Dziennik Ustaw - rok 2021 poz. 1737

Na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 869) zarządza się, co następuje:

1) funkcjonowania na obszarze powiatu, województwa i kraju;

2) walki z pożarami i innymi klęskami żywiołowymi;

3) ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego i medycznego;

4) dysponowania do działań ratowniczych;

5) kierowania działaniem ratowniczym;

6) współpracy w ramach posiadanych sił i środków z właściwymi organami i podmiotami podczas zdarzeń nadzwyczajnych wywołanych zagrożeniem czynnikiem biologicznym, w tym podczas zdarzeń o charakterze terrorystycznym;

7) likwidacji zagrożenia, w tym w działaniach ratowniczych, w przypadku wystąpienia zdarzenia radiacyjnego;

8) prowadzenia dokumentacji działań ratowniczych oraz dokumentacji funkcjonowania ksrg;

9) organizacji odwodów operacyjnych;

10) organizacji stanowisk kierowania.

1) czynnościach ratowniczych:

a) podstawowych – należy przez to rozumieć czynności wykonywane w poszczególnych dziedzinach ratownictwa przez wszystkich ratowników,

b) specjalistycznych – należy przez to rozumieć czynności wykonywane z użyciem sprzętu specjalistycznego przez odpowiednio przeszkolonych ratowników;

2) dekontaminacji wstępnej – należy przez to rozumieć:

a) działania wobec osoby eksponowanej na skażenie polegające na: zmyciu lub przetarciu odsłoniętych części ciała oraz skóry skażonej za pomocą substancji myjących, substancji dezaktywujących lub wody, usunięciu odzieży skażonej lub mogącej ulec skażeniu oraz zastosowaniu ubioru zastępczego,

b) działania mające na celu zminimalizowanie negatywnego oddziaływania czynnika skażającego na sprzęt użyty w działaniach ratowniczych;

3) dziedzinach ratownictwa – należy przez to rozumieć walkę z pożarami, ratownictwo techniczne, chemiczne, ekologiczne i medyczne;

4) gotowości operacyjnej – należy przez to rozumieć zdolność do realizowania czynności ratowniczych w poszczególnych dziedzinach ratownictwa;

5) kierowaniu działaniem ratowniczym – należy przez to rozumieć planowanie, organizowanie, nadzorowanie i koordynowanie działań ratowniczych;

6) medycznych działaniach ratowniczych – należy przez to rozumieć działania realizowane przez podmioty ksrg, służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia, realizowane podczas działań ratowniczych z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy lub świadczeń zdrowotnych udzielanych przez ratownika medycznego samodzielnie, pod nadzorem lub w porozumieniu z lekarzem, o których mowa w art. 11b ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2020 r. poz. 882, 2112 i 2401 oraz z 2021 r. poz. 159, 1559 i 1641);

7) podmiocie ratowniczym – należy przez to rozumieć podmiot, do którego zadań należy ochrona życia, zdrowia, mienia lub środowiska;

8) podmiotach ksrg – należy przez to rozumieć jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, inne jednostki ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, włączone do ksrg, inne służby, inspekcje, straże, instytucje oraz podmioty, które dobrowolnie w drodze umowy cywilnoprawnej zgodziły się współdziałać w akcjach ratowniczych;

9) podwyższonej gotowości operacyjnej – należy przez to rozumieć czasowe zwiększenie gotowości operacyjnej w sytuacji wystąpienia lub zwiększonego prawdopodobieństwa wystąpienia katastrofy naturalnej lub awarii technicznej, których skutki mogą zagrozić życiu lub zdrowiu dużej liczby osób, mieniu w wielkich rozmiarach lub środowisku na znacznych obszarach, lub w przypadku wystąpienia i utrzymywania się wzmożonego zagrożenia pożarowego;

10) segregacji poszkodowanych – należy przez to rozumieć proces wyznaczania priorytetów leczniczo-transportowych realizowany w zdarzeniach mnogich i masowych;

11) segregacji pierwotnej – należy przez to rozumieć segregację poszkodowanych realizowaną niezwłocznie po przybyciu na miejsce zdarzenia podmiotu ratowniczego;

12) segregacji wtórnej – należy przez to rozumieć segregację poszkodowanych realizowaną po wdrożeniu medycznych czynności ratunkowych wobec osób poszkodowanych o najwyższym priorytecie;

13) wykonanie dostępu – należy przez to rozumieć stworzenie możliwości oceny stanu poszkodowanego i możliwości jego przemieszczenia;

14) zdarzeniu radiacyjnym – należy przez to rozumieć zdarzenie, o którym mowa w art. 3 pkt 55 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 623 i 784);

15) zagrożeniach CBRNE – należy przez to rozumieć zagrożenia powodowane przez czynniki chemiczne, biologiczne, radioaktywne, nuklearne oraz wybuchowe, które ze względu na swoje właściwości zostały użyte lub mogły zostać użyte w sposób celowy do wywołania zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi, zwierząt oraz środowiska naturalnego;

16) zdarzeniu pojedynczym – należy przez to rozumieć zdarzenie, którego zagrożenia dotyczą jednej osoby poszkodowanej;

17) zdarzeniu mnogim – należy przez to rozumieć zdarzenie, którego zagrożenia dotyczą więcej niż jednej osoby poszkodowanej znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, ale określone w wyniku segregacji poszkodowanych zapotrzebowanie na medyczne działania ratownicze oraz medyczne czynności ratunkowe realizowane w trybie natychmiastowym nie przekracza możliwości sił i środków podmiotów ratowniczych obecnych na miejscu zdarzenia;

18) zdarzeniu masowym – należy przez to rozumieć zdarzenie, w wyniku którego określone w procesie segregacji poszkodowanych zapotrzebowanie na medyczne działania ratownicze oraz medyczne czynności ratunkowe realizowane w trybie natychmiastowym przekracza możliwości sił i środków podmiotów ratowniczych obecnych na miejscu zdarzenia w danej fazie działań ratowniczych;

19) zdarzeniu nadzwyczajnym – należy przez to rozumieć katastrofę naturalną, awarię techniczną lub akt terroru, których skutki zagrażają życiu lub zdrowiu dużej liczby osób, mieniu w wielkich rozmiarach albo środowisku na znacznych obszarach, a pomoc i ochrona mogą być skutecznie podjęte tylko przy zastosowaniu nadzwyczajnych środków, we współdziałaniu różnych organów i instytucji oraz specjalistycznych służb i formacji działających pod jednolitym kierownictwem;

20) obszarze chronionym – należy przez to rozumieć obszar, w granicach którego, niezależnie od podziału administracyjnego, siły i środki podmiotu ksrg właściwe dla rodzaju zagrożenia przybędą do miejsca zdarzenia w najkrótszym czasie.

2. Umowy cywilnoprawne, o których mowa w ust. 1, określają co najmniej:

1) gotowość operacyjną i podwyższoną gotowość operacyjną, z uwzględnieniem czasu dysponowania sił i środków;

2) postępowanie w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego ludzi, nagłych zagrożeń życia i zdrowia zwierząt lub wystąpienia nagłego zagrożenia mienia lub środowiska;

3) zakres współdziałania w celu zachowania ciągłości i skuteczności działań ratowniczych wobec zagrożonych i poszkodowanych osób, środowiska lub mienia;

4) organizację łączności na potrzeby działań ratowniczych;

5) zabezpieczenie logistyczne działań ratowniczych;

6) udział w aktualizacji analiz zagrożeń oraz analiz zabezpieczenia operacyjnego;

7) udział w aktualizacji wybranych elementów powiatowych lub wojewódzkich planów ratowniczych;

8) udział w ćwiczeniach ratowniczych;

9) udział w analizowaniu działań ratowniczych;

10) częstotliwość i zakres prowadzenia inspekcji gotowości operacyjnej;

11) ponoszenie kosztów wyposażenia, osobowych i innych związanych bezpośrednio z udziałem w akcji ratowniczej, w tym kosztów materiałów zużywalnych, stosownych ubezpieczeń i profilaktyki medycznej, w tym odtwarzanie zniszczonych lub zużytych środków ratowniczych;

12) obszar chroniony.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do umów zawieranych z podmiotami niebędącymi podmiotami ratowniczymi, w tym z ekspertami do spraw prognozowania zagrożeń oraz specjalistami do spraw ratownictwa z poszczególnych dziedzin ratownictwa.

1) opracowanie analiz zagrożeń oraz analiz zabezpieczenia operacyjnego;

2) opracowanie powiatowego planu ratowniczego;

3) ustalenie sieci podmiotów ksrg i ich obszarów chronionych;

4) aktualizację danych dotyczących gotowości operacyjnej i podwyższonej gotowości operacyjnej;

5) ustalenie metod powiadamiania w sytuacji wystąpienia nagłego lub nadzwyczajnego zagrożenia;

6) przemieszczanie sił i środków ksrg do czasowych miejsc stacjonowania;

7) ustalenie metod powiadamiania, alarmowania i współdziałania podmiotów podczas działań ratowniczych;

8) wdrożenie systemu dysponowania sił i środków do działań ratowniczych.

2. Organizacja funkcjonowania ksrg przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, na obszarze województwa, obejmuje:

1) opracowanie analiz zagrożeń oraz analiz zabezpieczenia operacyjnego;

2) opracowanie wojewódzkiego planu ratowniczego;

3) ustalanie obszarów chronionych dla specjalistycznych grup ratowniczych oraz dla podmiotów ksrg przewidzianych do realizacji zadań poza terenem własnego działania;

4) aktualizację danych dotyczących gotowości operacyjnej odwodów operacyjnych na obszarze województwa oraz w ramach pomocy transgranicznej;

5) dysponowanie sił i środków specjalistycznych grup ratowniczych i odwodów operacyjnych na obszarze województwa;

6) ustalanie zasad powiadamiania i współdziałania podmiotów na obszarze województwa podczas działań ratowniczych.

3. Organizacja funkcjonowania ksrg przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, na obszarze kraju, obejmuje:

1) aktualizację danych dotyczących gotowości operacyjnej centralnego odwodu operacyjnego i podmiotów przewidzianych do współdziałania na obszarze kraju i poza jego granicami;

2) opracowanie dokumentacji dotyczącej powiadamiania i współdziałania podmiotów na obszarze kraju podczas działań ratowniczych;

3) opracowanie dokumentacji dotyczącej organizowania działań ratowniczych;

4) opracowanie dokumentacji dotyczącej ewidencjonowania zdarzeń;

5) opracowanie dokumentacji dotyczącej organizacji i funkcjonowania systemów teleinformatycznych, w tym na potrzeby kierującego działaniem ratowniczym;

6) opracowanie dokumentacji dotyczącej organizacji łączności alarmowania, powiadamiania, dysponowania oraz współdziałania na potrzeby działań ratowniczych;

7) opracowanie dokumentacji dotyczącej współpracy podczas działań ratowniczych z nadawcami programów radiowych i telewizyjnych oraz z wolontariuszami, o których mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1057 oraz z 2021 r. poz. 1038, 1243 i 1535);

8) opracowanie dokumentacji dotyczącej wsparcia psychologicznego osób uczestniczących w działaniach ratowniczych;

9) opracowanie dokumentacji dotyczącej tworzenia przez podmioty ksrg wspólnych zespołów ratowniczych;

10) opracowanie dokumentacji dotyczącej organizowania ćwiczeń ratowniczych;

11) opracowanie dokumentacji dotyczącej podwyższania gotowości operacyjnej;

12) opracowanie dokumentacji dotyczącej analizowania zdarzeń;

13) opracowanie dokumentacji dotyczącej organizacji krajowych baz sprzętu specjalistycznego i środków gaśniczych;

14) opracowanie dokumentacji dotyczącej organizacji działań specjalistycznych grup ratownictwa wodno-nurkowego w ksrg;

15) opracowanie dokumentacji dotyczącej organizacji działań poszukiwawczo-ratowniczych w ksrg;

16) opracowanie dokumentacji dotyczącej organizacji ratownictwa chemicznego i ekologicznego w ksrg, uwzględniającej współpracę z właściwymi organami i podmiotami podczas zdarzeń nadzwyczajnych wywołanych czynnikiem biologicznym, w tym podczas zdarzeń terrorystycznych, oraz postępowanie w przypadku likwidacji zagrożenia w ramach posiadanych sił i środków, w tym w działaniach ratowniczych, w przypadku wystąpienia zdarzenia radiacyjnego;

17) opracowanie dokumentacji dotyczącej organizacji ratownictwa medycznego w ksrg;

18) opracowanie dokumentacji dotyczącej organizacji ratownictwa technicznego w ksrg;

19) opracowanie dokumentacji dotyczącej organizacji działań specjalistycznych grup ratownictwa wysokościowego w ksrg;

20) opracowanie dokumentacji dotyczącej organizacji centralnego odwodu operacyjnego ksrg.

1) podstawowe czynności ratownicze;

2) specjalistyczne czynności ratownicze – w przypadku gdy posiadają na terenie powiatu siły i środki umożliwiające podjęcie tych czynności.

2. W przypadku gdy siły i środki podmiotów ksrg i innych podmiotów uczestniczących w działaniu ratowniczym na terenie powiatu są niewystarczające, czynności ratownicze realizują również siły i środki podmiotów ksrg zadysponowane z obszaru województwa.

3. W przypadku gdy podmioty ksrg na terenie powiatu nie posiadają sił i środków umożliwiających podjęcie specjalistycznych czynności ratowniczych, specjalistyczne czynności ratownicze realizują siły i środki podmiotów ksrg zadysponowane z obszaru województwa.

4. W przypadku gdy siły i środki podmiotów ksrg z terenu województwa są niewystarczające, czynności ratownicze realizują również podmioty ksrg zadysponowane z obszaru kraju.

1) rota – dwuosobowy zespół ratowników wchodzący w skład zastępu lub specjalistycznej grupy ratowniczej;

2) zastęp – pododdział liczący od trzech do sześciu ratowników, w tym dowódcę, wyposażony w pojazd przystosowany do realizacji zadania ratowniczego;

3) sekcja – pododdział składający się z dwóch zastępów, w tym dowódca;

4) pluton – pododdział składający się z trzech do czterech zastępów, w tym dowódca;

5) kompania – pododdział składający się z ośmiu do szesnastu zastępów oraz dowódca;

6) batalion – oddział składający się z trzech do pięciu kompanii oraz dowódca i sztab;

7) brygada – związek pododdziałów i oddziałów oraz dowódca i sztab;

8) specjalistyczna grupa ratownicza – pododdział przeznaczony do realizacji specjalistycznych czynności ratowniczych.

2. W ramach plutonów mogą być wydzielane sekcje, a w ramach kompanii mogą być wydzielane sekcje lub plutony.

3. Pododdziały organizowane przez szkoły Państwowej Straży Pożarnej lub według standardów międzynarodowych mogą być tworzone w innym składzie niż określono w ust. 1 pkt 4 i 5.

1) starostę (prezydenta miasta na prawach powiatu) – dla obszaru powiatu, po zasięgnięciu opinii właściwego komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej;

2) starostę i prezydenta miasta na prawach powiatu – wspólny dla obszaru miasta na prawach powiatu i powiatu mającego siedzibę władz w tym mieście, po zasięgnięciu opinii właściwego komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej;

3) wojewodę – dla obszaru województwa, po zasięgnięciu opinii Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej.

