń przekazanych przez przedsiębiorcę we wniosku, o którym mowa w art. 22b ust. 1. Przepisy rozdziału 10 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stosuje się odpowiednio. Przepisów art. 47 ust. 1, art. 48 ust. 1, art. 54 ust. 1 oraz art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców nie stosuje się.
2. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przeprowadza kontrolę wobec podmiotu, któremu przyznano świadczenie interwencyjne, w okresie 3 lat liczonych od dnia jego przyznania, w zakresie:
1) prowadzenia działalności gospodarczej w okresie 6 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego;
2) utrzymania poziomu zatrudnienia przez okres 6 miesięcy od dnia wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 ust. 2;
3) właściwego dokumentowania wniosku o świadczenie interwencyjne.
3. Kontrolowany podmiot jest obowiązany udostępnić wszelkie dokumenty i udzielać wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli.
4. Środki pochodzące ze świadczenia interwencyjnego nie podlegają egzekucji sądowej ani administracyjnej.
Art. 22g. 1. Rozstrzygnięcie o przyznaniu świadczenia interwencyjnego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w całości uwzględniające wniosek, o którym mowa w art. 22b ust. 1, nie wymaga wydania decyzji.
2. W przypadku:
1) rozstrzygnięcia, które nie uwzględnia w całości wniosku, o którym mowa w art. 22b ust. 1, lub uwzględnia ten wniosek w części,
2) rozstrzygnięcia o odmowie przyznania świadczenia interwencyjnego,
3) rozstrzygnięcia o zwrocie wypłaconego świadczenia interwencyjnego, w całości lub w części
– Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzję.
3. Nie wydaje się decyzji o zwrocie wypłaconego świadczenia interwencyjnego, jeżeli kwota podlegająca zwrotowi nie przekracza dziesięciokrotności kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
4. Od decyzji, o których mowa w ust. 2, przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 1550, z późn. zm.3)).
5. Zakład wraz z odwołaniem przekazuje do sądu akta sprawy w postaci wydruków z systemu teleinformatycznego. Wydruki zastępują dokumenty elektroniczne.
6. Decyzje, postanowienia, zawiadomienia, wezwania, informacje i inne pisma w sprawie świadczenia interwencyjnego, lub nienależnie pobranego świadczenia interwencyjnego Zakład Ubezpieczeń Społecznych może doręczać w postaci elektronicznej na profilu informacyjnym. Informacja o umieszczeniu na profilu informacyjnym decyzji, postanowienia, zawiadomienia, wezwania, informacji lub innego pisma w wymienionych sprawach może zostać przesłana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na wskazany na profilu informacyjnym adres poczty elektronicznej lub numer telefonu.
7. Decyzje, postanowienia, zawiadomienia, wezwania, informacje i inne pisma, o których mowa w ust. 6, opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym, podpisem osobistym albo kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną Zakładu Ubezpieczeń Społecznych albo zamieszcza się w nich imię, nazwisko i stanowisko służbowe osoby upoważnionej do ich wydania.
8. Decyzje, postanowienia, zawiadomienia, wezwania, informacje i inne pisma uznaje się za doręczone:
1) w momencie ich odbioru na profilu informacyjnym;
2) po upływie 14 dni od dnia umieszczenia na profilu informacyjnym decyzji, postanowienia, zawiadomienia, wezwania, informacji lub innego pisma – w przypadku ich nieodebrania.
Art. 22h. 1. Do zamówień na usługi lub dostawy udzielane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w związku z wykonaniem przepisów dotyczących świadczenia interwencyjnego nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych.
2. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, w terminie 14 dni od dnia udzielenia zamówienia na usługi lub dostawy, o których mowa w ust. 1, zamieszcza w Biuletynie Zamówień Publicznych informację o udzieleniu tego zamówienia, w której podaje:
1) nazwę i adres siedziby zamawiającego;
2) datę i miejsce zawarcia umowy lub informację o zawarciu umowy drogą elektroniczną;
3) opis przedmiotu umowy, z wyszczególnieniem odpowiednio ilości rzeczy lub innych dóbr lub zakresu usług;
4) wartość umowy;
5) okoliczności faktyczne uzasadniające udzielenie zamówienia bez zastosowania przepisów o zamówieniach publicznych;
6) nazwę (firmę) podmiotu albo imię i nazwisko osoby, z którymi została zawarta umowa.”;
16) w art. 23 po ust. 9 dodaje się ust. 9a–9c w brzmieniu:
„9a. Zadania określone w ust. 1 realizują marszałkowie województw przy pomocy wojewódzkich urzędów pracy.
9b. Podmioty, o których mowa w ust. 9a, przetwarzają dane osobowe pracowników, o których mowa w ust. 1, w zakresie wynikającym z przepisów wydanych na podstawie ust. 10. Przetwarzanie danych osobowych może następować w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 4 ust. 9 ustawy o promocji zatrudnienia.
9c. Umorzenie należności, o których mowa w ust. 6 i 7, następuje w formie pisemnej, na podstawie przepisów prawa cywilnego.”;
17) art. 24 otrzymuje brzmienie:
„Art. 24. Zmiany kwot przychodów i kosztów lub dochodów i wydatków ujętych w planach finansowych Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Funduszu Pracy, Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Funduszu Solidarnościowego oraz Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej w zakresie wynikającym z niniejszej ustawy, w roku, w którym wystąpiła powódź, dokonuje się zgodnie z art. 29 ust. 12 i 13 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, z tym że nie jest wymagana opinia sejmowej komisji do spraw budżetu w przypadku zmian powodujących zwiększenie:
1) łącznych kwot przychodów i kosztów lub łącznych kwot dochodów i wydatków, lub
2) planowanych wydatków ponad planowane dochody, jednak nie więcej niż o wysokość środków pieniężnych z poprzednich okresów, pozostających w dyspozycji państwowego funduszu celowego.”;
18) po art. 24 dodaje się art. 24a w brzmieniu:
„Art. 24a. 1. Świadczenie interwencyjne wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
2. Świadczenie interwencyjne oraz koszty obsługi wypłaty tego świadczenia są finansowane z budżetu państwa ze środków rezerwy celowej, o której mowa w art. 3.
3. Koszty obsługi, o których mowa w ust. 2, wynoszą 0,5 % kwoty przeznaczonej na wypłatę świadczenia interwencyjnego.
4. Zwroty nienależnie udzielonych świadczeń interwencyjnych w trakcie danego roku budżetowego nie mają wpływu na wysokość kosztów obsługi, o których mowa w ust. 3.”;
19) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu:
„Art. 26a. 1. Poszkodowanemu:
1) będącemu kredytobiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 9 października 2015 r. o wsparciu kredytobiorców, którzy zaciągnęli kredyt mieszkaniowy i znajdują się w trudnej sytuacji finansowej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1385), zwanej dalej „ustawą o wsparciu kredytobiorców”, oraz
2) którego dom jednorodzinny lub lokal mieszkalny, których dotyczy kredyt mieszkaniowy w rozumieniu ustawy o wsparciu kredytobiorców, zostały uszkodzone lub zniszczone na skutek powodzi, oraz który utracił, chociażby czasowo, możliwość korzystania z tego domu lub jego części lub tego lokalu albo
3) który całkowicie utracił źródło dochodu w wyniku powodzi oraz był zatrudniony lub prowadził działalność gospodarczą na obszarze gminy lub miejscowości wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2
– może zostać udzielone, na jego wniosek, wsparcie finansowe, z tym że do tego wsparcia przepisów art. 3 ust. 1 i art. 4 ustawy o wsparciu kredytobiorców nie stosuje się.
2. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, polega na przekazywaniu kredytodawcy przez Bank Gospodarstwa Krajowego z Funduszu Wsparcia Kredytobiorców kwoty środków pieniężnych z przeznaczeniem na spłatę zobowiązań kredytobiorcy z tytułu kredytu mieszkaniowego, przez okres 12 miesięcy w przypadku kredytobiorcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, albo przez okres 3 miesięcy w przypadku kredytobiorcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 3.
3. Wysokość wsparcia, o którym mowa w ust. 1, określa się w złotych jako równowartość przewidywanych:
1) 12 miesięcznych rat kapitałowych i odsetkowych kredytu mieszkaniowego w przypadku kredytobiorcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
2) 3 miesięcznych rat kapitałowych i odsetkowych kredytu mieszkaniowego w przypadku kredytobiorcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 3.
4. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, jest przekazywane w ratach miesięcznych na wskazany przez kredytodawcę rachunek przeznaczony do przekazywania wsparcia.
5. Wniosek o udzielenie wsparcia, o którym mowa w ust. 1, składa się w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.
6. Wniosek o udzielenie wsparcia, o którym mowa w ust. 1, zawiera dodatkowo oświadczenie, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń:
1) w przypadku kredytobiorcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, że dom jednorodzinny lub lokal mieszkalny, których dotyczy kredyt mieszkaniowy, zostały uszkodzone lub zniszczone na skutek powodzi, oraz kredytobiorca utracił, chociażby czasowo, możliwość korzystania z tego domu lub jego części lub tego lokalu z powodu powodzi;
2) w przypadku kredytobiorcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, że utracił źródło dochodu w wyniku powodzi oraz był zatrudniony lub prowadził działalność gospodarczą na obszarze gminy lub miejscowości wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
7. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, nie podlega zwrotowi.
8. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1–7 przepisy ustawy o wsparciu kredytobiorców stosuje się odpowiednio.
9. W przypadku gdy kredytem mieszkaniowym, o którym mowa w ust. 2, jest bezpieczny kredyt 2 %, o którym mowa w ustawie z dnia 1 października 2021 r. o rodzinnym kredycie mieszkaniowym i bezpiecznym kredycie 2 % (Dz. U. z 2024 r. poz. 531 i 1089), spłatę zobowiązań poszkodowanego dokonywaną zgodnie z ust. 4 uznaje się za dokonaną zgodnie z harmonogramem spłat rat kapitałowo-odsetkowych tego kredytu.”;
20) w art. 27:
a) wyrazy „Przepisu art. 3d” zastępuje się wyrazami „Przepisów art. 3d i art. 3e”,
b) wyrazy „pkt 11 i 12” zastępuje się wyrazami „pkt 11–12”;
21) po art. 27 dodaje się art. 27a i art. 27b w brzmieniu:
„Art. 27a. Gminie wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 i w okresie wskazanym w tych przepisach przysługuje prawo pierwokupu lokali mieszkalnych lub budynków mieszkalnych jednorodzinnych położonych na obszarze tej gminy. Nabyte przez gminę lokale mieszkalne oraz budynki mieszkalne jednorodzinne wchodzą w skład mieszkaniowego zasobu gminy.
Art. 27b. Do odpłatnego używania lokalu wchodzącego w skład mieszkaniowego zasobu gminy przez poszkodowanego, który w wyniku powodzi czasowo utracił możliwość zaspokajania potrzeb mieszkaniowych w dotychczasowym miejscu zamieszkania, nie stosuje się art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 725).”;
22) art. 28 otrzymuje brzmienie:
„Art. 28. 1. W przypadku gdy przedsięwzięcie, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 304) lub art. 5 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a tej ustawy, w przypadku, o którym mowa w art. 5a ust. 1 tej ustawy, obejmuje tworzenie lokali mieszkalnych lub budynków przeznaczonych dla poszkodowanych będących osobami fizycznymi, finansowego wsparcia udziela się w wysokości 100 % kosztów przedsięwzięcia.
2. Łączna liczba lokali mieszkalnych utworzonych w danej gminie w ramach przedsięwzięć, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 i art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, na które udzielono finansowego wsparcia zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1, nie może być wyższa od łącznej liczby znajdujących się na terenie tej gminy i trwale uszkodzonych na skutek powodzi lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych.
3. Finansowego wsparcia na pokrycie kosztów przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, udziela się również:
1) gminie albo jednoosobowej spółce gminnej, jako beneficjentowi wsparcia, w przypadku przedsięwzięcia polegającego na remoncie lokalu mieszkalnego stanowiącego mieszkaniowy zasób gminy, zajmowanego przez lokatora na podstawie obowiązującej umowy najmu w wysokości:
a) 70 % kosztów przedsięwzięcia, w przypadku gdy beneficjent wsparcia uzyskał premię, o której mowa w art. 11g ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz. U. z 2024 r. poz. 1446), z tytułu realizacji przedsięwzięcia remontowego w budynku, w którym znajduje się ten lokal mieszkalny, i realizuje to przedsięwzięcie łącznie z remontem tego lokalu,
b) 100 % kosztów przedsięwzięcia, w przypadku gdy temu przedsięwzięciu remontowemu poddawany jest lokal mieszkalny inny niż spełniający warunki, o których mowa w lit. a,
2) gminie albo związkowi międzygminnemu, jako beneficjentowi wsparcia, w przypadku przedsięwzięcia polegającego na remoncie lokalu mieszkalnego stanowiącego własność inwestora innego niż gmina, utworzonego z wykorzystaniem finansowego wsparcia, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, finansowania zwrotnego, o którym mowa w rozdziale 2a ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2024 r. poz. 1440), lub ze środków zlikwidowanego Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, zgodnie z art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (w brzmieniu z dnia 30 maja 2009 r., Dz. U. z 2004 r. poz. 2157), i zajmowanego przez lokatora na podstawie obowiązującej umowy najmu, w wysokości 70 % kosztów tego przedsięwzięcia
– w przypadku gdy przedsięwzięcie to dotyczy usuwania szkód powstałych na skutek powodzi, a szkody dotyczące objętego nim lokalu oszacowano na poziomie uszkodzeń wynoszącym co najmniej 5 %.
4. Finansowego wsparcia na zasadach określonych w ust. 1 i 3 udziela się, jeżeli wniosek o to wsparcie złożono w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2. W przypadku gdy w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 dokonano aktualizacji złożonego do Banku Gospodarstwa Krajowego przed dniem rozpoczęcia tego terminu wniosku o finansowe wsparcie udzielane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, dostosowującej ten wniosek do zasad określonych w ust. 1, wniosek ten uznaje się za spełniający warunek, o którym mowa w zdaniu pierwszym.
5. Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, wysokość kwoty bazowej finansowego wsparcia udzielonego zgodnie z zasadami, o których mowa:
1) w ust. 1 dotyczącego przedsięwzięć, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych biorąc pod uwagę średni koszt realizacji przedsięwzięć, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1,
2) w ust. 3, biorąc pod uwagę średni koszt realizacji przedsięwzięć, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3
– ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, wynikających z wniosków o finansowe wsparcie na pokrycie części kosztów takich przedsięwzięć realizowanych na terenie gmin poszkodowanych w wyniku wystąpienia powodzi i złożonych w okresie 6 miesięcy poprzedzających wydanie tego rozporządzenia.
