Dziennik Ustaw - rok 2021 poz. 2174

1. Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1461) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie uprawnień szczególnych przysługujących niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej (Dz. U. z 2015 r. poz. 30), z uwzględnieniem zmiany wprowadzonej rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 października 2020 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie uprawnień szczególnych przysługujących niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej (Dz. U. poz. 1937).

2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity rozporządzenia nie obejmuje § 2 i § 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 października 2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie uprawnień szczególnych przysługujących niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej (Dz. U. poz. 1937), które stanowią:

„§ 2. Prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego w 2020 r. za poprzedni rok kalendarzowy nabywa członek korpusu służby cywilnej, o którym mowa w § 7a rozporządzenia zmienianego w § 1, zatrudniony w laboratorium kryminalistycznym Policji, laboratorium kryminalistycznym Straży Granicznej lub laboratorium Krajowej Administracji Skarbowej w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.”.

Prezes Rady Ministrów: M. Morawiecki

Załącznik do obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 15 listopada 2021 r. (poz. 2174)

ROZPORZĄDZENIE
PREZESA RADY MINISTRÓW

z dnia 19 grudnia 2014 r.

w sprawie uprawnień szczególnych przysługujących niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej

Na podstawie art. 101 i art. 102 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 1233) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w komórce organizacyjnej egzekucji administracyjnej urzędu skarbowego, z wyłączeniem osoby, o której mowa w § 3, zwanemu dalej „osobą uprawnioną”, w okresie zatrudnienia w tej komórce przysługuje wynagrodzenie prowizyjne z tytułu kwoty uzyskanej przez:

1) organ egzekucyjny,

2) organ rekwizycyjny

– w przydzielonej mu sprawie egzekucyjnej.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wynagrodzenie prowizyjne przysługuje wyłącznie osobie uprawnionej zatrudnionej w urzędzie obsługującym organ rekwizycyjny.

3. Wynagrodzenie prowizyjne przysługuje w wysokości:

1) 3% sumy kwot uzyskanych w danym miesiącu – w przypadku gdy suma tych kwot nie przekracza sześćdziesięciosiedmiokrotności najniższego wynagrodzenia zasadniczego;

2) 1,5% sumy kwot uzyskanych w danym miesiącu – od nadwyżki ponad kwotę przekraczającą sześćdziesięciosiedmiokrotność najniższego wynagrodzenia zasadniczego i nieprzekraczającą dwustukrotności najniższego wynagrodzenia zasadniczego;

3) 1% sumy kwot uzyskanych w danym miesiącu – od nadwyżki ponad kwotę przekraczającą dwustukrotność najniższego wynagrodzenia zasadniczego.

4. Wynagrodzenie prowizyjne ustalone zgodnie z ust. 3 nie może przekraczać sześciokrotności najniższego wynagrodzenia zasadniczego.

5. Przez kwotę uzyskaną rozumie się należności pieniężne objęte tytułem wykonawczym wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w terminie, kosztami upomnienia oraz kosztami egzekucyjnymi:

1) uzyskane przez organ egzekucyjny albo organ rekwizycyjny:

a) po dokonaniu czynności egzekucyjnej podjętej w ramach środka egzekucyjnego,

b) w wyniku przekształcenia się zajęcia zabezpieczającego w zajęcie egzekucyjne;

2) wpłacone wierzycielowi w terminie 30 dni, włącznie z tym dniem, od dnia dokonania ostatniej czynności egzekucyjnej podjętej w ramach zastosowanego środka egzekucyjnego.

6. Wynagrodzenie prowizyjne przysługuje za miesiąc, w którym na poczet kwoty uzyskanej:

1) pobrano lub odebrano pieniądze;

2) obciążono rachunek bankowy, rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunek płatniczy w instytucji płatniczej zobowiązanego lub innego podmiotu dokonującego wpłaty;

3) dokonano wpłaty wierzycielowi w terminie 30 dni, włącznie z tym dniem, od dnia dokonania ostatniej czynności egzekucyjnej podjętej w ramach zastosowanego środka egzekucyjnego.