2. Plany ratownicze wspomagają organizację działań ratowniczych i zawierają:

1) wykaz zadań realizowanych przez podmioty ratownicze oraz inne podmioty mogące wspomagać organizację działań ratowniczych;

2) wykaz zadań realizowanych przez specjalistyczne grupy ratownicze;

3) zbiór zalecanych zasad i procedur ratowniczych wynikających z zadań realizowanych przez podmioty ksrg;

4) dane teleadresowe podmiotów ksrg i jednostek ochrony przeciwpożarowej niewłączonych do ksrg oraz innych podmiotów mogących wspomagać organizację działań ratowniczych;

5) wykaz sił i środków podmiotów ksrg i jednostek ochrony przeciwpożarowej niewłączonych do ksrg;

6) graficzne przedstawienie obszarów chronionych;

7) wykaz ekspertów do spraw prognozowania zagrożeń oraz specjalistów do spraw ratownictwa, zawierający imię, nazwisko, dziedzinę oraz numer telefonu służbowego;

8) arkusze uzgodnień i aktualizacji planu ratowniczego.

3. Plany ratownicze w zakresie działań ratowniczych w czasie katastrof, klęsk żywiołowych i zdarzeń nadzwyczajnych są skorelowane z planami zarządzania kryzysowego, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1856 oraz z 2021 r. poz. 159), oraz z planami postępowania awaryjnego, o których mowa w art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe.

1) zagrożeń mogących wystąpić na obszarze powiatu i województwa;

2) zabezpieczenia operacyjnego na obszarze powiatu i województwa.

2. Analizę zagrożeń, o której mowa w ust. 1 pkt 1, przeprowadza się z uwzględnieniem co najmniej:

1) gęstości zaludnienia;

2) położenia geograficznego i dominujących warunków atmosferycznych oraz warunków przyrodniczych i turystycznych;

3) infrastruktury i jej stanu, z uwzględnieniem zabytków;

4) zagrożeń z obszarów sąsiadujących, objętych prawem górniczym, lotniczym, morskim, wodnym, przepisami w zakresie bezpieczeństwa i ratownictwa w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich oraz z poligonów i terytoriów państw sąsiednich;

5) liczby i skali zdarzeń;

6) przyjętego sposobu oceny zagrożeń.

3. Analizę zabezpieczenia operacyjnego, o której mowa w ust. 1 pkt 2, przeprowadza się z uwzględnieniem:

1) gotowości operacyjnej, z podziałem na rodzaj zagrożenia oraz całodobową, roczną lub sezonową dyspozycyjność;

2) obszarów, dla których prawdopodobny czas przybycia do zdarzenia pierwszych i kolejnych sił i środków podmiotów ksrg wynosi odpowiednio do 8 minut i do 15 minut, w celu wyznaczenia dla nich obszarów chronionych lub ich zmiany;

3) określonego dla każdej dziedziny ratownictwa najbardziej prawdopodobnego czasu przybycia pierwszych i kolejnych specjalistycznych grup ratowniczych w celu wyznaczenia dla nich obszarów chronionych lub ich zmiany;

4) rodzaju i skali zagrożeń oraz zaistniałych i przewidywanych zdarzeń;

5) rozmieszczenia sił i środków podmiotów ratowniczych;

6) miejsc, obiektów i terenów o utrudnionych warunkach prowadzenia działań ratowniczych i niskim poziomie zabezpieczenia operacyjnego;

7) organizacji odwodu operacyjnego na obszarze województwa i centralnego odwodu operacyjnego.

4. Analiza zabezpieczenia operacyjnego obszarów górskich, akwenów i obszarów zalodzonych, a także obszarów objętych prawem górniczym, lotniczym, morskim i wodnym może uwzględniać czasy przybycia inne niż określone w ust. 3 pkt 2.

5. Sposób opracowania oceny zagrożeń, o której mowa w ust. 2 pkt 6, jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

1) czasów przybycia, o których mowa w § 8 ust. 3 pkt 2;

2) liczby zdarzeń i liczby mieszkańców.

1) czasów przybycia specjalistycznych grup ratowniczych;

2) liczby zdarzeń i liczby mieszkańców.

2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, komendanci powiatowi (miejscy) Państwowej Straży Pożarnej przekazują do wójta (burmistrza, prezydenta miasta) i starosty (prezydenta miasta na prawach powiatu), a komendanci wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej do wojewody, w celu podjęcia działań zmierzających do poprawy funkcjonowania ksrg.

2. Aktualizacja planów ratowniczych przebiega w trybie określonym dla ich opracowania.

2. Działania ratownicze, o których mowa w ust. 1, obejmują:

1) rozpoznanie i identyfikację zagrożenia;

2) zabezpieczenie strefy działań ratowniczych, w tym wyznaczenie i oznakowanie strefy zagrożenia;

3) włączanie lub wyłączanie instalacji, urządzeń i mediów, mających wpływ na bezpieczeństwo zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz na bezpieczeństwo ratowników, z wykorzystaniem zaworów lub bezpieczników będących na instalacji użytkowej obiektu objętego działaniem ratowniczym;

4) priorytetowe wykonanie czynności umożliwiających:

a) dotarcie i wykonanie dostępu do zagrożonych lub poszkodowanych osób, wraz z przeprowadzeniem medycznych działań ratowniczych, i ewakuację poza strefę zagrożenia,

b) przygotowanie dróg ewakuacji zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz ratowników,

c) zapewnienie bezpieczeństwa zagrożonym lub poszkodowanym osobom oraz ratownikom;

5) ewakuację i ratowanie osób, a następnie zwierząt oraz ratowanie środowiska i mienia przed skutkami pożaru lub wybuchu;

6) ocenę rozmiarów zagrożenia pożarowego lub wybuchowego i prognozowanie jego rozwoju;

7) dostosowanie sprzętu oraz technik i środków gaśniczych i innych środków ratowniczych do rodzaju, skali i miejsca pożaru lub wybuchu;

8) likwidację, ograniczenie lub zwiększenie strefy zagrożenia;

9) uruchamianie dodatkowych sił i środków podmiotów ksrg;

10) oddymianie strefy zagrożenia.

3. Walka z pożarami w ramach ksrg jest prowadzona:

1) siłami i środkami podmiotów ksrg właściwymi ze względu na miejsce powstania pożaru;

2) pododdziałami lub oddziałami odwodów operacyjnych na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego.

2. Działania ratownicze, o których mowa w ust. 1, obejmują:

1) rozpoznanie i identyfikację zagrożenia;

2) zabezpieczenie strefy działań ratowniczych, w tym wyznaczenie i oznakowanie strefy zagrożenia;

3) włączanie lub wyłączanie instalacji, urządzeń i mediów mających wpływ na bezpieczeństwo zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz na bezpieczeństwo ratowników, z wykorzystaniem zaworów lub bezpieczników będących na instalacji użytkowej obiektu objętego działaniem ratowniczym;

4) priorytetowe wykonanie czynności umożliwiających:

a) dotarcie i wykonanie dostępu do zagrożonych lub poszkodowanych osób, wraz z przeprowadzeniem medycznych działań ratowniczych, i ewakuację poza strefę zagrożenia,

b) przygotowanie dróg ewakuacji zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz ratowników,

c) zapewnienie bezpieczeństwa zagrożonym lub poszkodowanym osobom oraz ratownikom;

5) likwidację zagrożeń związanych z klęską żywiołową;

6) dostosowanie sprzętu oraz technik ratowniczych do rozmiaru i rodzaju klęski żywiołowej;

7) likwidację, ograniczenie lub zwiększenie strefy zagrożenia;

8) uruchamianie dodatkowych sił i środków podmiotów ksrg;

9) ocenę rozmiarów powstałej klęski żywiołowej.

3. Walka z innymi klęskami żywiołowymi w ramach ksrg jest prowadzona siłami i środkami podmiotów ksrg, pododdziałami lub oddziałami odwodów operacyjnych na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego.

2. Działania ratownicze, o których mowa w ust. 1, obejmują:

1) rozpoznanie i identyfikację zagrożenia;

2) zabezpieczenie strefy działań ratowniczych, w tym wyznaczenie i oznakowanie strefy zagrożenia;

3) włączanie lub wyłączanie instalacji, urządzeń i mediów mających wpływ na bezpieczeństwo zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz na bezpieczeństwo ratowników, z wykorzystaniem zaworów lub bezpieczników będących na instalacji użytkowej obiektu objętego działaniem ratowniczym;

4) priorytetowe wykonanie czynności umożliwiających:

a) dotarcie i wykonanie dostępu do zagrożonych lub poszkodowanych osób, wraz z przeprowadzeniem medycznych działań ratowniczych, lub ich ewakuację poza strefę zagrożenia,

b) przygotowanie dróg ewakuacji zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz ratowników,

c) zapewnienie bezpieczeństwa zagrożonym lub poszkodowanym osobom oraz ratownikom;

5) wykonywanie przejść, dojść i dojazdów do zagrożonych lub poszkodowanych osób wraz z usuwaniem lub przemieszczaniem przeszkód ograniczających dostęp do nich i utrudniających wykonanie medycznych działań ratowniczych;

6) stosowanie wodnych lub lodowych technik ratowniczych służących ewakuacji zagrożonych lub poszkodowanych osób z akwenów i obszarów zalodzonych oraz terenów powodziowych;

7) ewakuację osób z wysokości lub miejsc poniżej poziomu otoczenia;

8) stosowanie technik bezprzyrządowych i przyrządowych oraz wykorzystanie zwierząt do poszukiwania zagrożonych osób;

9) ewakuację zagrożonych i poszkodowanych zwierząt poza strefę zagrożenia;

10) ocenę rozmiarów powstałego zagrożenia i prognozowanie jego rozwoju;

11) oświetlenie miejsca zdarzenia i jego zabezpieczenie przed osobami postronnymi oraz wykonanie innych czynności z zakresu zabezpieczenia logistycznego;

12) obwałowywanie, wypompowywanie i uszczelnianie miejsc wycieku wody lub innych mediów stwarzających zagrożenie;

13) przewietrzanie stref zagrożenia;

14) włączanie lub wyłączanie instalacji i urządzeń mających wpływ na rozmiar strefy zagrożenia;

15) stabilizowanie, cięcie, rozpieranie, podnoszenie lub przenoszenie konstrukcji, instalacji i urządzeń, a także części obiektów oraz przeszkód naturalnych i sztucznych w celu zlikwidowania lub ograniczenia zagrożenia dla osób, zwierząt, środowiska, infrastruktury i innego mienia.

3. Działania ratownicze z dziedziny ratownictwa technicznego, w zakresie wynikającym z planu ratowniczego, prowadzą podmioty ksrg, z uwzględnieniem ich wyposażenia w sprzęt specjalistyczny i środki ochrony indywidualnej, oraz:

1) specjalistyczne grupy poszukiwawczo-ratownicze Państwowej Straży Pożarnej i innych podmiotów ksrg będących jednostkami ochrony przeciwpożarowej;

2) specjalistyczne grupy ratownictwa wysokościowego Państwowej Straży Pożarnej i innych podmiotów ksrg będących jednostkami ochrony przeciwpożarowej;

3) specjalistyczne grupy ratownictwa wodno-nurkowego Państwowej Straży Pożarnej i innych podmiotów ksrg będących jednostkami ochrony przeciwpożarowej;

4) specjalistyczne grupy ratownictwa technicznego Państwowej Straży Pożarnej i innych podmiotów ksrg będących jednostkami ochrony przeciwpożarowej.

2. Działania ratownicze, o których mowa w ust. 1, obejmują:

1) rozpoznanie i identyfikację zagrożenia;

2) zabezpieczenie strefy działań ratowniczych, w tym wyznaczenie i oznakowanie strefy zagrożenia;

3) włączanie lub wyłączanie instalacji, urządzeń i mediów mających wpływ na bezpieczeństwo zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz na bezpieczeństwo ratowników, z wykorzystaniem zaworów lub bezpieczników będących na instalacji użytkowej obiektu objętego działaniem ratowniczym;

4) priorytetowe wykonanie czynności umożliwiających:

a) dotarcie i wykonanie dostępu do zagrożonych lub poszkodowanych osób, wraz z przeprowadzeniem medycznych działań ratowniczych, lub ich ewakuację poza strefę zagrożenia,

b) przygotowanie dróg ewakuacji zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz ratowników,

c) zapewnienie bezpieczeństwa zagrożonym lub poszkodowanym osobom oraz ratownikom,

d) ewakuację i ratowanie osób, a następnie zwierząt oraz ratowanie środowiska i mienia przed skutkami bezpośrednich zagrożeń stwarzanych przez substancje niebezpieczne;

5) ocenę rozmiarów zagrożenia i prognozowanie jego rozwoju;

6) likwidację, ograniczenie lub zwiększenie strefy zagrożenia;

7) dostosowanie sprzętu i technik ratowniczych do miejsca zdarzenia i rodzaju substancji niebezpiecznej w celu ograniczenia skutków wycieku, parowania lub emisji substancji niebezpiecznej;

8) stawianie zapór na zbiornikach, ciekach lub akwenach zagrożonych skutkami rozlania substancji niebezpiecznych;

9) związywanie lub neutralizacja substancji niebezpiecznych;

10) zabezpieczenie terenu objętego wyciekiem substancji niebezpiecznej;

11) prowadzenie czynności z zakresu dekontaminacji wstępnej;

12) ocenę rozmiarów powstałego zdarzenia.

3. Działania ratownicze z ratownictwa chemicznego i ekologicznego, w zakresie wynikającym z planu ratowniczego, prowadzą podmioty ksrg, z uwzględnieniem ich wyszkolenia oraz wyposażenia w sprzęt specjalistyczny i środki ochrony indywidualnej, oraz specjalistyczne grupy ratownictwa chemiczno-ekologicznego Państwowej Straży Pożarnej i innych podmiotów ksrg będących jednostkami ochrony przeciwpożarowej.

2. Działania ratownicze, o których mowa w ust. 1, obejmują:

1) rozpoznanie u osób poszkodowanych stanu nagłego zagrożenia zdrowotnego oraz prowadzenie segregacji pierwotnej i udział w segregacji wtórnej;

2) zastosowanie technik i sprzętu niezbędnych do ratowania życia i zdrowia w zależności od rodzaju, skali i miejsca zdarzenia oraz liczby osób poszkodowanych;

3) zapewnienie ciągłości realizowanego przez podmioty ksrg procesu ratowania osób znajdujących się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego na miejscu zdarzenia, w tym współpraca z jednostkami systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego w czasie realizacji medycznych działań ratowniczych przed przeprowadzeniem segregacji wtórnej, również w punkcie lub obszarze pomocy medycznej;

4) określenie sposobu postępowania ze sprzętem medycznym.

3. Działania ratownicze z ratownictwa medycznego, w zakresie wynikającym z planu ratowniczego, prowadzą podmioty ksrg realizujące zadania z zakresu medycznych działań ratowniczych.

2. Koordynatorem medycznych działań ratowniczych może być osoba, która posiada kwalifikacje niezbędne do udzielenia świadczeń zdrowotnych.

3. W chwili przybycia na miejsce zdarzenia zespołu ratownictwa medycznego koordynację medycznych działań ratowniczych przejmuje kierujący akcją medyczną, o którym mowa w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

1) możliwość podjęcia działań ratowniczych na miejscu zdarzenia w jak najkrótszym czasie;

2) liczbę osób zagrożonych lub poszkodowanych;

3) skalę zagrożenia, miejsce i rodzaj zdarzenia, prognozę następstw zdarzenia dla życia, zdrowia, środowiska lub mienia oraz wielkość i przeznaczenie terenu lub obiektu;

4) aktualny potencjał sił i środków będących w dyspozycji;

5) możliwość wykorzystania w działaniach ratowniczych sił i środków z obszarów chronionych innych niż obszar chroniony właściwy dla miejsca zdarzenia, w tym z sąsiednich powiatów i województw, oraz podmiotów objętych przepisami prawa górniczego, lotniczego, morskiego, wodnego oraz przepisami w zakresie bezpieczeństwa i ratownictwa w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich;

6) możliwość wykorzystania odwodów operacyjnych na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego;

7) zasady i procedury powiadamiania i dysponowania zasobów ratowniczych zawarte w planach ratowniczych;

8) możliwość techniczno-logistycznego wsparcia działań ratowniczych;

9) stan infrastruktury i natężenia ruchu w komunikacji, a także warunki terenowe i atmosferyczne mające wpływ na czas przybycia sił i środków oraz organizację działań ratowniczych.

