Dziennik Ustaw - rok 2021 poz. 1390

Na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2020 r. poz. 2052 oraz z 2021 r. poz. 922) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowy zakres informacji objętych ewidencją gruntów i budynków, zwanej dalej „ewidencją”;

2) rodzaje budynków i lokali, które nie są wykazywane w ewidencji;

3) sposób zakładania i prowadzenia ewidencji;

4) szczegółowe zasady wymiany danych ewidencyjnych;

5) sposób i terminy sporządzania powiatowych, wojewódzkich i krajowych zestawień zbiorczych danych objętych ewidencją;

6) zakres informacji objętych rejestrem cen nieruchomości.

1) ustawa – ustawę z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne;

2) granica działki ewidencyjnej – linię łamaną albo odcinek, wspólną dla dwóch sąsiadujących ze sobą działek ewidencyjnych albo wspólną dla działki ewidencyjnej i granicy państwa – w przypadku działek ewidencyjnych przylegających do granicy państwa;

3) budynek – obiekt budowlany, który jest budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. 2020 r. poz. 1333, z późn. zm.²⁾);

4) blok budynku – część budynku wyodrębniona ze względu na liczbę kondygnacji;

5) samoistny posiadacz – osobę lub podmiot władający gruntem na zasadach samoistnego posiadania;

6) kondygnacja, kondygnacja nadziemna oraz kondygnacja podziemna – odpowiednio kondygnację, kondygnację nadziemną lub kondygnację podziemną, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane;

7) starosta – również prezydenta miasta na prawach powiatu.

1) jednostka ewidencyjna;

2) obręb ewidencyjny;

3) działka ewidencyjna.

2. W przypadku gmin miejsko-wiejskich tworzy się dwie jednostki ewidencyjne – jedną dla obszaru miasta i drugą dla części wiejskiej gminy.

3. W miastach, w których są wyodrębnione dzielnice lub delegatury, jednostką ewidencyjną może być obszar dzielnicy lub delegatury.

4. Jednostkę ewidencyjną określa nazwa własna oraz identyfikator wynikający z podziału administracyjnego kraju, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 49 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 955).

2. Na obszarach wiejskich obręb ewidencyjny może obejmować całą wieś wraz z przyległymi do niej obiektami fizjograficznymi lub jej wydzieloną część.

3. Na obszarach miast obręb ewidencyjny może obejmować całe miasto lub jego wydzieloną część.

4. Teren zamknięty, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy, może stanowić odrębny obręb ewidencyjny.

5. Podziału na obręby ewidencyjne i określenia ich granic dokonuje starosta w uzgodnieniu z Głównym Geodetą Kraju, po zasięgnięciu opinii właściwej miejscowo jednostki statystyki publicznej.

6. Uzgodnienie, o którym mowa w ust. 5, następuje w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku przez Głównego Geodetę Kraju. W przypadku braku uzgodnienia w tym terminie projekt podziału na obręby ewidencyjne i określenia ich granic przedstawiony przez starostę uznaje się za uzgodniony.

7. Obręb ewidencyjny w jednostce ewidencyjnej jest oznaczony nazwą i numerem, które są unikalne w jednostce ewidencyjnej.

2. Sąsiadujące ze sobą działki ewidencyjne, będące przedmiotem tych samych praw oraz władania tych samych osób lub jednostek organizacyjnych, wykazuje się w ewidencji jako odrębne działki ewidencyjne, jeżeli:

1) zostały wyodrębnione w wyniku podziału nieruchomości, a materiały powstałe w wyniku prac geodezyjnych związanych z tym podziałem zostały przyjęte do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego;

2) są wyszczególnione w istniejących dokumentach określających stan prawny nieruchomości, w szczególności w księgach wieczystych, zbiorach dokumentów, aktach notarialnych, prawomocnych orzeczeniach sądowych i ostatecznych decyzjach administracyjnych, a jednocześnie są działkami gruntu lub działkami budowlanymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1990 oraz z 2021 r. poz. 11, 234 i 815);

3) obejmują grunty zajęte pod drogi publiczne, linie kolejowe, wody śródlądowe lub rowy, a ich wyróżnienie w postaci odrębnych działek jest celowe ze względu na odrębne oznaczenia tych gruntów w innych ewidencjach i rejestrach publicznych lub ze względu na ich różne nazwy urzędowe.

3. W przypadku wzajemnego przecinania się gruntów zajętych pod linie kolejowe, drogi publiczne lub kanały przy ustalaniu granic działek ewidencyjnych stosuje się następujące zasady:

1) linie kolejowe wybudowane na powierzchni gruntu dzielą drogi publiczne wybudowane na powierzchni gruntu na odrębne działki ewidencyjne;

2) drogi wyższej kategorii wybudowane na powierzchni gruntu dzielą drogi niższej kategorii wybudowane na powierzchni gruntu na odrębne działki ewidencyjne;

3) drogi i linie kolejowe wybudowane na powierzchni gruntu dzielą drogi i linie kolejowe wybudowane w tunelach i na wiaduktach na odrębne działki ewidencyjne;

4) drogi publiczne dzielą drogi wewnętrzne na odrębne działki ewidencyjne;

5) kryte kanały oraz rurociągi nie dzielą linii kolejowych oraz dróg publicznych na odrębne działki ewidencyjne.

4. Grunt zajęty przez ciek naturalny stanowi odrębną działkę ewidencyjną niezależnie od tego, czy wody w tym cieku płyną korytem naturalnym, czy korytem uregulowanym odkrytym lub zakrytym.

5. W obszarze obrębu ewidencyjnego działka ewidencyjna jest wyróżniana przez jej numer, który ma postać liczby naturalnej.

6. W przypadku podziału nieruchomości nowe działki ewidencyjne oznacza się numerami w postaci ułamka q/p, w którym q jest liczbą naturalną oznaczającą numer działki ewidencyjnej pierwotnej podlegającej podziałowi, zaś p jest najmniejszą liczbą naturalną umożliwiającą wyróżnienie każdej nowej działki ewidencyjnej.

7. W przypadku połączenia działek ewidencyjnych lub podziału nieruchomości składającej się z co najmniej dwóch sąsiadujących ze sobą działek ewidencyjnych nowo powstałe działki ewidencyjne oznacza się kolejnymi liczbami naturalnymi po najwyższym wykorzystanym numerze działki ewidencyjnej w obrębie ewidencyjnym.

8. Numery działek ewidencyjnych, które w wyniku zmiany granic obrębów ewidencyjnych znalazły się w granicach innego obrębu ewidencyjnego, oznacza się kolejnymi liczbami naturalnymi po najwyższym wykorzystanym numerze działki ewidencyjnej w obrębie ewidencyjnym.

1) grunty rolne;

2) grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione;

3) grunty zabudowane i zurbanizowane;

4) grunty pod wodami;

5) tereny różne.

2. W przypadku użytków, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, w ewidencji wykazuje się także klasy bonitacyjne ustalone zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy.

1) użytki rolne, do których zalicza się:

a) grunty orne, oznaczone symbolem R,

b) łąki trwałe, oznaczone symbolem Ł,

c) pastwiska trwałe, oznaczone symbolem Ps,

d) sady, oznaczone symbolem S,

e) grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem Br,

f) grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem Lzr,

g) grunty pod stawami, oznaczone symbolem Wsr,

h) grunty pod rowami, oznaczone symbolem W;

2) nieużytki, oznaczone symbolem N.

2. Grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, dzielą się na:

1) lasy, oznaczone symbolem Ls;

2) grunty zadrzewione i zakrzewione, oznaczone symbolem Lz;

3) grunty pod rowami, oznaczone symbolem W.

3. Grunty zabudowane i zurbanizowane, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 3, dzielą się na:

1) tereny mieszkaniowe, oznaczone symbolem B;

2) tereny przemysłowe, oznaczone symbolem Ba;

3) inne tereny zabudowane, oznaczone symbolem Bi;

4) zurbanizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy, oznaczone symbolem Bp;

5) tereny rekreacyjno-wypoczynkowe, oznaczone symbolem Bz;

6) użytki kopalne, oznaczone symbolem K;

7) tereny komunikacyjne, w tym:

a) drogi, oznaczone symbolem dr,

b) tereny kolejowe, oznaczone symbolem Tk,

c) inne tereny komunikacyjne, oznaczone symbolem Ti,

d) grunty przeznaczone pod budowę dróg publicznych lub linii kolejowych, oznaczone symbolem Tp.

4. Grunty pod wodami, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 4, dzielą się na:

1) grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi, oznaczone symbolem Wm;

2) grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi, oznaczone symbolem Wp;

3) grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi, oznaczone symbolem Ws.

