Dziennik Ustaw - rok 2021 poz. 1457

Na podstawie art. 76 ust. 6 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 422, z późn. zm.²⁾ ) zarządza się, co następuje:

1) rodzaje urządzeń i środków technicznych służących do utrwalania obrazu lub dźwięku przesłuchania na odległość kontrolowanego lub świadka dla celów kontroli celno-skarbowej;

2) sposób przechowywania, odtwarzania i kopiowania zapisów;

3) sposób i tryb udostępniania kontrolowanemu, reprezentantowi kontrolowanego i pełnomocnikowi zapisu obrazu lub dźwięku;

4) sposób i tryb przekazywania kontrolowanemu, reprezentantowi kontrolowanego i pełnomocnikowi kopii zapisu obrazu lub dźwięku;

5) wysokość opłaty za sporządzenie i przekazanie kopii zapisu obrazu lub dźwięku.

1) biegłym - należy przez to rozumieć osobę fizyczną posiadającą teoretyczne i praktyczne umiejętności lub wiedzę o charakterze specjalnym oraz dysponującą warunkami organizacyjno-technicznymi niezbędnymi do sporządzenia kopii zapisu albo odzyskania zapisu w przypadku uszkodzenia zapisanego nośnika lub samego zapisu;

2) dokumencie elektronicznym - należy przez to rozumieć dokument elektroniczny, o którym mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 670, 952 i 1005);

3) informatycznym nośniku danych - należy przez to rozumieć nośnik danych, o którym mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne;

4) kopii bezpieczeństwa - należy przez to rozumieć dane, które mają służyć do odtworzenia oryginalnych danych w przypadku ich utraty lub uszkodzenia;

5) laboratorium - należy przez to rozumieć wyspecjalizowaną jednostkę organizacyjną Krajowej Administracji Skarbowej lub inną jednostkę organizacyjną, która dysponuje personelem o odpowiednich umiejętnościach lub wiedzy o charakterze specjalnym i doświadczeniu oraz warunkami organizacyjno-technicznymi niezbędnymi do sporządzenia kopii zapisu albo odzyskania zapisu w przypadku uszkodzenia zapisanego nośnika lub samego zapisu;

6) nośniku pierwotnym - należy przez to rozumieć informatyczny nośnik danych, na którym utrwalono przesłuchanie kontrolowanego lub świadka za pomocą urządzenia rejestrującego obraz lub dźwięk; jako nośnik pierwotny może być wykorzystany nośnik jednokrotnego albo wielokrotnego zapisu;

7) nośniku wtórnym - należy przez to rozumieć informatyczny nośnik danych jednokrotnego zapisu, na który skopiowano zapis przesłuchania kontrolowanego lub świadka z nośnika pierwotnego;

8) nośniku kopii - należy przez to rozumieć informatyczny nośnik danych, na który skopiowano zapis przesłuchania kontrolowanego lub świadka z nośnika pierwotnego albo wtórnego, inny niż nośnik, o którym mowa w pkt 7;

9) nośniku kopii bezpieczeństwa - należy przez to rozumieć informatyczny nośnik danych, na który skopiowano zapis przesłuchania kontrolowanego lub świadka z nośnika pierwotnego albo wtórnego, stanowiący kopię bezpieczeństwa;

10) zapisanym nośniku - należy przez to rozumieć nośnik pierwotny, nośnik wtórny, nośnik kopii lub nośnik kopii bezpieczeństwa;

11) podmiocie uprawnionym - należy przez to rozumieć kontrolowanego, reprezentanta kontrolowanego lub pełnomocnika;

12) zaawansowanym podpisie elektronicznym - należy przez to rozumieć podpis, o którym mowa w art. 3 pkt 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylającego dyrektywę 1999/93/WE (Dz. Urz. UE L 257 z 28.08.2014, str. 73);

13) zapisie - należy przez to rozumieć utrwalenie obrazu lub dźwięku przesłuchania na odległość kontrolowanego lub świadka dla celów kontroli celno-skarbowej;

14) zapisie cyfrowym - należy przez to rozumieć zapis, dla którego za pomocą funkcji skrótu można wygenerować skrót.