2. Kierowanie działaniem ratowniczym ustaje z chwilą wykonania działań ratowniczych, w tym:

1) udzielenia medycznych działań ratowniczych osobom poszkodowanym na miejscu zdarzenia oraz przekazania ich jednostkom systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego albo osobie wykonującej zawód medyczny w podmiocie leczniczym;

2) przekazania terenu, obiektu lub mienia objętego działaniem ratowniczym właścicielowi, zarządcy, użytkownikowi lub przedstawicielowi organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego albo Policji lub straży gminnej (miejskiej), a w przypadku braku możliwości ich ustalenia lub nieobecności na miejscu zdarzenia – zgłoszenia tego faktu do właściwego terytorialnie stanowiska kierowania.

2. Kierujący działaniem ratowniczym, zwany dalej „kierującym”, kieruje działaniami sił i środków podmiotów ksrg i innych podmiotów uczestniczących w działaniu ratowniczym przez:

1) wydawanie rozkazów lub poleceń oraz kontrolę ich wykonania;

2) nadzorowanie realizacji zasad i procedur ratowniczych ujętych w planach ratowniczych;

3) ostrzeganie o rodzajach i zasięgu zagrożenia oraz ewentualnym stopniu ryzyka planowanego działania ratowniczego.

3. Kierujący organizuje działania ratownicze z uwzględnieniem:

1) rodzaju i skali zdarzenia;

2) liczby osób poszkodowanych lub bezpośrednio zagrożonych;

3) występujących zagrożeń oraz prognozy ich rozwoju.

4. Podczas działań związanych z zagrożeniami CBRNE, zabezpieczenie dowodów w celu wykrycia sprawcy może mieć priorytet nad działaniami ratowniczymi niezwiązanymi z bezpośrednim ratowaniem życia i zdrowia ludzi. Decyzja w tym przedmiocie zostaje podjęta w uzgodnieniu z kierującym działaniami antyterrorystycznymi, o którym mowa w art. 18 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 796 oraz z 2021 r. poz. 464 i 815).

1) interwencyjny – realizowany w strefie zagrożenia lub strefie działań ratowniczych, w celu realizowania czynności ratowniczych oraz zapewnienia bezpieczeństwa ratownikom; kierowaniu interwencyjnemu podlegają siły nieprzekraczające wielkością jednej kompanii;

2) taktyczny – realizowany na granicy strefy zagrożenia lub poza nią w celu wykonania przyjętych taktyk lub określonej strategii oraz nadzoru nad kierowaniem interwencyjnym; kierowaniu taktycznemu podlegają siły nieprzekraczające wielkością jednego batalionu lub siły, w których składzie znajdują się specjalistyczne grupy ratownicze;

3) strategiczny – realizowany w celu określenia i przyjęcia niezbędnej strategii w likwidowaniu zagrożenia oraz nadzoru nad kierowaniem taktycznym; kierowaniu strategicznemu podlegają siły odwodów operacyjnych na obszarze województwa, siły centralnego odwodu operacyjnego lub siły przekraczające wielkością jeden batalion.

1) członek ochotniczej straży pożarnej;

2) komendant gminny ochrony przeciwpożarowej, jeśli jest członkiem ochotniczej straży pożarnej;

3) strażak jednostki ochrony przeciwpożarowej;

4) dowódca zastępu Państwowej Straży Pożarnej;

5) dowódca sekcji Państwowej Straży Pożarnej;

6) zastępca dowódcy zmiany Państwowej Straży Pożarnej;

7) dowódca zmiany Państwowej Straży Pożarnej;

8) zastępca dowódcy jednostki ratowniczo-gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej;

9) dowódca jednostki ratowniczo-gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej.

2. W przypadku braku kierującego, o którym mowa w ust. 1, kierowanie interwencyjne przejmuje ratownik z podmiotu ksrg niebędącego jednostką ochrony przeciwpożarowej.

3. Kierowanie interwencyjne podczas działań ratowniczych z udziałem specjalistycznej grupy ratowniczej, w realizowanej przez nią części zadań, jest organizowane przez jej dowódcę.

4. Kierowanie interwencyjne może przejąć kierujący, o którym mowa w § 25 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz w § 26 ust. 1.

5. Udział w kierowaniu interwencyjnym przez zasoby ratownicze podmiotów ksrg niebędących jednostkami ochrony przeciwpożarowej oraz innych podmiotów ratowniczych może określać właściwy terytorialnie plan ratowniczy.

1) zastępca dowódcy jednostki ratowniczo-gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej właściwej dla miejsca powstania zdarzenia;

2) dowódca jednostki ratowniczo-gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej właściwej dla miejsca powstania zdarzenia;

3) oficer lub aspirant wyznaczony przez komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej do kierowania w jego imieniu i na jego polecenie;

4) komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej.

2. Kierowanie taktyczne jest realizowane ze stałego lub ruchomego stanowiska dowodzenia, usytuowanego w miejscu umożliwiającym ocenę rozwoju sytuacji.

3. Kierowanie taktyczne może przejąć kierujący z poziomu strategicznego.

1) oficer wyznaczony przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej do kierowania w jego imieniu i na jego polecenie;

2) komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej;

3) oficer wyznaczony przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej do kierowania w jego imieniu i na jego polecenie;

4) Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.

2. Kierowanie strategiczne jest realizowane ze stałego lub ruchomego stanowiska dowodzenia, usytuowanego poza strefą kierowania taktycznego lub ze stanowisk kierowania, o których mowa w § 52.

3. Kierowanie strategiczne podczas działań ratowniczych z wykorzystaniem batalionów centralnego odwodu operacyjnego może być prowadzone przez dowódcę odwodu operacyjnego na obszarze województwa.

1) ustaleniu rodzaju zagrożeń oraz wyznaczeniu strefy zagrożenia;

2) przydzielaniu zadań dla rot lub pododdziałów;

3) ustaleniu sposobów i metod poszukiwania zagrożonych i poszkodowanych osób oraz wykonywaniu medycznych działań ratowniczych;

4) ocenie sytuacji i prognozie jej rozwoju w zakresie potrzeb zasobów ratowniczych;

5) zorganizowaniu ewakuacji ludności i zwierząt poza strefę zagrożenia;

6) zorganizowaniu dekontaminacji wstępnej;

7) analizowaniu czasu pracy poszczególnych zespołów w strefie działań ratowniczych, w tym czasu pracy w ubraniach ochronnych i sprzęcie izolującym drogi oddechowe ratowników;

8) nadzorowaniu skuteczności działania ratowniczego oraz zachowania bezpiecznych warunków jego prowadzenia;

9) organizowaniu łączności dla podmiotów ksrg biorących udział w działaniu ratowniczym;

10) analizowaniu zużycia sprzętu i środków gaśniczych, pochłaniających i neutralizujących;

11) współdziałaniu z koordynatorem medycznych działań ratowniczych i kierującym akcją medyczną;

12) zgłoszeniu zapotrzebowania na niezbędne siły i środki podmiotów ksrg;

13) zorganizowaniu wsparcia logistycznego;

14) przekazywaniu informacji o prowadzonych działaniach ratowniczych do stanowiska kierowania komendanta Państwowej Straży Pożarnej;

15) dokumentowaniu, według potrzeb, prowadzonych działań ratowniczych na miejscu zdarzenia.

2. Kierowanie taktyczne polega na:

1) ocenie zagrożenia przez ustalenie jego charakteru i prognozowanie rozwoju;

2) podziale strefy działań ratowniczych na odcinki bojowe i wyznaczeniu zadań dla kierujących tymi odcinkami;

3) zorganizowaniu ewakuacji zagrożonej ludności i zwierząt poza strefę zagrożenia;

4) współdziałaniu z koordynatorem medycznych działań ratowniczych i kierującym akcją medyczną;

5) ocenie wielkości zapotrzebowania na siły i środki podmiotów ksrg;

6) wyznaczeniu miejsca kierowania działaniami ratowniczymi i jego oznakowaniu;

7) analizowaniu oraz likwidowaniu, ograniczeniu lub zwiększeniu strefy zagrożenia;

8) koordynowaniu zmian sił ratowniczych, w tym ich wprowadzaniu i wyprowadzaniu ze strefy działań ratowniczych;

9) zorganizowaniu wsparcia logistycznego;

10) nadzorowaniu skuteczności działania ratowniczego oraz zachowaniu bezpiecznych warunków jego prowadzenia;

11) analizowaniu i korygowaniu wydzielonej strefy działań ratowniczych;

12) organizowaniu punktów przyjęcia sił i środków podmiotów ksrg i innych podmiotów uczestniczących w działaniu ratowniczym;

13) współdziałaniu ze środkami masowego przekazu lub wyznaczeniu rzecznika prasowego;

14) zorganizowaniu łączności dla podmiotów ksrg uczestniczących w działaniu ratowniczym;

15) minimalizowaniu wśród ratowników skutków stresu pourazowego powstałego podczas działań ratowniczych;

16) dokumentowaniu według potrzeb prowadzonych działań ratowniczych na miejscu zdarzenia.

3. Kierowanie strategiczne polega na:

1) ocenie zagrożenia przez ustalenie jego charakteru i prognozowanie rozwoju;

2) określeniu strategii działania ratowniczego;

3) podziale strefy działań ratowniczych na odcinki bojowe oraz wyznaczeniu zadań dla kierujących tymi odcinkami;

4) nadzorowaniu zadań prowadzonych przez podległe siły i środki podmiotów ksrg;

5) wyznaczeniu miejsca kierowania działaniami ratowniczymi;

6) informowaniu ewakuowanej ludności o miejscach organizowanej pomocy medycznej i humanitarnej;

7) dowodzeniu siłami wojewódzkiego lub centralnego odwodu operacyjnego albo wprowadzaniu ich na wyznaczone odcinki bojowe;

8) koordynowaniu łączności na potrzeby kierowania strategicznego i taktycznego;

9) powołaniu sztabu w celu realizacji zadań, o których mowa w § 29 ust. 2;

10) wyznaczeniu zespołu prasowego do współpracy ze środkami masowego przekazu.

2. W przypadku przybycia na miejsce zdarzenia osób tej samej hierarchii, które powinny przejąć kierowanie działaniem ratowniczym, kierowanie przejmuje ta osoba, na której terenie własnego działania znajduje się miejsce powstania zdarzenia.

3. W zakładach, w których funkcjonują zakładowe służby ratownicze lub zakładowe straże pożarne, zasady kierowania działaniem ratowniczym na poziomie interwencyjnym i taktycznym określają plany działań ratowniczych zakładu, o których mowa w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej.

4. Uruchomienie kierowania taktycznego lub strategicznego nie powoduje ograniczenia obowiązków, jakie spoczywają na osobach prowadzących odpowiednio kierowanie interwencyjne lub taktyczne.

2. Do zadań sztabu należy:

1) analizowanie rodzaju zagrożenia oraz prognozowanie jego rozwoju dla ludzi, zwierząt, środowiska lub mienia;

2) szacowanie sił i środków niezbędnych do ograniczenia lub likwidacji zagrożenia;

3) wypracowywanie taktyki prowadzenia działań ratowniczych;

4) analizowanie funkcjonowania łączności na potrzeby kierowania działaniami ratowniczymi;

5) analizowanie stanu zabezpieczenia logistycznego;

6) analizowanie stanu zabezpieczenia medycznego;

7) analizowanie stanu zabezpieczenia sanitarnego, socjalnego i wsparcia psychologicznego;

8) analizowanie zużycia środków gaśniczych, pochłaniających, neutralizatorów oraz zniszczenia sprzętu ratowniczego;

9) dokumentowanie przebiegu działań ratowniczych;

10) dokumentowanie decyzji podjętych przez szefa sztabu;

11) gromadzenie danych dotyczących udziału sił i środków w działaniach ratowniczych oraz wniosków z pracy sztabu;

12) planowanie miejsc na przyjęcie dodatkowych sił i środków oraz wskazanie miejsc do zakwaterowania i odpoczynku ratowników;

13) przygotowanie miejsc do współdziałania kierującego ze środkami masowego przekazu oraz organami władzy publicznej;

14) planowanie czynności dla podmiotów wspomagających działania ratownicze oraz dla wolontariuszy, o których mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

1) udzieleniu pomocy przez podmioty ksrg w zakresie prowadzonych działań w celu zachowania ich ciągłości i skuteczności;

2) wymianie informacji z właściwymi organami i podmiotami o występujących zagrożeniach, wymaganych środkach ochrony osobistej oraz o sposobie zabezpieczenia terenu działań;

3) wstępnym sprawdzeniu niezidentyfikowanych przesyłek pod kątem możliwości wystąpienia zagrożenia biologicznego oraz ich zabezpieczeniu, z wyłączeniem przesyłek o zagrożeniu wybuchowym;

4) transporcie niezidentyfikowanych przesyłek potencjalnie stwarzających zagrożenie biologiczne, w celu przeprowadzenia ich ostatecznej weryfikacji.

2. W celu dokonania ostatecznej weryfikacji niezidentyfikowanych przesyłek pod kątem możliwości wystąpienia zagrożenia biologicznego, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej zawiera stosowną umowę z laboratorium posiadającym możliwości badawcze w zakresie prowadzenia analiz laboratoryjnych podejrzanych przesyłek zawierających materiał charakteryzujący się szczególnie wysokim ryzykiem zagrożenia biologicznego.

3. Czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 4, są realizowane w uzgodnieniu z kierującym działaniem ratowniczym, po akceptacji wniosku przez stanowisko kierowania Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej.

4. Współpraca z właściwymi organami i podmiotami jest realizowana z zachowaniem priorytetu prowadzenia działań ratowniczych oraz z udziałem przedstawiciela właściwego organu lub podmiotu na miejscu prowadzenia działań.

1) pomoc w zabezpieczaniu terenu działań, we wstępnym wyznaczaniu i oznakowywaniu strefy zagrożenia;

2) pomoc w przygotowywaniu mat dezynfekcyjnych przy prowadzeniu działań mających na celu ograniczenie rozprzestrzeniania się czynnika biologicznego;

3) prowadzenie dekontaminacji wstępnej pod nadzorem przedstawiciela właściwego organu lub podmiotu na miejscu prowadzenia działań.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1, prowadzą podmioty ksrg z uwzględnieniem ich wyszkolenia oraz wyposażenia w sprzęt specjalistyczny i środki ochrony indywidualnej.

