REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2021 poz. 815

USTAWA

z dnia 30 marca 2021 r.

o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu oraz niektórych innych ustaw1), 2)

Tekst pierwotny

Art. 1. [Ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu]

W ustawie z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2020 r. poz. 971, 875, 1086 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 187) wprowadza się następujące zmiany:

1) w odnośniku do tytułu ustawy pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającą rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylającą dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz. Urz. UE L 141 z 05.06.2015, str. 73, Dz. Urz. UE L 156 z 19.06.2018, str. 43 oraz Dz. Urz. UE L 334 z 27.12.2019, str. 155);”;

2) art. 1 otrzymuje brzmienie:

„Art. 1. Ustawa określa:

1) zasady i tryb przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu;

2) warunki wykonywania działalności gospodarczej przez niektóre instytucje obowiązane.”;

3) użyte w art. 2 w ust. 1 w pkt 8, w art. 44 w ust. 2 w pkt 3, w art. 47 w ust. 4 w pkt 2, w art. 111 w ust. 1, 2 i 7 i w art. 112 w ust. 3, w różnej liczbie i różnym przypadku, wyrazy „państwo członkowskie Unii Europejskiej” zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i odpowiednim przypadku wyrazami „państwo członkowskie”;

4) w art. 2:

a) w ust. 1:

– po pkt 15 dodaje się pkt 15a w brzmieniu:

„15a) przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162), których podstawową działalnością gospodarczą jest świadczenie usług polegających na sporządzaniu deklaracji, prowadzeniu ksiąg podatkowych, udzielaniu porad, opinii lub wyjaśnień z zakresu przepisów prawa podatkowego lub celnego, niebędący innymi instytucjami obowiązanymi;”,

– w pkt 16 we wprowadzeniu do wyliczenia skreśla się wyrazy „(Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424)”,

– pkt 18 otrzymuje brzmienie:

„18) pośrednicy w obrocie nieruchomościami w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1990 oraz z 2021 r. poz. 11, 234 i 815), z wyłączeniem czynności pośrednictwa w obrocie nieruchomościami zmierzających do zawarcia umowy najmu lub dzierżawy nieruchomości lub ich części, w której miesięczny czynsz został określony w wysokości mniejszej niż równowartość 10 000 euro;”,

– po pkt 24 dodaje się pkt 24a w brzmieniu:

„24a) przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców prowadzący działalność polegającą na:

a) obrocie lub pośrednictwie w obrocie dziełami sztuki, przedmiotami kolekcjonerskimi oraz antykami w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 1–3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, 694 i 802), w tym gdy działalność taka jest prowadzona:

– w galeriach sztuki lub domach aukcyjnych lub

– z wykorzystaniem wolnego portu rozumianego jako strefa lub pomieszczenie, w których towary są traktowane jako nieznajdujące się na obszarze celnym państw członkowskich lub państw trzecich, w tym z wykorzystaniem wolnego obszaru celnego,

b) przechowywaniu dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich oraz antyków w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 1–3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gdy działalność taka jest prowadzona z wykorzystaniem wolnego portu, o którym mowa w lit. a tiret drugie

– w zakresie transakcji o wartości równej lub przekraczającej równowartość 10 000 euro, bez względu na to, czy transakcja jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja, czy kilka operacji, które wydają się ze sobą powiązane;”,

b) w ust. 2:

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) beneficjencie rzeczywistym – rozumie się przez to każdą osobę fizyczną sprawującą bezpośrednio lub pośrednio kontrolę nad klientem poprzez posiadane uprawnienia, które wynikają z okoliczności prawnych lub faktycznych, umożliwiające wywieranie decydującego wpływu na czynności lub działania podejmowane przez klienta, lub każdą osobę fizyczną, w imieniu której są nawiązywane stosunki gospodarcze lub jest przeprowadzana transakcja okazjonalna, w tym:

a) w przypadku osoby prawnej innej niż spółka, której papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym podlegającym wymogom ujawniania informacji wynikającym z przepisów prawa Unii Europejskiej lub odpowiadających im przepisów prawa państwa trzeciego:

– osobę fizyczną będącą udziałowcem lub akcjonariuszem, której przysługuje prawo własności więcej niż 25% ogólnej liczby udziałów lub akcji tej osoby prawnej,

– osobę fizyczną dysponującą więcej niż 25% ogólnej liczby głosów w organie stanowiącym tej osoby prawnej, także jako zastawnik albo użytkownik, lub na podstawie porozumień z innymi uprawnionymi do głosu,

– osobę fizyczną sprawującą kontrolę nad osobą prawną lub osobami prawnymi, którym łącznie przysługuje prawo własności więcej niż 25% ogólnej liczby udziałów lub akcji lub które łącznie dysponują więcej niż 25% ogólnej liczby głosów w organie stanowiącym tej osoby prawnej, także jako zastawnik albo użytkownik, lub na podstawie porozumień z innymi uprawnionymi do głosu,

– osobę fizyczną sprawującą kontrolę nad osobą prawną poprzez posiadanie uprawnień, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217), lub

– osobę fizyczną zajmującą wyższe stanowisko kierownicze w przypadku udokumentowanego braku możliwości ustalenia lub wątpliwości co do tożsamości osób fizycznych określonych w tiret pierwszym-czwartym oraz w przypadku niestwierdzenia podejrzeń prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu,

b) w przypadku trustu:

– założyciela,

– powiernika,

– nadzorcę, jeżeli został ustanowiony,

– beneficjenta lub – w przypadku gdy osoby fizyczne czerpiące korzyści z danego trustu nie zostały jeszcze określone – grupę osób, w których głównym interesie powstał lub działa trust,

– inną osobę sprawującą kontrolę nad trustem,

– inną osobę fizyczną posiadającą uprawnienia lub wykonującą obowiązki równoważne z określonymi w tiret pierwszym-piątym,

c) w przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, wobec której nie stwierdzono przesłanek lub okoliczności mogących wskazywać na fakt sprawowania kontroli nad nią przez inną osobę fizyczną lub osoby fizyczne, przyjmuje się, że taka osoba fizyczna jest jednocześnie beneficjentem rzeczywistym;”,

– pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7) grupie – rozumie się przez to jednostkę dominującą wraz z jej jednostkami zależnymi oraz podmiotami, w których jednostki te posiadają udziały, oraz jednostkami powiązanymi ze sobą jednym ze związków, o których mowa w przepisach państw członkowskich wydanych na podstawie art. 22 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylającej dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz. Urz. UE L 182 z 29.06.2013, str. 19, z późn. zm.3) );”,

– pkt 11 otrzymuje brzmienie:

„11) osobach zajmujących eksponowane stanowiska polityczne – rozumie się przez to, z wyłączeniem grup stanowisk średniego i niższego szczebla, osoby zajmujące znaczące stanowiska publiczne lub pełniące znaczące funkcje publiczne, w tym:

a) szefów państw, szefów rządów, ministrów, wiceministrów oraz sekretarzy stanu,

b) członków parlamentu lub podobnych organów ustawodawczych,

c) członków organów zarządzających partii politycznych,

d) członków sądów najwyższych, trybunałów konstytucyjnych oraz innych organów sądowych wysokiego szczebla, których decyzje nie podlegają zaskarżeniu, z wyjątkiem trybów nadzwyczajnych,

e) członków trybunałów obrachunkowych lub zarządów banków centralnych,

f) ambasadorów, chargés d'affaires oraz wyższych oficerów sił zbrojnych,

g) członków organów administracyjnych, zarządczych lub nadzorczych przedsiębiorstw państwowych, spółek z udziałem Skarbu Państwa, w których ponad połowa akcji albo udziałów należy do Skarbu Państwa lub innych państwowych osób prawnych,

h) dyrektorów, zastępców dyrektorów oraz członków organów organizacji międzynarodowych lub osoby pełniące równoważne funkcje w tych organizacjach,

i) dyrektorów generalnych w urzędach naczelnych i centralnych organów państwowych oraz dyrektorów generalnych urzędów wojewódzkich,

j) inne osoby zajmujące stanowiska publiczne lub pełniące funkcje publiczne w organach państwa lub centralnych organach administracji rządowej;”,

– po pkt 12 dodaje się pkt 12a w brzmieniu:

„12a) państwie członkowskim – rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;”,

– po pkt 19 dodaje się pkt 19a w brzmieniu:

„19a) rozporządzeniu 910/2014 – rozumie się przez to rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (Dz. Urz. UE L 257 z 28.08.2014, str. 73);”;

5) w art. 12:

a) w ust. 1 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu:

„9a) wymiana informacji z zagranicznymi jednostkami analityki finansowej, w tym prowadzenie punktu kontaktowego na potrzeby tej wymiany;”,

b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. Generalny Inspektor realizuje zadania jednostki analityki finansowej w rozumieniu dyrektywy 2015/849.”;

6) w art. 14:

a) w ust. 2:

– pkt 12 otrzymuje brzmienie:

„12) liczbie wniosków o udzielenie informacji, które zostały przekazane przez zagraniczne jednostki analityki finansowej, w tym wniosków rozpatrzonych przez Generalnego Inspektora, wraz z informacją o sposobie ich rozpatrzenia, w podziale na państwa, z których wnioski zostały przekazane;”,

– po pkt 12 dodaje się pkt 12a w brzmieniu:

„12a) liczbie wniosków o udzielenie informacji skierowanych przez Generalnego Inspektora do zagranicznych jednostek analityki finansowej, wraz z informacją o sposobie ich rozpatrzenia, w podziale na państwa, do których wnioski zostały skierowane;”,

– pkt 13 otrzymuje brzmienie:

„13) liczbie kontroli instytucji obowiązanych przeprowadzonych na podstawie przepisów ustawy oraz liczbie stwierdzonych nieprawidłowości;”,

– w pkt 15 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 16 w brzmieniu:

„16) działalności Generalnego Inspektora oraz podmiotów, o których mowa w art. 130 ust. 2, w zakresie zadań związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, w szczególności z uwzględnieniem danych na temat zasobów ludzkich i finansowych zaangażowanych w realizację tych zadań.”,

b) w ust. 4 wyrazy „w ust. 2 pkt 1” zastępuje się wyrazami „w ust. 2 pkt 1 i 16”,

c) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, po przekazaniu go Prezesowi Rady Ministrów, Generalny Inspektor udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz przekazuje Komisji Europejskiej.”;

7) w art. 25:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Generalny Inspektor weryfikuje aktualność krajowej oceny ryzyka i w razie potrzeby, nie rzadziej jednak niż co 2 lata, opracowuje krajową ocenę ryzyka.”,

b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Informacje zawarte w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 14 ust. 1, są uwzględniane przez Generalnego Inspektora przy opracowywaniu krajowej oceny ryzyka.”;

8) w art. 29 w ust. 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7–9 w brzmieniu:

„7) wnioski wynikające z danych statystycznych gromadzonych na potrzeby sprawozdania, o którym mowa w art. 14 ust. 1;

8) wskazanie organu realizującego zadania jednostki analityki finansowej oraz jednostek współpracujących wykonujących zadania określone w przepisach o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, w tym organów oraz podmiotów, o których mowa w art. 104, art. 105 i art. 130, oraz opis procedur wynikających z przepisów, w tym przepisów wewnętrznych, regulujących wykonywanie tych zadań, w zakresie, w jakim informacje te są dostępne;

9) informacje o zaangażowanych przez organy i podmioty, o których mowa w pkt 8, zasobach ludzkich oraz środkach przeznaczonych przez te organy i podmioty do wykonywania zadań określonych w przepisach o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, w zakresie, w jakim informacje te są dostępne.”;

9) w art. 30 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:

„3. Generalny Inspektor po akceptacji, o której mowa w ust. 1, przekazuje krajową ocenę ryzyka Komisji Europejskiej, państwom członkowskim oraz europejskim urzędom nadzoru.

