Dziennik Ustaw - rok 2021 poz. 678

1. Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1461) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o organizacji rynku rybnego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1489), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych ustawą z dnia 23 stycznia 2020 r. o zmianie ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 285) oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 16 marca 2021 r.

2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity ustawy nie obejmuje art. 31 ustawy z dnia 23 stycznia 2020 r. o zmianie ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 285), który stanowi:

„Art. 31. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2020 r., z wyjątkiem:

1) art. 18 ust. 2, art. 19 ust. 2 i art. 22, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia;

2) art. 24 ust. 1, który wchodzi w życie z dniem 4 maja 2020 r.;

3) art. 1 pkt 12 i art. 29, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2021 r.”.

Marszałek Sejmu: E. Witek

Załącznik do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej
z dnia 16 marca 2021 r. (poz. 678)

USTAWA

z dnia 5 grudnia 2008 r.

o organizacji rynku rybnego

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. Ustawa określa:

1) zadania i właściwość organów i jednostek organizacyjnych w zakresie organizacji rynku rybnego uregulowanej przepisami:

a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniającego rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 (Dz. Urz. UE L 354 z 28.12.2013, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1379/2013”, i w przepisach Unii Europejskiej wydanych w trybie tego rozporządzenia,

b) rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylającego rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz. Urz. UE L 343 z 22.12.2009, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1224/2009”,

c) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 404/2011 z dnia 8 kwietnia 2011 r. ustanawiającego szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (Dz. Urz. UE L 112 z 30.04.2011, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 404/2011”,

d) rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiającego wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylającego rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz. Urz. UE L 286 z 29.10.2008, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1005/2008”;

2) wymagania dotyczące wprowadzania do obrotu produktów rybnych;

3) tryb uznawania i zasady funkcjonowania organizacji producentów sektora rybołówstwa i organizacji producentów sektora akwakultury, związków tych organizacji oraz organizacji międzybranżowych, o których mowa w rozporządzeniu nr 1379/2013;

4) tryb i formy wykonywania kontroli w zakresie organizacji rynku rybnego;

5) (uchylony)

6) właściwość organów w zakresie realizacji obowiązków informacyjnych i sprawozdawczych państwa członkowskiego dotyczących organizacji rynku rybnego.

Art. 2. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz przepisów o produktach pochodzenia zwierzęcego.

Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) producent – producenta w rozumieniu art. 5 lit. c rozporządzenia nr 1379/2013;

2) (uchylony)

3) produkty rybne – produkty rybołówstwa, o których mowa w art. 5 lit. a rozporządzenia nr 1379/2013, oraz produkty akwakultury, o których mowa w art. 5 lit. b rozporządzenia nr 1379/2013;

4) organizacja producentów – organizację producentów sektora rybołówstwa lub organizację producentów sektora akwakultury.

Art. 4. Do postępowań w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Rozdział 2

Produkty rybne

Art. 5. 1. Kontrola produktów rybnych jest przeprowadzana przez:

1) Głównego Inspektora Rybołówstwa Morskiego – w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 19 grudnia 2014 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. z 2020 r. poz. 277 i 285) przy wyładunku, pierwszej sprzedaży, składowaniu, o którym mowa w art. 30 rozporządzenia nr 1379/2013, oraz wprowadzaniu do obrotu produktów rybołówstwa, w odniesieniu do:

a) kategorii wielkości i kategorii świeżości określonych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2406/96 z dnia 26 listopada 1996 r. ustanawiającym wspólne normy handlowe w odniesieniu do niektórych produktów rybołówstwa (Dz. Urz. WE L 334 z 23.12.1996, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 2, str. 331), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 2406/96”,

b) art. 9 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 640/2010 z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie programu dokumentacji połowów tuńczyka błękitnopłetwego Thunnus thynnus i zmiany rozporządzenia Rady (WE) nr 1984/2003 (Dz. Urz. UE L 194 z 24.07.2010, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 640/2010”,

c) identyfikowalności, o której mowa w art. 58 rozporządzenia nr 1224/2009;

2) Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych – w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2178 oraz z 2020 r. poz. 285), w odniesieniu do:

a) kategorii wielkości i kategorii świeżości określonych w rozporządzeniu nr 2406/96,

b) oznaczania i etykietowania określonego w rozdziale III i IV rozporządzenia nr 1379/2013 w zakresie informowania konsumentów o produktach rybołówstwa i akwakultury,

c) identyfikowalności, o której mowa w art. 58 rozporządzenia nr 1224/2009, oraz w zakresie określonym w art. 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 640/2010.

2. (uchylony)¹⁾

3. Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego informuje niezwłocznie Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych o nieprawidłowościach dotyczących produktów rybołówstwa, w zakresie kategorii wielkości i kategorii świeżości, o których mowa w rozporządzeniu nr 2406/96, identyfikowalności, o której mowa w art. 58 rozporządzenia nr 1224/2009, oraz w zakresie określonym w art. 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 640/2010.

4. Obowiązkowi, o którym mowa w art. 35 ust. 1 rozporządzenia nr 1379/2013, nie podlegają produkty rybołówstwa sprzedawane bezpośrednio ze statku rybackiego, pod warunkiem że wartość tych produktów dziennie nie przekracza kwoty określonej w art. 58 ust. 8 rozporządzenia nr 1224/2009.

Art. 6. 1. Organy i jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 5 ust. 1, współdziałają w dokonywaniu kontroli produktów rybnych.

2. Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rybołówstwa, za każde półrocze kalendarzowe, sprawozdania o liczbie i zakresie przeprowadzonych w tym półroczu wspólnych kontroli, w terminie 30 dni po upływie danego półrocza.

3. Minister właściwy do spraw rybołówstwa i minister właściwy do spraw rynków rolnych określą, w drodze rozporządzenia, sposób i formy współdziałania organów i jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 5 ust. 1, przy dokonywaniu kontroli produktów rybnych, w tym przekazywania informacji, o których mowa w art. 5 ust. 3, oraz organizowania wspólnych kontroli, mając na uwadze skoordynowanie dokonywanych kontroli, zwiększenie efektywności oraz obniżenie ich kosztów.

Art. 7. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa:

1) prowadzi wykaz oznaczeń handlowych przyjętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w art. 37 ust. 1 rozporządzenia nr 1379/2013, zwany dalej „wykazem oznaczeń”;

2) powiadamia Komisję Europejską o wszelkich zmianach w wykazie oznaczeń, zgodnie z art. 37 ust. 3 rozporządzenia nr 1379/2013.

2. Wykaz oznaczeń zawiera, w odniesieniu do każdego produktu rybnego, następujące informacje:

1) nazwę handlową w języku polskim;

2) nazwę naukową w języku łacińskim;

3) kod 3-alfa ustalony przez Organizację Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa;

4) nazwę lokalną lub regionalną, jeżeli występują.

3. Wykaz oznaczeń jest jawny i udostępniany na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rybołówstwa.

Art. 8. 1. Umieszczenia oznaczenia handlowego produktu rybnego w wykazie oznaczeń dokonuje się na pisemny wniosek składany do ministra właściwego do spraw rybołówstwa.

2. Wniosek o umieszczenie w wykazie oznaczeń zawiera:

1) imię, nazwisko i adres albo nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) nazwę naukową produktu rybnego w języku łacińskim, proponowaną nazwę handlową w języku polskim oraz nazwę lokalną lub regionalną, jeżeli nazwy takie występują;

3) uzasadnienie wniosku.

3.²⁾ Minister właściwy do spraw rybołówstwa zasięga w sprawie złożonego wniosku o umieszczenie w wykazie oznaczeń opinii podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086 oraz z 2021 r. poz. 159), działających w zakresie rybołówstwa morskiego lub rybactwa śródlądowego, Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych i Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.

4. Opinie, o których mowa w ust. 3, są wydawane w terminie 14 dni od dnia otrzymania wystąpienia ministra właściwego do spraw rybołówstwa o ich wydanie.

5. Opinie, o których mowa w ust. 3, zawierają:

1) stanowisko w sprawie akceptacji lub braku akceptacji zaproponowanej we wniosku o umieszczenie w wykazie oznaczeń nazwy handlowej produktu rybnego w języku polskim oraz nazwy lokalnej lub regionalnej, jeżeli została zaproponowana;

2) w przypadku braku akceptacji zaproponowanych nazw we wniosku o umieszczenie w wykazie oznaczeń – propozycje ich zmiany;

3) uzasadnienie wyrażonego stanowiska.

6. Minister właściwy do spraw rybołówstwa umieszcza oznaczenie handlowe w wykazie oznaczeń, biorąc pod uwagę opinie, o których mowa w ust. 3, wiedzę i terminologię naukową oraz stosowane tradycyjnie nazewnictwo produktów rybnych oraz mając na celu ochronę pewności obrotu handlowego, zapewnienie właściwej informacji dla konsumenta i zapobieżenie nieuczciwej konkurencji.

7. Minister właściwy do spraw rybołówstwa informuje wnioskodawcę, w formie pisemnej, o umieszczeniu oznaczenia handlowego w wykazie oznaczeń.

8. Odmowa umieszczenia oznaczenia handlowego w wykazie oznaczeń następuje w drodze decyzji.

Art. 9. (uchylony)

Rozdział 3

Kodeksy dobrej praktyki rybackiej

Art. 10. 1. Kodeks dobrej praktyki rybackiej, zwany dalej „kodeksem”, może być dobrowolnie opracowany i przyjęty do stosowania w celu zapewnienia standaryzacji prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej, zrównoważonego korzystania z żywych zasobów wód, ograniczenia negatywnego lub zwiększenia pozytywnego wpływu gospodarki rybackiej na środowisko oraz zapewnienia bezpieczeństwa dostarczanych produktów akwakultury, regulując sprawy nieuregulowane w przepisach powszechnie obowiązujących.

2. Kodeks zawiera w szczególności:

1) określenie podmiotów odpowiedzialnych za przygotowanie, upowszechnienie i wdrożenie kodeksu oraz nadzór nad jego stosowaniem przez podmioty, które zobowiązały się do jego stosowania;

2) wskazanie zasad lub standardów dotyczących ochrony żywych zasobów wód, zarządzania tymi zasobami oraz rozwoju sektora akwakultury, ustanowionych przez organizacje międzynarodowe lub Unię Europejską, stanowiących podstawę opracowania kodeksu;

3) warunki i sposoby prowadzenia chowu, hodowli lub połowu określonego gatunku lub rodzaju ryb, w tym przetrzymywania i transportu ryb żywych;

4) warunki i sposoby dokonywania przeglądów lub weryfikacji postanowień kodeksu;

5) warunki stosowania kodeksu przez zainteresowane podmioty, w tym w zakresie poddawania się przeglądom i weryfikacjom przestrzegania jego postanowień;

6) określenie certyfikatu, znaku graficznego lub innego oznaczenia świadczącego o uczestnictwie podmiotów w stosowaniu kodeksu – jeżeli zostały przewidziane.

3. Kodeks może opracować:

1) organizacja producentów sektora akwakultury, związek tych organizacji lub organizacja międzybranżowa wpisane do odpowiedniego rejestru, o którym mowa w art. 24 ust. 4;

2) organizacja społeczno-zawodowa właścicieli lub armatorów statków rybackich albo uprawnionych do rybactwa, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2168);

3) podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prowadzący działalność w zakresie rybołówstwa morskiego lub rybactwa śródlądowego;

4) stowarzyszenie, fundacja lub inna organizacja społeczna, której statutowym celem jest działanie w sektorze akwakultury na rzecz poprawy warunków higieny, zdrowia ludzi i zwierząt oraz jakości produktów, a także zmniejszenia negatywnego oraz wspierania pozytywnego wpływu gospodarki rybackiej na środowisko.

4. Podmioty, o których mowa w ust. 3, przeprowadzają publiczne konsultacje opracowanych przez nie projektów kodeksów przez upublicznienie ich treści oraz zasięgnięcie opinii innych podmiotów działających w sektorze akwakultury.

Art. 11. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa prowadzi wykaz kodeksów.

2. Umieszczenia kodeksu w wykazie kodeksów dokonuje się na pisemny wniosek podmiotu, który go opracował.

3. Do wniosku dołącza się kodeks wraz z informacją o konsultacjach, o których mowa w art. 10 ust. 4, i omówieniem ich wyników.

4. Minister właściwy do spraw rybołówstwa wydaje decyzję o umieszczeniu kodeksu w wykazie kodeksów, jeżeli:

1) kodeks zawiera co najmniej elementy określone w art. 10 ust. 2;

2) kodeks nie zawiera postanowień niezgodnych z przepisami prawa;

3) wnioskodawcą jest jeden z podmiotów wymienionych w art. 10 ust. 3.

5. W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 4, minister właściwy do spraw rybołówstwa odmawia, w drodze decyzji, umieszczenia kodeksu w wykazie kodeksów.

6. Decyzję, o której mowa w ust. 4 albo 5, wydaje się w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku o umieszczenie kodeksu w wykazie kodeksów.

7. Wykaz kodeksów jest udostępniany na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rybołówstwa wraz z treścią kodeksów ujętych w tym wykazie.

8. W przypadku dokonania zmian w kodeksie umieszczonym w wykazie kodeksów, przepisy ust. 2–7 stosuje się odpowiednio.

9. Minister właściwy do spraw rybołówstwa wydaje decyzję o wykreśleniu kodeksu z wykazu kodeksów:

1) na pisemny wniosek podmiotu, który go opracował;

2) w przypadku stwierdzenia, że kodeks zawiera postanowienia niezgodne z przepisami prawa.

Art. 12. Podmiot, który opracował kodeks umieszczony w wykazie, o którym mowa w art. 11 ust. 1, może uczestniczyć na prawach strony, w trybie i na zasadach określonych w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego dla organizacji społecznych, we wszelkich postępowaniach, w których strona powołuje się na okoliczność stosowania danego kodeksu.

Rozdział 4

Rejestr przedsiębiorców skupujących produkty rybołówstwa

Art. 13. 1. Do skupu wprowadzonych do obrotu produktów rybołówstwa jest uprawniony przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców skupujących produkty rybołówstwa, zwanego dalej „rejestrem skupujących”, prowadzonego przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa.

2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa może określić, w drodze rozporządzenia, produkty akwakultury, do skupu których od producenta jest uprawniony wyłącznie przedsiębiorca wpisany do rejestru skupujących, mając na uwadze zapewnienie racjonalnego gospodarowania żywymi zasobami wód, ich ochronę oraz zapewnienie środków kontroli obrotu określonymi gatunkami ryb.

3. Rejestr skupujących jest prowadzony w formie elektronicznej i zawiera:

1) imię, nazwisko i adres albo nazwę, siedzibę i adres przedsiębiorcy;

2) datę wpisu do rejestru;

3) numer, pod którym przedsiębiorca jest wpisany do rejestru;

4) określenie rodzaju wykonywanej działalności gospodarczej wraz z oznaczeniem symbolu Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD);

5) weterynaryjny numer identyfikacyjny nadany zgodnie z przepisami w sprawie sposobu ustalania weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego;

6) informację o osiągnięciu w danym roku kalendarzowym rocznego obrotu finansowego w wysokości określonej w art. 63 ust. 1 rozporządzenia nr 1224/2009;

7) datę dokonania zmian w rejestrze oraz zakres tych zmian;

8) podstawę wykreślenia przedsiębiorcy z rejestru oraz datę dokonania wykreślenia.

4. Rejestr skupujących jest jawny i udostępniany na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rybołówstwa.

Art. 14. 1. Wpisu do rejestru skupujących minister właściwy do spraw rybołówstwa dokonuje na pisemny wniosek przedsiębiorcy.

2. Wniosek o wpis do rejestru skupujących zawiera:

1) imię, nazwisko i adres albo nazwę, siedzibę i adres przedsiębiorcy;

2) określenie rodzaju wykonywanej działalności gospodarczej wraz z oznaczeniem symbolu Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD);

3) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo informację o wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

3. Do wniosku o wpis do rejestru skupujących dołącza się kopię ostatecznej decyzji powiatowego lekarza weterynarii o stwierdzeniu spełnienia wymagań weterynaryjnych i nadaniu weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego przedsiębiorcy, potwierdzoną za zgodność z oryginałem czytelnym podpisem przez przedsiębiorcę.

4. Jeżeli wniosek o wpis do rejestru skupujących nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 i 3, wzywa się wnioskodawcę, w formie pisemnej, do usunięcia braków w terminie określonym w wezwaniu, nie krótszym niż 14 dni od dnia jego doręczenia.

5. Jeżeli wnioskodawca mimo wezwania do usunięcia braków:

1) nie usunął w terminie żadnego z braków – odmawia się wpisu do rejestru skupujących;

2) usunął w terminie nie wszystkie braki – wzywa się ponownie wnioskodawcę, w formie pisemnej, do usunięcia pozostałych braków w terminie określonym w wezwaniu, nie krótszym niż 14 dni od dnia jego doręczenia.

6. Jeżeli wnioskodawca mimo ponownego wezwania do usunięcia braków nie usunął wszystkich braków w terminie, odmawia się wpisu do rejestru skupujących.

7. Odmowa wpisu do rejestru skupujących następuje w drodze decyzji.

8. Po dokonaniu wpisu do rejestru skupujących wydaje się zaświadczenie o wpisie do tego rejestru.

Art. 15. 1. Przedsiębiorca wpisany do rejestru skupujących zgłasza ministrowi właściwemu do spraw rybołówstwa, w formie pisemnej:

1) zmianę danych, o których mowa w art. 13 ust. 3 pkt 1, 4 i 5, dołączając dokumenty potwierdzające tę zmianę – w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych zmian;

2) osiągnięcie rocznego obrotu finansowego w wysokości określonej w art. 63 ust. 1 rozporządzenia nr 1224/2009;

3) zaprzestanie wykonywania działalności podlegającej wpisowi do rejestru skupujących – w terminie 30 dni od dnia trwałego zaprzestania wykonywania tej działalności.

2. W przypadku dokonania w rejestrze skupujących zmiany danych, o których mowa w art. 13 ust. 3 pkt 1, przedsiębiorcy wydaje się uaktualnione zaświadczenie o wpisie do tego rejestru.

Art. 16. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w drodze decyzji, wykreśla przedsiębiorcę z rejestru skupujących w przypadku:

1) zakazania przedsiębiorcy prowadzenia działalności podlegającej wpisowi do rejestru skupujących na podstawie ostatecznej decyzji powiatowego lekarza weterynarii, wydanej w trybie przepisów o produktach pochodzenia zwierzęcego;

2) gdy przedsiębiorca, będąc do tego obowiązanym:

a) nie wystawia:

– dokumentu sprzedaży, o którym mowa w art. 62 ust. 1 lub art. 63 ust. 1 rozporządzenia nr 1224/2009, zwanego dalej „dokumentem sprzedaży”, lub

– deklaracji przejęcia, o której mowa w art. 66 ust. 1 rozporządzenia nr 1224/2009, zwanej dalej „deklaracją przejęcia”,

b) wystawia:

– dokument sprzedaży z naruszeniem wymagań określonych w art. 62 ust. 1, art. 63 ust. 1 lub art. 64 ust. 1 rozporządzenia nr 1224/2009,

– deklarację przejęcia z naruszeniem wymagań określonych w art. 66 ust. 1 lub 3 lub art. 67 ust. 1 rozporządzenia nr 1224/2009,

c) nie przechowuje dokumentu sprzedaży lub deklaracji przejęcia przez okres, o którym mowa w art. 18 ust. 3

– oraz w okresie ostatnich dwóch lat dwukrotnie została na niego nałożona kara pieniężna z tytułu niewykonania tych obowiązków;

2a) gdy przedsiębiorca w okresie dwóch lat od dnia wpisania do rejestru skupujących nie rozpoczął działalności gospodarczej polegającej na skupie od producentów produktów rybołówstwa albo w okresie dwóch lat od dnia przekazania ostatniego dokumentu sprzedaży Głównemu Inspektorowi Rybołówstwa Morskiego nie prowadził skupu, co zostało potwierdzone danymi z elektronicznego systemu raportowania połowów, o którym mowa w przepisach o rybołówstwie;

3) dokonania zgłoszenia, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 3.

4) (uchylony)

Art. 17. 1. Przedsiębiorca może ponownie wystąpić z wnioskiem o wpis do rejestru skupujących po upływie roku od dnia, w którym decyzja o wykreśleniu z tego rejestru stała się ostateczna.

2. W przypadku gdy w trakcie postępowania w sprawie wykreślenia z rejestru skupujących przedsiębiorca, którego postępowanie dotyczy, złoży wniosek o wykreślenie z tego rejestru, wniosek ten pozostawia się bez rozpoznania do czasu zakończenia tego postępowania.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli wykreślenie z rejestru skupujących nastąpiło na skutek dokonania zgłoszenia, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 3.

Rozdział 5

Pierwsza sprzedaż produktów rybołówstwa

Art. 18. 1. Dokument sprzedaży wystawia przedsiębiorca wpisany do rejestru skupujących i przekazuje jego:

1) oryginał – sprzedającemu;

2) kopię – Głównemu Inspektorowi Rybołówstwa Morskiego, w terminie i na zasadach określonych w art. 62 ust. 1 albo w art. 63 ust. 1 rozporządzenia nr 1224/2009.

2. Oryginał dokumentu sprzedaży sprzedający przechowuje przez rok od dnia jej otrzymania od przedsiębiorcy wpisanego do rejestru skupujących.

3. Kopię dokumentu sprzedaży przedsiębiorca wpisany do rejestru skupujących, który ją wystawił, przechowuje przez rok od dnia wystawienia.

4. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy przedsiębiorca skupujący produkty rybołówstwa, o których mowa w art. 13 ust. 1, wykorzystuje je w ramach wykonywanej przez niego działalności gospodarczej.

5. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio do deklaracji przejęcia.

Art. 19. 1. Dokument sprzedaży oraz deklarację przejęcia wystawia się na formularzach udostępnianych w siedzibie Głównego Inspektora Rybołówstwa Morskiego i w siedzibach ośrodków zamiejscowych Głównego Inspektora Rybołówstwa Morskiego, jeżeli zostały utworzone.

2. Za wydanie formularzy, o których mowa w ust. 1, pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa.

3. Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego nadaje każdemu formularzowi dokumentu sprzedaży oraz deklaracji przejęcia niepowtarzalny numer, który składa się z trzech pierwszych liter nazwy jego siedziby oraz z cyfr, które stanowią kolejny numer formularza wydanego w danym roku, i czterech cyfr oznaczających rok wydania tego formularza.

4. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz sposób wnoszenia opłaty pobieranej za wydanie formularzy dokumentu sprzedaży oraz deklaracji przejęcia, o których mowa w ust. 1, mając na względzie zapewnienie, aby opłata ta stanowiła równowartość kosztów wykonania tych formularzy.

Art. 20. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu sprzedaży i wzór deklaracji przejęcia, mając na względzie zapewnienie sprawnego funkcjonowania systemu kontroli produktów rybołówstwa wprowadzanych do obrotu.

Art. 21. Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego dokonuje kontroli kompletności i terminowości wystawiania i przekazywania oraz przechowywania dokumentów sprzedaży i deklaracji przejęcia.

Art. 22. 1. Przedsiębiorca wpisany do rejestru skupujących przesyła informacje, o których mowa w art. 64 lub art. 66 ust. 3 rozporządzenia nr 1224/2009, w sposób i na zasadach określonych odpowiednio w art. 63 ust. 1 albo art. 67 ust. 1 tego rozporządzenia do Centrum Monitorowania Rybołówstwa stanowiącego ośrodek monitorowania rybołówstwa w rozumieniu rozporządzenia nr 1224/2009.

2. Wysokość osiągniętego przez przedsiębiorcę rocznego obrotu finansowego, o którym mowa odpowiednio w art. 63 ust. 1 i art. 67 ust. 1 rozporządzenia nr 1224/2009, przedsiębiorca przelicza na euro zgodnie z obrachunkowym kursem wymiany ogłaszanym przez Komisję Europejską w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w pierwszym dniu roboczym przypadającym po dniu 31 grudnia.

Art. 23. (uchylony)

Rozdział 6

Organizacje producentów i ich związki oraz organizacje międzybranżowe

Art. 24. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa jest właściwy w sprawach uznawania organizacji producentów, związków organizacji producentów oraz organizacji międzybranżowych.

2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa uznaje:

1) organizację producentów, jeżeli spełnia ona wymagania określone w art. 14 ust. 1 rozporządzenia nr 1379/2013;

2) związek organizacji producentów, jeżeli spełnia on wymagania określone w art. 14 ust. 1 rozporządzenia nr 1379/2013;

3) organizację międzybranżową, jeżeli spełnia ona wymagania określone w art. 16 ust. 1 rozporządzenia nr 1379/2013.

3. Uznanie organizacji producentów, związku organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej, o którym mowa w ust. 2, następuje w drodze decyzji, na wniosek.

3a. Decyzje w sprawie uznania organizacji producentów, związku organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej doręcza się w terminie określonym w art. 2 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1419/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. dotyczącego uznawania organizacji producentów i organizacji międzybranżowych, rozszerzenia zasad dotyczących organizacji producentów i organizacji międzybranżowych, a także publikacji cen progowych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. UE L 353 z 28.12.2013, str. 43), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1419/2013”, przy czym termin ten uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1041 i 2320) lub zostało wysłane zawiadomienie, o którym mowa w art. 46 § 4 Kodeksu postępowania administracyjnego.

4. Uznane organizacje producentów, związki organizacji producentów lub organizacje międzybranżowe wpisuje się odpowiednio do rejestru:

1) organizacji producentów albo

2) związków organizacji producentów, albo

3) organizacji międzybranżowych.

5. Wpis do każdego z rejestrów, o których mowa w ust. 4, następuje na podstawie ostatecznej decyzji o uznaniu organizacji producentów, związku organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej.

Art. 25. 1. Rejestry, o których mowa w art. 24 ust. 4, prowadzi w formie elektronicznej minister właściwy do spraw rybołówstwa.

2. Rejestry, o których mowa w art. 24 ust. 4, zawierają:

1) numer nadany w rejestrze;

2) nazwę, siedzibę i adres podmiotu, dla którego jest prowadzony rejestr;

3) imiona i nazwiska osób upoważnionych do reprezentowania;

4) określenie rodzaju wykonywanej działalności;

5) datę wpisu do rejestru;

6) datę i numer decyzji o uznaniu;

7) listę członków zawierającą imiona, nazwiska i adresy lub nazwy, siedziby i adresy;

8) datę i numer decyzji o cofnięciu uznania;

9) podstawę i datę wykreślenia z rejestru.

3. W przypadku organizacji producentów zrzeszającej producentów sektora rybołówstwa rejestr, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 1, zawiera również oznaki rybackie statków rybackich.

4. Rejestry, o których mowa w art. 24 ust. 4, są jawne i udostępniane na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rybołówstwa, z wyłączeniem danych, o których mowa w ust. 2 pkt 7.

Art. 26. 1. Wniosek o uznanie składany przez organizację producentów zawiera:

1) nazwę, siedzibę i adres;

2) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym;

3) wskazanie kryteriów aktywności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ust. 1 lit. b rozporządzenia nr 1379/2013, ze względu na które organizacja producentów występuje o uznanie;

4) wskazanie poławianych gatunków organizmów wodnych i stosowanych narzędzi połowowych;

5) wskazanie gatunków organizmów wodnych będących przedmiotem chowu lub hodowli i wskazanie stosowanych metod chowu lub hodowli tych organizmów – w przypadku organizacji producentów sektora akwakultury;

6) informacje i dokumenty określone w załączniku I do rozporządzenia nr 1419/2013, przy czym akt założycielski załącza się w formie kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem czytelnym podpisem przez osoby upoważnione do reprezentowania organizacji producentów.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) (uchylony)

2) (uchylony)

3) listę członków organizacji producentów zawierającą:

a) imię, nazwisko i adres albo nazwę, siedzibę i adres wraz z odpowiednio informacją o wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo numerem w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, albo innym równoważnym,

b) oznakę rybacką statku rybackiego – w przypadku organizacji producentów zrzeszającej producentów będących armatorami statków rybackich;

4) oświadczenia członków organizacji producentów o przystąpieniu do tej organizacji;

5) dokumenty potwierdzające spełnianie kryteriów aktywności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ust. 1 lit. b rozporządzenia nr 1379/2013, ze względu na które organizacja producentów występuje o uznanie.

Art. 27. 1. Warunek wystarczającej aktywności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ust. 1 lit. b rozporządzenia nr 1379/2013, uznaje się za spełniony przez organizację producentów:

1) sektora rybołówstwa, jeżeli:

a) liczba statków rybackich, których armatorami są członkowie danej organizacji producentów, stanowi co najmniej 20% całkowitej liczby statków rybackich, którymi jest wykonywane rybołówstwo komercyjne na obszarze, w odniesieniu do którego organizacja występuje o uznanie, o którym mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ust. 3, lub

b) dla gatunków lub grup gatunków ryb, w odniesieniu do których dana organizacja występuje o uznanie, organizacja producentów zbywa wagowo co najmniej 15% całkowitej produkcji na obszarze, w odniesieniu do którego organizacja występuje o uznanie, o którym mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ust. 3;

2) sektora akwakultury, jeżeli organizacja producentów zbywa co najmniej 25% całkowitej produkcji danych gatunków lub grup gatunków ryb na obszarze, w odniesieniu do którego organizacja występuje o uznanie, o którym mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ust. 3.

2. W przypadku gdy organizacja producentów zrzesza zarówno producentów sektora rybołówstwa, jak i producentów sektora akwakultury, warunek wystarczającej aktywności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ust. 1 lit. b rozporządzenia nr 1379/2013, uznaje się za spełniony, jeżeli organizacja ta równocześnie spełnia warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a lub b oraz pkt 2.

3. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, obszary, w odniesieniu do których organizacje producentów mogą występować o uznanie, mając na uwadze:

1) liczbę statków rybackich lub wielkość lub rodzaj wyładunków dokonywanych ze statków rybackich – w odniesieniu do organizacji producentów sektora rybołówstwa;

2) gatunki organizmów wodnych oraz tradycyjne cechy rynku produktów akwakultury, a także możliwości rozwoju tego rynku – w odniesieniu do organizacji sektora akwakultury.

Art. 28. Minister właściwy do spraw rybołówstwa odmawia, w drodze decyzji, uznania organizacji producentów, w przypadku gdy nie są spełnione wymagania, o których mowa w art. 14 ust. 1 rozporządzenia nr 1379/2013, oraz w przypadku gdy nie upłynął okres, o którym mowa w art. 34 ust. 3.

Art. 29. Organizacja producentów jest obowiązana do przedkładania ministrowi właściwemu do spraw rybołówstwa:

1) informacji o zmianie danych zawartych w rejestrze, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 1, oraz innych danych mających znaczenie dla jej uznania – w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych zmian;

2) planu produkcji i obrotu, o którym mowa w art. 28 ust. 2 rozporządzenia nr 1379/2013, zwanego dalej „planem produkcji i obrotu”, w terminie określonym w art. 2 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1418/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. dotyczącego planów produkcji i obrotu zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. UE L 353 z 28.12.2013, str. 40), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1418/2013”;

3) zmian planu produkcji i obrotu – niezwłocznie po dokonaniu zmiany zgodnie z art. 28 ust. 4 rozporządzenia nr 1379/2013;

4) (uchylony)

5) rocznego sprawozdania ze swojej działalności w ramach planu produkcji i obrotu, o którym mowa w art. 28 ust. 5 rozporządzenia nr 1379/2013, zwanego dalej „sprawozdaniem rocznym” – w terminie nie dłuższym niż siedem tygodni od zakończenia roku połowowego.

Art. 30. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa jest organem właściwym w sprawach zatwierdzania planu produkcji i obrotu oraz zmian planu produkcji i obrotu, określonych w rozporządzeniu nr 1418/2013.

2. Zatwierdzenia, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rybołówstwa dokonuje, w drodze decyzji, w terminach określonych w rozporządzeniu nr 1418/2013.

Art. 31. (uchylony)

Art. 32. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa jest właściwy w sprawach zatwierdzania sprawozdania rocznego.

2. Zatwierdzenia, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rybołówstwa dokonuje w drodze decyzji.

3. Sprawozdanie roczne zawiera:

1) listę członków organizacji producentów z podaniem danych, o których mowa w art. 26 ust. 2 pkt 3, przy czym odpowiednio informację o wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, albo innym równoważnym podaje się wyłącznie w przypadku nowych członków;

2) informację o wielkości obrotu i wielkości połowów produktów rybołówstwa lub wielkości produkcji sprzedanej produktów akwakultury z podziałem na poszczególne gatunki produktów rybnych;

3) opis sposobu realizacji planu produkcji i obrotu oraz wyników jego realizacji;

4) wykaz kar zastosowanych przez organizację producentów.

4. Minister właściwy do spraw rybołówstwa odmawia zatwierdzenia sprawozdania rocznego, w przypadku gdy organizacja producentów nie realizowała strategii marketingowej objętej planem produkcji i obrotu, o której mowa w art. 28 ust. 2 lit. b rozporządzenia nr 1379/2013, lub nie realizowała środków, o których mowa w art. 28 ust. 2 lit. c rozporządzenia nr 1379/2013, lub podejmowała środki, które uniemożliwiały realizację celów określonych w art. 3 i art. 7 tego rozporządzenia, lub sprawozdanie nie zawiera wszystkich elementów określonych w ust. 3 i mimo wezwania do usunięcia braków nie zostało uzupełnione.

5. W przypadku określonym w ust. 4 albo w przypadku nieprzedłożenia sprawozdania rocznego, minister właściwy do spraw rybołówstwa przeprowadza kontrolę organizacji producentów, o której mowa w art. 43.

Art. 33. (uchylony)

Art. 34. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa cofa, w drodze decyzji, uznanie organizacji producentów, w przypadku:

1) gdy przestała ona spełniać wymagania określone w art. 14 ust. 1 rozporządzenia nr 1379/2013;

2) wskazanym w art. 28 ust. 7 rozporządzenia nr 1379/2013;

3) gdy Komisja Europejska zażądała cofnięcia uznania zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia nr 1379/2013 i zachodzą przesłanki określone w pkt 1.

1a. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, zawiadamiając uznaną organizację producentów o wszczęciu postępowania w sprawie cofnięcia uznania, podaje przyczyny stanowiące podstawę cofnięcia uznania oraz wzywa tę organizację do złożenia wyjaśnień w terminie określonym w art. 3 rozporządzenia nr 1419/2013.

1b. Terminu określonego w ust. 1a nie wlicza się do terminu załatwienia sprawy ustanowionego w art. 35 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego.

2. Organizację producentów wykreśla się z rejestru, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 1, z dniem, z którym decyzja o cofnięciu uznania stała się ostateczna.

3. Organizacja producentów może ponownie wystąpić z wnioskiem o uznanie po upływie roku od dnia, w którym decyzja o cofnięciu uznania stała się ostateczna.

Art. 35. (uchylony)

Art. 36. 1. Wniosek o uznanie składany przez związek organizacji producentów zawiera:

1) nazwę, siedzibę i adres;

1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym;

2) (uchylony)

3) określenie rodzaju wykonywanej działalności;

4) wskazanie obszaru połowów, poławianych gatunków organizmów wodnych i stosowanych narzędzi połowowych albo określenie produkowanych gatunków organizmów wodnych i stosowanych metod produkcji przez organizacje producentów będące członkami związku organizacji producentów;

5) informacje i dokumenty określone w załączniku I do rozporządzenia nr 1419/2013, przy czym akt założycielski załącza się w formie kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem czytelnym podpisem przez osobę upoważnioną do reprezentowania organizacji producentów.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) (uchylony)

2) (uchylony)

3) listę organizacji producentów będących członkami związku organizacji producentów, zawierającą ich nazwy, siedziby i adresy;

4) dokumenty potwierdzające spełnianie wymagań, określonych w art. 14 ust. 1 lit. a–d i g rozporządzenia nr 1379/2013, w tym zestawienie dotyczące wielkości połowów i wartości sprzedaży z podziałem na poszczególne gatunki produktów rybnych za rok kalendarzowy poprzedzający rok złożenia wniosku o uznanie związku organizacji producentów;

5) oświadczenie organizacji producentów będących członkami związku organizacji producentów, że Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w okresie 36 miesięcy przed dniem złożenia wniosku o uznanie związku organizacji producentów nie wydał prawomocnej decyzji stwierdzającej nadużywanie przez te organizacje pozycji dominującej na danym rynku ani prawomocnej decyzji stwierdzającej zawarcie przez te organizacje porozumienia ograniczającego konkurencję.

Art. 37. Minister właściwy do spraw rybołówstwa odmawia, w drodze decyzji, uznania związku organizacji producentów, jeżeli związek nie spełnia wymagań określonych w art. 14 ust. 1 rozporządzenia nr 1379/2013.

Art. 38. Do cofania uznania związku organizacji producentów stosuje się odpowiednio przepis art. 34.

Art. 39. 1. Wniosek o uznanie składany przez organizację międzybranżową zawiera:

1) nazwę, siedzibę i adres;

2) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym;

3) informacje i dokumenty określone w załączniku I do rozporządzenia nr 1419/2013, przy czym akt założycielski załącza się w formie kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem czytelnym podpisem przez osobę upoważnioną do reprezentowania organizacji producentów.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się listę członków organizacji międzybranżowej zawierającą ich nazwy, siedziby, adresy i numery w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo innym równoważnym.

Art. 40. Minister właściwy do spraw rybołówstwa odmawia, w drodze decyzji, uznania organizacji międzybranżowej, jeżeli organizacja nie spełnia wymagań określonych w art. 16 ust. 1 rozporządzenia nr 1379/2013.

Art. 41. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa cofa, w drodze decyzji, uznanie organizacji międzybranżowej, w przypadku gdy:

1) przestała ona spełniać wymagania określone w art. 16 ust. 1 rozporządzenia nr 1379/2013;

2) Komisja Europejska zażądała cofnięcia uznania zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia nr 1379/2013 i zachodzą przesłanki określone w pkt 1.

1a. Do cofania uznania organizacji międzybranżowej stosuje się odpowiednio przepisy art. 34 ust. 1a i 1b.

2. (uchylony)

3. Organizację międzybranżową wykreśla się z rejestru, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 3, z dniem, w którym decyzja o cofnięciu uznania stała się ostateczna.

Art. 42. Minister właściwy do spraw rybołówstwa powiadamia Komisję Europejską o decyzjach w sprawie uznania lub cofnięcia uznania organizacji producentów, związku organizacji producentów i organizacji międzybranżowej w formie i terminie określonych w art. 4 rozporządzenia nr 1419/2013.

Art. 43. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa przeprowadza kontrole organizacji producentów, związku organizacji producentów i organizacji międzybranżowej w zakresie określonym w art. 18 i art. 28 ust. 7 rozporządzenia nr 1379/2013.

2. Kontrole organizacji producentów, związków organizacji producentów lub organizacji międzybranżowych są przeprowadzane przez osoby posiadające imienne upoważnienie do wykonywania czynności kontrolnych.

3. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 2, zawiera wskazanie podstawy prawnej przeprowadzenia kontroli, osoby upoważnionej do wykonywania czynności kontrolnych oraz miejsce i zakres kontroli.

4. Przed przystąpieniem do czynności kontrolnych osoba upoważniona do ich wykonywania jest obowiązana okazać upoważnienie, o którym mowa w ust. 2.

5. Osoba upoważniona do wykonywania czynności kontrolnych jest uprawniona do:

1) wejścia do siedziby organizacji producentów, związku organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej oraz innych miejsc wykonywania przez nie działalności lub na statek rybacki członka danej organizacji;

2) kontroli dokumentów związanych z zakresem kontroli, sporządzania z nich odpisów, wyciągów lub kserokopii;

3) żądania pisemnych lub ustnych wyjaśnień związanych z zakresem kontroli;

4) wykonywania innych czynności niezbędnych do przeprowadzenia kontroli.

6. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół, który podpisuje osoba upoważniona do wykonywania czynności kontrolnych oraz osoba upoważniona do reprezentowania podmiotu kontrolowanego, a w przypadku odmowy podpisania tego protokołu przez osobę upoważnioną do reprezentowania podmiotu kontrolowanego, protokół podpisuje tylko osoba upoważniona do wykonywania czynności kontrolnych, zamieszczając informację o odmowie podpisania protokołu.

7. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres kontroli, o których mowa w art. 18 i art. 28 ust. 7 rozporządzenia nr 1379/2013, tryb ich przeprowadzania oraz wzór upoważnienia, o którym mowa w ust. 2, biorąc pod uwagę rodzaj działalności wykonywanej przez organizację producentów, związek organizacji producentów lub organizację międzybranżową oraz sposób prowadzenia produkcji i wprowadzenia do obrotu produktów rybnych, a także zapewnienie sprawności oraz skuteczności kontroli.

Art. 44. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa jest właściwy do przyjmowania wniosków organizacji producentów, związków organizacji producentów oraz organizacji międzybranżowych dotyczących rozszerzenia na producentów niebędących członkami tych organizacji odpowiednio zasad, porozumień, decyzji lub uzgodnionych praktyk, o których mowa w art. 22 i art. 23 rozporządzenia nr 1379/2013.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zwany dalej „wnioskiem o rozszerzenie zasad organizacji”, zawiera:

1) nazwę, siedzibę i adres organizacji producentów, związku organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej;

2) zasady, porozumienia, decyzje lub uzgodnione praktyki, objęte wnioskiem;

3) wskazanie obszaru, na którym zasady, porozumienia, decyzje lub uzgodnione praktyki objęte wnioskiem mają obowiązywać;

4) wskazanie okresu, przez jaki zasady, porozumienia, decyzje lub uzgodnione praktyki objęte wnioskiem mają obowiązywać.

3. Minister właściwy do spraw rybołówstwa dokonuje oceny zgodności wniosku o rozszerzenie zasad organizacji z warunkami określonymi w:

1) art. 22 rozporządzenia nr 1379/2013 – w przypadku wniosku organizacji producentów lub związku organizacji producentów albo

2) art. 23 rozporządzenia nr 1379/2013 – w przypadku wniosku organizacji międzybranżowej

– i niezwłocznie informuje daną organizację, w formie pisemnej, o wyniku tej oceny.

4. W przypadku stwierdzenia, że nie są spełnione warunki określone odpowiednio w art. 22 albo art. 23 rozporządzenia nr 1379/2013, minister właściwy do spraw rybołówstwa wzywa, w formie pisemnej, organizację producentów, związek organizacji producentów lub organizację międzybranżową do uzupełnienia wniosku o rozszerzenie zasad organizacji w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.

5. W przypadku stwierdzenia, że są spełnione warunki określone odpowiednio w art. 22 albo art. 23 rozporządzenia nr 1379/2013, minister właściwy do spraw rybołówstwa dokonuje powiadomienia Komisji Europejskiej, o którym mowa w art. 25 ust. 1 rozporządzenia nr 1379/2013, w terminie określonym w art. 5 ust. 2 rozporządzenia nr 1419/2013 i w formie określonej w załączniku III do rozporządzenia nr 1419/2013.

6. Minister właściwy do spraw rybołówstwa ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” komunikat o:

1) rozszerzeniu na producentów niebędących członkami organizacji producentów, związku organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej zasad, porozumień, decyzji lub uzgodnionych praktyk w ramach danej organizacji albo związku organizacji, podając informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1, oraz o adresie strony internetowej, na której zostały zamieszczone zasady, porozumienia, decyzje lub uzgodnione praktyki objęte rozszerzeniem – w przypadku zatwierdzenia przez Komisję Europejską wnioskowanego rozszerzenia odpowiednio zasad, porozumień, decyzji lub uzgodnionych praktyk;

2) wycofaniu zatwierdzenia rozszerzenia na producentów niebędących członkami organizacji producentów, związku organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej zasad, porozumień, decyzji lub uzgodnionych praktyk w ramach danej organizacji albo związku organizacji – w przypadku określonym w art. 26 rozporządzenia nr 1379/2013.

7. Minister właściwy do spraw rybołówstwa podaje do publicznej wiadomości na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rybołówstwa treść zasad, porozumień, decyzji lub uzgodnionych praktyk objętych rozszerzeniem.

8. Minister właściwy do spraw rybołówstwa jest właściwy do przesyłania Komisji Europejskiej powiadomienia, o którym mowa w art. 25 ust. 4 rozporządzenia nr 1379/2013.

Art. 44a. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa powiadamia Komisję Europejską o przedłużeniu stosowania rozszerzenia zasad, porozumień, decyzji lub uzgodnionych praktyk, zgodnie z art. 25 ust. 4 rozporządzenia nr 1379/2013, w przypadku gdy organizacja producentów, związek organizacji producentów lub organizacja międzybranżowa złoży wniosek o przedłużenie stosowania rozszerzenia zasad, porozumień, decyzji lub uzgodnionych praktyk danej organizacji.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera wskazanie zasad, porozumień, decyzji lub uzgodnionych praktyk, objętych wnioskiem oraz okresu, na jaki ma być przedłużone stosowanie rozszerzenia tych zasad, porozumień, decyzji lub uzgodnionych praktyk, wraz z podaniem przyczyn uzasadniających przedłużenie ich stosowania.

3. Do przedłużenia stosowania rozszerzenia zasad, porozumień, decyzji lub uzgodnionych praktyk przepisy art. 44 ust. 6 i 7 stosuje się odpowiednio.

Art. 45. (uchylony)

Rozdział 7

Pomoc finansowa na rynku rybnym

Art. 46–47a. (uchylone)

Art. 48. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa przekazuje Prezesowi Agencji Modernizacji i Restrukturyzacji Rolnictwa informacje o:

1) uznaniu organizacji producentów i dokonaniu jej wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 1, wraz z kopią ostatecznej decyzji o uznaniu – w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna;

2) cofnięciu uznania organizacji producentów i jej wykreśleniu z rejestru, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 1, wraz z kopią ostatecznej decyzji o cofnięciu uznania – w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna;

3) każdej zmianie danych w rejestrze, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 1 – w terminie 14 dni od dnia jej dokonania;

4) wydaniu decyzji w sprawie zatwierdzenia planu produkcji i obrotu wraz z kopią ostatecznej decyzji o zatwierdzeniu oraz kopią planu produkcji i obrotu – w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna;

5) każdej zmianie planu produkcji i obrotu, o której mowa w art. 29 pkt 3, wraz z kopią ostatecznej decyzji o zatwierdzeniu zmian planu produkcji i obrotu oraz kopią zmienionego planu produkcji i obrotu – w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna;

6) wydaniu decyzji w sprawie zatwierdzenia sprawozdania rocznego wraz z kopią ostatecznej decyzji o zatwierdzeniu oraz kopią tego sprawozdania – w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna.

2. (uchylony)

Art. 49–55. (uchylone)

Art. 55a. 1. W terminie do dnia 15 grudnia każdego roku organizacje producentów sektora rybołówstwa mogą składać do ministra właściwego do spraw rybołówstwa propozycje cen progowych dla mechanizmu składowania, o których mowa w art. 31 ust. 1 rozporządzenia nr 1379/2013.

2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określa ceny progowe dla mechanizmu składowania zgodnie z art. 31 ust. 2 i 3 rozporządzenia nr 1379/2013 i podaje je do publicznej wiadomości, w formie określonej w załączniku IV do rozporządzenia nr 1419/2013, na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rybołówstwa.

Art. 56–59. (uchylone)

Rozdział 8

Nadzór, kontrola i monitorowanie obrotu niektórymi gatunkami ryb

Art. 60. Minister właściwy do spraw rybołówstwa:

1) zatwierdza i przyjmuje:

a) dokument statystyczny, o którym mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1984/2003 z dnia 8 kwietnia 2003 r. wprowadzającego system w odniesieniu do statystycznego monitorowania handlu tuńczykiem błękitnopłetwym, włócznikiem i opastunem wewnątrz Wspólnoty (Dz. Urz. UE L 295 z 13.11.2003, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 6, str. 51), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1984/2003”,

b) certyfikat powrotnego wywozu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 1984/2003, oraz przesyła jego kopię państwu będącemu państwem bandery statku rybackiego lub państwem wywozu, zgodnie z art. 6 ust. 3 tego rozporządzenia,

c) dokument połowowy, o którym mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia nr 640/2010,

d) certyfikat powrotnego wywozu tuńczyka błękitnopłetwego, o którym mowa w art. 7 rozporządzenia nr 640/2010;

2) zatwierdza:

a) dokument statystyczny, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia nr 1984/2003, i przesyła jego kopię państwu członkowskiemu będącemu państwem bandery statku rybackiego,

b) dokumentację, o której mowa w art. 15 ust. 1 i art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1035/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającego system dokumentacji połowów dla Dissostichus spp. (Dz. Urz. WE L 145 z 31.05.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 11, t. 37, str. 299, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1035/2001”;

3) przekazuje:

a) informacje, o których mowa w art. 5 ust. 4 i art. 8–10 rozporządzenia nr 1984/2003,

b) informacje, o których mowa w art. 13 ust. 3 i art. 15 ust. 3 rozporządzenia nr 1035/2001,

c) dane, o których mowa w art. 22 rozporządzenia nr 1035/2001,

d) kopie dokumentacji połowów lub kopie dokumentów, o których mowa w art. 20 rozporządzenia nr 1035/2001,

e) numer potwierdzenia, o którym mowa w art. 9 rozporządzenia nr 1035/2001,

f) kopie potwierdzonych dokumentów połowowych lub certyfikatów powrotnego wywozu, o których mowa w art. 8 rozporządzenia nr 640/2010,

g) informacje, o których mowa w art. 10 rozporządzenia nr 640/2010;

4) wydaje:

a) formularze dokumentacji połowów, o których mowa w art. 6 rozporządzenia nr 1035/2001,

b) zatwierdzoną dokumentację połowów, o której mowa w art. 22a rozporządzenia nr 1035/2001,

c) formularze dokumentów połowowych, o których mowa w art. 3 ust. 8 rozporządzenia nr 640/2010;

5) przyjmuje:

a) informacje, o których mowa w art. 8 ust. 2 lit. d rozporządzenia nr 1035/2001,

b) dokumenty i kopie dokumentów, o których mowa w art. 10 ust. 3, art. 11 i art. 12 ust. 3 rozporządzenia nr 1035/2001;

6) dokonuje notyfikacji, o której mowa w art. 21 rozporządzenia nr 1035/2001.

Art. 61. Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego dokonuje:

1) kontroli posiadania wymaganej dokumentacji połowów w przypadkach, o których mowa w art. 4 i 5 rozporządzenia nr 1035/2001, oraz należytego jej wypełniania;

2) zatwierdzenia dokumentacji połowów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 lit. b oraz art. 12 ust. 1 tiret pierwsze rozporządzenia nr 1035/2001.

Art. 62. 1. Wprowadzanie do obrotu produktów rybnych z gatunków, których zasoby wymagają wzmożonej ochrony lub wzmożonego nadzoru zrównoważonej eksploatacji na podstawie przepisów Unii Europejskiej, umów lub porozumień międzynarodowych, podlega dodatkowo kontroli obejmującej w szczególności pochodzenie tych produktów, w tym warunki dokonania ich połowu, na zasadach i w sposób określony w tych przepisach, umowach lub porozumieniach.

2. Za dokument potwierdzający pochodzenie produktu rybnego z gatunków, o których mowa w ust. 1, uznaje się każdy dokument towarzyszący danemu produktowi rybnemu, jeżeli zawiera on:

1) kolejny numer i datę wystawienia;

2) nazwę, siedzibę i adres oraz podpis podmiotu wystawiającego dokument;

3) nazwę, siedzibę i adres odbiorcy;

4) opis produktu rybnego: gatunek, ilość, rodzaj i kategorię wielkości;

5) datę otrzymania produktu rybnego oraz nazwę, siedzibę i adres producenta i miejsce produkcji tego produktu – jeżeli podmiot wystawiający dokument nie jest jednocześnie producentem danego produktu rybnego;

6) adnotację, że dokument ten stanowi jednocześnie dokument potwierdzający pochodzenie danego produktu rybnego.

3. Podmiot wystawiający dokument potwierdzający pochodzenie produktu rybnego z gatunków, o których mowa w ust. 1, przechowuje ten dokument przez 5 lat od dnia jego wystawienia.

4. W przypadku wprowadzania do obrotu produktów rybnych z gatunków, o których mowa w ust. 1, podmiot wprowadzający te produkty do obrotu:

1) prowadzi zestawienie sprzedaży, w którym podaje:

a) gatunek danego produktu rybnego,

b) ilość, rodzaj i kategorię wielkości danego produktu rybnego,

c) datę sprzedaży;

2) zaopatruje produkt rybny w dokument potwierdzający jego pochodzenie.

5. Zabrania się wprowadzania do obrotu produktów rybnych z gatunków, o których mowa w ust. 1, niezaopatrzonych w dokument potwierdzający ich pochodzenie.

6. Minister właściwy do spraw rybołówstwa może określić, w drodze rozporządzenia:

1) rodzaje dokumentów, o których mowa w ust. 2, które uznaje się za potwierdzające pochodzenie danego produktu rybnego, w tym dokonanie połowu zgodnie z warunkami określonymi dla danego gatunku, lub

2) szczegółowy sposób i tryb potwierdzania pochodzenia produktu rybnego, w tym dokonania połowu zgodnie z warunkami określonymi dla danego gatunku, w odniesieniu do połowów prowadzonych przez uprawnionych do rybactwa w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym lub armatorów statków rybackich

– mając na względzie zapewnienie skutecznej kontroli wprowadzania do obrotu produktów rybnych z gatunków, których zasoby są objęte środkami służącymi ich zrównoważonej eksploatacji, a także zapewnienie niewprowadzania do obrotu produktów rybnych pochodzących z nielegalnych, nierejestrowanych lub nieudokumentowanych połowów lub o nieudokumentowanym pochodzeniu.

7. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w przypadku gdy przepisy Unii Europejskiej, umów lub porozumień międzynarodowych dotyczące wprowadzania do obrotu produktów rybnych z gatunków, o których mowa w ust. 1, ustalą inne obowiązki niż określone w ust. 3–5, w tym obowiązki dotyczące obrotu tymi produktami, określi, w drodze rozporządzenia:

1) warunki lub tryb realizacji tych obowiązków lub

2) rodzaje dokumentów niezbędnych do realizacji tych obowiązków

– mając na względzie ochronę żywych zasobów wód i zapewnienie ich zrównoważonej eksploatacji oraz pewności obrotu, a także realizację zobowiązań Rzeczypospolitej Polskiej wynikających z przepisów Unii Europejskiej, umów lub porozumień międzynarodowych.

Rozdział 8a

Wprowadzanie do obrotu produktów rybołówstwa pochodzących z państw trzecich oraz powstrzymywanie i eliminowanie wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa pochodzących z nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów

Art. 62a. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa:

1) przyjmuje i sprawdza zatwierdzone świadectwo połowowe w przypadku, o którym mowa w art. 14 ust. 1 lit. a i art. 16 ust. 1 rozporządzenia nr 1005/2008, oraz udokumentowane dowody, o których mowa w art. 14 ust. 1 lit. b tego rozporządzenia,

2) przyjmuje i sprawdza w przypadkach określonych w art. 14 ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008 oświadczenie, o którym mowa w tym przepisie,

3) przyjmuje powiadomienie, o którym mowa w art. 16 ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008,

4) przechowuje zatwierdzone świadectwo połowowe, o którym mowa w pkt 1, przez okres wskazany w art. 22 ust. 4 rozporządzenia nr 1005/2008,

5) realizuje obowiązki państwa członkowskiego Unii Europejskiej, o których mowa w art. 24 ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008

– jeżeli przywóz produktów rybołówstwa następuje przez drogowe, kolejowe albo lotnicze przejście graniczne.

2. W przypadkach określonych w art. 18 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 1005/2008, minister właściwy do spraw rybołówstwa zakazuje, w drodze decyzji, przywozu produktów rybołówstwa, jeżeli przywóz tych produktów następuje przez drogowe, kolejowe albo lotnicze przejście graniczne.

3. Kopię decyzji, o której mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw rybołówstwa niezwłocznie przekazuje granicznemu lekarzowi weterynarii oraz organom celnym, właściwym ze względu na miejsce położenia drogowego, kolejowego lub lotniczego przejścia granicznego.

4. Decyzji, o której mowa w ust. 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Art. 62b. 1. Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego:

1) przyjmuje i sprawdza zatwierdzone świadectwo połowowe, o którym mowa w art. 14 ust. 1 lit. a i art. 16 ust. 1 rozporządzenia nr 1005/2008, oraz udokumentowane dowody, o których mowa w art. 14 ust. 1 lit. b tego rozporządzenia,

2) przyjmuje i sprawdza, w przypadkach określonych w art. 14 ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008, oświadczenie, o którym mowa w tym przepisie,

3) przyjmuje powiadomienie, o którym mowa w art. 16 ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008,

4) przeprowadza weryfikacje, o których mowa w art. 17 rozporządzenia nr 1005/2008,

5) przechowuje zatwierdzone świadectwo połowowe, o którym mowa w pkt 1, przez okres wskazany w art. 22 ust. 4 rozporządzenia nr 1005/2008,

6) realizuje obowiązki państwa członkowskiego Unii Europejskiej, o których mowa w art. 24 ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008

– jeżeli przywóz produktów rybołówstwa następuje drogą morską.

2. W przypadkach określonych w art. 7 ust. 3 zdanie trzecie i w art. 18 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 1005/2008, Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego zakazuje, w drodze decyzji, przywozu produktów rybołówstwa, jeżeli przywóz ich następuje drogą morską.

3. Kopię decyzji, o której mowa w ust. 2, Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego niezwłocznie przekazuje granicznemu lekarzowi weterynarii oraz organom celnym, właściwym ze względu na miejsce położenia portu.

4. Decyzji, o której mowa w ust. 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Art. 62c. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa albo Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego odpowiednio w przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 62a ust. 2 lub art. 62b ust. 2:

1) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. a–d rozporządzenia nr 1005/2008 – nakazuje w tej decyzji dokonanie powrotnego wywozu produktów rybołówstwa;

2) z przyczyn określonych w art. 18 ust. 1 lit. e–g lub w ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008 – równocześnie kieruje wniosek do organu celnego o zajęcie produktów rybołówstwa i wystąpienie do sądu o orzeczenie przepadku tych produktów na rzecz Skarbu Państwa.

2. Zajęcie produktów rybołówstwa odbywa się w trybie określonym w ustawie z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2020 r. poz. 1382).

3. Produkty rybołówstwa, w stosunku do których sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa, podlegają zniszczeniu w całości lub w części, jeżeli ich sprzedaż jest niemożliwa, znacznie utrudniona lub nieuzasadniona.

4. Środki pieniężne z tytułu nadwyżki kwoty uzyskanej ze sprzedaży produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, nad wydatkami związanymi z ich przechowaniem lub sprzedażą oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej przeznacza się na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1057).

5. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, w przypadku gdy koszty związane z przechowaniem lub sprzedażą produktów rybołówstwa, o których mowa w ust. 1, oraz należnościami celnymi i podatkowymi z tytułu dopuszczenia tych produktów do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej i orzeczenia przepadku na rzecz Skarbu Państwa rażąco przewyższyłyby wartość produktów rybołówstwa, a importer przed dniem wydania decyzji, o której mowa w art. 62a ust. 2 lub art. 62b ust. 2, dokonał zniszczenia tych produktów oraz poinformował o tym odpowiednio ministra właściwego do spraw rybołówstwa albo Głównego Inspektora Rybołówstwa Morskiego.

Art. 62d. W przypadkach, o których mowa w art. 19 ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008, przepisy art. 16–18 tego rozporządzenia stosuje się w punkcie wejścia.

Art. 62e. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa zatwierdza:

1) świadectwo połowowe – w przypadku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 rozporządzenia nr 1005/2008;

2) sekcję świadectwa połowowego – w przypadku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 rozporządzenia nr 1005/2008, jeżeli powrotny wywóz produktów rybołówstwa następuje przez drogowe, kolejowe albo lotnicze przejście graniczne.

2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa odmawia, w drodze decyzji, zatwierdzenia:

1) świadectwa połowowego – w przypadku gdy:

a) produkty rybołówstwa pochodzą z połowów nielegalnych, nieraportowanych lub nieuregulowanych,

b) połowy były prowadzone bez specjalnego zezwolenia połowowego lub wbrew warunkom w nim określonym,

c) nie zawiera ono wymaganych informacji;

2) sekcji świadectwa połowowego – w przypadku gdy nie zawiera ona wymaganych informacji.

3. Decyzji, o której mowa w ust. 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

4. Minister właściwy do spraw rybołówstwa przechowuje dokumenty, o których mowa w ust. 1, przez okres wskazany w art. 22 ust. 4 rozporządzenia nr 1005/2008.

Art. 62f. 1. Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego zatwierdza sekcję świadectwa połowowego w przypadku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 rozporządzenia nr 1005/2008, jeżeli powrotny wywóz produktów rybnych następuje drogą morską.

2. Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego odmawia, w drodze decyzji, zatwierdzenia sekcji świadectwa połowowego, w przypadku gdy nie zawiera ona wymaganych informacji.

3. Decyzji, o której mowa w ust. 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

4. Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego przechowuje dokumenty, o których mowa w ust. 1, przez okres wskazany w art. 22 ust. 4 rozporządzenia nr 1005/2008.

Art. 62g. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w drodze decyzji:

1) przyznaje status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego, o którym mowa w art. 16 ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008, w przypadku gdy są spełnione kryteria określone w art. 16 ust. 3 lit. a–g rozporządzenia nr 1005/2008, i wydaje świadectwo zatwierdzonego podmiotu gospodarczego, o którym mowa w art. 9 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1010/2009 z dnia 22 października 2009 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 ustanawiającego wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania (Dz. Urz. UE L 280 z 27.10.2009, str. 5), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1010/2009”;

2) zawiesza status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego, o którym mowa w art. 16 ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008 – w przypadku gdy zachodzą okoliczności określone w art. 22 ust. 1 rozporządzenia nr 1010/2009;

3) odbiera status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego, o którym mowa w art. 16 ust. 2 rozporządzenia nr 1005/2008, i cofa świadectwo zatwierdzonego podmiotu gospodarczego, o którym mowa w art. 9 rozporządzenia nr 1010/2009 – w przypadku gdy zachodzą okoliczności określone w art. 27 ust. 1 rozporządzenia nr 1010/2009.

2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa realizuje obowiązki i uprawnienia państwa członkowskiego Unii Europejskiej związane z przyznawaniem, zawieszaniem i odbieraniem statusu zatwierdzonego podmiotu gospodarczego oraz wydawaniem i cofaniem świadectwa zatwierdzonego podmiotu gospodarczego, o których mowa w rozporządzeniu nr 1010/2009.

Art. 62h. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, minimalny próg w zakresie liczby i wielkości operacji przywozu, o których mowa w art. 16 ust. 3 lit. b rozporządzenia nr 1005/2008, mając na uwadze racjonalne wprowadzenie ułatwień dla podmiotów gospodarczych, o których mowa w art. 62g, przy zachowaniu prawidłowości kontroli przywozu produktów rybołówstwa.

Art. 62i. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa realizuje obowiązki i uprawnienia państwa członkowskiego Unii Europejskiej określone w art. 8 ust. 4, art. 15 ust. 2, art. 16 ust. 3 zdanie drugie, art. 17 ust. 3 zdanie drugie i ust. 8, art. 19 ust. 2 zdanie drugie, art. 21 ust. 3, art. 39 ust. 2–4, art. 40 ust. 4 i art. 48 ust. 5 rozporządzenia nr 1005/2008.

2. Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego realizuje obowiązki i uprawnienia państwa członkowskiego Unii Europejskiej określone w art. 11 ust. 2 i 3, art. 48 ust. 4 i art. 49 ust. 1 rozporządzenia nr 1005/2008.

3. Minister właściwy do spraw rybołówstwa pełni funkcję organu centralnego, o którym mowa w art. 39 rozporządzenia nr 1010/2009.

Rozdział 9

Kary pieniężne

Art. 63. 1. Kto:

1) skupuje produkty rybne, o których mowa w art. 13 ust. 1 lub 2, nie będąc wpisanym do rejestru skupujących,

2) posługuje się zaświadczeniem o wpisie do rejestru skupujących zawierającym dane niezgodne ze stanem faktycznym,

3) będąc do tego obowiązanym jako przedsiębiorca wpisany do rejestru skupujących, nie dokonuje zgłoszenia, o którym mowa w art. 15 ust. 1,

4) sprzedaje produkty rybne podmiotom niewpisanym do rejestru skupujących w ilości przekraczającej dopuszczoną do sprzedaży bezpośredniej,

5) wbrew obowiązkowi określonemu w art. 18 ust. 1 i 5 nie wystawia dokumentu sprzedaży lub deklaracji przejęcia,

6) wystawia i przekazuje dokument sprzedaży lub deklarację przejęcia z naruszeniem art. 62–64, art. 66 lub art. 67 rozporządzenia nr 1224/2009,

7) (uchylony)

8) (uchylony)

9) wprowadza do obrotu produkty rybne niezaopatrzone w dokument potwierdzający ich pochodzenie wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 62 ust. 5,

10) będąc do tego obowiązanym, nie posiada dokumentacji połowów dla Dissostichus spp. w rozumieniu art. 3 lit. b rozporządzenia nr 1035/2001 lub nienależycie taką dokumentację wypełnia,

11) wprowadza do obrotu produkty rybołówstwa o wymiarach mniejszych od minimalnych wielkości określonych dla poszczególnych gatunków produktów rybołówstwa w rozporządzeniu nr 2406/96

– podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, wysokość kar pieniężnych za naruszenia, o których mowa w ust. 1, mając na względzie rodzaj naruszenia i stopień tego naruszenia ze względu na prawidłowe funkcjonowanie rynku rybnego oraz oddziaływanie na stan żywych zasobów wód oraz wysokość możliwej do osiągnięcia korzyści finansowej wynikającej z naruszenia.

Art. 64. 1. Karę pieniężną, o której mowa w art. 63 ust. 1:

1) pkt 1, 2 i 4–11, wymierza, w drodze decyzji, Główny Inspektor Rybołówstwa Morskiego;

2) pkt 3, wymierza, w drodze decyzji, minister właściwy do spraw rybołówstwa.

2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rybołówstwa.

Art. 65. 1. Kary pieniężnej, o której mowa w art. 63, nie nakłada się, jeżeli od dnia popełnienia czynu lub zaniechania działania upłynęło 5 lat.

2. Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się, jeżeli od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna, upłynęło 5 lat.

3. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 2, przerywa się przez dokonanie pierwszej czynności egzekucyjnej, o której ukarany został powiadomiony.

4. Po przerwaniu biegu przedawnienia biegnie ono na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zakończono postępowanie egzekucyjne.

5. Kolejne wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie przerywa biegu przedawnienia.

Art. 66. 1. Od nieuiszczonych w terminie kar pieniężnych pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości i na zasadach określonych dla zaległości podatkowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, 1423, 2122, 2123 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 72).

2. Egzekucja wymierzonych kar wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

3. Kwoty ściągnięte z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

Rozdział 10

Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe

Art. 67. (pominięty)

Art. 68. (pominięty)

Art. 69. Rejestry:

1) przedsiębiorców skupujących produkty rybne,

2) organizacji producentów rybnych objętych pomocą finansową,

3) organizacji międzybranżowych,

4) związków organizacji producentów rybnych

– prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych stają się odpowiednio rejestrami, o których mowa w art. 13 ust. 1 i art. 24 ust. 4.

Art. 70. 1. Przedsiębiorcy wpisani do rejestru skupujących w dniu wejścia w życie ustawy tracą prawo do prowadzenia działalności w zakresie skupu produktów rybnych, jeżeli w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy nie przedłożą ministrowi właściwemu do spraw rybołówstwa ostatecznej decyzji powiatowego lekarza weterynarii o stwierdzeniu spełnienia wymagań weterynaryjnych i nadaniu weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego zgodnie z przepisami o produktach pochodzenia zwierzęcego.

2. W przypadku utraty prawa do prowadzenia działalności w zakresie skupu produktów rybnych na podstawie ust. 1, minister właściwy do spraw rybołówstwa wydaje decyzję o wykreśleniu przedsiębiorcy z rejestru skupujących.

Art. 71. 1. Przedsiębiorcy wpisani do rejestru skupujących w dniu wejścia w życie ustawy, w terminie miesiąca od dnia jej wejścia w życie, są obowiązani poinformować, w formie pisemnej, ministra właściwego do spraw rybołówstwa, czy przekroczyli roczny obrót finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia nr 1077/2008.

2. W przypadku nieprzekazania informacji, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rybołówstwa wzywa, w formie pisemnej, do jej przekazania w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania.

3. Jeżeli przedsiębiorca mimo wezwania, o którym mowa w ust. 2, nie przekaże informacji w wymaganym terminie, minister właściwy do spraw rybołówstwa wymierza, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Art. 72. (pominięty)

Art. 73. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 7, art. 23 ust. 7, art. 24 ust. 3 i art. 24a ust. 2 ustawy wymienionej w art. 74 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 20, art. 47 ust. 4 oraz art. 49 ust. 4 niniejszej ustawy, jednak nie dłużej niż przez 2 lata od dnia jej wejścia w życie.

Art. 74. Traci moc ustawa z dnia 22 stycznia 2004 r. o organizacji rynku rybnego i pomocy finansowej w gospodarce rybnej (Dz. U. poz. 291 i 956, z 2006 r. poz. 64 oraz z 2007 r. poz. 125).

Art. 75. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia³⁾.

¹⁾ Przez art. 14 pkt 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2020 r. o zmianie ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 285), która weszła w życie z dniem 1 lipca 2020 r.

²⁾ W brzmieniu ustalonym przez art. 14 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.

³⁾ Ustawa została ogłoszona w dniu 16 lutego 2011 r.