1) weryfikacji zgłoszenia o zagrożeniu na miejscu zdarzenia;

2) wykonaniu pomiarów dozymetrycznych w celu określenia wielkości zagrożenia;

3) wyznaczeniu strefy zagrożenia;

4) włączaniu lub wyłączaniu instalacji, urządzeń i mediów mających wpływ na bezpieczeństwo zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz na bezpieczeństwo ratowników;

5) priorytetowym wykonaniu czynności umożliwiających:

a) dotarcie i wykonanie dostępu do zagrożonych lub poszkodowanych osób, wraz z przeprowadzeniem medycznych działań ratowniczych, lub ich ewakuację poza strefę zagrożenia,

b) przygotowanie dróg ewakuacji zagrożonych lub poszkodowanych osób oraz ratowników,

c) zapewnienie bezpieczeństwa zagrożonym lub poszkodowanym osobom oraz ratownikom,

d) ewakuację i ratowanie osób, a następnie zwierząt przed skutkami bezpośrednich zagrożeń stwarzanych przez źródła promieniowania jonizującego;

6) likwidacji lub ograniczeniu strefy zagrożenia;

7) dostosowaniu sprzętu i technik ratowniczych do miejsca zdarzenia i rodzaju źródła promieniowania jonizującego, w celu zmniejszenia możliwości negatywnego oddziaływania tego źródła na ludzi i środowisko;

8) prowadzeniu czynności z zakresu dekontaminacji wstępnej.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1, prowadzą podmioty ksrg z uwzględnieniem ich wyszkolenia oraz wyposażenia w sprzęt specjalistyczny i środki ochrony indywidualnej.

2. Dokumentacja działań ratowniczych obejmuje:

1) kartę zdarzenia;

2) zestawienie dobowe zdarzeń;

3) kartę udzielonej kwalifikowanej pierwszej pomocy;

4) kartę indywidualną ratownika medycznego, o której mowa w art. 11 ust. 7 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym;

5) informację ze zdarzenia;

6) informację o działaniach ratowniczych przeprowadzonych przez oddział lub pododdział odwodu operacyjnego;

7) meldunek o wypadku lekkim ratownika;

8) meldunek o wypadkach śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych ratowników, w rozumieniu ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1205 oraz z 2021 r. poz. 1621);

9) meldunek o wypadku lub kolizji pojazdu podmiotu ksrg;

10) potwierdzenie udziału w działaniu ratowniczym;

11) potwierdzenie przekazania terenu, obiektu lub mienia objętego działaniem ratowniczym.

3. Dokumentacja działań ratowniczych obejmuje ponadto:

1) decyzje, pokwitowania, protokoły i raporty, o których mowa w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej oraz art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1123, 1610 i 2112 oraz z 2021 r. poz. 464);

2) dokumentację, o której mowa w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 31 ust. 4 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2021 r. poz. 1070).

1) osoby pełniące służbę w stanowisku kierowania;

2) ratownik;

3) ratownik medyczny;

4) kierujący;

5) dowódca pododdziału lub oddziału odwodu operacyjnego na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego.

1) kartę zdarzenia;

2) zestawienie dobowe zdarzeń.

2. Informację o zadysponowaniu sił i środków podmiotów ksrg do zdarzenia stanowisko kierowania komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej niezwłocznie przekazuje do stanowiska kierowania komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej.

3. Osoba pełniąca służbę w stanowisku kierowania odnotowuje w karcie zdarzenia zakres własnych zadań zrealizowanych w ramach koordynacji działań ratowniczych i planu ratowniczego oraz zadań wynikających z decyzji, poleceń i rozkazów wydanych przez kierującego.

4. Zestawienie dobowe zdarzeń za dany dzień sporządza się do godz. 0.30 dnia następnego.

5. Wzór karty zdarzenia, o której mowa w ust. 1 pkt 1, jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

6. Wzór zestawienia dobowego zdarzeń, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

2. Karta udzielonej kwalifikowanej pierwszej pomocy lub karta indywidualna ratownika medycznego jest przekazywana wraz z osobą poszkodowaną zespołowi ratownictwa medycznego lub lotniczemu zespołowi ratownictwa medycznego albo osobie wykonującej zawód medyczny w podmiocie leczniczym.

3. Wzór karty udzielonej kwalifikowanej pierwszej pomocy, o której mowa w ust. 1, jest określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

2. Dowódca pododdziału lub oddziału odwodu operacyjnego na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego sporządza informację o działaniach ratowniczych przeprowadzonych odpowiednio przez oddział lub pododdział odwodu operacyjnego na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego.

3. Wzór informacji ze zdarzenia, o której mowa w ust. 1, jest określony w załączniku nr 5 do rozporządzenia.

4. Wzór informacji o działaniach ratowniczych przeprowadzonych przez oddział lub pododdział odwodu operacyjnego na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego, o której mowa w ust. 2, jest określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia.

1) meldunek o wypadku lekkim ratownika;

2) meldunek o wypadkach śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych ratowników;

3) meldunek o wypadku lub kolizji pojazdu podmiotu ksrg.

2. Kierujący potwierdza udział sił i środków podmiotu ratowniczego w działaniu ratowniczym.

3. Kierujący potwierdza przekazanie terenu, obiektu lub mienia objętego działaniem ratowniczym.

4. Wzór meldunku o wypadku lekkim ratownika, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest określony w załączniku nr 7 do rozporządzenia.

5. Wzór meldunku o wypadkach śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych ratowników, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest określony w załączniku nr 8 do rozporządzenia.

6. Wzór meldunku o wypadku lub kolizji pojazdu podmiotu ksrg, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, jest określony w załączniku nr 9 do rozporządzenia.

7. Wzór potwierdzenia udziału sił i środków podmiotu ratowniczego w działaniu ratowniczym, o którym mowa w ust. 2, jest określony w załączniku nr 10 do rozporządzenia.

8. Wzór potwierdzenia przekazania terenu, obiektu lub mienia objętego działaniem ratowniczym, o którym mowa w ust. 3, jest określony w załączniku nr 11 do rozporządzenia.

1) podczas których wypadkowi uległ ratownik podmiotu ratowniczego;

2) podczas których zaistniał wypadek śmiertelny lub doszło do obrażeń ciała u więcej niż 3 osób;

3) w których była konieczna ewakuacja co najmniej 10 osób;

4) w których w bezpośrednim działaniu ratowniczym uczestniczyło co najmniej 12 zastępów;

5) w których uczestniczyły co najmniej 3 zespoły ratownictwa medycznego;

6) podczas których dysponowano śmigłowiec lub samolot do prowadzenia działań ratowniczych;

7) których charakter i okoliczności mogą wskazywać na zagrożenia CBRNE;

8) podczas których dysponowano siły i środki odwodu operacyjnego na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego lub korzystano z wiedzy ekspertów do spraw prognozowania zagrożeń lub specjalistów do spraw ratownictwa;

9) podczas których dysponowano siły i środki z państw sąsiednich lub zachodziła konieczność uruchamiania procedur informowania i ostrzegania podczas wystąpienia zagrożeń transgranicznych;

10) podczas których wystąpiła poważna awaria w rozumieniu przepisów prawa ochrony środowiska;

11) w placówkach dyplomatycznych;

12) w obiektach wchodzących w skład infrastruktury krytycznej, w rozumieniu ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym;

13) w których wystąpiło zagrożenie niezidentyfikowane w procesie analizy zagrożeń albo inne nadzwyczajne zdarzenie, w tym atak terrorystyczny.

1) analizę zagrożeń oraz analizę zabezpieczenia operacyjnego;

2) analizę gotowości operacyjnej;

3) analizę ćwiczeń ratowniczych;

4) analizę działania ratowniczego;

5) plan ratowniczy;

6) dokumentację odwodu operacyjnego na obszarze województwa i centralnego odwodu operacyjnego.

2. Analiza ćwiczeń ratowniczych oraz analiza działań ratowniczych może być prowadzona i przechowywana również przez pozostałe podmioty ksrg.

1) czasy dysponowania do działań ratowniczych oraz wyznaczone obszary chronione;

2) ilość, rodzaj i parametry taktyczne oraz techniczno-użytkowe sprzętu ratowniczego i sprzętu ochrony osobistej;

3) liczbę ratowników wyszkolonych w poszczególnych dziedzinach ratownictwa;

4) możliwości prowadzenia działań ratowniczych przez ratowników w zależności od rodzaju zagrożenia, z uwzględnieniem dysponowania ratowników w systemie 8-godzinnym i zmianowym, a także w ramach odwodu operacyjnego na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego;

5) możliwości dysponowania sprzętu do długotrwałych działań ratowniczych, działań podczas zdarzeń nadzwyczajnych i klęsk żywiołowych.

2. Analiza ćwiczeń ratowniczych zawiera:

1) liczbę zaplanowanych i zrealizowanych ćwiczeń w danym roku przez podmioty ksrg;

2) przyjęte cele i scenariusze ćwiczeń oraz wykonanie ich założeń;

3) wielkości zasobów ratowniczych biorących udział w poszczególnych ćwiczeniach;

4) liczbę rozjemców i obserwatorów przypadających na każde ćwiczenie;

5) wnioski przygotowane przez podmioty ksrg uczestniczące w ćwiczeniach;

6) oceny i wnioski przygotowane przez rozjemców;

7) wnioski przygotowane przez organizatorów ćwiczeń w zakresie poziomu gotowości operacyjnej, sprawdzenia zasad i procedur ratowniczych oraz funkcjonowania ksrg.

3. Analizę działania ratowniczego sporządza się dla zdarzenia:

1) śmiertelnego, ciężkiego lub zbiorowego wypadku w związku z udziałem w działaniach ratowniczych;

2) o charakterze masowym;

3) podczas którego działania realizowały siły i środki odwodu operacyjnego na obszarze województwa lub centralnego odwodu operacyjnego lub korzystano z wiedzy ekspertów do spraw prognozowania zagrożeń lub specjalistów do spraw ratownictwa;

4) dysponowania w bezpośrednich działaniach ratowniczych sił i środków z państw sąsiednich albo konieczności uruchamiania procedur informowania i ostrzegania podczas wystąpienia zagrożeń transgranicznych;

5) wystąpienia poważnej awarii w rozumieniu przepisów prawa ochrony środowiska.

4. Podmioty ksrg mogą przygotowywać również analizę działania ratowniczego zdarzenia innego niż zdarzenia, o których mowa w ust. 3.

5. Dokumentacja odwodów operacyjnych na obszarze województwa oraz centralnego odwodu operacyjnego zawiera:

1) wykaz sił wchodzących w skład odwodu operacyjnego na obszarze województwa oraz centralnego odwodu operacyjnego;

2) zasady dysponowania i alarmowania oddziałów i pododdziałów odwodu operacyjnego na obszarze województwa oraz centralnego odwodu operacyjnego;

3) wykaz rejonów koncentracji oraz czasów osiągania gotowości operacyjnej;

4) dane radiowe oddziałów i pododdziałów odwodu operacyjnego na obszarze województwa oraz centralnego odwodu operacyjnego.

6. Zakres tematyczny analizy działań ratowniczych dla zdarzeń, o których mowa w ust. 3, jest określony w załączniku nr 12 do rozporządzenia.

2. Siły i środki odwodu operacyjnego na obszarze województwa realizują zadania na obszarze województwa.

3. Siły i środki centralnego odwodu operacyjnego realizują zadania na obszarze kraju oraz mogą być kierowane do działań ratowniczych prowadzonych poza granicami kraju.

4. Komendant wojewódzki oraz Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej odpowiadają za gotowość operacyjną odwodu operacyjnego odpowiednio na obszarze województwa i centralnego odwodu operacyjnego.

1) dowódca wojewódzkiego odwodu operacyjnego;

2) sztab wojewódzkiego odwodu operacyjnego wraz z jego szefem;

3) pododdziały i oddziały podmiotów ksrg z terenu województwa, tworzące strukturę, o której mowa w § 6 ust. 1 pkt 3–8 oraz ust. 3.

2. W skład odwodu operacyjnego na obszarze województw mogą wchodzić zespoły wsparcia psychologicznego, a także eksperci do spraw prognozowania zagrożeń oraz specjaliści do spraw ratownictwa, jak również podmioty, które zawarły umowę cywilnoprawną, o której mowa w § 3 ust. 1.

3. Rejony koncentracji pododdziałów i oddziałów odwodu operacyjnego na obszarze województw oraz czas osiągania gotowości operacyjnej w tych rejonach wyznacza komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej.

1) dowódca centralnego odwodu operacyjnego;

2) sztab centralnego odwodu operacyjnego wraz z jego szefem;

3) pododdziały i oddziały Państwowej Straży Pożarnej, tworzące strukturę, o której mowa w § 6 ust. 1 pkt 3–8 oraz ust. 3.

2. W skład centralnego odwodu operacyjnego mogą wchodzić:

1) jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do ksrg;

2) podmioty, które zawarły umowę cywilnoprawną, o której mowa w § 3 ust. 1;

3) zespoły wsparcia psychologicznego, a także eksperci do spraw prognozowania zagrożeń oraz specjaliści do spraw ratownictwa.

3. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej przedstawia do zatwierdzenia Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej siły i środki wchodzące w skład centralnego odwodu operacyjnego oraz czasy osiągania ich gotowości operacyjnej w rejonach koncentracji.

4. Siły i środki wchodzące w skład centralnego odwodu operacyjnego nie mogą pokrywać się z siłami i środkami wchodzącymi w skład odwodu operacyjnego na obszarze województwa.

5. W przypadku wyznaczania sił i środków do składu odwodu operacyjnego na obszarze województwa, gdy zachodzi uzasadniona konieczność ich pokrywania się z siłami i środkami wchodzącymi w skład centralnego odwodu operacyjnego, komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej każdorazowo uzgadnia zakres ich pokrywania się z dowódcą centralnego odwodu operacyjnego.

2. Zapewnia się możliwość prowadzenia działań ratowniczych bez dodatkowego zaprowiantowania przez okres co najmniej:

1) 36 godzin, liczonych od momentu opuszczenia rejonu koncentracji – dla sił wchodzących w skład centralnego odwodu operacyjnego;

2) 12 godzin, liczonych od momentu opuszczenia rejonu koncentracji – dla sił wchodzących w skład odwodu operacyjnego na obszarze województwa.

2. Ustala się następujące funkcje w centralnym odwodzie operacyjnym:

1) dowódca centralnego odwodu operacyjnego;

2) zastępca dowódcy centralnego odwodu operacyjnego;

3) szef sztabu centralnego odwodu operacyjnego;

4) dowódca batalionu centralnego odwodu operacyjnego;

5) zastępca dowódcy batalionu centralnego odwodu operacyjnego;

6) dowódca pododdziału;

7) zastępca dowódcy pododdziału.

3. Ustala się następujące funkcje w odwodzie operacyjnym na obszarze województwa:

1) dowódca wojewódzkiego odwodu operacyjnego;

2) zastępca dowódcy wojewódzkiego odwodu operacyjnego;

3) szef sztabu wojewódzkiego odwodu operacyjnego;

4) dowódca pododdziału;

5) zastępca dowódcy pododdziału.

1) na obszarze powiatu – stanowisko kierowania komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej;

2) na obszarze województwa – stanowisko kierowania komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej;

3) na obszarze kraju – stanowisko kierowania Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej.

1) przyjmowanie, kwalifikowanie oraz, w razie potrzeby, przekazywanie zgłoszeń alarmowych;

2) dysponowanie zasobów ratowniczych do działań ratowniczych;

3) wspomaganie i koordynacja działań ratowniczych;

4) bieżące analizowanie:

a) informacji o zagrożeniach z systemów monitoringu podmiotów ksrg,

b) gotowości operacyjnej,

c) czasu interwencji, w tym czasu dysponowania, przybycia, prowadzenia i zakończenia działań ratowniczych,

d) przebiegu działań ratowniczych,

e) rezerw materiałowych i sprzętowych podmiotu ksrg;

5) informowanie przełożonych i organów administracji publicznej o rodzajach zagrożeń, prognozie ich rozwoju oraz skali i miejscu zdarzenia;

6) uruchamianie procedur zwiększania stanu osobowego lub wprowadzania podwyższonej gotowości operacyjnej w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej;

7) uruchamianie awaryjnych planów ewakuacji osób pełniących służbę w stanowisku kierowania oraz sprzętu technicznego w miejsca zastępcze;

8) współdziałanie ze stanowiskami kierowania, centrami powiadamiania ratunkowego oraz innymi centrami lub zespołami zarządzania kryzysowego;

9) współdziałanie z grupami ratowniczymi wykonującymi zadania poza granicami państwa;

10) korzystanie z map, systemów informatycznych oraz innych narzędzi niezbędnych do analizowania i prognozowania zagrożeń, a także do tworzenia i aktualizowania baz danych taktycznych i operacyjnych stosowanych podczas organizowania i prowadzenia działań ratowniczych oraz wspomagania procesów decyzyjnych;

11) korzystanie z planów ratowniczych oraz innej dokumentacji wykorzystywanej podczas organizowania, prowadzenia i analizowania działań ratowniczych, organizacji odwodów operacyjnych lub wdrażania procedur właściwych dla zarządzania kryzysowego;

12) przechowywanie dokumentacji i danych dotyczących przebiegu działań ratowniczych.

