Dziennik Ustaw - rok 2021 poz. 770

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 17 października 2017 r. w Warszawie została podpisana Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Turcji o zabezpieczeniu społecznym, w następującym brzmieniu:

UMOWA

MIĘDZY

RZECZĄPOSPOLITĄ POLSKĄ

A

REPUBLIKĄ TURCJI

O ZABEZPIECZENIU SPOŁECZNYM

RZECZPOSPOLITA POLSKA I REPUBLIKA TURCJI, (zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”) kierując się wolą uregulowania wzajemnych stosunków w dziedzinie zabezpieczenia społecznego uzgodniły, co następuje:

1. W niniejszej Umowie poniższe pojęcia oznaczają:

(1) „ustawodawstwo” – ustawy i inne przepisy prawne dotyczące zabezpieczenia społecznego, o których mowa w artykule 2 niniejszej Umowy;

(2) „władza właściwa”:

1) w Republice Turcji – ministerstwo pracy i zabezpieczenia społecznego,

2) w Rzeczypospolitej Polskiej – ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego;

(3) „instytucja właściwa” – instytucję odpowiedzialną za stosowanie ustawodawstwa;

(4) „instytucja łącznikowa” – instytucję zapewniającą koordynację i wymianę informacji między instytucjami każdej z Umawiających się Stron, uczestniczącą w stosowaniu niniejszej Umowy, jak również w informowaniu zainteresowanych odnośnie praw i obowiązków z niej wynikających;

(5) „zamieszkanie” – miejsce stałego pobytu;

(6) „pobyt” – miejsce czasowego pobytu;

(7) „świadczenia” – emerytury, renty i inne świadczenia pieniężne przewidziane przez ustawodawstwo Umawiającej się Strony, w tym wszelkie dodatki i podwyżki dotyczące tych emerytur, rent i innych świadczeń pieniężnych;

(8) „okres ubezpieczenia” – okresy składkowe, okresy zatrudnienia lub pracy na własny rachunek oraz okresy z nimi zrównane, zgodnie z ustawodawstwem Umawiającej się Strony;

(9) „ubezpieczony” – osobę, która jest lub była ubezpieczona zgodnie z ustawodawstwem;

(10) „członek rodziny” – osobę określaną jako członek rodziny przez ustawodawstwo stosowane przez instytucję właściwą.

2. Inne pojęcia nie zdefiniowane w niniejszej Umowie mają znaczenie, jakie im nadało ustawodawstwo każdej z Umawiających się Stron.

1. Niniejszą Umowę stosuje się do ustawodawstwa dotyczącego:

(1) w odniesieniu do Republiki Turcji:

1) ubezpieczeń z tytułu inwalidztwa, starości, śmierci, wypadków przy pracy i chorób zawodowych, bezrobocia oraz, w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, ubezpieczeń z tytułu choroby i macierzyństwa dla osób zatrudnionych przez jednego lub więcej pracodawców na podstawie stosunku pracy,

2) ubezpieczeń z tytułu inwalidztwa, starości, śmierci, wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz, w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, ubezpieczeń z tytułu choroby i macierzyństwa dla osób pracujących na własny rachunek, nie związanych umową o pracę,

3) ubezpieczeń z tytułu inwalidztwa, starości, śmierci oraz, w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, ubezpieczeń z tytułu choroby i macierzyństwa dla urzędników państwowych,

4) ubezpieczeń z tytułu inwalidztwa, starości, śmierci, wypadków przy pracy i chorób zawodowych, bezrobocia oraz, w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, ubezpieczeń z tytułu choroby i macierzyństwa dla osób pracujących w funduszach, określonych przepisami przejściowymi artykułu 20 ustawy o ubezpieczeniu społecznym nr 506;

(2) w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązkowego ubezpieczenia i następujących świadczeń z zabezpieczenia społecznego:

1) zasiłków dla bezrobotnych,

2) świadczeń rodzinnych, oprócz jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia dziecka;

oraz z ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia społecznego rolników:

3) świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa,

4) emerytur, rent z tytułu niezdolności do pracy oraz rent rodzinnych,

5) świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych,

6) zasiłków pogrzebowych.

2. Niniejszą Umowę stosuje się również do ustawodawstwa, które zmienia, uzupełnia lub kodyfikuje ustawodawstwo wymienione w ustępie 1.

