Dziennik Ustaw - rok 2022 poz. 469

1) w art. 5 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) nie jest przedsiębiorstwem znajdującym się w trudnej sytuacji w rozumieniu komunikatu Komisji – Wytyczne dotyczące pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji (Dz. Urz. UE C 249 z 31.07.2014, str. 1 oraz Dz. Urz. UE C 224 z 08.07.2020, str. 2);”;

2) w art. 7:

a) ust. 1–3 otrzymują brzmienie:

„1. W przypadku gdy do produktu wytwarzanego w instalacji ma zastosowanie jeden ze wskaźników efektywności zużycia energii elektrycznej w odniesieniu do produktów z sektorów lub podsektorów energochłonnych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, dla którego wartość jest wyrażona w megawatogodzinach na megagramy (MWh/Mg) produktu, wysokość rekompensat jest obliczana według wzoru:

Amaxt = Ai_t x C_t x P_t-1 x E_t x AO_t ,

w którym poszczególne symbole oznaczają:

Amaxt – wysokość rekompensat dla instalacji;

Ai_t – intensywność pomocy wyrażoną jako ułamek 0,75;

C_t – wskaźnik emisji dwutlenku węgla (CO₂) w wysokości 0,81 megagramów dwutlenku węgla na megawatogodzinę (Mg CO₂/MWh);

P_t–1 – terminową cenę uprawnień do emisji dla roku kalendarzowego, za który są przyznawane rekompensaty;

E_t – wskaźnik efektywności zużycia energii elektrycznej w odniesieniu do produktów z sektorów lub podsektorów energochłonnych określony w załączniku nr 2 do ustawy dla roku kalendarzowego, za który są przyznawane rekompensaty;

AO_t – wielkość produkcji produktu zaliczanego do sektorów lub podsektorów energochłonnych określonych w załączniku nr 1 do ustawy w instalacji w roku kalendarzowym, za który są przyznawane rekompensaty, wyrażoną w megagramach (Mg).

2. W przypadku gdy do produktu wytwarzanego w instalacji ma zastosowanie jeden ze wskaźników emisyjności określony w załączniku nr 1 pkt 2 do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 59 z 27.02.2019, str. 8), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/331”, dla którego wartość wyrażona jest w megagramach dwutlenku węgla na megagramy (Mg CO₂/Mg) produktu, wysokość rekompensat jest obliczana według wzoru:

Amaxt = Ai_t x C_t x P_t-1 x E x AO_t ,

w którym poszczególne symbole oznaczają:

Amaxt – wysokość rekompensat dla instalacji;

Ai_t – intensywność pomocy wyrażoną jako ułamek 0,75;

C_t – wskaźnik emisji dwutlenku węgla (CO₂) w wysokości 0,81 megagramów dwutlenku węgla na megawatogodzinę (Mg CO₂/MWh);

P_t-1 – terminową cenę uprawnień do emisji dla roku kalendarzowego, za który są przyznawane rekompensaty;

E – wskaźnik efektywności zużycia energii elektrycznej obliczany według następującego wzoru:

w którym poszczególne symbole oznaczają:

We – wskaźnik emisyjności dla produktu z uwzględnieniem zamienności paliw i energii elektrycznej określony w pkt 2 załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/447 z dnia 12 marca 2021 r. określającego zmienione wartości wskaźników emisyjności na potrzeby przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji na lata 2021–2025 zgodnie z art. 10a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 87 z 15.03.2021, str. 29), zwanego dalej „rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2021/447”;

Ep – stosunek odpowiednich emisji pośrednich określanych dla każdego z produktów w roku kalendarzowym, za który są przyznawane rekompensaty, do sumy wszystkich emisji bezpośrednich i odpowiednich emisji pośrednich obliczonych zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) 2019/331;

Ie – przeciętną wartość intensywności emisji w wysokości 0,376 megagrama dwutlenku węgla na megawatogodzinę (Mg CO₂/MWh);

AO_t – wielkość produkcji produktu zaliczanego do sektorów lub podsektorów energochłonnych określonych w załączniku nr 1 do ustawy w instalacji w roku, za który są przyznawane rekompensaty, wyrażoną w megagramach (Mg).

