Dziennik Ustaw - rok 2020 poz. 2037

Na podstawie art. 189 ust. 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2020 r. poz. 1970) zarządza się, co następuje:

1) organizację systemu kontroli jakości w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego, w tym rodzaje prowadzonych kontroli;

2) szczegółowy tryb prowadzenia egzaminu certyfikującego, wymagane kwalifikacje oraz zakres obowiązków i uprawnień audytorów, o których mowa w art. 188d ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze;

3) sposób prowadzenia listy audytorów krajowych i listy audytorów wewnętrznych oraz zakres danych ujętych na tych listach;

4) sposób prowadzenia kontroli jakości dotyczący zakresu i częstotliwości audytów, inspekcji, testów i dochodzeń w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego, a także klasyfikację wyników prowadzonych kontroli jakości;

5) sposób prowadzenia przeglądu, jeżeli zachodzi konieczność dokonania ponownej oceny potrzeb w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego;

6) sposób prowadzenia kontroli jakości w odniesieniu do zespołu składającego się z psa do wykrywania materiałów wybuchowych i jego przewodnika;

7) sposób korygowania nieprawidłowości stwierdzonych w trakcie kontroli jakości wspomagający system zgłaszania uchybień oraz mający na celu zapewnienie zgodności z wymogami w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego;

8) sposób wymiany informacji pomiędzy krajowymi organami na temat poziomu zgodności w przypadkach wystąpienia lub podejrzenia wystąpienia zagrożenia ochrony lotnictwa cywilnego;

9) zakres danych zawartych w sprawozdaniu z przeprowadzonych kontroli jakości;

10) wymogi w zakresie realizacji oraz monitorowania czynności wewnętrznej kontroli jakości stosowanych przez podmioty prowadzące działalność związaną z ochroną lotnictwa cywilnego;

11) tryb rejestracji i analizowania wyników Krajowego Programu Kontroli Jakości w celu określenia tendencji i ukierunkowania przyszłego rozwoju polityki ochrony lotnictwa cywilnego.

1) audycie – rozumie się przez to audyt ochrony, o którym mowa w pkt 1.1.11 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008;

2) ćwiczeniu ochrony – rozumie się przez to zespół działań przeprowadzanych przez zarządzającego lotniskiem będącym portem lotniczym zmierzający do oceny stopnia przygotowania zarządzającego oraz podmiotów działających w danym porcie lotniczym do reagowania na akt bezprawnej ingerencji w lotnictwie cywilnym;

3) inspekcji – rozumie się przez to inspekcję, o której mowa w pkt 1.1.7 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008;

4) kontroli jakości – rozumie się przez to kontrolę zgodności, o której mowa w pkt 1.1.5 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008;

5) ocenie stanu ochrony – rozumie się przez to ocenę jakości, mającą na celu określenie stopnia i zakresu kompatybilności stosowanych metod i środków z metodami i środkami określonymi w przepisach z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego;

6) ochronie lotnictwa cywilnego – rozumie się przez to ochronę lotnictwa, o której mowa w art. 3 pkt 2 rozporządzenia (WE) nr 300/2008;

7) Prezesie Urzędu – rozumie się przez to Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego;

8) protokole kontroli – rozumie się przez to dokument sporządzany przez przewodniczącego zespołu audytorskiego z przeprowadzonej kontroli, zawierający co najmniej elementy, o których mowa w pkt 10.2 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008;

9) przeglądzie – rozumie się przez to weryfikację wybranych elementów w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego, w celu ustalenia potrzeb tej ochrony, obejmującą identyfikację nieprawidłowości, które umożliwiałyby dokonanie aktu bezprawnej ingerencji w lotnictwie cywilnym, pomimo zastosowanych metod, środków i procedur ochrony lotnictwa cywilnego lub innych zalecanych działań zastępczych, adekwatnych do zidentyfikowanego stanu zagrożenia;

10) rozporządzeniu (WE) nr 300/2008 – rozumie się przez to rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 (Dz. Urz. UE L 97 z 09.04.2008, str. 72, z późn. zm.³⁾);

11) teście – rozumie się przez to test, o którym mowa w pkt 1.1.12 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008;

12) uchybieniu – rozumie się przez to uchybienie, o którym mowa w pkt 1.1.6 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008;

13) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze;

14) wewnętrznej kontroli jakości – rozumie się przez to wewnętrzny audyt, wewnętrzny test i wewnętrzną inspekcję;

15) wewnętrznym teście – rozumie się przez to sprawdzenie skuteczności stosowania środków ochrony przez podmiot prowadzący działalność lotniczą;

16) zespole z PWMW – rozumie się przez to zespół składający się z psa do wykrywania materiałów wybuchowych i jego przewodnika.