5. Tereny różne, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 5, oznaczone są symbolem Tr.

1) przedmiotowe dotyczące:

a) działek ewidencyjnych,

b) budynków,

c) lokali;

2) podmiotowe dotyczące:

a) właścicieli oraz przysługujących im wielkości udziałów albo samoistnych posiadaczy,

b) opisu prawa własności lub stanu posiadania osób, o których mowa w lit. a,

c) daty nabycia prawa własności,

d) informacji o dokumentach, które stanowiły podstawę opisu prawa własności albo stanu posiadania, o którym mowa w lit. b,

e) adresów zameldowania na pobyt stały albo siedziby podmiotów, o których mowa w lit. a.

1) dane dotyczące:

a) użytkowników wieczystych gruntów,

b) jednostek organizacyjnych sprawujących zarząd albo trwały zarząd nieruchomościami,

c) państwowych osób prawnych, którym Skarb Państwa powierzył w stosunku do jego nieruchomości wykonywanie prawa własności lub innych praw rzeczowych,

d) organów administracji publicznej, które gospodarują nieruchomościami wchodzącymi w skład zasobu nieruchomości Skarbu Państwa oraz gminnych, powiatowych i wojewódzkich zasobów nieruchomości,

e) użytkowników gruntów państwowych i samorządowych;

2) opis prawa podmiotów, o których mowa w pkt 1, do działek ewidencyjnych, budynków i lokali oraz datę uzyskania lub ustanowienia tego prawa;

3) wielkość udziałów podmiotów, o których mowa w pkt 1, w przysługujących im i ujawnianych w ewidencji uprawnieniach do nieruchomości;

4) informacje o dokumentach, które stanowiły podstawę ujawnienia w ewidencji prawa podmiotów, o których mowa w pkt 1, do gruntów, budynków i lokali.

2. Budynki stanowiące odrębny od gruntu przedmiot własności, położone na działkach ewidencyjnych wchodzących w skład jednej jednostki rejestrowej gruntów, tworzą jednostkę rejestrową budynków, o ile w budynkach tych nie znajdują się lokale stanowiące odrębne nieruchomości.

3. Każdy lokal stanowiący odrębną nieruchomość należy do odrębnej jednostki rejestrowej lokali.

4. Jednostki rejestrowe gruntów, budynków i lokali oznacza się identyfikatorami.

1) grupa 1 – Skarb Państwa, jeżeli nie występuje w zbiegu z użytkownikami wieczystymi;

2) grupa 2 – Skarb Państwa, jeżeli występuje w zbiegu z użytkownikami wieczystymi;

3) grupa 3 – jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, przedsiębiorstwa państwowe i inne państwowe osoby prawne;

4) grupa 4 – gminy, związki międzygminne lub metropolitalne, jeżeli nie występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi;

5) grupa 5 – gminy, związki międzygminne lub metropolitalne, jeżeli występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi;

6) grupa 6 – jednoosobowe spółki jednostek samorządu terytorialnego i inne osoby prawne, których organami założycielskimi są organy samorządu terytorialnego;

7) grupa 7 – osoby fizyczne;

8) grupa 8 – spółdzielnie;

9) grupa 9 – kościoły i związki wyznaniowe;

10) grupa 10 – wspólnoty gruntowe;

11) grupa 11 – powiaty i związki powiatów, jeżeli nie występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi;

12) grupa 12 – powiaty i związki powiatów, jeżeli występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi;

13) grupa 13 – województwa, jeżeli nie występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi;

14) grupa 14 – województwa, jeżeli występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi;

15) grupa 15 – spółki prawa handlowego;

16) grupa 16 – inne podmioty ewidencyjne niewymienione w pkt 1–15.

2. Zasady zaliczania działek ewidencyjnych, budynków i lokali do grup rejestrowych określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Budynki, których nie wykazuje się w ewidencji, stanowią treść bazy danych, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 12 ustawy.

1) identyfikator działki ewidencyjnej;

2) numeryczny opis granic wraz z danymi dotyczącymi punktów granicznych;

3) pole powierzchni ewidencyjnej;

4) pola powierzchni użytków gruntowych i klas bonitacyjnych w obszarze działki ewidencyjnej;

5) oznaczenie dokumentów potwierdzających własność;

6) numer księgi wieczystej;

7) oznaczenie dokumentów określających inne niż własność uprawnienia do działki ewidencyjnej;

8) adres, jeżeli został określony;

9) oznaczenie jednostki rejestrowej gruntów, do której należy działka ewidencyjna.

2. Pole powierzchni, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, oblicza się na podstawie współrzędnych punktów granicznych działki ewidencyjnej, uwzględniając wartość poprawki odwzorowawczej, i wykazuje się w hektarach z precyzją zapisu do 0,0001 ha.

3. Dla działek ewidencyjnych, dla których pole powierzchni od chwili założenia ewidencji nie zostało obliczone z precyzją zapisu do 0,0001 ha, dopuszcza się wykazywanie powierzchni z precyzją zapisu do 0,01 ha.

4. Sposób obliczenia pola powierzchni działki ewidencyjnej z uwzględnieniem wartości poprawki odwzorowawczej określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

1) współrzędne określające położenie punktu granicznego;

2) identyfikator punktu granicznego;

3) sposób pozyskania danych o punkcie granicznym;

4) informacja dotycząca spełnienia standardów dokładnościowych;

5) rodzaj stabilizacji;

6) oznaczenie punktu granicznego w materiale źródłowym;

7) numer operatu technicznego, w ramach którego informacje o punkcie zostały wprowadzone do ewidencji;

8) dodatkowe informacje.

2. Dopuszczalne wartości atrybutów punktów granicznych, o których mowa w ust. 1 pkt 3–5, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

1) identyfikator budynku;

2) numeryczny opis konturu budynku określony zgodnie z zasadami przewidzianymi dla wyznaczenia powierzchni zabudowy budynku;

3) rodzaj budynku według Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej;

4) liczba kondygnacji nadziemnych;

5) liczba kondygnacji podziemnych;

6) pole powierzchni zabudowy;

7) łączne pole powierzchni użytkowej:

a) lokali stanowiących odrębne nieruchomości,

b) lokali niewyodrębnionych,

c) pomieszczeń przynależnych do lokali;

8) identyfikator działki ewidencyjnej, na której budynek jest położony, a w przypadku gdy budynek jest położony na kilku działkach ewidencyjnych – identyfikatory wszystkich działek ewidencyjnych, na których budynek jest położony;

9) oznaczenie dokumentów potwierdzających własność, o ile budynek stanowi odrębny od gruntu przedmiot własności;

10) numer księgi wieczystej, o ile budynek stanowi odrębny od gruntu przedmiot własności;

11) adres budynku, jeżeli został określony;

12) oznaczenie jednostki rejestrowej budynków, do której należy budynek, o ile stanowi on odrębny od gruntu przedmiot własności.

2. Pole powierzchni zabudowy oblicza się na podstawie prostokątnego rzutu na płaszczyznę poziomą zewnętrznych płaszczyzn ścian zewnętrznych kondygnacji przyziemnej budynku, a w budynkach posadowionych na filarach na podstawie rzutu zewnętrznych płaszczyzn ścian zewnętrznych kondygnacji opartej na tych filarach.

3. W przypadku budynków posiadających tylko kondygnacje podziemne pole powierzchni zabudowy oblicza się na podstawie prostokątnego rzutu na płaszczyznę poziomą zewnętrznych krawędzi tego budynku.

1) identyfikator lokalu;

2) numer porządkowy lokalu w budynku;

3) rodzaj lokalu, z rozróżnieniem na lokale mieszkalne i niemieszkalne;

4) numer kondygnacji, na której znajduje się główne wejście do lokalu;

5) pole powierzchni użytkowej lokalu;

6) pole powierzchni użytkowej pomieszczeń przynależnych do lokalu wynikające z sumy pól pomieszczeń przynależnych;

7) wykaz pomieszczeń przynależnych do lokalu z określeniem ich parametrów:

a) rodzaj pomieszczenia,

b) identyfikator budynku, jeżeli pomieszczenie przynależne znajduje się w innym budynku niż lokal,

c) powierzchnia użytkowa pomieszczenia przynależnego;

8) oznaczenie dokumentu potwierdzającego własność, o ile lokal stanowi odrębny przedmiot własności;

9) numer księgi wieczystej, o ile lokal stanowi odrębny przedmiot własności;

10) adres lokalu, jeżeli został ustalony numer porządkowy budynku, w którym znajduje się lokal;

11) oznaczenie jednostki rejestrowej lokalu, o ile lokal stanowi odrębny przedmiot własności.

2. Pole powierzchni użytkowej, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, wyraża się w metrach kwadratowych z precyzją zapisu do 0,01 m².