3. W przypadku gdy do produktu wytwarzanego w instalacji nie ma zastosowania żaden ze wskaźników efektywności zużycia energii elektrycznej w odniesieniu do produktów z sektorów lub podsektorów energochłonnych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz żaden ze wskaźników emisyjności określony w załączniku nr 1 pkt 2 do rozporządzenia Komisji (UE) 2019/331, wysokość rekompensat jest obliczana według wzoru:

Amaxt = Ai_t x C_t x P_t-1 x EF_t x BEC_t ,

w którym poszczególne symbole oznaczają:

Amaxt – wysokość rekompensat dla instalacji;

Ai_t – intensywność pomocy wyrażoną jako ułamek 0,75;

C_t – wskaźnik emisji dwutlenku węgla (CO₂) w wysokości 0,81 megagramów dwutlenku węgla na megawatogodzinę (Mg CO₂/MWh);

P_t-1 – terminową cenę uprawnień do emisji dla roku kalendarzowego, za który są przyznawane rekompensaty;

EF_t – wskaźnik efektywności zużycia rezerwowej energii elektrycznej w odniesieniu do produktów z sektorów lub podsektorów energochłonnych w wysokości określonej w załączniku nr 3 do ustawy dla roku kalendarzowego, za który są przyznawane rekompensaty;

BEC_t – zużycie energii elektrycznej do wytworzenia produktu zaliczanego do sektorów lub podsektorów energochłonnych określonych w załączniku nr 1 do ustawy w instalacji w roku kalendarzowym, za który są przyznawane rekompensaty, wyrażone w megawatogodzinach (MWh).”,

b) uchyla się ust. 4 i 5,

c) uchyla się ust. 8,

d) w ust. 9 po wyrazie „przyjmując” skreśla się wyraz „referencyjne”;

3) po art. 7 dodaje się art. 7a i art. 7b w brzmieniu:

„Art. 7a. 1. W przypadku gdy łączna wysokość rekompensat ustalona na podstawie pozytywnie rozpatrzonych wniosków o przyznanie rekompensat złożonych w danym roku kalendarzowym nie przekracza kwoty ustalonej zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2, kwotę rekompensat obliczonych dla danego podmiotu zgodnie z art. 7 ust. 1–3, który przekazał w terminie informacje, oświadczenie i dokumenty, o których mowa w art. 10 ust. 6a, zwiększa się o kwotę obliczoną zgodnie z art. 7b.

2. W przypadku gdy łączna wysokość rekompensat ustalona na podstawie pozytywnie rozpatrzonych wniosków o przyznanie rekompensat złożonych w danym roku kalendarzowym po uwzględnieniu zwiększenia, o którym mowa w ust. 1, przekracza kwotę ustaloną zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2, wysokość zwiększenia, o którym mowa w ust. 1, w danym roku kalendarzowym, podlega proporcjonalnemu obniżeniu tak, aby łączna wysokość wypłacanych rekompensat w tym roku kalendarzowym była równa maksymalnemu limitowi środków finansowych przeznaczanych na przyznanie rekompensat, o którym mowa w art. 6 ust. 1, pomniejszonemu zgodnie z art. 6 ust. 2.

Art. 7b. 1. Wysokość zwiększenia, o którym mowa w art. 7a ust. 1, stanowi różnicę pomiędzy wysokością poniesionych kosztów pośrednich a wartością rekompensat obliczonych dla danego podmiotu zgodnie z art. 7 ust. 1–3 i wartością odpowiadającą 1,5% wartości dodanej brutto tego podmiotu w roku kalendarzowym, za który są przyznawane rekompensaty.