1) sprawdzanie efektywności stosowanych procedur, metod i środków ochrony lotnictwa cywilnego;

2) wskazywanie procedur, metod i środków działania gwarantujących skuteczność systemu ochrony lotnictwa cywilnego;

3) usuwanie stwierdzonych w systemie ochrony lotnictwa cywilnego uchybień;

4) wskazywanie niezbędnych zmian w przepisach z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego oraz w programach ochrony podmiotów prowadzących działalność lotniczą;

5) stosowanie środków, o których mowa w pkt 2.3 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008.

1) audyt;

2) inspekcję;

3) test;

4) przegląd.

2. Kontrolę jakości przeprowadza się, uwzględniając w przypadku:

1) audytu – czynności, o których mowa w pkt 6.1–6.3 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008;

2) inspekcji – czynności, o których mowa w pkt 7.1–7.4 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008;

3) testu – czynności, o których mowa w pkt 8.1 i 8.2 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008.

2. Do zakresu działania obserwatora w zespole audytorskim należy:

1) obserwowanie realizacji zadań przez pozostałych członków zespołu audytorskiego bez możliwości dokonywania oceny zgodności;

2) wykonywanie poleceń przewodniczącego zespołu audytorskiego;

3) zapewnienie poufności wyników przeprowadzonej kontroli jakości.

1) poświadczenie bezpieczeństwa w zakresie dostępu do informacji niejawnych międzynarodowych oznaczonych klauzulą „Confidentiel UE/EU Confidential”;

2) co najmniej roczne doświadczenie w pracy na stanowisku związanym ze szkoleniem lub z pracą psów do wykrywania materiałów wybuchowych;

3) znajomość uregulowań prawnych z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego dotyczących sposobu prowadzenia kontroli zespołu z PWMW.

2. Osoby, o których mowa w ust. 1, wyznacza Komendant Główny Straży Granicznej.

1) poświadczenie bezpieczeństwa w zakresie dostępu do informacji niejawnych międzynarodowych oznaczonych klauzulą „Confidentiel UE/EU Confidential”;

2) co najmniej sześciomiesięczne doświadczenie w pracy na stanowisku związanym ze szkoleniem lub z pracą psów do wykrywania materiałów wybuchowych;

3) znajomość uregulowań prawnych z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego dotyczących sposobu prowadzenia kontroli zespołu z PWMW.

2. Osoby, o których mowa w ust. 1, wyznacza w:

1) Straży Granicznej – Komendant Główny Straży Granicznej;

2) podmiotach prowadzących działalność lotniczą – Prezes Urzędu.

1) Prezes Urzędu – spośród pracowników Urzędu Lotnictwa Cywilnego;

2) Komendant Główny Straży Granicznej – spośród funkcjonariuszy Straży Granicznej;

3) Komendant Główny Policji – spośród funkcjonariuszy Policji;

4) Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego – spośród funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

2. Wskazanie kandydatów przez organy wymienione w ust. 1 pkt 2–4 następuje na wniosek Prezesa Urzędu, z uwzględnieniem posiadanych możliwości kadrowych oraz kwalifikacji zawodowych kandydatów.

3. Certyfikat audytora krajowego może otrzymać osoba spełniająca wymagania określone w art. 188d ust. 3 ustawy, która:

1) posiada pisemne upoważnienie do dostępu do informacji niejawnych o klauzuli „zastrzeżone” lub poświadczenie bezpieczeństwa, wydane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 742);

2) posiada co najmniej roczne doświadczenie na stanowisku związanym z ochroną lotnictwa cywilnego;

3) posiada znajomość krajowych i międzynarodowych uregulowań prawnych z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego oraz znajomość przepisów dotyczących sposobu prowadzenia kontroli jakości;

4) ukończyła szkolenie audytorów krajowych, zgodnie z wymogami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 189 ust. 3 ustawy.

4. Audytorzy krajowi nie mogą posiadać zobowiązań pieniężnych lub wynikających z zawartych umów wobec podmiotu prowadzącego działalność lotniczą, który ma być skontrolowany, zgodnie z pkt 15.1 lit. a załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008.

5. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Prezes Urzędu może upoważnić do kontroli jakości osobę niespełniającą wymagań, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4, jeżeli wymaga tego uzasadniony interes lotnictwa cywilnego, a doświadczenie oraz wiedza fachowa tej osoby dają rękojmię należytego wypełniania zadań.

6. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 5, następuje na okres 2 lat.

1) posiada obywatelstwo polskie lub obywatelstwo innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;

2) przedstawi informację z Krajowego Rejestru Karnego, opatrzoną datą nie wcześniejszą niż miesiąc przed jej złożeniem, potwierdzającą, że nie była skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe popełnione umyślnie;

3) ukończyła szkolenie audytorów wewnętrznych, zgodnie z wymogami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 189 ust. 3 ustawy;

4) posiada doświadczenie i znajomość w zakresie funkcjonowania ochrony podmiotów prowadzących działalność lotniczą uzyskane w wyniku co najmniej rocznego zatrudnienia na stanowisku związanym z ochroną lotnictwa cywilnego;

5) posiada pisemne upoważnienie do dostępu do informacji niejawnych o klauzuli „zastrzeżone” lub poświadczenie bezpieczeństwa wydane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych;

6) posiada znajomość krajowych i międzynarodowych uregulowań prawnych z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego;

7) posiada praktyczne umiejętności przeprowadzania wewnętrznej kontroli jakości oraz stosowania przepisów w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego;

8) posiada znajomość zadań i procedur związanych z prowadzeniem wewnętrznej kontroli jakości oraz znajomość uprawnień audytorów wewnętrznych.

2. Weryfikacja posiadania przez kandydata na audytora wewnętrznego kwalifikacji, o których mowa w § 9 pkt 6, następuje w drodze egzaminu certyfikującego przeprowadzonego przez zespół egzaminacyjny wytypowany spośród członków komisji egzaminacyjnej.

2. Warunkiem przystąpienia kandydata na audytora krajowego albo audytora wewnętrznego do egzaminu certyfikującego jest ustalenie przez członka komisji egzaminacyjnej tożsamości osoby zgłaszającej się na ten egzamin na podstawie okazanego dokumentu potwierdzającego tożsamość.

3. Kandydat ubiegający się o przystąpienie do egzaminu certyfikującego na audytora krajowego, przed rozpoczęciem tego egzaminu, uzupełnia zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, o dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w § 8 ust. 3 pkt 1, 2 i 4.

4. Kandydat ubiegający się o przystąpienie do egzaminu certyfikującego na audytora wewnętrznego, przed rozpoczęciem tego egzaminu, uzupełnia zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, o dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w § 9 pkt 1–5, 7 i 8.

5. Członek zespołu egzaminacyjnego, o którym mowa w § 10 ust. 1 albo 2, w związku z prowadzeniem egzaminu certyfikującego:

1) potwierdza tożsamość kandydata na audytora krajowego albo audytora wewnętrznego;

2) weryfikuje dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa odpowiednio w § 8 ust. 3 pkt 1, 2 i 4 albo § 9 pkt 1–5, 7 i 8.

6. Kandydata na audytora krajowego albo audytora wewnętrznego nie dopuszcza się do egzaminu certyfikującego, jeżeli:

1) nie jest możliwe ustalenie jego tożsamości;

2) nie przedstawi dokumentów potwierdzających spełnienie wymagań, o których mowa odpowiednio w § 8 ust. 3 pkt 1, 2 i 4 albo § 9 pkt 1–5, 7 i 8.

7. Przed rozpoczęciem egzaminu certyfikującego członek zespołu egzaminacyjnego, o którym mowa w § 10 ust. 1 albo 2, informuje kandydata na audytora krajowego albo audytora wewnętrznego o sposobie przeprowadzenia tego egzaminu oraz o sposobie dokonywania oceny udzielonych odpowiedzi.

8. Szczegółowy tryb powoływania oraz działania komisji egzaminacyjnej określa regulamin komisji egzaminacyjnej do przeprowadzania egzaminów certyfikujących na audytora krajowego kontroli jakości oraz na audytora wewnętrznego kontroli jakości, w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego, określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

2. Egzamin certyfikujący przeprowadza się w formie pisemnego testu.

3. Za każdą prawidłową odpowiedź na pytanie w pisemnym teście uczestnik uzyskuje 1 punkt. Odpowiedź zostaje uznana za prawidłową, jeżeli zaznaczono każdą prawidłową odpowiedź i jednocześnie nie zaznaczono odpowiedzi nieprawidłowej.

4. Egzamin certyfikujący uznaje się za zaliczony, jeżeli jego uczestnik uzyska nie mniej niż 70% możliwych do uzyskania punktów.

5. Po zakończonym egzaminie certyfikującym i sprawdzeniu arkuszy odpowiedzi komisja egzaminacyjna przekazuje wyniki egzaminu każdemu z uczestników indywidualnie.

6. W przypadku niezaliczenia egzaminu certyfikującego jego uczestnik może przystąpić do kolejnego egzaminu certyfikującego w jednym z terminów wyznaczonych zgodnie z ust. 1.

7. W przypadku kolejnego przystąpienia do egzaminu certyfikującego, z zastrzeżeniem ust. 8, stosuje się odpowiednio przepisy § 10 oraz przepisy ust. 1–6.

8. W przypadku dwukrotnego niezaliczenia egzaminu certyfikującego kandydat na audytora krajowego albo audytora wewnętrznego może przystąpić do kolejnego egzaminu certyfikującego po przedstawieniu zespołowi egzaminacyjnemu potwierdzenia ukończenia szkolenia audytorów krajowych lub szkolenia audytorów wewnętrznych, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 189 ust. 3 ustawy.

2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) datę, czas i miejsce egzaminu certyfikującego;

2) imiona i nazwiska członków komisji egzaminacyjnej wchodzących w skład zespołu egzaminacyjnego;

3) liczbę uczestników biorących udział w egzaminie certyfikującym;

4) wynik egzaminu certyfikującego poszczególnych jego uczestników z podaniem liczby uzyskanych punktów;

5) uwagi dotyczące przebiegu przeprowadzonego egzaminu certyfikującego.

3. Do protokołu, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) listę obecności zawierającą imiona i nazwiska z podpisami uczestników egzaminu certyfikującego;

2) wypełnione arkusze odpowiedzi z pisemnego testu, podpisane własnoręcznie przez każdego z uczestników egzaminu.

2. Audytorom krajowym w trakcie wykonywania kontroli jakości przysługują uprawnienia, o których mowa w pkt 16 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008.

3. Zespołem audytorskim kieruje przewodniczący zespołu audytorskiego.

4. W ramach zespołu audytorskiego kontrolę jakości wykonują certyfikowani audytorzy krajowi, którzy uzyskali wpis na listę audytorów krajowych w trybie określonym w rozdziale 4.

1) kierowanie czynnościami kontroli jakości, w szczególności:

a) przygotowanie dokumentacji do przeprowadzenia kontroli jakości,

b) przydzielenie zadań dla poszczególnych członków zespołu audytorskiego, z uwzględnieniem posiadanych przez nich kwalifikacji,

c) nadzorowanie przebiegu kontroli jakości i przeprowadzenie spotkania podsumowującego z osobą upoważnioną przez podmiot kontrolowany,

d) rozstrzyganie kwestii spornych między członkami zespołu audytorskiego,

e) sporządzanie protokołu kontroli,

f) niezwłoczne zgłaszanie osobie upoważnionej przez podmiot kontrolowany informacji o nieprawidłowościach mających istotny wpływ na zapewnienie ochrony w tym podmiocie,

g) zapewnienie poufności wyników przeprowadzonej kontroli jakości,

h) żądanie od podmiotu kontrolowanego podjęcia działania, o którym mowa w pkt 16.3 lit. b załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008 – w przypadku stwierdzenia rażących uchybień mających negatywny wpływ na poziom ochrony tego podmiotu;

2) nadzorowanie wykonania programu naprawczego.

1) zapoznanie się z dokumentacją przed planowaną kontrolą jakości;

2) wykonywanie zadań przydzielonych przez przewodniczącego zespołu audytorskiego;

3) udział w sporządzaniu protokołu kontroli w zakresie przydzielonych przez przewodniczącego zespołu audytorskiego zadań, uzyskanych wyników i sporządzonej na ich podstawie dokumentacji;

4) zapewnienie poufności wyników przeprowadzonej kontroli jakości.