2. Przez czas interwencji, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c, należy rozumieć łączny czas trwania działań, liczony od chwili przyjęcia zgłoszenia o zdarzeniu przez stanowisko kierowania komendanta Państwowej Straży Pożarnej do czasu powrotu ostatnich sił i środków podmiotów ksrg do miejsca stacjonowania.

1) dyżurni stanowisk kierowania Państwowej Straży Pożarnej;

2) dyżurni operacyjni Państwowej Straży Pożarnej;

3) wyznaczeni funkcjonariusze spełniający wymagania kwalifikacyjne dla obsad stanowisk kierowania Państwowej Straży Pożarnej.

2. Na potrzeby stanowisk kierowania zapewnia się:

1) pomieszczenia spełniające wymagania w zakresie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy:

a) do obsługi zgłoszeń alarmowych oraz wspomagania lub koordynacji działań ratowniczych,

b) zaplecza technicznego,

c) socjalne,

d) higieniczno-sanitarne;

2) urządzenia techniczne oraz systemy teleinformatyczne zapewniające realizację zadań wynikających z § 53.

1) urządzenia do rejestrowania treści zgłoszeń alarmowych, czasu oczekiwania na nawiązanie połączenia, czasu przyjęcia zgłoszenia, czasu obsługi zgłoszenia oraz korespondencji prowadzonej w stanowisku kierowania;

2) automatyczne systemy zapewniające alarmowanie lub dysponowanie sił i środków oraz bieżące nadzorowanie gotowości operacyjnej;

3) sprzęt i aparaturę do pozyskiwania oraz przetwarzania informacji na potrzeby działań ratowniczych;

4) zasilanie awaryjne i gwarantowane.

2. Stanowisko kierowania komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej zbiera i przekazuje do stanowiska kierowania komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej zbiór informacji o stanie sił i środków na swoim obszarze oraz informacji o ich zadysponowaniu do działań ratowniczych.

3. Stanowisko kierowania komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej przekazuje do stanowiska kierowania Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej zbiór informacji o stanie sił i środków na swoim obszarze oraz informacje o ich zadysponowaniu do działań ratowniczych.

2. Zasady postępowania opracowane na podstawie § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie szczegółowych zasad organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego (Dz. U. poz. 239) oraz § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 3 lipca 2017 r. w sprawie szczegółowej organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego zachowują ważność.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: M. Kamiński

¹⁾ Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej - sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. poz. 2264).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 3 lipca 2017 r. w sprawie szczegółowej organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego (Dz. U. poz. 1319 i 1394), które zgodnie z art. 37 ust. 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy - Prawo atomowe oraz ustawy o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. poz. 1593 oraz z 2020 r. poz. 284) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 17 września 2021 r. (poz. 1737)

Załącznik nr 1

SPOSÓB OPRACOWANIA OCENY ZAGROŻEŃ

A. SPOSÓB OPRACOWANIA OCENY ZAGROŻEŃ NA OBSZARZE POWIATU

Ocena zagrożeń na obszarze powiatu składa się z części analityczno-kalkulacyjnej, opisowej, graficznej, podsumowania i wniosków. W części analityczno-kalkulacyjnej dokonuje się jakościowo-ilościowego określenia stopnia zagrożenia, według przedstawionej poniżej metodyki, z zastosowaniem arkusza kalkulacyjnego oraz wskaźnika zagrożenia. Dopełnieniem tej części oceny są części: opisowa oraz graficzna. Ocenę kończą podsumowanie i wnioski.

Podstawą oceny zagrożeń na obszarze powiatu są ustalenia dokonane dla poszczególnych gmin znajdujących się na terenie danego powiatu oraz gmin graniczących z danym powiatem, zlokalizowanych na terenie innych powiatów, w tym z województw i krajów sąsiednich.

I. CZĘŚĆ ANALITYCZNO-KALKULACYJNA

1. Stopnie zagrożeń

Ustala się następujące stopnie zagrożeń:

Z_I – bardzo małe zagrożenie,

Z_II – małe zagrożenie,

Z_III – średnie zagrożenie,

Z_IV – duże zagrożenie,

Z_V – bardzo duże zagrożenie.

2. Określenie stopnia zagrożenia gminy

1) wypełnienie arkusza kalkulacyjnego do oceny stopnia zagrożenia gminy

Kierując się wskazówkami zawartymi w poniższym arkuszu kalkulacyjnym, dla każdego z 17 kryteriów (czynników) zagrożenia należy ustalić odpowiedni stopień zagrożenia, a następnie w odpowiednie okienko w kolumnach 3–7 wpisać liczbę 1. W przypadku kryterium 17 w komentarzu do arkusza należy podać, jakie elementy zdecydowały o wyborze danego stopnia zagrożenia.

Arkusz kalkulacyjny do oceny stopnia zagrożenia gminy

¹⁾ Klasyfikacji do stopnia zagrożenia dokonuje się w oparciu o wskazane w arkuszu kryteria klasyfikacji oraz z uwzględnieniem uwarunkowań lokalnych, w tym liczby i wielkości zdarzeń odpowiadających poszczególnym czynnikom zagrożenia.

²⁾ W przypadku gmin o dużej liczbie osób przebywających na jej terenie, np.: w związku z zatrudnieniem, w ramach przedmiotowego kryterium, jeśli jest to istotne z punktu widzenia kwalifikacji do określonego stopnia zagrożenia, można uwzględnić wspomniane wyżej osoby; ocena zagrożenia obszaru poszczególnych gmin może być sporządzana w przypadku gmin miejsko-wiejskich, z podziałem na miasto i pozostały teren, a w przypadku dużych miast – z podziałem na dzielnice.

³⁾ ZL I, II, III, IV i V – oznaczają kategorię zagrożenia ludzi zgodnie z wydanym na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333, z późn. zm.) rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2019 r. poz. 1065, z późn. zm.).

⁴⁾ TWR – towary niebezpieczne wysokiego ryzyka zgodnie z działem 1.10 RID/Zał.2 SMGS.

⁵⁾ Kategoria lotniska – oznacza kategorię ochrony przeciwpożarowej lotniska zgodnie z rozporządzeniem wydanym na podstawie art. 85 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2020 r. poz. 1970, z późn. zm.).

2) obliczenie wartości wskaźnika zagrożenia gminy

W celu ustalenia stopnia zagrożenia gminy (wypadkowego) oblicza się wartość wskaźnika zagrożenia, zgodnie z poniższą zależnością:

gdzie:

H_G – wskaźnik zagrożenia gminy,

n_i – liczba kryteriów (czynników) zagrożenia, które zostały zakwalifikowane do i-tego stopnia zagrożenia,

L_Bi – liczba bazowa (waga) dla i-tego stopnia zagrożenia.

3) wartości liczby bazowej (wagi) L_Bi

Dla poszczególnych stopni zagrożenia ustala się następujące wartości liczby bazowej (wagi):

4) ustalenie stopnia zagrożenia gminy (wypadkowego)

Stopień zagrożenia gminy (wypadkowy) ustala się w zależności od wartości wskaźnika zagrożenia gminy, zgodnie z zasadami przedstawionymi w poniższej tabeli:

3. Określenie stopnia zagrożenia powiatu

Stopień zagrożenia powiatu określa się jako wypadkową ze stopni zagrożenia gmin z obszaru danego powiatu, według następującej zależności:

1) sporządzenie zbiorczego arkusza kalkulacyjnego dla powiatu

Opierając się na arkuszach kalkulacyjnych z poszczególnych gmin, sporządza się zbiorczy arkusz kalkulacyjny dla powiatu przez wpisanie w odpowiednie okienka liczby stanowiącej sumę (krotność) występowania danego kryterium (czynnika) zagrożenia, w danym stopniu zagrożenia, w gminach zlokalizowanych na terenie powiatu.

2) obliczenie wartości wskaźnika zagrożenia powiatu

Wartość wskaźnika zagrożenia powiatu oblicza się według poniższej zależności:

gdzie:

H_P – wskaźnik zagrożenia powiatu,

N_i – liczba kryteriów (czynników) zagrożenia, które zostały zakwalifikowane do i-tego stopnia zagrożenia we wszystkich gminach w powiecie,

L_Bi – liczba bazowa (waga) dla i-tego stopnia zagrożenia,

L_G – liczba gmin w powiecie

3) ustalenie stopnia zagrożenia powiatu

Stopień zagrożenia powiatu ustala się w zależności od wartości wskaźnika zagrożenia powiatu, zgodnie z zasadami przedstawionymi w poniższej tabeli:

II. CZĘŚĆ OPISOWA

W części opisowej przedstawia się charakterystykę poszczególnych rodzajów zagrożenia, poddanych ocenie w części analityczno-kalkulacyjnej, w szczególności:

a) związanego z rodzajem zabudowy (konstrukcja, wysokość, kategoria zagrożenia ludzi),

b) związanego z funkcjonowaniem zakładów przemysłowych, w tym zakładów mogących powodować powstanie poważnej awarii przemysłowej,

c) związanego z infrastrukturą komunikacyjną i transportową (szlaki kolejowe, drogi, lotniska, szlaki wodne, transport drogowy i kolejowy materiałów niebezpiecznych, transport rurociągami i gazociągami),

d) związanego z występowaniem na danym obszarze cieków i zbiorników wodnych lub budowli hydrotechnicznych (zagrożenie powodziowe oraz utonięcia),

e) związanego z występowaniem na danym terenie obszarów leśnych,

f) związanego z innymi zagrożeniami specyficznymi dla danego obszaru (np. tereny podatne na osunięcia, tereny górnicze, obszary górskie lub nadmorskie, miejsca zgromadzeń ludzkich).

III. CZĘŚĆ GRAFICZNA

Część graficzna składa się z następujących dokumentów:

a) mapy administracyjnej powiatu z zaznaczonymi stopniami zagrożenia poszczególnych gmin znajdujących się na obszarze powiatu oraz gmin graniczących z danym powiatem, zlokalizowanych na terenie innych powiatów lub na terytorium krajów sąsiadujących; zaznaczenie stopnia zagrożenia polega na zacieniowaniu obszaru gminy oraz wpisaniu odpowiedniego symbolu, zgodnie z zasadami przedstawionymi na rysunku nr 1,

Rysunek nr 1. Sposób zaznaczania stopnia zagrożenia gminy na mapie powiatu

b) mapy fizycznej w skali zapewniającej czytelne przedstawienie niezbędnych informacji z zaznaczonymi obiektami i terenami ważnymi z punktu widzenia systemu ratowniczego,

c) map, schematów, szkiców sytuacyjnych itd. szczegółowo przygotowywanych według potrzeb dla poszczególnych rodzajów zagrożenia lub charakterystycznych obiektów.

IV. PODSUMOWANIE I WNIOSKI

Podsumowanie i wnioski z oceny zagrożeń obszaru powiatu odnoszą się w szczególności:

a) do porównania stopnia zagrożenia poszczególnych gmin,

b) do wskazania rodzajów zagrożeń o najwyższym poziomie,

c) do wskazania obiektów i terenów charakterystycznych z punktu widzenia systemu ratowniczego, np. wymagających użycia dużej ilości sił i środków lub zastosowania specjalistycznego sprzętu oraz technik ratowniczych.

B. SPOSÓB OPRACOWANIA OCENY ZAGROŻEŃ NA OBSZARZE WOJEWÓDZTWA

Podstawą oceny zagrożeń na obszarze województwa są ustalenia dokonane dla poszczególnych powiatów znajdujących się na terenie danego województwa oraz powiatów graniczących z danym województwem, zlokalizowanych na terenie innych województw lub odpowiadających im jednostek terytorialnych w krajach sąsiednich.

Do oceny zagrożeń powiatów znajdujących się na terenie województwa oraz powiatów graniczących z danym województwem, zlokalizowanych na terenie innych województw lub krajów sąsiednich – stanowiących załącznik do przedmiotowej oceny, dołącza się następujące informacje:

a) tabelaryczne zestawienie stopni zagrożenia poszczególnych powiatów znajdujących się na terenie województwa oraz powiatów graniczących z danym województwem, zlokalizowanych na terenie innych województw lub krajów sąsiednich,

b) część opisową,

c) część graficzną,

d) podsumowanie i wnioski.

I. ZESTAWIENIE STOPNI ZAGROŻENIA POSZCZEGÓLNYCH POWIATÓW

Zestawienie stopni zagrożenia poszczególnych powiatów sporządza się w formie tabelarycznej, według następującego wzoru:

II. CZĘŚĆ OPISOWA

W części opisowej przedstawia się charakterystykę poszczególnych rodzajów zagrożenia, ze szczególnym uwzględnieniem tych, do zwalczania których może zaistnieć konieczność użycia odwodu operacyjnego na obszarze województwa.

III. CZĘŚĆ GRAFICZNA

Część graficzna składa się z następujących dokumentów:

a) mapy administracyjnej województwa z zaznaczonymi stopniami zagrożenia poszczególnych powiatów znajdujących się na obszarze województwa oraz powiatów (lub odpowiadających powiatom jednostek administracyjnych znajdujących się na terytorium państw sąsiednich) graniczących z danym powiatem, zlokalizowanych na terenie innych województw; zaznaczenie stopnia zagrożenia polega na zacieniowaniu obszaru powiatu oraz wpisaniu odpowiedniego symbolu, zgodnie z zasadami przedstawionymi na rysunku nr 2,

Rysunek nr 2. Sposób zaznaczania stopnia zagrożenia powiatu na mapie województwa

b) mapy fizycznej w skali zapewniającej czytelne przedstawienie niezbędnych informacji z zaznaczonymi obiektami i terenami ważnymi z punktu widzenia systemu ratowniczego na obszarze województwa,

c) map, schematów, szkiców sytuacyjnych itd. szczegółowo przygotowywanych według potrzeb dla poszczególnych rodzajów zagrożenia lub charakterystycznych obiektów.

IV. PODSUMOWANIE I WNIOSKI

Podsumowanie i wnioski z oceny zagrożeń na obszarze województwa odnoszą się w szczególności do:

a) porównania stopnia zagrożenia poszczególnych powiatów,

b) wskazania rodzajów zagrożeń o najwyższym poziomie,

c) wskazania obiektów i terenów charakterystycznych z punktu widzenia systemu ratowniczego na obszarze województwa, np. wymagających użycia odwodów operacyjnych na obszarze województwa.