2. Wysokość zwiększenia, o którym mowa w art. 7a ust. 1, nie może przekroczyć jednej trzeciej wartości rekompensaty obliczonej dla danego podmiotu zgodnie z art. 7 ust. 1–3.

3. Wysokość poniesionych kosztów pośrednich, o których mowa w ust. 1, jest obliczana według wzoru:

Kpt = C_t x P_t-1 x En_t ,

w którym poszczególne symbole oznaczają:

Kpt – wysokość kosztów pośrednich;

C_t – wskaźnik emisji dwutlenku węgla (CO2) w wysokości 0,81 megagramów dwutlenku węgla na megawatogodzinę (Mg CO2/MWh);

P_t-1 – terminową cenę uprawnień do emisji dla roku kalendarzowego, za który są przyznawane rekompensaty;

En_t – całkowite zużycie energii elektrycznej na własne potrzeby w roku kalendarzowym, za który są przyznawane rekompensaty.

4. Wartość dodaną brutto, o której mowa w ust. 1, oblicza się według następujących zasad:

1) dla jednostek sporządzających rachunek zysków i strat zgodnie z art. 47 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217, 2105 i 2106) w wariancie porównawczym – jako przychody netto ze sprzedaży i zrównane z nimi pomniejszone o koszty działalności operacyjnej po wyłączeniu kosztów amortyzacji, wynagrodzeń oraz ubezpieczeń społecznych i innych świadczeń na rzecz pracowników, powiększone o pozostałe przychody operacyjne i pomniejszone o pozostałe koszty operacyjne;

2) dla jednostek sporządzających rachunek zysków i strat zgodnie z art. 47 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości w wariancie kalkulacyjnym – jako przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów pomniejszone o koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów, koszty sprzedaży oraz koszty ogólnego zarządu po wyłączeniu kosztów amortyzacji, wynagrodzeń oraz ubezpieczeń społecznych i innych świadczeń na rzecz pracowników, powiększone o pozostałe przychody operacyjne i pomniejszone o pozostałe koszty operacyjne;

3) dla jednostek sporządzających sprawozdania finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości na podstawie art. 45 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości – jako przychody ze sprzedaży powiększone o pozostałe przychody, pomniejszone o koszty działalności operacyjnej po wyłączeniu kosztów amortyzacji, wynagrodzeń oraz ubezpieczeń społecznych i innych świadczeń na rzecz pracowników oraz pomniejszone o pozostałe koszty operacyjne;

4) dla jednostek niesporządzających sprawozdań finansowych jednostki zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości na podstawie art. 45 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości – w sposób określony dla jednostek, o których mowa w pkt 1 albo 2.”;

4) uchyla się art. 8 i art. 9;

5) w art. 10:

a) w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) dane dotyczące każdej instalacji, w odniesieniu do której wnioskodawca ubiega się o przyznanie rekompensat, obejmujące informacje o:

a) produkcie lub produktach zaliczanych do sektorów lub podsektorów energochłonnych określonych w załączniku nr 1 do ustawy wraz z przypisaną do każdego z tych produktów wielkością produkcji i zużycia energii elektrycznej na ich produkcję w roku kalendarzowym, za który są przyznawane rekompensaty, wraz z zastosowanym wskaźnikiem efektywności zużycia energii elektrycznej w odniesieniu do produktów z sektorów lub podsektorów energochłonnych określonym w załączniku nr 2 do ustawy lub wskaźnikiem emisyjności dla produktu z uwzględnieniem zamienności paliw i energii elektrycznej określonym w pkt 2 załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/447, lub wskaźnikiem efektywności zużycia rezerwowej energii elektrycznej w odniesieniu do produktów z sektorów lub podsektorów energochłonnych określonym w załączniku nr 3 do ustawy,

b) stosunku odpowiednich emisji pośrednich określanych dla każdego z produktów w roku kalendarzowym, za który są przyznawane rekompensaty, do sumy wszystkich emisji bezpośrednich i odpowiednich emisji pośrednich obliczonych zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) 2019/331 – w przypadku gdy wnioskodawca do wyliczenia wysokości rekompensat korzysta z wzoru określonego w art. 7 ust. 2;”,

b) uchyla się ust. 4,

c) w ust. 5 w pkt 4 lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) że nie jest przedsiębiorstwem znajdującym się w trudnej sytuacji w rozumieniu komunikatu Komisji – Wytyczne dotyczące pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji,”,

d) uchyla się ust. 6,

e) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:

„6a. Wnioskodawca, w terminie do dnia 31 lipca następującego po roku kalendarzowym, za który są przyznawane rekompensaty, w celu uzyskania zwiększenia, o którym mowa w art. 7a ust. 1, dołącza do wniosku:

1) informację o wysokości wartości dodanej brutto w roku kalendarzowym, za który są przyznawane rekompensaty, o której mowa w art. 7b ust. 1, wraz z opinią biegłego rewidenta potwierdzającą prawidłowość jej wyliczenia;

2) informację o całkowitym zużyciu energii elektrycznej na własne potrzeby w roku kalendarzowym, za który są przyznawane rekompensaty, o którym mowa w art. 7b ust. 3, wraz z opinią weryfikatora dotyczącą poprawności, wiarygodności oraz dokładności danych dotyczących tego zużycia;

3) oświadczenie o treści:

„Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2021 r. poz. 2345 i 2447) oświadczam, że informacja o wysokości wartości dodanej brutto w roku kalendarzowym, za który są przyznawane rekompensaty, jest zgodna z prawdą.”; klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń;

4) dokumenty lub ich kopie stanowiące podstawę do określenia wysokości poniesionych kosztów pośrednich oraz wartości dodanej brutto w roku kalendarzowym, za który są przyznawane rekompensaty, o których mowa w art. 7b ust. 1.”,

f) w ust. 7 skreśla się wyrazy „oraz ust. 6 pkt 1”,

g) ust. 9 otrzymuje brzmienie:

„9. W przypadku gdy wniosek nie zawiera informacji, o których mowa w ust. 3, lub wnioskodawca nie dołączył dokumentów, o których mowa w ust. 5, albo wniosek przekazany w postaci elektronicznej zawiera informacje inne niż wniosek złożony w postaci papierowej, Prezes URE wzywa wnioskodawcę odpowiednio do uzupełnienia wniosku lub usunięcia rozbieżności w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. W przypadku nieuzupełnienia wniosku lub nieusunięcia rozbieżności w wyznaczonym terminie Prezes URE pozostawia wniosek bez rozpatrzenia, o czym informuje wnioskodawcę.”,

h) po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu:

„9a. W przypadku gdy w terminie wskazanym w ust. 6a do wniosku nie zostały dołączone informacje, oświadczenie lub dokumenty, o których mowa w ust. 6a, kwota rekompensat obliczonych dla danego wnioskodawcy nie podlega zwiększeniu, o którym mowa w art. 7a ust. 1.”,

i) ust. 10 otrzymuje brzmienie:

„10. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1) wzór wniosku oraz jego format umożliwiający przetwarzanie danych oraz format załączników do wniosku,

2) szczegółowy zakres danych dotyczących instalacji, o których mowa w ust. 3 pkt 3, oraz sposób obliczania tych danych,

3) zakres dokumentacji stanowiącej podstawę do obliczania danych dotyczących instalacji, o których mowa w ust. 3 pkt 3, oraz sposób gromadzenia tych danych,

4) szczegółowy zakres opinii sporządzanej przez weryfikatora,

5) szczegółowy zakres dokumentacji, o której mowa w ust. 6a pkt 4

– mając na uwadze konieczność zapewnienia przyznawania rekompensat na podstawie rzetelnych i wiarygodnych informacji oraz dokumentów.”;