1) dla osób fizycznych:

a) nazwisko i imię/imiona,

b) imiona rodziców,

c) płeć,

d) adres zameldowania na pobyt stały,

e) numer PESEL, jeżeli jest znany,

f) status osoby (żyjąca lub zmarła);

2) dla Skarbu Państwa:

a) nazwa „Skarb Państwa”,

b) numer identyfikacyjny;

3) dla jednostek samorządu terytorialnego i ich związków:

a) nazwa jednostki lub związku,

b) adres siedziby ich organów,

c) numer identyfikacyjny;

4) dla organów administracji publicznej oraz jednostek organizacyjnych:

a) nazwa organu lub jednostki organizacyjnej,

b) adres siedziby organu lub jednostki organizacyjnej,

c) numer identyfikacyjny;

5) dla osób prawnych niewymienionych w pkt 2 i 3:

a) nazwa osoby prawnej,

b) adres siedziby,

c) numer identyfikacyjny;

2. Do każdego podmiotu ewidencyjnego jest przypisany identyfikator statusu podmiotu.

3. Numerem identyfikacyjnym dla podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 3–5, jest numer REGON, a dla Skarbu Państwa numerem identyfikacyjnym jest ciąg dziewięciu znaków „0”.

4. Informacje o podmiotach, o których mowa w § 11 pkt 2 lit. a i § 12 pkt 1, zawarte w ewidencji, są aktualizowane z urzędu w drodze czynności materialno-technicznej na podstawie rejestrów PESEL lub REGON.

1) numeryczne opisy konturów tych użytków i klas bonitacyjnych;

2) oznaczenia użytków gruntowych i klas bonitacyjnych oraz numery tych konturów.

2. Przebieg konturów klasyfikacyjnych wykazuje się w ewidencji w granicach konturów gruntów rolnych lub leśnych na podstawie mapy klasyfikacji, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy.

2. Identyfikatory obiektów bazy danych ewidencyjnych oraz statusów podmiotów, o których mowa w § 21 ust. 2, określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

3. Każdemu obiektowi bazy danych ewidencyjnych, oprócz identyfikatora, o którym mowa w ust. 2, nadaje się identyfikator infrastruktury informacji przestrzennej, zwany dalej „IdIIP”, na który składają się:

1) przestrzeń nazw, w której skład wchodzi identyfikator zbioru danych przestrzennych, do którego należy dany obiekt przestrzenny, według ewidencji zbiorów oraz usług danych przestrzennych objętych infrastrukturą informacji przestrzennej, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz. U. z 2021 r. poz. 214), uzupełniona po kropce skrótem „EGiB”;

2) identyfikator lokalny wyróżniający w sposób jednoznaczny dany obiekt bazy danych spośród innych obiektów zapisanych w tej bazie;

3) identyfikator wersji obiektu.

4. Elementy IdIIP, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2, nie mogą być zmieniane.

1) granice i numery działek ewidencyjnych;

2) punkty graniczne;

3) kontury budynków z oznaczeniem rodzaju budynku lub ich bloków, jeżeli istnieją, a także numery najwyższych kondygnacji budynków lub ich bloków, albo najniższych kondygnacji budynków podziemnych lub ich bloków oznaczonych liczbą ujemną;

4) kontury użytków gruntowych i ich oznaczenia;

5) kontury klasyfikacyjne i ich oznaczenia;

6) występujące w obszarze mapy granice jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa i obrębów ewidencyjnych, wraz z ich oznaczeniami;

7) inne elementy, które nie kolidują z danymi ewidencyjnymi, a pozwalają na uczytelnienie treści mapy;

8) nazwy ulic i placów oraz związane z nimi numery porządkowe, a także nazwy cieków, zbiorników wodnych i innych obiektów fizjograficznych;

9) znaki graficzne siatki kwadratów, z których przynajmniej dwa widoczne w obszarze mapy powinny być opisane współrzędnymi.

2. Mapę ewidencyjną generuje się w skali zapewniającej jej czytelność.

3. Do generowania mapy ewidencyjnej standardy techniczne tworzenia mapy zasadniczej, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 7 ustawy, stosuje się odpowiednio.

4. Integralną częścią mapy ewidencyjnej jest jej opis, który stanowią w szczególności:

1) tytuł mapy: „Mapa ewidencyjna”;

2) informacja o skali mapy;

3) informacja o lokalizacji obszaru przedstawionego na mapie, w tym identyfikator i nazwa jednostki ewidencyjnej oraz numer i nazwa obrębu ewidencyjnego.

2. Do zakładania ewidencji stosuje się odpowiednio przepisy art. 24a ustawy dotyczące modernizacji ewidencji.

3. Wyniki prac geodezyjnych wykonywanych na potrzeby założenia lub modernizacji ewidencji kompletuje się w postaci projektu operatu opisowo-kartograficznego.

2. Uzgodnienie, o którym mowa w ust. 1, następuje w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku przez wojewódzkiego inspektora nadzoru geodezyjnego i kartograficznego. W przypadku braku uzgodnienia w tym terminie projekt założenia albo projekt modernizacji ewidencji przedstawiony przez starostę uznaje się za uzgodniony.

3. Projekt założenia albo modernizacji ewidencji sporządza się w postaci dokumentu elektronicznego, który określa w szczególności:

1) charakterystykę obiektu;

2) szczegółowy zakres prac geodezyjnych przewidzianych do wykonania;

3) źródła danych ewidencyjnych i metody ich pozyskania;

4) przewidywany sposób wyłonienia wykonawcy prac geodezyjnych;

5) przewidywane terminy wykonania poszczególnych etapów prac;

6) przewidywany koszt przedsięwzięcia oraz sposób jego finansowania.

4. Uzgodniony projekt założenia albo modernizacji ewidencji stanowi dla starosty podstawę przystąpienia do czynności związanych z wyłonieniem wykonawcy prac geodezyjnych, o którym mowa w art. 24a ust. 7 ustawy.

1) materiały zgromadzone w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym;

2) wyniki pomiarów geodezyjnych lub oględzin;

3) dane zawarte w innych ewidencjach i rejestrach;

4) dane zawarte w dokumentach udostępnionych przez zainteresowane osoby, organy i jednostki organizacyjne.

1) dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego sporządzonej na potrzeby:

a) postępowania rozgraniczeniowego,

b) postępowania w sprawie scalenia lub wymiany gruntów,

c) postępowania w sprawie scalenia i podziału nieruchomości,

d) postępowania sądowego lub administracyjnego, a następnie wykorzystanej do wydania prawomocnego orzeczenia sądowego lub ostatecznej decyzji administracyjnej,

e) podziału nieruchomości,

f) wznowienia znaków granicznych, wyznaczenia punktów granicznych lub ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych;

2) innych materiałów zasobu dotyczących przebiegu granic;

3) dokumentacji geodezyjnej sporządzonej przez Straż Graniczną, jeżeli dokumentacja ta określa przebieg granic państwa z dokładnością odpowiednią dla ewidencji.

2. Nowe działki ewidencyjne i związane z nimi punkty graniczne, jeżeli dla ich zatwierdzenia prowadzone będą postępowania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c–e, są przyjmowane do zasobu jako obiekty projektowane i do chwili zakończenia postępowania nie wywołują zmian w ewidencji.

3. Podstawę zastąpienia dotychczasowych działek ewidencyjnych nowymi działkami ewidencyjnymi, powstałymi w wyniku scalenia lub wymiany gruntów, stanowi ostateczna decyzja o zatwierdzeniu projektu scalenia lub wymiany gruntów.

4. Dotychczasowe działki ewidencyjne są zastępowane w swoim obszarze przez działki projektowane, które stają się działkami ewidencyjnymi na mocy ostatecznej decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości wydanej w postępowaniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. e, lub uchwały rady gminy w postępowaniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c, lub prawomocnego orzeczenia sądowego albo decyzji wydanej w postępowaniach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. d.

5. Wraz z działkami, o których mowa w ust. 4, wykazaniu w ewidencji podlegają projektowane punkty graniczne, a punkty graniczne, które przestały mieć związek z działkami ewidencyjnymi, zostają przeniesione do archiwum.

2. Zawiadomienie o czynnościach podjętych w celu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych oprócz danych adresowych podmiotu, do którego jest ono kierowane, zawiera następujące informacje:

1) dzień, godzinę i miejsce rozpoczęcia tych czynności;

2) oznaczenia działek ewidencyjnych, których czynności będą dotyczyć;

3) pouczenie o konieczności posiadania dokumentu umożliwiającego ustalenie tożsamości osoby biorącej udział w tych czynnościach oraz o tym, że nieusprawiedliwione niewzięcie w nich udziału nie będzie stanowić przeszkody do ich przeprowadzenia.