6. W przypadku wydania przez ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa przepisów wykonawczych na podstawie:
1) ust. 5 pkt 1 finansowego wsparcia zgodnie z zasadami, o których mowa w ust. 1, na wniosek złożony w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 na pokrycie kosztów przedsięwzięcia, o którym mowa w:
a) art. 3 ust. 1 pkt 5 udziela się do kwoty odpowiadającej iloczynowi kwoty bazowej określonej w tych przepisach powierzchni nabywanego lokalu mieszkalnego oraz współczynnika 1,2,
b) art. 3 ust. 1 pkt 6 udziela się do kwoty odpowiadającej sumie iloczynu kwoty bazowej określonej w tych przepisach i powierzchni nabywanego lokalu mieszkalnego oraz kosztów jego remontu;
2) ust. 5 pkt 2, finansowego wsparcia zgodnie z zasadami, o których mowa w ust. 3, na wniosek złożony w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, udziela się danej gminie, danemu związkowi międzygminnemu albo danej jednoosobowej spółce gminnej do wysokości różnicy między iloczynem kwoty bazowej określonej w tych przepisach i łącznej powierzchni użytkowej znajdujących się na terenie tej gminy i uszkodzonych w wyniku powodzi lokali mieszkalnych stanowiących mieszkaniowy zasób gminy lub będących własnością inwestora innego niż gmina i utworzonych z wykorzystaniem finansowego wsparcia, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, finansowania zwrotnego, o którym mowa w rozdziale 2a ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa, lub ze środków zlikwidowanego Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, zgodnie z art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (w brzmieniu z dnia 30 maja 2009 r., Dz. U. z 2004 r. poz. 2157), a łączną wysokością finansowego wsparcia udzielonego tej gminie, temu związkowi międzygminnemu albo tej jednoosobowej spółce gminnej zgodnie z zasadami, o których mowa w ust. 3, na podstawie innych wniosków złożonych w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.
7. Do wniosku o udzielenie finansowego wsparcia zgodnie z zasadami określonymi w:
1) ust. 1 – beneficjent wsparcia dołącza oświadczenie o:
a) przeznaczeniu tworzonych lokali mieszkalnych lub budynków dla poszkodowanych będących osobami fizycznymi,
b) łącznej liczbie znajdujących się na terenie gminy i trwale uszkodzonych na skutek powodzi lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych;
2) ust. 3 – beneficjent wsparcia dołącza:
a) oświadczenie beneficjenta lub inwestora o uszkodzeniu na skutek powodzi lokali mieszkalnych objętych przedsięwzięciem, na pokrycie kosztów którego udzielone ma zostać finansowe wsparcie,
b) informację o łącznej liczbie i łącznej powierzchni użytkowej znajdujących się na terenie danej gminy i uszkodzonych na skutek powodzi lokali mieszkalnych:
– stanowiących mieszkaniowy zasób gminy lub
– będących własnością inwestora innego niż gmina i utworzonych z wykorzystaniem finansowego wsparcia, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, finansowania zwrotnego, o którym mowa w rozdziale 2a ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa, lub ze środków zlikwidowanego Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, zgodnie z art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (w brzmieniu z dnia 30 maja 2009 r., Dz. U. z 2004 r. poz. 2157)
– co do których szkody oszacowano na poziomie uszkodzeń wynoszącym co najmniej 5 %.
8. W informacji, o której mowa w ust. 7 pkt 2 lit. b tiret drugie, nie uwzględnia się lokali mieszkalnych, których właściciel wyraził pisemną zgodę na przeprowadzenie ich remontu dotyczącego usunięcia szkód powstałych na skutek powodzi przez najemcę.
9. W przypadku finansowego wsparcia udzielanego zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1 i 3 nie stosuje się art. 8a ust. 1 oraz art. 13 ust. 4 i 8–11 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych.
10. W przypadku finansowego wsparcia udzielanego zgodnie z zasadami określonymi:
1) w ust. 1 w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, do przedsięwzięć objętych tym finansowym wsparciem nie stosuje się art. 6aa tej ustawy;
2) w ust. 3 pkt 1 lit. a do przedsięwzięć objętych tym finansowym wsparciem nie stosuje się art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych.
11. W przypadku finansowego wsparcia udzielanego zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1 do kosztów przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, zalicza się:
1) cenę ustaloną w umowie sprzedaży, pomniejszoną o wartość rynkową gruntu, nie większą niż wartość rynkowa lokalu mieszkalnego, budynku mieszkalnego albo udziału we współwłasności budynku mieszkalnego, pomniejszoną o wartość rynkową gruntu, określoną w operacie szacunkowym przez rzeczoznawcę;
2) koszty remontu lokalu mieszkalnego, budynku mieszkalnego albo udziału we współwłasności budynku mieszkalnego objętego tym przedsięwzięciem.
12. Wnioski o finansowe wsparcie udzielane zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1 i 3 Bank Gospodarstwa Krajowego rozpatruje poza kolejnością, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych.
13. Finansowego wsparcia zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1 i 3 udziela się do wysokości środków Funduszu Dopłat pochodzących z rezerwy celowej, o której mowa w art. 3 ust. 2.
14. Wnioski o finansowe wsparcie udzielane zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1 i 3 Bank Gospodarstwa Krajowego kwalifikuje do udzielenia finansowego wsparcia w terminie do dnia 31 grudnia danego roku.”;
23) po art. 28 dodaje się art. 28a w brzmieniu:
„Art. 28a. 1. W przypadku gdy przedsięwzięcie remontowe, o którym mowa w:
1) art. 6 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków, dotyczy usuwania szkód powstałych na skutek powodzi, wysokość premii remontowej stanowi:
a) 60 % kosztów przedsięwzięcia – w przypadku gdy temu przedsięwzięciu remontowemu poddawany jest budynek mieszkalny wielorodzinny wpisany do rejestru zabytków lub znajdujący się na obszarze wpisanym do rejestru zabytków, nie więcej jednak niż wykorzystana kwota kredytu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków,
b) 50 % kosztów przedsięwzięcia – w przypadku gdy temu przedsięwzięciu remontowemu poddawany jest budynek mieszkalny wielorodzinny inny niż spełniający warunki, o których mowa w lit. a,
2) art. 11g ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków, związane jest z usuwaniem skutków powodzi premia MZG w rozumieniu art. 2 pkt 22 tej ustawy, zwana dalej „premią MZG”, przysługuje:
a) w wysokości 70 % kosztów tego przedsięwzięcia,
b) jeżeli przedmiotem przedsięwzięcia jest budynek mieszkalny wielorodzinny, w którym wszystkie lokale mieszkalne wchodzą w skład mieszkaniowego zasobu gminy lub stanowią własność inwestora innego niż gmina i zostały utworzone z wykorzystaniem finansowego wsparcia, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, finansowania zwrotnego, o którym mowa w rozdziale 2a ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa, lub ze środków zlikwidowanego Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, zgodnie z art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (w brzmieniu z dnia 30 maja 2009 r., Dz. U. z 2004 r. poz. 2157)
– jeżeli wniosek o tę premię złożono w okresie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.
2. W przypadku przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, prowadzonego przez inwestora innego niż gmina, art. 11g ust. 1 pkt 3 i 4, art. 11h, art. 11i ust. 2 oraz art. 11j ust. 3 pkt 2 lit. a, b, d i e ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków nie stosuje się.
3. W przypadku gdy przedsięwzięcie, o którym mowa w ust. 1, jest prowadzone przez inwestora innego niż gmina:
1) do wniosku o przyznanie premii MZG dołącza się oświadczenie, że wszystkie lokale mieszkalne znajdujące się w budynku stanowią mieszkaniowy zasób gminy i zostały utworzone z wykorzystaniem finansowego wsparcia, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych, finansowania zwrotnego, o którym mowa w rozdziale 2a ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa, lub ze środków zlikwidowanego Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, zgodnie z art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (w brzmieniu z dnia 30 maja 2009 r., Dz. U. z 2004 r. poz. 2157);
2) art. 11j ust. 3 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków nie stosuje się.
4. W przypadku przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, do audytu remontowego, o którym mowa w art. 11j ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków, dołącza się dokumenty potwierdzające uszkodzenie budynku na skutek powodzi.
5. W przypadku przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się przepisów art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, 2 i 3, art. 8 pkt 3 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków.
6. Premii remontowych i premii MZG zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1 udziela się do wysokości środków Funduszu Termomodernizacji i Remontów pochodzących z rezerwy celowej, o której mowa w art. 3 ust. 2.”;
24) w art. 30 w ust. 1:
a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) przychody poszkodowanego otrzymane na podstawie art. 10–12 i art. 17–19; wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z tych przychodów nie uważa się za koszty uzyskania przychodów;”,
b) w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4) dochody kredytobiorców z tytułu otrzymanego wsparcia finansowego, o którym mowa w art. 26a ust. 1.”;
25) po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu:
„Art. 30a. 1. Dla celów obliczenia straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa w art. 24ca ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uwzględnia się kosztów wytworzenia lub ceny nabycia rzeczy podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z tytułu darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju przekazanych na usuwanie skutków powodzi.
2. Przepis ust. 1 stosuje się do dnia 31 grudnia roku następującego po roku, w którym wystąpiła powódź.”;
26) w art. 33 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Jeżeli zalaniu na skutek powodzi uległo co najmniej 30 % powierzchni gospodarstwa rolnego w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, przy ustalaniu prawa do świadczeń z pomocy społecznej lub prawa do innych świadczeń lub form wsparcia przyznawanych na podstawie dochodu, o którym mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 323 i 858), lub w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, nie wlicza się do dochodu z gospodarstwa rolnego powierzchni gospodarstwa rolnego, która uległa zalaniu na skutek powodzi.”;
27) po art. 33 dodaje się art. 33a w brzmieniu:
„Art. 33a. W przypadku gdy miejscem zamieszkania osoby fizycznej, na rzecz której jest prowadzony rachunek oszczędnościowy, o którym mowa w art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 maja 2023 r. o pomocy państwa w oszczędzaniu na cele mieszkaniowe (Dz. U. poz. 1114 oraz z 2024 r. poz. 1081), jest gmina wskazana w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, warunek, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 2023 r. o pomocy państwa w oszczędzaniu na cele mieszkaniowe, uznaje się za spełniony również w przypadku, gdy wpłaty dokonano w co najmniej jednym z 6 kolejnych miesięcy następujących po dniu wydania tych przepisów.”;
28) w art. 34 w ust. 1 wyrazy „art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2024 r. poz. 275 i 1222)” zastępuje się wyrazami „art. 15 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 233)”;
29) po art. 35 dodaje się art. 35a–35e w brzmieniu:
„Art. 35a. 1. W przypadku realizacji zadań, o których mowa w art. 36 ustawy o rehabilitacji, organ administracji publicznej zlecający realizację zadania publicznego organizacjom pozarządowym, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2023 r. poz. 571 oraz z 2024 r. poz. 834), oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 tej ustawy, jest uprawniony do zmiany warunków umów na wniosek strony lub za jej zgodą, w tym w szczególności do zwiększenia wysokości udzielonej dotacji na realizację zadania publicznego, do przedłużenia terminu na złożenie sprawozdania z wykonania zleconego zadania publicznego oraz rozliczenia udzielonej dotacji na realizację zadania publicznego, z pominięciem terminów wynikających z ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, z tym że termin ten nie może być późniejszy niż 31 stycznia roku następnego, a także do uznania za uzasadnione wydatków poniesionych na sfinansowanie działań realizowanych w ramach zleconego zadania publicznego, które zostały odwołane w następstwie okoliczności będących skutkiem powodzi.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, niewykonanie planu działań lub nieosiągnięcie rezultatów założonych w umowie, na podstawie której zlecono realizację zadania publicznego, nie może skutkować uznaniem dotacji na realizację zadania publicznego w tej części za wykorzystaną niezgodnie z przeznaczeniem, pobraną nienależnie lub w nadmiernej wysokości i podlegającą zwrotowi.
Art. 35b. 1. W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 organ administracji publicznej zlecający realizację zadania publicznego organizacjom pozarządowym, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 tej ustawy, jest uprawniony do przedłużenia terminu na złożenie sprawozdania z wykonania zleconego zadania publicznego oraz rozliczenia udzielonej dotacji na realizację zadania publicznego z pominięciem terminów wynikających z ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, z tym że termin ten nie może być późniejszy niż 31 stycznia roku następnego, a także do uznania za uzasadnione wydatków poniesionych na sfinansowanie działań realizowanych w ramach zleconego zadania publicznego, które zostały odwołane w następstwie okoliczności będących skutkiem powodzi.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, niewykonanie planu działań lub nieosiągnięcie rezultatów założonych w umowie, na podstawie której zlecono realizację zadania publicznego, nie może skutkować uznaniem dotacji na realizację zadania publicznego w tej części za wykorzystaną niezgodnie z przeznaczeniem, pobraną nienależnie lub w nadmiernej wysokości i podlegającą zwrotowi.
Art. 35c. 1. W przypadku realizacji zadań, o których mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 4 i 4a ustawy o rehabilitacji, w zakresie niezbędnym do niwelowania i ograniczenia negatywnych skutków powodzi oraz innych okoliczności będących następstwem skutków powodzi, organy i podmioty powołane do zawierania umów mogą, na wniosek strony lub za jej zgodą zmienić jej warunki, w tym w szczególności:
1) zmienić termin na jej realizację lub przesunąć termin na realizację zobowiązań z niej wynikających;
2) zmienić termin na złożenie sprawozdania z wykonania zadania oraz rozliczenia udzielonej dotacji, z pominięciem terminów wynikających z ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, z tym że termin ten nie może być późniejszy niż 31 stycznia roku następnego, a także uznać za uzasadnione wydatki poniesione na sfinansowanie działań realizowanych w ramach zadania, które zostały odwołane w następstwie okoliczności będących skutkiem powodzi.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, niewykonanie działań lub nieosiągnięcie rezultatów założonych w umowie, na podstawie której udzielono dotacji na realizację zadania, nie może skutkować uznaniem dotacji na realizację zadania w tej części za wykorzystaną niezgodnie z przeznaczeniem, pobraną nienależnie lub w nadmiernej wysokości i podlegającą zwrotowi.
Art. 35d. Pomoc publiczna udzielana na podstawie art. 26, art. 26a, art. 26d, art. 32 i art. 41 ustawy o rehabilitacji może być udzielana pracodawcom w trudnej sytuacji ekonomicznej posiadającym siedziby na terenach objętych powodzią, jako pomoc publiczna, mająca na celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi, zgodnie z warunkami zawartymi w komunikacie Komisji Europejskiej.
Art. 35e. 1. Poszkodowani mający siedzibę lub realizujący zadania publiczne na terenie obszaru wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, którym została udzielona dotacja lub przekazane środki na realizację zadań publicznych, mogą złożyć sprawozdania z wykonania zleconego zadania publicznego oraz rozliczenia udzielonej dotacji i środków na realizację zadania publicznego z pominięciem terminów wynikających z ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Termin złożenia sprawozdania z wykonania zleconego zadania publicznego oraz rozliczenia udzielonej dotacji i środków na realizację zadania publicznego podlega uzgodnieniu z organem, który przekazał dotację celową lub środki na realizację zadania publicznego, z tym że termin ten nie może być późniejszy niż 31 stycznia roku następnego.
2. Organ zlecający zadanie publiczne może uznać za uzasadnione wydatki poniesione na sfinansowanie działań realizowanych w ramach zleconego zadania publicznego, które nie zostało wykonane w całości w następstwie okoliczności związanych z obowiązywaniem stanu klęski żywiołowej bądź innych nowych działań w ramach realizacji zadania publicznego w związku z wprowadzonym stanem klęski żywiołowej, zrealizowanych za zgodą organu zlecającego zadanie publiczne.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, zatwierdzenie rozliczenia dotacji w zakresie rzeczowym i finansowym, o którym mowa w art. 152 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, powinno nastąpić w terminie 60 dni od dnia jego przedstawienia, a w przypadku dotacji na realizację zadania za granicą – 120 dni od dnia jego przedstawienia.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, niewykonanie planu działań lub nieosiągnięcie rezultatów założonych w umowie, na podstawie której zlecono realizację zadania publicznego, nie może skutkować uznaniem dotacji na realizację zadania publicznego w tej części za wykorzystaną niezgodnie z przeznaczeniem, pobraną nienależnie lub w nadmiernej wysokości i podlegającą zwrotowi.”;
30) po art. 36 dodaje się art. 36a–36c w brzmieniu:
„Art. 36a. 1. W zakresie, w jakim wykorzystanie środków, o których mowa w art. 3b ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2024 r. poz. 324 i 862), zgodnie z celami niniejszej ustawy wiąże się z udzielaniem pomocy publicznej w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej lub pomocy de minimis, zastosowanie mają szczegółowe warunki i tryb udzielania pomocy.
2. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania pomocy, o której mowa w ust. 1, a także podmioty udzielające tej pomocy, uwzględniając konieczność zapewnienia zgodności tej pomocy z rynkiem wewnętrznym, efektywnego i skutecznego jej wykorzystania oraz przejrzystości jej udzielania, w przypadku gdy przepisy odrębne nie określają szczegółowego przeznaczenia, warunków lub trybu udzielania tej pomocy.
3. Szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania pomocy, o której mowa w ust. 1, nieobjętej przepisami wydanymi na podstawie ust. 2, lub innymi przepisami określa akt będący podstawą jej udzielenia.
Art. 36b. W sposób niekonkurencyjny, o którym mowa w art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021–2027 (Dz. U. poz. 1079), mogą być wybierane projekty służące usuwaniu skutków powodzi. W takim przypadku art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021–2027 nie stosuje się.
Art. 36c. 1. W przypadku gdy w celu przeciwdziałania skutkom powodzi konieczne jest dokonanie zmiany programu, o którym mowa w art. 2 pkt 20 ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021–2027 opracowanego przez:
1) ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego – zmianę programu przyjmuje Rada Ministrów w drodze uchwały, przed skierowaniem do przyjęcia przez Komisję Europejską;
2) zarząd województwa – zmianę programu przyjmuje zarząd województwa w drodze uchwały, po uzyskaniu opinii ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, przed skierowaniem do przyjęcia przez Komisję Europejską.
2. Uchwała, o której mowa w ust. 1 pkt 1, podejmowana jest na wniosek ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, kierowany bezpośrednio do Sekretarza Rady Ministrów.
3. Do zmiany, o której mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów:
1) art. 14g ust. 1 pkt 4, art. 14k, art. 14ka ust. 2–6 i art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2024 r. poz. 324 i 862);
2) art. 46–49 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2024 r. poz. 1112).”;
31) w art. 39:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Odbudowa urządzeń wodnych, o których mowa w art. 16 pkt 65 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne, uszkodzonych lub zniszczonych w czasie powodzi, z wykorzystaniem rozwiązań bardziej korzystnych dla środowiska albo podnoszących poziom bezpieczeństwa ochrony przeciwpowodziowej niż tych użytych w stanie pierwotnym, wymaga zgłoszenia wodnoprawnego.”,
b) w ust. 5 w części wspólnej wyrazy „ust. 1a–1c” zastępuje się wyrazami „ust. 1a”,
c) po ust. 9 dodaje się ust. 9a i 9b w brzmieniu:
„9a. Termin wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w ust. 5, wynosi 60 dni od dnia złożenia wniosku.
9b. Termin rozpatrzenia przez organ wyższego stopnia odwołania od decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w ust. 5, wynosi 60 dni od dnia otrzymania odwołania.”,
d) po ust. 11 dodaje się ust. 11a w brzmieniu:
„11a. Odwołanie od decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w ust. 5, wnosi się w terminie 7 dni od dnia jej doręczenia stronie albo w terminie 14 dni od dnia, w którym zawiadomienie o jej wydaniu w drodze obwieszczenia uważa się za dokonane.”;
32) po art. 39 dodaje się art. 39a–39d w brzmieniu:
„Art. 39a. 1. Do wykonywania robót budowlanych, o których mowa w art. 30 ust. 5f ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2024 r. poz. 725, 834 i 1222), można przystąpić przed doręczeniem organowi administracji architektoniczno-budowlanej zgłoszenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1b tej ustawy. Inwestor jest obowiązany do doręczenia tego zgłoszenia w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia robót budowlanych.
2. Właściwa jednostka samorządu terytorialnego na potrzeby budowy przenośnych wolno stojących masztów antenowych podczas powodzi udostępnia niezwłocznie i nieodpłatnie przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu lub podmiotowi, o którym mowa w art. 4 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2024 r. poz. 34, 731 i 834), dostępne i możliwe do wykorzystania nieruchomości ze swojego zasobu nieruchomości.
Art. 39b. Operatorzy ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne są obowiązani do współpracy w zapewnieniu telekomunikacji na obszarze, na którym wprowadzono stan klęski żywiołowej, na czas obowiązywania tego stanu, poprzez wzajemne udostępnienie na tym obszarze usługi roamingu i korzystanie z niej.
Art. 39c. 1. Sąd w okresie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 może:
1) zawiesić z urzędu postępowanie cywilne albo postępowanie sądowoadministracyjne, jeżeli strona lub inny uczestnik tego postępowania zostali dotknięci skutkami powodzi, wskutek czego ich uczestnictwo w postępowaniu byłoby niemożliwe lub znacznie utrudnione;
2) zawiesić na uzasadniony wniosek dłużnika natychmiastową wykonalność tytułu wykonawczego lub wstrzymać jego wykonanie, jeżeli dłużnik został dotknięty skutkami powodzi, wskutek czego prowadzenie egzekucji stałoby w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego.
2. Zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się na okres nie dłuższy niż określony w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.
Art. 39d. 1. W okresie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 poszkodowanemu będącemu osobą fizyczną przysługuje nieodpłatna pomoc prawna oraz nieodpłatne poradnictwo obywatelskie, na zasadach określonych w ustawie z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 945 oraz z 2024 r. poz. 928).
2. Do nieodpłatnej pomocy prawnej oraz do nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 4 i art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej.”;
33) po art. 40 dodaje się art. 40a–40t w brzmieniu:
„Art. 40a. 1. Świadczenia opieki zdrowotnej, w tym transportu sanitarnego, wykonywane w związku z przeciwdziałaniem skutkom powodzi, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, są udzielane przez podmioty wykonujące działalność leczniczą oraz przez podmioty prowadzące apteki ogólnodostępne wpisane do wykazu, zwanego dalej „wykazem”, opracowywanego przez właściwego wojewodę w uzgodnieniu z dyrektorem właściwego miejscowo oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.
2. W wykazie umieszcza się podmioty wykonujące działalność leczniczą oraz podmioty prowadzące apteki ogólnodostępne, uwzględniając potrzeby wynikające z zabezpieczenia dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1, na terenach wymienionych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, a także strukturę organizacyjną tych podmiotów, rodzaj wykonywanej działalności leczniczej oraz zasoby kadrowe i sprzętowe.
3. Wykaz podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym w drodze obwieszczenia wojewody oraz w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej właściwego organu, o którym mowa w ust. 1.
4. Świadczenia opieki zdrowotnej, w tym transportu sanitarnego, wykonywane w związku z przeciwdziałaniem skutkom powodzi, udzielone przez podmioty wykonujące działalność leczniczą oraz podmioty prowadzące apteki ogólnodostępne, są finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia ze środków pochodzących z budżetu państwa w formie dotacji celowej z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, w szczególności pochodzących z rezerwy celowej przeznaczonej na przeciwdziałanie klęskom żywiołowym i usuwanie ich skutków, na podstawie sprawozdań i rachunków składanych do właściwego miejscowo dyrektora oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.
5. Świadczenia opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 4, mogą być finansowane w formie opłaty ryczałtowej za utrzymanie stanu gotowości do udzielania tych świadczeń lub ceny odpowiadającej liczbie i rodzajowi świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych w przyjętym okresie rozliczeniowym.
6. Finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 4, nie może prowadzić do wielokrotnego finansowania tych samych świadczeń z różnych źródeł.
7. Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia określi zasady sprawozdawania oraz warunki rozliczania świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 4.
8. Do sprawozdawania i rozliczania świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
9. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb finansowania z budżetu państwa świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 4, mając na celu zapewnienie rzetelności i gospodarności wydatkowania środków publicznych, w tym utrzymania wydatków w przewidzianych limitach, oraz skuteczności udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.
Art. 40b. 1. W przypadku wystąpienia ograniczenia dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej, świadczeniodawca posiadający umowę na udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, udzielający lub zamierzający udzielać świadczeń na terenie gmin wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, w ramach realizacji posiadanej umowy, może dokonać zmiany miejsca lub warunków udzielania świadczeń, w tym dotyczących personelu medycznego realizującego tę umowę, po uzyskaniu zgody Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia, na okres nie dłuższy niż wskazany w tych przepisach.
2. Do miejsca i warunków udzielania świadczeń, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 146, 858 i 1222) i ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej oraz w szczegółowych warunkach umów określonych przez Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 i art. 159 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
3. Zmiana określonego w umowie, o której mowa w ust. 1, miejsca udzielania świadczeń opieki zdrowotnej następuje na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 137 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
4. Zmiany, o których mowa w ust. 1, nie mogą naruszać wymagań dotyczących kwalifikacji osób wykonujących zawód medyczny określonych w przepisach regulujących wykonywanie tych zawodów lub określających te kwalifikacje.
Art. 40c. 1. W przypadku wystąpienia ograniczenia dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej na terenach wymienionych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, podmiot wykonujący działalność leczniczą:
1) który nie posiada umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
2) posiada umowę, o której mowa w pkt 1, w innym rodzaju lub zakresie
– ma prawo do wynagrodzenia za udzielone świadczenia opieki zdrowotnej.
2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1:
1) jest wypłacane pod warunkiem uzyskania zgody Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia, w której został określony rodzaj lub zakres świadczeń i okres jej obowiązywania, nie dłuższy niż okres wskazany w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2;
2) obejmuje zwrot kosztów w wysokości odpowiadającej kwocie finansowania danego świadczenia gwarantowanego stosowanej w rozliczeniach między Narodowym Funduszem Zdrowia a świadczeniodawcami z tytułu realizacji umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
3. Świadczenia opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1, są finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia ze środków pochodzących z budżetu państwa w formie dotacji celowej z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, w szczególności pochodzących z rezerwy celowej przeznaczonej na przeciwdziałanie klęskom żywiołowym i usuwanie ich skutków.
4. Do zgody, o której mowa w ust. 2 pkt 1, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
Art. 40d. 1. Świadczeniobiorca, który w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, przerwał leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową, z powodu zawieszenia wykonywania działalności leczniczej przez świadczeniodawcę, przed upływem 15. dnia przewidzianego programem pobytu w miejscowości uzdrowiskowej położonej na terenie gmin wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, może kontynuować jego realizację na podstawie dotychczasowego skierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową, o którym mowa w art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, u tego samego świadczeniodawcy w okresie 12 miesięcy po podjęciu przez niego zawieszonej działalności leczniczej, w terminie uzgodnionym ze świadczeniodawcą.
2. Kontynuacja realizacji leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej, o której mowa w ust. 1, odbywa się na dotychczasowych warunkach realizacji świadczenia, przy uwzględnieniu liczby dni pobytu wykorzystanych przez świadczeniobiorcę przed przerwaniem jego realizacji i związanych z tym wzajemnych praw i obowiązków świadczeniodawcy i świadczeniobiorcy.
3. Informację o:
1) planowanej kontynuacji przerwanych świadczeń, po dokonaniu uzgodnienia, o którym mowa w ust. 1,
2) zrealizowanych świadczeniach, o których mowa w ust. 1
– świadczeniodawca niezwłocznie przekazuje właściwemu oddziałowi wojewódzkiemu Narodowego Funduszu Zdrowia.
Art. 40e. 1. Świadczeniobiorca, który w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, nie rozpoczął leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej w miejscowości uzdrowiskowej położonej na terenie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, z powodu zawieszenia działalności leczniczej przez danego świadczeniodawcę, zgodnie z datą wynikającą ze skierowania potwierdzonego przez oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 33 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, może zrealizować to świadczenie u innego świadczeniodawcy na podstawie tego skierowania, z uwzględnieniem miejsca na liście świadczeniobiorców, o której mowa w tych przepisach.
2. W przypadku skierowań wystawionych w wersji papierowej warunkiem realizacji świadczenia przez świadczeniobiorcę, o którym mowa w ust. 1, jest przekazanie skierowania do właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w terminie 6 miesięcy od wynikającej ze skierowania daty rozpoczęcia leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej.
Art. 40f. 1. W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia, po zasięgnięciu opinii wojewody, może zawrzeć umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej bez przeprowadzania konkursu ofert albo rokowań, o których mowa w art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy. Informacja o umowach zawartych w tym trybie, zawierająca co najmniej nazwę świadczeniodawcy, wartość zawartej umowy oraz okres jej obowiązywania, jest publikowana przez Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w Biuletynie Informacji Publicznej w terminie dwóch dni roboczych od zawarcia umowy.
2. Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia może zawrzeć umowę, o której mowa w ust. 1, w przypadku wystąpienia ograniczenia dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej lub zwiększonych potrzeb zdrowotnych, których nie można było przewidzieć.
3. Świadczeniodawca udzielający świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie umowy, o której mowa w ust. 1, może zostać zwolniony przez Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z obowiązku spełniania wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, jeżeli zapewnia bezpieczeństwo zdrowotne pacjentów. W szczególności dopuszcza się udzielanie ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych w pojeździe przeznaczonym do udzielania świadczeń zdrowotnych.
Art. 40g. W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 skierowanie, o którym mowa w art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, nie jest wymagane do świadczeń psychologicznych dla dorosłych. Przedstawienie skierowania nie jest wymagane także w przypadku, gdy termin udzielenia świadczenia zostanie wyznaczony po terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.
Art. 40h. W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, jednostki budżetowe i jednostki wojskowe, dla których podmiotem tworzącym jest Minister Obrony Narodowej, o których mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, mogą wykonywać działalność leczniczą w zakresie czynności ratunkowych, leczenia, ewakuacji medycznej i transportu sanitarnego z wykorzystaniem pojazdów sanitarnych, statków powietrznych, etatowego i tabelarycznego sprzętu i wyposażenia medycznego, medycznych środków materiałowych oraz leków będących na wyposażeniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz ludności cywilnej.
Art. 40i. 1. W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, podmioty wykonujące działalność leczniczą dotknięte skutkami powodzi mogą nie stosować wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 22 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, jeżeli zapewniają bezpieczeństwo zdrowotne pacjentów.
2. Na terenie gmin wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, w okresie wskazanym w tych przepisach, dopuszcza się możliwość odstąpienia od przeprowadzania przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej planowych kontroli szpitali w zakresie przestrzegania przepisów określających wymagania higieniczne i zdrowotne.
3. W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, podmioty prowadzące apteki dotknięte skutkami powodzi mogą nie stosować wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 95 ust. 4, art. 97 ust. 5 i art. 98 ust. 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 686), jeżeli zapewniają bezpieczeństwo zdrowotne pacjentów.