6) w art. 11:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Prezes URE, do dnia 31 października danego roku kalendarzowego, wydaje decyzję w sprawie przyznania w całości lub w części, lub odmowy przyznania rekompensat za poprzedni rok kalendarzowy.”,

b) w ust. 4 wyrazy „7 października” zastępuje się wyrazami „7 listopada”,

c) w ust. 6 wyrazy „30 dni” zastępuje się wyrazami „14 dni”;

7) po art. 12 dodaje się art. 12a i art. 12b w brzmieniu:

„Art. 12a. 1. Podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, będący podmiotem, o którym mowa w art. 36 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 2166), jest obowiązany do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych lub poprawy efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za spełniony, jeżeli podmiot, o którym mowa w ust. 1:

1) zrealizował przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej wskazane w audycie energetycznym przedsiębiorstwa, o którym mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej, dla których okres zwrotu nakładów nie przekracza 3 lat, albo

2) wykazał, że w roku kalendarzowym, za który zostały przyznane rekompensaty, co najmniej 30% energii elektrycznej, w odniesieniu do której podmiot ten uzyskał rekompensaty, zostało wytworzonej ze źródeł zapewniających uniknięcie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, albo

3) poniósł nakłady finansowe, w wysokości nie mniejszej niż 50% wartości rekompensat uzyskanych za dany rok kalendarzowy, na przedsięwzięcia mające na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych z instalacji w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, wobec której podmiot ten jest prowadzącym instalację w rozumieniu art. 3 pkt 16 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, poniżej mającego zastosowanie wskaźnika emisyjności, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) 2019/331.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, jest obowiązany zrealizować przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej wyłącznie w takim zakresie, w jakim łączne wymagane nakłady na ich realizację nie przekraczają wartości rekompensat uzyskanych za dany rok kalendarzowy.

4. W przypadku gdy z audytu energetycznego przedsiębiorstwa, o którym mowa w rozdziale 5 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej, wynika, że każde z przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej wymagałoby poniesienia nakładów finansowych w wysokości przekraczającej wartość rekompensat uzyskanych za dany rok kalendarzowy lub dla każdego z tych przedsięwzięć okres zwrotu nakładów przekracza 3 lata, uznaje się, że obowiązek, o którym mowa w ust. 1, został zrealizowany.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, wykazanie pochodzenia energii elektrycznej ze źródeł zapewniających uniknięcie emisji gazów cieplarnianych w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych jest realizowane wyłącznie:

1) potwierdzeniem umorzenia gwarancji pochodzenia, o którym mowa w art. 124a ust. 4 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610, 1093, 1873 i 2376), na rzecz podmiotu, o którym mowa w ust. 1, dokonanego nie wcześniej niż w roku kalendarzowym, za który temu podmiotowi zostały przyznane rekompensaty, lub

2) przez wytworzenie przez podmiot, któremu zostały przyznane rekompensaty, energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii w roku kalendarzowym, za który zostały przyznane rekompensaty, w instalacjach odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii i zużycie tej energii elektrycznej na jego własne potrzeby.

Art. 12b. 1. Wykonanie obowiązku, o którym mowa w art. 12a ust. 1, rozlicza się w terminie do dnia 30 listopada czwartego roku następującego po roku kalendarzowym, w którym podmiot, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uzyskał rekompensaty.

2. Wykonanie obowiązku, o którym mowa w art. 12a ust. 1, można rozliczyć łącznie za dwa, trzy lub cztery lata. W takim przypadku rozliczenia tego dokonuje się do dnia 30 listopada roku kalendarzowego następującego po ostatnim roku kalendarzowym z odpowiednio dwóch, trzech lub czterech lat, za które następuje rozliczenie wykonania obowiązku.