3. Zawiadomienie o czynnościach podjętych w celu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych wykonawca prac geodezyjnych doręcza podmiotom, o których mowa w § 11 pkt 2 lit. a i § 12 pkt 1, za zwrotnym poświadczeniem odbioru albo za pokwitowaniem, nie później niż 7 dni przed wyznaczonym terminem.

4. Do doręczeń pism zawierających w swej treści zawiadomienie, o którym mowa w ust. 2, w sposób wskazany w ust. 3, przepisy art. 39–49 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735) stosuje się odpowiednio.

5. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo podmiotów, o których mowa w ust. 1, nie wstrzymuje czynności ustalenia przebiegu granic.

6. W przypadku usprawiedliwionego niestawiennictwa podmiotów, o których mowa w ust. 1, wstrzymuje się czynności do czasu ustania przeszkody lub wyznaczenia pełnomocnika – nie dłużej jednak niż na okres jednego miesiąca.

7. W przypadku gdy podmioty, o których mowa w § 11 pkt 2 lit. a i § 12 pkt 1, nie są znane lub nie są znane ich adresy zameldowania na pobyt stały lub adres siedziby, na wniosek wykonawcy prac geodezyjnych starosta zamieszcza na stronach internetowych Biuletynu Informacji Publicznej oraz na tablicy ogłoszeń starostwa powiatowego przez okres co najmniej 7 dni informacje, o których mowa w ust. 2, z tym że ostatni dzień tego okresu powinien nastąpić nie później niż 8 dni przed wyznaczonym terminem rozpoczęcia czynności podjętych w celu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych.

2. W przypadku gdy właściwe podmioty nie złożą do protokołu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych zgodnego oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, przebieg granic działek ewidencyjnych wraz z danymi dotyczącymi punktów granicznych ustala geodeta uprawniony według ostatniego spokojnego stanu posiadania, jeżeli ten stan posiadania nie jest sprzeczny z informacjami zawartymi w dostępnych dokumentach określających stan prawny gruntów w granicach tych działek.

3. W przypadku gdy spokojnego stanu posiadania, o którym mowa w ust. 2, nie można stwierdzić lub jest on sprzeczny z informacjami zawartymi w dostępnych dokumentach określających stan prawny gruntów, przebieg granic działek ewidencyjnych obejmujących te grunty wraz z danymi dotyczącymi punktów granicznych ustala geodeta uprawniony po zbadaniu położenia znaków i śladów granicznych oraz przeprowadzeniu analizy wszelkich dostępnych dokumentów, zawierających informacje mające znaczenie w tym zakresie, w tym oświadczeń zainteresowanych podmiotów.

4. Punkty graniczne oznacza się na gruncie w sposób umożliwiający ich pomiar. Trwała stabilizacja tych punktów może nastąpić z inicjatywy i na koszt zainteresowanych podmiotów.

5. Wyniki ustaleń przebiegu granic działek ewidencyjnych utrwala się w protokole, którego wzór zawiera załącznik nr 7 do rozporządzenia.

6. Integralną częścią protokołu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych są szkice graniczne sporządzone przez geodetę uprawnionego, które zawierają:

1) informacje o lokalizacji działek ewidencyjnych, których granice są ustalane;

2) usytuowanie punktów granicznych w stosunku do szczegółów terenowych położonych na ustalanych granicach lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie, takich jak budynki, ogrodzenia, słupy oraz miedze, przedstawione w sposób graficzny i doprecyzowane opisem lub danymi określającymi odległości tych punktów do szczegółów terenowych;

3) numery działek ewidencyjnych;

4) informacje o spornych odcinkach granic działek ewidencyjnych;

5) podpisy osób biorących udział w czynnościach podjętych w celu ustalenia przebiegu granic lub adnotację geodety uprawnionego o odmowie złożenia podpisu;

6) podpis geodety uprawnionego, który sporządził szkic graniczny.

1) nazwę gminy;

2) nazwę obrębu ewidencyjnego;

3) identyfikator działki ewidencyjnej lub budynku, dla których sporządzany jest wykaz;

4) dane ewidencyjne, które ulegają zmianie w wyniku realizacji prac geodezyjnych (stan dotychczasowy), oraz dane pozyskane w wyniku realizacji tych prac (stan nowy);

5) datę sporządzenia wykazu;

6) imię i nazwisko osoby sporządzającej wykaz;

7) imię i nazwisko oraz numer uprawnień zawodowych kierownika prac geodezyjnych.

2. Podstawę aktualizacji danych ewidencyjnych dotyczących lokali stanowi zaświadczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, i dokumenty opracowane zgodnie z zasadami określonymi w art. 2 ust. 5 i 6 tej ustawy.

1) organy podatkowe – w przypadku zmian danych mających znaczenie dla wymiaru podatków: od nieruchomości, rolnego i leśnego;

2) wydział ksiąg wieczystych właściwego miejscowo sądu rejonowego – w przypadku zmian danych objętych działem I ksiąg wieczystych;

3) właściwe podmioty ewidencyjne, o których mowa w § 11 pkt 2 lit. a oraz § 12 pkt 1 – w przypadku, gdy zmiana została dokonana na podstawie wniosku, o którym mowa w art. 24 ust. 2a pkt 2 ustawy, lub w trybie czynności materialno-technicznej wyłącznie na podstawie dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i dotyczyła:

a) pola powierzchni działki ewidencyjnej,

b) rodzaju lub pola powierzchni użytków gruntowych,

c) rodzaju budynku,

d) numeru działki ewidencyjnej.

2. Zawiadomienia, o których mowa w ust. 1, zawierają:

1) oznaczenie dokumentu, który stanowił podstawę zmiany, oraz datę wprowadzenia zmiany;

2) oznaczenia jednostek rejestrowych gruntów, budynków i lokali, w których nastąpiły zmiany;

3) zestawienie odpowiednich danych ewidencyjnych przed zmianą i po zmianie;

4) oznaczenie organu oraz imię i nazwisko osoby, która dokonała aktualizacji ewidencji gruntów i budynków.

3. Zawiadomienia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sporządza się w postaci dokumentu elektronicznego i doręcza się za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2020 r. poz. 344).

4. Zawiadomienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, sporządza się w postaci dokumentu elektronicznego i doręcza się za pomocą zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach, o którym mowa w art. 24b ustawy, a w przypadku gdy warunki techniczne uniemożliwiają przesłanie do sądów zawiadomienia wraz z dokumentami w postaci elektronicznej, zawiadomienia i dokumenty sporządza się i doręcza się w postaci papierowej.

5. Na wniosek lub za zgodą podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zawiadomienia o zmianach danych ewidencyjnych doręcza się w postaci dokumentów elektronicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 670, 952 i 1005) za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną.

2. Wypis z rejestrów: gruntów, budynków, lokali jest dokumentem, który oprócz informacji zawartych w ewidencji odpowiednio dla: gruntów, budynków, lokali, zawiera:

1) nazwę organu wydającego wypis;

2) oznaczenie sprawy według obowiązującego systemu kancelaryjnego;

3) tytuł dokumentu – odpowiednio: „Wypis z rejestru gruntów”, „Wypis z rejestru budynków”, „Wypis z rejestru lokali”;

4) nazwę województwa, powiatu, jednostki ewidencyjnej oraz nazwę i numer obrębu ewidencyjnego;

5) numer jednostki rejestrowej, odpowiednio: gruntów, budynków albo lokali;

6) w przypadku wypisu z rejestru gruntów informacje o znajdujących się na poszczególnych działkach ewidencyjnych budynkach niestanowiących odrębnego od gruntu przedmiotu własności i znajdujących się w nich lokalach niestanowiących odrębnego od gruntu przedmiotu własności;

7) w przypadku wypisu z rejestru budynków informacje o lokalach niestanowiących odrębnego od budynku przedmiotu własności znajdujących się w poszczególnych budynkach;

8) datę sporządzenia dokumentu;

9) nazwisko i imię osoby, która sporządziła dokument, albo adnotacje o sporządzeniu dokumentu w sposób automatyczny;

10) w przypadku wypisu sporządzonego w postaci elektronicznej – kwalifikowany podpis elektroniczny osoby reprezentującej organ albo kwalifikowany podpis elektroniczny osoby upoważnionej przez ten organ albo kwalifikowaną pieczęć elektroniczną urzędu obsługującego organ;

11) w przypadku wypisu sporządzonego w postaci papierowej – podpis osoby reprezentującej organ albo osoby upoważnionej przez ten organ oraz datę złożenia podpisu.

3. Wypisom z rejestrów: gruntów, budynków, lokali, w treści których zawarte są tylko dane przedmiotowe, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, nadaje się odpowiednio tytuł: „Wypis z rejestru gruntów dotyczący danych przedmiotowych”, „Wypis z rejestru budynków dotyczący danych przedmiotowych”, „Wypis z rejestru lokali dotyczący danych przedmiotowych”.