4. Generalny Inspektor może przekazywać państwom członkowskim posiadane informacje mające znaczenie dla ich krajowych ocen ryzyka.”;

10) w art. 34 w ust. 1 w pkt 2 lit. b otrzymuje brzmienie:

„b) ustalenia struktury własności i kontroli – w przypadku klienta będącego osobą prawną, jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej lub trustem;”;

11) w art. 35:

a) w ust. 1:

– w pkt 2 w lit. b średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. c w brzmieniu:

„c) z wykorzystaniem waluty wirtualnej o równowartości 1000 euro lub większej – w przypadku instytucji obowiązanych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12;”,

– w pkt 3 wyrazy „w art. 2 ust. 1 pkt 23” zastępuje się wyrazami „w art. 2 ust. 1 pkt 21–23”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Instytucje obowiązane stosują środki bezpieczeństwa finansowego również w odniesieniu do klientów, z którymi utrzymują stosunki gospodarcze, z uwzględnieniem rozpoznanego ryzyka prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, w szczególności gdy:

1) doszło do zmiany uprzednio ustalonego charakteru lub okoliczności stosunków gospodarczych;

2) doszło do zmiany uprzednio ustalonych danych dotyczących klienta lub beneficjenta rzeczywistego;

3) instytucja obowiązana była w ciągu danego roku kalendarzowego zobowiązana na podstawie przepisów prawa do skontaktowania się z klientem w celu weryfikacji informacji dotyczących beneficjentów rzeczywistych, w szczególności gdy obowiązek taki wynikał z przepisów ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (Dz. U. z 2021 r. poz. 626).”,

c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Warunkiem dostępu do anonimowych skrytek sejfowych jest zastosowanie przez instytucje obowiązane środków bezpieczeństwa, o których mowa w art. 34.”;

12) w art. 36:

a) w ust. 1 w pkt 2 lit. d otrzymuje brzmienie:

„d) NIP, a w przypadku braku takiego numeru – państwa rejestracji, nazwy właściwego rejestru oraz numeru i daty rejestracji,”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Identyfikacja beneficjenta rzeczywistego obejmuje ustalenie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, w przypadku posiadania informacji przez instytucję obowiązaną – również danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b–e.”;

13) art. 37 otrzymuje brzmienie:

„Art. 37. 1. Weryfikacja tożsamości klienta, osoby upoważnionej do działania w jego imieniu oraz beneficjenta rzeczywistego polega na potwierdzeniu ustalonych danych identyfikacyjnych na podstawie dokumentu stwierdzającego tożsamość osoby fizycznej, dokumentu zawierającego aktualne dane z wyciągu z właściwego rejestru lub innych dokumentów, danych lub informacji pochodzących z wiarygodnego i niezależnego źródła, w tym, o ile są dostępne, ze środków identyfikacji elektronicznej lub z odpowiednich usług zaufania określonych w rozporządzeniu 910/2014.

2. W przypadku identyfikacji beneficjenta rzeczywistego będącego osobą, o której mowa w art. 2 ust. 2 pkt 1 lit. a tiret piąte, instytucje obowiązane dokumentują:

1) wszystkie utrudnienia powodujące brak możliwości ustalenia lub wątpliwości co do tożsamości osób fizycznych określonych w art. 2 ust. 2 pkt 1 lit. a tiret pierwsze-czwarte;

2) wszystkie utrudnienia związane z uzasadnionymi czynnościami podejmowanymi w celu weryfikacji tożsamości beneficjenta rzeczywistego.

3. Instytucje obowiązane, stosując środek bezpieczeństwa finansowego, o którym mowa w art. 34 ust. 1 pkt 2, nie polegają wyłącznie na informacjach pochodzących z Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych lub rejestru, o którym mowa w art. 30 lub art. 31 dyrektywy 2015/849, prowadzonego we właściwym państwie członkowskim.”;

14) w art. 38:

a) w ust. 1 w pkt 1 i 2 wyrazy „50 euro” zastępuje się wyrazami „150 euro”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku:

1) wykupu pieniądza elektronicznego lub podjęcia w gotówce wartości pieniądza elektronicznego, gdy kwota podlegająca wykupowi lub podjęta w gotówce przekracza równowartość 50 euro;

2) gdy transakcja płatnicza zainicjowana jest za pośrednictwem Internetu lub urządzenia, które może być wykorzystywane do porozumiewania się na odległość, i gdy wysokość pojedynczej transakcji przekracza równowartość 50 euro.”,

c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Organizacje kartowe w rozumieniu art. 2 pkt 19b ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych umożliwiają potwierdzenie, że anonimowa przedpłacona karta płatnicza wydana w państwie trzecim spełnia warunki określone w ust. 1 i 2. Instytucje obowiązane będące agentami rozliczeniowymi w rozumieniu art. 2 pkt 1a ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych nie akceptują płatności dokonywanych za pomocą anonimowych przedpłaconych kart płatniczych wydanych w państwie trzecim niespełniających warunków, o których mowa w ust. 1 i 2.”;

15) w art. 39 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. W przypadku nawiązywania stosunków gospodarczych lub przeprowadzania transakcji okazjonalnej z klientem będącym podmiotem, o którym mowa w art. 58, lub podmiotem podlegającym obowiązkowi rejestracji informacji o beneficjentach rzeczywistych wynikającemu z przepisów państwa członkowskiego wydanych na podstawie art. 30 lub art. 31 dyrektywy 2015/849 instytucje obowiązane uzyskują potwierdzenie rejestracji albo odpis z Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych lub rejestru prowadzonego we właściwym państwie członkowskim. Podmioty te, na żądanie instytucji obowiązanej stosującej wobec nich środki bezpieczeństwa finansowego, udostępniają informacje lub dokumenty pozwalające na identyfikację tożsamości ich beneficjentów rzeczywistych.”;

16) w art. 42 w ust. 2:

a) w pkt 1 lit. d otrzymuje brzmienie:

„d) rezydentem państwa członkowskiego,”,

b) w pkt 6 lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) państwem członkowskim,”;

17) w art. 43:

a) w ust. 2:

– w pkt 2 w lit. b średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. c w brzmieniu:

„c) rezydentem państwa, o którym mowa w pkt 10;”,

– pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7) nawiązywanie albo utrzymywanie stosunków gospodarczych lub przeprowadzanie transakcji okazjonalnej bez fizycznej obecności klienta – w przypadku gdy związane z tym wyższe ryzyko prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu nie zostało ograniczone w inny sposób, w tym przez użycie środków identyfikacji elektronicznej oraz usług zaufania umożliwiających identyfikację elektroniczną w rozumieniu rozporządzenia 910/2014;”,

– pkt 9 otrzymuje brzmienie:

„9) objęcie stosunkami gospodarczymi lub transakcjami nowych produktów lub usług albo oferowanie produktów lub usług przy wykorzystaniu nowych kanałów dystrybucji lub nowych rozwiązań technologicznych;”,

– w pkt 10 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 11 i 12 w brzmieniu:

„11) powiązanie stosunków gospodarczych lub transakcji okazjonalnej z ropą naftową, bronią, metalami szlachetnymi, produktami tytoniowymi, artefaktami kulturowymi, kością słoniową, gatunkami chronionymi lub innymi przedmiotami o znaczeniu archeologicznym, historycznym, kulturowym i religijnym lub o szczególnej wartości naukowej;

12) powiązanie stosunków gospodarczych lub transakcji okazjonalnej z klientem będącym obywatelem państwa trzeciego i ubiegającym się o prawo pobytu lub obywatelstwo w państwie członkowskim w zamian za transfery kapitałowe, nabycie nieruchomości lub obligacji skarbowych lub inwestycje w podmioty o charakterze korporacyjnym w danym państwie członkowskim.”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. W przypadku ujawnienia transakcji:

1) skomplikowanych lub

2) opiewających na wysokie kwoty, które nie są uzasadnione okolicznościami przeprowadzenia transakcji, lub

3) przeprowadzanych w nietypowy sposób, lub

4) wydających się nie mieć uzasadnienia prawnego lub gospodarczego

– instytucje obowiązane podejmują działania w celu wyjaśnienia okoliczności, w jakich przeprowadzono te transakcje, oraz, w przypadku transakcji przeprowadzanych w ramach stosunków gospodarczych, intensyfikują stosowanie środka bezpieczeństwa finansowego, o którym mowa w art. 34 ust. 1 pkt 4, w odniesieniu do stosunków gospodarczych, w ramach których te transakcje zostały przeprowadzone.”;

18) w art. 44 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Instytucje obowiązane stosują wzmożone środki bezpieczeństwa finansowego w przypadkach stosunków gospodarczych lub transakcji związanych z państwem trzecim wysokiego ryzyka, zidentyfikowanym przez Komisję Europejską w akcie delegowanym przyjętym na podstawie art. 9 dyrektywy 2015/849, w ramach których podejmują co najmniej następujące działania:

1) uzyskują dodatkowe informacje o:

a) kliencie oraz beneficjencie rzeczywistym,

b) zamierzonym charakterze stosunków gospodarczych;

2) uzyskują informacje o źródle majątku klienta oraz beneficjenta rzeczywistego i źródle pochodzenia wartości majątkowych pozostających w dyspozycji klienta oraz beneficjenta rzeczywistego w ramach stosunków gospodarczych lub transakcji;

3) uzyskują informacje o przyczynach i okolicznościach zamierzonych lub przeprowadzonych transakcji;

4) uzyskują akceptację kadry kierowniczej wyższego szczebla na nawiązanie lub kontynuację stosunków gospodarczych;

5) intensyfikują stosowanie środka bezpieczeństwa finansowego, o którym mowa w art. 34 ust. 1 pkt 4, przez zwiększenie liczby oraz częstotliwości monitorowania stosunków gospodarczych oraz zwiększenie liczby transakcji typowanych do dalszej analizy.”;

19) po art. 44 dodaje się art. 44a–44e w brzmieniu:

„Art. 44a. W przypadku transakcji związanej z państwem trzecim wysokiego ryzyka, zidentyfikowanym przez Komisję Europejską w akcie delegowanym przyjętym na podstawie art. 9 dyrektywy 2015/849, przeprowadzanej przez osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, instytucje obowiązane, oprócz stosowania środków bezpieczeństwa finansowego, o których mowa w art. 44 ust. 1, podejmują co najmniej jedno z następujących działań ograniczających ryzyko związane z taką transakcją:

1) podejmują dodatkowe czynności w ramach stosowanych wzmożonych środków bezpieczeństwa finansowego;

2) wprowadzają zintensyfikowane obowiązki związane z przekazywaniem informacji lub raportowaniem transakcji;

3) ograniczają zakres stosunków gospodarczych lub transakcji.