3. Podmiot, o którym mowa w art. 12a ust. 1, dokonując rozliczenia wykonania obowiązku zgodnie z ust. 1 lub 2, przedkłada Prezesowi URE:

1) sprawozdanie sporządzone zgodnie z wzorem określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 5 wraz z dokumentami lub ich kopiami potwierdzającymi realizację tego obowiązku;

2) oświadczenie o treści:

„Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2021 r. poz. 2345 i 2447) oświadczam, że informacje zawarte w złożonym sprawozdaniu, o którym mowa w art. 12b ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych, są zgodne z prawdą.”; klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

4. Nakłady finansowe poniesione na realizację przedsięwzięć, o których mowa w art. 12a ust. 2 pkt 3, mogą zostać uwzględnione w sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, za poszczególne następujące po sobie lata, do wysokości sumy tych nakładów.

5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, mając na uwadze konieczność zapewnienia przejrzystości tego sprawozdania oraz ujednolicenia sposobu jego sporządzania.”;

8) w art. 13 po pkt 3 dodaje się przecinek i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) podmiotowi, który nie wykonał obowiązku, o którym mowa w art. 12a ust. 1”;

9) w art. 14 po wyrazach „Zwrotowi podlega kwota” dodaje się wyrazy „rekompensat przyznanych podmiotowi, który nie wykonał obowiązku, o którym mowa w art. 12a ust. 1,”;

10) w art. 20 w ust. 2:

a) uchyla się pkt 4–6,

b) uchyla się pkt 8 i 9;

11) w art. 26:

a) w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3) nie przekazał Prezesowi URE w terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 12b ust. 3 pkt 1.”,

b) w ust. 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, w przypadku:”,

c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, wynosi 10 000 zł.”;

12) w art. 33:

a) w ust. 1 uchyla się pkt 4–10,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Limit wydatków przeznaczonych na wypłatę rekompensat z Funduszu wynosi w:

1) 2022 r. – 1 766 899 008,00 zł;

2) 2023 r. – 4 189 740 000,00 zł;

3) 2024 r. – 3 744 660 000,00 zł;

4) 2025 r. – 3 824 310 000,00 zł;

5) 2026 r. – 5 014 070 000,00 zł;

6) 2027 r. – 5 134 740 000,00 zł;

7) 2028 r. – 5 276 260 000,00 zł;

8) 2029 r. – 5 688 290 000,00 zł;

9) 2030 r. – 5 604 440 000,00 zł;

10) 2031 r. – 5 192 040 000,00 zł.”,

c) w ust. 2 po wyrazach „ust. 1” dodaje się wyrazy „i 1a”;

13) w art. 34:

a) w ust. 1 uchyla się pkt 4–10,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Limit wydatków przeznaczonych z Funduszu na wykonywanie zadań Banku za wykonywanie czynności, o których mowa w art. 21 ust. 3 oraz art. 25, wynosi w:

1) 2022 r. – 60 000,00 zł;

2) 2023 r. – 60 000,00 zł;

3) 2024 r. – 60 000,00 zł;

4) 2025 r. – 60 000,00 zł;

5) 2026 r. – 60 000,00 zł;

6) 2027 r. – 60 000,00 zł;

7) 2028 r. – 60 000,00 zł;

8) 2029 r. – 60 000,00 zł;

9) 2030 r. – 60 000,00 zł;

10) 2031 r. – 60 000,00 zł.”,

c) w ust. 2 po wyrazach „ust. 1” dodaje się wyrazy „i 1a”;

14) w art. 35:

a) w ust. 1 uchyla się pkt 4–10,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Limit wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na wykonywanie zadań Prezesa URE wynikających z ustawy, uwzględniony w części 50 budżetu państwa, której dysponentem jest Prezes URE, wynosi w:

1) 2022 r. – 2 896 700,00 zł;

2) 2023 r. – 2 250 200,00 zł;

3) 2024 r. – 2 305 100,00 zł;

4) 2025 r. – 2 361 300,00 zł;

5) 2026 r. – 2 418 900,00 zł;

6) 2027 r. – 2 477 900,00 zł;

