Dziennik Ustaw - rok 2021 poz. 60

Na podstawie art. 56 ust. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i niektórych uprawnieniach pracowników (Dz. U. z 2019 r. poz. 2181 oraz z 2020 r. poz. 284, 875, 1709 i 2400) zarządza się, co następuje:

1) wypłaty odszkodowań, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i niektórych uprawnieniach pracowników, zwanej dalej „ustawą”;

2) wypłaty odszkodowań lub zadośćuczynień, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 2a ustawy;

3) udzielania dotacji, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 3 ustawy;

4) udzielania pożyczek, o których mowa w art. 56 ust. 4d¹ ustawy.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) imię i nazwisko (nazwę) oraz adres zamieszkania lub zameldowania (siedziby) uprawnionego oraz jego numer PESEL (NIP), a w razie braku numeru PESEL numer dowodu tożsamości;

2) wskazanie kwoty przypadającej do wypłaty uprawnionemu, ze wskazaniem odpowiednich postanowień w dokumentach, o których mowa w ust. 3, oraz okresu, za jaki mają być naliczone i wypłacone odsetki;

3) wskazanie sposobu realizacji wypłaty, w tym numeru rachunku - jeżeli realizacja wypłaty ma nastąpić przelewem.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) odpis prawomocnego wyroku, odpis ugody sądowej lub kopię ostatecznej decyzji administracyjnej wydanych w związku z nacjonalizacją mienia lub na podstawie art. 10 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1820) wraz z oświadczeniem organu składającego wniosek, że podlegają one wykonaniu;

2) kopię aktu poświadczenia dziedziczenia lub odpis orzeczenia o nabyciu spadku - w przypadku śmierci uprawnionego;

3) inne dokumenty niezbędne do realizacji wniosku.

4. W przypadku gdy należne kwoty mają być przekazane pełnomocnikowi uprawnionego, do wniosku, o którym mowa w ust. 1, organ dołącza kopię pełnomocnictwa uprawniającego do odbioru tych kwot.

5. W przypadku uprawnionego niemającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania i podlegającego obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej we wniosku, o którym mowa w ust. 1, organ dodatkowo podaje numer, rodzaj oraz kraj wydania dokumentu stwierdzającego tożsamość uprawnionego oraz zagraniczny numer identyfikacyjny podatnika uzyskany w państwie, w którym podatnik ma miejsce zamieszkania - o ile uprawniony go posiada.

6. Dysponent Funduszu może wezwać organ składający wniosek do przedstawienia dodatkowych dokumentów i informacji w związku ze złożonym wnioskiem, o którym mowa w ust. 1.

1) ostateczna i prawomocna decyzja Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich, zwanej dalej „Komisją”, o której mowa w art. 34 ust. 7 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa (Dz. U. z 2018 r. poz. 2267 oraz z 2020 r. poz. 1709);

2) prawomocny wyrok zasądzający odszkodowanie lub zadośćuczynienie, wydany w wyniku sprzeciwu złożonego na podstawie art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa, lub prawomocna ugoda sądowa zawarta w przedmiocie odszkodowania lub zadośćuczynienia.

2. Odpis dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uprawniony przekazuje Przewodniczącemu Komisji.

3. Przewodniczący Komisji doręcza dysponentowi Funduszu odpis dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wraz z oświadczeniem, że podlegają one wykonaniu.

4. Wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 1, Przewodniczący Komisji przedstawia dysponentowi Funduszu informacje i dokumenty niezbędne do dokonania wypłaty odszkodowania lub zadośćuczynienia, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 2a ustawy, obejmujące:

1) imię i nazwisko (nazwę) oraz adres zamieszkania lub zameldowania (siedziby) uprawnionego oraz jego numer PESEL (NIP), a w razie braku numeru PESEL numer dowodu tożsamości;

2) wskazanie kwoty przypadającej do wypłaty uprawnionemu, ze wskazaniem odpowiednich postanowień w dokumentach, o których mowa w ust. 1, oraz okresu, za jaki mają być naliczone i wypłacone odsetki;

3) wskazanie sposobu realizacji wypłaty, w tym numeru rachunku - jeżeli realizacja wypłaty ma nastąpić przelewem;

4) numer, rodzaj oraz kraj wydania dokumentu stwierdzającego tożsamość uprawnionego oraz zagraniczny numer identyfikacyjny podatnika uzyskany w państwie, w którym podatnik ma miejsce zamieszkania, o ile uprawniony go posiada - w przypadku uprawnionego niemającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania i podlegającego obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

5) kopię pełnomocnictwa uprawniającego do odbioru należnych kwot - w przypadku gdy kwoty te mają być przekazane pełnomocnikowi uprawnionego;

6) kopię aktu poświadczenia dziedziczenia lub odpis orzeczenia o nabyciu spadku - w przypadku śmierci uprawnionego.

5. Dysponent Funduszu może wezwać Przewodniczącego Komisji do przedstawienia dodatkowych dokumentów i informacji niezbędnych do dokonania wypłaty odszkodowania lub zadośćuczynienia, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 2a ustawy.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) kwotę wnioskowanej dotacji celowej;

2) uzasadnienie prawne i ekonomiczne przyznania dotacji celowej na rzecz jednostki samorządu terytorialnego, wskazujące szczególne okoliczności uzasadniające udzielenie dotacji, w tym związane z jej sytuacją finansową uniemożliwiającą samodzielne zaspokajanie roszczeń, o których mowa w ust. 1;

3) numer rachunku bankowego jednostki samorządu terytorialnego, na który dotacja ma zostać przekazana.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się poświadczone przez organ wnioskujący kopie dokumentów umożliwiających weryfikację roszczenia, którego dotyczy wniosek, a także dokumenty poświadczające posiadanie środków finansowych na realizację zadania co najmniej w wysokości, o której mowa w art. 128 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, z późn. zm.²⁾).

4. Dysponent Funduszu może wezwać jednostkę samorządu terytorialnego do przedstawienia dodatkowych dokumentów i informacji w związku ze złożonym wnioskiem, o którym mowa w ust. 1.

2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności kryteria dokonywania przez Bank Gospodarstwa Krajowego analizy i oceny sytuacji finansowej jednostki samorządu terytorialnego w celu potwierdzenia braku możliwości samodzielnego zaspokajania przez nią roszczeń wskazanych we wniosku.

3. Bank Gospodarstwa Krajowego, na podstawie umowy, o której mowa w ust. 1, przedstawia dysponentowi Funduszu pisemną rekomendację co do zasadności udzielenia dotacji celowej jednostce samorządu terytorialnego ze środków Funduszu i jej wysokości na cel wskazany we wniosku wraz z uzasadnieniem, zawierającym w szczególności analizę i ocenę ekonomiczną sytuacji finansowej jednostki samorządu terytorialnego, z uwzględnieniem możliwości samodzielnego zaspokajania przez nią roszczeń.

2. Porozumienie określa co najmniej:

1) wysokość środków, które jednostka samorządu terytorialnego wydatkowała lub będzie wydatkować na zaspokojenie roszczeń, o których mowa w § 4 ust. 1;

2) wstępnie ustaloną wysokość dotacji celowej;

3) możliwy termin zawarcia umowy o udzielenie dotacji celowej;

4) listę dodatkowych dokumentów oraz termin ich przedłożenia.

2. W przypadku niezaspokojenia lub niezaspokojenia w części roszczenia przez jednostki samorządu terytorialnego umowa o udzielenie dotacji zawiera dodatkowo oświadczenie jednostki samorządu terytorialnego o pokryciu lub zabezpieczeniu pokrycia kosztów realizacji zadania w wysokości wynikającej z art. 128 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

3. Przed zawarciem umowy zgodnie z ust. 1 jednostka samorządu terytorialnego przedkłada dysponentowi Funduszu odpis prawomocnego wyroku sądowego, odpis ugody sądowej lub kopię ostatecznej decyzji administracyjnej, stanowiących podstawę do spełnienia świadczenia pieniężnego.

1) spółka, o której mowa w art. 56 ust. 4d¹ pkt 1 ustawy,

2) przedsiębiorca, o którym mowa w art. 56 ust. 4d¹ pkt 2 ustawy

- zwani dalej „podmiotem wnioskującym”.

2. Wniosek o udzielenie pożyczki zawiera co najmniej:

1) oznaczenie podmiotu wnioskującego, ze wskazaniem, czy podmiot wnioskujący jest spółką, o której mowa w art. 56 ust. 4d¹ pkt 1 ustawy, czy przedsiębiorcą, o którym mowa w art. 56 ust. 4d¹ pkt 2 ustawy;

2) wskazanie celu, na jaki ma być udzielona pożyczka;

3) kwotę pożyczki, o którą wnioskuje podmiot wnioskujący;

4) proponowany termin spłaty pożyczki;

5) proponowane warunki udzielania pożyczki;

6) proponowane zabezpieczenia spłaty pożyczki;

7) uzasadnienie wniosku.

3. Do wniosku o udzielenie pożyczki dołącza się:

1) umowę spółki, akt założycielski, statut lub inny dokument, na podstawie którego podmiot wnioskujący został utworzony i funkcjonuje;

2) aktualny odpis z właściwego rejestru, do którego podmiot wnioskujący jest wpisany;

3) sprawozdania finansowe za 3 lata obrotowe, poprzedzające rok, w którym został złożony wniosek, albo za cały okres działalności, jeżeli podmiot istnieje krócej niż trzy lata, sporządzone zgodnie z przepisami o rachunkowości, o ile podmiot wnioskujący był obowiązany do ich sporządzenia;

4) sprawozdania z badania sprawozdań finansowych, o których mowa w pkt 3, o ile podlegały badaniu;

5) skonsolidowane sprawozdania finansowe za trzy lata obrotowe, poprzedzające rok, w którym został złożony wniosek, albo za cały okres działalności, jeżeli podmiot istnieje krócej niż trzy lata, sporządzone zgodnie z przepisami o rachunkowości, o ile podmiot wnioskujący był obowiązany do ich sporządzenia;

6) sprawozdania z badania skonsolidowanych sprawozdań finansowych, o których mowa w pkt 5, o ile podlegały badaniu;

7) analizę i ocenę sytuacji finansowej podmiotu wnioskującego za ostatnie trzy lata obrotowe albo za cały okres działalności - jeżeli podmiot istnieje krócej niż trzy lata;

8) biznesplan zawierający:

a) informacje ogólne dotyczące podmiotu wnioskującego,

b) określenie celu, na który ma być udzielona pożyczka, i jego podstawowych założeń,

c) analizę rynku i strategię marketingową, w tym dokładne określenie: produktu, konkurentów, obecnego udziału w rynku, docelowego udziału w rynku, podaży i popytu na rynku, planów sprzedaży, chłonności rynku, planowanych cen sprzedaży, cen rynkowych, sposobu dystrybucji i promocji, istniejących na rynku zdolności produkcyjnych, niezbędnych koncesji,

d) prezentację kosztów podmiotu wnioskującego, w szczególności kosztów inwestycji lub innego celu, na który pożyczka ma być udzielona,

e) opis lokalizacji inwestycji lub innego celu, na który pożyczka ma być udzielona, wraz z uzasadnieniem wyboru lokalizacji,

f) opis działań technicznych inwestycji lub innego celu, na który pożyczka ma być udzielona, w tym co najmniej opisy technologii, niezbędnych atestów i licencji, wpływu na środowisko naturalne, nakładów inwestycyjnych, źródeł finansowania, zdolności produkcyjnych oraz planu produkcji i zapotrzebowania,

g) opis organizacji inwestycji lub innego celu, na który pożyczka ma być udzielona,

h) opis struktury oraz kosztów zatrudnienia,

i) harmonogram realizacji inwestycji lub innego celu, na który pożyczka ma być udzielona, oraz ostateczny termin zakończenia i rozpoczęcia użytkowania inwestycji lub innego celu, na który pożyczka ma być udzielona,

j) plan finansowy podmiotu wnioskującego oraz plan finansowy inwestycji lub innego celu, na który pożyczka ma być udzielona, w tym co najmniej plan przychodów, plan kosztów, plan rachunku wyników, plan nakładów inwestycyjnych, plan zapotrzebowania na kapitał obrotowy, plan źródeł finansowania, plan przepływów pieniężnych, plan bilansu,

k) ocenę ekonomiczno-finansową inwestycji lub innego celu, na który pożyczka ma być udzielona, w tym co najmniej ocenę finansową, ocenę efektywności i ocenę ryzyka finansowego opartą na kilku scenariuszach,

l) podsumowanie i wnioski końcowe, w tym ocenę opłacalności dla Skarbu Państwa udzielenia pożyczki,

m) dane kontaktowe sporządzającego biznesplan oraz datę jego sporządzenia;

9) test prywatnego inwestora, o którym mowa w § 10 ust. 2;

10) informacje o otrzymanej pomocy publicznej na ratowanie lub restrukturyzację przez podmiot wnioskujący w okresie ostatnich 10 lat oraz informacje o innej pomocy publicznej otrzymanej przez podmiot wnioskujący;

11) oświadczenie podmiotu wnioskującego o niewystępowaniu poniższych okoliczności:

a) ubiegania się przez podmiot wnioskujący o udzielenie lub korzystania z pomocy na ratowanie lub restrukturyzację,

b) znajdowania się podmiotu wnioskującego w trudnej sytuacji zgodnie z kryteriami określonymi w przepisach Unii Europejskiej dotyczących pomocy podmiotom w takiej sytuacji³⁾.

4. Kopie dokumentów dołączonych do wniosku o udzielenie pożyczki powinny być potwierdzone za zgodność z oryginałem lub dokumentem elektronicznym. Prezes Rady Ministrów może żądać dostarczenia dokumentów w oryginale do wglądu.

2. W celu stwierdzenia, czy Skarb Państwa, udzielając pożyczki ze środków Funduszu, będzie działał jak prywatny inwestor w warunkach gospodarki rynkowej, niezależny podmiot zewnętrzny o uznanej pozycji na rynku świadczonych usług, który posiada umiejętności i doświadczenie niezbędne do sporządzenia testu prywatnego inwestora, w szczególności posiada uprawnienia biegłego rewidenta lub potwierdzone stosownymi dokumentami kompetencje zawodowe, w tym w zakresie świadczenia usług doradztwa prawnego, finansowego, ekonomicznego lub dotyczącego restrukturyzacji, sporządza test prywatnego inwestora.

3. Test prywatnego inwestora, o którym mowa w ust. 2, jest analizą działań, które będą podejmowane przez Skarb Państwa wobec podmiotu wnioskującego, i zawiera co najmniej:

1) ocenę rynkowego charakteru pożyczki, o którą wnioskuje podmiot wnioskujący;

2) przewidywany zwrot z tytułu udzielonej pożyczki w postaci kapitału wraz z oprocentowaniem;

3) ocenę możliwości dokonania przez podmiot wnioskujący spłaty pożyczki udzielonej na podstawie rozpatrywanego wniosku;

4) opinię, czy podmiot wnioskujący byłby w stanie uzyskać finansowanie na rynku finansowym;

5) opinię, czy podmiot wnioskujący przetrwałby na rynku bez udziału środków publicznych;

6) opinię odnoszącą się do perspektyw gospodarczych podmiotu wnioskującego, uwzględniającą w szczególności sytuację w sektorze rynku, w którym działa podmiot wnioskujący, i poziom konkurencji na tym rynku;

7) ocenę, czy pożyczka udzielona na podstawie rozpatrywanego wniosku będzie wystarczająca do osiągnięcia zakładanych w biznesplanie celów, czy też konieczne będzie późniejsze, dodatkowe wsparcie finansowe;

8) wnioski końcowe, w tym opinię co do zasadności udzielenia pożyczki.

4. Test prywatnego inwestora, o którym mowa w ust. 2, jest sporządzany w szczególności na podstawie biznesplanu, z uwzględnieniem okoliczności towarzyszących realizacji inwestycji lub innego celu, na który pożyczka ma być udzielona.

5. W przypadku gdy test prywatnego inwestora, o którym mowa w ust. 2, wskazuje na konieczność wprowadzenia zmian do biznesplanu, przed udzieleniem pożyczki muszą one być potwierdzone sporządzeniem nowego testu prywatnego inwestora.

2. W przypadku nieuzupełnienia wniosku o udzielenie pożyczki w terminie określonym zgodnie z ust. 1 Prezes Rady Ministrów pozostawia wniosek bez rozpoznania.

2. W przypadku nieprzekazania żądanych wyjaśnień i informacji w terminie określonym zgodnie z ust. 1 Prezes Rady Ministrów pozostawia wniosek o udzielenie pożyczki bez rozpoznania.

2. W przypadku gdy opinia dysponenta Funduszu wskazuje na brak możliwości udzielenia pożyczki ze środków Funduszu, Prezes Rady Ministrów informuje podmiot wnioskujący o braku możliwości rozpatrzenia jego wniosku.

2. Opinię, o której mowa w ust. 1, Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej wydaje w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku, nie później jednak niż w dniu poprzedzającym dzień planowanego zawarcia umowy pożyczki. Niewydanie w tym terminie opinii przez Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej jest równoznaczne z brakiem zastrzeżeń Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej do opiniowanego projektu umowy.

2. Umowa pożyczki udzielanej ze środków Funduszu określa w szczególności:

1) wysokość i przeznaczenie pożyczki;

2) tryb i warunki wypłaty oraz spłaty pożyczki, w tym oprocentowanie;

3) okres, w którym podmiot wnioskujący będzie zobowiązany do przedkładania okresowych sprawozdań z wykorzystania udzielonej pożyczki i jej efektów;

4) okoliczności, w tym przypadki naruszeń umowy przez podmiot wnioskujący, w przypadku wystąpienia których podmiot wnioskujący będzie zobowiązany do zwrotu kwoty stanowiącej równowartość udzielonej pożyczki wraz z odsetkami przed terminem przewidzianym w umowie;

5) zobowiązania podmiotu wnioskującego, w szczególności do:

a) wykorzystania pożyczki zgodnie z celem, na który została udzielona,

b) przedłożenia sprawozdania z badania stanu wykorzystania środków przeznaczonych na realizację celu, na który pożyczka została udzielona, oraz oceny uzyskanych efektów,

c) przedkładania sprawozdań finansowych, za każdy rok obrotowy, o ile podmiot wnioskujący był zobowiązany do ich sporządzenia, wraz ze sprawozdaniami z badania sprawozdania finansowego, o ile będą one podlegać badaniu,

d) złożenia stosownego zabezpieczenia.

2. Dysponent Funduszu każdorazowo przekazuje Prezesowi Rady Ministrów informacje o dokonanych wpłatach z tytułu realizacji umowy pożyczki udzielanej ze środków Funduszu.

3. Dysponent Funduszu niezwłocznie informuje Prezesa Rady Ministrów o nieterminowej spłacie pożyczki, w tym odsetek.

4. Dysponent Funduszu może powierzyć, w drodze umowy, realizację zadań, o których mowa w ust. 1-3, Bankowi Gospodarstwa Krajowego.

2. Dysponent Funduszu może powierzyć, w drodze umowy, realizację zadania, o którym mowa w ust. 1, w całości lub w części Bankowi Gospodarstwa Krajowego.

3. Koszty obsługi Funduszu obciążają wydatki urzędu obsługującego dysponenta Funduszu.

Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej: T. Kościński

¹⁾ Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej (Dz. U. poz. 1719).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 1622, 1649, 2020 i 2473 oraz z 2020 r. poz. 284, 374, 568, 695, 1175 i 2320.

³⁾ Kryteria te zostały określone w komunikacie Komisji w pkt 19 i 20 Wytycznych dotyczących pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji (Dz. Urz. UE C 249 z 31.07.2014, str. 1 i Dz. Urz. UE C 224 z 08.07.2020, str. 2).

⁴⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 27 września 2019 r. w sprawie szczegółowego sposobu postępowania w zakresie wypłaty odszkodowań oraz udzielania dotacji celowych i pożyczek ze środków Funduszu Reprywatyzacji (Dz. U. poz. 1853), które utraciło moc z dniem 20 października 2020 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 17 września 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa, ustawy o komercjalizacji i niektórych uprawnieniach pracowników oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. poz. 1709).