Art. 44b. 1. Utworzenie przez instytucję obowiązaną oddziału lub przedstawicielstwa w państwie trzecim wysokiego ryzyka, zidentyfikowanym przez Komisję Europejską w akcie delegowanym przyjętym na podstawie art. 9 dyrektywy 2015/849, wymaga uzyskania zezwolenia:

1) Generalnego Inspektora albo

2) KNF – w przypadku instytucji obowiązanych przez nią nadzorowanych.

2. Instytucja obowiązana składa odpowiednio do Generalnego Inspektora albo KNF wniosek o zezwolenie na utworzenie oddziału lub przedstawicielstwa w państwie trzecim wysokiego ryzyka, zidentyfikowanym przez Komisję Europejską w akcie delegowanym przyjętym na podstawie art. 9 dyrektywy 2015/849.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:

1) nazwę, siedzibę i formę organizacyjną instytucji obowiązanej;

2) określenie państwa trzeciego wysokiego ryzyka, w którym ma zostać utworzony oddział lub przedstawicielstwo;

3) informację o rozwiązaniach zapewniających przestrzeganie przez oddział lub przedstawicielstwo obowiązków z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu odpowiadających wymogom wynikającym z przepisów Unii Europejskiej.

4. W przypadku ustalenia, że przedstawione przez instytucję obowiązaną rozwiązania, o których mowa w ust. 3 pkt 3, nie zapewniają przestrzegania przez oddział lub przedstawicielstwo obowiązków z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu odpowiadających wymogom wynikającym z przepisów Unii Europejskiej, odpowiednio Generalny Inspektor albo KNF wydaje decyzję o odmowie zezwolenia na utworzenie oddziału lub przedstawicielstwa w państwie trzecim wysokiego ryzyka, zidentyfikowanym przez Komisję Europejską w akcie delegowanym przyjętym na podstawie art. 9 dyrektywy 2015/849.

5. Wydając decyzję o zezwoleniu na utworzenie oddziału lub przedstawicielstwa w państwie trzecim wysokiego ryzyka, zidentyfikowanym przez Komisję Europejską w akcie delegowanym przyjętym na podstawie art. 9 dyrektywy 2015/849, odpowiednio Generalny Inspektor albo KNF może nałożyć obowiązek na instytucję obowiązaną do wprowadzenia zaostrzonych wymogów w zakresie nadzoru nad nimi lub audytu zewnętrznego.

6. Wydając decyzje, o których mowa w ust. 4 i 5, odpowiednio Generalny Inspektor oraz KNF uwzględniają międzynarodowe zobowiązania Unii Europejskiej oraz informacje pochodzące z ewaluacji, ocen lub raportów sporządzanych przez organy lub organizacje międzynarodowe zajmujące się przeciwdziałaniem praniu pieniędzy lub finansowaniu terroryzmu.

Art. 44c. 1. Generalny Inspektor albo KNF – w zakresie instytucji obowiązanych przez nią nadzorowanych – może wydać decyzję nakazującą zmianę zakresu albo zakończenie relacji korespondenckich przez instytucję obowiązaną, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1–5, 7–11, 24 i 25, z instytucją będącą respondentem z siedzibą w państwie trzecim wysokiego ryzyka, zidentyfikowanym przez Komisję Europejską w akcie delegowanym przyjętym na podstawie art. 9 dyrektywy 2015/849.

2. Przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 1, odpowiednio Generalny Inspektor albo KNF nakazuje instytucji obowiązanej, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1–5, 7–11, 24 i 25, przeprowadzenie we wskazanym terminie, nie krótszym niż 30 dni, przeglądu zakresu relacji korespondenckich z instytucjami będącymi respondentami z siedzibą w państwie trzecim wysokiego ryzyka, zidentyfikowanym przez Komisję Europejską w akcie delegowanym przyjętym na podstawie art. 9 dyrektywy 2015/849. W przypadku nieprzeprowadzenia przez instytucję obowiązaną takiego przeglądu we wskazanym terminie odpowiednio Generalny Inspektor albo KNF wydaje decyzję nakazującą zakończenie relacji korespondenckich, o której mowa w ust. 1.

3. Instytucja obowiązana niezwłocznie po przeprowadzeniu przeglądu, o którym mowa w ust. 2, informuje Generalnego Inspektora albo KNF o jego wynikach.

4. Wydając decyzję, o której mowa w ust. 1, odpowiednio Generalny Inspektor albo KNF uwzględnia międzynarodowe zobowiązania Unii Europejskiej oraz informacje pochodzące z ewaluacji, ocen lub raportów sporządzanych przez organy lub organizacje międzynarodowe zajmujące się przeciwdziałaniem praniu pieniędzy lub finansowaniu terroryzmu.

Art. 44d. Do decyzji, o których mowa w art. 44b ust. 4 i 5 oraz art. 44c ust. 1 i 2, stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735).

Art. 44e. Generalny Inspektor oraz KNF informują Komisję Europejską o wydaniu decyzji, o których mowa w art. 44b ust. 4 i 5 oraz art. 44c ust. 1. Informację skierowaną do Komisji Europejskiej KNF przesyła do wiadomości Generalnemu Inspektorowi.”;

20) w art. 45 w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„W przypadku transgranicznych relacji korespondenckich obejmujących realizację transferu w ramach zawartej umowy z instytucją będącą respondentem z państwa trzeciego instytucje obowiązane, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1–5, 7–11, 24 i 25, będące instytucją korespondentem stosują środki bezpieczeństwa finansowego oraz podejmują następujące działania:”;

21) po art. 46 dodaje się art. 46a–46c w brzmieniu:

„Art. 46a. Generalny Inspektor przekazuje Komisji Europejskiej wykaz krajowych stanowisk i funkcji publicznych będących eksponowanymi stanowiskami politycznymi, o których mowa w art. 2 ust. 2 pkt 11 lit. a–g, i oraz j.

Art. 46b. Organizacje międzynarodowe z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przekazują Komisji Europejskiej oraz mogą podać do publicznej wiadomości na swojej stronie internetowej aktualne stanowiska oraz funkcje w tych organizacjach międzynarodowych będące eksponowanymi stanowiskami politycznymi, o których mowa w art. 2 ust. 2 pkt 11 lit. h.

Art. 46c. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz krajowych stanowisk i funkcji publicznych będących eksponowanymi stanowiskami politycznymi, o których mowa w art. 2 ust. 2 pkt 11 lit. a–g, i oraz j, mając na uwadze charakter wykonywanych zadań oraz ich znaczenie dla przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.”;

22) w art. 47 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Instytucje obowiązane mogą korzystać z usług podmiotu trzeciego przy stosowaniu środków bezpieczeństwa finansowego, o których mowa w art. 34 ust. 1 pkt 1–3, pod warunkiem niezwłocznego przekazywania przez ten podmiot, na żądanie instytucji obowiązanej, niezbędnych informacji oraz dokumentów dotyczących zastosowanych środków bezpieczeństwa finansowego, w tym kopii dokumentów uzyskanych podczas stosowania środków bezpieczeństwa finansowego polegających na identyfikacji klienta i beneficjenta rzeczywistego oraz weryfikacji ich tożsamości, w szczególności za pomocą środków identyfikacji elektronicznej oraz usług zaufania umożliwiających identyfikację elektroniczną w rozumieniu rozporządzenia 910/2014.”;

23) w art. 49:

a) w ust. 1:

– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Instytucje obowiązane przechowują przez okres 5 lat, licząc od dnia zakończenia stosunków gospodarczych z klientem lub od dnia przeprowadzenia transakcji okazjonalnej:”,

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) uzyskane w wyniku stosowania środków bezpieczeństwa finansowego kopie dokumentów i informacje, w tym informacje uzyskane za pomocą środków identyfikacji elektronicznej oraz usług zaufania umożliwiających identyfikację elektroniczną w rozumieniu rozporządzenia 910/2014;”,

b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2. Instytucje obowiązane przechowują wyniki analiz, o których mowa w art. 34 ust. 3, przez okres 5 lat, licząc od dnia ich przeprowadzenia.

3. Przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 i 2, po dokonaniu oceny konieczności i proporcjonalności dalszego przechowywania, Generalny Inspektor może zażądać przechowywania dokumentacji, o której mowa w ust. 1 i 2, przez kolejny okres nie dłuższy niż 5 lat, licząc od dnia, w którym upływa okres, o którym mowa w ust. 1 i 2, jeżeli jest to konieczne w celu zapewnienia prawidłowości prowadzonych postępowań w sprawach dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy lub finansowaniu terroryzmu lub na potrzeby postępowania karnego.”;

24) w art. 50:

a) w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:

„Wewnętrzna procedura instytucji obowiązanej podlega bieżącej weryfikacji oraz w razie potrzeby aktualizacji.”,

b) w ust. 2 w pkt 9 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 10 i 11 w brzmieniu:

„10) zasad odnotowywania rozbieżności między informacjami zgromadzonymi w Centralnym Rejestrze Beneficjentów Rzeczywistych a informacjami o beneficjentach rzeczywistych klienta ustalonymi w związku ze stosowaniem ustawy;

11) zasad dokumentowania utrudnień stwierdzonych w związku z weryfikacją tożsamości beneficjenta rzeczywistego oraz czynności podejmowanych w związku z identyfikacją jako beneficjenta rzeczywistego osoby fizycznej zajmującej wyższe stanowisko kierownicze.”,

c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Wewnętrzna procedura instytucji obowiązanej lub jej aktualizacja, przed wprowadzeniem do stosowania, podlega akceptacji przez kadrę kierowniczą wyższego szczebla.”;

25) w art. 51 w ust. 5 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:

„Dokonując oceny przyczyn braku wdrożenia procedury grupowej, Generalny Inspektor bierze pod uwagę ograniczenia prawne mogące stać na przeszkodzie prawidłowemu wdrożeniu procedury grupowej, w tym obowiązek zachowania tajemnicy, ochronę danych i inne ograniczenia mogące mieć znaczenie w zakresie wymiany informacji.”;

26) w art. 52 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Instytucje obowiązane zapewniają udział osób wykonujących obowiązki związane z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu w programach szkoleniowych dotyczących realizacji tych obowiązków, uwzględniających zagadnienia związane z ochroną danych osobowych.”;

27) w art. 53:

a) w ust. 2 pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3) sposób ochrony pracownika lub innej osoby wykonującej czynności na rzecz instytucji obowiązanej dokonujących zgłoszenia, zapewniający co najmniej ochronę przed działaniami o charakterze represyjnym lub wpływającymi na pogorszenie ich sytuacji prawnej lub faktycznej, lub polegającymi na kierowaniu gróźb;

4) sposób ochrony danych osobowych pracownika lub innej osoby wykonującej czynności na rzecz instytucji obowiązanej dokonujących zgłoszenia oraz osoby, której zarzuca się dokonanie naruszenia, zgodnie z przepisami o ochronie danych osobowych;”,

b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:

„3. Instytucje obowiązane zapewniają pracownikom oraz innym osobom wykonującym czynności na rzecz instytucji obowiązanej, o których mowa w ust. 1, ochronę przed podejmowaniem wobec nich działań o charakterze represyjnym lub wpływających na pogorszenie ich sytuacji prawnej lub faktycznej, lub polegających na kierowaniu gróźb.

