Dziennik Ustaw - rok 2023 poz. 1106

Na podstawie art. 6b ust. 10b ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz. U. z 2023 r. poz. 462) zarządza się, co następuje:

1) pracowniku przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć osobę, o której mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, zwanej dalej „ustawą o PARP”;

2) projekcie - należy przez to rozumieć projekt w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027 (Dz. U. poz. 1079), zwanej dalej „ustawą wdrożeniową”;

3) przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 1 załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.³⁾), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 651/2014”.

1) usługi doradcze lub szkoleniowe skierowane do przedsiębiorców;

2) identyfikację i monitorowanie potrzeb kwalifikacyjno-zawodowych występujących na rynku pracy.

2. Pomoc finansowa jest udzielana podmiotom realizującym projekty, o których mowa w ust. 1, oraz przedsiębiorcom, do których są skierowane te projekty.

3. Pomoc finansowa jest udzielana w formie bezzwrotnego wsparcia finansowego.

1) na pokrycie kosztów usług doradczych lub szkoleniowych, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 2;

2) na zakup wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 5.

2. Pomoc de minimis nie może być udzielana w przypadkach wskazanych w art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 1407/2013.

3. Pomoc de minimis może być udzielana pod warunkiem, że łącznie z inną pomocą de minimis lub pomocą de minimis w rolnictwie i rybołówstwie, otrzymaną w danym roku podatkowym oraz w ciągu dwóch lat podatkowych poprzedzających dany rok podatkowy z różnych źródeł i w różnych formach, jej wielkość nie przekroczy kwoty 200 000 euro dla jednego przedsiębiorcy, a w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego działalność w sektorze transportu drogowego towarów - kwoty 100 000 euro dla jednego przedsiębiorcy.

4. Do celów ustalenia dopuszczalnego pułapu pomocy de minimis - przez jednego przedsiębiorcę rozumie się jedno przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia nr 1407/2013.

5. Przedsiębiorca ubiegający się o pomoc de minimis jest zobowiązany do przedstawienia wraz z wnioskiem o udzielenie pomocy:

1) zaświadczeń albo oświadczenia, o których mowa w art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 702);

2) informacji zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis (Dz. U. poz. 311, z 2013 r. poz. 276 oraz z 2014 r. poz. 1543).

1) w zakresie wynikającym z rekomendacji Rady Programowej do spraw kompetencji lub sektorowych rad do spraw kompetencji, o których mowa w art. 4c ust. 1 ustawy o PARP;

2) w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem, w tym zarządzania kapitałem ludzkim;

3) w celu zwiększenia potencjału podmiotów wpisanych do rejestru, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8 ustawy o PARP, w tym w obszarze włączania kwalifikacji rynkowych do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji, o którym mowa w ustawie z dnia 22 grudnia 2015 r. o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji (Dz. U. z 2020 r. poz. 226), uzyskania uprawnień do certyfikowania lub upoważnień do przeprowadzania walidacji;

4) w zakresie wsparcia przedsiębiorców w dostosowaniu do zmian gospodarczych lub przedsiębiorców znajdujących się w okresowych trudnościach;

5) w zakresie dostępności produktów i usług dla osób ze szczególnymi potrzebami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz. U. z 2022 r. poz. 2240);

6) w zakresie stosowania przez przedsiębiorców rozwiązań przyjaznych dla środowiska, w szczególności rozwiązań zmierzających do budowy nisko- i zeroemisyjnej gospodarki.

2. Przez przedsiębiorcę znajdującego się w okresowych trudnościach rozumie się przedsiębiorcę, który w wyniku czynników zewnętrznych lub wewnętrznych utracił sprawność prowadzenia działalności gospodarczej lub w którego opinii ryzyko spowolnienia jego rozwoju społecznego i gospodarczego w przyszłości jest co najmniej wysokie.

3. Pomoc finansowa na realizację projektów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, może być udzielana podmiotom, o których mowa w art. 6b ust. 1 pkt 1-3 i 6-9 ustawy o PARP, z wyłączeniem pracowników przedsiębiorców.

1) rekrutacji potencjalnych uczestników usług doradczych lub szkoleniowych;

2) usług doradczych lub szkoleniowych, z zastrzeżeniem ust. 2;

3) pozostałe bezpośrednio związane ze świadczeniem usług, o których mowa w pkt 2;

4) wynagrodzeń uczestników za czas uczestnictwa w usłudze szkoleniowej w godzinach pracy poniesionych przez przedsiębiorcę;

5) zakupu wartości niematerialnych i prawnych, które są bezpośrednio związane ze świadczeniem usług doradczych lub szkoleniowych przez podmioty wpisane do rejestru, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8 ustawy o PARP;

6) pośrednie;

7) zakupu lub amortyzacji środków trwałych, zakupu lub amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych, zakupu infrastruktury oraz dostosowania lub adaptacji budynków, pomieszczeń i miejsc pracy.

2. Do kosztów kwalifikowalnych na usługi szkoleniowe świadczone przez podmiot realizujący projekt obejmujący te usługi zalicza się koszty, o których mowa w art. 31 ust. 3 lit. a-c rozporządzenia nr 651/2014.

3. Do kosztów kwalifikowalnych nie zalicza się kosztów poniesionych przed dniem rozpoczęcia realizacji projektu.

1) podmioty wpisane do rejestru, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8 ustawy o PARP;

2) inne podmioty wybrane zgodnie z zasadami określonymi w art. 6c ustawy o PARP;

3) podmiot realizujący projekt, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1.

2. Uczestnikami usług doradczych lub szkoleniowych mogą być osoby fizyczne będące przedsiębiorcami lub pracownicy przedsiębiorców, którzy zostali delegowani do udziału w tych usługach.

2. Wkład własny przedsiębiorcy nie może być pokryty ze środków pochodzących ze środków publicznych w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, w szczególności w formie kredytów preferencyjnych, dopłat do oprocentowania kredytów, gwarancji lub poręczeń udzielonych na warunkach korzystniejszych niż oferowane na rynku.

3. Przedsiębiorca wnosi wkład własny w postaci opłaty, a w przypadku usług szkoleniowych przedsiębiorca może wnieść wkład własny również w postaci kosztów wynagrodzeń uczestników tych usług, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 4.

4. W przypadku wniesienia wkładu własnego w postaci opłaty wartość pomocy de minimis dla przedsiębiorcy stanowi różnica między kosztem usługi doradczej lub szkoleniowej albo kosztem zakupu wartości niematerialnych i prawnych a wysokością opłaty, a w przypadku wniesienia wkładu własnego w postaci kosztów wynagrodzeń uczestników usługi szkoleniowej wartość pomocy de minimis dla przedsiębiorcy stanowi koszt tej usługi.

5. Koszty wynagrodzeń, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 4, nie mogą przekroczyć wysokości wkładu własnego wnoszonego przez przedsiębiorcę.

1) podmiotom, o których mowa w art. 6b ust. 1 pkt 1-3 i 6-9 ustawy o PARP, z wyłączeniem pracowników przedsiębiorców;

2) podmiotom, którym powierzono organizację i prowadzenie sektorowej rady do spraw kompetencji na podstawie art. 4e ustawy o PARP.

1) badań i analiz;

2) działań edukacyjno-upowszechniających;

3) inicjowania i wspierania współpracy pomiędzy przedsiębiorcami a podmiotami działającymi na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4) pośrednie;

5) zakupu lub amortyzacji środków trwałych, zakupu lub amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych, zakupu infrastruktury oraz dostosowania lub adaptacji budynków, pomieszczeń i miejsc pracy.

2. Intensywność pomocy de minimis nie przekracza 100% kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 5.

3. Do kosztów kwalifikowalnych nie zalicza się kosztów poniesionych przed dniem rozpoczęcia realizacji projektu.

2. Agencja określa w regulaminie wyboru projektów, o którym mowa w art. 51 ustawy wdrożeniowej, dodatkowo:

1) rodzaje kosztów kwalifikowalnych;

2) wysokość wkładu własnego przedsiębiorcy, o którym mowa w § 14 ust. 1.

Minister Funduszy i Polityki Regionalnej: G. Puda

¹⁾ Minister Funduszy i Polityki Regionalnej kieruje działem administracji rządowej - rozwój regionalny, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 października 2021 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej (Dz. U. poz. 1948).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027 (Dz. U. poz. 1079) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego pełni funkcję instytucji zarządzającej programem ,,Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego 2021-2027”.

²⁾ Program ,,Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego 2021-2027” został zatwierdzony decyzją wykonawczą Komisji Europejskiej nr C(2022) 9106 z dnia 12 grudnia 2022 r. do wsparcia z Europejskiego Funduszu Społecznego Plus w ramach celu „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” w Polsce.

³⁾ Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 329 z 15.12.2015, str. 28, Dz. Urz. UE L 149 z 07.06.2016, str. 10, Dz. Urz. UE L 156 z 20.06.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 236 z 14.09.2017, str. 28, Dz. Urz. UE L 26 z 31.01.2018, str. 53, Dz. Urz. UE L 215 z 07.07.2020, str. 3, Dz. Urz. UE L 89 z 16.03.2021, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 270 z 29.07.2021, str. 39.

⁴⁾ Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 215 z 07.07.2020, str. 3.