4. Wyrys z mapy ewidencyjnej jest fragmentem mapy ewidencyjnej zawierającym również:

1) nazwę organu wydającego wyrys;

2) oznaczenie sprawy według obowiązującego systemu kancelaryjnego;

3) tytuł dokumentu „Wyrys z mapy ewidencyjnej”;

4) nazwę województwa, powiatu, jednostki ewidencyjnej oraz nazwę i numer obrębu ewidencyjnego oraz numery działek;

5) informację o skali mapy;

6) oznaczenie kierunku północy;

7) datę sporządzenia dokumentu;

8) nazwisko i imię osoby, która sporządziła dokument, albo adnotacje o sporządzeniu dokumentu w sposób automatyczny;

9) w przypadku wyrysu sporządzonego w postaci elektronicznej – kwalifikowany podpis elektroniczny osoby reprezentującej organ albo kwalifikowany podpis elektroniczny osoby upoważnionej przez ten organ albo kwalifikowaną pieczęć elektroniczną urzędu obsługującego organ;

10) w przypadku wyrysu sporządzonego w postaci papierowej – podpis osoby reprezentującej organ albo osoby upoważnionej przez ten organ oraz datę złożenia podpisu.

5. Wyrys z mapy ewidencyjnej sporządza się dla wybranych lub wszystkich działek wchodzących w skład jednej jednostki rejestrowej.

6. Wypisy, o których mowa w ust. 2, sporządzone dla całej jednostki rejestrowej oraz wyrysy z mapy ewidencyjnej, o których mowa w ust. 4, organ opatruje klauzulą o treści: „Dokument niniejszy jest przeznaczony do dokonywania wpisu w księdze wieczystej”.

7. Wypisowi z rejestru gruntów, budynków lub lokali, sporządzonemu dla wybranej działki ewidencyjnej, budynku lub lokalu nadaje się tytuł: „Uproszczony wypis z rejestru gruntów”.

8. Uproszczony wypis z rejestru gruntów nie zawiera klauzuli, o której mowa w ust. 6.

2. Wykaz działek ewidencyjnych jest spisem działek dla obrębu ewidencyjnego, zawierającym ich numery oraz oznaczenia jednostek rejestrowych.

3. Wykaz podmiotów ewidencyjnych jest alfabetycznym spisem podmiotów dla obrębu ewidencyjnego wykazanych w bazie danych ewidencji gruntów i budynków zawierającym, oprócz danych określających te podmioty, oznaczenia jednostek rejestrowych gruntów, jednostek rejestrowych budynków, jednostek rejestrowych lokali związanych z tymi podmiotami.

2. Specyfikację usług sieciowych, o których mowa w ust. 1, dotyczących udostępniania danych ewidencji określa załącznik nr 8 do rozporządzenia.

3. Schemat aplikacyjny GML dotyczący wymiany danych ewidencji, zgodny ze schematem pojęciowym ewidencji zamieszczonym w załączniku nr 6 do rozporządzenia, Główny Geodeta Kraju publikuje w repozytorium interoperacyjności, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 18 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

4. Schemat, o którym mowa w ust. 3, stosuje się także przy wymianie danych na potrzeby wykonywania prac geodezyjnych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 11 ustawy.

1) IdRCN – identyfikatora transakcji;

2) oznaczenia transakcji;

3) oznaczenia aktu notarialnego z jego datą i dane identyfikujące notariusza;

4) rodzaju transakcji;

5) rodzaju rynku;

6) strony sprzedającej;

7) strony kupującej;

8) ceny transakcji brutto;

9) kwoty podatku VAT;

10) wykazu nieruchomości będących przedmiotem transakcji wraz z ich rodzajem, opisem i ceną.

2. W wykazie nieruchomości wyróżniane są następujące rodzaje nieruchomości:

1) nieruchomości gruntowe niezabudowane;

2) nieruchomości gruntowe zabudowane;

3) nieruchomości budynkowe;

4) nieruchomości lokalowe.

3. W informacjach o nieruchomości wykazuje się:

1) rodzaj prawa będącego przedmiotem transakcji;

2) udział w prawie będącym przedmiotem transakcji;

3) pole powierzchni ewidencyjnej nieruchomości gruntowej;

4) cenę nieruchomości brutto;

5) kwotę podatku VAT;

6) wykaz działek, budynków lub lokali wchodzących w skład nieruchomości.

4. Dla działek ewidencyjnych wchodzących w skład nieruchomości gruntowych w rejestrze cen nieruchomości przechowuje się, możliwe do ustalenia na podstawie aktu notarialnego, następujące informacje:

1) identyfikator działki ewidencyjnej;

2) adres działki ewidencyjnej;

3) pole powierzchni ewidencyjnej;

4) przeznaczenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu;

5) sposób użytkowania;

6) cenę działki ewidencyjnej brutto;

7) kwotę podatku VAT;

8) dodatkowe informacje.

5. Dla budynków wchodzących w skład nieruchomości budynkowych w rejestrze cen nieruchomości przechowuje się, możliwe do ustalenia na podstawie aktu notarialnego, następujące informacje:

1) identyfikator budynku;

2) adres budynku;

3) rodzaj budynku;

4) pole powierzchni użytkowej;

5) cenę budynku brutto;

6) kwotę podatku VAT;

7) dodatkowe informacje.

6. Dla lokali wchodzących w skład nieruchomości lokalowych w rejestrze cen nieruchomości przechowuje się, możliwe do ustalenia na podstawie aktu notarialnego, następujące informacje:

1) identyfikator lokalu;

2) adres lokalu;

3) funkcję lokalu;

4) liczbę izb;

5) numer kondygnacji;

6) powierzchnię użytkową lokalu;

7) powierzchnię pomieszczeń przynależnych do lokalu;

8) cenę lokalu brutto;

9) kwotę podatku VAT;

10) dodatkowe informacje.

7. Identyfikator transakcji IdRCN, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest identyfikatorem infrastruktury informacji przestrzennej, na który składają się:

1) przestrzeń nazw, w której skład wchodzi identyfikator zbioru danych przestrzennych, do którego należy dany obiekt przestrzenny, według ewidencji zbiorów oraz usług danych przestrzennych objętych infrastrukturą informacji przestrzennej, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej, uzupełniona po kropce skrótem „RCN”;

2) identyfikator lokalny wyróżniający w sposób jednoznaczny dany obiekt bazy danych spośród innych obiektów zapisanych w tej bazie;

3) identyfikator wersji obiektu.

8. Elementy identyfikatora transakcji IdRCN, o których mowa w ust. 7 pkt 1 i 2, nie mogą być zmieniane.

9. Specyfikację pojęciowego modelu danych rejestru cen nieruchomości określa załącznik nr 9 do rozporządzenia.

10. Schemat aplikacyjny GML dotyczący udostępniania danych rejestru cen nieruchomości, zgodny ze schematem pojęciowym zamieszczonym w załączniku nr 9 do rozporządzenia, Główny Geodeta Kraju publikuje w repozytorium interoperacyjności, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 18 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

11. Udostępnianie informacji z rejestru cen nieruchomości odbywa się z wykorzystaniem usług sieciowych i portali internetowych lub wyciągów w postaci papierowej.

12. Specyfikację usług sieciowych, o których mowa w ust. 11, dotyczących udostępniania danych z rejestru cen nieruchomości określa załącznik nr 10 do rozporządzenia.

1) działek ewidencyjnych – z podziałem na poszczególne rodzaje użytków gruntowych, o których mowa w § 8;

2) budynków – z podziałem na rodzaje budynków, o których mowa w § 18 ust. 1 pkt 3;

3) lokali – z podziałem na rodzaje lokali.

2. W zbiorczych zestawieniach gruntów oprócz pól powierzchni wynikających z ewidencji, zwanych dalej „powierzchniami ewidencyjnymi”, wykazuje się również pola powierzchni jednostek podziału terytorialnego państwa według państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju, zwane dalej „powierzchniami geodezyjnymi”, oraz różnice między tymi powierzchniami.

3. Powierzchnie ewidencyjne użytków gruntowych w zestawieniach zbiorczych gruntów wyrównuje się na zasadach proporcjonalności do powierzchni geodezyjnej odpowiedniej jednostki podziału terytorialnego kraju.

4. Pole powierzchni w zestawieniach zbiorczych gruntów określa się z precyzją do 1 ha.

2. Krajowe i wojewódzkie zestawienia zbiorcze sporządza Główny Geodeta Kraju w terminie do 15 kwietnia każdego roku.

3. W latach nieparzystych do zbiorczych zestawień gruntów, o których mowa w ust. 1, dołącza się wykazy użytków rolnych oraz lasów zawierające pola powierzchni tych użytków z podziałem na klasy bonitacyjne oraz grupy rejestrowe.