4. Instytucje obowiązane, ich pracownicy oraz inne osoby wykonujące czynności na rzecz instytucji obowiązanej nie podejmują wobec pracowników oraz innych osób, o których mowa w ust. 1, działań o charakterze represyjnym lub wpływających na pogorszenie ich sytuacji prawnej lub faktycznej, lub polegających na kierowaniu wobec nich gróźb, w szczególności działań negatywnie wpływających na ich warunki pracy lub zatrudnienia.”;

28) po art. 53 dodaje się art. 53a w brzmieniu:

„Art. 53a. 1. Instytucje obowiązane zapewniają pracownikom oraz innym osobom wykonującym czynności związane z realizacją przez instytucje obowiązane obowiązków, o których mowa w art. 74, art. 86, art. 89 i art. 90, ochronę przed podejmowaniem wobec tych osób działań o charakterze represyjnym lub wpływających na pogorszenie ich sytuacji prawnej lub faktycznej, lub polegających na kierowaniu gróźb.

2. Instytucje obowiązane, ich pracownicy oraz inne osoby wykonujące czynności na rzecz instytucji obowiązanej nie podejmują wobec pracowników oraz innych osób, o których mowa w ust. 1, działań o charakterze represyjnym lub wpływających na pogorszenie ich sytuacji prawnej lub faktycznej, lub polegających na kierowaniu wobec nich gróźb, w szczególności działań negatywnie wpływających na ich warunki pracy lub zatrudnienia.

3. Pracownicy oraz inne osoby wykonujące czynności na rzecz instytucji obowiązanej narażone na działania, o których mowa w ust. 1 i 2, są uprawnieni do zgłoszenia Generalnemu Inspektorowi przypadków takich działań. Przepisy art. 80 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób odbierania zgłoszeń, o których mowa w ust. 3, postępowania ze zgłoszeniami i ich przechowywania, a także informowania o działaniach, jakie mogą być podejmowane po przyjęciu zgłoszenia, mając na względzie konieczność zapewnienia odpowiedniej ochrony, w tym ochrony danych osobowych, osoby dokonującej zgłoszenia.”;

29) w art. 54:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Instytucje obowiązane, ich pracownicy oraz inne osoby działające w imieniu i na rzecz instytucji obowiązanych zachowują w tajemnicy:

1) fakt przekazania Generalnemu Inspektorowi lub innym właściwym organom informacji określonych w rozdziałach 7 i 8;

2) informacje o planowaniu wszczęcia oraz o prowadzeniu analizy dotyczącej prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu.”,

b) w ust. 2:

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) instytucjami kredytowymi i finansowymi w rozumieniu art. 3 pkt 1 i 2 dyrektywy 2015/849 z siedzibą w państwach członkowskich należącymi do tej samej grupy oraz pomiędzy tymi instytucjami a ich oddziałami i jednostkami zależnymi z większościowym udziałem tych instytucji mającymi siedzibę w państwie trzecim, wchodzącymi w skład grupy, pod warunkiem stosowania przez te oddziały i jednostki zależne strategii oraz procedur przyjętych do stosowania w grupie zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 45 dyrektywy 2015/849 oraz pod warunkiem że przyjęte strategie oraz procedury są zgodne z wymogami określonymi w dyrektywie 2015/849;”,

– w pkt 2 i 3 wyrazy „w art. 2 ust. 1 pkt 13–15 i 17” zastępuje się wyrazami „w art. 2 ust. 1 pkt 13–15a i 17”,

– w pkt 4 wyrazy „w art. 2 ust. 1 pkt 1–5, 7–11, 13–15, 17, 24 i 25” zastępuje się wyrazami „w art. 2 ust. 1 pkt 1–5, 7–11, 13–15a, 17, 24 i 25”,

c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Informacje o powzięciu podejrzenia, że określone wartości majątkowe mogą pochodzić z działalności o charakterze przestępczym lub mieć związek z finansowaniem terroryzmu, są przekazywane pomiędzy podmiotami wchodzącymi w skład grupy. Generalny Inspektor może nakazać instytucji obowiązanej wchodzącej w skład grupy zachowanie w tajemnicy faktu powzięcia takiego podejrzenia.”;

30) art. 55 otrzymuje brzmienie:

„Art. 55. Centralny Rejestr Beneficjentów Rzeczywistych, zwany dalej „Rejestrem”, jest prowadzony przy użyciu systemu teleinformatycznego i służy do przetwarzania informacji o beneficjentach rzeczywistych podmiotów wymienionych w art. 58 oraz informacji o osobach, o których mowa w art. 61 ust. 1.”;

31) w art. 57:

a) w ust. 1 wyraz „zgromadzonych” zastępuje się wyrazem „przetwarzanych”,

b) w ust. 2:

– pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) przetwarzanie informacji o beneficjentach rzeczywistych podmiotów wymienionych w art. 58 oraz informacji o osobach, o których mowa w art. 61 ust. 1;”,

– w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu:

„4) nakładanie w drodze decyzji kar pieniężnych, o których mowa w art. 153;

5) podejmowanie działań w celu zapewnienia prawidłowości oraz aktualizacji informacji zawartych w Rejestrze.”,

c) uchyla się ust. 3;

32) w art. 58 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6–13 w brzmieniu:

„6) trusty, których powiernicy lub osoby zajmujące stanowiska równoważne:

a) mają miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

b) nawiązują stosunki gospodarcze lub nabywają nieruchomość na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w imieniu lub na rzecz trustu;

7) spółki partnerskie;

8) europejskie zgrupowania interesów gospodarczych;

9) spółki europejskie;

10) spółdzielnie;

11) spółdzielnie europejskie;

12) stowarzyszenia podlegające wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego;

13) fundacje.”;

33) w art. 59:

a) w pkt 1:

– we wprowadzeniu do wyliczenia wyraz „spółek” zastępuje się wyrazem „podmiotów”,

– lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) nazwę (firmę) lub w przypadku trustu inne dane pozwalające zidentyfikować trust,”,

– lit. c–e otrzymują brzmienie:

„c) siedzibę lub w przypadku trustu miejsce zamieszkania lub siedzibę powiernika trustu lub osoby zajmującej stanowisko równoważne,

d) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym lub w przypadku trustu nazwę właściwego rejestru wraz z numerem, o ile został wpisany do rejestru,

e) NIP, o ile został nadany;”,

b) w pkt 2:

– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„dane identyfikacyjne beneficjenta rzeczywistego podmiotów, o których mowa w art. 58 pkt 1–5 i 7–13:”,

– lit. b otrzymuje brzmienie:

„b) każde posiadane obywatelstwo,”,

c) w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3) dane identyfikacyjne beneficjenta rzeczywistego trustu, o którym mowa w art. 58 pkt 6:

a) imię i nazwisko,

b) każde posiadane obywatelstwo,

c) państwo zamieszkania,

d) numer PESEL albo datę urodzenia – w przypadku osób nieposiadających numeru PESEL,

e) informację o uprawnieniach przysługujących beneficjentowi rzeczywistemu,

f) w przypadku, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 1 lit. b tiret czwarte, informacje o grupie osób, w których głównym interesie powstał lub działa trust.”;

34) w art. 60:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Informacje, o których mowa w art. 59, są zgłaszane do Rejestru w przypadku podmiotów, o których mowa w:

1) art. 58 pkt 1–5 i 7–13, w terminie 7 dni od dnia wpisu tych podmiotów do Krajowego Rejestru Sądowego;

2) art. 58 pkt 6, w terminie 7 dni od dnia:

a) utworzenia trustu,

b) przeniesienia siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez powiernika trustu lub osobę zajmującą równoważne stanowisko,

c) nawiązania stosunków gospodarczych lub nabycia nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w imieniu lub na rzecz trustu, przez powiernika trustu lub osobę zajmującą równoważne stanowisko.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:

„1a. Informacje zgłoszone do Rejestru są aktualizowane w przypadku podmiotów, o których mowa w:

1) art. 58 pkt 1–5 i 7–13, w terminie 7 dni od ich zmiany w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku zmian, dla których skuteczności nie jest wymagany wpis do Krajowego Rejestru Sądowego, w terminie 7 dni od dnia ich dokonania;

2) art. 58 pkt 6, w terminie 7 dni od dnia dokonania ich zmiany.

1b. Powiernik lub osoba zajmująca stanowisko równoważne w podmiocie, o którym mowa w art. 58 pkt 6, są obowiązani do aktualizacji informacji zgłoszonych do Rejestru w okresie utrzymywania przez trust stosunków gospodarczych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w okresie, w którym powiernik lub osoba zajmująca równoważne stanowisko, działając w imieniu lub na rzecz trustu, jest właścicielem lub posiadaczem nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”,

c) w ust. 2 i 3 po wyrazach „ust. 1” dodaje się wyrazy „i 1a”;

35) po art. 60 dodaje się art. 60a w brzmieniu:

„Art. 60a. Beneficjent rzeczywisty jest obowiązany dostarczyć podmiotowi, o którym mowa w art. 58 pkt 1–5 i 7–13, lub powiernikowi, lub osobie zajmującej stanowisko równoważne w podmiocie, o którym mowa w art. 58 pkt 6, wszystkie informacje oraz dokumenty niezbędne do zgłoszenia informacji o beneficjencie rzeczywistym i jej aktualizacji w terminach określonych w art. 60 ust. 1 i 1a.”;

36) w art. 61:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Zgłoszenia do Rejestru dokonuje osoba ustawowo uprawniona do reprezentacji podmiotu wymienionego w art. 58 pkt 1–5 i 7–13 albo powiernik lub osoba zajmująca stanowisko równoważne w podmiocie, o którym mowa w art. 58 pkt 6.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Osoba, o której mowa w ust. 1, dokonując zgłoszenia, podaje:

1) imię i nazwisko;

2) obywatelstwo;

3) państwo zamieszkania;

4) numer PESEL albo datę urodzenia – w przypadku osób nieposiadających numeru PESEL;

5) funkcję uprawniającą do dokonania zgłoszenia.”;

37) po art. 61 dodaje się art. 61a i art. 61b w brzmieniu:

„Art. 61a. 1. Instytucja obowiązana odnotowuje rozbieżności między informacjami zgromadzonymi w Rejestrze a ustalonymi przez nią informacjami o beneficjencie rzeczywistym klienta i podejmuje czynności w celu wyjaśnienia przyczyn tych rozbieżności.