Załącznik nr 2

KARTA ZDARZENIA

Objaśnienia:

¹⁾ Rodzaj i wielkość zagrożenia oraz prognoza jego rozwoju, a także pozyskanie informacji, czy zdarzenie spowodowało wystąpienie stanu nagłego zagrożenia zdrowotnego, nagłego zagrożenia życia i zdrowia zwierząt lub nagłego zagrożenia środowiska albo mienia;

na potrzeby ratownictwa medycznego wpisać stan osoby poszkodowanej albo liczbę osób poszkodowanych;

na potrzeby ratownictwa chemicznego wpisać rodzaj i źródło emitujące substancję niebezpieczną oraz szacunkową liczbę osób zagrożonych;

na potrzeby ratownictwa wodnego wpisać liczbę osób zagrożonych lub kiedy osoby poszkodowane przestały być widoczne na powierzchni wody lub lodu;

na potrzeby gaszenia pożarów wpisać rodzaj obiektu i kondygnację objętą pożarem oraz szacunkową liczbę osób zagrożonych;

dla wszystkich dziedzin ratowniczych wpisać liczbę osób poszkodowanych i zagrożonych, jeśli jest to możliwe do ustalenia podczas zgłoszenia zdarzenia.

²⁾ Dla podmiotów przybyłych samodzielnie (bez wezwania przez stanowisko kierowania) na miejsce zdarzenia nie wypełnia się czasu dysponowania.

Załącznik nr 3

ZESTAWIENIE DOBOWE ZDARZEŃ

Objaśnienia:

¹⁾ Siły i środki jednostek ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej.

²⁾ Siły i środki jednostek ochotniczych straży pożarnych włączonych do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.

³⁾ Siły i środki pozostałych jednostek ochotniczych straży pożarnych.

⁴⁾ Siły i środki gminnych straży pożarnych.

⁵⁾ Siły i środki zakładowych straży pożarnych.

⁶⁾ Siły i środki zakładowych służb ratowniczych.

⁷⁾ Siły i środki innych podmiotów uczestniczących w działaniach ratowniczych.

Załącznik nr 4

KARTA UDZIELONEJ KWALIFIKOWANEJ PIERWSZEJ POMOCY

Objaśnienia do karty udzielonej kwalifikowanej pierwszej pomocy:

¹⁾ W przypadku niedostępności danych osobowych wpisać NN (nazwisko nieznane) oraz BD – brak danych.

²⁾ Dotyczy tylko przypadku jednoznacznej deklaracji osoby poszkodowanej lub jej opiekuna prawnego o braku zgody na udzielenie kwalifikowanej pierwszej pomocy. Zasadnym jest, aby sprawdzić i wpisać dane osobowe świadków, w tym nr PESEL lub dowodu osobistego (świadkiem może być także inny ratownik).

³⁾ Obrażenia/Objawy oraz postępowanie zaznaczyć w odpowiednich kratkach znakiem „X”; w razie pomyłki otoczyć błędny znak kółkiem.

⁴⁾ Diagram obrażeń – zaznaczyć poszczególne obrażenia owalną krzywą w odpowiednich miejscach diagramu, a kod literowy obrażenia połączyć linią z zaznaczoną krzywą. W razie stwierdzenia w danej okolicy ciała większej liczby obrażeń opisać je kodami literowymi i połączyć wszystkie z krzywymi na diagramie. Powierzchnie oparzone otoczyć krzywą, z ewentualnym podaniem stopnia oparzenia (jeżeli jest możliwy do oceny); w przypadku stwierdzenia innych obrażeń i objawów należy je dopisać w wierszu „inne obrażenia” w tabeli „OBRAŻENIA”, np.: podejrzenie odmrożenia, drętwienie (podać, która część ciała); ewakuacja poszkodowanego – dotyczy każdego przemieszczenia osoby poszkodowanej, w tym poza strefę zagrożenia; zastosowane litery: „L” i „P” oznaczają lewą i prawą część ciała; zaznaczyć również należy okolice ciała bez widocznych obrażeń, ale na które prawdopodobnie oddziaływał uraz mechaniczny (np.: szyja, brzuch) – podejrzenie obrażeń.

⁵⁾ Dotyczy przypadków, w których przemieszczenie poszkodowanego odbywa się na mocy decyzji kierownika zespołu ratownictwa medycznego lub koordynatora medycznych działań ratowniczych.

⁶⁾ Numer ewidencyjny zdarzenia może być wpisany po zakończeniu działań ratowniczych.

⁷⁾ Karty udzielanej kwalifikowanej pierwszej pomocy są samokopiujące, a pełen zestaw kart zawiera:

a) kartę w kolorze białym przekazywaną zespołowi ratownictwa medycznego albo personelowi szpitala,

b) kartę w kolorze żółtym przekazywaną koordynatorowi ratownictwa medycznego podmiotu ksrg w celach szkoleniowych oraz do ewidencji zużytych materiałów i sprzętu,

c) kartę w kolorze czerwonym ewidencjonowaną w dokumentach podmiotu ksrg uczestniczącego w udzielaniu kwalifikowanej pierwszej pomocy.

Załącznik nr 5

INFORMACJA ZE ZDARZENIA

OBJAŚNIENIA DO SPORZĄDZANIA INFORMACJI ZE ZDARZENIA

I. Pojęcia i skróty

1. Ilekroć w objaśnieniach jest mowa o działaniach, rozumie się przez to:

a) działania ratownicze, o których mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej. Działania te są realizowane w poniższych formach, przez które rozumie się:

– działania gaśnicze – jest to zespół czynności podjętych w celu likwidacji pożaru,

– ratownictwo techniczne – jest to zespół czynności podjętych w celu ratowania, poszukiwania lub ewakuacji ludzi i zwierząt oraz ratowania mienia i środowiska, z wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu technicznego,

– ratownictwo chemiczne – jest to zespół czynności podjętych w celu ratowania życia i zdrowia ludzi oraz środowiska podczas likwidacji bezpośrednich zagrożeń stwarzanych przez substancje niebezpieczne,

– ratownictwo ekologiczne – jest to zespół czynności podjętych w celu ratowania środowiska poprzez ograniczenie lub likwidację skażeń z zastosowaniem skutecznych zabezpieczeń lub środków neutralizujących,

– likwidację zagrożenia w przypadku zdarzenia radiacyjnego – jest to zespół czynności podjętych w celu likwidacji zagrożeń związanych z narażeniem na promieniowanie jonizujące i skażeniem promieniotwórczym,

– ratownictwo ludzi – jest to zespół czynności podjętych w celu poszukiwania i dotarcia do poszkodowanych, wykonania dostępu i udzielenia kwalifikowanej pierwszej pomocy, w tym ewakuacji,

– ratownictwo zwierząt – jest to zespół czynności podjętych w celu poszukiwania i dotarcia do poszkodowanych lub zagrożonych zwierząt, wykonania dostępu i ich ewakuacji,

– ratownictwo na obszarach wodnych – jest to zespół czynności podjętych w celu ratowania ludzi, zwierząt, mienia i środowiska na wodzie i pod wodą,

– ratownictwo medyczne – jest to zespół czynności podjętych w celu ratowania życia i zdrowia ludzi podczas zdarzeń prowadzących do nagłej groźby utraty życia lub pogorszenia się stanu zdrowia,

– ratownictwo wysokościowe – jest to zespół czynności podjętych w celu ratowania ludzi i zwierząt z wykorzystaniem technik alpinistycznych i sprzętu specjalistycznego, w tym także z użyciem statków powietrznych (śmigłowców),

– pomocnicze czynności ratownicze – jest to zespół przedsięwzięć podjętych w ramach udzielania pomocy innym służbom i podmiotom ratowniczym, z wyłączeniem działań porządkowo-ochronnych,

b) inne działania – są to działania niewymienione w lit. a, podjęte w celu niedopuszczenia do powstania pożaru, klęski żywiołowej i innych miejscowych zagrożeń, wymagające użycia sił i środków jednostek ochrony przeciwpożarowej.

2. Użyte skróty oznaczają:

SD – drabina mechaniczna,

SH – podnośnik hydrauliczny,

SW – samochód wężowy,

SRT – samochód ratownictwa technicznego,

SPgaz – samochód ze sprzętem ochrony dróg oddechowych,

SRW – samochód ratownictwa wodnego,

SChem – samochód ratownictwa chemicznego,

SOn – samochód oświetleniowy,

SDŁ – samochód dowodzenia i łączności,

SOp – samochód operacyjny,

SRMed – samochód ratownictwa medycznego.

II. Objaśnienia do wypełniania kolejnych pól informacji ze zdarzenia

1. NUMER EWIDENCYJNY – składa się z 11 cyfr, z których pierwsze siedem cyfr określa numer jednostki ratowniczo-gaśniczej (JRG) sporządzającej informację ze zdarzenia. Kolejne cztery cyfry określają kolejność danego zdarzenia (bez względu na rodzaj zdarzenia) od początku roku, w którym miało miejsce zdarzenie. W składzie numeru JRG znajdują się kolejno: numer województwa, numer komendy powiatowej (miejskiej) w województwie, numer JRG.

Dla pełnego zidentyfikowania zdarzenia konieczne jest podanie NUMERU EWIDENCYJNEGO oraz ROKU, w którym miało miejsce zdarzenie.

2. WSPÓŁRZĘDNE GEOGRAFICZNE – długość i szerokość geograficzna miejsca zdarzenia podana w dziesiętnych częściach stopni geograficznych.

3. UGASZONO LUB ZLIKWIDOWANO ZAGROŻENIE BEZ UDZIAŁU JEDNOSTEK OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ – wpisać znak X, w przypadku gdy pożar został ugaszony lub miejscowe zagrożenie zostało zlikwidowane bez udziału jednostek straży pożarnych lub przed ich przybyciem na teren akcji (udział np.: strażaka z samochodem operacyjnym sprawdzającego zgłoszenie lub zaistniałe zdarzenie nie jest udziałem w akcji ratowniczej).

4. RODZAJ ZDARZENIA – określamy rodzaj zdarzenia, wprowadzając znak X w odpowiednim polu, a także odpowiednio jego wielkość (dla pożarów – małe, średnie, duże i bardzo duże, dla pożarów w lasach – podpowierzchniowy, pokrywy gleby, całkowity drzew, pojedyncze drzewo oraz dla miejscowych zagrożeń – małe, lokalne, średnie, duże, gigantyczne lub klęska żywiołowa).

Jako miejscowe zagrożenia małe należy określać tylko zdarzenia o bardzo ograniczonym zakresie działań jednostek, np.: działania bez użycia specjalnego sprzętu, rozpoznanie zagrożeń bez wprowadzania jednostek do działań, zabezpieczenie prac pożarowo niebezpiecznych (ale nie prowadzonych przez zakładowe straże pożarne lub zakładowe służby ratownicze na terenie swoich macierzystych zakładów); asystę jednostek straży pożarnej, zabezpieczenie imprez masowych. Miejscowe zagrożenia lokalne, średnie, duże zależą tylko od wielkości występującego zagrożenia, rozmiaru działań, ilości użytego sprzętu i liczby ratowników. Jako zagrożenie gigantyczne lub klęskę żywiołową należy kwalifikować zdarzenia, które spowodowały zagrożenie dla bardzo dużej liczby ludzi i objęły znaczne tereny kraju, a jednocześnie posiadały jednorodne kierownictwo akcji (szereg wykonywanych działań w różnych miejscach przez różne zastępy i jednostki, ale pod wspólnym kierownictwem). Na przykład: przejście nawet bardzo silnych wiatrów i zwiększona liczba zdarzeń z tym związanych, jeśli działania te nie były kierowane przez wyznaczonego jednego kierującego działaniami, nie mogą być uznane za klęskę żywiołową, a jedynie za wiele pojedynczych, podobnych zagrożeń, których przyczyną są silne wiatry, huragany.

Dodatkowo tylko dla miejscowych zagrożeń możemy określić rodzaj prowadzonej akcji, np.: powodziowa, chemiczna, radiacyjna, budowlana i inne możliwe. W przypadku ratownictwa medycznego wpisujemy znak X tylko w przypadku działań prowadzonych przez strażaków ratowników. Możliwe jest łączenie poszczególnych rodzajów MIEJSCOWYCH ZAGROŻEŃ, tj.: określenie miejscowego zagrożenia ekologiczno-budowlano-chemicznego.

5. DANE OKREŚLAJĄCE ADRES OBIEKTU, w którym powstało zdarzenie – należy podawać w odpowiednich polach adres konkretnego obiektu, a nie siedziby, np.: właściciela – wypełnia się tylko pola konieczne, np.: dla upraw czy lasów podajemy tylko nazwę miejscowości, gminy, powiatu i województwa.

6. OBIEKT – należy podać nazwę obiektu, np.: budynek lakierni blach samochodowych; komora lakiernicza (nie należy mylić z pełną nazwą przedsiębiorstwa lub zakładu będącego właścicielem obiektu).

7. WŁAŚCICIEL – należy podać nazwisko lub nazwę właściciela obiektu, ewentualnie jego adres.

8. KOD OBIEKTU, W KTÓRYM POWSTAŁO ZDARZENIE – w odpowiednich polach należy podać numer kodowy działu obiektu, korzystając z podanego poniżej wykazu. Pierwsza cyfra oznaczania działu określa zawsze rodzaj obiektu, w którym wystąpiło zdarzenie. Przy podziale według rodzaju obiektu należy kierować się miejscem prowadzenia działań, a nie miejscem powstania zdarzenia. Dodatkowo w polu KOD DODATKOWY OBIEKTU można wpisywać inne rodzaje obiektów, jeśli zdarzenie objęło więcej niż jeden rodzaj obiektu (np.: pożar traw na dużej powierzchni, a jednocześnie pożar młodnika).

Wykaz działów i kodów:

1 Obiekty użyteczności publicznej dalej dzielone na:

101 administracyjno-biurowe, banki,

102 oświaty i nauki, w szczególności budynki dydaktyczne, szkoły, przedszkola,

103 służby zdrowia, w szczególności szpitale, sanatoria, domy opieki społecznej, przychodnie, żłobki,

104 handlowo-usługowe, w szczególności sklepy, domy towarowe, lokale gastronomiczne, hurtownie, zakłady usługowe,

105 obsługi pasażerów w komunikacji, w szczególności dworce kolejowe i autobusowe, porty rzeczne i morskie, porty lotnicze,

106 widowiskowo-rozrywkowe i sportowe,

107 kultu religijnego, sakralne,

108 muzea, skanseny, wystawy, galerie,

109 biblioteki, archiwa,

110 zakłady odosobnienia, w szczególności zakłady karne, areszty śledcze, domy poprawcze,

111 inne obiekty użyteczności publicznej.

2 Obiekty mieszkalne dalej dzielone na:

201 hotele, noclegownie,

202 domy dziecka,

203 internaty, domy studenckie,

204 koszary,

205 domy emerytów,

206 domy wczasowe, pensjonaty,

207 schroniska,

208 budynki jednorodzinne, w tym bliźniaki, zabudowa szeregowa,

209 budynki wielorodzinne,

210 budynki mieszkalne w gospodarstwach rolnych,

211 inne obiekty mieszkalne, w szczególności altanki, barakowozy, domki letniskowe.

3 Obiekty produkcyjne dalej dzielone na:

301 budynki produkcyjne,

302 budynki gospodarcze, w tym wiaty bez garaży,

303 pomieszczenia socjalne, w szczególności szatnie, stołówki,

304 instalacje technologiczne poza budynkami,

305 maszyny i urządzenia technologiczne,

306 pomieszczenia administracyjne,

307 rurociągi, instalacje przesyłowe między obiektami na terenie zakładu oraz tranzytowe poza terenem zakładu.