Art. 40j. 1. Podmiot wykonujący działalność leczniczą, o którym mowa w art. 114 ust. 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, wykonujący działalność leczniczą na terenie gmin wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, może otrzymywać, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, środki publiczne na zadania, o których mowa w art. 114 ust. 1 pkt 1–3 tej ustawy – niezależnie od zakresu w jakim realizacja tych zadań służy udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Środki publiczne w formie dotacji celowej na zadania, o których mowa w zdaniu pierwszym, może także przekazać minister właściwy do spraw zdrowia.
2. Do inwestycji, w tym remontu, która jest finansowana z dotacji celowej na realizację zadania, o którym mowa w art. 114 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, lub o której mowa w art. 95d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, nie stosuje się, na warunkach i w okresie wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, warunku uzyskania opinii o celowości inwestycji.
Art. 40k. 1. W przypadku wydania przepisów na podstawie art. 1 ust. 2, wojewoda, w porozumieniu z dysponentami zespołów ratownictwa medycznego działających na obszarze województwa, z wyłączeniem dysponenta lotniczych zespołów ratownictwa medycznego, oraz z dyrektorem oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia, może wydać decyzję o konieczności dodatkowego zabezpieczenia wybranych miejsc lub dokonania czynności wykraczających poza zadania określone w wojewódzkim planie działania systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest wydawana w drodze decyzji administracyjnej i zawiera informacje dotyczące w szczególności liczby i rodzaju zespołów ratownictwa medycznego koniecznych do uruchomienia.
3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dodatkowe zadania nałożone na dysponentów zespołów ratownictwa medycznego są finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia ze środków pochodzących z budżetu państwa w formie dotacji celowej z części, której dysponentem jest wojewoda, w szczególności pochodzących z rezerwy celowej przeznaczonej na przeciwdziałanie klęskom żywiołowym i usuwanie ich skutków.
Art. 40l. 1. Do rozliczenia rzeczowych świadczeń opieki zdrowotnej realizowanych przez apteki, które w okresie sprawozdawczym, którego rozliczenie przypada w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, poniosły szkody spowodowane powodzią, skutkujące utratą danych wynikających z realizacji recept nie stosuje się przepisów art. 45 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 930).
2. Rozliczenie, o którym mowa w ust. 1, jest dokonywane:
1) pod warunkiem uzyskania zgody Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia; zgoda ta jest wydawana na czas określony;
2) na podstawie danych wynikających z realizacji recept zgromadzonych w systemie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia, przekazanych przez jednostkę podległą ministrowi właściwemu do spraw zdrowia właściwą w zakresie systemów informacyjnych ochrony zdrowia oraz rachunku, o którym mowa w art. 5 pkt 32a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
3. Zakres przekazywanych danych, o których mowa w ust. 2 pkt 2, oraz zasady ich sprawozdawania określi Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia.
4. Do zgody, o której mowa w ust. 2 pkt 1, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
5. W przypadku rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów wydanych na podstawie art. 41 ust. 8 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych dotyczących nakładania kar umownych za nieprzekazanie uzgodnionego zestawienia zbiorczego recept.
Art. 40m. 1. Właściwy minister może nałożyć na podmiot leczniczy, dla którego jest podmiotem tworzącym, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, obowiązek utworzenia i prowadzenia na terenie dotkniętym skutkami powodzi tymczasowego miejsca udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.
2. Podmiot leczniczy, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do udzielania świadczeń ambulatoryjnej pomocy doraźnej osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego w rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2024 r. poz. 652 i 1222).
3. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia dokonuje zmian w umowie o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej z podmiotem leczniczym, o którym mowa w ust. 1, w szczególności w zakresie uzupełnienia personelu realizującego świadczenia opieki zdrowotnej oraz warunków ich realizacji.
4. Świadczenia opieki zdrowotnej udzielane zgodnie z ust. 1–3 są finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia ze środków pochodzących z budżetu państwa w formie dotacji celowej z części, której dysponentem jest minister, o którym mowa w ust. 1, w szczególności pochodzących z rezerwy celowej przeznaczonej na przeciwdziałanie klęskom żywiołowym i usuwanie ich skutków.
Art. 40n. Podmioty lecznicze wykonujące działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne lub w rodzaju ambulatoryjne świadczenia zdrowotne, które są położone na terenach wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, mogą być – w okresie wskazanym w tych przepisach – zaopatrywane w produkty lecznicze przez inny podmiot leczniczy posiadający aptekę szpitalną, zlokalizowany na terenie tego samego województwa, bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 106 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 686), oraz bez konieczności spełnienia przez podmiot zaopatrujący warunku określonego w tym przepisie, jeżeli:
1) w momencie wystąpienia powodzi podmiot zaopatrywany posiadał aptekę szpitalną albo dział farmacji szpitalnej, a wskutek powodzi asortyment produktów leczniczych tej apteki albo działu został utracony, uległ zniszczeniu, albo w inny sposób stał się niezdatny do użytku;
2) podmiot zaopatrywany lub podmiot zaopatrujący powiadomią o fakcie zaopatrywania, w terminie 30 dni po zakończeniu okresu wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego właściwego ze względu na lokalizację podmiotu zaopatrywanego.
Art. 40o. 1. Dysponent lotniczych zespołów ratownictwa medycznego będący jednostką nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw zdrowia, otrzymuje, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, środki finansowe w formie dotacji podmiotowej w wysokości kosztów za uczestnictwo w działaniach związanych z powodzią.
2. Dysponent, o którym mowa w ust. 1, może otrzymać, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, środki finansowe w formie dotacji celowej na zakup sprzętu utraconego lub uszkodzonego na skutek działania związanego z powodzią.
3. Dysponent jednostki, o której mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, z wyłączeniem dysponenta lotniczych zespołów ratownictwa medycznego, może otrzymać, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest wojewoda, środki finansowe w formie dotacji celowej na zakup sprzętu utraconego lub uszkodzonego na skutek działania związanego z powodzią.
4. Dysponent jednostki, o której mowa w ust. 2, w terminie 30 dni od dnia zakończenia działań związanych z powodzią, przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia zestawienie kosztów poniesionych na zakup sprzętu w wymiarze rzeczowym i wartościowym. W zestawieniu uwzględnia się kwotę przysługującą z tytułu ubezpieczenia utraconego lub uszkodzonego sprzętu, o którym mowa w ust. 2.
5. Dysponent jednostki, o której mowa w ust. 3, w terminie 30 dni od dnia zakończenia działań związanych z powodzią, przekazuje właściwemu wojewodzie zestawienie kosztów poniesionych na zakup sprzętu w wymiarze rzeczowym i wartościowym. W zestawieniu uwzględnia się kwotę przysługującą z tytułu ubezpieczenia utraconego lub uszkodzonego sprzętu, o którym mowa w ust. 3.
Art. 40p. 1. W okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 minister właściwy do spraw zdrowia może, z własnej inicjatywy, wydawać polecenia nakładające zadania na Narodowy Fundusz Zdrowia, organy administracji rządowej działające w województwie, państwowe osoby prawne, organy jednostek samorządu terytorialnego, samorządowe osoby prawne oraz samorządowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.
2. Polecenia, o których mowa w ust. 1, są wydawane w związku z koniecznością odtworzenia infrastruktury teleinformatycznej służącej zapewnieniu ciągłości udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w podmiocie wykonującym działalność leczniczą położonym na terenie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, w drodze decyzji administracyjnej i podlegają natychmiastowemu wykonaniu z chwilą ich doręczenia lub ogłoszenia oraz nie wymagają uzasadnienia.
3. Polecenia, o których mowa w ust. 1, mogą być uchylane lub zmieniane, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony, a ich uchylenie lub zmiana nie wymaga zgody stron.
4. Wykonywanie zadań objętych poleceniami, o których mowa w ust. 1, następuje na podstawie umowy zawartej z podmiotem, o którym mowa w ust. 1, przez ministra właściwego do spraw zdrowia i jest finansowane ze środków budżetu państwa, w tym w formie dotacji celowej, z części budżetowej, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, w szczególności pochodzących z rezerwy celowej przeznaczonej na przeciwdziałanie klęskom żywiołowym i usuwanie ich skutków.
5. W przypadku niezawarcia umowy, o której mowa w ust. 4, zadania objęte poleceniem są wykonywane na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 2. W takim przypadku decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu i jest finansowana ze środków budżetu państwa, w tym w formie dotacji celowej, z części budżetowej, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, w szczególności pochodzących z rezerwy celowej przeznaczonej na przeciwdziałanie klęskom żywiołowym i usuwanie ich skutków.
6. Polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej, a także nie mogą dotyczyć czynności operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-śledczych oraz czynności z zakresu ścigania wykroczeń.
7. Polecenia, o których mowa w ust. 1, mogą być wydawane także ustnie, pisemnie w formie adnotacji, telefonicznie, za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2020 r. poz. 344 oraz z 2024 r. poz. 1222) lub za pomocą innych środków łączności. Istotne okoliczności takiego załatwienia sprawy utrwalane są w formie protokołu.
8. Zadania nałożone w trybie, o którym mowa w ust. 1, są realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.
Art. 40q. 1. Rada Ministrów może, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia, postanowić, w drodze uchwały, o przeznaczeniu środków z Funduszu Medycznego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 października 2020 r. o Funduszu Medycznym (Dz. U. z 2024 r. poz. 889), na realizację zadań, o których mowa w art. 40a–40g, art. 40j–40m oraz art. 40p. W uchwale określa się wysokość środków na te zadania oraz okres jej obowiązywania.
2. Podjęcie uchwały, o której mowa w ust. 1, nie wyklucza możliwości finansowania zadań, o których mowa w art. 40a–40g, art. 40j–40m oraz art. 40p, ze środków pochodzących z rezerwy celowej przeznaczonej na przeciwdziałanie klęskom żywiołowym i usuwanie ich skutków.
3. Dysponent Funduszu Medycznego może ze środków tego funduszu sfinansować lub dofinansować w formie dotacji celowej realizację zadań, o których mowa w art. 40j, na wniosek podmiotu wykonującego działalność leczniczą, jeżeli podmiot ten został dotknięty skutkami powodzi, na podstawie umowy z tym podmiotem.
4. Dysponent Funduszu Medycznego może ze środków tego funduszu przekazać środki w formie dotacji celowej na sfinansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań przez Narodowy Fundusz Zdrowia, o których mowa w art. 40a–40g, art. 40k–40m oraz art. 40p, na wniosek Narodowego Funduszu Zdrowia. Do przekazania i rozliczenia tych środków stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 40a ust. 9.
Art. 40r. 1. W okresie występowania skutków powodzi wojewoda może wydać, w drodze decyzji administracyjnej, polecenie dotyczące gospodarowania odpadami powstałymi w wyniku powodzi, jeżeli zbieranie, transport lub przetwarzanie tych odpadów, zgodnie z przepisami o ochronie środowiska, w tym o odpadach, są niemożliwe z przyczyn technicznych lub organizacyjnych.
2. Wojewoda może wydać polecenie, o którym mowa w ust. 1, obowiązujące:
1) organy administracji rządowej działające w województwie,
2) państwowe osoby prawne oraz państwowe jednostki organizacyjne posiadające osobowość prawną,
3) organy jednostek samorządu terytorialnego, samorządowe osoby prawne oraz samorządowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej,
4) osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz przedsiębiorców
– działające na terenie gmin poszkodowanych w wyniku powodzi lub innych gmin, na terenie których mają być zagospodarowane odpady powstałe w wyniku powodzi.
3. Wojewoda zawiadamia o poleceniu, o którym mowa w ust. 1, przez udostępnienie polecenia w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej tego organu. Dzień, w którym nastąpiło udostępnienie polecenia w Biuletynie Informacji Publicznej, wskazuje się w Biuletynie Informacji Publicznej. Zawiadomienie uważa się za dokonane po upływie 14 dni od dnia, w którym nastąpiło udostępnienie polecenia w Biuletynie Informacji Publicznej. Obwieszczenie zamieszczone w Biuletynie Informacji Publicznej usuwa się po upływie roku od dnia, w którym polecenie stało się prawomocne.
4. Polecenie wydane podmiotom, o którym mowa w ust. 2 pkt 1–3, podlega natychmiastowemu wykonaniu z chwilą jego wydania. Organ administracji publicznej jest związany poleceniem od chwili wydania polecenia. Polecenie nie wymaga uzasadnienia, z zastrzeżeniem ust. 7.
5. Polecenie wydane podmiotowi, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, podlega natychmiastowemu wykonaniu w przypadku niezawarcia porozumienia, o którym mowa w ust. 6. Polecenie nie wymaga uzasadnienia, z zastrzeżeniem ust. 7.
6. Wykonywanie zadań objętych poleceniem wydanym w stosunku do podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 4, następuje w drodze porozumienia na podstawie umowy zawartej z podmiotem przez wojewodę i jest finansowane ze środków budżetu państwa z części budżetowej, której dysponentem jest wojewoda, z wyjątkiem przypadku, gdy polecenie obejmuje wyłącznie zmiany warunków organizacyjnych prowadzenia działalności, które nie wymagają ponoszenia dodatkowych kosztów przez podmioty, o których mowa w ust. 2 pkt 4.
7. Uzasadnienie polecenia wojewoda sporządza na wniosek strony w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku.
8. Polecenie, o którym mowa w ust. 1, może być uchylone lub zmienione w drodze decyzji administracyjnej, z urzędu lub na wniosek strony, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony. Uchylenie lub zmiana nie wymaga zgody stron. Uchyleniu lub zmianie polecenia nie stoi na przeszkodzie wszczęte postępowanie sądowoadministracyjne. Do uchylenia lub zmiany polecenia stosuje się przepisy o wydaniu polecenia.
9. Do postępowań administracyjnych w sprawach poleceń, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 7a, art. 10 § 1 i 3, art. 81 oraz art. 81a § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
10. Prace związane z prowadzeniem przygotowań przez przedsiębiorców do realizacji zadań objętych poleceniami, mające charakter planistyczny, są finansowane ze środków własnych.
11. Polecenie wojewody może w szczególności dotyczyć:
1) składowania lub termicznego przekształcania odpadów bez wszystkich lub określonych wstępnych procesów przetwarzania;
2) przekazywania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych do innych instalacji niż instalacje komunalne zapewniające przetwarzanie, o którym mowa w art. 35 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2023 r. poz. 1587, 1597, 1688, 1852 i 2029).
12. Polecenie, o którym mowa w ust. 1, określa:
1) podmiot lub podmioty zobowiązane do gospodarowania odpadami;
2) wyszczególnienie rodzajów odpadów przewidzianych do zbierania, transportu lub przetwarzania;
3) masę odpadów poszczególnych rodzajów poddawanych przetwarzaniu, a w przypadku zbierania, największą masę odpadów, które mogłyby być magazynowane w tym samym czasie w instalacji, obiekcie budowlanym lub jego części lub innym miejscu magazynowania odpadów, wynikającą z wymiarów instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów;
4) miejsce, dopuszczoną metodę, w tym rodzaj procesu zgodnie z załącznikiem nr 2 do ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach i warunki unieszkodliwiania, w tym transportowania i magazynowania odpadów przed ich przetworzeniem;
5) opis czynności podejmowanych w ramach monitorowania i kontroli działalności objętej poleceniem;
6) opis czynności, które zostaną podjęte w przypadku zakończenia działalności objętej poleceniem i związanej z tym ochrony terenu, na którym działalność ta była prowadzona;
7) obowiązek prowadzenia ilościowej i jakościowej ewidencji odpadów w postaci papierowej, o ile nie ma możliwości prowadzenia tej ewidencji za pośrednictwem Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, o której mowa w art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;
8) wskazanie warunków zezwolenia na zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów, pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów, pozwolenia zintegrowanego uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów, decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów, wymagających przekroczenia oraz zakresu tego przekroczenia, o ile podmiot, którego dotyczy polecenie, posiada takie zezwolenie albo pozwolenie, albo taką decyzję;
9) środki bezpieczeństwa i ostrożności, które mają zostać zastosowane;
10) okres obowiązywania polecenia.