2. W przypadku potwierdzenia odnotowanych rozbieżności instytucja obowiązana przekazuje organowi właściwemu w sprawach Rejestru zweryfikowaną informację o tych rozbieżnościach wraz z uzasadnieniem i dokumentacją dotyczącą odnotowanych rozbieżności.

3. Jednostki współpracujące mogą informować o odnotowanych rozbieżnościach między informacjami zgromadzonymi w Rejestrze a posiadanymi informacjami o beneficjentach rzeczywistych. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. Informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, mogą być przekazywane za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 55.

5. Organ właściwy w sprawach Rejestru po uzyskaniu informacji o rozbieżnościach, o których mowa w ust. 2 lub 3, podejmuje czynności zmierzające do ich wyjaśnienia.

Art. 61b. 1. Organ właściwy w sprawach Rejestru może wszcząć postępowanie w celu wyjaśnienia, czy informacje zgromadzone w Rejestrze są prawidłowe i aktualne. Informację o wszczęciu oraz zakończeniu postępowania zamieszcza się w Rejestrze.

2. Organ właściwy w sprawach Rejestru może wydać decyzję o sprostowaniu danych w Rejestrze. Decyzja zastępuje zgłoszenie informacji, o których mowa w art. 59.

3. Do postępowania w pierwszej instancji w sprawie wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, nie stosuje się przepisów art. 9, art. 11, art. 13, art. 31, art. 61 § 4, art. 73, art. 78 i art. 79 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.”;

38) w art. 63 po wyrazach „art. 59” dodaje się wyrazy „i art. 61 ust. 1a”;

39) art. 64 otrzymuje brzmienie:

„Art 64. Informacje, o których mowa w art. 59 i art. 61 ust. 1a, dotyczące podmiotów, o których mowa w art. 58:

1) pkt 1–5 i 7–13 – są przechowywane przez okres 10 lat, licząc od dnia, w którym dokonano wykreślenia informacji o tych podmiotach z Krajowego Rejestru Sądowego;

2) pkt 6 – są przechowywane przez okres 10 lat, licząc od dnia, w którym ustał obowiązek zgłoszenia danych do Rejestru lub ich aktualizacji.”;

40) uchyla się art. 65;

41) art. 68 otrzymuje brzmienie:

„Art. 68. Domniemywa się, że dane wprowadzone do Rejestru są prawdziwe. Osoba dokonująca zgłoszenia lub aktualizacji informacji, o których mowa w art. 59, i zgłoszenia informacji, o których mowa w art. 61 ust. 1a, ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną zgłoszeniem do Rejestru nieprawdziwych danych, a także niezgłoszeniem w ustawowym terminie danych i zmian danych objętych wpisem do Rejestru, chyba że szkoda nastąpiła wskutek działania siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą osoba dokonująca zgłoszenia informacji o beneficjentach rzeczywistych i ich aktualizacji nie ponosi odpowiedzialności.”;

42) w art. 69 i art. 70 wyrazy „o beneficjentach rzeczywistych” zastępuje się wyrazami „ , o których mowa w art. 59,”;

43) po art. 71 dodaje się art. 71a w brzmieniu:

„Art. 71a. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może wyznaczyć, w drodze rozporządzenia, organ Krajowej Administracji Skarbowej do wykonywania zadań organu właściwego w sprawach Rejestru, określając zakres tych zadań, mając na względzie przygotowanie techniczne i organizacyjne urzędu obsługującego ten organ.”;

44) w art. 72 w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „w art. 2 ust. 1 pkt 11, 13–15 i 18” zastępuje się wyrazami „w art. 2 ust. 1 pkt 11, 13–15a i 18”;

45) w art. 97 uchyla się ust. 8;

46) w art. 98:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Generalny Inspektor przekazuje Sądowi Okręgowemu w Warszawie, w okresach półrocznych, informacje o liczbie wystąpień do instytucji obowiązanych z żądaniem przekazania lub udostępnienia posiadanych informacji lub dokumentów zawierających dane telekomunikacyjne, o których mowa w art. 76 ust. 1 pkt 5.”,

b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. Do informacji przekazywanych na podstawie ust. 2 i 3 przepisu art. 99 ust. 7 nie stosuje się, z wyjątkiem przepisów ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 742).”;

47) w art. 102 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) osób fizycznych dokonujących w imieniu instytucji obowiązanych zawiadomień, o których mowa w art. 74, art. 86 ust. 1, art. 89 ust. 1 i art. 90 ust. 1,”;

48) w art. 104 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:

„4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Generalny Inspektor może odmówić udostępnienia informacji lub dokumentów, o których mowa w ust. 1, w przypadku stwierdzenia, że ich udostępnienie:

1) negatywnie wpłynie na proces analizowania przez Generalnego Inspektora informacji dotyczących wartości majątkowych, co do których powziął podejrzenie, że mogą mieć związek z przestępstwem prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu;

2) naraża na niewspółmierną szkodę osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej;

3) jest nieistotne z punktu widzenia celów, których dotyczy wniosek lub żądanie.

5. Do udostępnienia informacji lub dokumentów, o których mowa w ust. 1, w związku z postępowaniem prowadzonym na podstawie ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego przepisu ust. 4 nie stosuje się.”;

49) w art. 105:

a) w ust. 2 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3) Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej – na warunkach określonych w art. 46 ust. 2a ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej.”,

b) w ust. 5 skreśla się wyrazy „(Dz. U. z 2019 r. poz. 742)”,

c) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Generalny Inspektor może odmówić udostępnienia posiadanych informacji podmiotom, o których mowa w ust. 1–4, jeżeli ich udostępnienie:

1) negatywnie wpłynie na proces analizowania przez Generalnego Inspektora informacji dotyczących wartości majątkowych, co do których powziął podejrzenie, że mogą mieć związek z przestępstwem prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu;

2) naraża na niewspółmierną szkodę osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej;

3) jest nieistotne z punktu widzenia celów, których dotyczy wniosek.”;

50) w art. 111:

a) w ust. 4 wyrazy „może pozyskiwać” zastępuje się wyrazem „pozyskuje”,

b) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Generalny Inspektor udostępnia informacje lub dokumenty na wniosek:

1) jednostki analityki finansowej państwa członkowskiego – niezwłocznie;

2) innych niż określone w pkt 1 jednostek analityki finansowej – w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku.”;

51) w art. 113 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Generalny Inspektor, udostępniając informacje lub dokumenty zagranicznej jednostce analityki finansowej, z zastrzeżeniem art. 114, zezwala na przekazanie udostępnionych informacji lub dokumentów innym organom lub jednostkom analityki finansowej lub na wykorzystanie tych informacji lub dokumentów do celów innych niż określone w art. 110 ust. 2. Generalny Inspektor wskazuje organy lub jednostki analityki finansowej, którym mogą być przekazane udostępnione informacje lub dokumenty, oraz określa cele, do jakich te informacje lub dokumenty mogą być wykorzystane.

2. Generalny Inspektor w przypadku braku zgody zagranicznej jednostki analityki finansowej na przekazanie pozyskanych od niej informacji sądom, jednostkom współpracującym lub innym jednostkom analityki finansowej lub na wykorzystanie takich informacji do celów innych niż wykonywanie swoich zadań występuje do tej jednostki o wyrażenie takiej zgody. Generalny Inspektor przekazuje lub wykorzystuje informacje pozyskane od zagranicznej jednostki analityki finansowej wyłącznie w zakresie i w celach wskazanych przez nią w tej zgodzie.”;

52) w art. 114 w ust. 1:

a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Generalny Inspektor odmawia udostępnienia informacji lub dokumentów zagranicznej jednostce analityki finansowej albo odmawia przekazania informacji lub dokumentów innym organom lub jednostkom analityki finansowej lub odmawia wykorzystania tych informacji lub dokumentów do celów innych niż określone w art. 110 ust. 2, jeżeli:”,

b) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) wniosek tej jednostki o udostępnienie informacji nie dotyczy informacji, o których mowa w art. 110 ust. 1;”;

53) po art. 115 dodaje się art. 115a w brzmieniu:

„Art. 115a. 1. Odpowiednio Generalny Inspektor i KNF w zakresie nadzorowanych instytucji obowiązanych współpracują z właściwymi organami państw członkowskich sprawującymi nadzór lub kontrolę przestrzegania przez podmioty przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu wydanych na podstawie dyrektywy 2015/849, w tym udostępniają i pozyskują informacje od tych organów, oraz stanowią punkty kontaktowe na potrzeby tej współpracy.

2. KNF stanowi punkt kontaktowy dla europejskich urzędów nadzoru w zakresie nadzoru nad przestrzeganiem przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu wydanych na podstawie dyrektywy 2015/849.

3. Generalny Inspektor przekazuje Komisji Europejskiej aktualne dane kontaktowe organów uprawnionych do współpracy z właściwymi organami państw członkowskich sprawującymi nadzór lub kontrolę przestrzegania przez podmioty przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu wydanych na podstawie dyrektywy 2015/849.

4. Do udostępniania i pozyskiwania informacji w ramach współpracy, o której mowa w ust. 1 i 2, przepisu art. 99 ust. 7 nie stosuje się, z wyjątkiem przepisów ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych.”;

54) po art. 116 dodaje się art. 116a w brzmieniu:

„Art. 116a. 1. W celu wykonywania zadań związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu organy, o których mowa w art. 105 ust. 1 i 4 oraz w art. 130 ust. 2 pkt 1 lit. a i b, współpracują oraz wymieniają informacje lub dokumenty z właściwymi organami państw członkowskich. Wymiana informacji lub dokumentów przez organy, o których mowa w art. 105 ust. 1 i 4, następuje zgodnie z przepisami odrębnymi określającymi sposób działania tych organów.

2. Organy, o których mowa w art. 105 ust. 1 i 4 oraz w art. 130 ust. 2 pkt 1 lit. a i b, nie mogą odmówić udostępniania informacji lub dokumentów na potrzeby przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, gdy wniosek właściwego organu państwa członkowskiego:

1) dotyczy realizacji obowiązku podatkowego;

2) dotyczy tajemnicy prawnie chronionej, z wyjątkiem tajemnicy wynikającej z wykonywania zawodów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 14;

3) dotyczy prowadzonego postępowania, z wyjątkiem przypadku, gdy udostępnienie informacji lub dokumentów mogłoby utrudnić prowadzenie tego postępowania;

4) został złożony przez organ, którego zakres zadań lub pozycja nie odpowiada zakresowi zadań lub pozycji organu, do którego ten wniosek został skierowany.

3. Do wymiany informacji lub dokumentów, o których mowa w ust. 1, przepisów dotyczących tajemnic prawnie chronionych nie stosuje się, z wyjątkiem przepisów ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych.”;

55) w art. 120 w ust. 8 skreśla się wyrazy „(Dz. U. z 2020 r. poz. 256 i 695)”;

56) uchyla się rozdział 11;

57) dodaje się rozdział 11a w brzmieniu:

„Rozdział 11a

Działalność na rzecz spółek lub trustów oraz działalność w zakresie walut wirtualnych

Art. 129a. 1. Działalność gospodarcza obejmująca świadczenie usług, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 16, zwana dalej „działalnością na rzecz spółek lub trustów”, jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców i może być wykonywana po uzyskaniu wpisu do rejestru działalności na rzecz spółek lub trustów.