Niniejszą Umowę stosuje się do:

(1) osób, które podlegają lub podlegały ustawodawstwu jednej lub każdej z Umawiających się Stron;

(2) członków rodziny lub innych osób, w takim zakresie, w jakim ich prawa pochodzą od praw osób, o których mowa w punkcie 1

Jeżeli niniejsza Umowa nie stanowi inaczej, osoby, o których mowa w artykule 3, które zamieszkują na terytorium Umawiającej się Strony, podlegają ustawodawstwu tej Umawiającej się Strony i są uprawnione do świadczeń przewidzianych przez to ustawodawstwo na równi z obywatelami tej Umawiającej się Strony.

1. Jeżeli niniejsza Umowa nie stanowi inaczej, świadczenia nabyte zgodnie z ustawodawstwem jednej Umawiającej się Strony, nie mogą być zmniejszane, zmieniane, zawieszane ani wstrzymywane z tego powodu, że osoba uprawniona zamieszkuje na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

2. Postanowień ustępu 1 nie stosuje się:

(1) w Republice Turcji do zasiłków dla bezrobotnych;

(2) w Rzeczypospolitej Polskiej do zasiłków dla bezrobotnych, świadczeń rodzinnych, oraz świadczeń przyznawanych w szczególnym trybie lub w drodze wyjątku.

Jeżeli niniejsza Umowa nie stanowi inaczej:

(1) pracownik zatrudniony na terytorium Umawiającej się Strony podlega, w odniesieniu do tego zatrudnienia, wyłącznie ustawodawstwu tej Umawiającej się Strony;

(2) osoba pracująca na własny rachunek na terytorium Umawiającej się Strony podlega wyłącznie ustawodawstwu tej Umawiającej się Strony, nawet jeżeli zamieszkuje na terytorium drugiej Umawiającej się Strony;

(3) urzędnicy państwowi i osoby z nimi zrównane każdej z Umawiającej się Stron podlegają ustawodawstwu tej Umawiającej się Strony, której administracja ich zatrudnia.

1. W odniesieniu do zasad określonych w artykule 6 ustanawia się następujące zasady szczególne:

(1) pracownik zatrudniony przez pracodawcę, którego siedziba znajduje się na terytorium jednej Umawiającej się Strony, delegowany przez tego pracodawcę na terytorium drugiej Umawiającej się Strony w celu wykonywania pracy o charakterze przejściowym na rzecz tego pracodawcy, podlega ustawodawstwu pierwszej Umawiającej się Strony przez okres delegowania, nie dłużej jednak niż 24 miesiące. Okres ten może zostać przedłużony do 60 miesięcy, po uprzednim wyrażeniu zgody przez władzę właściwą drugiej Umawiającej się Strony lub instytucję upoważnioną przez tę władzę;

(2) osoba pracująca na własny rachunek na terytorium jednej Umawiającej się Strony, która przenosi się na terytorium drugiej Umawiającej się Strony w celu czasowego wykonywania swojej pracy, nadal podlega ustawodawstwu pierwszej Umawiającej się Strony przez okres wykonywania tej pracy, nie dłużej jednak niż 24 miesiące;

(3) pracownik wchodzący w skład podróżującego personelu przedsiębiorstwa dokonującego na własny lub na cudzy rachunek międzynarodowych przewozów osób lub towarów koleją, drogą lądową, powietrzną lub rzeczną, podlega ustawodawstwu tej Umawiającej się Strony, na której terytorium ma siedzibę przedsiębiorstwo;

(4) pracownik wykonujący pracę na pokładzie statku podlega ustawodawstwu tej Umawiającej się Strony, pod której banderą statek pływa; jeżeli jednak ten pracownik jest wynagradzany za tę pracę przez przedsiębiorstwo lub osobę mającą siedzibę na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, podlega ustawodawstwu tej Umawiającej się Strony, jeżeli zamieszkuje na jej terytorium;

(5) członkowie personelu misji dyplomatycznych oraz urzędów konsularnych podlegają postanowieniom Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z dnia 18 kwietnia 1961 roku oraz Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z dnia 24 kwietnia 1963 roku;

(6) członkowie personelu administracyjnego, technicznego oraz pomocniczego misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych każdej z Umawiających się Stron delegowani na terytorium drugiej Umawiającej się Strony podlegają ustawodawstwu Umawiającej się Strony delegującej.

2. Władze właściwe Umawiających się Stron lub instytucje przez nie wyznaczone mogą, za obopólną zgodą, ustanowić inne wyjątki lub zmienić te, które zostały przewidziane w ustępie 1.

1. Okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z ustawodawstwem jednej z Umawiających się Stron, są uwzględniane, jeżeli jest to niezbędne, przy ustalaniu prawa do zasiłków dla bezrobotnych zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony, jeżeli osoba zainteresowana posiada okresy ubezpieczenia przebyte bezpośrednio przed utratą pracy zgodnie z ustawodawstwem tej Umawiającej się Strony.

2. Okres otrzymywania zasiłku podlega skróceniu o okres, w którym bezrobotny otrzymywał zasiłek dla bezrobotnych na terytorium drugiej Umawiającej się Strony w okresie ostatnich 12 miesięcy przed dniem złożenia wniosku o zasiłek.

3. Wysokość, okres i sposób wypłaty zasiłku ustala się zgodnie z ustawodawstwem stosowanym przez instytucję właściwą.

1. Prawo do świadczeń rodzinnych zgodnie z niniejszą Umową, ustalają i wypłacają instytucje właściwe każdej z Umawiających się Stron zgodnie ze stosowanym przez nie ustawodawstwem.

2. Jeżeli prawo do świadczeń rodzinnych przysługuje zgodnie z ustawodawstwem obu Umawiających się Stron, są one wypłacane tylko przez instytucję właściwą tej Umawiającej się Strony, na której terytorium osoba uprawniona do tych świadczeń wraz z dziećmi zamieszkuje.

Jeżeli ustawodawstwo jednej Umawiającej się Strony uzależnia nabycie, zachowanie lub przywrócenie prawa do świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa od przebycia okresów ubezpieczenia, to instytucja właściwa tej Umawiającej się Strony uwzględnia, w niezbędnym zakresie, okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony, tak jakby były okresami ubezpieczenia przebytymi zgodnie ze stosowanym przez nią ustawodawstwem, jeżeli okresy te się nie pokrywają.

1. Świadczenia z tytułu choroby i macierzyństwa są wypłacane bezpośrednio przez instytucję właściwą tej Umawiającej się Strony, której ustawodawstwu podlegał ubezpieczony w chwili nabycia prawa do tych świadczeń nawet, jeżeli ubezpieczony przebywa na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

2. Świadczenia z tytułu choroby i macierzyństwa są wypłacane bezpośrednio osobie uprawnionej przez instytucję właściwą, zgodnie z artykułem 25 niniejszej Umowy.

1. Jeżeli ustawodawstwo jednej z Umawiających się Stron uzależnia nabycie, zachowanie lub przywrócenie prawa do emerytury lub renty od przebycia określonego okresu ubezpieczenia, instytucja właściwa tej Umawiającej się Strony uwzględnia, jeżeli to konieczne, okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony tak, jakby zostały przebyte zgodnie ze stosowanym przez nią ustawodawstwem, pod warunkiem że okresy te się nie pokrywają.

2. Jeżeli ustawodawstwo jednej z Umawiających się Stron uzależnia nabycie prawa do emerytury lub renty od przebycia określonego okresu ubezpieczenia w zawodzie objętym ubezpieczeniem w systemie specjalnym lub od wykonywania określonego zatrudnienia, to okresy ubezpieczenia przebyte w tym zawodzie lub w tym zatrudnieniu zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony są uwzględniane przy ustalaniu prawa do tych świadczeń.

3. Jeżeli po uwzględnieniu okresów, o których mowa w ustępie 1, ubezpieczony nie nabywa prawa do emerytury lub renty, instytucja właściwa Umawiającej się Strony uwzględnia okres ubezpieczenia przebyty w państwie trzecim, z którym obie Umawiające się Strony są związane umową przewidującą sumowanie okresów ubezpieczenia.

1. Jeżeli okres ubezpieczenia, przebyty zgodnie z ustawodawstwem jednej Umawiającej się Strony jest krótszy niż 12 miesięcy i na jego podstawie nie powstaje prawo do świadczenia, instytucja właściwa tej Umawiającej się Strony nie jest zobowiązana do przyznania świadczenia za ten okres.

2. Nie naruszając postanowień ustępu 1, okresy ubezpieczenia krótsze niż 12 miesięcy, przebyte zgodnie z ustawodawstwem każdej z Umawiających się Stron, są uwzględniane przez instytucję właściwą tej Umawiającej się Strony, w której po zsumowaniu tych okresów powstanie prawo do świadczenia.

1. Jeżeli zgodnie z ustawodawstwem Umawiającej się Strony prawo do emerytury lub renty powstaje bez uwzględnienia okresów ubezpieczenia przebytych zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony, to instytucja właściwa ustala prawo do emerytury lub renty i oblicza jej wysokość tylko na podstawie okresów ubezpieczenia przebytych zgodnie z ustawodawstwem pierwszej Umawiającej się Strony, chyba że wysokość emerytury lub renty obliczonej zgodnie z postanowieniami ustępu 2 będzie korzystniejsza dla osoby uprawnionej.

2. Jeżeli zgodnie z ustawodawstwem Umawiającej się Strony prawo do emerytury lub renty powstaje po zastosowaniu postanowień artykułu 12 niniejszej Umowy, to instytucja właściwa;

(1) ustala teoretyczną kwotę emerytury lub renty, jaka przysługiwałaby w przypadku, gdyby wszystkie okresy ubezpieczenia zostały przebyte zgodnie z ustawodawstwem, które stosuje;

(2) na podstawie teoretycznej kwoty emerytury lub renty, o której mowa w punkcie 1, ustala rzeczywistą kwotę emerytury lub renty w oparciu o proporcję okresów ubezpieczenia przebytych zgodnie z ustawodawstwem, które stosuje, do sumy wszystkich okresów ubezpieczenia przebytych zgodnie z ustawodawstwem obu Umawiających się Stron i, jeżeli było to konieczne, zgodnie z ustawodawstwem państwa trzeciego.

3. Jeżeli ustawodawstwo jednej z Umawiających się Stron uzależnia przyznanie emerytury lub renty od warunku podlegania pracownika lub osoby pracującej na własny rachunek temu ustawodawstwu w momencie, w którym miało miejsce zdarzenie powodujące nabycie prawa do emerytury lub renty, warunek ten uważa się za spełniony, jeżeli pracownik lub osoba pracująca na własny rachunek podlegały w tym momencie ubezpieczeniu, zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony.

4. Przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury lub renty instytucja właściwa każdej z Umawiających się Stron uwzględnia wyłącznie uzyskane wynagrodzenie oraz odprowadzone składki zgodnie ze stosowanym przez nią ustawodawstwem.

1. Prawo do świadczeń z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej ustala się zgodnie z ustawodawstwem, które miało zastosowanie w chwili zaistnienia wypadku albo w czasie wykonywania pracy, w wyniku której powstała choroba zawodowa.

2. W przypadku świadczeń z tytułu czasowej niezdolności do pracy stosuje się odpowiednio artykuł 11 niniejszej Umowy.

1. Jeżeli przyznanie świadczeń z tytułu choroby zawodowej zgodnie z ustawodawstwem jednej Umawiającej się Strony jest uzależnione od stwierdzenia choroby zawodowej po raz pierwszy na terytorium tej Umawiającej się Strony, warunek ten uważa się za spełniony, nawet jeżeli choroba ta została stwierdzona po raz pierwszy na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

2. Jeżeli prawo do świadczeń z tytułu choroby zawodowej zgodnie z ustawodawstwem jednej Umawiającej się Strony jest uzależnione od określonego czasu wykonywania pracy, która chorobę spowodowała, instytucja właściwa tej Umawiającej się Strony uwzględnia także okres wykonywania tego samego rodzaju pracy zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony.

3. Jeżeli praca powodująca powstanie choroby zawodowej była wykonywana na terytoriach obu Umawiających się Stron świadczenia z tytułu tej choroby są przyznawane wyłącznie zgodnie z ustawodawstwem tej Umawiającej się Strony, na której terytorium praca ta była wykonywana ostatnio, jeżeli ubezpieczony spełnia warunki przewidziane w tym ustawodawstwie. Jeżeli zgodnie z tym ustawodawstwem nie posiada on prawa do świadczeń, prawo do świadczeń ustala się zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony.