13. Wydanie polecenia, o którym mowa w ust. 1, jest możliwe, jeżeli podmiot zobowiązany do gospodarowania odpadami posiada stosowne możliwości techniczne i organizacyjne do jego realizacji.
14. Do prowadzenia ewidencji odpadów w przypadku wydania przez wojewodę polecenia, o którym mowa w ust. 1, podmiotowi, który nie ma możliwości prowadzenia tej ewidencji za pośrednictwem Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, o której mowa w art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, stosuje się odpowiednio art. 67 ust. 7, 9, 12 i 14 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach. Podmiot, który nie ma możliwości prowadzenia ewidencji odpadów za pośrednictwem Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, o której mowa w art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, a który dokonał przetworzenia odpadów na podstawie polecenia wojewody, o którym mowa w ust. 1, przekazuje kopię karty ewidencji odpadów właściwemu ze względu na miejsce przetworzenia odpadów wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska w terminie 14 dni od dnia przetworzenia odpadów.
15. Nadzór nad prawidłowym gospodarowaniem odpadami dokonywanym na podstawie polecenia wojewody, o którym mowa w ust. 1, sprawuje właściwy wojewódzki inspektor ochrony środowiska.
16. Wojewoda przesyła kopię polecenia, o którym mowa w ust. 1, Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska w terminie 7 dni od dnia jego wydania.
17. Polecenie, o którym mowa w ust. 1, może także dotyczyć magazynowania odpadów przez ich wytwórcę.
Art. 40s. 1. W przypadku wystąpienia braku technicznych i organizacyjnych możliwości odbioru, zbierania lub zagospodarowania odpadów komunalnych, zgodnie z przepisami ochrony środowiska, wojewoda może, w drodze zarządzenia, zmienić lub wyłączyć wymagania dotyczące selektywnego zbierania odpadów komunalnych, określone w regulaminie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2024 r. poz. 399).
2. W zarządzeniu, o którym mowa w ust. 1, wojewoda może, na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta), zmienić częstotliwość odbierania odpadów komunalnych oraz sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych, określone w uchwałach rady gminy wydanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminie.
Art. 40t. W okresie do 3 miesięcy po upływie okresu wskazanego w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 organizacje pozarządowe w rozumieniu ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności (Dz. U. z 2020 r. poz. 1645) gromadzące pomoc rzeczową w postaci żywności, w związku z przeciwdziałaniem skutkom powodzi, której termin przydatności do spożycia jest krótszy niż 30 dni mogą przed upływem tego terminu nieodpłatnie przekazać taką żywność jednostkom samorządu terytorialnego lub organizacjom pozarządowym oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie w celu jej przekazania potrzebującym.”.
„10) nabycie przez nauczycieli laptopów, laptopów przeglądarkowych oraz bony na zakup laptopów lub laptopów przeglądarkowych otrzymanych w ramach wsparcia, o którym mowa w ustawie z dnia 7 lipca 2023 r. o wsparciu rozwoju kompetencji cyfrowych nauczycieli (Dz. U. poz. 1369 oraz z 2024 r. poz. 1473).”.
„Art. 71e. 1. W przypadku wystąpienia lub możliwości wystąpienia na stanowisku służbowym szkodliwego biologicznego czynnika chorobotwórczego, przeciw któremu jest dostępna szczepionka, policjant może poddać się szczepieniom ochronnym, o których mowa w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2024 r. poz. 924) oraz przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.
2. Policjanta nie dopuszcza się do pełnienia służby na stanowisku, gdzie występuje szkodliwy biologiczny czynnik chorobotwórczy, jeżeli nie posiada szczepień ochronnych, o których mowa w ust. 1.”.
„Art. 75d. 1. W przypadku wystąpienia lub możliwości wystąpienia na stanowisku służbowym szkodliwego biologicznego czynnika chorobotwórczego, przeciw któremu jest dostępna szczepionka, funkcjonariusz może poddać się szczepieniom ochronnym, o których mowa w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2024 r. poz. 924) oraz przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.
2. Funkcjonariusza nie dopuszcza się do pełnienia służby na stanowisku, gdzie występuje szkodliwy biologiczny czynnik chorobotwórczy, jeżeli nie posiada szczepień ochronnych, o których mowa w ust. 1.”.
„Art. 59d. 1. W przypadku wystąpienia lub możliwości wystąpienia na stanowisku służbowym szkodliwego biologicznego czynnika chorobotwórczego, przeciw któremu jest dostępna szczepionka, strażak może poddać się szczepieniom ochronnym, o których mowa w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2024 r. poz. 924) oraz przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.
2. Strażaka nie dopuszcza się do pełnienia służby na stanowisku, gdzie występuje szkodliwy biologiczny czynnik chorobotwórczy, jeżeli nie posiada szczepień ochronnych, o których mowa w ust. 1.”.
„1a. W przypadku wprowadzenia na obszarze kraju albo jego części stanu nadzwyczajnego minister właściwy do spraw oświaty i wychowania może zlecić fundacji, o której mowa w ust. 1, realizację zadań w zakresie oświaty i wychowania w okresie obowiązywania tego stanu oraz do 6 miesięcy po jego zakończeniu, dotyczących kształcenia i opieki nad dziećmi i młodzieżą. Na realizację tych zadań fundacja, o której mowa w ust. 1, otrzymuje dotację celową z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw oświaty i wychowania.”.
1) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) osób zwalczających pożary oraz osób prowadzących działania ratownicze i ćwiczenia, w tym podczas działań ratowniczych i ćwiczeń z wykorzystaniem psów ratowniczych;”;
2) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:
„3a) Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;”.
„Art. 9a. W przypadku konieczności usunięcia skutków związanych z wystąpieniem klęski żywiołowej, sytuacji kryzysowej lub innych zdarzeń powodujących potrzebę odbudowy, w szczególności infrastruktury drogowej, kolejowej, energetycznej, telekomunikacyjnej oraz urządzeń wodnych, zadania związane z:
1) inicjowaniem i koordynowaniem działań w zakresie odbudowy,
2) opracowaniem projektu planu odbudowy
– mogą zostać powierzone powołanemu w tym celu ministrowi.”.
1) w art. 4:
a) w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) o wymiarach obiektu zniszczonego lub uszkodzonego albo o innych wymiarach – na terenie tej samej gminy w innym miejscu:
– wskazanym w miejscowym planie odbudowy, miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, albo
– w przypadku infrastruktury telekomunikacyjnej o nieznacznym oddziaływaniu w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 604, 834 i 1222) lub w przypadku infrastruktury technicznej, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6 tej ustawy – uzgodnionym z właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub zarządcą nieruchomości, na której lub nad którą ta infrastruktura jest umieszczona”,
b) w pkt 2 po wyrazach „prowadzenia ruchu drogowego” dodaje się wyrazy „ , kanalizacje kablowe” oraz kropkę na końcu zastępuje się średnikiem,
c) dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
„3) instalacjach – należy przez to rozumieć urządzenia, w tym stanowiące albo niestanowiące całości techniczno-użytkowej antenowe konstrukcje wsporcze i instalacje radiokomunikacyjne, a także związane z tymi urządzeniami osprzęt i urządzenia zasilające, instalowane na obiektach budowlanych.”;
2) po art. 6 dodaje się art. 6a i art. 6b w brzmieniu:
„Art. 6a. 1. Nie wymaga zgłoszenia właściwemu organowi administracji architektoniczno-budowlanej odbudowa instalacji w celu zapewnienia ciągłości i jakości świadczonych usług.
2. W przypadku odbudowy, o której mowa w ust. 1, dopuszcza się inne parametry techniczne lub wyposażenie niż użyto w stanie pierwotnym, zapewniające ciągłość i jakość świadczonych usług.
Art. 6b. W przypadku odbudowy, o której mowa w art. 6a:
1) pomiary pól elektromagnetycznych w środowisku, o których mowa w art. 122a ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2024 r. poz. 54, 834, 1089 i 1222), wykonuje się w terminie 60 dni od dnia rozpoczęcia eksploatacji tej instalacji,
2) zgłoszenia, o którym mowa w art. 152 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, dokonuje się w terminie 90 dni od dnia rozpoczęcia eksploatacji tej instalacji
– chyba że w tych terminach nastąpił demontaż zainstalowanych w ramach tej odbudowy elementów instalacji.”;
3) w art. 7:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę oraz nie wymaga zgłoszenia właściwemu organowi administracji architektoniczno-budowlanej odbudowa zniszczonych w wyniku działania żywiołu:
1) obiektów budowlanych lub obiektów liniowych w zakresie infrastruktury telekomunikacyjnej o nieznacznym oddziaływaniu w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych lub w zakresie infrastruktury technicznej, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6 tej ustawy;
2) obiektów budowlanych, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, lub przyłączy telekomunikacyjnych.”,
b) w ust. 2 po wyrazach „organowi administracji architektoniczno-budowlanej” dodaje się wyrazy „ , z zastrzeżeniem ust. 1a,”,
c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. W przypadku odbudowy, o której mowa w art. 6a i art. 7 ust. 1a, przepisów art. 29 ust. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane nie stosuje się.”;
4) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu:
„Art. 7a. Do odbudowy obiektów budowlanych oraz przyłączy telekomunikacyjnych, o której mowa w art. 7 ust. 1a, prowadzonej w pasie drogowym dróg publicznych stosuje się przepisy art. 40 ust. 14, 14a i 15 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 320 i 1222), z zastrzeżeniem, że rozpoczęcie prowadzenia robót w pasie drogowym może nastąpić bezpośrednio po zawiadomieniu zarządcy drogi, o którym mowa w art. 40 ust. 14 tej ustawy. Przepisów art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych nie stosuje się.”;
5) w art. 8:
a) w ust. 2a po wyrazach „art. 4 pkt 1 lit. b” dodaje się wyrazy „tiret pierwsze”,
b) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu:
„2b. W przypadku odbudowy, o której mowa w art. 6a i art. 7 ust. 1a, przepisów art. 29 ust. 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane nie stosuje się.”.
1) w ust. 2 po pkt 4d dodaje się pkt 4e w brzmieniu:
„4e) środki rezerwy celowej, o której mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi (Dz. U. z 2024 r. poz. 654 i 1473);”;
2) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:
„3a. Tworzące Fundusz środki rezerwy celowej, o której mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi:
1) przeznacza się wyłącznie na finansowe wsparcie udzielane zgodnie z art. 28 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi;
2) nie są wliczane do łącznej wysokości środków, o których mowa w art. 8b ust. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu niektórych przedsięwzięć mieszkaniowych.
3b. Przekazane w danym roku do Funduszu środki rezerwy celowej, o której mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi, i niewykorzystane w tym roku przeznacza się na wypłatę finansowego wsparcia udzielonego zgodnie z art. 28 tej ustawy w tym roku i niewypłaconego finansowego wsparcia udzielanego w roku następnym.”.
1) po ust. 5b dodaje się ust. 5c w brzmieniu:
„5c. W przypadku wystąpienia klęski żywiołowej na skutek powodzi podatnikom, u których powstał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących i którzy zakupili kasę rejestrującą, o której mowa w ust. 6a, w miejsce kasy utraconej lub trwale uszkodzonej w wyniku tej klęski żywiołowej, może przysługiwać odliczenie od podatku należnego lub zwrot wydatków poniesionych na jej zakup. Przepisy ust. 4–5b i 6 stosuje się odpowiednio.”;
2) po ust. 7a dodaje się ust. 7b w brzmieniu:
„7b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia:
1) przypadki, w których przysługuje odliczenie od podatku należnego lub zwrot, o których mowa w ust. 5c, uwzględniając obszar, na którym wystąpiła klęska żywiołowa na skutek powodzi, miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności podatnika, który utracił lub u którego nastąpiło trwałe uszkodzenie kasy rejestrującej, okres, w którym zakup kasy rejestrującej będzie uprawniał do odliczania od podatku należnego lub zwrotu wydatków na jej zakup;
2) warunki, sposób i tryb odliczania od podatku należnego lub zwrotu, o których mowa w ust. 5c, uwzględniając obowiązki podatników związane ze składaniem deklaracji podatkowej oraz przeciwdziałanie nadużyciom związanym z odliczeniem albo zwrotem wydatków na zakup kasy rejestrującej;
3) wysokość odliczenia od podatku należnego lub zwrotu, o których mowa w ust. 5c, większą niż określona w ust. 4, uwzględniając rzeczywiste wydatki na zakup kasy rejestrującej oraz przysługujące podatnikom prawo do odliczenia od podatku należnego kwoty wydanej na zakup tej kasy;
4) przypadki, w których podatnicy nie są obowiązani do zwrotu, o którym mowa w ust. 6, dotyczącego zakupu kasy utraconej lub trwale uszkodzonej w wyniku klęski żywiołowej na skutek powodzi, uwzględniając skutki dla podatnika wynikające z wystąpienia tej klęski żywiołowej.”.
1) art. 7a i art. 7b otrzymują brzmienie:
„Art. 7a. 1. W sytuacji kryzysowej Prezes Rady Ministrów może, z własnej inicjatywy albo na wniosek ministra wydawać polecenia obowiązujące:
1) organy administracji rządowej;
2) państwowe osoby prawne oraz państwowe jednostki organizacyjne posiadające osobowość prawną;
3) organy samorządu terytorialnego, samorządowe osoby prawne oraz samorządowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej;
4) osoby prawne, inne niż określone w pkt 2, i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz przedsiębiorców.
2. W sytuacji kryzysowej minister kierujący działem administracji rządowej, zwany dalej „ministrem wydającym polecenie”, może wydawać w zakresie swojego działania, określonego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1370), polecenia obowiązujące:
1) podległe mu lub przez niego nadzorowane organy administracji rządowej;
2) podległe mu lub przez niego nadzorowane państwowe osoby prawne oraz państwowe jednostki organizacyjne posiadające osobowość prawną;
3) spółki, w których prawa z akcji Skarbu Państwa wykonuje:
a) minister wydający polecenie,
b) państwowa osoba prawna lub państwowa jednostka organizacyjna posiadająca osobowość prawną, która jest podległa ministrowi wydającemu polecenie lub jest przez niego nadzorowana,
c) inna spółka, w której prawa z akcji Skarbu Państwa wykonuje minister wydający polecenie.
3. Polecenia, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być wydawane w celu:
1) przejęcia kontroli nad sytuacją kryzysową, której wpływ na poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia lub środowiska, jest szczególnie negatywny;
2) zapewnienia właściwego funkcjonowania, ochrony, wzmocnienia lub odbudowy infrastruktury krytycznej;
3) usunięcia skutków sytuacji kryzysowej, o której mowa w pkt 1.
4. Polecenia, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej, a także nie mogą dotyczyć czynności operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-śledczych oraz czynności z zakresu ścigania wykroczeń i przestępstw.
5. Wykonywanie poleceń, o których mowa w ust. 1, może być finansowane z budżetu państwa lub innych źródeł określonych na podstawie odrębnych przepisów. Polecenia, o których mowa w ust. 2, są finansowane z części budżetowej, której dysponentem jest minister wydający polecenie.