2. Obowiązek uzyskania wpisu do rejestru działalności na rzecz spółek lub trustów nie obejmuje radców prawnych, adwokatów oraz spółek, o których mowa w art. 8 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych i art. 4a ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2020 r. poz. 1651 i 2320).

Art. 129b. 1. Działalność na rzecz spółek lub trustów może być wykonywana przez:

1) osobę fizyczną, która nie została prawomocnie skazana za umyślne przestępstwo przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego, przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, przeciwko wiarygodności dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu i interesom majątkowym w obrocie cywilnoprawnym, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo, o którym mowa w art. 165a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej lub umyślne przestępstwo skarbowe;

2) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, w której wspólnicy, którym powierzono prowadzenie spraw spółki, lub uprawnieni do reprezentacji spółki, lub członkowie organów zarządzających nie zostali prawomocnie skazani za przestępstwo, o którym mowa w pkt 1, lub umyślne przestępstwo skarbowe.

2. Wymóg niekaralności, o którym mowa w ust. 1, stosuje się również do osób kierujących wykonywaniem czynności związanych z prowadzeniem działalności na rzecz spółek lub trustów oraz do beneficjenta rzeczywistego podmiotu prowadzącego taką działalność.

Art. 129c. 1. Osoby fizyczne, o których mowa w art. 129b, są obowiązane posiadać wiedzę lub doświadczenie związane z działalnością na rzecz spółek lub trustów.

2. Warunek, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za spełniony w przypadku:

1) ukończenia szkolenia lub kursu obejmujących prawne lub praktyczne zagadnienia związane z działalnością na rzecz spółek lub trustów lub

2) wykonywania, przez okres co najmniej roku, czynności związanych z działalnością na rzecz spółek lub trustów

– potwierdzonych odpowiednimi dokumentami.

Art. 129d. Organem właściwym w sprawach rejestru działalności na rzecz spółek lub trustów jest minister właściwy do spraw finansów publicznych.

Art. 129e. 1. Do zadań organu właściwego w sprawach rejestru działalności na rzecz spółek lub trustów należy:

1) prowadzenie tego rejestru oraz określanie organizacyjnych warunków i technicznych sposobów jego prowadzenia;

2) przetwarzanie informacji o podmiotach wpisanych do tego rejestru;

3) rozpatrywanie wniosków o wpis do tego rejestru, dokonywanie aktualizacji wpisów oraz wykreślanie podmiotów z tego rejestru;

4) nakładanie kar pieniężnych, o których mowa w art. 153a, na podmioty prowadzące działalność na rzecz spółek lub trustów, które nie dopełniły obowiązku uzyskania wpisu do tego rejestru.

2. Organ właściwy w sprawach rejestru działalności na rzecz spółek lub trustów jest administratorem danych przetwarzanych w tym rejestrze.

Art. 129f. 1. Wpisu do rejestru działalności na rzecz spółek lub trustów dokonuje się na podstawie wniosku przedsiębiorcy wniesionego w formie elektronicznej, zawierającego:

1) imię i nazwisko albo nazwę (firmę);

2) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile taki numer został nadany, oraz NIP;

3) wskazanie usług świadczonych na rzecz spółek lub trustów;

4) kwalifikowany podpis elektroniczny, podpis zaufany albo podpis osobisty składającego wniosek.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się oświadczenie przedsiębiorcy następującej treści: „Oświadczam, że dane zawarte we wniosku są kompletne i zgodne z prawdą. Znane mi są warunki wykonywania działalności na rzecz spółek lub trustów, o której mowa w ustawie z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2020 r. poz. 971, 875, 1086 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 187 i 815). W szczególności oświadczam, że spełnione są warunki, o których mowa w art. 129b i art. 129c wymienionej ustawy.”. Składający oświadczenie zawiera w nim klauzulę następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu uprawnionego do odebrania oświadczenia o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

3. Organ właściwy w sprawach rejestru działalności na rzecz spółek lub trustów dokonuje wpisu do tego rejestru w terminie 14 dni od dnia wpływu wniosku o wpis wraz z oświadczeniem, o którym mowa w ust. 2.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia wzór formularza wniosku o wpis, o którym mowa w ust. 1, na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb składania wniosku o wpis, o którym mowa w ust. 1, mając na uwadze konieczność zapewnienia bezpiecznego i sprawnego składania tego wniosku.

Art. 129g. Organ właściwy w sprawach rejestru działalności na rzecz spółek lub trustów odmawia, w drodze decyzji, dokonania wpisu do tego rejestru, jeżeli:

1) wniosek jest niekompletny i nie został uzupełniony w wyznaczonym terminie;

2) dane zawarte we wniosku są niezgodne ze stanem faktycznym.

Art. 129h. Rejestr działalności na rzecz spółek lub trustów zawiera:

1) numer i datę wpisu do rejestru;

2) imię, nazwisko albo nazwę (firmę);

3) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile został nadany, oraz NIP;

4) wskazanie świadczonych usług, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 16;

5) informacje o zawieszeniu działalności;

6) informacje o zakończeniu działalności na rzecz spółek lub trustów.

Art. 129i. 1. Organ właściwy w sprawach rejestru działalności na rzecz spółek lub trustów prostuje z urzędu wpis do tego rejestru zawierający oczywiste błędy lub omyłki.

2. W przypadku zmiany danych wpisanych do rejestru działalności na rzecz spółek lub trustów podmiot, o którym mowa w art. 129b ust. 1, składa, w terminie 14 dni od dnia zajścia zdarzenia, które spowodowało zmianę tych danych, wniosek o zmianę wpisu w rejestrze.

Art. 129j. Podmiot wpisany do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, wykonujący działalność na rzecz spółek lub trustów, zawiadamia pisemnie organ właściwy w sprawach rejestru działalności na rzecz spółek lub trustów o zawieszeniu wykonywania działalności w terminie 14 dni od dnia zawieszenia jej wykonywania.

Art. 129k. Organ właściwy w sprawach rejestru działalności na rzecz spółek i trustów wykreśla, w drodze decyzji, podmiot wykonujący działalność na rzecz spółek lub trustów z tego rejestru:

1) na wniosek podmiotu;

2) po uzyskaniu informacji o wykreśleniu podmiotu z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo Krajowego Rejestru Sądowego;

3) w przypadku stwierdzenia:

a) niespełniania przez podmiot warunków wymaganych prawem do wykonywania działalności na rzecz spółek lub trustów,

b) że podmiot złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 129f ust. 2, niezgodne ze stanem faktycznym.

Art. 129l. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może wyznaczyć, w drodze rozporządzenia, organ Krajowej Administracji Skarbowej do wykonywania zadań organu właściwego do prowadzenia rejestru działalności na rzecz spółek lub trustów, określając zakres tych zadań, mając na względzie przygotowanie techniczne i organizacyjne urzędu obsługującego ten organ.

Art. 129m. Działalność gospodarcza obejmująca świadczenie usług, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12, zwana dalej „działalnością w zakresie walut wirtualnych”, jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców i może być wykonywana po uzyskaniu wpisu do rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych.

Art. 129n. 1. Działalność w zakresie walut wirtualnych może być wykonywana przez:

1) osobę fizyczną, która nie została prawomocnie skazana za umyślne przestępstwo przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego, przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, przeciwko wiarygodności dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu i interesom majątkowym w obrocie cywilnoprawnym, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo, o którym mowa w art. 165a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej lub umyślne przestępstwo skarbowe;

2) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, w której wspólnicy, którym powierzono prowadzenie spraw spółki, lub uprawnieni do reprezentacji spółki, lub członkowie organów zarządzających nie zostali prawomocnie skazani za przestępstwo, o którym mowa w pkt 1, lub umyślne przestępstwo skarbowe.

2. Wymóg niekaralności, o którym mowa w ust. 1, stosuje się również do osób kierujących wykonywaniem czynności związanych z prowadzeniem działalności w zakresie walut wirtualnych oraz do beneficjenta rzeczywistego podmiotu prowadzącego taką działalność.

Art. 129o. 1. Osoby fizyczne, o których mowa w art. 129n, są obowiązane posiadać wiedzę lub doświadczenie związane z działalnością w zakresie walut wirtualnych.

2. Warunek, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za spełniony w przypadku:

1) ukończenia szkolenia lub kursu obejmujących prawne lub praktyczne zagadnienia związane z działalnością w zakresie walut wirtualnych lub

2) wykonywania, przez okres co najmniej roku, czynności związanych z działalnością w zakresie walut wirtualnych

– potwierdzonych odpowiednimi dokumentami.

Art. 129p. Organem właściwym w sprawach rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych jest minister właściwy do spraw finansów publicznych.

Art. 129q. 1. Do zadań organu właściwego w sprawach rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych należy:

1) prowadzenie tego rejestru oraz określanie organizacyjnych warunków i technicznych sposobów jego prowadzenia;

2) przetwarzanie informacji o podmiotach wpisanych do tego rejestru;

3) rozpatrywanie wniosków o wpis do tego rejestru, dokonywanie aktualizacji wpisów oraz wykreślanie podmiotów z tego rejestru;

4) nakładanie kar pieniężnych, o których mowa w art. 153b, na podmioty prowadzące działalność w zakresie walut wirtualnych, które nie dopełniły obowiązku uzyskania wpisu do tego rejestru.

2. Organ właściwy w sprawach rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych jest administratorem danych przetwarzanych w tym rejestrze.

Art. 129r. 1. Wpisu do rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych dokonuje się na podstawie wniosku przedsiębiorcy wniesionego w formie elektronicznej, zawierającego:

1) imię i nazwisko albo nazwę (firmę);

2) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile taki numer został nadany, oraz NIP;

3) wskazanie świadczonych usług w zakresie walut wirtualnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12;

4) kwalifikowany podpis elektroniczny, podpis zaufany albo podpis osobisty składającego wniosek.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się oświadczenie przedsiębiorcy następującej treści: „Oświadczam, że dane zawarte we wniosku są kompletne i zgodne z prawdą. Znane mi są warunki wykonywania działalności w zakresie walut wirtualnych, o której mowa w ustawie z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2020 r. poz. 971, 875, 1086 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 187 i 815). W szczególności oświadczam, że spełnione są warunki, o których mowa w art. 129n i art. 129o wymienionej ustawy.”. Składający oświadczenie zawiera w nim klauzulę następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu uprawnionego do odebrania oświadczenia o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

3. Organ właściwy w sprawach rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych dokonuje wpisu do tego rejestru w terminie 14 dni od dnia wpływu wniosku o wpis wraz z oświadczeniem, o którym mowa w ust. 2.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia wzór formularza wniosku o wpis, o którym mowa w ust. 1, na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb składania wniosku o wpis, o którym mowa w ust. 1, mając na uwadze konieczność zapewnienia bezpiecznego i sprawnego składania tego wniosku.

