Dziennik Ustaw - rok 2024 poz. 326

1. Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1461) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 7 października 2015 r. w sprawie wymagań dotyczących zawartości siarki w paliwie żeglugowym, w tym sposobu jej oznaczania (Dz. U. poz. 1665), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych rozporządzeniem Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 20 lutego 2019 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wymagań dotyczących zawartości siarki w paliwie żeglugowym, w tym sposobu jej oznaczania (Dz. U. poz. 478).

2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity rozporządzenia nie obejmuje § 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 20 lutego 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań dotyczących zawartości siarki w paliwie żeglugowym, w tym sposobu jej oznaczania (Dz. U. poz. 478), który stanowi:

„§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.”.

Minister Infrastruktury: D. Klimczak

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej - gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2023 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. poz. 2725).

Załącznik do obwieszczenia Ministra Infrastruktury
z dnia 1 marca 2024 r. (Dz. U. poz. 326)

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY I ROZWOJU¹⁾

z dnia 7 października 2015 r.

w sprawie wymagań dotyczących zawartości siarki w paliwie żeglugowym, w tym sposobu jej oznaczania^2)I)

Na podstawie art. 13f ust. 3 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. z 2023 r. poz. 1072) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1. Zawartość siarki w paliwie żeglugowym używanym poza granicami obszarów kontroli emisji tlenków siarki (SO_x) określonych w załączniku VI do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczenia morza przez statki, 1973, sporządzonej w Londynie dnia 2 listopada 1973 r., zmienionej Protokołem uzupełniającym sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1987 r. poz. 101) oraz Protokołem uzupełniającym sporządzonym w Londynie dnia 26 września 1997 r. (Dz. U. z 2005 r. poz. 1679), zwanej dalej „Konwencją MARPOL”, z zastrzeżeniem wyjątków w nim określonych, na statku o polskiej przynależności nie może przekraczać:

1) 3,50% m/m;

2) 0,50% m/m od dnia 1 stycznia 2020 r.

2. Zawartość siarki w paliwie żeglugowym używanym w granicach obszarów kontroli emisji tlenków siarki (SO_x) określonych w załączniku VI do Konwencji MARPOL na statku o polskiej przynależności nie może przekraczać 0,10% m/m.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do paliw żeglugowych używanych na statku o polskiej przynależności stosującym zatwierdzone metody redukcji emisji dwutlenku siarki.

4. Do dnia 1 stycznia 2020 r. zawartość siarki w paliwie żeglugowym używanym w strefach kontroli zanieczyszczeń znajdujących się poza granicami obszarów kontroli emisji tlenków siarki (SO_x) określonych w załączniku VI do Konwencji MARPOL na statku pasażerskim o polskiej przynależności wykonującym regularne rejsy do lub z portów państw członkowskich Unii Europejskiej nie może przekraczać 1,50% m/m.

5. W przypadku stosowania zatwierdzonych metod redukcji emisji dwutlenku siarki nie jest dozwolone używanie na statku o polskiej przynależności paliw żeglugowych o zawartości siarki przekraczającej 3,5% m/m, chyba że stosowane zatwierdzone metody redukcji emisji dwutlenku siarki działają w systemach zamkniętych.

§ 2. 1. Zawartość siarki w paliwie żeglugowym używanym w granicach obszarów kontroli emisji tlenków siarki (SO_x) określonych w załączniku VI do Konwencji MARPOL na statku przebywającym w polskich obszarach morskich nie może przekraczać 0,10% m/m.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do paliw żeglugowych używanych na statku przebywającym w polskich obszarach morskich stosującym zatwierdzone metody redukcji emisji dwutlenku siarki.

3. W przypadku stosowania zatwierdzonych metod redukcji emisji dwutlenku siarki nie jest dozwolone używanie na statku przebywającym w polskich obszarach morskich paliw żeglugowych o zawartości siarki przekraczającej 3,5% m/m, chyba że stosowane zatwierdzone metody redukcji emisji dwutlenku siarki działają w systemach zamkniętych.

§ 3.³⁾ 1. Zawartość siarki w oleju żeglugowym typu diesel (Marine Diesel Oil - MDO) oznaczającym paliwo żeglugowe zdefiniowane dla klas DMB w tabeli I PN-ISO 8217 „Przetwory naftowe - Paliwa (klasa F) - Specyfikacje paliw żeglugowych”, wprowadzanym do obrotu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, nie może przekraczać 1,50% m/m.

2. Zawartość siarki w oleju napędowym żeglugowym (Marine Gas Oil - MGO) oznaczającym paliwo żeglugowe zdefiniowane dla klas DMX, DMA i DMZ w tabeli I PN-ISO 8217 „Przetwory naftowe - Paliwa (klasa F) - Specyfikacje paliw żeglugowych”, używanym lub wprowadzanym do obrotu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, nie może przekraczać 0,10% m/m.

§ 4. 1. Zawartość siarki w paliwie żeglugowym używanym na statku o polskiej przynależności cumującym w porcie państwa członkowskiego Unii Europejskiej oraz na statku cumującym w polskich obszarach morskich nie może przekraczać 0,10% m/m.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do paliw żeglugowych używanych na statku, który:

1) zgodnie z opublikowanym rozkładem rejsów cumuje w porcie krócej niż dwie godziny;

2) podczas cumowania w porcie:

a) wyłącza wszystkie silniki i pobiera energię elektryczną z nabrzeża,

b) stosuje dla wszystkich pracujących silników zatwierdzone metody redukcji emisji dwutlenku siarki.

§ 5. 1. Zawartość siarki w paliwie żeglugowym dostarczanym na statek przebywający w polskich obszarach morskich lub używanym na statku przebywającym w polskich obszarach morskich oznacza się w sposób określony w normie PN-EN ISO 8754 - „Ropa naftowa i produkty podobne - Oznaczanie zawartości siarki - Rentgenowska spektrometria fluorescencyjna z dyspersją energii” lub w normie PN-EN ISO 14596 - „Przetwory naftowe - Oznaczanie zawartości siarki - Metoda rentgenowskiej spektroskopii fluorescencyjnej z dyspersją fali”.

2. Zawartość siarki w paliwie żeglugowym na statkach, o których mowa w ust. 1, oznacza się na podstawie próbek paliwa pobranych w sposób określony w Decyzji Wykonawczej Komisji (UE) 2015/253 z dnia 16 lutego 2015 r. ustanawiającej zasady dotyczące pobierania próbek i sprawozdawczości na podstawie dyrektywy Rady 1999/32/WE w zakresie zawartości siarki w paliwach żeglugowych (Dz. Urz. UE L 41 z 17.02.2015, str. 55).

§ 6. W celu ustalenia, czy paliwo żeglugowe, o którym mowa w § 5, odpowiada wartościom dopuszczalnym siarki zgodnym z wymogami określonymi w przepisach niniejszego rozporządzenia, stosuje się procedurę weryfikacji paliwa określoną w Załączniku VI do konwencji MARPOL.

§ 7. Traci moc rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 6 listopada 2014 r. w sprawie wymagań dotyczących zawartości siarki w paliwie żeglugowym (Dz. U. poz. 1553).

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia⁴⁾.

¹⁾ Na dzień ogłoszenia obwieszczenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej działem administracji rządowej - gospodarka morska kieruje Minister Infrastruktury, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2023 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. poz. 2725).

^I) Odnośnik nr 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 20 lutego 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań dotyczących zawartości siarki w paliwie żeglugowym, w tym sposobu jej oznaczania (Dz. U. poz. 478), które weszło w życie z dniem 27 marca 2019 r.

²⁾ Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/802 z dnia 11 maja 2016 r. odnoszącą się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych (Dz. Urz. UE L 132 z 21.05.2016, str. 58).

³⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 20 lutego 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań dotyczących zawartości siarki w paliwie żeglugowym, w tym sposobu jej oznaczania (Dz. U. poz. 478), które weszło w życie z dniem 27 marca 2019 r.

⁴⁾ Rozporządzenie zostało ogłoszone w dniu 22 października 2015 r.