4 Obiekty magazynowe dalej dzielone na:

401 magazyny, wiaty na terenie zakładów produkcyjnych,

402 magazyny, hurtownie, wiaty wolno stojące (bez obiektów wymienionych w punktach 104 i 401),

403 magazyny, hurtownie w obiektach przeznaczonych na pobyt ludzi kwalifikowanych jako ZL zgodnie z § 209 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie,

404 place budowy i zaplecza budowy,

405 place składowe, w tym także hałdy,

406 zbiorniki składowe, stałe,

407 stacje paliw płynnych i gazu płynnego,

408 bazy paliw płynnych i gazu płynnego.

5 Środki transportu dalej dzielone na:

501 drogowe – motocykle, jednoślady,

502 drogowe – autobusy, trolejbusy,

503 drogowe – samochody ciężarowe, maszyny drogowe, cysterny, przyczepy do samochodów ciężarowych,

504 drogowe – samochody osobowe, przyczepy samochodów osobowych,

505 kolejowe – ruchu pasażerskiego, np.: wagony pasażerskie, typu pasażerskiego, socjalne,

506 kolejowe – ruchu towarowego, np.: wagony towarowe, cysterny,

507 lotnicze – ruchu pasażerskiego, np.: samoloty pasażerskie,

508 lotnicze – ruchu towarowego, np.: samoloty przystosowane tylko do przewozu towarów,

509 lotnicze – samoloty turystyczne, rolnicze, sportowe, sanitarne, w tym śmigłowce, szybowce, lotnie,

510 morskie – statki transportowe,

511 morskie – statki pasażerskie, promy,

512 morskie – inne obiekty pływające, w tym jachty, łodzie rybackie, kutry,

513 śródlądowe – statki transportowe, pchacze, barki,

514 śródlądowe – statki pasażerskie, promy,

515 śródlądowe – obiekty pływające, w tym jachty, żaglówki, łodzie,

516 szynowe środki komunikacji miejskiej,

517 pojazdy trakcyjne i kolejowe pojazdy specjalne,

518 szynowe pojazdy metra.

6 Lasy (państwowe i prywatne) dalej dzielone na:

601 uprawy leśne,

602 młodniki,

603 drzewostany II klasy wieku,

604 drzewostany III i powyżej klasy wieku,

605 inne powierzchnie w obszarach leśnych,

606 powierzchnie zalesione na obszarach nieleśnych, np.: parki, lasy miejskie.

7 Uprawy, rolnictwo dalej dzielone na:

701 nieużytkowane powierzchnie rolnicze,

702 uprawy rolne oraz łąki, rżyska i pożary powstałe podczas zbiorów tych upraw,

703 maszyny rolnicze, traktory, inne środki transportu, związane z rolnictwem,

704 sterty, stogi, brogi,

705 budynki i instalacje przerobu produktów rolnych,

706 budynki inwentarskie, hodowlane, magazynowe (stodoły), szklarnie,

707 budynki gospodarcze (szopy, komórki, wiaty, kotłownie – bez garaży).

8 Inne obiekty dalej dzielone na:

801 śmietniki wolno stojące, wysypiska śmieci,

802 zsypy, pomieszczenia zsypowe, śmietniki wewnątrz budynków,

803 kanały wentylacyjne, dymowe, dylatacje, palne elewacje lub okładziny ścian zewnętrznych,

804 garaże, warsztaty samochodowe poza budynkami, w tym kompleksy garażowe,

805 garaże, warsztaty samochodowe wewnątrz budynków mieszkalnych,

806 garaże, warsztaty samochodowe wewnątrz pozostałych budynków lub ich części, zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi (ZL) zgodnie z § 209 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie,

807 garaże, warsztaty samochodowe wewnątrz budynków magazynowych i produkcyjnych,

808 zabytki kultury materialnej niebędące budynkami,

809 obiekty lub grupa obiektów przyrody naturalnej (pojedyncze drzewa, minerały, jaskinie, inne),

810 obiekty hydrotechniczne,

811 rozlewiska, wycieki, zanieczyszczenia powstałe na zbiornikach, ciekach i akwenach wodnych,

812 inne zdarzenia powstałe na zbiornikach, ciekach i akwenach wodnych,

813 obiekty wojskowe,

814 obiekty użytkowane przez konsulaty, ambasady (eksterytorialne),

815 pobocza dróg i szlaków komunikacyjnych (ale bez zdarzeń z udziałem środków transportu, bez pożarów traw na poboczach),

816 lotniska i lądowiska, szlaki kolejowe i manewrowe, drogi i ulice (ale bez zdarzeń z udziałem środków transportu, bez pożarów traw),

817 trawy, trawniki na terenach nierolniczych, poboczach dróg, szlaków i ulic,

818 zdarzenia występujące na dużych obszarach mieszkalnych lub gospodarczych, na terenach gmin, miast i osiedli (np.: poszukiwania ludzi i zwierząt na terenach wiejskich, miejskich, lasów, udział w ewakuacji z tych obszarów, pomoc w działaniach innych służb obejmujących te obszary),

819 inne nietypowe obiekty, budynki, instalacje.

Powierzchnię obiektów podkreślonych należy podawać wyłącznie w hektarach, powierzchnię pozostałych obiektów należy podawać zawsze w m².

9. KOD WŁAŚCICIELA – w odpowiednich polach należy podać numer kodowy rodzaju własności obiektu lub części obiektu (w przypadku zdarzenia obejmującego kilka rodzajów własności, np. prywatna, spółka, Skarb Państwa, należy podać dodatkowy kod właściciela), korzystając z podanego poniżej wykazu.

Wykaz kodów typów własności:

100 własność Skarbu Państwa bez poz. 110 i poz. 120,

110 własność Skarbu Państwa będąca w trwałym zarządzie MON,

120 własność Skarbu Państwa będąca w trwałym zarządzie MSWiA,

200 własność państwowych osób prawnych,

310 własność gminy,

320 własność powiatu,

330 własność województwa,

440 własność spółdzielni,

450 własność Kościoła Katolickiego,

451 własność innych kościołów lub związków wyznaniowych, 455 własność stowarzyszeń,

460 własność organizacji społecznych,

470 własność partii politycznych,

472 własność związków zawodowych,

476 własność samorządów gospodarczych i zawodowych,

510 własność zagranicznych osób fizycznych (obywateli obcych państw),

520 własność zagranicznych osób prawnych, stowarzyszeń, organizacji, których siedziba nie znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

530 własność państw obcych (konsulaty, ambasady itp.),

610 własność osób fizycznych,

620 własność osób prawnych,

710 własność z udziałem własności Skarbu Państwa,

720 własność bez udziału własności Skarbu Państwa,

800 pozostałe formy własności, w szczególności własność międzynarodowa – otwarte morze,

900 własność niemożliwa do ustalenia.

10. i 11. INFORMACJE O CZASIE ZDARZENIA i CZASIE DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH – podajemy dzień, miesiąc, rok oraz godzinę i minuty w odpowiednich polach, z tym że może być ten sam czas, w przypadku, gdy zdarzenie zostało zauważone przez załogę samochodu PSP, który natychmiast przystąpił do działań. Dojazd pierwszego podmiotu po przybyciu – wpisać długość drogi dojazdu pierwszego zastępu z jednostki ochrony przeciwpożarowej, podając odległość w kilometrach (bez miejsc po przecinku) pełną liczbą. Ważne jest wypełnienie wszystkich pól ze względu na sporządzane później zestawienia statystyczne.

12. ZAUWAŻENIE ZDARZENIA PRZEZ – wprowadzamy tylko jeden znak X w odpowiednim polu, które oznacza:

– instalację wykrywania pożaru oraz inne automatyczne instalacje wykrywające zagrożenia chemiczne lub radiacyjne, dostrzegalnie w lasach, które jako pierwsze zasygnalizowały zagrożenie i powiadomiły obsługę lub bezpośrednio jednostkę PSP,

– pracowników lub mieszkańców znajdujących się na terenie obiektu, lecz niepełniących funkcji nadzorujących zakład, obiekt,

– samoloty patrolowe lub inne, które wykryły pożar lasu lub upraw,

– nadzór w obiekcie, w szczególności pracownicy, którzy z racji wykonywanych czynności kontrolują obiekt lub nadzorują pracę instalacji technologicznych,

– osoby postronne, tj. osoby niezwiązane z obiektem, w którym powstało zagrożenie, np.: przechodzący ulicą człowiek stwierdził zapach wydobywającego się gazu.

We wszystkich przypadkach należy podawać według możliwości osoby lub instalacje, które pierwsze zauważyły zagrożenie, a nie te, które przekazały zgłoszenie do jednostki PSP.

13. ZGŁOSZONO ZDARZENIE – zaznaczamy jednym znakiem X sposób pierwszego powiadomienia jednostki PSP, w odpowiednim polu oznaczającym:

– zgłoszenie przekazane przez telefon, w tym także przez bezpośrednią linię z obiektu do jednostki PSP,

– zgłoszenia przekazane drogą radiową na częstotliwości obywatelskiej, w tym także do jednostki Policji lub stacji pogotowia ratunkowego,

– instalacje monitorujące zagrożenia w obiektach, w tym także automatyczne instalacje wykrywające zagrożenia chemiczne lub radiacyjne, które automatycznie bez udziału człowieka przekazały alarm do jednostki PSP,

– zgłoszenia przekazane w inny sposób, np. osobiście do jednostki PSP.

14. W DZIAŁANIACH UDZIAŁ BRAŁO:

a) pojazdów i osób z jednostek ochrony przeciwpożarowej:

JRG – z jednostek ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej,

OSP KSRG – z jednostek ochotniczych straży pożarnych należących do KSRG,

OSP inne – z jednostek ochotniczych straży pożarnych nienależących do KSRG,

GSP – z jednostek gminnych zawodowych straży pożarnych,

ZSP – z jednostek zakładowych straży pożarnych,

ZSR – z jednostek zakładowych służb ratowniczych,

inne jednostki – z innych jednostek, w szczególności wojskowe straże pożarne, prywatne straże pożarne,

b) sprzętu mechanicznego i osób z pozostałych podmiotów:

– pogotowia ratunkowego,

– pogotowia energetycznego,

– pogotowia gazowego,

– służb leśnych,

– wojska (bez jednostek wojskowej straży pożarnej),

– Policji,

– straży gminnej (miejskiej),

– inspektoratu ochrony środowiska,

– innych służb pomocniczych, w szczególności służb komunalnych, pogotowia dźwigowego.

15. SPRZĘT UŻYTY W DZIAŁANIACH – należy podać liczbę użytych w działaniach pojazdów według odpowiedniego typu, liczbę wprowadzonych do akcji samolotów, w tym także samolotów obserwacyjnych, śmigłowców, bez względu na ich właściciela lub dysponenta, ilość użytego sprzętu pływającego w szczególności łodzi, statków. „INNYCH JEDNOSTEK” – należy podać rodzaj i ilość sprzętu ze służb współdziałających, biorących udział w działaniach. W pozycji „samochody osobowe i ciężarowe” należy wpisywać odpowiednio samochody nieujęte w innych polach, np.: samochody Policji, wojskowe, innych służb, organizacji i podmiotów gospodarczych.

16. i 17. RODZAJ PROWADZONYCH DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH i DZIAŁANIA RATOWNICZE PROWADZONE Z UŻYCIEM SPRZĘTU – w odpowiednich polach należy zaznaczyć znakiem X wszystkie wykonywane w trakcie działań czynności oraz wykorzystywany sprzęt. W przypadku działań i sprzętu ratownictwa medycznego opisujemy tylko wykonywane czynności i użyty sprzęt przez ratowników PSP.

18. MIEJSCE PROWADZENIA DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH – w odpowiednich polach należy zaznaczyć znakiem X miejsca prowadzonych działań (dopuszczalne jest wielokrotne znaczenie). Punkt 11 „na wysokości” oznacza prowadzenie działań na zewnątrz budynków, na innych obiektach wysokich, np.: słupach, kominach, wysokich drzewach, ścianach skalnych, konstrukcjach stalowych i innych instalacjach technologicznych, a także poza obrębem bryły budynku, np.: z drabin samochodowych lub innych wolno stojących, na ścianach obiektu, z użyciem sprzętu ratownictwa wysokościowego.

19. UŻYTE ŚRODKI, ZAOPATRZENIE WODNE

– do gaszenia, neutralizacji podano prądów gaśniczych – należy wpisać odpowiednią liczbę,

– zużyto wody, środków pianotwórczych, neutralizatorów, sorbentów – należy podać w odpowiednich polach zużyte ilości środków, z tym że przy wartościach poniżej 10 m³ należy je podawać z dokładnością do 0,1,

– korzystano z hydrantów zewnętrznych, zbiorników naturalnych, zbiorników sztucznych – należy wprowadzić w odpowiednie pola znaki X.

20. NR ONZ SUBSTANCJI – podać numery ONZ substancji przy zdarzeniach ze środkami chemicznymi.

21. WYBUCHY – oznaczenie znakiem X należy wprowadzić także, gdy wybuchy wystąpiły przed przybyciem jednostek ochrony przeciwpożarowej.

22. MEDYCZNE DZIAŁANIA RATOWNICZE

– należy podać liczbę osób, wobec których realizowano medyczne działania ratownicze na terenie akcji ratowniczej (łącznie przez wszystkich uczestników działań ratowniczych), ale tylko w czasie, gdy na miejscu zdarzenia przebywały podmioty ksrg,

– należy podać liczbę osób, wobec których strażacy PSP realizowali kwalifikowaną pierwszą pomoc (KPP),

– należy podać liczbę osób, które po udzieleniu KPP przekazano jednostkom ochrony zdrowia,

– należy podać liczbę osób, które ewakuowano ze strefy zagrożenia na mocy decyzji strażaka.

23. WYPADKI Z LUDŹMI

– pozycja „ratownicy” dotyczy wszystkich uczestników akcji ratowniczej,

– w odpowiednie pola należy wpisać liczbę poszkodowanych osób w rozbiciu na poszczególne grupy.

24. DANE PERSONALNE OSÓB POSZKODOWANYCH – należy podać imię, nazwisko, wiek i płeć (M, K) osoby poszkodowanej lub zmarłej. Dla osób niebędących ratownikami podajemy w miarę możliwości dane osobowe tylko osób zmarłych.

25. WIELKOŚĆ ZDARZENIA – należy zawsze podawać powierzchnię, która uległa spaleniu, skażeniu lub zniszczeniu, w metrach kwadratowych lub hektarach, z tym że dla obiektów, które zostały zaznaczone w wykazie, stosujemy odpowiednią miarę powierzchni. Wartości dla obiektów, których powierzchnię podajemy w hektarach i o wartościach poniżej 10 ha, określamy z dokładnością do 0,01 ha. Dla miejscowych zagrożeń, przy których nie występowało skażenie terenu, należy podać teren bezpośredniego prowadzenia działań.

26. WIELKOŚĆ OBIEKTU – podać wymiary obiektu.

27. i 28. STRATY, URATOWANO MIENIE – szacunkowa wysokość strat w tysiącach złotych oraz przybliżona wartość uratowanego mienia. Przy wartościach poniżej 1 tys. zł należy podawać z dokładnością do 0,1 tys. zł.

29. PRZYPUSZCZALNA PRZYCZYNA ZDARZENIA – należy podać krótki opis przypuszczalnej przyczyny powstania zdarzenia oraz zakwalifikować do odpowiedniej grupy według podanego poniżej wykazu – wpisać odpowiedni kod. Przyczyny powstania zdarzenia są podzielone na dwie grupy – dla pożarów oraz dla miejscowych zagrożeń.

Wykaz przyczyn powstania pożarów

01 nieostrożność osób dorosłych (NOD) przy posługiwaniu się ogniem otwartym, w tym papierosy, zapałki,

02 NOD przy wypalaniu pozostałości roślinnych na polach,

03 NOD przy posługiwaniu się substancjami łatwopalnymi i pirotechnicznymi,

04 NOD przy prowadzeniu prac pożarowo niebezpiecznych,

05 NOD w pozostałych przypadkach,

06 nieostrożność osób nieletnich (NON) przy posługiwaniu się ogniem otwartym, w tym papierosy, zapałki,

07 NON przy wypalaniu pozostałości roślinnych na polach,

08 NON przy posługiwaniu się substancjami łatwopalnymi i pirotechnicznymi,

09 NON przy prowadzeniu prac pożarowo niebezpiecznych,

10 NON w pozostałych przypadkach,

11 wady urządzeń i instalacji elektrycznych, w szczególności przewody, osprzęt oświetlenia, odbiorniki bez urządzeń grzewczych,

12 nieprawidłowa eksploatacja urządzeń i instalacji elektrycznych,

13 wady elektrycznych urządzeń ogrzewczych, w szczególności piecy, grzałek, kuchni,

14 nieprawidłowa eksploatacja elektrycznych urządzeń ogrzewczych,

15 wady urządzeń ogrzewczych na paliwo stałe,

16 nieprawidłowa eksploatacja urządzeń ogrzewczych na paliwo stałe,

17 wady urządzeń ogrzewczych na paliwo ciekłe,

18 nieprawidłowa eksploatacja urządzeń ogrzewczych na paliwo ciekłe,

19 wady urządzeń ogrzewczych na paliwo gazowe,

20 nieprawidłowa eksploatacja urządzeń ogrzewczych na paliwo gazowe,

21 wady urządzeń mechanicznych,

22 nieprawidłowa eksploatacja urządzeń mechanicznych,

23 wady procesów technologicznych,

24 nieprzestrzeganie reżimów technologicznych,

25 nieprawidłowe magazynowanie substancji niebezpiecznych,

26 wady środków transportu,

27 nieprawidłowa eksploatacja środków transportu,

28 samozapalenia biologiczne,

29 samozapalenia chemiczne,

30 wyładowania atmosferyczne,

31 wady konstrukcji budowlanych,

32 nieprawidłowa eksploatacja konstrukcji budowlanych,

33 elektryczność statyczna,

34 podpalenia umyślne, w tym akty terroru,

35 pożary jako następstwo innych miejscowych zagrożeń,

36 inne przyczyny,

37 nieustalone.

Wykaz przyczyn powstania miejscowych zagrożeń

01 wady urządzeń i instalacji elektrycznych, w szczególności przewody, osprzęt oświetlenia, odbiorniki bez urządzeń grzewczych,

02 nieprawidłowa eksploatacja urządzeń i instalacji elektrycznych,

03 wady elektrycznych urządzeń ogrzewczych, w szczególności piecy, grzałek, kuchni,

04 nieprawidłowa eksploatacja elektrycznych urządzeń ogrzewczych,

05 wady urządzeń i instalacji gazowych, w szczególności zbiorników, przewodów, odbiorników gazu,

06 nieprawidłowa eksploatacja urządzeń gazowych,

07 wady urządzeń mechanicznych,

08 nieprawidłowa eksploatacja urządzeń mechanicznych,

09 wady urządzeń ogrzewczych innych niż elektryczne,

10 nieprawidłowa eksploatacja urządzeń ogrzewczych (innych niż elektryczne),

11 uszkodzenia sieci i instalacji przesyłowych, doprowadzających, odprowadzających media komunalne i technologiczne (w opisie należy podać, jakie medium),

12 wady procesów technologicznych,

13 nieprzestrzeganie reżimów technologicznych,

14 nieprawidłowe magazynowanie substancji niebezpiecznych,

15 nieprawidłowe technologie składowania,

16 wady środków transportu,

17 nieprawidłowa eksploatacja środków transportu,

18 niezachowanie zasad bezpieczeństwa ruchu środków transportu,

19 wady konstrukcji budowlanych,

20 nieprawidłowa eksploatacja konstrukcji budowlanych, budynków,

21 nieprawidłowe wykonywanie prac instalacyjnych, remontowych, montażowych, budowlanych,

22 nieprawidłowe zabezpieczenie wykopów, studni, włazów itp.,

23 osunięcia się gruntów, miałów, innych materiałów sypkich,

24 wady zbiorników ciśnieniowych,

25 nieprawidłowa eksploatacja zbiorników ciśnieniowych,

26 huragany, silne wiatry, tornada,

27 gwałtowne opady atmosferyczne,

28 gwałtowne przybory wód, zatory lodowe,

29 wyładowania atmosferyczne,

30 uszkodzenia, zaniedbania w utrzymaniu szlaków komunikacyjnych,

31 niewłaściwe zabezpieczenie hodowanych zwierząt, owadów, gadów, ptaków,

32 nietypowe zachowania się zwierząt, owadów stwarzające zagrożenie,

33 akcje terrorystyczne,

34 nieumyślne działanie człowieka,

35 celowe działanie człowieka,

36 inne miejscowe zagrożenia powstałe w wyniku pożarów,

37 nieustalone,

38 inne przyczyny.

30. DANE O BUDYNKU/POMIESZCZENIU, W KTÓRYM POWSTAŁO ZDARZENIE – należy zaznaczyć w odpowiednim polu znakiem X dane o instalacjach, rodzaju budynku oraz o możliwościach dojazdu lub dojścia do miejsca zdarzenia.

Instalacje ochronne:

– istniejąca – czy dana instalacja jest zainstalowana w obiekcie,

– sprawna – czy instalacja działała i była sprawna,

– zadziałała lub korzystano – czy instalacja zadziałała lub była wykorzystywana w czasie działań.

Rodzaj budynku:

– wolnostojący – budynek nie połączony z innymi budynkami,

– kompleksy budynków,

– jednokondygnacyjny,

– niski – do 12 m wysokości,

– średniowysoki – od 12 do 25 m wysokości,

– wysoki – od 25 do 55 m wysokości,

– wysokościowy – powyżej 55 m wysokości,

– zabytek – jeżeli budynek wpisany jest do rejestru zabytków.

Dostęp do budynku, pomieszczenia – można podawać utrudnienia w zakresie zastawionych dojazdów i dróg pożarowych (w szczególności: samochodami, słupkami, donicami, innymi obiektami, zamknięte bramy, wykopy na drogach dojazdowych), do pomieszczeń (w szczególności: kraty, domofony, brak kluczy do zamków drzwi, zastawione lub przegrodzone korytarze, klatki schodowe).

31. KIEROWAŁ DZIAŁANIAMI – wpisać osoby kierujące działaniami ratowniczymi.

32. KOORDYNACJA MEDYCZNYCH DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH – należy podać dane personalne osoby, która na terenie działań ratowniczych wspomagała kierującego działaniem ratowniczym w zakresie koordynacji medycznych działań ratowniczych prowadzonych przez wszystkie służby i podmioty uczestniczące; wpisujemy lekarzy, pielęgniarki, ratowników medycznych – koordynatorów medycznych działań ratowniczych.

33. DANE OPISOWE DO INFORMACJI ZE ZDARZENIA – w poszczególnych rubrykach można dokonywać wpisów i uzupełnień danych ze strony poprzedniej. Jeśli to możliwe, należy wprowadzić informacje, które w podobnych działaniach będą pomocne w prowadzeniu i organizacji akcji, a także dane opisujące zagrożenie lub pożar, udział przedstawicieli władz samorządowych i rządowych, kierownictw organizacji społecznych, co uległo zniszczeniu w wyniku zdarzenia, w tym także w wyniku prowadzonych działań przez podmioty systemu, warunków atmosferycznych w trakcie działań ratowniczych.

34. i 35. DANE O UDZIALE JEDNOSTEK OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ (PSP I OSP) SPOZA TERENU GMINY I POWIATU, WŁAŚCIWYCH DLA MIEJSCA ZDARZENIA

– wpisać dane jednostek.

36. INFORMACJĘ SPORZĄDZIŁ – wpisać nazwisko osoby sporządzającej.

Załącznik nr 6

INFORMACJA O DZIAŁANIACH RATOWNICZYCH

Załącznik nr 7

MELDUNEK O WYPADKU LEKKIM RATOWNIKA

Załącznik nr 8

MELDUNEK O WYPADKACH ŚMIERTELNYCH, CIĘŻKICH I ZBIOROWYCH RATOWNIKÓW

Załącznik nr 9

MELDUNEK O WYPADKU LUB KOLIZJI POJAZDU KSRG

Załącznik nr 10

POTWIERDZENIE UDZIAŁU SIŁ I ŚRODKÓW PODMIOTU RATOWNICZEGO W DZIAŁANIU RATOWNICZYM

Załącznik nr 11

POTWIERDZENIE PRZEKAZANIA TERENU, OBIEKTU LUB MIENIA OBJĘTEGO DZIAŁANIEM RATOWNICZYM

Załącznik nr 12

ZAKRES TEMATYCZNY ANALIZY DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH

I. Dane podstawowe

1. Numer ewidencyjny zdarzenia, data zgłoszenia do stanowiska kierowania.

2. Prawdopodobna data i godzina powstania zdarzenia.

3. Rodzaj zdarzenia oraz przypuszczalna przyczyna powstałego zagrożenia.

4. Nazwa zakładu, obiektu, terenu (obszaru), a także nazwa właściciela, użytkownika lub zarządcy.

5. Rodzaj i przeznaczenie obszaru (obiektu), w którym powstało zdarzenie.

6. Zauważenie zdarzenia – osoba, która pierwsza zauważyła zdarzenie, rozmiary zdarzenia w chwili zauważenia, ewentualne przyczyny późnego zauważenia.

7. Zgłoszenie zdarzenia do jednostki ochrony przeciwpożarowej lub stanowiska kierowania.

II. Opis podjętych działań ratowniczych

1. Składniki czasu operacyjnego:

1) godzina zauważenia zdarzenia (ustalona lub szacowana);

2) godzina przyjęcia zgłoszenia o zdarzeniu przez właściwe terytorialnie stanowisko kierowania, centrum powiadamiania ratunkowego lub wojewódzkie centrum powiadamiania ratunkowego, ewentualnie przez jednostkę ochrony przeciwpożarowej lub przez inny podmiot ratowniczy;

3) godzina zadysponowania pierwszej jednostki ochrony przeciwpożarowej lub podmiotu ksrg;

4) godzina przybycia na miejsce zdarzenia pierwszej jednostki ochrony przeciwpożarowej lub podmiotu ksrg;

5) godzina rozpoczęcia działań ratowniczych;

6) godzina przekazania osób poszkodowanych zespołom ratownictwa medycznego;

7) godzina lokalizacji zagrożenia;

8) godzina likwidacji zagrożenia;

9) godzina zakończenia działań ratowniczych;

10) godzina powrotu ostatniego podmiotu ksrg lub jednostki ochrony przeciwpożarowej oraz odzyskania gotowości operacyjnej;

11) czas interwencji.

2. Rozpoznanie oraz jego wyniki:

1) rozpoznanie pośrednie;

2) rozpoznanie bezpośrednie.

3. Organizacja kierowania działaniem ratowniczym:

1) wykaz osób kierujących działaniem ratowniczym w określonych przedziałach czasowych, z uwzględnieniem poziomów kierowania oraz odcinków bojowych;

2) wykaz koordynatorów medycznych działań ratowniczych w określonych przedziałach czasowych;

3) organizacja sztabu i zrealizowane zadania;

4) inne formy wspomagania decyzji kierującego;

5) kontrola przez kierującego realizacji zamierzonych celów i wykonawstwa poleceń na poszczególnych poziomach kierowania działaniami ratowniczymi;

6) zakres korzystania przez kierującego działaniem ratowniczym z ustawowych uprawnień.

4. Koncepcje prowadzenia działań ratowniczych przyjęte przez kolejnych kierujących działaniami ratowniczymi:

1) cel główny oraz cele pośrednie;

2) zamiar taktyczny i/lub strategiczny;

3) rozdział zadań.

5. Chronologiczny opis prowadzenia działań ratowniczych w czasie i przestrzeni, z uwzględnieniem dynamiki zdarzenia i rodzaju zagrożeń oraz zakresu decyzji kierującego działaniem ratowniczym od chwili przybycia pierwszych sił do czasu zakończenia działań ratowniczych.

6. Organizacja łączności.

7. Realizacja zadań przez stanowiska kierowania na poszczególnych poziomach funkcjonowania ksrg:

1) przyjęcie zgłoszenia;

2) dysponowanie i alarmowanie;

3) wspomaganie kierującego działaniami ratowniczymi;

4) koordynacja działań ratowniczych i innych działań na rzecz ochrony ludności.

III. Informacje ogólne dotyczące specyfiki zdarzenia i rodzaju zagrożeń oraz efektów prowadzenia działań ratowniczych

1. Wypadki ludzi:

1) ratownicy;

2) pozostali uczestnicy działań ratowniczych;

3) inne osoby.

2. Liczba osób ewakuowanych poza strefę zagrożenia, w tym osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.

3. Straty zwierząt.

4. Rodzaj i ilość ewakuowanego mienia.

5. Straty w środowisku i mieniu (opis).

6. Szacunkowe koszty działań ratowniczych.

IV. Zabezpieczenie zakładu pracy, obiektu (obszaru), terenu

1. Operacyjne zabezpieczenie zakładu, obiektu.

2. Zgodność wykorzystania obiektu z jego przeznaczeniem.

3. Wpływ warunków budowlanych i instalacyjnych na powstanie i rozprzestrzenianie zdarzenia.

4. Wpływ realizacji (lub jej braku) zaleceń wydanych w drodze postępowania administracyjnego na przebieg zdarzenia oraz prowadzone działania ratownicze.

V. Ocena

1. Ocena organizacji działań ratowniczych przez poszczególnych kierujących.

2. Ocena działań ratowniczych w zakresie przedsięwzięć taktycznych i innych zamierzeń operacyjnych oraz wypełnienia zamierzonych celów, z uwzględnieniem czynników mających wpływ na skuteczność działań ratowniczych.

3. Ocena zakresu wykorzystania walorów technicznych i taktycznych sprzętu ratowniczego podczas prowadzonych działań ratowniczych.

4. Ocena działalności stanowisk kierowania oraz punktów alarmowych podmiotów ratowniczych.

5. Ocena współdziałania podmiotów ksrg z innymi podmiotami biorącymi udział w działaniu ratowniczym.

6. Ocena przyjętej na obszarze powiatu lub województwa organizacji ksrg w odniesieniu do zdarzenia.

7. Ocena stopnia wykorzystania środków masowego przekazu.

8. Ocena zakresu wsparcia ze strony obywateli do ograniczenia lub likwidacji zagrożenia.

9. Ocena funkcjonowania zastosowanych w obiekcie (na obszarze) zabezpieczeń.

VI. Wnioski

We wnioskach należy ująć, między innymi:

1) przedsięwzięcia podnoszące skuteczność działań ratowniczych lub pomocne w prowadzeniu i organizacji działań ratowniczych;

2) propozycje dotyczące ewentualnej zmiany zasad i procedur ratowniczych lub funkcjonowania ksrg;

3) propozycje dotyczące ewentualnych zmian przepisów i wymagań w zakresie zabezpieczania obiektów (obszarów);

4) inne wnioski.

VII. Część graficzna

1. Zestaw szkiców sytuacyjnych wykonany w skali i ewentualnie według potrzeb dla różnych faz rozwoju zdarzenia i przebiegu działań ratowniczych.

2. Schematy łączności.

VIII. Załączniki

1. Wykaz sił uczestniczących w działaniach ratowniczych.

2. Dokumentacja dotycząca zdarzenia.

3. Stenogramy z zapisów rejestratora korespondencji telefonicznej i radiowej.

4. Materiały fotograficzne, filmowe oraz prasowe.