Art. 129s. Organ właściwy w sprawach rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych odmawia, w drodze decyzji, dokonania wpisu do tego rejestru, jeżeli:

1) wniosek jest niekompletny i nie został uzupełniony w wyznaczonym terminie;

2) dane zawarte we wniosku są niezgodne ze stanem faktycznym.

Art. 129t. Rejestr działalności w zakresie walut wirtualnych zawiera:

1) numer i datę wpisu do rejestru;

2) imię, nazwisko albo nazwę (firmę);

3) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile został nadany, oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP);

4) wskazanie świadczonych usług, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12;

5) informacje o zawieszeniu działalności;

6) informacje o zakończeniu działalności w zakresie walut wirtualnych.

Art. 129u. 1. Organ właściwy w sprawach rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych prostuje z urzędu wpis do tego rejestru zawierający oczywiste błędy lub omyłki.

2. W przypadku zmiany danych wpisanych do rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych podmiot, o którym mowa w art. 129n, składa, w terminie 14 dni od dnia zajścia zdarzenia, które spowodowało zmianę tych danych, wniosek o zmianę wpisu w tym rejestrze.

Art. 129v. Podmiot wpisany do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, wykonujący działalność w zakresie walut wirtualnych, zawiadamia pisemnie organ właściwy w sprawach rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych o zawieszeniu wykonywania działalności w terminie 14 dni od dnia zawieszenia jej wykonywania.

Art. 129w. Organ właściwy w sprawach rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych wykreśla, w drodze decyzji, podmiot wykonujący działalność w zakresie walut wirtualnych z tego rejestru:

1) na wniosek podmiotu;

2) po uzyskaniu informacji o wykreśleniu podmiotu z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo Krajowego Rejestru Sądowego;

3) w przypadku stwierdzenia:

a) niespełniania przez podmiot warunków wymaganych prawem do wykonywania działalności w zakresie walut wirtualnych,

b) że podmiot złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 129r ust. 2, niezgodne ze stanem faktycznym.

Art. 129x. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może wyznaczyć, w drodze rozporządzenia, organ Krajowej Administracji Skarbowej do wykonywania zadań organu właściwego do prowadzenia rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych, określając zakres tych zadań, mając na względzie przygotowanie techniczne i organizacyjne urzędu obsługującego ten organ.

Art. 129y. Dane, o których mowa w art. 129h i art. 129t, są przechowywane przez okres 5 lat, licząc od dnia, w którym dokonano wykreślenia podmiotu odpowiednio z rejestru działalności na rzecz spółek i trustów albo rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych.

Art. 129z. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.”;

58) w art. 130 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. W podmiotach, o których mowa w ust. 1 i 2, zadania związane bezpośrednio ze sprawowaniem nadzoru lub kontroli mogą być powierzone wyłącznie osobie, która posiada niezbędną wiedzę i kwalifikacje wymagane na stanowisku związanym ze sprawowaniem nadzoru lub kontroli oraz daje rękojmię należytego wykonywania powierzonych obowiązków.”;

59) art. 145 otrzymuje brzmienie:

„Art. 145. 1. Podmioty, o których mowa w art. 130 ust. 1 i 2, mogą przeprowadzać kontrolę przestrzegania przepisów ustawy przez działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jednostki organizacyjne podmiotów z państw członkowskich podlegających obowiązkom wynikającym z przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu wydanych na podstawie dyrektywy 2015/849. W celu zapewnienia przestrzegania przepisów ustawy przez te jednostki organizacyjne organy, o których mowa w art. 115a ust. 1, współpracują oraz wymieniają informacje lub dokumenty z właściwymi organami z państw członkowskich, w których podmioty te mają swoją siedzibę.

2. Organy, o których mowa w art. 115a ust. 1, w celu zapewnienia przestrzegania przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu wydanych na podstawie dyrektywy 2015/849 przez wchodzące w skład grupy jednostki organizacyjne instytucji obowiązanych będące instytucjami kredytowymi i finansowymi w rozumieniu art. 3 pkt 1 i 2 dyrektywy 2015/849, działające na terytorium państw członkowskich, współpracują oraz wymieniają informacje lub dokumenty z właściwymi organami z tych państw członkowskich.

3. Podmioty, o których mowa w art. 130 ust. 1 i 2, są uprawnione do kontrolowania wdrażania procedury grupowej w jednostkach zależnych oraz podmiotach będących instytucjami kredytowymi i finansowymi w rozumieniu art. 3 pkt 1 i 2 dyrektywy 2015/849 wchodzących w skład grupy, dla której jednostką dominującą jest instytucja obowiązana.”;

60) w art. 147:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) wyznaczenia osoby odpowiedzialnej za wykonanie obowiązków określonych w ustawie, o którym mowa w art. 7 i art. 8,”,

b) w pkt 13 dodaje się przecinek oraz dodaje się pkt 14–17 w brzmieniu:

„14) zachowania w tajemnicy informacji o planowanym wszczęciu oraz o prowadzeniu analiz dotyczących prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, o którym mowa w art. 54 ust. 1,

15) wykonania zaleceń pokontrolnych wydanych przez Generalnego Inspektora,

16) uzyskania zezwolenia na utworzenie oddziału lub przedstawicielstwa w państwie trzecim wysokiego ryzyka, zidentyfikowanym przez Komisję Europejską w akcie delegowanym przyjętym na podstawie art. 9 dyrektywy 2015/849, o którym mowa w art. 44b ust. 1,

17) zastosowania się do decyzji Generalnego Inspektora albo KNF, o której mowa w art. 44b ust. 4 i 5 oraz art. 44c ust. 1”;

61) w art. 152:

a) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) ogranicza się terminowo lub bezterminowo zakres publikowanej informacji, w szczególności w zakresie danych osobowych.”,

b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Informacje, o których mowa w ust. 1, usuwa się z Biuletynu Informacji Publicznej po upływie 5 lat od dnia ich opublikowania, z tym że informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1, usuwa się z chwilą, gdy ich publikacja przestała być niezbędna, jednak nie później niż po upływie roku od dnia ich opublikowania.”;

62) w art. 153:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Podmioty wymienione w art. 58 pkt 1–5 i 7–13 lub powiernik, lub osoba zajmująca stanowisko równoważne w podmiocie, o którym mowa w art. 58 pkt 6, które nie dopełniły obowiązku zgłoszenia lub aktualizacji informacji, o których mowa w art. 59, w terminie wskazanym w ustawie lub podały informacje niezgodne ze stanem faktycznym, podlegają karze pieniężnej do wysokości 1 000 000 zł.”,

b) uchyla się ust. 2,

c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Beneficjent rzeczywisty, który nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 60a, wskutek czego podmiot wymieniony w art. 58 pkt 1–5 i 7–13 lub powiernik, lub osoba zajmująca stanowisko równoważne w podmiocie, o którym mowa w art. 58 pkt 6, nie dokonały zgłoszenia lub aktualizacji informacji, o których mowa w art. 59, w terminie wskazanym w ustawie lub podały informacje niezgodne ze stanem faktycznym, podlega karze pieniężnej do wysokości 50 000 zł.”;

63) po art. 153 dodaje się art. 153a i art. 153b w brzmieniu:

„Art. 153a. Podmiot prowadzący działalność na rzecz spółek lub trustów, który wykonuje tę działalność bez uzyskania wpisu do rejestru działalności na rzecz spółek lub trustów, podlega karze pieniężnej do wysokości 100 000 zł.

Art. 153b. Podmiot prowadzący działalność w zakresie walut wirtualnych, który wykonuje tę działalność bez uzyskania wpisu do rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych, podlega karze pieniężnej do wysokości 100 000 zł.”.

Art. 2. [Ustawa o gospodarce nieruchomościami]

W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1990 oraz z 2021 r. poz. 11 i 234) wprowadza się następujące zmiany:

1) po art. 180 dodaje się art. 180a w brzmieniu:

„Art. 180a. 1. Działalność w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami może być wykonywana przez:

1) osobę fizyczną, która nie została prawomocnie skazana za umyślne przestępstwo przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego, przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, przeciwko wiarygodności dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu i interesom majątkowym w obrocie cywilnoprawnym, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo, o którym mowa w art. 165a Kodeksu karnego, przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej lub umyślne przestępstwo skarbowe;

2) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, w której wspólnicy, którym powierzono prowadzenie spraw spółki, lub uprawnieni do reprezentacji spółki, lub członkowie organów zarządzających nie zostali prawomocnie skazani za przestępstwo, o którym mowa w pkt 1, lub umyślne przestępstwo skarbowe.

2. Wymóg niekaralności, o którym mowa w ust. 1, stosuje się również do osób kierujących wykonywaniem czynności związanych z prowadzeniem działalności w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami oraz do beneficjenta rzeczywistego w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2020 r. poz. 971, 875, 1086 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 187 i 815) podmiotu prowadzącego taką działalność.”;

2) po art. 198e dodaje się art. 198f w brzmieniu:

„Art. 198f. Kto prowadzi działalność gospodarczą z zakresu pośrednictwa w obrocie nieruchomościami z naruszeniem warunku, o którym mowa w art. 180a, podlega karze pieniężnej w wysokości od dwukrotnego do pięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym rok, w którym stwierdzono naruszenie, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepisy art. 198c ust. 2–8 stosuje się odpowiednio.”.

Art. 3. [Prawo bankowe]

W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1896, 2320 i 2419 oraz z 2021 r. poz. 432 i 680) art. 105b otrzymuje brzmienie:

„Art. 105b. Podmioty, o których mowa w art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. a–h, k–ł, p, s oraz v, w granicach uprawnień wynikających z tych przepisów, gmina po uzyskaniu informacji, o której mowa w art. 111c, z której wynika, że posiadacz rachunku zmarł, oraz Generalny Inspektor Informacji Finansowej, w granicach uprawnień wynikających z przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, są uprawnione do uzyskania zbiorczej informacji, o której mowa w art. 92ba ust. 1, w dowolnym banku.”.

Art. 4. [Prawo dewizowe]

W ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. – Prawo dewizowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1708) art. 12 otrzymuje brzmienie:

„Art. 12. 1. Działalność kantorowa może być wykonywana przez:

1) osobę fizyczną, która nie została prawomocnie skazana za przestępstwo skarbowe albo za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej;

2) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, w której wspólnicy, którym powierzono prowadzenie spraw spółki, lub uprawnieni do reprezentacji spółki, lub członkowie organów zarządzających nie zostali prawomocnie skazani za przestępstwo, o którym mowa w pkt 1, lub umyślne przestępstwo skarbowe.

2. Wymóg niekaralności, o którym mowa w ust. 1, stosuje się również do osób kierujących wykonywaniem czynności związanych z prowadzeniem działalności kantorowej oraz do beneficjenta rzeczywistego w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2020 r. poz. 971, 875, 1086 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 187 i 815) podmiotu prowadzącego taką działalność.”.