4. Do wykazów użytków rolnych oraz lasów przepisy ust. 2 oraz § 41 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

2. Rejestr cen i wartości nieruchomości prowadzony na podstawie dotychczasowych przepisów staje się rejestrem cen nieruchomości w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

2. Dotychczasowy atrybut określający błąd położenia punktu granicznego (BPP) staje się atrybutem określającym spełnienie przez punkt wymaganych standardów dokładnościowych (ISD), a jego wartość jest wyznaczana zgodnie z ust. 4 załącznika nr 4 do rozporządzenia.

3. Dotychczasowy atrybut określający źródło danych o położeniu punktu granicznego (ZRD) staje się atrybutem określającym sposób pozyskania danych o punkcie granicznym (SPD), a jego wartość jest wyznaczana zgodnie z ust. 1 załącznika nr 4 do rozporządzenia.

4. Dotychczas nadane identyfikatory budynków i lokali niespełniające warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu pozostawia się w dotychczasowej postaci do czasu ustalenia nowych identyfikatorów, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2024 r.

5. W przypadku gdy w dotychczasowej numeracji działek ewidencyjnych występuje oznaczenie arkusza mapy ewidencyjnej, numer działki ewidencyjnej pozostawia się w dotychczasowej postaci do czasu ustalenia nowych identyfikatorów, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2024 r.

6. W przypadku gdy do czasu wejścia w życie rozporządzenia stosowany był inny niż określony w § 7 ust. 6 sposób oznaczania nowych działek ewidencyjnych, dotychczasowy sposób ich oznaczania może być dalej stosowany do czasu przeprowadzenia modernizacji ewidencji, o której mowa w art. 24a ustawy.

7. Informację o dostosowaniu, o którym mowa w ust. 4–6, starosta zamieszcza na stronach internetowych Biuletynu Informacji Publicznej oraz ogłasza w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, na okres 14 dni.

8. Przepisów § 28 ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli do dnia wejścia w życie rozporządzenia zostało wszczęte postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego dotyczącego założenia albo modernizacji ewidencji.

2. Przepis ust. 1 stosuje się nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2022 r.

Minister Rozwoju, Pracy i Technologii: wz. M. Niedużak

¹⁾ Minister Rozwoju, Pracy i Technologii kieruje działem administracji rządowej - budownictwo, planowanie i zagospodarowanie przestrzenne oraz mieszkalnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii (Dz. U. poz. 1718).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2020 r. poz. 2127 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11, 234, 282 i 784.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2019 r. poz. 393), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 16 kwietnia 2020 r. o zmianie ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 782).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii
z dnia 27 lipca 2021 r. (poz. 1390)

Załącznik nr 1

ZALICZANIE GRUNTÓW DO POSZCZEGÓLNYCH UŻYTKÓW GRUNTOWYCH

1. Zasady zaliczania gruntów do poszczególnych użytków gruntowych zawiera poniższa tabela:

2. Kontury użytków gruntowych, o powierzchni mniejszej niż 0,0100 ha niebędące kanałami oraz rowami w rozumieniu przepisów art. 16 pkt 21 i 47 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne włącza się do przyległego użytku gruntowego.

Załącznik nr 2

ZASADY ZALICZANIA DZIAŁEK EWIDENCYJNYCH, BUDYNKÓW I LOKALI DO GRUP REJESTROWYCH

1. Do grupy rejestrowej 1 zalicza się działki ewidencyjne, które są własnością lub w samoistnym posiadaniu Skarbu Państwa ze statusem podmiotu, o którym mowa w § 21 ust. 2 rozporządzenia, zwanym dalej „statusem podmiotu”, przyjmującym wartość 3 i z rodzajem władania przyjmującym wartość 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 lub 9.

2. Do grupy rejestrowej 2 zalicza się działki ewidencyjne, które są własnością Skarbu Państwa ze statusem podmiotu przyjmującym wartość 3 i z rodzajem władania przyjmującym wartość 1.

3. Do grupy rejestrowej 3 zalicza się działki ewidencyjne, które są własnością lub w samoistnym posiadaniu jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, przedsiębiorstw państwowych i innych państwowych osób prawnych ze statusem podmiotu przyjmującym wartość 6.

4. Do grupy rejestrowej 4 zalicza się działki ewidencyjne, które są własnością lub w samoistnym posiadaniu gminy lub związków międzygminnych lub związków metropolitalnych ze statusem podmiotu przyjmującym wartość 4 i z rodzajem władania przyjmującym wartość 2, 3, 4, 5, 7 lub 9.

5. Do grupy rejestrowej 5 zalicza się działki ewidencyjne, które są własnością gminy lub związków międzygminnych lub związków metropolitalnych ze statusem podmiotu przyjmującym wartość 4 i z rodzajem władania przyjmującym wartość 1.

6. Do grupy rejestrowej 6 zalicza się działki ewidencyjne, które są własnością jednoosobowych spółek jednostek samorządu terytorialnego i innych osób prawnych, których organami założycielskimi są organy samorządu terytorialnego ze statusem podmiotu przyjmującym wartość 15, 16 lub 17.

7. Do grupy rejestrowej 7 zalicza się działki ewidencyjne, które są własnością lub w samoistnym posiadaniu osób fizycznych ze statusem podmiotu przyjmującym wartość 1, 32, 33, 34 lub 35.

8. Do grupy rejestrowej 8 zalicza się działki ewidencyjne, które są własnością lub w samoistnym posiadaniu spółdzielni ze statusem podmiotu przyjmującym wartość 23, 24 lub 38.

9. Do grupy rejestrowej 9 zalicza się działki ewidencyjne, które są własnością lub w samoistnym posiadaniu kościołów i związków wyznaniowych ze statusem podmiotu przyjmującym wartość 25.

10. Do grupy rejestrowej 10 zalicza się działki ewidencyjne, które są własnością lub w samoistnym posiadaniu wspólnot gruntowych ze statusem podmiotu przyjmującym wartość 41.

11. Do grupy rejestrowej 11 zalicza się działki ewidencyjne, które są własnością lub w samoistnym posiadaniu powiatów i związków powiatów ze statusem podmiotu przyjmującym wartość 37 i z rodzajem władania przyjmującym wartość 2, 3, 4, 5, 7 lub 9.

12. Do grupy rejestrowej 12 zalicza się działki ewidencyjne, które są własnością powiatów i związków powiatów ze statusem podmiotu przyjmującym wartość 37 i z rodzajem władania przyjmującym wartość 1.

13. Do grupy rejestrowej 13 zalicza się działki ewidencyjne, które są własnością lub w samoistnym posiadaniu województw ze statusem podmiotu przyjmującym wartość 36 i z rodzajem władania przyjmującym wartość 2, 3, 4, 5, 7 lub 9.

14. Do grupy rejestrowej 14 zalicza się działki ewidencyjne, które są własnością województw ze statusem podmiotu przyjmującym wartość 36 i z rodzajem władania przyjmującym wartość 1.

15. Do grupy rejestrowej 15 zalicza się działki ewidencyjne, które są własnością lub w samoistnym posiadaniu spółek prawa handlowego ze statusem podmiotu przyjmującym wartość 26 lub 27.

16. Do grupy rejestrowej 16 zalicza się działki ewidencyjne, które są własnością lub w samoistnym posiadaniu innych podmiotów nie wymienionych w punktach 1–15.

17. Działki ewidencyjne, które są przedmiotem wspólnych praw należących do różnych grup rejestrowych, zalicza się do grupy rejestrowej o przeważającej sumie wartości udziałów. W przypadku równych udziałów działki ewidencyjne zalicza się do grupy o mniejszym numerze.

18. Budynki stanowiące części składowe gruntu zalicza się, na zasadach określonych w pkt 1–17, do tych samych grup rejestrowych, do których zaliczone zostały związane z tymi budynkami działki ewidencyjne.

19. Budynki i lokale, które stanowią odrębne od gruntu przedmioty własności, zalicza się do tej grupy rejestrowej, na którą wskazuje status podmiotu ich właściciela.

20. Status podmiotu przyjmuje wartości zgodnie z klasą EGB_StatusPodmiotuEwid, o której mowa w diagramie „dane podmiotowe” załącznika nr 6 do rozporządzenia.

21. Rodzaj władania przyjmuje wartości zgodnie z klasą EGB_RodzajWładania, o której mowa w diagramie „udziały” załącznika nr 6 do rozporządzenia.