1. Jeżeli prawo do świadczeń z tytułu choroby zawodowej powstało zgodnie z ustawodawstwem jednej Umawiającej się Strony, instytucja właściwa tej Umawiającej się Strony ponosi odpowiedzialność za wypłatę świadczenia z tytułu pogłębienia się choroby zawodowej, nawet, jeżeli nastąpiło to w chwili, gdy osoba ta podlegała ustawodawstwu drugiej Umawiającej się Strony, jeżeli nie wykonywała tam pracy narażającej ją na chorobę zawodową.

2. W przypadku pogłębienia się choroby zawodowej u osoby otrzymującej świadczenia z tytułu choroby zawodowej zgodnie z ustawodawstwem pierwszej Umawiającej się Strony, podczas wykonywania pracy, która może spowodować chorobę zawodową na terytorium drugiej Umawiającej się Strony:

(1) instytucja właściwa pierwszej Umawiającej się Strony nadal wypłaca przyznane świadczenie nie uwzględniając pogłębienia się choroby zawodowej;

(2) instytucja właściwa drugiej Umawiającej się Strony, której ustawodawstwu podlegała osoba w czasie wykonywania pracy mogącej spowodować pogłębienie się choroby zawodowej, przyznaje świadczenie w wysokości różnicy między wysokością świadczenia, do którego ta osoba ma prawo po pogłębieniu się choroby zawodowej, a wysokością świadczenia, które przysługiwałoby przed pogłębieniem się choroby zawodowej, zgodnie ze stosowanym przez nią ustawodawstwem.

1. Prawo do zasiłku pogrzebowego ustala instytucja właściwa Umawiającej się Strony, której ustawodawstwo stosuje się do pracownika, osoby pracującej na własny rachunek, emeryta lub rencisty w chwili jego śmierci.

2. Jeżeli w wyniku śmierci emeryta lub rencisty, otrzymującego świadczenia na podstawie ustawodawstwa obu Umawiających się Stron, prawo do zasiłku pogrzebowego przysługuje zgodnie z ustawodawstwem każdej z Umawiających się Stron, prawo do zasiłku pogrzebowego ustala instytucja właściwa Umawiającej się Strony, na której terytorium emeryt lub rencista zamieszkiwał w chwili śmierci.

3. Jeżeli emeryt lub rencista, o którym mowa w ustępie 2, nie zamieszkiwał w chwili śmierci na terytorium żadnej z Umawiających się Stron, prawo do zasiłku pogrzebowego ustala instytucja właściwa tej Umawiającej się Strony, na której terytorium zostały przebyte ostatnie okresy ubezpieczenia.

1. Władze właściwe obu Umawiających się Stron określają środki administracyjne niezbędne dla stosowania niniejszej Umowy.

2. Władze właściwe:

(1) uzgodnią w porozumieniu administracyjnym sposoby stosowania niniejszej Umowy;

(2) wyznaczą instytucje łącznikowe i instytucje właściwe w celu ułatwienia bezpośredniej komunikacji między instytucjami Umawiających się Stron;

(3) informują się wzajemnie o zmianach wprowadzanych do ustawodawstwa każdej z Umawiających się Stron, jeżeli zmiany te mają wpływ na stosowanie niniejszej Umowy.

1. Władze właściwe, instytucje łącznikowe i instytucje właściwe Umawiających się Stron udzielają sobie wzajemnej pomocy przy wykonywaniu postanowień niniejszej Umowy w taki sposób jakby stosowały własne przepisy prawne. Pomoc ta jest bezpłatna.

2. Władze właściwe, instytucje łącznikowe i instytucje właściwe Umawiających się Stron mogą bezpośrednio kontaktować się ze sobą, jak również z każdą zainteresowaną osobą lub jej przedstawicielem prawnym.

1. Wnioski, skargi, odwołania od decyzji i oświadczenia składane władzy właściwej, instytucji łącznikowej lub instytucji właściwej jednej Umawiającej się Strony są uważane za złożone w tym samym terminie władzy właściwej, instytucji łącznikowej lub instytucji właściwej drugiej Umawiającej się Strony.

2. Wniosek o przyznanie świadczeń zgodnie z ustawodawstwem jednej Umawiającej się Strony jest uważany za wniosek o przyznanie odpowiednich świadczeń zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony, chyba że wnioskodawca wystąpi o odroczenie ustalenia prawa do emerytury zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony.

1. Jeżeli ustawodawstwo jednej Umawiającej się Strony przewiduje całkowite lub częściowe zwolnienie od opłat, zaświadczeń lub innych dokumentów, składanych zgodnie z ustawodawstwem tej Umawiającej się Strony, zwolnienie to ma zastosowanie do wszelkich zaświadczeń lub innych dokumentów składanych zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony w celu stosowania niniejszej Umowy.

2. Umawiające się Strony wzajemnie uznają wszystkie dokumenty lub zaświadczenia dowolnego rodzaju, niezbędne w celu stosowania niniejszej Umowy, tak jakby zostały one wystawione przez stosowne władze. Dokumenty i zaświadczenia nie wymagają uwierzytelnienia przez władze dyplomatyczne i konsularne.

3. Kopie dokumentów poświadczone za zgodność z oryginałem przez instytucję właściwą jednej Umawiającej się Strony są akceptowane jako kopie zgodne z oryginałem przez instytucję właściwą drugiej Umawiającej się Strony, bez dalszego uwierzytelniania.

1. Badania lekarskie osób zamieszkałych lub przebywających na terytorium drugiej Umawiającej się Strony przeprowadza instytucja miejsca zamieszkania lub pobytu na wniosek i na koszt instytucji właściwej.

2. Koszty badań lekarskich nie są zwracane, jeżeli są one wykonywane dla instytucji obu Umawiających się Stron.

1. Władze właściwe, instytucje łącznikowe i instytucje właściwe każdej z Umawiających się Stron mogą przekazać sobie wszelkie dane osobowe niezbędne do stosowania niniejszej Umowy.

2. Dane osobowe przekazane władzy właściwej, instytucji łącznikowej i instytucji właściwej jednej z Umawiających się Stron, w ramach stosowania niniejszej Umowy, mogą być wykorzystywane tylko w celu stosowania niniejszej Umowy.

3. Dla celów stosowania niniejszego artykułu, wyrażenie „przepisy prawne” oznacza przepisy dotyczące ochrony danych osobowych w prawie wewnętrznym każdej z Umawiających się Stron.

4. Wszelkie informacje umożliwiające identyfikację osoby fizycznej stanowią dane osobowe. Dane osobowe podlegają ochronie przez przepisy prawne.

5. Dane osobowe przekazane, w związku ze stosowaniem niniejszej Umowy, władzy właściwej, instytucji łącznikowej i instytucji właściwej jednej z Umawiających się Stron mogą zostać przekazane innej instytucji tej Umawiającej się Strony tylko dla stosowania niniejszej Umowy.

6. Władze właściwe, instytucje łącznikowe, instytucje właściwe i inne instytucje każdej z Umawiających się Stron gwarantują w trakcie przekazywania danych, o których mowa w ustępie 1, stosowanie środków zapewniających ochronę tych danych.

7. Władza właściwa, instytucja łącznikowa, instytucja właściwa i inna instytucja Umawiającej się Strony, której przekazano dane, o których mowa w ustępie 1, chroni je przed nieuprawnionym dostępem, zmianami i przekazywaniem.

8. Władza właściwa, instytucja łącznikowa, instytucja właściwa i inna instytucja Umawiającej się Strony, której przekazano dane osobowe, o których mowa w ustępie 1, podejmuje niezbędne środki, aby dane te były aktualne, pełne i dokładne dla realizacji celów, dla których je zgromadzono. W miarę potrzeby, dane te są korygowane, a dane zgromadzone lub przechowywane w sposób nieuprawniony w świetle stosowanych przepisów prawnych są niszczone. Na wniosek niszczone są również dane, których przekazanie jest zabronione na mocy przepisów prawnych Umawiającej się Strony, która je przekazała.

9. Z zastrzeżeniem przepisów prawnych Umawiającej się Strony, dane uzyskane przez Umawiającą się Stronę w związku ze stosowaniem niniejszej Umowy, zostają zniszczone po osiągnięciu celów, dla których je zgromadzono lub wykorzystano. Władze właściwe, instytucje łącznikowe, instytucje właściwe i inne instytucje każdej z Umawiających się Stron stosują bezpieczne środki umożliwiające całkowite zniszczenie danych i zapewniają ochronę danych osobowych przeznaczonych do zniszczenia.

10. Na wniosek zgłoszony władzy właściwej, instytucji łącznikowej i instytucji właściwej Umawiającej się Strony, osoba zainteresowana ma prawo zostać poinformowana o przekazaniu danych osobowych, o których mowa w ustępie 1. Osoba zainteresowana może również uzyskać dostęp do danych osobowych jej dotyczących i dokonać ich korekty, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez przepisy prawne Umawiającej się Strony, na której terytorium znajdują się te dane.

11. Władze właściwe Umawiających się Stron lub instytucje przez nie upoważnione informują się wzajemnie o wszelkich zmianach w przepisach prawnych dotyczących ochrony danych osobowych, jeżeli zmiany te mają wpływ na stosowanie niniejszej Umowy.

Instytucja właściwa każdej z Umawiających się Stron wypłaca świadczenia na mocy niniejszej Umowy bezpośrednio osobom uprawnionym, które mają miejsce zamieszkania na terytorium drugiej Umawiającej się Strony w walucie urzędowej swojego państwa, a w przypadku braku wymienialności tej waluty w innej walucie swobodnie wymienialnej.

1. Dla stosowania niniejszej Umowy władze właściwe, instytucje łącznikowe i instytucje właściwe Umawiających się Stron kontaktują się między sobą w języku urzędowym każdej z Umawiających się Stron.

2. Wniosek, skarga, odwołanie, oświadczenie lub inny dokument nie zostanie odrzucony na tej podstawie, że jest sporządzony w języku urzędowym drugiej Umawiającej się Strony.

Władze właściwe rozstrzygają w drodze negocjacji wszelkie spory powstałe w związku z interpretacją lub stosowaniem niniejszej Umowy.

Niniejsza Umowa, w zakresie jej stosowania, pozostaje bez uszczerbku dla praw i obowiązków osób ubezpieczonych, w tym tych, które są lub były legalnie zamieszkałe i zatrudnione na terytorium jednej z Umawiających się Stron, wynikających z Układu ustanawiającego Stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją, podpisanego w Ankarze dnia 12 września 1963 roku, jego Protokołu dodatkowego, podpisanego w Brukseli dnia 23 listopada 1970 roku i Decyzji Rady Stowarzyszenia, w zakresie, w jakim są stosowane.

1. Niniejsza Umowa nie stanowi podstawy uznania roszczeń o wypłatę świadczeń za okres przed dniem jej wejścia w życie.

2. Okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z ustawodawstwem każdej z Umawiających się Stron przed dniem wejścia w życie niniejszej Umowy są uwzględniane przy ustalaniu prawa i wysokości świadczeń przyznawanych na mocy tej Umowy.

3. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 1, niniejsza Umowa odnosi się także do zdarzeń ubezpieczeniowych, które wystąpiły przed dniem jej wejścia w życie pod warunkiem, że zobowiązania z nich wynikające nie zostały uregulowane wcześniej w formie świadczeń skapitalizowanych.

1. Niniejsza Umowa zostaje zawarta na czas nieokreślony. Każda z Umawiających się Stron może, w drodze notyfikacji dyplomatycznej, wypowiedzieć niniejszą Umowę nie później jednak niż na sześć miesięcy przed upływem roku kalendarzowego.

2. Niniejsza Umowa traci moc z dniem 1 stycznia roku następującego bezpośrednio po roku, w którym została wypowiedziana.

3. W przypadku wypowiedzenia niniejszej Umowy wszystkie prawa nabyte na mocy jej postanowień zostają zachowane.

4. Władze właściwe uzgodnią sposób uregulowania wszelkich praw będących w trakcie nabywania na mocy tych postanowień.

1. Niniejsza Umowa podlega ratyfikacji zgodnie z krajowym ustawodawstwem każdej z Umawiających się Stron, co zostanie stwierdzone w drodze wymiany not dyplomatycznych.

2. Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym została otrzymana ostatnia notyfikacja dotycząca zakończenia procesu ratyfikacji Umowy.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą Umowę.

Sporządzono w Warszawie dnia 17 października 2017 roku, dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim, tureckim i angielskim, przy czym każdy z tych tekstów jest równie autentyczny. W przypadku różnic w interpretacji postanowień niniejszej Umowy, rozstrzygająca jest angielska wersja językowa.

Wersja w języku tureckim

Wersja w języku angielskim

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 4 października 2018 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda

L.S.

Prezes Rady Ministrów: M. Morawiecki