Art. 5. [Ustawa o nadzorze nad rynkiem finansowym]

W ustawie z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 2059 oraz z 2021 r. poz. 680) po art. 17d dodaje się art. 17e i art. 17f w brzmieniu:

„Art. 17e. 1. Komisja współpracuje z właściwymi organami nadzoru nad rynkiem finansowym oraz z jednostkami analityki finansowej z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w zakresie niezbędnym do realizacji celów określonych w przepisach o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

2. Komisja udostępnia na wniosek lub z urzędu podmiotom określonym w ust. 1 oraz pozyskuje od tych podmiotów informacje lub dokumenty związane z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy lub finansowaniu terroryzmu.

3. Udostępnianie i pozyskiwanie informacji lub dokumentów, o których mowa w ust. 2, następuje w celu ich wykorzystania przez Komisję, właściwe organy nadzoru nad rynkiem finansowym oraz jednostki analityki finansowej do wykonywania zadań określonych w art. 57a ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającej rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz. Urz. UE L 141 z 05.06.2015, str. 73, z późn. zm.4) ).

Art. 17f. 1. Komisja współpracuje z właściwymi organami nadzoru nad rynkiem finansowym oraz z właściwymi jednostkami analityki finansowej z państw niebędących państwami członkowskimi Unii Europejskiej lub państwami członkowskimi Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w zakresie niezbędnym do realizacji celów określonych w przepisach o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

2. Komisja udostępnia posiadane informacje lub dokumenty związane z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy lub finansowaniu terroryzmu podmiotom określonym w ust. 1 na zasadzie wzajemności.

3. Udostępnienie informacji lub dokumentów, o których mowa w ust. 2, następuje w celu ich wykorzystania przez właściwe organy nadzoru nad rynkiem finansowym oraz jednostki analityki finansowej z państw niebędących państwami członkowskimi Unii Europejskiej lub państwami członkowskimi Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym do wykonywania zadań związanych z zapobieganiem wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu.”.

Art. 6. [Ustawa o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych]

W ustawie z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1643 i 1639 oraz z 2021 r. poz. 432) w art. 9fa ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Podmioty, o których mowa w art. 9f ust. 1 pkt 4, 12–16 oraz 20–23, w granicach uprawnień wynikających z tych przepisów, gmina po uzyskaniu informacji, o której mowa w art. 13c, z której wynika, że członek kasy zmarł, oraz Generalny Inspektor Informacji Finansowej, w granicach uprawnień wynikających z przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, są uprawnione do uzyskania zbiorczej informacji, o której mowa w art. 13d ust. 1, w dowolnej kasie.”.

Art. 7. [Ustawa o grach hazardowych]

W ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2094 oraz z 2021 r. poz. 802) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Osoby fizyczne będące wspólnikami (akcjonariuszami) spółki prowadzącej działalność w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1–3, reprezentujące co najmniej 10% kapitału zakładowego, oraz członkowie zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej lub prokurenci, lub beneficjenci rzeczywiści w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2020 r. poz. 971, 875, 1086 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 187 i 815) takiej spółki powinni posiadać nienaganną opinię, w szczególności nie mogą być osobami skazanymi za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej.”.

Art. 8. [Ustawa o działaniach antyterrorystycznych]

W ustawie z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 796 oraz z 2021 r. poz. 464) w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W celu realizacji zadania, o którym mowa w art. 3 ust. 1, Szef ABW koordynuje czynności analityczno-informacyjne podejmowane przez służby specjalne, o których mowa w art. 11 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, oraz wymianę informacji przekazywanych przez Policję, Straż Graniczną, Straż Marszałkowską, Służbę Ochrony Państwa, Państwową Straż Pożarną, Generalnego Inspektora Informacji Finansowej, Krajową Administrację Skarbową, Żandarmerię Wojskową i Rządowe Centrum Bezpieczeństwa, dotyczących zdarzeń o charakterze terrorystycznym oraz danych o osobach, o których mowa w art. 6 ust. 1, przez ich gromadzenie, przetwarzanie i analizowanie.”.

Art. 9. [Ustawa o Krajowej Administracji Skarbowej]

W ustawie z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 422, 464, 694 i 802) w art. 46 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Administrator zbioru danych, o którym mowa w ust. 2, udostępnia organom KAS w drodze teletransmisji informacje zgromadzone w zbiorze danych bez konieczności składania każdorazowo pisemnych wniosków o udostępnienie danych, jeżeli organ KAS będący odbiorcą informacji spełnia łącznie następujące warunki:

1) posiada urządzenia umożliwiające odnotowanie w systemie, kto, kiedy, w jakim celu oraz jakie dane uzyskał;

2) posiada zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające wykorzystanie danych niezgodnie z celem ich uzyskania;

3) specyfika lub zakres wykonywanych zadań uzasadnia takie udostępnienie.”.

Art. 10. [Rejestry]

Tworzy się:

1) rejestr działalności na rzecz spółek lub trustów;

2) rejestr działalności w zakresie walut wirtualnych.

Art. 11. [Publikacja informacji]

Informacje, o których mowa w art. 14 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, zamieszcza się po raz pierwszy w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, za rok 2021.

Art. 12. [Termin przekazania informacji do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej]

Pierwszym rokiem kalendarzowym, za który podmioty, o których mowa w art. 130 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, przekazują do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej posiadane informacje, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 16 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jest rok 2021.

Art. 13. [Przekazanie sprawozdania Komisji Europejskiej]

Generalny Inspektor Informacji Finansowej przekazuje Komisji Europejskiej po raz pierwszy sprawozdanie, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, sporządzone za rok 2020.

Art. 14. [Termin przekazania krajowej oceny ryzyka prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu]

Generalny Inspektor Informacji Finansowej przekazuje krajową ocenę ryzyka prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu Komisji Europejskiej, państwom członkowskim oraz europejskim urzędom nadzoru, po akceptacji, o której mowa w art. 30 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 15. [Pierwszy rok kalendarzowy]

Pierwszym rokiem kalendarzowym, o którym mowa w art. 35 ust. 2 pkt 3 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jest rok 2021.

Art. 16. [Termin zgłoszenia informacji o beneficjentach rzeczywistych]

Podmioty, o których mowa w art. 58 pkt 7–13 ustawy zmienianej w art. 1, oraz powiernik lub osoba zajmująca stanowisko równoważne w podmiocie, o którym mowa w art. 58 pkt 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, zgłaszają informacje o beneficjentach rzeczywistych do Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie art. 1 pkt 32.

Art. 17. [Obowiązek zgłoszenia obywatelstwa do Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych]

W przypadku gdy beneficjent rzeczywisty lub członek organu, lub wspólnik uprawniony do reprezentowania spółek, o których mowa w art. 58 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, posiada obywatelstwo, które nie zostało zgłoszone do Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych, właściwa spółka zgłasza taką informację do tego Rejestru w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie art. 1 pkt 33.

Art. 18. [Obowiązek dostosowania działalności nierejestrowanej]

Przedsiębiorcy, którzy w dniu wejścia w życie art. 1 pkt 57, wykonują działalność, która nie wymagała przed dniem wejścia w życie art. 1 pkt 57 uzyskania wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 129a albo art. 129m ustawy zmienianej w art. 1, są obowiązani dostosować swoją działalność do wymogów określonych w art. 129a–129c ustawy zmienianej w art. 1 albo do wymogów określonych w art. 129m–129o ustawy zmienianej w art. 1 w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie art. 1 pkt 57.

Art. 19. [Obowiązek dostosowania działalności]

Przedsiębiorcy, którzy w dniu wejścia w życie art. 2 prowadzą działalność w zakresie określonym w art. 179a ustawy zmienianej w art. 2, są obowiązani dostosować swoją działalność do wymogów określonych w art. 180a ustawy zmienianej w art. 2 w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie art. 2.

Art. 20. [Obowiązek dostosowania działalności]

Przedsiębiorcy, którzy w dniu wejścia w życie art. 4 prowadzą działalność w zakresie określonym w art. 11 ustawy zmienianej w art. 4, są obowiązani dostosować swoją działalność do wymogów określonych w art. 12 ustawy zmienianej w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie art. 4.

Art. 21. [Obowiązek dostosowania działalności]

Przedsiębiorcy, którzy w dniu wejścia w życie art. 7 prowadzą działalność w zakresie określonym w art. 6 ust. 1–3 ustawy zmienianej w art. 7, są obowiązani dostosować swoją działalność do wymogów określonych w art. 12 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 7, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie art. 7.

Art. 22. [Dotychczasowe umowy o prowadzenie anonimowych skrytek sejfowych]

Obowiązujące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy umowy o prowadzenie anonimowych skrytek sejfowych wygasają z mocy prawa po upływie 9 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 23. [Dotychczasowe przepisy]

Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 46 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 9 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 46 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 9, jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 24. [Limit wydatków budżetu państwa]

1. W latach 2021–2030 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będących skutkiem finansowym ustawy wynosi 6220 tys. zł, w tym w:

1) 2021 r. – 1903 tys. zł;

2) 2022 r. – 2327 tys. zł;

3) 2023 r. – 323 tys. zł;

4) 2024 r. – 221 tys. zł;

5) 2025 r. – 226 tys. zł;

6) 2026 r. – 232 tys. zł;

7) 2027 r. – 238 tys. zł;

8) 2028 r. – 244 tys. zł;

9) 2029 r. – 250 tys. zł;

10) 2030 r. – 256 tys. zł.

2. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczeniem przyjętego na dany rok budżetowy limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, stosuje się mechanizm korygujący polegający na ograniczeniu wydatków na koszty związane z obsługą Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych.

3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw finansów publicznych.

Art. 25. [Wejście w życie]

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

1) art. 1 pkt 4 lit. a tiret pierwsze, trzecie i czwarte, pkt 29 lit. b tiret drugie i trzecie, pkt 44 i 50–54, które wchodzą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia;

2) art. 1 pkt 2, pkt 10, pkt 11 lit. a i b, pkt 12–28, pkt 29 lit. a i b tiret pierwsze, pkt 32–39, 41 i 56–63 oraz art. 2, art. 4, art. 5, art. 7, art. 10 i art. 16–21, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda


1) Niniejsza ustawa:

1) w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/843 z dnia 30 maja 2018 r. zmieniającą dyrektywę (UE) 2015/849 w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu oraz zmieniającą dyrektywy 2009/138/WE i 2013/36/UE (Dz. Urz. UE L 156 z 19.06.2018, str. 43);

2) uzupełnia wdrożenie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającej rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz. Urz. UE L 141 z 05.06.2015, str. 73, Dz. Urz. UE L 156 z 19.06.2018, str. 43 oraz Dz. Urz. UE L 334 z 27.12.2019, str. 155).

2) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, ustawę z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe, ustawę z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym, ustawę z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, ustawę z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, ustawę z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych oraz ustawę z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej.

3) Zmiany wymienionej dyrektywy zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 330 z 15.11.2014, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 334 z 21.11.2014, str. 86.

4) Zmiany wymienionej dyrektywy zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 156 z 19.06.2018, str. 43 oraz Dz. Urz. UE L 334 z 27.12.2019, str. 155.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA