Dziennik Ustaw - rok 2020 poz. 2286

Na podstawie art. 31 ust. 3 pkt 1–3 ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed agrofagami (Dz. U. poz. 424 i 695) zarządza się, co następuje:

Rozporządzenie określa obowiązek zaopatrywania bulw ziemniaka wyprodukowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczonych do innych państw członkowskich Unii Europejskiej w zaświadczenia potwierdzające, że są one wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus, w tym:

1) przypadki, w jakich bulwy ziemniaka powinny być zaopatrzone w te zaświadczenia;

2) wymagania, jakie powinny spełniać bulwy ziemniaka, aby mogły zostać zaopatrzone w te zaświadczenia;

3) wymagania, jakie powinny zostać spełnione przy uprawie bulw ziemniaka, aby mogły one zostać zaopatrzone w te zaświadczenia.

Bulwy ziemniaka wyprodukowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczone do innych państw członkowskich Unii Europejskiej, zwane dalej "bulwami ziemniaka przeznaczonymi do innych państw członkowskich", zaopatruje się w zaświadczenie potwierdzające spełnienie wymagań określonych w § 3, zawierające imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres oraz numer wpisu do urzędowego rejestru podmiotów profesjonalnych, podmiotu, któremu wydaje się to zaświadczenie, numer wpisu do tego rejestru podmiotu, który wyprodukował bulwy ziemniaka, oraz imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres odbiorcy tych bulw, wydane przez wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa, zwanego dalej "wojewódzkim inspektorem", nie wcześniej niż 14 dni przed dniem wyprowadzenia tych bulw z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zaświadczenie, o którym mowa w § 2, może zostać wydane, jeżeli są spełnione następujące wymagania:

1) wojewódzki inspektor w wyniku badań laboratoryjnych nie stwierdził w bulwach ziemniaka przeznaczonych do innych państw członkowskich występowania bakterii Clavibacter sepedonicus oraz:

a) wszystkie partie bulw ziemniaka pochodzące z tego samego miejsca produkcji, z którego pochodzą bulwy ziemniaka przeznaczone do innych państw członkowskich, zostały poddane przez wojewódzkiego inspektora badaniom laboratoryjnym na obecność bakterii Clavibacter sepedonicus, w wyniku których nie stwierdził on obecności tej bakterii, lub

b) miejsce produkcji, z którego pochodzą bulwy ziemniaka przeznaczone do innych państw członkowskich, nie znajduje się w obszarze wyznaczonym ustanowionym ze względu na stwierdzenie występowania bakterii Clavibacter sepedonicus i w tym miejscu produkcji zostały wysadzone jedynie:

- sadzeniaki ziemniaka, co potwierdzają paszporty roślin lub dokumenty zakupu sadzeniaków ziemniaka, lub

- bulwy ziemniaka poddane przez wojewódzkiego inspektora badaniom laboratoryjnym na obecność bakterii Clavibacter sepedonicus, w wyniku których nie stwierdził on obecności tej bakterii, lub

2) miejsce produkcji, z którego pochodzą bulwy ziemniaka przeznaczone do innych państw członkowskich, jest uznane za miejsce produkcji wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed agrofagami.

Wojewódzki inspektor może wydać zaświadczenie, o którym mowa w § 2, mimo że nie zostały spełnione wymagania określone w § 3, jeżeli organ właściwy w sprawach ochrony roślin przed agrofagami państwa członkowskiego, do którego będą przemieszczane bulwy ziemniaka, wyrazi zgodę na niespełnienie tych wymagań lub określi inne wymagania, po których spełnieniu może zostać wydane to zaświadczenie.

Zaświadczenie, o którym mowa w § 2, nie może zostać wydane, jeżeli:

1) bulwy ziemniaka przeznaczone do innych państw członkowskich zostały uznane przez wojewódzkiego inspektora za porażone lub prawdopodobnie porażone bakterią Clavibacter sepedonicus w decyzji wydanej na podstawie art. 11 ust. 1 lub 2, ust. 6 pkt 2 lub ust. 7 ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed agrofagami lub

2) bulwy ziemniaka przeznaczone do innych państw członkowskich pochodzą z miejsca produkcji uznanego przez wojewódzkiego inspektora za porażone bakterią Clavibacter sepedonicus w decyzji wydanej na podstawie art. 11 ust. 1 lub 2, ust. 6 pkt 2 lub ust. 7 ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed agrofagami, lub

3) w miejscu produkcji uznanym za miejsce produkcji wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus nie są wykonywane środki określone w decyzji wydanej przez wojewódzkiego inspektora na podstawie art. 11 ust. 1 lub 2, ust. 6 pkt 2 lub ust. 7 ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed agrofagami w związku ze stwierdzeniem występowania bakterii Clavibacter sepedonicus, lub

4) nie jest możliwe ustalenie, że zostały spełnione wymagania określone w § 3.

Bulwy ziemniaka przeznaczone do innych państw członkowskich nie mogą być zaopatrzone w zaświadczenie, o którym mowa w § 2, jeżeli:

1) w przypadku, o którym mowa w § 3 pkt 1 lit. b, miejsce produkcji, z którego pochodzą bulwy ziemniaka przeznaczone do innych państw członkowskich, znajduje się w strefie zagrożenia, w której są podejmowane działania w celu zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, ustalonej na podstawie przepisów dotychczasowych, lub

2) bulwy ziemniaka przeznaczone do innych państw członkowskich zostały uznane przez wojewódzkiego inspektora za porażone lub prawdopodobnie porażone bakterią Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus na podstawie przepisów dotychczasowych, lub

3) bulwy ziemniaka przeznaczone do innych państw członkowskich pochodzą z miejsca produkcji uznanego przez wojewódzkiego inspektora za porażone bakterią Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus na podstawie przepisów dotychczasowych, lub

4) w miejscu produkcji uznanym za miejsce produkcji wolne od bakterii Clavibacter sepedonicus nie są wykonywane środki określone w decyzji wydanej przez wojewódzkiego inspektora na podstawie przepisów dotychczasowych w związku ze stwierdzeniem występowania bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus.

Do wydania zaświadczeń potwierdzających spełnienie wymagań określonych w § 3 na podstawie wniosków złożonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy tego rozporządzenia.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: wz. R. Bartosik

---

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. poz. 1721 i 1928).