2. Zapis utrwalany jest na nośnikach umożliwiających przechowywanie danych przez okres niezbędny do prawidłowego przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej, a także związanych z kontrolą celno-skarbową postępowań: postępowania podatkowego, postępowania w sprawach celnych, postępowania w sprawach o przestępstwo lub wykroczenie, postępowania w sprawach o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, jeżeli przepisy ustaw dopuszczają wykorzystanie zapisu w tych postępowaniach.

2. Metryka zawiera co najmniej następujące dane:

1) wskazanie osoby sporządzającej metrykę;

2) datę sporządzenia metryki;

3) numer metryki;

4) oznaczenie kontroli celno-skarbowej;

5) rodzaj i oznaczenie nośnika;

6) rodzaj utrwalonej czynności, a także czas i miejsce jej przeprowadzenia;

7) wskazanie urządzenia użytego do utrwalenia czynności lub do skopiowania zapisu;

8) dane dotyczące zapisu;

9) sumy kontrolne;

10) podpis osoby sporządzającej metrykę.

3. Wzór metryki określa załącznik do rozporządzenia.

4. Metrykę opatruje się numerem nadanym zgodnie z kolejnością wykonywania zapisów i ich kopii w toku danej kontroli celno-skarbowej.

5. Numer metryki i oznaczenie kontroli celno-skarbowej umieszcza się na powierzchni przeznaczonej do opisywania zapisanego nośnika, o ile nośnik ją posiada.

6. Metrykę sporządza się w oryginale i kopiach.

7. Oryginał metryki przechowuje się w aktach kontroli celno-skarbowej.

8. Kopię metryki przechowuje się wraz z zapisanym nośnikiem w tym samym opakowaniu.

9. Do oryginału i kopii metryki może być dołączony wydruk zawierający sumę kontrolną każdego dokumentu elektronicznego wchodzącego w skład zapisu, zastępujący oznaczenie tej sumy w metryce. Adnotację o dołączeniu wydruku umieszcza się w polu "Sumy kontrolne" metryki.

10. Jeżeli w toku kontroli celno-skarbowej sporządzono więcej niż trzy metryki, do akt kontroli celno-skarbowej dołącza się wykaz metryk wskazujący w szczególności numer każdej metryki, datę sporządzenia, rodzaj i oznaczenie zapisanego nośnika, rodzaj utrwalonej czynności i numer karty w aktach kontroli celno-skarbowej, na której znajduje się metryka.

2. Zapis cyfrowy uznaje się za skopiowany, jeżeli każda suma kontrolna dokumentu elektronicznego, który otrzymano w wyniku kopiowania, jest zgodna z sumą kontrolną dokumentu elektronicznego, którego kopiowania dokonano.

2. Każde otwarcie i ponowne zamknięcie opakowania nośnika pierwotnego należy odnotować w metryce, wskazując osobę dokonującą otwarcia lub zamknięcia opakowania oraz datę i miejsce dokonania tej czynności.

3. Nośnik pierwotny niewymagający przekazania biegłemu lub laboratorium przechowuje się jako załącznik do akt kontroli celno-skarbowej.

4. Do nośników zwróconych przez biegłego lub laboratorium przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

2. Do nośnika wtórnego przepisy § 6 stosuje się odpowiednio.

3. Po prawidłowym skopiowaniu zapisu na nośnik wtórny dopuszczalne jest użycie nośnika pierwotnego do utrwalenia innych czynności, nawet jeżeli łączy się to z uszkodzeniem lub utratą istniejącego na nim zapisu. W takim przypadku metrykę nośnika pierwotnego dołącza się do akt kontroli celno-skarbowej po zamieszczeniu w niej adnotacji o przeznaczeniu tego nośnika do zarejestrowania innych czynności. Do nośnika pierwotnego nie stosuje się wówczas przepisów § 6.

4. Jeżeli obsługa nośnika pierwotnego, w zakresie koniecznym do podjęcia czynności, wymaga umiejętności lub wiedzy o charakterze specjalnym, po opakowaniu przekazuje się go wraz z metryką biegłemu lub laboratorium, którzy sporządzają w metryce adnotacje o wykonanych czynnościach oraz o zgodności cech nośnika i zapisu z cechami opisanymi w metryce.

2. Każde wykonanie kopii odnotowuje się w metryce nośnika, z którego skopiowano zapis. Dane dotyczące kopiowania umieszcza się w metryce nośnika, na który skopiowano zapis. Wpisów w metrykach dokonuje osoba wykonująca kopiowanie.

2. Kopię zapisu sporządza biegły lub laboratorium:

1) w przypadku gdy jej wykonanie przez podmiot, o którym mowa w ust. 1, nie jest możliwe, łączy się z nadmiernymi trudnościami lub grozi zniszczeniem bądź zniekształceniem zapisu;

2) na wniosek podmiotu uprawnionego.

3. Kopię zapisu może sporządzić biegły lub laboratorium, jeżeli zapewni to lepszą jakość skopiowanego zapisu.

4. W przypadku gdy kopiowania dokonuje się na wniosek podmiotu uprawnionego, a zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 3, kopię zapisu sporządza biegły lub laboratorium, gdy uprawniony podmiot o to wnosi.

2. Na wniosek podmiotu uprawnionego, za zgodą organu prowadzącego kontrolę celno-skarbową, zapis może zostać udostępniony w jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej właściwej dla miejscowości, w której podmiot uprawniony przebywa.

3. Zapis udostępnia pracownik albo funkcjonariusz Służby Celno-Skarbowej odpowiednio zatrudniony albo pełniący służbę w jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej, upoważniony przez organ Krajowej Administracji Skarbowej prowadzący kontrolę celno-skarbową.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, zapis udostępnia pracownik albo funkcjonariusz Służby Celno-Skarbowej odpowiednio zatrudniony albo pełniący służbę w jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej, upoważniony przez organ Krajowej Administracji Skarbowej, w którego siedzibie zapis jest udostępniany.

2. W metryce zapisanego nośnika, z którego odtwarza się zapis, należy zamieścić adnotację wskazującą czas i miejsce prezentacji, imię i nazwisko osoby przeprowadzającej prezentację oraz wykaz osób obecnych przy prezentacji zawierający ich imiona i nazwiska. Po odtworzeniu zapisu z zapisanego nośnika będącego informatycznym nośnikiem danych do metryki należy dołączyć aktualny wydruk sum kontrolnych.

3. Wymogów określonych w ust. 2 nie stosuje się, jeżeli zapis jest odtwarzany z nośnika kopii.

4. W razie uszkodzenia zapisanego nośnika lub zapisu podczas odtwarzania należy odnotować ten fakt w metryce.

2. Nośnik kopii wraz z kopią metryki przekazuje się podmiotom uprawnionym za pokwitowaniem odbioru. Do akt kontroli celno-skarbowej dołącza się pokwitowanie odbioru oraz kopię dowodu uiszczenia przez podmiot uprawniony opłaty za sporządzenie i przekazanie kopii zapisu.

1) przekazanie zapisu na nośniku dostarczonym przez wnioskodawcę;

2) samodzielne kopiowanie przez podmiot uprawniony udostępnionego mu zapisu.

2. W przypadku dokumentów elektronicznych, o których mowa w ust. 1, które były przedmiotem czynności, o których mowa w § 5 ust. 1 i § 14 ust. 1, przed dołączeniem nośnika zawierającego te dokumenty do akt kontroli celno-skarbowej dokonuje się weryfikacji poprawności podpisów elektronicznych, którymi opatrzone zostały te dokumenty. Adnotację o wynikach dokonanej weryfikacji umieszcza się w metryce nośnika.

2. Za sporządzenie i przekazanie podmiotom uprawnionym kopii zapisu sporządzonej przez biegłego lub laboratorium pobiera się opłatę w wysokości 100 zł powiększoną o 15 zł za każdy informatyczny nośnik danych, na który skopiowano zapis.

Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej: T. Kościński

¹⁾ Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej (Dz. U. poz. 1719).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2021 r. poz. 464, 694, 802, 815, 954, 1003 i 1005.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 17 lipca 2017 r. w sprawie utrwalania obrazu lub dźwięku dla celów kontroli celno-skarbowej (Dz. U. poz. 1435), które utraciło moc z dniem 3 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 37 pkt 4 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2354).

Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej
z dnia 19 lipca 2021 r. (poz. 1457)

WZÓR - METRYKA IDENTYFIKACYJNA ZAPISANEGO NOŚNIKA