Załącznik nr 3

SPOSÓB OBLICZENIA POLA POWIERZCHNI DZIAŁKI EWIDENCYJNEJ Z UWZGLĘDNIENIEM WARTOŚCI POPRAWKI ODWZOROWAWCZEJ

1. Pole powierzchni działek ewidencyjnych, obliczone ze współrzędnych prostokątnych płaskich w układzie PL-2000, podlega korekcie według wzoru: P = Po – ∆Po, przy czym:

1) P – oznacza pole powierzchni obiektu ewidencyjnego, jako fragmentu powierzchni elipsoidy GRS 80;

2) Po – oznacza pole powierzchni działki obliczone na podstawie współrzędnych prostokątnych płaskich w układzie PL-2000;

3) ∆Po – oznacza powierzchniową poprawkę odwzorowawczą.

2. Powierzchniową poprawkę odwzorowawczą oblicza się według wzoru: ∆Po = Po × (m² – 1), przy czym m² – jest skalą zniekształcenia powierzchniowego, równą kwadratowi skali zniekształcenia liniowego (m), ustaloną dla punktu określającego przybliżony środek ciężkości działki ewidencyjnej, obliczonym jako średnia arytmetyczna współrzędnych punktów granicznych działki ewidencyjnej i oznaczanym dalej jako P_GK.

3. Skalę zniekształcenia liniowego oblicza się według wzoru: m = σ × 10^-5 + 1, w którym σ – jest elementarnym zniekształceniem liniowym obliczonym w P_GK, wyrażonym w cm/km.

4. Wartość σ wyraża wielomian: σ = σ₀ + m₀ × v² × [q1 + q₂ × u + q₃ × u² + q₄ × v²], w którym:

1) współczynniki q₁, q₂, q₃, q₄ mają wartości stałe: q₁ = 306,752873, q₂ = - 0,312616, q₃ = 0,006382, q₄ = 0,158591;

2) σ₀ – jest elementarnym zniekształceniem liniowym na południku osiowym odwzorowania i dla układów strefowych PL-2000 wynosi σ₀ = - 7,7 cm/km;

3) m₀ = 0,999923 – jest współczynnikiem skali zniekształcenia liniowego na południku osiowym każdej strefy układu PL-2000;

4) u = (X_GK - 5800000,0) × 2,0 × 10^-6;

5) v = Y_GK × 2,0 × 10^-6;

6) X_GK, Y_GK – są niemodyfikowanymi współrzędnymi P_GK w odwzorowaniu Gaussa-Krugera. Jeżeli współrzędne P_GK w układzie PL-2000 mają wartość X₂₀₀₀, Y₂₀₀₀, to:

X_GK = X₂₀₀₀ / m₀, Y_GK = [Y₂₀₀₀ - (N × 1000000 + 500000)] / m₀,

przy czym N przyjmuje wartość:

5 – dla pasa odwzorowania z południkiem osiowym L₀ = 15°E,

6 – dla pasa odwzorowania z południkiem osiowym L₀ = 18°E,

7 – dla pasa odwzorowania z południkiem osiowym L₀ = 21°E,

8 – dla pasa odwzorowania z południkiem osiowym L₀ = 24°E.

Załącznik nr 4

DOPUSZCZALNE WARTOŚCI ATRYBUTÓW PUNKTÓW GRANICZNYCH

1. Sposób pozyskania danych o punkcie granicznym (SPD):

 2. Punkt graniczny przyjmuje wartość atrybutu SPD jako „ustalony” w przypadku:

1) geodezyjnych pomiarów terenowych poprzedzonych:

a) rozgraniczeniem nieruchomości,

b) wznowieniem znaków granicznych, wyznaczeniem punktów granicznych lub

c) ustaleniem ich położenia w innym trybie, w tym w trybie określonym w § 33 ust. 1–3 rozporządzenia;

2) geodezyjnych pomiarów fotogrametrycznych punktów granicznych, których położenie zostało uprzednio ustalone, a także pomiary fotogrametryczne znaków granicznych uwidocznionych na zdjęciach lotniczych lub na ortofotomapie w wyniku ich sygnalizacji przed wykonaniem zdjęć;

3) podziału nieruchomości lub scalenia i podziału nieruchomości, dla punktów nowych;

4) zatwierdzonych projektów scalenia lub wymiany gruntów.

3. Punkt graniczny przyjmuje wartość atrybutu SPD jako „nieustalony” w pozostałych przypadkach.

4. Informacja dotycząca spełnienia standardów dokładnościowych (ISD):

 5. Punkt graniczny przyjmuje wartość atrybutu ISD jako „spełnia” w przypadku określenia położenia punktu względem punktów poziomej osnowy geodezyjnej lub pomiarowej, z dokładnością nie mniejszą niż 0,10 m.

6. Punkt graniczny przyjmuje wartość atrybutu ISD jako „nie spełnia” w pozostałych przypadkach.

7. Rodzaj stabilizacji punktu granicznego:

Załącznik nr 5

IDENTYFIKATORY OBIEKTÓW BAZY DANYCH EWIDENCYJNYCH ORAZ STATUSÓW PODMIOTÓW

1. Identyfikator jednostki ewidencyjnej przyjmuje postać WWPPGG_R, wynikającą z podziału administracyjnego kraju, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 49 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 955).

2. Poszczególne sekwencje liter we wzorze identyfikatora określonego w ust. 1 oznaczają:

1) „WW” – kod województwa;

2) „PP” – kod powiatu w województwie;

3) „GG” – kod gminy;

4) „R” – rodzaj jednostki.

3. Identyfikator obrębu ewidencyjnego przyjmuje postać: WWPPGG_R.XXXX.

4. Sekwencja liter „XXXX” we wzorze identyfikatora, o którym mowa w ust. 3, oznacza numer ewidencyjny obrębu w jednostce ewidencyjnej, określony za pomocą liczb całkowitych w przedziale od 0001 do 9999.

5. Identyfikator działki ewidencyjnej przyjmuje postać: WWPPGG_R.XXXX.NDZ.

6. Sekwencja liter „NDZ” we wzorze identyfikatora, o którym mowa w ust. 5, oznacza numer ewidencyjny działki ewidencyjnej.

7. Identyfikator budynku ewidencyjnego przyjmuje postać: WWPPGG_R.XXXX.Nr_BUD.

8. Sekwencja liter „Nr_BUD” we wzorze identyfikatora, o którym mowa w ust. 7, jest oznaczeniem budynku, w którym „Nr” jest numerem ewidencyjnym budynku w obrębie, ustalonym w postaci liczby naturalnej.

9. Identyfikator lokalu przyjmuje postać: [identyfikator budynku].NR_LOK.

10. Sekwencja liter „NR_LOK” we wzorze identyfikatora określonego w ust. 9 jest oznaczeniem lokalu w budynku, przy czym „NR” oznacza numer lokalu nadany przez administratora budynku w celach adresowych.

11. W przypadku, gdy lokal nie posiada numeru nadanego przez administratora budynku, lub nadany przez administratora numer nie jest unikalną liczbą naturalną, numer ten ustala w postaci liczby naturalnej organ właściwy w sprawach ewidencji.

12. Identyfikatory jednostek rejestrowych przyjmują postać:

1) WWPPGG_R.XXXX.GNr dla jednostek rejestrowych gruntów;

2) WWPPGG_R.XXXX.BNr dla jednostek rej estrowych budynków;

3) WWPPGG_R.XXXX.LNr dla jednostek rejestrowych lokali.

13. Sekwencje liter: „GNr”, „BNr”, „LNr” użyte we wzorach identyfikatorów, o których mowa w ust. 12, oznaczają odpowiednio numery ewidencyjne jednostek rejestrowych gruntów, budynków, lokali, przy czym „Nr” jest liczbą naturalną, unikalną w ramach obrębu ewidencyjnego.

14. Identyfikator konturu klasyfikacyjnego przyjmuje postać: WWPPGG_R.XXXX.KL.Nr.

15. Sekwencja liter „KL.Nr” we wzorze identyfikatora określonego w ust. 14 jest oznaczeniem konturu klasyfikacyjnego, przy czym „Nr” oznacza numer porządkowy tego konturu w obrębie.

16. Identyfikator konturu użytku gruntowego przyjmuje postać: WWPPGG_R.XXXX.UG.Nr.

17. Sekwencja liter „UG.Nr”, we wzorze identyfikatora określonego w ust. 16, jest oznaczeniem konturu użytku gruntowego, w którym „Nr” oznacza numer porządkowy tego konturu w obrębie.

18. Punkty graniczne położone na granicach powiatu oznacza się identyfikatorami w postaci:

1) PL.WWPP.Nr, jeżeli punkty te leżą jednocześnie na granicy państwa;

2) W.WWPP.Nr, jeżeli punkty te leżą jednocześnie na granicy województwa, która nie pokrywa się z granicą państwa;

3) P.WWPP.Nr, jeżeli punkty te leżą na granicy powiatu, która nie pokrywa się z granicą państwa ani z granicą województwa.

