Dziennik Ustaw - rok 2021 poz. 91

Na podstawie art. 46a i art. 46b pkt 1–6 i 8–13 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2020 r. poz. 1845, 2112 i 2401) zarządza się, co następuje:

1) użyte w § 2 w ust. 1 i 18, w § 10 w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia, w ust. 1a, 2, 6, 9 i 10, w ust. 11 we wprowadzeniu do wyliczenia, w ust. 12 we wprowadzeniu do wyliczenia, w ust. 14, w ust. 15 we wprowadzeniu do wyliczenia, w ust. 18 i 19, w ust. 21 we wprowadzeniu do wyliczenia, w ust. 22 i w ust. 24 we wprowadzeniu do wyliczenia, w § 11 w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia, w ust. 3 we wprowadzeniu do wyliczenia i w ust. 6, w § 12 w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia, w § 14 i § 15, w § 16 w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia, w § 17 w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia, w § 19 w ust. 1, w § 22 w ust. 1 i 2, w § 23 w ust. 1, w § 24 w ust. 1, w § 25 w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia i w ust. 5 we wprowadzeniu do wyliczenia, w § 27 w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia i w ust. 2 oraz w § 28 w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia i w ust. 8 we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „17 stycznia 2021 r.” zastępuje się wyrazami „31 stycznia 2021 r.”;

2) w § 2 ust. 19 i 20 otrzymują brzmienie:

„19. Przedsiębiorca oraz podmiot niebędący przedsiębiorcą wykonujący:

1) międzynarodowy transport drogowy lub niezarobkowy międzynarodowy przewóz drogowy, lub międzynarodowy przewóz regularny, lub międzynarodowy transport kombinowany w rozumieniu odpowiednio art. 4 pkt 2, 6, 7 i 14 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym,

2) transport statkiem powietrznym w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze,

3) transport środkami publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym oraz pojazdami samochodowymi przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą lub pojazdami samochodowymi przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą w zarobkowym międzynarodowym transporcie drogowym osób,

4) transport kolejowy wykonywany z przekroczeniem granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej

– informuje pasażerów o obowiązku, o którym mowa w ust. 18 i 20.

20. Osoba przekraczająca granicę państwową w sposób określony w ust. 18, podlegająca obowiązkowi odbycia kwarantanny, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, jest obowiązana zgłosić poddanie się kwarantannie do Głównego Inspektora Sanitarnego za pośrednictwem infolinii obsługującej system wymiany informacji w ramach systemów wymiany informacji w zakresie dotyczącym zadań Państwowej Inspekcji Sanitarnej, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 8a ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 59 oraz z 2020 r. poz. 322, 374, 567, 1337 i 2112), przekazując następujące dane:

1) imię i nazwisko;

2) numer PESEL, a w przypadku osób, które nie mają nadanego numeru PESEL – datę urodzenia oraz serię i numer paszportu albo innego dokumentu stwierdzającego tożsamość;

3) adres miejsca zamieszkania lub pobytu, w którym osoba ta będzie odbywać obowiązkową kwarantannę, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, oraz numer telefonu do bezpośredniego kontaktu z tą osobą;

4) dane dotyczące podróży, w szczególności datę przekroczenia granicy.”;

3) w § 10:

a) w ust. 2 w pkt 26 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 27–29 w brzmieniu:

„27) dla pracowników Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex);

28) dla uczestniczących w konkursie na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską, w tym aplikacje prowadzone w formie aplikacji uzupełniających, a także zdających egzamin sędziowski i egzamin prokuratorski oraz innych osób uczestniczących w organizowaniu i przeprowadzaniu tych konkursów i egzaminów;

29) dla osób świadczących usługi przeglądu, konserwacji lub naprawy maszyn i urządzeń wykorzystywanych w zakładach przetwórstwa artykułów rolno-spożywczych, w związku z wykonywaniem, poza miejscem stałego zamieszkania, zadań zawodowych lub działalności gospodarczej związanej z tymi usługami.”,

b) w ust. 3:

– pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) okoliczności, o której mowa w ust. 2 pkt 3–9, 17, 23 i 27, jest dokument wystawiony przez pracodawcę osoby, o której mowa w ust. 2 pkt 3–9, 17, 23 i 27, lub umowa z jednostką publicznej radiofonii i telewizji lub z nadawcą posiadającym koncesję, o której mowa w art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji, lub dokument wystawiony przez tę jednostkę lub nadawcę;”,

– pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) wykonywania pracy lub usług, o których mowa w ust. 2 pkt 12, 19, 21, 22 i 29, jest dokument wystawiony przez pracodawcę lub umowa z podmiotem, na rzecz którego są świadczone usługi przeglądu, konserwacji lub naprawy, lub dokument wystawiony przez ten podmiot;”,

– w pkt 11 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu:

„12) okoliczności, o których mowa w ust. 2 pkt 28, w odniesieniu do uczestników konkursu lub egzaminu, są ogłoszenia, o których mowa w § 13 ust. 1 i § 22 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 marca 2018 r. w sprawie przeprowadzania naboru na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską (Dz. U. poz. 602 oraz z 2019 r. poz. 1919), w § 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 15 lipca 2019 r. w sprawie przeprowadzania konkursu na aplikację uzupełniającą prokuratorską (Dz. U. poz. 1399 oraz z 2020 r. poz. 1904), oraz ogłoszenia i listy, o których mowa w § 9 i § 23 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 grudnia 2017 r. w sprawie przeprowadzania egzaminu sędziowskiego i prokuratorskiego (Dz. U. z 2018 r. poz. 34), a w odniesieniu do osób uczestniczących w organizowaniu i przeprowadzaniu konkursu lub egzaminu – zaświadczenia wydawane przez Dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury.”;

4) po § 13 dodaje się § 13a w brzmieniu:

„§ 13a. 1. Świadczeniobiorca, który w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii przerwał rehabilitację leczniczą realizowaną w warunkach stacjonarnych przed upływem czasu określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, może ją kontynuować u świadczeniodawcy, u którego nastąpiło jej przerwanie, na podstawie dotychczasowego skierowania na rehabilitację leczniczą, o którym mowa w art. 59 tej ustawy.

2. Kontynuacja rehabilitacji leczniczej, o której mowa w ust. 1, odbywa się na dotychczasowych warunkach realizacji świadczenia opieki zdrowotnej, przy uwzględnieniu liczby zrealizowanych, przed przerwaniem tej rehabilitacji, zabiegów lub osobodni.

3. Świadczeniodawca, u którego świadczeniobiorca przerwał rehabilitację leczniczą, o której mowa w ust. 1, uzgadnia ze świadczeniobiorcą termin rozpoczęcia kontynuacji tej rehabilitacji.

4. W przypadku, w którym przerwanie rehabilitacji leczniczej, o której mowa w ust. 1, grozi poważnym pogorszeniem stanu zdrowia, świadczeniobiorca może kontynuować tę rehabilitację u innego świadczeniodawcy.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, rehabilitacja lecznicza jest kontynuowana na podstawie zaświadczenia o konieczności jej kontynuowania wystawionego przez świadczeniodawcę, u którego rozpoczęto rehabilitację leczniczą, o której mowa w ust. 1, informacji o skierowaniu, o którym mowa w ust. 1, oraz o zrealizowanych zabiegach lub osobodniach.

6. Świadczeniodawca kontynuujący rehabilitację, o którym mowa w ust. 4, umieszcza w harmonogramie przyjęć świadczeniobiorcę, wyznaczając termin udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej w sposób, o którym mowa w art. 19a ust. 2 pkt 2 i art. 20 ust. 1a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

7. Informacje o:

1) planowanej kontynuacji rehabilitacji, o której mowa w ust. 1,

2) zrealizowanych świadczeniach opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1

– świadczeniodawca niezwłocznie przekazuje właściwemu oddziałowi wojewódzkiemu Narodowego Funduszu Zdrowia.”;

5) w § 20:

a) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. W przypadku gdy świadczeniodawca z przyczyn organizacyjno-technicznych nie może zidentyfikować i określić w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia, statusu skierowania określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 59aa ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, w celu wpisania świadczeniobiorcy na listę oczekujących na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej lub udzielenia mu świadczenia opieki zdrowotnej wystarczające jest podanie przez świadczeniobiorcę, za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, podstawowych informacji zawartych w skierowaniu oraz:

1) klucza dostępu do skierowania, o którym mowa w art. 59b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, albo

2) kodu dostępu, o którym mowa w art. 59b ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, oraz numeru PESEL, a w przypadku jego braku – serii i numeru paszportu albo innego dokumentu potwierdzającego tożsamość, albo

3) numeru identyfikującego skierowanie.”,

b) po ust. 7 dodaje się ust. 7a i 7b w brzmieniu:

„7a. Narodowy Fundusz Zdrowia jest obowiązany do zmiany statusu skierowań w postaci elektronicznej zrealizowanych przez świadczeniodawców, o których mowa w ust. 6, na podstawie informacji przekazanych Narodowemu Funduszowi Zdrowia w celu rozliczenia świadczeń opieki zdrowotnej.

7b. Podmioty wykonujące działalność leczniczą udzielające świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków innych niż środki publiczne, które udzieliły świadczeń na podstawie informacji, o których mowa w ust. 6, są obowiązane do zmiany statusu skierowań w postaci elektronicznej, w terminie 3 miesięcy od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii.”;

6) w § 28 w ust. 13:

a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) konkursu na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską, w tym aplikacje prowadzone w formie aplikacji uzupełniających, zajęć i sprawdzianów w trakcie tych aplikacji, a także egzaminów sędziowskich i egzaminów prokuratorskich;”,

b) w pkt 13 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 14 w brzmieniu:

„14) szkoleń, kursów, egzaminów, testów i kwalifikowania związanych z uprawnieniami wynikającymi z przepisów o transporcie morskim.”;

7) po § 28 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu:

„Rozdział 3a

Szczepienia ochronne przeciwko COVID-19

§ 28a. 1. Podmioty przeprowadzające szczepienia ochronne przeciwko COVID-19 mają obowiązek stosowania tych szczepień w następującej kolejności:

1) osoby zatrudnione w podmiocie leczniczym:

a) wykonujące zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej lub

b) których praca pozostaje w bezpośrednim związku z udzielaniem świadczeń opieki zdrowotnej w tym podmiocie,

2) osoby wykonujące zawód w ramach działalności leczniczej jako praktyka zawodowa, o której mowa w art. 5 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, oraz osoby zatrudnione przez tę praktykę:

a) wykonujące zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej lub

b) których praca pozostaje w bezpośrednim związku z udzielaniem świadczeń opieki zdrowotnej w tej praktyce,

3) przedstawiciele ustawowi dzieci urodzonych przed ukończeniem 37. tygodnia ciąży, które w dniu podania ich przedstawicielom ustawowym pierwszej dawki szczepionki przeciwko COVID-19 są hospitalizowane w podmiocie leczniczym i których przewidywany okres hospitalizacji będzie dłuższy od czasu wymaganego dla osoby poddanej szczepieniu do uzyskania optymalnej odporności na zakażenie wirusem SARS-CoV-2,

4) osoby inne niż określone w pkt 1 i 2, zatrudnione w podmiocie wykonującym działalność leczniczą,

5) farmaceuci i technicy farmaceutyczni zatrudnieni w aptece ogólnodostępnej,

6) nauczyciele akademiccy zatrudnieni w uczelni medycznej oraz doktoranci i studenci tej uczelni biorący udział, zgodnie z programem studiów, w zajęciach z udziałem pacjentów lub w trakcie których następuje kontakt z biologicznym materiałem zakaźnym,

7) osoby zatrudnione w jednostce organizacyjnej pomocy społecznej w rozumieniu art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej

– w ramach etapu „0”;

8) pacjenci: zakładu opiekuńczo-leczniczego, zakładu pielęgnacyjno-opiekuńczego, hospicjum stacjonarnego i oddziału medycyny paliatywnej oraz osoby przebywające w domu pomocy społecznej, o którym mowa w art. 56 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej,

9) osoby urodzone:

a) nie później niż w 1941 r.,

b) w latach 1942–1951,

c) w latach 1952–1961,

10) nauczyciele, wychowawcy i inni pracownicy pedagogiczni oraz osoby, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 910 i 1378 oraz z 2021 r. poz. 4), zatrudnieni w przedszkolu, innej formie wychowania przedszkolnego, szkole lub placówce działającej w systemie oświaty, osoby pracujące z dziećmi w placówce opiekuńczo-wychowawczej oraz w ramach form opieki nad dziećmi w wieku do lat 3,

11) nauczyciele akademiccy zatrudnieni w uczelni innej niż określona w pkt 6 oraz inne osoby prowadzące w uczelni zajęcia ze studentami lub doktorantami zgodnie z programem odpowiednio studiów albo kształcenia,

12) funkcjonariusze albo żołnierze: Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Celno-Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Ochrony Państwa, Służby Więziennej, Inspekcji Transportu Drogowego, straży ochrony kolei, prokuratorzy i asesorzy prokuratury oraz członkowie ochotniczych straży pożarnych, ratownicy górscy i wodni wykonujący działania ratownicze

– w ramach etapu „I”.

2. W sytuacji ryzyka niewykorzystania szczepionki, dopuszcza się:

1) jednoczasowe szczepienie osób wchodzących w skład grup, o których mowa w ust. 1, w ramach jednego etapu, lub

2) szczepienie osób wchodzących w skład różnych grup, o których mowa w ust. 1, w ramach różnych etapów, o których mowa w ust. 1.”.

Prezes Rady Ministrów: M. Morawiecki