7) 2028 r. – 2 538 400,00 zł;

8) 2029 r. – 2 538 400,00 zł;

9) 2030 r. – 2 538 400,00 zł;

10) 2031 r. – 2 538 400,00 zł.”,

c) w ust. 2 po wyrazach „ust. 1” dodaje się wyrazy „i 1a”;

15) w art. 36:

a) w ust. 1 uchyla się pkt 4–10,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Limit wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na wykonywanie zadań ministra właściwego do spraw gospodarki wynikający z ustawy wynosi w:

1) 2022 r. – 390 000,00 zł;

2) 2023 r. – 390 000,00 zł;

3) 2024 r. – 390 000,00 zł;

4) 2025 r. – 390 000,00 zł;

5) 2026 r. – 390 000,00 zł;

6) 2027 r. – 390 000,00 zł;

7) 2028 r. – 390 000,00 zł;

8) 2029 r. – 390 000,00 zł;

9) 2030 r. – 390 000,00 zł;

10) 2031 r. – 390 000,00 zł.”,

c) w ust. 2 po wyrazach „ust. 1” dodaje się wyrazy „i 1a”;

16) załączniki nr 1 i 2 do ustawy otrzymują brzmienie określone odpowiednio w załącznikach nr 1 i 2 do niniejszej ustawy;

17) dodaje się załącznik nr 3 do ustawy w brzmieniu określonym w załączniku nr 3 do niniejszej ustawy.

2. Do spraw dotyczących rekompensat za rok 2021, w tym dotyczących kar pieniężnych, o których mowa w art. 26 ustawy zmienianej w art. 1, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

3. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wzywa podmioty wykonujące działalność w sektorach lub podsektorach energochłonnych określonych w wykazie sektorów i podsektorów energochłonnych stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy złożyły wniosek o przyznanie rekompensat za rok 2021, do dostosowania tego wniosku do przepisów ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w tym przy wykorzystaniu wzoru wniosku określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 10 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.

4. Umarza się postępowania w sprawach rekompensat za rok 2021 wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie wniosków o przyznanie rekompensat złożonych przez podmioty, które wykonują działalność w sektorach lub podsektorach energochłonnych innych niż określone w wykazie sektorów i podsektorów energochłonnych stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda

Załącznik nr 1 do ustawy z dnia 9 lutego 2022 r.
o zmianie ustawy o systemie rekompensat
dla sektorów i podsektorów energochłonnych

„Załącznik nr 1 do ustawy z dnia 19 lipca 2019 r.
o systemie rekompensat dla sektorów
i podsektorów energochłonnych

WYKAZ SEKTORÓW I PODSEKTORÓW ENERGOCHŁONNYCH

Załącznik nr 2 do ustawy z dnia 9 lutego 2022 r.
o zmianie ustawy o systemie rekompensat
dla sektorów i podsektorów energochłonnych

„Załącznik nr 2 do ustawy z dnia 19 lipca 2019 r.
o systemie rekompensat dla sektorów
i podsektorów energochłonnych

WSKAŹNIKI EFEKTYWNOŚCI ZUŻYCIA ENERGII ELEKTRYCZNEJ W ODNIESIENIU DO PRODUKTÓW Z SEKTORÓW LUB PODSEKTORÓW ENERGOCHŁONNYCH

Załącznik nr 3 do ustawy z dnia 9 lutego 2022 r.
o zmianie ustawy o systemie rekompensat
dla sektorów i podsektorów energochłonnych

„Załącznik nr 3 do ustawy z dnia 19 lipca 2019 r.
o systemie rekompensat dla sektorów
i podsektorów energochłonnych

WSKAŹNIK EFEKTYWNOŚCI ZUŻYCIA REZERWOWEJ ENERGII ELEKTRYCZNEJ W ODNIESIENIU DO PRODUKTÓW Z SEKTORÓW LUB PODSEKTORÓW ENERGOCHŁONNYCH