19. Punkt graniczny położony na granicy dwóch lub więcej niż dwóch powiatów oznacza się w każdej bazie danych ewidencyjnych, prowadzonej dla tych powiatów, tym samym identyfikatorem, uzgodnionym ze starostami powiatów sąsiednich.

20. Punkty graniczne położone na granicach jednostek ewidencyjnych niepokrywających się z granicami powiatu oznacza się identyfikatorami w postaci:

1) G WWPP.Nr, jeżeli punkt graniczny należy do granicy jednostki ewidencyjnej pokrywającej się z granicą gminy;

2) J.WWPPGG_R.Nr, jeżeli punkt graniczny należy do granicy jednostki ewidencyjnej niepokrywającej się z granicą gminy.

21. W identyfikatorach, o których mowa w ust. 20 pkt 1, zapewnia się unikalność numerów punktów granicznych w granicach każdego powiatu, zaś w identyfikatorach, o których mowa w ust. 20 pkt 2, zapewnia się unikalność numerów punktów granicznych w granicach każdej gminy.

22. Punkty graniczne położone na granicach obrębów niepokrywających się z granicami jednostek ewidencyjnych oznacza się identyfikatorami w postaci: O.WWPPGG_R.Nr, zapewniając unikalność numerów tych punktów granicznych w granicach każdej jednostki ewidencyjnej.

23. Punkty graniczne działek ewidencyjnych nieleżące na granicach obrębów oznacza się identyfikatorami w postaci: D.WWPPGG_R.XXXX.Nr, zapewniając unikalność numerów tych punktów granicznych w granicach każdego obrębu.

24. Sekwencja liter „Nr”, użyta we wzorach identyfikatorów, o których mowa w ust. 18, 20, 22 oraz 23, oznacza numer ewidencyjny punktu granicznego wyrażony za pomocą liczb naturalnych, począwszy od liczby 1.

25. Podmioty występujące w ewidencji posiadają identyfikatory statusu o wartościach:

1 – osoba fizyczna,

3 – Skarb Państwa,

4 – gmina lub związek międzygminny,

5 – sołectwo,

6 – państwowa osoba prawna lub jednoosobowa spółka Skarbu Państwa,

7 – Państwowe Gospodarstwo Leśne – Lasy Państwowe,

8 – Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa,

9 – Agencja Mienia Wojskowego,

11 – państwowa jednostka organizacyjna bez osobowości prawnej,

12 – gminna jednostka organizacyjna bez osobowości prawnej,

13 – powiatowa jednostka organizacyjna bez osobowości prawnej,

14 – wojewódzka jednostka organizacyjna bez osobowości prawnej,

15 – gminna osoba prawna lub jednoosobowa spółka gminy,

16 – powiatowa osoba prawna lub jednoosobowa spółka powiatu,

17 – wojewódzka osoba prawna lub jednoosobowa spółka województwa,

23 – spółdzielnia mieszkaniowa,

24 – spółdzielnia lub związek spółdzielni (z wyłączeniem mieszkaniowych),

25 – kościoły lub związki wyznaniowe,

26 – spółka handlowa niebędąca cudzoziemcem,

27 – spółka handlowa będąca cudzoziemcem,

28 – osoba prawna, inna niż spółka handlowa, będąca cudzoziemcem,

29 – partia polityczna,

30 – stowarzyszenie,

31 – jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której ustawa przyznała zdolność prawną,

32 – podmioty, inne niż małżeństwo, pozostające we współwłasności łącznej do nieruchomości,

33 – spółka cywilna,

34 – małżeństwo obywateli polskich,

35 – małżeństwo, w którym co najmniej jeden ze współmałżonków jest cudzoziemcem,

36 – województwo,

37 – powiat,

38 – spółdzielnia rolnicza,

40 – właściciel nieustalony,

41 – wspólnota gruntowa,

42 – minister właściwy ds. gospodarki morskiej,

43 – Prezes Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie,

44 – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad,

45 – dyrektor parku narodowego,

46 – marszałek województwa,

47 – inne.

Załącznik nr 6

SPECYFIKACJA POJĘCIOWEGO MODELU DANYCH EWIDENCJI GRUNTÓW I BUDYNKÓW (EGIB)

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

Załącznik nr 7

WZÓR – PROTOKÓŁ USTALENIA PRZEBIEGU GRANIC DZIAŁEK EWIDENCYJNYCH

Załącznik nr 8

SPECYFIKACJA USŁUG SIECIOWYCH DOTYCZĄCYCH UDOSTĘPNIANIA DANYCH EWIDENCJI GRUNTÓW I BUDYNKÓW

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

Załącznik nr 9

SPECYFIKACJA POJĘCIOWEGO MODELU DANYCH REJESTRU CEN NIERUCHOMOŚCI (RCN)

Załącznik nr 10

SPECYFIKACJA USŁUG SIECIOWYCH DOTYCZĄCYCH UDOSTĘPNIANIA DANYCH Z REJESTRU CEN NIERUCHOMOŚCI

1. Usługi publikujące dane dotyczące rejestru cen nieruchomości są zgodne ze standardem Web Map Service (WMS) i Web Feature Service (WFS).

2. Usługi publikują dane w podziale na warstwy i obiekty:

1) Transakcje,

2) Grupowanie (tylko WMS).

3. Warstwa, o której mowa w ust. 2 pkt 1, prezentuje transakcje w postaci sygnatur punktowych zgodnych z tabelą nr 1.

4. Warstwa, o której mowa w ust. 2 pkt 2, zawiera grupowanie transakcji w zależności od skali, w jakiej usługa generuje mapę, tzn., że bliskie sobie transakcje są łączone w jeden obiekt. Dla dalszych poziomów symbole powinny być łączone w ramach gminy, a następnie powiatu (na mapie powinien być widoczny jeden symbol zbiorczy z etykietą wyświetlającą liczbę transakcji w danej gminie/powiecie). Na poziomie grupowania indywidualnego zaleca się grupowanie obiektów w taki sposób, aby odległość pomiędzy poszczególnymi symbolami wynosiła min. 2,5-krotną wartość ich rozmiaru (tj. pojedyncze symbole 20px powinny być grupowane, jeśli leżą w odległości mniejszej niż 50px).

5. Szczegółową charakterystykę publikowanych warstw i stosowanych symboli graficznych określa tabela nr 1.

6. Zasady prezentacji warstw w zależności od skali generowanej mapy określa tabela nr 2.

7. Szczegółową charakterystykę parametrów funkcji GetMap usługi WMS określa tabela nr 3.

8. Podstawowe parametry wykorzystywane przez funkcję GetFeatureInfo usługi WMS określa tabela nr 4, a pozostałe wymagane parametry nieujęte w tabeli nr 4 są tożsame z parametrami funkcji GetMap określonymi w tabeli nr 3.

9. Funkcja GetFeatureInfo dla warstwy „Transakcje” zwraca standardowo wartości atrybutów:

· serwis_rcn – adres URL serwisu, z którego pochodzi transakcja,

· teryt – teryt powiatu,

· lokalnyId – identyfikator „lokalny” transakcji z serwisu powiatowego,

· dataTransakcji – data zawarcia transakcji,

· rodzajTransakcji – rodzaj zawartej transakcji,

· rodzajNieruchomosci – rodzaj sprzedawanej nieruchomości,

· link – bezpośredni link do podglądu i zakupu pojedynczej transakcji, parametr opcjonalny.

Usługa powiatowa przekazuje adres URL serwisu obsługującego zamawianie on-line danych rejestru cen, na który mogą być przesyłane identyfikatory wybranych transakcji celem ich zakupu. Adres ma postać:

https://serwis.powiatowyrejestrcen.pl/zakupy/?identyfikatory=%id%&token=%token%

gdzie poniższe elementy są zastępowane odpowiednio

· %id% – rozdzielone przecinkami identyfikatory transakcji przesyłane w odpowiedzi GetFeatureInfo w polu „lokalnyId”

· %token% – unikalny token reprezentujący dane zlecenie zakupu, generowany przez serwis geoportal.gov.pl

Przykład takiego adresu po uzupełnieniu danych:

https://www.powiatrciwn.pl/zakupy/?identyfikatory=12634,22443&token=4512da34ca78a

Obsługa zgłoszenia w zakresie płatności, znajduje się po stronie portalu powiatowego.

10. Strukturę odpowiedzi GetFeatureInfo w formacie XML określa poniższy schemat aplikacyjny.

11. Struktura odpowiedzi GetFeature dla usługi WFS jest analogiczna w zakresie atrybutów obiektów jak odpowiedzi GetFeatureInfo dla usługi WMS.