7. Przez najniższe wynagrodzenie zasadnicze rozumie się wynagrodzenie zasadnicze ustalone z zastosowaniem najniższego mnożnika kwoty bazowej służącego do ustalenia wynagrodzenia zasadniczego członków korpusu służby cywilnej w urzędach skarbowych na stanowiskach wspomagających w służbie cywilnej, określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 99 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej.

§ 2. Jeżeli sprawa egzekucyjna jest przydzielona więcej niż jednej osobie uprawnionej, podstawą wynagrodzenia prowizyjnego osoby uprawnionej jest kwota będąca wynikiem podziału na równe części sumy kwot uzyskanych w przydzielonej tym osobom sprawie egzekucyjnej.

§ 3. 1. Kierownikowi komórki organizacyjnej egzekucji administracyjnej urzędu skarbowego zatrudnionemu na stanowisku kierownika działu, kierownika samodzielnego referatu albo kierownika referatu przysługuje wynagrodzenie z tytułu kierowania tą komórką w wysokości 75% średniej kwoty wynagrodzeń prowizyjnych przysługujących bezpośrednio podległym pracownikom za okres, w którym powstało ich uprawnienie do wynagrodzenia prowizyjnego.

2. Jeżeli w ramach działu będącego komórką organizacyjną egzekucji administracyjnej urzędu skarbowego zostały wydzielone referaty, kierownikowi takiego działu przysługuje wynagrodzenie z tytułu kierowania tym działem w wysokości 75% średniej kwoty wynagrodzeń przysługujących podległym kierownikom referatów za okres, w którym powstało uprawnienie kierowników referatów do wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1.

§ 4. 1. W przypadku niezawinionego przez wierzyciela zwrotu należności z tytułu kosztów egzekucyjnych, o którym mowa w art. 64c § 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, z późn. zm.¹⁾), wynagrodzenie prowizyjne osoby uprawnionej, której wypłacono wynagrodzenie prowizyjne w tej sprawie, pomniejsza się o wysokość tego wypłaconego wynagrodzenia prowizyjnego.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wynagrodzenia, o którym mowa w § 3.

§ 5. 1. Wynagrodzenia, o których mowa w § 1 i § 3, wypłaca się w okresach miesięcznych.

2. Wynagrodzenie prowizyjne z tytułu kwoty uzyskanej zgodnie z § 1 ust. 6 pkt 3 wypłaca się w miesiącu następującym po miesiącu, w którym udokumentowano wpłatę wierzycielowi kwoty uzyskanej oraz jej wysokość.

§ 6. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w urzędzie morskim, biorącemu udział w próbach technicznych statków na morzu po budowie lub remoncie albo wykonującemu w czasie pracy statku zadania statutowe urzędu, przysługuje bezpłatne wyżywienie lub ekwiwalent pieniężny według norm stosowanych w czasie eksploatacji statku.

§ 7. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w urzędzie górniczym, wykonującemu czynności inspekcyjno-techniczne, przysługują następujące uprawnienia związane z Dniem Górnika:

1) dzień wolny od pracy;

2) nagroda w wysokości jednodniowego wynagrodzenia obliczonego jak za urlop wypoczynkowy.

2. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w urzędzie górniczym, wykonującemu czynności inspekcyjno-techniczne pod ziemią, przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 4, specjalne wynagrodzenie miesięczne w wysokości:

1) 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego – do 5 lat pracy;

2) 15% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego – po 5 latach pracy;

3) 30% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego – po 10 latach pracy;

4) 40% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego – po 15 latach pracy.

3. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w urzędzie górniczym, wykonującemu czynności inspekcyjno-techniczne wyłącznie na powierzchni, przysługuje specjalne wynagrodzenie miesięczne w wysokości:

1) 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego – do 5 lat pracy;

2) 10% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego – po 5 latach pracy;

3) 15% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego – po 10 latach pracy;

4) 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego – po 15 latach pracy.

4. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w urzędzie górniczym, wykonującemu czynności inspekcyjno-techniczne pod ziemią wyłącznie w odniesieniu do metra oraz tuneli drążonych z zastosowaniem techniki górniczej, przysługuje specjalne wynagrodzenie miesięczne w wysokości określonej w ust. 3.

5. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w okręgowym urzędzie górniczym lub specjalistycznym urzędzie górniczym, wykonującemu czynności inspekcyjno-techniczne w zakładach górniczych w warunkach uciążliwych, przysługuje za pracę w niedziele i święta określone w przepisach o dniach wolnych od pracy oraz za pracę w inne dni niebędące dniami pracy w urzędzie wynagrodzenie jak za pracę w dniu będącym dniem pracy w urzędzie oraz inny wolny od pracy dzień przypadający w dniu pracy w urzędzie albo wynagrodzenie jak za dzień będący dniem pracy w urzędzie oraz dodatek w wysokości 100% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego.

6. Przepis ust. 5 ma zastosowanie do członków korpusu służby cywilnej, których praca w niedziele i święta ma charakter stały.

§ 7a.²⁾ 1. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w laboratorium kryminalistycznym Policji lub laboratorium kryminalistycznym Straży Granicznej, wykonującemu pracę w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia, przysługuje corocznie dodatkowy urlop wypoczynkowy, zwany dalej „urlopem dodatkowym”, w wymiarze:

1) 5 dni, jeżeli praca jest wykonywana przez co najmniej 80 godzin w miesiącu przez co najmniej 9 miesięcy w roku kalendarzowym:

a) zgodnie z przepisami w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy w pomieszczeniach:

– pozbawionych stałego naturalnego oświetlenia lub celowo przyciemnionych, w których ze względów technologicznych lub ze względu na rodzaj wykonywanej pracy jest stosowane wyłącznie sztuczne oświetlenie,

– zlokalizowanych poniżej poziomu otaczającego terenu,

b) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym wymagającym wydatku energetycznego o wartości co najmniej 2000 kcal dla mężczyzn i 1200 kcal dla kobiet,

c) w warunkach koncentracji i ciągłego napięcia przy nagrywaniu i odtwarzaniu zapisów magnetycznych lub cyfrowych w styczności ze zmiennym natężeniem i zakresem fal dźwiękowych;

2) 9 dni, jeżeli podczas wykonywania pracy stwierdzono przekroczenie, określonych w odrębnych przepisach, najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia:

a) w warunkach narażenia na promieniowanie optyczne,

b) w warunkach narażenia na działanie pyłów,

c) w warunkach narażenia na działanie substancji chemicznych,

d) w warunkach narażenia na drgania działające na organizm człowieka przez kończyny górne lub drgania o ogólnym działaniu na organizm człowieka,

e) w warunkach narażenia na hałas lub hałas ultradźwiękowy,

f) w mikroklimacie zimnym albo gorącym,

g) w warunkach narażenia na działanie pola i promieniowania elektromagnetycznego z zakresu częstotliwości 0 Hz – 300 GHz;

3) 13 dni, jeżeli praca jest wykonywana przez co najmniej 80 godzin w miesiącu przez co najmniej 9 miesięcy w roku kalendarzowym:

a) przy konserwowaniu, magazynowaniu, transporcie i stosowaniu materiałów wybuchowych, łatwopalnych i samozapalnych,

b) przy prowadzeniu prób broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz prac doświadczalnych z materiałami wybuchowymi,

c) podczas prowadzenia badań materiałów czynnych biologicznie,

d) pod ziemią;

4) 13 dni, jeżeli w okresie roku kalendarzowego wykonywania pracy wystąpiła co najmniej czterokrotna ekspozycja na czynnik po minimum 8 godzin każda albo praca była wykonywana przez co najmniej 80 godzin w miesiącu przez co najmniej 9 miesięcy w roku kalendarzowym w warunkach narażenia na działanie:

a) substancji chemicznych co najmniej toksycznych lub działających szkodliwie na rozrodczość,

b) substancji chemicznych lub ich mieszanin, procesów technologicznych lub czynników o działaniu rakotwórczym lub mutagennym, których wykaz określają odrębne przepisy.

2. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w laboratorium Krajowej Administracji Skarbowej, wykonującemu pracę w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia, przysługuje corocznie urlop dodatkowy, w wymiarze:

1) 5 dni, jeżeli praca jest wykonywana przez co najmniej 80 godzin w miesiącu przez co najmniej 9 miesięcy w roku kalendarzowym, zgodnie z przepisami w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy w pomieszczeniach:

a) pozbawionych stałego naturalnego oświetlenia lub celowo przyciemnionych, w których ze względów technologicznych lub ze względu na rodzaj wykonywanej pracy jest stosowane wyłącznie sztuczne oświetlenie,

b) zlokalizowanych poniżej poziomu otaczającego terenu;

2) 9 dni, jeżeli podczas wykonywania pracy stwierdzono przekroczenie, określonych w odrębnych przepisach, najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, w warunkach narażenia na działanie substancji chemicznych.

§ 7b.²⁾ 1. Członek korpusu służby cywilnej zatrudniony w laboratorium kryminalistycznym Policji, laboratorium kryminalistycznym Straży Granicznej lub laboratorium Krajowej Administracji Skarbowej nabywa prawo do pierwszego urlopu dodatkowego po upływie roku pracy w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia.

2. Urlop dodatkowy przyznaje się za poprzedni rok kalendarzowy, nie później niż do dnia 30 kwietnia.

3. Prawo do kolejnego urlopu dodatkowego nabywa się w następnym roku kalendarzowym.

4. Jeżeli przerwa w ekspozycji na warunki, o których mowa w § 7a, w szczególności z powodu choroby lub urlopu, trwała nieprzerwanie dłużej niż 3 miesiące w roku, za który przysługuje urlop dodatkowy, prawa do tego urlopu dodatkowego nie nabywa się.

5. Jeżeli członek korpusu służby cywilnej nie wykorzystał urlopu dodatkowego w roku kalendarzowym, w którym urlop został mu przyznany, urlopu dodatkowego udziela się najpóźniej do dnia 30 września następnego roku kalendarzowego.

6. Urlop dodatkowy może być podzielony na dwie części z wyjątkiem urlopu dodatkowego, którego wymiar wynosi 5 dni.

7. Urlopu dodatkowego dla członka korpusu służby cywilnej zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy udziela się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy, biorąc za podstawę wymiar tego urlopu określony w § 7a. Niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.

§ 7c.²⁾ 1. Warunki pracy szczególnie uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia, które uprawniają do uzyskania urlopu dodatkowego, ocenia komisja powołana przez kierownika urzędu, w skład której wchodzą co najmniej lekarz sprawujący profilaktyczną opiekę medyczną, przedstawiciel związku zawodowego pracowników oraz przedstawiciel służby bezpieczeństwa i higieny pracy.

2. Na podstawie oceny, o której mowa w ust. 1, komisja stwierdza szczególną uciążliwość lub szkodliwość warunków pracy dla zdrowia albo brak warunków pracy szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia.

3. W przypadku stwierdzenia przez komisję warunków pracy szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kierownik urzędu przyznaje członkowi korpusu służby cywilnej urlop dodatkowy.

4. Członkowi korpusu służby cywilnej wykonującemu pracę:

1) na stanowisku, na którym występują warunki szczególnie uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia uprawniające do urlopu dodatkowego w różnym wymiarze,

2) w różnych warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia uprawniających do urlopu dodatkowego w różnym wymiarze

– przysługuje jeden urlop w wymiarze korzystniejszym.

§ 8. Do dnia wejścia w życie § 7 niniejszego rozporządzenia stosuje się § 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 kwietnia 2007 r. w sprawie uprawnień szczególnych przysługujących niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej (Dz. U. poz. 506 i 1858).

§ 9. Rozporządzenie wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia³⁾, z wyjątkiem § 7, który wchodzi w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia³⁾.⁴⁾

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2020 r. poz. 1492 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11, 41, 802, 1005, 1177, 1236, 1666, 1927, 1981, 2052 i 2105.

²⁾ Dodany przez § 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 października 2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie uprawnień szczególnych przysługujących niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej (Dz. U. poz. 1937), które weszło w życie z dniem 18 listopada 2020 r.

³⁾ Rozporządzenie zostało ogłoszone w dniu 9 stycznia 2015 r.

⁴⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 kwietnia 2007 r. w sprawie uprawnień szczególnych przysługujących niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej (Dz. U. poz. 506 i 1858), które utraciło moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 207 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2014 r. poz. 1111 i 1199).