Dziennik Ustaw - rok 2024 poz. 905

Na podstawie art. 36 § 1 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. – Prawo o prokuraturze (Dz. U. z 2024 r. poz. 390) zarządza się, co następuje:

1) w § 156 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Podejmując decyzję wskazaną w ust. 3 zdanie pierwsze i drugie, prokurator bada, czy wydatki, których zwrotu domaga się biegły, bezpośrednio dotyczyły wydanej przez biegłego opinii i czy były niezbędne dla jej wydania.”;

2) po § 198 dodaje się § 198a w brzmieniu:

„§ 198a. Oświadczenie określone w art. 266 § 1a zdanie czwarte k.p.k., zamieszcza się w protokole przyjęcia poręczenia majątkowego. W treści tego protokołu należy również zamieścić wzmiankę o uprzedzeniu osoby składającej to oświadczenie o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”;

3) po § 206 dodaje się § 206a w brzmieniu:

„§ 206a. 1. Kosztowności, książeczki oszczędnościowe, karty płatnicze i papiery wartościowe, zajęte przed wydaniem postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym, składa się do depozytu bankowego przed wydaniem tego postanowienia. Pokwitowanie przyjęcia do depozytu załącza się do akt sprawy.

2. Przepis ust. 1 stosuje się do innych niż kosztowności zajętych przedmiotów wartościowych, jeżeli nie zostały one oddane na przechowanie zgodnie z § 206 ust. 1.

3. Pieniądze zajęte przed wydaniem postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym wpłaca się na odpowiedni rachunek depozytowy, określony w art. 53a ustawy, przed wydaniem tego postanowienia. Dowód wpłaty na rachunek depozytowy załącza się do akt sprawy.

4. Jeżeli ze względów dowodowych konieczne jest zachowanie pieniędzy w postaci, w której zostały zajęte, przechowuje się je w sposób wskazany w ust. 1.

5. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do pieniędzy i innych zajętych na rachunku środków podejrzanego.”;

4) po § 210b dodaje się § 210c w brzmieniu:

„§ 210c. Przepisy niniejszego oddziału stosuje się odpowiednio do osoby niebędącej podejrzanym oraz jej mienia podlegającego zabezpieczeniu majątkowemu zgodnie z przepisami k.p.k.”;

5) w § 219 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) brak potrzeby ochrony praworządności lub interesu społecznego w kontynuowaniu ścigania z urzędu albo w objęciu ściganiem z urzędu.”;

6) w § 228 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W piśmie wskazanym w ust. 2 należy również zamieścić wzmiankę o złożeniu wniosku określonego w art. 49a § 1 lub 2 k.p.k.”;

7) § 234 otrzymuje brzmienie:

„§ 234. 1. Niewyrażenie sprzeciwu wobec wniosku oskarżonego określonego w art. 338a k.p.k. oraz wyrażenie zgody określonej w art. 387 § 2 k.p.k. jest możliwe jedynie wtedy, gdy oskarżony nie zaprzecza popełnieniu zarzuconego mu czynu, okoliczności popełnienia przestępstwa i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości, a proponowany wymiar kary lub innych środków jest zgodny z ustawowymi dyrektywami ich wymiaru.

2. Stanowisko prokuratora w przedmiocie wniosku oskarżonego określonego w art. 387 k.p.k. może zostać wyrażone ustnie do protokołu lub na piśmie.”;

8) § 258 i § 259 otrzymują brzmienie:

„§ 258. Jeżeli dowody zebrane w toku postępowania przygotowawczego nie potwierdzają oceny, o której mowa w art. 60 § 1 k.p.k., prokurator wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania z uwagi na brak potrzeby ochrony praworządności lub interesu społecznego w kontynuowaniu ścigania z urzędu. Przepis § 257 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

§ 259. Jeżeli w toku postępowania przygotowawczego wszczętego o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego okaże się, że czyn będący przedmiotem postępowania jest przestępstwem ściganym z oskarżenia prywatnego, a potrzeba ochrony praworządności lub interes społeczny nie wymaga ścigania z urzędu, prokurator wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania z uwagi na brak potrzeby ochrony praworządności lub interesu społecznego w objęciu ścigania z urzędu. W uzasadnieniu postanowienia należy wykazać brak w czynie znamion przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego oraz brak potrzeby ochrony praworządności lub interesu społecznego w ściganiu sprawcy z urzędu. Przepis § 257 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.”;

9) § 318 otrzymuje brzmienie:

„§ 318. W postępowaniu przed sądem prokurator sprawuje funkcję oskarżyciela publicznego albo uczestnika postępowania oraz podejmuje czynności zmierzające do prawidłowego i jednolitego stosowania prawa, chyba że ustawa stanowi inaczej. W tym celu:

1) bierze udział w rozprawach i posiedzeniach;

2) składa wnioski co do wymiaru kary i innych rozstrzygnięć;

3) zaskarża orzeczenia i zarządzenia, które uznaje za niesłuszne.”;

10) po § 319a dodaje się § 319b w brzmieniu:

„§ 319b. 1. Wniosek określony w art. 37 § 1 k.p.k. składa odpowiednio Prokurator Krajowy, naczelnik właściwego wydziału zamiejscowego, prokurator regionalny lub okręgowy. Prokurator rejonowy wniosek kieruje za pośrednictwem prokuratora okręgowego.

2. Wniosek wskazany w ust. 1 naczelnik właściwego wydziału zamiejscowego składa po uzyskaniu akceptacji Dyrektora Departamentu do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Krajowej.

3. W sprawach należących do właściwości sądów wojskowych wniosek wskazany w ust. 1 składa zastępca prokuratora okręgowego do spraw wojskowych. Zastępca prokuratora rejonowego do spraw wojskowych wniosek kieruje za pośrednictwem zastępcy prokuratora okręgowego do spraw wojskowych.”;

11) § 323 otrzymuje brzmienie:

„§ 323. 1. Prokurator w ramach głosów stron, po przedstawieniu istotnych okoliczności sprawy, omówieniu i ocenie dowodów, wskazuje na prawne i społeczne aspekty sprawy, uzasadniając kwalifikację prawną czynu, rodzaj i wymiar wnioskowanej kary, środków karnych i środków kompensacyjnych oraz innych rozstrzygnięć.

2. Występując w charakterze uczestnika postępowania na podstawie art. 55 § 5 k.p.k. prokurator w ramach głosów stron, po przedstawieniu istotnych okoliczności sprawy, wskazuje i uzasadnia rodzaj wnioskowanego rozstrzygnięcia.”.

Minister Sprawiedliwości: A. Bodnar