6. W przypadku wydania polecenia, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw finansów publicznych może utworzyć w celu finansowania nową rezerwę celową i przenieść do tej rezerwy kwoty wydatków zablokowanych na podstawie art. 177 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1270, z późn. zm.4)).
7. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej:
1) wskazanie podmiotu, wobec którego ma być wydane polecenie;
2) określenie zakresu przedmiotowego polecenia;
3) szczegółowe uzasadnienie wniosku, w tym określenie celu, o którym mowa w ust. 3;
4) określenie szacunkowych kosztów wykonania polecenia;
5) wskazanie źródeł finansowania wykonania polecenia;
6) określenie okresu, w jakim ma obowiązywać polecenie;
7) wskazanie ministra właściwego w sprawach wykonania oraz nadzorowania wykonania polecenia.
8. W przypadku, gdy wniosek nie spełnia wymogów, o których mowa w ust. 7, Prezes Rady Ministrów może wystąpić do ministra składającego wniosek o jego uzupełnienie lub wyjaśnienie treści.
9. Polecenia, o których mowa w ust. 1 i 2, są wydawane po uzyskaniu opinii Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej i podlegają natychmiastowemu wykonaniu z chwilą ich doręczenia.
10. Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej wydaje opinię o projekcie polecenia niezwłocznie, nie później jednak niż po upływie 3 dni od dnia przekazania projektu polecenia.
11. W uzasadnionych przypadkach polecenia, o których mowa w ust. 1, mogą być wydane bez wystąpienia o opinię, o której mowa w ust. 9, lub przed jej uzyskaniem.
12. Do wydawania poleceń, o których mowa w ust. 1 i 2, ich zmiany oraz uchylenia, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 572), z wyjątkiem przepisów dotyczących doręczeń oraz sprostowań.
13. Polecenia, o których mowa w ust. 1 i 2, zawierają w szczególności:
1) podstawę prawną wydania polecenia;
2) wskazanie na czyj wniosek polecenie jest wydawane, w przypadku poleceń wydawanych na wniosek;
3) wskazanie podmiotu, wobec którego polecenie jest wydawane;
4) określenie zakresu przedmiotowego polecenia;
5) wskazanie źródeł finansowania wykonania polecenia;
6) określenie okresu, w jakim ma obowiązywać polecenie;
7) wskazanie ministra właściwego w sprawach wykonania oraz nadzorowania wykonania polecenia, w przypadku poleceń, o których mowa w ust. 1.
14. Do zmiany i uchylenia poleceń, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wydawania poleceń.
15. Polecenia, o których mowa w ust. 1, mogą być uchylone lub zmieniane, przez Prezesa Rady Ministrów, z własnej inicjatywy, na wniosek ministra lub innego podmiotu objętego poleceniem, o którym mowa w ust. 1.
16. Wniosek podmiotu, o którym mowa w ust. 15, o zmianę lub uchylenie polecenia składany jest za pośrednictwem właściwego ministra, o którym mowa w ust. 1.
17. Prezes Rady Ministrów może wystąpić o opinię w sprawie wniosku o uchylenie lub zmianę polecenia do ministra, o którym mowa w ust. 1 oraz w ust. 13 pkt 7.
18. Od poleceń, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz od ich uchylenia lub zmiany przysługuje prawo wniesienia do sądu administracyjnego skargi na zasadach i w trybie określonych dla aktów lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935). Stronami postępowania mogą być skarżący, podmiot objęty poleceniem lub minister, który złożył wniosek o wydanie, zmianę lub uchylenie polecenia.
19. Do ministra, który złożył wniosek o wydanie polecenia, stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi dotyczące organu, którego działanie jest przedmiotem skargi.
20. Zadania nałożone w trybie, o którym mowa w ust. 1, są realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.
21. Minister wydający polecenie niezwłocznie informuje o wydaniu polecenia Prezesa Rady Ministrów, wskazując co najmniej:
1) adresata polecenia;
2) treść polecenia;
3) datę wydania polecenia;
4) treść opinii Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 7b. 1. Wykonywanie zadań objętych poleceniem, o którym mowa w art. 7a ust. 1, wydanym w stosunku do podmiotów, o których mowa w art. 7a ust. 1 pkt 4 oraz innych podmiotów, o ile przewiduje to polecenie, następuje na podstawie umowy zawartej z podmiotem wskazanym w poleceniu przez ministra wskazanego w poleceniu i jest finansowane z budżetu państwa lub innych źródeł wskazanych w poleceniu.
2. Wykonywanie zadań objętych poleceniem, o którym mowa w art. 7a ust. 2, wydanym w stosunku do podmiotów, o których mowa w art. 7a ust. 2 pkt 3, następuje na podstawie umowy zawartej z podmiotem wskazanym w poleceniu przez ministra wydającego polecenie.
3. W przypadku niezawarcia umowy, o której mowa w ust. 1 lub 2, zadania objęte poleceniem są wykonywane na podstawie polecenia, o którym mowa w art. 7a ust. 1 lub 2.”;
2) uchyla się art. 7ba i art. 7bb;
3) art. 7bc otrzymuje brzmienie:
„Art. 7bc. 1. Jeżeli w stosunku do tego samego podmiotu wydano polecenie zarówno na podstawie art. 7a ust. 1, jak i 2, a wykonanie ich obu jest niemożliwe, znacząco utrudnione lub uniemożliwiłoby prawidłowe funkcjonowanie podmiotu będącego adresatem polecenia, wiążące wobec podmiotu jest polecenie wydane na podstawie art. 7a ust. 1.
2. W sytuacji, o której mowa w ust. 1, Prezes Rady Ministrów, z własnej inicjatywy lub na wniosek podmiotu będącego adresatem poleceń, uchyla polecenie wydane na podstawie art. 7a ust. 2.”;
4) w art. 7c ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Do zamówień na usługi lub dostawy niezbędne do realizacji poleceń, o których mowa w art. 7a ust. 1 oraz 2, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1320).”.
1) po art. 9a dodaje się art. 9b w brzmieniu:
„Art. 9b. W przypadku inwestorów będących właścicielem lub zarządcą budynku wielorodzinnego, uszkodzonego na skutek powodzi w rozumieniu art. 16 pkt 43 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2024 r. poz. 1087 i 1089), nie stosuje się art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, 2 i 3, art. 8 pkt 3 i art. 21 ust. 1, jeżeli wniosek o przyznanie premii remontowej złożono w terminie nie dłuższym niż jeden rok, licząc od dnia uszkodzenia tego budynku, a szkody dotyczące tego budynku oszacowano na poziomie uszkodzeń wynoszącym co najmniej 5 % wartości tego budynku, pomniejszonej o wartość lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.”;
2) w art. 14 w ust. 2 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
„7) dokumenty potwierdzające uszkodzenie budynku na skutek powodzi – w przypadku, o którym mowa w art. 9b.”;
3) w art. 24:
a) w ust. 1 po pkt 1b dodaje się pkt 1c w brzmieniu:
„1c) środki rezerwy celowej, o której mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi (Dz. U. z 2024 r. poz. 654 i 1473);”,
b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:
„3. Składające się na Fundusz środki rezerwy celowej, o której mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi, przeznacza się wyłącznie na premie udzielane zgodnie z art. 28a ustawy z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi.
4. Przekazane w danym roku do Funduszu środki rezerwy celowej, o której mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi, i niewykorzystane w tym roku przeznacza się na wypłatę przyznanych w tym roku i niewypłaconych premii udzielanych zgodnie z art. 28a tej ustawy.”.
„4a. Zadania polegające na zapobieganiu skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięciu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1897) w turystyce nie mogą być finansowane ze środków, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2.
4b. Do dotacji celowych dla jednostek samorządu terytorialnego na realizację przez nie zadań, o których mowa w ust. 4, w zakresie zapobiegania skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej oraz zadań polegających na zapobieganiu tym skutkom lub ich usunięciu w turystyce, nie stosuje się limitu kwoty dotacji, o którym mowa w art. 128 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1270, z późn. zm.5)).”.
„22. W postępowaniach dotyczących udzielania zgód wodnoprawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi nie stosuje się przepisów ust. 14, 16 i 17.
23. W postępowaniach dotyczących udzielania zgód wodnoprawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi, dla wskazania przebiegu granic działek ewidencyjnych między gruntami tworzącymi dna i brzegi cieków naturalnych, jezior oraz innych naturalnych zbiorników wodnych a gruntami przyległymi stosuje się procedury określone w przepisach wydanych na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne.”.
1) we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „6210 mln zł” zastępuje się wyrazami „7210 mln zł”;
2) w pkt 7 wyrazy „1000 mln zł” zastępuje się wyrazami „2000 mln zł”.
1) w art. 4:
a) w ust. 1 po pkt 2d dodaje się pkt 2e w brzmieniu:
„2e) budowie, przebudowie lub remoncie dróg krajowych w miastach na prawach powiatu, dróg wojewódzkich, dróg powiatowych lub dróg gminnych, zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku powodzi we wrześniu 2024 r. lub osunięcia ziemi będącego jej skutkiem, zwane dalej „zadaniami powodziowymi”;”,
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Dofinansowanie realizacji zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 1–2b i 2c w zakresie zadań dojazdowych do stref, oraz w pkt 2d i 2e, nie obejmuje kosztów nabywania nieruchomości pod pasy drogowe.”;
2) w art. 6 w ust. 1 wyrazy „art. 4 ust. 1 pkt 1–2d” zastępuje się wyrazami „art. 4 ust. 1 pkt 1–2e”;
3) w art. 7 w ust. 1 po pkt 2d dodaje się pkt 2e w brzmieniu:
„2e) dofinansowanie zadań powodziowych;”;
4) w art. 9c w ust. 1 po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu:
„6a) art. 36y ust. 1,”;
5) w art. 11:
a) w ust. 2 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:
„5a) powodziowe;”,
b) w ust. 3 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:
„5a) powodziowych w terminach wynikających z umów, o których mowa w art. 36y ust. 1;”;
6) po art. 16d dodaje się art. 16e w brzmieniu:
„Art. 16e. Jednostka samorządu terytorialnego może otrzymać ze środków Funduszu środki na zadanie powodziowe w wysokości 100 % kosztów realizacji tego zadania, nie więcej niż 100 mln zł.”;
7) po art. 36t dodaje się art. 36u–36y w brzmieniu:
„Art. 36u. Dofinansowanie ze środków Funduszu może być przekazane na zadania powodziowe na podstawie sporządzonej przez właściwego wojewodę listy dróg zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku powodzi we wrześniu 2024 r. lub osunięcia ziemi będącego jej skutkiem zlokalizowanych w gminach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi (Dz. U. z 2024 r. poz. 654 i 1473).
Art. 36v. 1. Nabór wniosków o dofinansowanie zadań powodziowych przeprowadza minister właściwy do spraw transportu odrębnie dla zadań powodziowych polegających na remoncie dróg, o których mowa w art. 36u, oraz odrębnie dla zadań powodziowych polegających na budowie lub przebudowie dróg, o których mowa w art. 36u.
2. Dofinansowanie na zadania powodziowe polegające na remoncie dróg, o których mowa w art. 36u, może być udzielane w latach 2024–2026.
3. Dofinansowanie na zadania powodziowe polegające na budowie lub przebudowie dróg, o których mowa w art. 36u, może być udzielane w latach 2024–2030.
4. Minister właściwy do spraw transportu informuje o naborze wniosków o dofinansowanie zadań powodziowych za pośrednictwem Biuletynu Informacji Publicznej urzędu go obsługującego, wskazując w szczególności:
1) miejsce i sposób składania wniosków o dofinansowanie zadań powodziowych;
2) wysokość środków przeznaczonych na dofinansowanie zadań powodziowych ustaloną przez ministra właściwego do spraw transportu;
3) wymogi formalne, które powinien spełniać wniosek o dofinansowanie zadań powodziowych, oraz jego wzór.
5. Do informacji o naborze wniosków o dofinansowanie zadań powodziowych przepis art. 21 ust. 8 stosuje się odpowiednio.
6. Do wniosków o dofinansowanie zadań powodziowych przepisy art. 33 ust. 4–6 stosuje się odpowiednio.
Art. 36w. 1. Minister właściwy do spraw transportu umieszcza zadanie powodziowe na liście zadań powodziowych do dofinansowania ze środków Funduszu, w przypadku gdy wniosek o dofinansowanie, o którym mowa w art. 36v ust. 1, dotyczy zadania, o którym mowa w art. 36u.
2. Lista, o której mowa w ust. 1, sporządzana jest według kolejności wpływu wniosków o dofinansowanie, o których mowa w art. 36v ust. 1. W przypadku wniosku o dofinansowanie, o którym mowa w art. 36v ust. 1, co do którego minister właściwy do spraw transportu wezwał wnioskodawcę do jego uzupełnienia lub poprawienia, za datę wpływu uznaje się dzień, w którym wniosek został uzupełniony lub poprawiony.
3. Minister właściwy do spraw transportu udostępni w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra listę, o której mowa w ust. 1.
4. Na podstawie listy, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw transportu udziela dofinansowania na zadanie powodziowe ze środków Funduszu do wysokości środków przeznaczonych na dofinansowanie zadań powodziowych ustalonych w planie finansowym Funduszu.
5. Lista, o której mowa w ust. 1, w odniesieniu do zadań na niej umieszczonych, może ulec zmianie wyłącznie w przypadku:
1) rezygnacji wnioskodawcy z udzielonego dofinansowania;
2) zmniejszenia wysokości dofinansowania w wyniku przeprowadzonego postępowania o udzielenie zamówienia na realizację zadania objętego wnioskiem o dofinansowanie, o którym mowa w art. 36v ust. 1;
3) gdy umowa o dofinansowanie nie została zawarta w wyniku niespełnienia przez wnioskodawcę wymogów formalnych zawartych w informacji o naborze, które powinien spełnić wnioskodawca po zakończeniu naboru wniosków o dofinansowanie, a przed podpisaniem umowy o dofinansowanie, na podstawie art. 36v ust. 4.
Art. 36x. Do procedury udzielania dofinansowania zadań powodziowych ze środków Funduszu, w tym składania wniosków o dofinansowanie, o których mowa w art. 36v ust. 1, oraz sporządzania listy, o której mowa w art. 36w ust. 1, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, z wyjątkiem przepisów dotyczących doręczeń i sposobu obliczania terminów.
Art. 36y. 1. Minister właściwy do spraw transportu zawiera umowę z wnioskodawcą o udzielenie dofinansowania zadania powodziowego. Przepisy art. 28 ust. 1a–3 oraz 4–6 stosuje się odpowiednio.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, wygasa z mocy prawa, jeśli wnioskodawca nie rozpocznie w terminie 90 dni od dnia jej zawarcia:
1) robót budowlanych w celu realizacji zadania objętego wnioskiem o dofinansowanie, o którym mowa w art. 36v ust. 1 – w przypadku gdy roboty te nie są objęte postępowaniem o udzielenie zamówienia publicznego;
2) postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na realizację zadania objętego wnioskiem o dofinansowanie, o którym mowa w art. 36v ust. 1 – w pozostałych przypadkach.
3. Do dofinansowania udzielonego na zadanie powodziowe przepisy art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 31 stosuje się odpowiednio, przy czym ilekroć w tych przepisach jest mowa o wojewodzie, rozumie się przez to ministra właściwego do spraw transportu.
4. W terminie do dnia 30 kwietnia danego roku minister właściwy do spraw transportu przedstawia Prezesowi Rady Ministrów zbiorcze sprawozdanie z realizacji zadań powodziowych, na które zostało udzielone dofinansowanie, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego.”;
8) w art. 38 w ust. 1 wyrazy „art. 4 ust. 1 pkt 1–2d” zastępuje się wyrazami „art. 4 ust. 1 pkt 1–2e”.
1) w art. 20 w ust. 1:
a) we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „1 523 700 tys. zł” zastępuje się wyrazami „1 659 700 tys. zł”,
b) pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) 2024 r. – 305 600 tys. zł;”;
2) w art. 21 w ust. 1:
a) we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „144 400 tys. zł” zastępuje się wyrazami „163 500 tys. zł”,
b) pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) 2024 r. – 35 200 tys. zł;”;
3) w art. 22 w ust. 1:
a) we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „27 000 tys. zł” zastępuje się wyrazami „28 500 tys. zł”,
b) pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) 2024 r. – 4 500 tys. zł;”;
4) w art. 23 w ust. 1:
a) we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „977 100 zł” zastępuje się wyrazami „1 068 100 tys. zł”,
b) pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) 2024 r. – 199 800 tys. zł;”.
1) w art. 15kb po ust. 16 dodaje się ust. 16a w brzmieniu:
„16a. Pochodzące ze źródeł, o których mowa w ust. 2 pkt 2, oraz niewykorzystane na wypłaty, o których mowa w art. 15ka ust. 1, środki Funduszu Zwrotów do wysokości środków pieniężnych z poprzednich okresów podlegają wpłacie do Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej, o którym mowa w art. 86 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 227 oraz z 2024 r. poz. 1473).”;
2) w art. 15kc po ust. 14a dodaje się ust. 14b i 14c w brzmieniu:
„14b. Fundusz Pomocowy może wypłacać organizatorom turystyki dotacje z powodu ogłoszenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanu klęski żywiołowej uznanej, w drodze komunikatu, o którym mowa w ust. 14a, za nadzwyczajne i nieuniknione okoliczności, o których mowa w art. 4 pkt 15 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych, przy czym łączna wartość przyznanych dotacji nie może przekroczyć 20 % środków zgromadzonych na rachunku, o którym mowa w ust. 1, na koniec miesiąca poprzedzającego ogłoszenie komunikatu. Warunkiem uruchomienia wypłat jest zawarcie informacji o dotacjach w komunikacie, o którym mowa w ust. 14a.
14c. Minister właściwy do spraw turystyki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb udzielania przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny dotacji, o których mowa w ust. 14b, oraz ich maksymalną wysokość, biorąc pod uwagę zapewnienie jawności i przejrzystości gospodarowania środkami Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego.”.
„Art. 4a. 1. W przypadku wprowadzenia na obszarze kraju albo jego części stanu nadzwyczajnego minister właściwy do spraw oświaty i wychowania może zlecić Instytutowi realizację zadań z zakresu oświaty i wychowania związanych z zapewnieniem dzieciom i młodzieży kształcenia i opieki na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obowiązywania tego stanu oraz do 6 miesięcy po jego zakończeniu, w szczególności zadań w ramach programów i przedsięwzięć, o których mowa w art. 90u ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2024 r. poz. 750, 854 i 1473). Na realizację tych zadań Instytut otrzymuje dotację celową z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw oświaty i wychowania.
2. Przy realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, Instytut może, na podstawie umów, współpracować z organizacjami pozarządowymi oraz podmiotami, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2023 r. poz. 571 oraz z 2024 r. poz. 834).
3. Instytut realizuje zadania, o których mowa w ust. 1, samodzielnie lub zleca ich realizację podmiotom wyłonionym w drodze otwartego konkursu ofert lub w drodze naboru wniosków w trybie ciągłym.”.
„Art. 23a. 1. Fundusz może udzielać jednostkom samorządu terytorialnego oraz samorządowym osobom prawnym, które realizują przedsięwzięcia w zakresie usuwania skutków powodzi na obszarze gmin określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi (Dz. U. z 2024 r. poz. 654 i 1473) w związku z powodzią we wrześniu 2024 r.:
1) gwarancji i poręczeń,
2) wsparcia, w tym w formach bezzwrotnych
– zwanych dalej „wsparciem nadzwyczajnym”.
2. Wsparcie nadzwyczajne może być udzielone na realizację przedsięwzięć określonych w ust. 1 polegających na rozbiórce, odbudowie, przebudowie, nadbudowie lub remoncie zniszczonych lub uszkodzonych budynków użyteczności publicznej oraz zniszczonej lub uszkodzonej infrastruktury technicznej.
3. Szczegółowe warunki udzielenia wsparcia nadzwyczajnego, w tym jego formę, wysokość, zasady rozliczeń oraz obowiązki sprawozdawcze, określa umowa zawarta między Funduszem a jednostką samorządu terytorialnego lub samorządową osobą prawną otrzymującą wsparcie nadzwyczajne.
4. Umowy, o których mowa w ust. 3, mogą być zawierane do dnia 31 grudnia 2026 r.
5. Do wsparcia nadzwyczajnego nie stosuje się przepisów art. 2 ust. 2, art. 3 i art. 8–10.
6. Finansowanie uzyskane przez Fundusz na skutek przekazania skarbowych papierów wartościowych, o których mowa w art. 12 ust. 1, lub udzielenia poręczeń lub gwarancji, o których mowa w art. 13 ust. 1, może być również przeznaczone na udzielanie wsparcia nadzwyczajnego.
7. Zmiana sposobu wykorzystania finansowania i środków, o których mowa w ust. 6, wymaga uzyskania zgody ministra właściwego do spraw finansów publicznych.”.
1) w tytule ustawy w ogólnym określeniu przedmiotu ustawy skreśla się wyrazy „uczniów i”;
2) w art. 1 skreśla się wyrazy „uczniom i”;
3) w art. 2:
a) w ust. 1 uchyla się pkt 1,
b) w ust. 3:
– uchyla się pkt 1,
– pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) przekazaniu nauczycielom jednorazowych świadczeń w formie bonów na zakup komputerów przenośnych typu laptop, zwanych dalej „laptopami” lub laptopów przeglądarkowych, zwanych dalej „bonami”.”;
4) uchyla się art. 3 i art. 4;
5) w art. 5:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Minister właściwy do spraw informatyzacji prowadzi ewidencję zakupionych i przekazanych laptopów organom prowadzącym szkołę, o których mowa w art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 900), zwanym dalej „organami prowadzącymi szkołę”.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:
„1a. Ilekroć w ustawie jest mowa o organie prowadzącym szkołę, w przypadku szkoły artystycznej prowadzonej przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego należy przez to rozumieć również specjalistyczną jednostkę nadzoru, o której mowa w art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe.
1b. Dyrektor specjalistycznej jednostki nadzoru, o której mowa w art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, może upoważnić dyrektora szkoły artystycznej, o której mowa w ust. 1a, do realizacji określonych w ustawie zadań organu prowadzącego szkołę.”;
6) uchyla się art. 6–9.
2. Wnioski dysponentów dotyczące uruchomienia środków, o których mowa w ust. 1, są składane najpóźniej 3 dni robocze przed upływem terminu wskazanego w ust. 1.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do województw, na których terenie znajdują się gminy poszkodowane, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1.
4. Do rezerw uruchomionych zgodnie z ust. 1:
1) nie stosuje się art. 170 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;
2) termin wskazany w art. 154 ust. 8 zdanie pierwsze ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych ulega wydłużeniu do dnia 15 grudnia 2024 r.
1) tworzone tymczasowe lokalizacje prowadzenia zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych, podporządkowane organizacyjnie odpowiednio przedszkolu, innej formie wychowania przedszkolnego, szkole albo placówce;
2) wyznaczone tymczasowe siedziby przedszkola, innej formy wychowania przedszkolnego, szkoły lub placówki.
2. Tymczasowa lokalizacja lub tymczasowa siedziba, o których mowa w ust. 1, mogą funkcjonować nie dłużej niż do dnia 31 sierpnia 2026 r.
3. Utworzenie tymczasowej lokalizacji lub tymczasowej siedziby, o których mowa w ust. 1, następuje w drodze zarządzenia odpowiednio wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starosty albo marszałka województwa, po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty.
4. Opinię, o której mowa w ust. 3, kurator oświaty wydaje w terminie 3 dni roboczych.
5. Zarządzenie, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
1) nazwę i adres siedziby przedszkola, innej formy wychowania przedszkolnego, szkoły albo placówki, której będzie podporządkowana organizacyjnie tymczasowa lokalizacja lub w której wyznaczona będzie tymczasowa siedziba, o których mowa w ust. 1;
2) adres odpowiednio tymczasowej lokalizacji lub tymczasowej siedziby, o których mowa w ust. 1;
3) okres funkcjonowania odpowiednio tymczasowej lokalizacji lub tymczasowej siedziby, o których mowa w ust. 1.
6. Do tworzenia i likwidacji odpowiednio tymczasowej lokalizacji lub tymczasowej siedziby, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 89 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 737 i 854).
7. Do utworzenia tymczasowej lokalizacji lub tymczasowej siedziby, o których mowa w ust. 1, w budynkach użyteczności publicznej, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2024 r. poz. 725, 834 i 1222), nie stosuje się przepisów art. 71 i art. 71a tej ustawy.
2. W okresie czasowego ograniczenia lub czasowego zawieszenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty, o którym mowa w ust. 1, faktyczna niemożność świadczenia pracy młodocianych pracowników w związku z powodzią stanowi podstawę usprawiedliwienia nieobecności młodocianego pracownika w pracy i zaliczenia młodocianemu pracownikowi tego okresu do okresu przygotowania zawodowego u pracodawcy.
2. Zamawiający, w terminie 30 dni od dnia udzielenia zamówienia, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza w Biuletynie Zamówień Publicznych informację o udzieleniu tego zamówienia, w której podaje:
1) nazwę (firmę) i adres siedziby zamawiającego;
2) datę i miejsce zawarcia umowy lub informację o zawarciu umowy drogą elektroniczną;
3) opis przedmiotu umowy, z wyszczególnieniem odpowiednio ilości rzeczy lub innych dóbr oraz zakresu usług;
4) cenę albo cenę maksymalną, jeżeli cena nie jest znana w chwili zamieszczenia ogłoszenia;
5) wskazanie okoliczności faktycznych uzasadniających udzielenie zamówienia bez zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych;
6) nazwę (firmę) podmiotu albo imię i nazwisko osoby, z którymi została zawarta umowa.
2. Wniosek o zwrot opłaty składa się do przewodniczącego komisji egzaminacyjnej, przed którą kandydat miał przystąpić do egzaminu. Opłata podlega zwrotowi w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku.
1) wpłata z Turystycznego Funduszu Zwrotów, o której mowa w art. 15kb ust. 16a ustawy zmienianej w art. 20 oraz
2) wpłaty z budżetu państwa przekazane przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej.
2. Wydatki Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej pokrywane ze środków, o których mowa w ust. 1, są przeznaczone na zadania polegające na zapobieganiu skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięciu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1897) w turystyce.
3. Wpłaty z budżetu państwa, o których mowa w art. 34 ust. 1 pkt 2, w zakresie w jakim są one przeznaczane na zadania polegające na zapobieganiu skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięciu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej, mogą być przeznaczone na sprawy z zakresu kultury fizycznej.
1) publiczne szkoły podstawowe, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe,
2) publiczne szkoły artystyczne realizujące kształcenie ogólne w zakresie szkoły podstawowej,
3) publiczne szkoły podstawowe w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, o których mowa w art. 8 ust. 12 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe,
4) publiczne szkoły ponadpodstawowe dla dzieci i młodzieży (licea ogólnokształcące, technika, branżowe szkoły I stopnia) oraz publiczne branżowe szkoły II stopnia, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, oraz szkoły artystyczne realizujące kształcenie ogólne w zakresie liceum ogólnokształcącego,
5) publiczne szkoły ponadpodstawowe dla dzieci i młodzieży w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, o których mowa w art. 8 ust. 12 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe
– zwane dalej „szkołami”;
6) publiczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne, o których mowa w art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, zwane dalej „placówkami”.
2. Wyboru organu prowadzącego szkołę lub placówkę, któremu zostaną przekazane laptopy, dokonuje minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w uzgodnieniu z jednostkami samorządu terytorialnego, mając na uwadze stan klęski żywiołowej. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania dokonując wyboru organu prowadzącego szkołę lub placówki określa jednocześnie listę szkół i placówek wybranych do udzielenia wsparcia, o którym mowa w ust. 1.
3. W przypadku gdy po udzieleniu wsparcia, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw informatyzacji będzie dysponował laptopami stanowiącymi nadwyżkę, o której mowa w art. 4 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 23 w brzmieniu dotychczasowym, oraz laptopami, zakupionymi i nieprzekazanymi uczniom klasy objętej wsparciem, o którym mowa w art. 2 ust. 3 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 23 w brzmieniu dotychczasowym, minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w uzgodnieniu z jednostkami samorządu terytorialnego może wskazać do udzielenia pomocy organy prowadzące szkoły inne, niż określone w ust. 2, biorąc pod uwagę kryterium infrastrukturalne.
4. Przez kryterium infrastrukturalne rozumie się liczbę komputerów, w tym laptopów, przypadającą na jednego ucznia danej szkoły, stanowiącą iloraz liczby komputerów, w tym laptopów, posiadanych przez szkołę i przeznaczonych do użytkowania przez uczniów oraz liczby uczniów tej szkoły, z dokładnością do trzech miejsc po przecinku.
5. W przypadku nierozdysponowania laptopów na podstawie ust. 3, wyboru organu prowadzącego szkołę, o którym mowa w ust. 1, dokonuje minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, biorąc pod uwagę umotywowany wniosek organu prowadzącego szkołę, uwzględniający działanie siły wyższej.
6. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania przekazuje ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji listę organów prowadzących szkołę lub placówkę wybranych do udzielenia wsparcia, o którym mowa w ust. 1, zawierającą:
1) nazwę i adres organu prowadzącego szkołę lub placówkę, a w przypadku, gdy organem prowadzącym szkołę lub placówkę jest osoba fizyczna – imię i nazwisko oraz adres tej osoby;
2) numer identyfikacji podatkowej (NIP), numer identyfikacyjny organu w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON) organu prowadzącego szkołę lub placówkę, a w przypadku, gdy organem prowadzącym szkołę lub placówkę jest osoba fizyczna – numer PESEL tej osoby, jeśli dotyczy;
3) adres poczty elektronicznej organu prowadzącego szkołę lub placówkę;
4) numer telefonu organu prowadzącego szkołę lub placówkę;
5) numer telefonu oraz adres poczty elektronicznej osoby wyznaczonej do kontaktu w sprawie odbioru laptopów;
6) imię i nazwisko oraz stanowisko osoby reprezentującej organ prowadzący szkołę lub placówkę i upoważnionej do podpisania umowy i protokołów odbioru;
7) liczbę laptopów przypadającą na organ prowadzący szkołę lub placówkę, w podziale na poszczególne szkoły lub placówki.
7. Dane, o których mowa w ust. 6 pkt 1–4, minister właściwy do spraw oświaty i wychowania uzyskuje z systemu informacji oświatowej.
8. Przekazanie laptopów organom prowadzącym szkoły lub placówki, objętych wsparciem, następuje na podstawie umowy przekazania laptopów zawartej przez ministra właściwego do spraw informatyzacji z właściwym organem prowadzącym szkołę lub placówkę.
9. Umowa przekazania laptopów zawiera następujące elementy:
1) strony umowy;
2) przedmiot umowy;
3) imię i nazwisko osoby wyznaczonej do realizacji umowy w imieniu ministra właściwego do spraw informatyzacji;
4) imię i nazwisko osoby wyznaczonej do realizacji umowy w imieniu organu prowadzącego szkołę lub placówkę, o którym mowa w ust. 1;
5) imię i nazwisko oraz funkcję albo stanowisko służbowe osoby wyznaczonej przez organ prowadzący szkołę lub placówkę, o którym mowa w ust. 1, do odbioru przedmiotu umowy;
6) określenie formy zawarcia umowy;
7) datę zawarcia umowy.
10. Minister właściwy do spraw informatyzacji udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej wzór umowy przekazania laptopów.
11. Laptopy, przekazane do organów prowadzących szkołę lub placówkę na podstawie umowy, o której mowa w ust. 8, stają się własnością organu prowadzącego szkołę lub placówkę. Laptopy mogą być przekazane do nieodpłatnego użyczenia odpowiednio przez uczniów lub pracowników tych szkół lub placówek na podstawie umowy, która określa w szczególności warunki ich użyczenia i termin zwrotu.
12. Laptop użyczany jest na wniosek odpowiednio rodziców ucznia, jego opiekunów prawnych, rodziców zastępczych, osób prowadzących rodzinny dom dziecka, opiekunów faktycznych w rozumieniu ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2024 r. poz. 421 i 858) albo pracowników szkół lub placówek.
13. Przepisy ust. 11 i 12 stosuje się do osób oraz podmiotów sprawujących pieczę zastępczą nad dzieckiem, które jest uczniem objętym wsparciem.
14. Umowę, protokoły odbioru i inne dokumenty niezbędne do przeprowadzenia procesu przekazania laptopów sporządza się w postaci elektronicznej i opatruje kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym.
15. Laptopy przekazane do organów prowadzących szkołę lub placówkę, o których mowa w ust. 1, na podstawie ust. 2, 3 i 5, podlegają wpisowi do ewidencji, o której mowa w art. 5 ustawy zmienianej w art. 23. Przepisu art. 5 ust. 2 pkt 1 i 4 ustawy zmienianej w art. 23 nie stosuje się.
16. Zakres danych wymaganych i przetwarzanych w ramach przekazywania laptopów do organów prowadzących szkoły lub placówki, o których mowa w ust. 1, musi być zgodny z zasadami dotyczącymi przetwarzania danych osobowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a–c rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.7)), oraz nie wykraczać poza zakres danych wskazanych w ust. 6 i 9.
17. Minister właściwy do spraw informatyzacji może zlecić zadanie polegające na przekazywaniu laptopów do organów prowadzących szkoły lub placówki, o których mowa w ust. 1, w części albo w całości, jednostce mu podległej lub przez niego nadzorowanej.
18. W przypadku realizacji zadania, w części albo w całości, przez jednostkę podległą lub nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw informatyzacji, będącą instytutem badawczym w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2024 r. poz. 534), środki finansowe na realizację tego zadania są przekazywane w formie dotacji celowej, na podstawie umowy zawartej między ministrem właściwym do spraw informatyzacji a instytutem badawczym.
2. Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest złożenie w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oświadczenia o poniesieniu szkody na skutek klęski żywiołowej, o której mowa w ust. 1. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
3. Skutki finansowe w wysokości zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek, o których mowa w ust. 1, są finansowane ze środków Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego lub w formie dotacji z budżetu państwa.
4. Do zwalniania z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników oraz na ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się art. 29 ust. 13 i 16 oraz art. 52 ust. 2 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1270, z późn. zm.8)).
2. Projekty, o których mowa w ust. 1, podlegają uzgodnieniu w zakresie finansowym z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
1) wydłuża się do 60 dni terminy określone w art. 73aa ust. 1 i 2 i art. 78 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1251);
2) wydłuża się do 120 dni termin określony w art. 73aa ust. 3 ustawy, o której mowa w pkt 1;
3) art. 140mb ustawy, o której mowa w pkt 1, stosuje się z uwzględnieniem terminów określonych w pkt 1 i 2.
2. Czasowa rejestracja pojazdu, o której mowa w ust. 1, zachowuje ważność w okresie do 14 dni od dnia zakończenia obowiązywania stanu klęski żywiołowej, jeżeli pojazd odpowiada warunkom określonym w art. 66 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.
2. Przyznane środki na utworzenie stanowiska pracy lub na finansowanie kosztów płacy, o których mowa w art. 26g ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, mogą zostać umorzone w całości lub w części wraz z odsetkami, jeżeli miejsca pracy uległy zniszczeniu na skutek powodzi.
3. Podmiotom, którym umorzono środki, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługuje prawo ponownego złożenia wniosku o przyznanie tych środków.
4. Umorzeń, o których mowa w ust. 1 i 2, dokonuje starosta na wniosek poszkodowanego podmiotu złożony w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1.
1) licencji, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym,
2) licencji, o której mowa w art. 5b ust. 2 pkt 1 ustawy, o której mowa w pkt 1,
3) zezwoleń, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy, o której mowa w pkt 1
– upływa w okresie obowiązywania stanu klęski żywiołowej, ważność tych licencji i zezwoleń ulega przedłużeniu do dnia upływu 30 dni od dnia zakończenia obowiązywania stanu klęski żywiołowej.
2. Przepisy ust. 1 pkt 1 i 2 stosuje się do dokumentów wydawanych przez organy właściwe dla obszaru, na którym obowiązuje stan klęski żywiołowej.
3. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się do zezwoleń, których przebieg trasy przewozów w całości lub części obejmuje obszar obowiązywania stanu klęski żywiołowej.
2. Dofinansowanie działalności centrum integracji społecznej, w szczególności, o którym mowa w art. 8 ust. 1 oraz art. 10 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym, lub klubu integracji społecznej nie ulega obniżeniu w związku z zawieszeniem zajęć, o którym mowa w ust. 1.
3. W przypadku zawieszenia zajęć, o którym mowa w ust. 1, uczestnikowi centrum integracji społecznej przysługuje świadczenie integracyjne, o którym mowa w art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym, w pełnej wysokości.
4. W przypadku zawieszenia zajęć, o którym mowa w ust. 1, trwającego łącznie dłużej niż 3 miesiące, kierownik centrum integracji społecznej, na wniosek lub po zasięgnięciu opinii pracownika socjalnego centrum integracji społecznej, może przedłużyć okres uczestnictwa w zajęciach w centrum integracji społecznej o okres tego zawieszenia. Za przedłużony okres uczestnictwa przysługuje świadczenie integracyjne na zasadach określonych w ust. 3 oraz w art. 15 ust. 4–7a ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym.
5. Polecenie, o którym mowa w ust. 1, jest wydawane w drodze decyzji administracyjnej i podlega natychmiastowemu wykonaniu z chwilą doręczenia lub ogłoszenia oraz nie wymaga uzasadnienia.
6. Polecenie, o którym mowa w ust. 1, może być uchylane lub zmieniane, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony, a uchylenie lub zmiana polecenia nie wymaga zgody stron.
7. Polecenie, o którym mowa w ust. 1, może być wydawane także ustnie, pisemnie w formie adnotacji, telefonicznie, za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2020 r. poz. 344 oraz z 2024 r. poz. 1222) lub za pomocą innych środków łączności. Istotne okoliczności takiego załatwienia sprawy utrwalane są w formie protokołu.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, niewykonanie planu działań, nieosiągnięcie rezultatów lub innych założeń przedsięwzięcia lub nieutrzymanie trwałości założonych w umowie, na podstawie której wsparto działalność podmiotu, nie może skutkować uznaniem wsparcia w tej części za wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem, pobrane nienależnie lub w nadmiernej wysokości i podlegające zwrotowi.
1) tworzone tymczasowe lokalizacje prowadzenia zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych, podporządkowane organizacyjnie odpowiednio przedszkolu, innej formie wychowania przedszkolnego, szkole albo placówce;
2) wyznaczone tymczasowe siedziby przedszkola, innej formy wychowania przedszkolnego, szkoły lub placówki.
2. Tymczasowa lokalizacja lub tymczasowa siedziba, o których mowa w ust. 1, mogą funkcjonować nie dłużej niż do dnia 31 sierpnia 2026 r.
3. O utworzeniu tymczasowej lokalizacji lub tymczasowej siedziby, o których mowa w ust. 1, decyduje organ prowadzący odpowiednio przedszkole, inną formę wychowania przedszkolnego oraz szkołę i placówkę, po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty i za zgodą odpowiedniego organu rejestrującego, o którym mowa w art. 2 pkt 16 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o finansowaniu zadań oświatowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 754).
4. Tworzenie i likwidacja odpowiednio tymczasowej lokalizacji lub tymczasowej siedziby, o których mowa w ust. 1, nie wymaga zmiany odpowiednio zezwolenia lub umowy, o których mowa w ust. 1.
2. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, wydawane jest na podstawie oświadczenia o sytuacji życiowej składanego przez osobę kierowaną do centrum integracji społecznej.
3. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, może być wydane w okresie do dnia 31 marca 2025 r.
4. Okres uczestnictwa w zajęciach osoby skierowanej do centrum integracji społecznej w trybie określonym w ust. 1–3 może trwać do 6 miesięcy.
5. Okres, o którym mowa w ust. 4, może zostać przedłużony o dodatkowy okres, nieprzekraczający 12 miesięcy, na wniosek kierownika centrum integracji społecznej lub uczestnika, po uprzednim przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego przez pracownika socjalnego ośrodka pomocy społecznej, a w przypadku przekształcenia ośrodka pomocy społecznej w centrum usług społecznych na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych – przez pracownika centrum usług społecznych.
2. W zamian za czas służby przekraczający 40 godzin tygodniowo funkcjonariuszom, o których mowa w ust. 1, przysługuje po zakończeniu okresu, o którym mowa w ust. 1, rekompensata pieniężna.
3. Rekompensata, o której mowa w ust. 2, jest wypłacana ze środków budżetu państwa w terminie do dnia 31 grudnia 2024 r.
4. Do przedłużenia czasu służby odpowiednio funkcjonariuszy:
1) Policji – nie stosuje się przepisów art. 33 ust. 2, 2a, 3 i 4 ustawy zmienianej w art. 4;
2) Straży Granicznej – nie stosuje się przepisów art. 37 ust. 2, 2b–3a ustawy zmienianej w art. 5;
3) Państwowej Straży Pożarnej – nie stosuje się przepisów art. 10 ust. 1 pkt 12, art. 12 ust. 5 pkt 8, art. 13 ust. 6 pkt 17 i art. 35 ust. 9, 10 i 10b ustawy zmienianej w art. 6.
5. Do rekompensaty, o której mowa w ust. 2, stosuje się zasady, o których mowa w stosunku do funkcjonariuszy:
1) Policji – w art. 33 ust. 3a i ust. 3d pkt 2 ustawy zmienianej w art. 4;
2) Straży Granicznej – w art. 117c ust. 1, 2 i ust. 3 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 5;
3) Państwowej Straży Pożarnej – w art. 97c ust. 1 ustawy zmienianej w art. 6.
6. Rekompensata, o której mowa w ust. 2, przysługuje funkcjonariuszom, o których mowa w ust. 1, niezależnie od zajmowanego stanowiska służbowego, w tym również delegowanemu do pełnienia służby w innych instytucjach na podstawie odrębnych przepisów, w wymiarze odpowiadającym okresowi pełnienia służby przy realizacji zadań, o których mowa w ust. 1.
2. W 2024 r. przeznacza się dodatkowe środki z budżetu państwa w kwocie 25 mln zł na finansowanie powiększenia zasiłku, o którym mowa w ust. 1, z rezerwy celowej, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1.
2. Łączny wymiar urlopu udzielonego na podstawie ust. 1, urlopu udzielonego na podstawie art. 8a ustawy zmienianej w art. 1 oraz urlopu udzielonego na podstawie art. 1672 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 oraz z 2024 r. poz. 878 i 1222) nie może przekroczyć 8 dni.
2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, nie jest uwzględniany przy obliczaniu wysokości wynagrodzenia pracownika zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207 oraz z 2023 r. poz. 1667).
3. W 2024 r. na finansowanie dodatku, o którym mowa w ust. 1, przeznacza się dodatkowe środki z budżetu państwa w kwocie nie większej niż 7 mln zł z rezerwy celowej, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1.
2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc i mogą być zmieniane.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda
1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawę z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, ustawę z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej, ustawę z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, ustawę z dnia 28 września 1991 r. o lasach, ustawę z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów, ustawę z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu, ustawę z dnia 5 grudnia 2002 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów mieszkaniowych o stałej stopie procentowej, ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ustawę z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym, ustawę z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków, ustawę z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, ustawę z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne, ustawę z dnia 22 marca 2018 r. o zmianie ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych, ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz niektórych innych ustaw, ustawę z dnia 23 października 2018 r. o Rządowym Funduszu Rozwoju Dróg, ustawę z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin oraz niektórych innych ustaw, ustawę z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, ustawę z dnia 7 października 2022 r. o Instytucie Rozwoju Języka Polskiego im. świętego Maksymiliana Marii Kolbego, ustawę z dnia 13 stycznia 2023 r. o Funduszu Transformacji Województwa Śląskiego Spółce Akcyjnej oraz ustawę z dnia 7 lipca 2023 r. o wsparciu rozwoju kompetencji cyfrowych uczniów i nauczycieli.
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2023 r. poz. 556, 588, 641, 658, 760, 996, 1059, 1193, 1195, 1234, 1598, 1723 i 1860 oraz z 2024 r. poz. 850, 863, 879 i 1222.
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2023 r. poz. 1429, 1606, 1615, 1667, 1860 i 2760 oraz z 2024 r. poz. 858, 859, 863, 1222 i 1237.
4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2023 r. poz. 1273, 1407, 1429, 1641, 1693 i 1872 oraz z 2024 r. poz. 858 i 1089.
5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2023 r. poz. 1273, 1407, 1429, 1641, 1693 i 1872 oraz z 2024 r. poz. 858 i 1089.
6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2023 r. poz. 1273, 1407, 1429, 1641, 1693 i 1872 oraz z 2024 r. poz. 858 i 1089.
7) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 127 z 23.05.2018, str. 2 oraz Dz. Urz. UE L 74 z 04.03.2021, str. 35.
8) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2023 r. poz. 1273, 1407, 1429, 1641, 1693 i 1872 oraz z 2024 r. poz. 858 i 1089.
- Data ogłoszenia: 2024-10-04
- Data wejścia w życie: 2024-10-05
- Data obowiązywania: 2024-11-26
- USTAWA z dnia 22 marca 2018 r. o zmianie ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych, ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz niektórych innych ustaw
- USTAWA z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin oraz niektórych innych ustaw
- USTAWA z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym
- USTAWA z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych
- USTAWA z dnia 7 lipca 2023 r. o wsparciu rozwoju kompetencji cyfrowych uczniów i nauczycieli
- USTAWA z dnia 23 października 2018 r. o Rządowym Funduszu Rozwoju Dróg
- USTAWA z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji
- USTAWA z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji
- USTAWA z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych
- USTAWA z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA