Dziennik Ustaw - rok 2023 poz. 2330

Na podstawie art. 64 ustawy z dnia 1 grudnia 2022 r. o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2187) zarządza się, co następuje:

1) ramowe programy wojskowo-medycznych kursów kwalifikacyjnych;

2) kwalifikacje kadry dydaktycznej;

3) szczegółowe wymogi dla podmiotów prowadzących wojskowo-medyczne kursy kwalifikacyjne;

4) skład i tryb powoływania komisji egzaminacyjnej oraz sposób przeprowadzania egzaminów kończących wojskowo-medyczny kurs kwalifikacyjny;

5) sposób oceniania osób podchodzących do egzaminów w ramach wojskowo-medycznych kursów kwalifikacyjnych;

6) okres ważności zaświadczenia o odbyciu wojskowo-medycznego kursu kwalifikacyjnego, w odniesieniu do poszczególnych wojskowo-medycznych kursów kwalifikacyjnych;

7) wzór zaświadczenia o ukończeniu wojskowo-medycznego kursu kwalifikacyjnego.

1) dla kursu kwalifikacyjnego w zakresie czynności ratunkowych i farmakoterapii stanów nagłych – w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

2) dla kursu kwalifikacyjnego w zakresie czynności chirurgicznych – w załączniku nr 2 do rozporządzenia;

3) dla kursu kwalifikacyjnego w zakresie wykonania badania USG u pacjenta w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego – w załączniku nr 3 do rozporządzenia;

4) dla kursu kwalifikacyjnego w zakresie podawania krwi, składników krwi i preparatów krwiopochodnych – w załączniku nr 4 do rozporządzenia;

5) dla kursu kwalifikacyjnego w zakresie udzielania pierwszej pomocy psychologicznej poszkodowanym i członkom zespołu ratownictwa medycznego – w załączniku nr 5 do rozporządzenia;

6) dla kursu kwalifikacyjnego w zakresie podejmowania czynności w ramach osłony przeciwepidemicznej i przeciwepizootycznej stanów osobowych wojsk oraz w zakresie medycznej ochrony przed czynnikami chemicznymi, biologicznymi, radiologicznymi, nuklearnymi (Chemical, Biological, Radiological, Nuclear – CBRN) – w załączniku nr 6 do rozporządzenia.

2. Karty testowe są przygotowywane i zabezpieczone w sposób uniemożliwiający zapoznanie się z ich treścią przez osoby nieuprawnione oraz dostarczane na miejsce egzaminu przez przewodniczącego komisji egzaminacyjnej, o którym mowa w § 6 ust. 2.

3. Osoba zdająca rozwiązuje test samodzielnie. Podczas zdawania egzaminu osoba zdająca nie może korzystać z żadnych pomocy naukowych i dydaktycznych, urządzeń służących do kopiowania oraz przekazywania i odbioru informacji. Naruszenie tego zakazu stanowi podstawę do zdyskwalifikowania osoby zdającej, co jest równoznaczne z uzyskaniem przez nią wyniku negatywnego.

2. Podstawą zaliczenia egzaminu teoretycznego jest udzielenie prawidłowych odpowiedzi na co najmniej 70% pytań zawartych w karcie testowej.

3. Oceną końcową z egzaminu praktycznego jest ocena wynikająca ze średniej arytmetycznej ocen cząstkowych, uzyskanych za poszczególne zadanie, zaokrąglona do oceny, o której mowa w ust. 1, przy czym egzamin praktyczny uważa się za zaliczony, jeżeli osoba zdająca otrzyma ocenę co najmniej dostateczną.

1) lekarz lub pielęgniarka, lub farmaceuta, lub psycholog spełniający wymogi określone w ramowych programach – z zakresu objętego programem kursu;

2) ratownik medyczny, posiadający co najmniej 5-letnie doświadczenie praktyczne w zakresie podejmowania medycznych czynności ratunkowych;

3) przedstawiciel podmiotu prowadzącego wojskowo-medyczny kurs kwalifikacyjny.

2. Przewodniczącym komisji egzaminacyjnej jest osoba wskazana przez Ministra Obrony Narodowej spośród osób wymienionych w ust. 1.

1) zaświadczenia o ukończeniu kursu kwalifikacyjnego w zakresie czynności ratunkowych i farmakoterapii stanów nagłych – 2 lata od daty wydania zaświadczenia;

2) zaświadczenia o ukończeniu kursu kwalifikacyjnego w zakresie czynności chirurgicznych – 2 lata od daty wydania zaświadczenia;

3) zaświadczenia o ukończeniu kursu kwalifikacyjnego w zakresie wykonania badania USG u pacjenta w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego – 2 lata od daty wydania zaświadczenia;

4) zaświadczenia o ukończeniu kursu kwalifikacyjnego w zakresie podawania krwi, składników krwi i preparatów krwiopochodnych – 2 lata od daty wydania zaświadczenia;

5) zaświadczenia o ukończeniu kursu kwalifikacyjnego w zakresie pierwszej pomocy psychologicznej – 3 lata od daty wydania zaświadczenia;

6) zaświadczenia o ukończeniu kursu kwalifikacyjnego w zakresie podejmowania czynności w ramach osłony przeciwepidemicznej i przeciwepizootycznej stanów osobowych wojsk oraz w zakresie medycznej ochrony przed czynnikami chemicznymi, biologicznymi, radiologicznymi, nuklearnymi (Chemical, Biological, Radiological, Nuclear – CBRN) – 3 lata od daty wydania zaświadczenia.

2. Wzór zaświadczenia o ukończeniu poszczególnych wojskowo-medycznych kursów kwalifikacyjnych jest określony w załączniku nr 7 do rozporządzenia.

Minister Obrony Narodowej: z up. M. Wiśniewski

¹⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 stycznia 2019 r. w sprawie wojskowo-medycznych kursów kwalifikacyjnych (Dz. U. poz. 218), które utraciło moc z dniem 22 czerwca 2023 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 1 grudnia 2022 r. o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2187).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 27 września 2023 r. (Dz. U. poz. 2330)

Załącznik nr 1

RAMOWY PROGRAM WOJSKOWO-MEDYCZNEGO KURSU KWALIFIKACYJNEGO W ZAKRESIE CZYNNOŚCI RATUNKOWYCH I FARMAKOTERAPII STANÓW NAGŁYCH

I.

Założenia organizacyjno-programowe:

Cel główny kształcenia:

Celem kształcenia jest przygotowanie ratowników medycznych wykonujących zadania zabezpieczenia medycznego działań jednostek podległych Ministrowi Obrony Narodowej do samodzielnego udzielania świadczeń zdrowotnych w przypadku wystąpienia zagrażających życiu stanów nagłych oraz produktów leczniczych, do których podawania upoważniony jest ratownik medyczny wykonujący zadania zawodowe w podmiotach leczniczych będących jednostkami budżetowymi i jednostkami wojskowymi, dla których podmiotem tworzącym jest

Minister Obrony Narodowej, oraz jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony

Narodowej lub przez niego nadzorowanych, w warunkach sytuacji kryzysowych i przy zabezpieczeniu medycznym działań tych jednostek.

Szczegółowe cele kształcenia:

1. Nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie:

1) wykonania intubacji dotchawiczej w laryngoskopii bezpośredniej przez usta lub przez nos, z użyciem środków zwiotczających, oraz prowadzenie wentylacji zastępczej w zależności od wskazań terapeutycznych;

2) wykonania konikotomii;

3) wykonania drenażu jamy opłucnowej.

2. Nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie właściwości i sposobów podawania produktów leczniczych wymienionych w tabeli nr 1:

II.

Plan nauczania

III.

Wykaz umiejętności wynikowych – ogólne i szczegółowe efekty kształcenia:

Zna:

– zasady aseptyki i antyseptyki,

– wskazania, przeciwwskazania i zasady wykonania procedury konikotomii,

– wskazania, przeciwwskazania i zasady wykonania drenażu jamy opłucnowej,

– wskazania, przeciwwskazania i zasady wykonania procedury intubacji dotchawiczej przez usta lub nos, z użyciem środków zwiotczających, oraz prowadzenie wentylacji zastępczej,

– budowę i właściwości chemiczne leków wymienionych w tabeli nr 1,

– wskazania i przeciwwskazania do podawania każdego z leków wymienionych w tabeli nr 1,

– sposób podania każdego leku wymienionego w tabeli nr 1.

Potrafi:

– przygotować pacjenta do wykonania intubacji,

– wykonać intubację dotchawiczą przez usta lub nos, z użyciem środków zwiotczających, oraz prowadzić wentylację zastępczą,

– wykonać konikotomię,

– wykonać drenaż jamy opłucnowej,

– przygotować i podać leki wymienione w tabeli nr 1.

IV.

Treści nauczania:

1. Intubacja dotchawicza w laryngoskopii bezpośredniej przez usta lub przez nos, z użyciem środków zwiotczających, oraz prowadzenie wentylacji zastępczej w zależności od wskazań terapeutycznych. 2. Procedura wykonania konikotomii.

3. Wskazania, przeciwwskazania i zasady wykonania drenażu jamy opłucnowej. Wykonanie drenażu jamy opłucnowej.

4. Budowa, skład, właściwości i sposób podania leków wymienionych w tabeli nr 1.

5. Wskazania i przeciwwskazania do podawania każdego z leków wymienionych w tabeli nr 1.

6. Procedury podania leków wymienionych w tabeli nr 1.

V.

Wskazówki metodyczne:

1. Zajęcia prowadzone są w formie wykładów, zajęć w warunkach klinicznych oraz ćwiczeń praktycznych z użyciem nowoczesnych środków symulacji medycznej i pola walki.

2. Kurs trwa 57 godzin zegarowych, w tym 22 godziny zajęć teoretycznych, 31 godzin zajęć praktycznych oraz 4 godziny przeznaczone na egzamin.

3. Zajęcia w warunkach klinicznych odbywają się w oddziałach szpitalnych realizujących świadczenia zdrowotne objęte programem kursu.

4. Ćwiczenia praktyczne odbywają się w warunkach najbardziej zbliżonych do realnych warunków taktycznych, w dzień oraz w nocy, z uwzględnieniem specyfiki zadań wykonywanych przez kursantów. Zaleca się dobieranie do grupy kursantów zgodnie ze specyfiką realizowanych zadań i rodzajem wojsk (np. oddzielnie Wojska Specjalne, Siły Powietrzne, Marynarka Wojenna). Uczestnicy ćwiczą w indywidualnym wyposażeniu (w szczególności: hełm, kamizelka taktyczna/balistyczna, okulary ochronne, etatowe wyposażenie i sprzęt medyczny).

5. Uczestnik kursu wykonuje prawidłowo każdą z czynności praktycznych określonych w wykazie umiejętności wynikowych.

6. Podczas zajęć praktycznych na jednego instruktora przypada nie więcej niż sześciu uczestników kursu.

VI.

Standardy dotyczące kadry i bazy dydaktycznej:

1. Standardy dotyczące kadry dydaktycznej:

1) podmiot szkolący zapewnia kadrę dydaktyczną posiadającą merytoryczną wiedzę i umiejętności praktyczne w dziedzinach związanych z realizowanym programem kursu stanowiące gwarancję wysokiego poziomu nauczania:

a) lekarzy posiadających specjalizację lub mających ukończony:

– drugi rok specjalizacji anestezjologii i intensywnej terapii lub medycyny ratunkowej (dla całego zakresu szkolenia) oraz uzyskane potwierdzenie przez kierownika specjalizacji wiedzy i umiejętności umożliwiających samodzielne prowadzenie szkolenia lub

– moduł podstawowy w dziedzinie chirurgii ogólnej (dla szkolenia z zakresu wykonywania konikotomii i drenażu jamy opłucnowej) oraz uzyskane potwierdzenie przez kierownika specjalizacji wiedzy i umiejętności umożliwiających samodzielne prowadzenie szkolenia,

b) pielęgniarki posiadające tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa oraz tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa:

– anestezjologicznego i intensywnej opieki lub ratunkowego (dla całego zakresu szkolenia),

– chirurgicznego lub operacyjnego (dla szkolenia z zakresu konikotomii i drenażu jamy opłucnowej),

c) ratowników medycznych posiadających tytuł zawodowy licencjata uzyskany po ukończeniu studiów na kierunku ratownictwo medyczne i co najmniej 2-letnie doświadczenie w wykonywaniu medycznych czynności ratunkowych (w zakresie organizacji ćwiczeń praktycznych odbywających się w warunkach najbardziej zbliżonych do realnych warunków taktycznych, z uwzględnieniem specyfiki zadań wykonywanych przez kursantów);

2) podmiot szkolący zapewnia kierownika kursu koordynującego realizację programu kursu,

który odpowiada za organizację i sposób przeprowadzenia wojskowo-medycznego kursu kwalifikacyjnego;

3) dodatkowo zaleca się zapewnienie kadry dydaktycznej, posiadającej doświadczenie w wykonywaniu zadań zabezpieczenia medycznego polskich kontyngentów wojskowych (PKW) w misjach poza granicami państwa.

2. Standardy dotyczące bazy dydaktycznej:

Podmiot szkolący zapewnia:

1) bazę dydaktyczną dostosowaną do liczby osób biorących udział w kursie, w szczególności:

a) sale wykładowe,

b) sale ćwiczeń ze sprzętem i materiałami szkoleniowymi i medycznymi, które są wymagane do realizacji programu kursu,

c) środki symulacji wysokiej wierności,

d) dostęp do oddziałów szpitalnych realizujących świadczenia opieki zdrowotnej określone w programie kursu;

2) dostęp do pasa ćwiczeń taktycznych lub innego miejsca umożliwiającego przeprowadzenie zajęć w symulowanych warunkach pola walki;

3) dodatkowo, w miarę możliwości, dostęp do pracowni patomorfologii.

Załącznik nr 2

RAMOWY PROGRAM WOJSKOWO-MEDYCZNEGO KURSU KWALIFIKACYJNEGO W ZAKRESIE CZYNNOŚCI CHIRURGICZNYCH

I.

Założenia organizacyjno-programowe:

Cel główny kształcenia:

Celem kształcenia jest przygotowanie ratowników medycznych wykonujących zadania zabezpieczenia medycznego działań jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi

Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, do samodzielnego udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinie chirurgii.

Szczegółowe cele kształcenia:

Nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie:

1) wykonania drobnych zabiegów chirurgicznych;

2) wykonania fasciotomii;

3) wykonania blokady nerwów obwodowych.

II.

Plan nauczania

III.

Wykaz umiejętności wynikowych – ogólne i szczegółowe efekty kształcenia:

Zna:

– wskazania i przeciwwskazania do wykonania fasciotomii, procedurę wykonania zabiegu fasciotomii,

– wskazania i przeciwwskazania do wykonania blokady nerwów obwodowych i procedurę wykonania,

– zasady szycia powłok skóry i rewizji rany, procedury szycia.

Potrafi:

– wykonać drobne zabiegi chirurgiczne: chirurgiczne oczyszczenie rany, szycie ran powierzchownych, usunięcie ropnia, usunięcie ciał obcych,

– wykonać prawidłowo procedurę fasciotomii,

– wykonać procedurę blokady nerwów obwodowych.

IV.

Treści nauczania:

1. Zasady aseptyki i antyseptyki.

2. Organizacja pracy i zadania zespołu chirurgicznego.

3. Anatomia i fizjologia skóry. Rodzaje ran.

4. Wskazania do wykonania fasciotomii.

5. Szycie ran powierzchownych.

6. Wykonanie drobnych zabiegów chirurgicznych – chirurgiczne oczyszczenie rany, usunięcie ropnia, usunięcie ciał obcych z powierzchni skóry.

7. Budowa i anatomia układu nerwowego człowieka ze szczególnym uwzględnieniem nerwów obwodowych.

8. Wskazania, przeciwwskazania i zasady wykonania blokady nerwów obwodowych.

9. Wykonanie blokady nerwów obwodowych.

V.

Wskazówki metodyczne:

1. Zajęcia prowadzone są w formie wykładów, zajęć w warunkach klinicznych oraz ćwiczeń praktycznych z użyciem środków symulacji medycznej i pola walki.

2. Kurs trwa 34 godziny zegarowe, w tym 8 godzin zajęć teoretycznych, 22 godziny zajęć praktycznych oraz 4 godziny zegarowe przeznaczone na egzamin.

3. Zajęcia w warunkach klinicznych powinny odbywać się w oddziałach szpitalnych realizujących świadczenia zdrowotne objęte programem kursu.

4. Ćwiczenia praktyczne odbywają się w warunkach najbardziej zbliżonych do realnych warunków taktycznych, w dzień oraz w nocy, z uwzględnieniem specyfiki zadań wykonywanych przez kursantów. Zaleca się dobieranie do grupy kursantów zgodnie ze specyfiką realizowanych zadań i rodzajem wojsk (np. oddzielnie Wojska Specjalne, Siły Powietrzne, Marynarka Wojenna). Uczestnicy ćwiczą w indywidualnym wyposażeniu (w szczególności: hełm, kamizelka taktyczna/balistyczna, okulary ochronne, etatowe wyposażenie i sprzęt medyczny).

5. Uczestnik kursu powinien prawidłowo wykonać każdą z czynności praktycznych określonych w wykazie umiejętności wynikowych.

6. Zaleca się, aby podczas zajęć praktycznych na jednego instruktora przypadało nie więcej niż sześciu uczestników kursu.

VI.

Standardy dotyczące kadry i bazy dydaktycznej:

1. Standardy dotyczące kadry dydaktycznej:

1) podmiot szkolący zapewnia kadrę dydaktyczną posiadającą merytoryczną wiedzę i umiejętności praktyczne w dziedzinach związanych z realizowanym programem kursu stanowiące gwarancję wysokiego poziomu nauczania:

a) lekarzy posiadających specjalizację lub mających ukończony:

– drugi rok specjalizacji anestezjologii i intensywnej terapii lub medycyny ratunkowej (dla całego zakresu szkolenia) oraz uzyskane potwierdzenie przez kierownika specjalizacji wiedzy i umiejętności umożliwiających samodzielne prowadzenie szkolenia lub

– moduł podstawowy w dziedzinie chirurgii ogólnej (dla szkolenia z zakresu wykonywania konikotomii i drenażu jamy opłucnowej) oraz uzyskane potwierdzenie przez kierownika specjalizacji wiedzy i umiejętności umożliwiających samodzielne prowadzenie szkolenia,

b) pielęgniarki posiadające tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa oraz tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa:

– anestezjologicznego i intensywnej opieki lub ratunkowego (dla całego zakresu szkolenia),

– chirurgicznego lub operacyjnego (dla całego zakresu szkolenia z wyłączeniem procedury wykonywania blokady nerwów),

c) ratowników medycznych posiadających tytuł zawodowy licencjata uzyskany po ukończeniu studiów na kierunku ratownictwo medyczne i co najmniej 2-letnie doświadczenie w wykonywaniu medycznych czynności ratunkowych (w zakresie organizacji ćwiczeń praktycznych odbywających się w warunkach najbardziej zbliżonych do realnych warunków taktycznych, z uwzględnieniem specyfiki zadań wykonywanych przez kursantów);

2) podmiot szkolący zapewnia kierownika kursu koordynującego realizację programu kursu, który odpowiada za organizację i sposób przeprowadzenia wojskowo-medycznego kursu kwalifikacyjnego;

3) dodatkowo zaleca się zapewnienie kadry dydaktycznej, posiadającej doświadczenie w wykonywaniu zadań zabezpieczenia medycznego polskich kontyngentów wojskowych (PKW) w misjach poza granicami państwa.

2. Standardy dotyczące bazy dydaktycznej:

Podmiot szkolący zapewnia:

1) bazę dydaktyczną dostosowaną do liczby osób biorących udział w kursie, w szczególności:

a) sale wykładowe,

b) sale ćwiczeń ze sprzętem i materiałami szkoleniowymi i medycznymi, które są wymagane do realizacji programu kursu,

c) środki symulacji wysokiej wierności,

d) dostęp do oddziałów szpitalnych realizujących świadczenia opieki zdrowotnej określone w programie kursu;

2) dostęp do pasa ćwiczeń taktycznych lub innego miejsca umożliwiającego przeprowadzenie zajęć w symulowanych warunkach pola walki;

3) dodatkowo, w miarę możliwości, dostęp do pracowni patomorfologii.

Załącznik nr 3

RAMOWY PROGRAM WOJSKOWO-MEDYCZNEGO KURSU KWALIFIKACYJNEGO W ZAKRESIE WYKONANIA BADANIA USG U PACJENTA W STANIE NAGŁEGO ZAGROŻENIA ZDROWOTNEGO

I.

Założenia organizacyjno-programowe:

Cel główny kształcenia:

Celem kształcenia jest przygotowanie ratowników medycznych wykonujących zadania w warunkach sytuacji kryzysowych i przy zabezpieczeniu medycznym działań jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, do samodzielnego udzielania świadczeń zdrowotnych w przypadku wystąpienia zagrażających życiu stanów nagłych pochodzenia wewnętrznego.

Szczegółowe cele kształcenia:

Nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie:

1) rozpoznania i wczesnego reagowania w przypadku urazów wewnętrznych zagrażających życiu;

2) znajomości i wykonania protokołów używanych w ultrasonografii stanów nagłego zagrożenia zdrowotnego, w szczególności: FAST, FEER, BLUE, RADIUS.

II.

Plan nauczania

III.

Wykaz umiejętności wynikowych – ogólne i szczegółowe efekty kształcenia:

Zna:

– objawy obrażeń wewnętrznych zagrażających życiu.

Potrafi:

– wykonać protokoły używane w ultrasonografii stanów nagłego zagrożenia zdrowotnego,

– rozpoznać objawy pochodzenia wewnętrznego zagrażające życiu.

IV.

Treści nauczania:

1. Rozpoznanie symptomów i wczesne reagowanie w przypadku obrażeń wewnętrznych zagrażających życiu.

2. Protokoły ultrasonograficzne stanów nagłych, w szczególności: FAST, FEER, BLUE, RADIUS.

V.

Wskazówki metodyczne:

1. Zajęcia prowadzone są w formie wykładów, zajęć w warunkach klinicznych oraz ćwiczeń praktycznych z użyciem środków symulacji medycznej i pola walki.

2. Kurs trwa 26 godzin zegarowych, w tym 8 godzin zajęć teoretycznych, 16 godzin zajęć praktycznych oraz 2 godziny przeznaczone na egzamin.

3. Zajęcia w warunkach klinicznych powinny odbywać się w oddziałach szpitalnych realizujących świadczenia zdrowotne objęte programem kursu.

4. Ćwiczenia praktyczne odbywają się w warunkach najbardziej zbliżonych do realnych warunków taktycznych, w dzień oraz w nocy, z uwzględnieniem specyfiki zadań wykonywanych przez kursantów. Zaleca się dobieranie do grupy kursantów zgodnie ze specyfiką realizowanych zadań i rodzajem wojsk (np. oddzielnie Wojska Specjalne, Siły Powietrzne, Marynarka Wojenna). Uczestnicy ćwiczą w indywidualnym wyposażeniu (w szczególności: hełm, kamizelka taktyczna/balistyczna, okulary ochronne, etatowe wyposażenie i sprzęt medyczny).

5. Uczestnik kursu powinien prawidłowo wykonać każdą z czynności praktycznych określonych w wykazie umiejętności wynikowych.

6. Podczas zajęć praktycznych na jednego instruktora przypada nie więcej niż sześciu uczestników kursu.

VI.

Standardy dotyczące kadry i bazy dydaktycznej:

1. Standardy dotyczące kadry dydaktycznej:

1) podmiot szkolący zapewnia kadrę dydaktyczną posiadającą merytoryczną wiedzę i umiejętności praktyczne w dziedzinach związanych z realizowanym programem kursu stanowiące gwarancję wysokiego poziomu nauczania:

a) lekarzy posiadających specjalizację lub mających ukończony:

– drugi rok specjalizacji anestezjologii i intensywnej terapii lub medycyny ratunkowej lub interny lub radiologii (dla całego zakresu szkolenia) oraz uzyskane potwierdzenie przez kierownika specjalizacji wiedzy i umiejętności umożliwiających samodzielne prowadzenie szkolenia lub

– moduł podstawowy w dziedzinie chirurgii ogólnej oraz uzyskane potwierdzenie przez kierownika specjalizacji wiedzy i umiejętności umożliwiających samodzielne prowadzenie szkolenia,

b) pielęgniarki posiadające tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa oraz tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki lub ratunkowego lub chirurgicznego (dla całego zakresu szkolenia),

c) ratowników medycznych posiadających tytuł zawodowy licencjata uzyskany po kończeniu studiów na kierunku ratownictwo medyczne i co najmniej 2-letnie doświadczenie w wykonywaniu medycznych czynności ratunkowych (w zakresie organizacji ćwiczeń praktycznych odbywających się w warunkach najbardziej zbliżonych do realnych warunków taktycznych, z uwzględnieniem specyfiki zadań wykonywanych przez kursantów);

2) podmiot szkolący zapewnia kierownika kursu koordynującego realizację programu kursu, który odpowiada za organizację i sposób przeprowadzenia wojskowo-medycznego kursu kwalifikacyjnego;

3) dodatkowo zaleca się zapewnienie kadry dydaktycznej, posiadającej doświadczenie w wykonywaniu zadań zabezpieczenia medycznego polskich kontyngentów wojskowych (PKW) w misjach poza granicami państwa.

2. Standardy dotyczące bazy dydaktycznej:

Podmiot szkolący zapewnia:

1) bazę dydaktyczną dostosowaną do liczby osób biorących udział w kursie, w szczególności:

a) sale wykładowe,

b) sale ćwiczeń ze sprzętem i materiałami szkoleniowymi i medycznymi, które są wymagane do realizacji programu kursu,

c) środki symulacji wysokiej wierności,

d) dostęp do oddziałów szpitalnych realizujących świadczenia opieki zdrowotnej określone w programie kursu;

2) dostęp do pasa ćwiczeń taktycznych lub innego miejsca umożliwiającego przeprowadzenie zajęć w symulowanych warunkach pola walki.

Załącznik nr 4

RAMOWY PROGRAM WOJSKOWO-MEDYCZNEGO KURSU KWALIFIKACYJNEGO W ZAKRESIE PODAWANIA KRWI, SKŁADNIKÓW KRWI I PREPARATÓW KRWIOPOCHODNYCH

I.

Założenia organizacyjno-programowe:

Cel główny kształcenia:

Celem kształcenia jest przygotowanie ratowników medycznych wykonujących zadania w warunkach sytuacji kryzysowych i przy zabezpieczeniu medycznym działań jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, do samodzielnego udzielania świadczeń zdrowotnych w przypadku wystąpienia zagrażających życiu stanów nagłych pochodzenia kardiogennego.

Szczegółowe cele kształcenia:

Nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie:

1) znajomości wskazań i przeciwwskazań do przetaczania składników krwi i produktów krwiopochodnych;

2) znajomości zasad przetaczania składników krwi i produktów krwiopochodnych.

II.

Plan nauczania

III.

Wykaz umiejętności wynikowych – ogólne i szczegółowe efekty kształcenia:

Zna:

– zasady aseptyki i antyseptyki,

– zasady przetaczania składników krwi i produktów krwiopochodnych,

– zasady pobierania próbek krwi do badań serologicznych,

– zasady przestrzegania zgodności antygenowej i serologicznej między biorcą a dawcą krwi,

– zasady działania procedury przetoczenia krwi od biorcy

– chodzącego banku krwi („Walking Blood Bank”).

Potrafi:

– przygotować zestaw przetoczeniowy,

– wykonać przetoczenie krwi.

IV.

Treści nauczania:

1. Organizacja pracy osób dokonujących przetaczania krwi.

2. Składniki krwi i produkty krwiopochodne: produkcja, wartość biologiczna, transport, przechowywanie.

3. Wskazania do przetaczania składników krwi produktów krwiopochodnych.

4. Zasady przetaczania składników krwi i produktów krwiopochodnych.

5. Podstawy immunologii transfuzjologicznej:

1) ważne układy antygenowe krwinek czerwonych, białych, płytek krwi;

2) immunizacja potransfuzyjna; elementarne zasady przestrzegania zgodności antygenowej i serologicznej między biorcą a dawcą krwi;

3) zasady pobierania próbek krwi do badań serologicznych.

6. Czynniki chorobotwórcze przenoszone drogą krwi.

7. Cykl wytwarzania składników krwi. Podstawowe badania immunohematologiczne wykonywane przed przetoczeniem krwi. Powikłania poprzetoczeniowe.

V.

Wskazówki metodyczne:

1. Zajęcia prowadzone są w formie wykładów, zajęć w warunkach klinicznych oraz ćwiczeń praktycznych z użyciem nowoczesnych środków symulacji medycznej i pola walki.

2. Kurs trwa 30 godzin zegarowych, w tym 14 godzin zajęć teoretycznych, 12 godzin zajęć praktycznych oraz 4 godziny przeznaczone na egzamin.

3. Zajęcia w warunkach klinicznych powinny odbywać się w oddziałach szpitalnych realizujących świadczenia zdrowotne objęte programem kursu.

4. Ćwiczenia praktyczne odbywają się w warunkach najbardziej zbliżonych do realnych warunków taktycznych (polowe przetaczanie krwi, „Walking Blood Bank”), w dzień oraz w nocy, z uwzględnieniem specyfiki zadań wykonywanych przez kursantów. Zaleca się dobieranie do grupy kursantów zgodnie ze specyfiką realizowanych zadań i rodzajem wojsk (np. oddzielnie Wojska Specjalne, Siły Powietrzne, Marynarka Wojenna). Uczestnicy ćwiczą w indywidualnym wyposażeniu (w szczególności: hełm, kamizelka taktyczna/balistyczna, okulary ochronne, etatowe wyposażenie i sprzęt medyczny).

5. Uczestnik kursu powinien prawidłowo wykonać każdą z czynności praktycznych określonych w wykazie umiejętności wynikowych.

6. Podczas zajęć praktycznych na jednego instruktora przypada nie więcej niż sześciu uczestników kursu.

VI.

Standardy dotyczące kadry i bazy dydaktycznej:

Standardy dotyczące kadry dydaktycznej:

Podmiot szkolący zapewnia:

1) kadrę dydaktyczną posiadającą merytoryczną wiedzę i umiejętności praktyczne w dziedzinach związanych z realizowanym programem kursu stanowiące gwarancję wysokiego poziomu nauczania:

a) lekarzy posiadających specjalizację lub ukończony co najmniej drugi rok szkolenia specjalizacyjnego oraz ukończone szkolenie w zakresie przetaczania krwi i jej składników (dla całego zakresu szkolenia),

b) pielęgniarki posiadające tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa oraz tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa oraz ukończone szkolenie w zakresie przetaczania krwi i jej składników (dla całego zakresu szkolenia),

c) ratowników medycznych posiadających tytuł zawodowy licencjata uzyskany po ukończeniu studiów na kierunku ratownictwo medyczne i co najmniej 2-letnie doświadczenie w wykonywaniu medycznych czynności ratunkowych (w zakresie organizacji ćwiczeń praktycznych odbywających się w warunkach najbardziej zbliżonych do realnych warunków taktycznych, z uwzględnieniem specyfiki zadań wykonywanych przez kursantów);

2) kierownika kursu koordynującego realizację programu kursu, który odpowiada za organizację i sposób przeprowadzenia wojskowo-medycznego kursu kwalifikacyjnego.

2. Standardy dotyczące bazy dydaktycznej:

Podmiot szkolący zapewnia bazę dydaktyczną dostosowaną do liczby osób biorących udział w kursie, w szczególności:

1) sale wykładowe;

2) sale ćwiczeń ze sprzętem i materiałami szkoleniowymi i medycznymi, które są wymagane do realizacji programu kursu;

3) salę symulacji wysokiej wierności;

4) dostęp do podmiotów realizujących świadczenia określone w programie kursu.

Załącznik nr 5

RAMOWY PROGRAM WOJSKOWO-MEDYCZNEGO KURSU KWALIFIKACYJNEGO W ZAKRESIE UDZIELANIA PIERWSZEJ POMOCY PSYCHOLOGICZNEJ POSZKODOWANYM I CZŁONKOM ZESPOŁU RATOWNICTWA MEDYCZNEGO

I.

Założenia organizacyjno-programowe:

Cel główny kształcenia:

Celem kształcenia jest przygotowanie ratowników medycznych wykonujących zadania w warunkach sytuacji kryzysowych i przy zabezpieczeniu medycznym działań jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, do samodzielnego udzielania pierwszej pomocy psychologicznej w przypadku wystąpienia symptomów zaburzeń zachowania lub zaburzeń psychicznych ze szczególnym uwzględnieniem symptomów reakcji na ciężki stres (zaburzenia nerwicowe związane ze stresem), prezentowanych przez pacjenta lub członków zespołu ratownictwa medycznego.

Szczegółowe cele kształcenia:

Nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie:

1) wystąpienia symptomów zaburzeń zachowania lub zaburzeń psychicznych ze szczególnym uwzględnieniem symptomów reakcji na ciężki stres;

2) udzielania pierwszej pomocy psychologicznej pacjentowi podczas procesu diagnostyczno-leczniczego;

3) udzielania pierwszej pomocy psychologicznej członkom zespołu ratownictwa medycznego.

II.

Plan nauczania

III.

Wykaz umiejętności wynikowych – ogólne i szczegółowe efekty kształcenia:

Zna:

– symptomy zaburzeń zachowania lub zaburzeń psychicznych ze szczególnym uwzględnieniem symptomów reakcji na ciężki stres i kryteria diagnostyczne dla ASD i PTSD,

– zasady postępowania z pacjentem z zaburzeniami psychicznymi ze szczególnym uwzględnieniem symptomów reakcji na ciężki stres,

– zasady udzielania pierwszej pomocy psychologicznej pacjentowi podczas procesu diagnostyczno-leczniczego, a także członkom zespołów ratownictwa medycznego,

– zasady interwencji i metody wspierające po zdarzeniach traumatycznych.

Potrafi:

– rozpoznać zaburzenia psychiczne u pacjenta, ze szczególnym uwzględnieniem symptomów reakcji na ciężki stres,

– zastosować zasady udzielania pierwszej pomocy psychologicznej pacjentowi podczas procesu diagnostyczno-leczniczego, a także członkom zespołów ratownictwa medycznego,

– przeprowadzić pierwszą pomoc psychologiczną zgodnie z zasadami interwencji z członkami zespołu ratownictwa medycznego.

IV.

Treści nauczania:

1. Ocena symptomów zaburzeń zachowania lub zaburzeń psychicznych ze szczególnym uwzględnieniem symptomów reakcji na ciężki stres (zaburzenia nerwicowe związane ze stresem).

2. Zasady postępowania z pacjentem z zaburzeniami psychicznymi ze szczególnym uwzględnieniem symptomów reakcji na ciężki stres.

3. Zasady udzielania pierwszej pomocy psychologicznej pacjentowi podczas procesu diagnostyczno-leczniczego.

4. Zasady udzielania pierwszej pomocy psychologicznej członkom zespołów ratownictwa medycznego.

V.

Wskazówki metodyczne:

1. Zajęcia prowadzone są w formie wykładów, zajęć w warunkach symulowanych.

2. Kurs trwa 23 godziny zegarowe, w tym 11 godzin zajęć teoretycznych, 8 godzin zajęć praktycznych oraz 4 godziny przeznaczone na egzamin.

3. Podczas zajęć praktycznych na jednego instruktora przypada nie więcej niż sześciu uczestników kursu.

4. Zaleca się, aby egzamin praktyczny kursu odbywał się w oparciu o symulowane scenariusze.

5. Zaleca się przeprowadzenie zajęć w warunkach klinicznych, w oddziałach szpitalnych, klinikach, pracowniach specjalizujących się w tematyce objętej programem kursu.

VI.

Standardy dotyczące kadry i bazy dydaktycznej:

1. Standardy dotyczące kadry dydaktycznej:

1) podmiot szkolący zapewnia kadrę dydaktyczną posiadającą merytoryczną wiedzę i umiejętności praktyczne w dziedzinach związanych z realizowanym programem kursu stanowiące gwarancję wysokiego poziomu nauczania:

a) lekarzy posiadających specjalizację lub ukończony co najmniej drugi rok szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie psychiatrii,

b) psychologów posiadających tytuł zawodowy magistra i co najmniej 2-letnie doświadczenie zawodowe oraz specjalność psychotraumatologa lub interwenta kryzysowego lub specjalizację psychologa klinicznego,

c) pielęgniarki posiadające tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa oraz tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego,

d) ratowników medycznych posiadających tytuł zawodowy licencjata uzyskany po ukończeniu studiów na kierunku ratownictwo medyczne i co najmniej 2-letnie doświadczenie w wykonywaniu medycznych czynności ratunkowych (w zakresie organizacji ćwiczeń praktycznych odbywających się w warunkach najbardziej zbliżonych do realnych warunków taktycznych, z uwzględnieniem specyfiki zadań wykonywanych przez kursantów);

2) podmiot szkolący zapewnia kierownika kursu koordynującego realizację programu kursu, który odpowiada za organizację i sposób przeprowadzenia wojskowo-medycznego kursu kwalifikacyjnego;

3) dodatkowo zaleca się zapewnienie kadry dydaktycznej, posiadającej doświadczenie w wykonywaniu zadań zabezpieczenia medycznego polskich kontyngentów wojskowych (PKW) w misjach poza granicami państwa oraz w sprawowaniu opieki nad nimi.

2. Standardy dotyczące bazy dydaktycznej:

Podmiot szkolący zapewnia bazę dydaktyczną dostosowaną do liczby osób biorących udział w kursie, w szczególności:

1) sale wykładowe;

2) sale ćwiczeń ze sprzętem i materiałami szkoleniowymi, które są wymagane do realizacji programu kursu.

Załącznik nr 6

RAMOWY PROGRAM WOJSKOWO-MEDYCZNEGO KURSU KWALIFIKACYJNEGO W ZAKRESIE PODEJMOWANIA CZYNNOŚCI W RAMACH OSŁONY PRZECIWEPIDEMICZNEJ I PRZECIWEPIZOOTYCZNEJ STANÓW OSOBOWYCH WOJSK ORAZ W ZAKRESIE MEDYCZNEJ OCHRONY PRZED CZYNNIKAMI CHEMICZNYMI, BIOLOGICZNYMI, RADIOLOGICZNYMI, NUKLEARNYMI (CHEMICAL, BIOLOGICAL, RADIOLOGICAL, NUCLEAR – CBRN)

I.

Założenia organizacyjno-programowe:

Cel główny kształcenia:

Celem kształcenia jest przygotowanie ratowników medycznych wykonujących zadania w warunkach sytuacji kryzysowych i przy zabezpieczeniu medycznym działań jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, do samodzielnego podejmowania czynności w ramach osłony przeciwepidemicznej i przeciwepizootycznej oraz ochrony przed bronią masowego rażenia.

Szczegółowe cele kształcenia:

Nabycie wiedzy i umiejętności w zakresie:

1) czynności podejmowanych w ramach osłony przeciwepidemicznej;

2) czynności podejmowanych w ramach osłony przeciwepizootycznej;

3) czynności podejmowanych w ramach ochrony przed skutkami działania broni masowego rażenia.

II.

Plan nauczania

III.

Wykaz umiejętności wynikowych – ogólne i szczegółowe efekty kształcenia:

Zna:

– zasady oceny ryzyka zagrożeń zdrowotnych wojsk,

– zasady postępowania w razie podejrzenia/rozpoznania choroby zakaźnej.

Potrafi:

– wykonać wybrane zabiegi przeciwepidemiczne (dezynfekcja, sterylizacja, sanityzacja).

IV.

Treści nauczania:

1. Profilaktyka medyczna i przeciwepidemiczna w Siłach Zbrojnych RP.

2. Etapy oceny ryzyka zagrożeń zdrowotnych wojsk.

3. Postępowanie w razie podejrzenia/rozpoznania choroby zakaźnej.

4. Broń masowego rażenia – broń biologiczna, bioterroryzm, choroby zakaźne o potencjalnie dużym wpływie na zdrowie publiczne.

5. Praktyczne wykonanie wybranych zabiegów przeciwepidemicznych (dezynfekcja, sterylizacja, sanityzacja).

V.

Wskazówki metodyczne:

1. Zajęcia prowadzone są w formie wykładów oraz ćwiczeń praktycznych z użyciem środków symulacji medycznej i pola walki.

2. Kurs trwa 30 godzin zegarowych, w tym 10 godzin zajęć teoretycznych, 16 godzin zajęć praktycznych oraz 4 godziny przeznaczone na egzamin.

3. Ćwiczenia praktyczne odbywają się w warunkach najbardziej zbliżonych do realnych warunków taktycznych, w dzień oraz w nocy, z uwzględnieniem specyfiki zadań wykonywanych przez kursantów. Zaleca się dobieranie do grupy kursantów zgodnie ze specyfiką realizowanych zadań i rodzajem wojsk (np. oddzielnie Wojska Specjalne, Siły Powietrzne, Marynarka Wojenna). Uczestnicy ćwiczą w indywidualnym wyposażeniu (w szczególności: hełm, kamizelka taktyczna/balistyczna, okulary ochronne, etatowe wyposażenie i sprzęt medyczny).

4. Uczestnik kursu powinien prawidłowo wykonać każdą z czynności praktycznych określonych w wykazie umiejętności wynikowych.

VI.

Standardy dotyczące kadry i bazy dydaktycznej:

1. Standardy dotyczące kadry dydaktycznej:

1) podmiot szkolący zapewnia kadrę dydaktyczną posiadającą merytoryczną wiedzę i umiejętności praktyczne w dziedzinach związanych z realizowanym programem kursu stanowiące gwarancję wysokiego poziomu nauczania:

a) lekarzy posiadających specjalizację lub mających ukończony:

– drugi rok specjalizacji medycyny ratunkowej (dla całego zakresu szkolenia) oraz uzyskane potwierdzenie przez kierownika specjalizacji wiedzy i umiejętności umożliwiających samodzielne prowadzenie szkolenia lub

– moduł podstawowy w dziedzinie epidemiologii lub toksykologii oraz uzyskane potwierdzenie przez kierownika specjalizacji wiedzy i umiejętności umożliwiających samodzielne prowadzenie szkolenia,

b) pielęgniarki posiadające tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa oraz tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego lub epidemiologicznego (dla całego zakresu szkolenia),

c) ratowników medycznych posiadających tytuł zawodowy licencjata uzyskany po ukończeniu studiów na kierunku ratownictwo medyczne i co najmniej 2-letnie doświadczenie w wykonywaniu medycznych czynności ratunkowych (w zakresie organizacji ćwiczeń praktycznych odbywających się w warunkach najbardziej zbliżonych do realnych warunków taktycznych z uwzględnieniem specyfiki zadań wykonywanych przez kursantów),

d) specjalistów w dziedzinie zwalczania skutków użycia broni masowego rażenia;

2) podmiot szkolący zapewnia kierownika kursu koordynującego realizację programu kursu, który odpowiada za organizację i sposób przeprowadzenia wojskowo-medycznego kursu kwalifikacyjnego zgodnie z programem kursu;

3) dodatkowo zaleca się zapewnienie kadry dydaktycznej posiadającej doświadczenie w wykonywaniu zadań zabezpieczenia medycznego polskich kontyngentów wojskowych (PKW) w misjach poza granicami państwa.

2. Standardy dotyczące bazy dydaktycznej:

Podmiot szkolący zapewnia bazę dydaktyczną dostosowaną do liczby osób biorących udział w kursie, a w szczególności:

1) sale wykładowe;

2) sale ćwiczeń ze sprzętem i materiałami szkoleniowymi i medycznymi, które są wymagane do realizacji programu kursu;

3) środki symulacji wysokiej wierności;

4) dostęp do pasa ćwiczeń taktycznych lub innego miejsca umożliwiającego przeprowadzenie zajęć w symulowanych warunkach pola walki.

Załącznik nr 7

WZÓR ZAŚWIADCZENIA O UKOŃCZENIU WOJSKOWO-MEDYCZNEGO KURSU KWALIFIKACYJNEGO