1) przygotowanie dokumentacji do przeprowadzenia wewnętrznej kontroli jakości;

2) niezwłoczne zgłaszanie osobie upoważnionej przez podmiot kontrolowany informacji o nieprawidłowościach mających istotny wpływ na zapewnienie ochrony w tym podmiocie;

3) sporządzanie dokumentacji pokontrolnej;

4) zapewnienie poufności wyników przeprowadzonej wewnętrznej kontroli jakości.

2. Po sprawdzeniu spełnienia wymagań, o których mowa w § 9 pkt 1–3 i 5, osoba posiadająca certyfikat audytora wewnętrznego zostaje wpisana na listę audytorów wewnętrznych.

1) imię i nazwisko audytora krajowego albo audytora wewnętrznego;

2) numer certyfikatu audytora krajowego albo audytora wewnętrznego;

3) datę wydania certyfikatu audytora krajowego albo audytora wewnętrznego.

1) dla audytu:

a) w stosunku do zarządzających lotniskami będącymi portami lotniczymi o rocznym natężeniu ruchu lotniczego powyżej 10 mln pasażerów – nie rzadziej niż raz na 2 lata,

b) w stosunku do zarządzających lotniskami będącymi portami lotniczymi o rocznym natężeniu ruchu lotniczego od 5 mln do 10 mln pasażerów – nie rzadziej niż raz na 3 lata,

c) w stosunku do zarządzających lotniskami będącymi portami lotniczymi o rocznym natężeniu ruchu lotniczego poniżej 5 mln pasażerów – nie rzadziej niż raz na 4 lata,

d) w stosunku do pozostałych podmiotów prowadzących działalność lotniczą – w zależności od przeprowadzonej oceny ryzyka;

2) dla inspekcji:

a) w stosunku do zarządzających lotniskami będącymi portami lotniczymi o rocznym natężeniu ruchu lotniczego powyżej 2 mln pasażerów – zgodnie z pkt 7.5 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008, chyba że w okresie ostatnich 12 miesięcy przeprowadzono w porcie lotniczym audyt,

b) w stosunku do zarządzających lotniskami będącymi portami lotniczymi o rocznym natężeniu ruchu lotniczego poniżej 2 mln pasażerów – nie rzadziej niż raz na 3 lata,

c) w stosunku do pozostałych podmiotów prowadzących działalność lotniczą – w zależności od przeprowadzonej oceny ryzyka;

3) dla testu:

a) w stosunku do zarządzających lotniskami będącymi portami lotniczymi – w zakresie testów na kontrolę dostępu do stref zastrzeżonych lotniska, testów na kontrolę bezpieczeństwa pasażerów i bagażu kabinowego oraz testów na kontrolę bezpieczeństwa personelu i przenoszonych przedmiotów – przynajmniej równolegle do prowadzonych czynności, o których mowa w pkt 1 i 2,

b) w stosunku do przewoźnika lotniczego – w zakresie testów na zabezpieczenie statków powietrznych – w zależności od przeprowadzonej oceny ryzyka,

c) w stosunku do zarejestrowanego agenta – w zakresie testów na kontrolę bezpieczeństwa ładunków i poczty oraz testów na zabezpieczenie ładunków i poczty – w zależności od przeprowadzonej oceny ryzyka,

d) w stosunku do znanego nadawcy – w zakresie testów na zabezpieczenie ładunków i poczty – w zależności od przeprowadzonej oceny ryzyka.

2. W przypadku gdy port lotniczy nie przekroczy rocznego natężenia ruchu 2 mln pasażerów stosuje się pkt 7.6 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008.

3. Ocena ryzyka, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. d, pkt 2 lit. c oraz pkt 3 lit. b–d, jest wykonywana przy uwzględnieniu:

1) wyników kontroli jakości w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego,

2) wyników kontroli jakości w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego przeprowadzonych przez audytorów Unii Europejskiej, Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego oraz Europejskiej Konferencji Lotnictwa Cywilnego,

3) konsekwencji zaistniałych uchybień w systemie ochrony podmiotu kontrolowanego,

4) liczby obsłużonych pasażerów,

5) liczby wykonanych operacji lotniczych,

6) liczby odprawionych ładunków,

7) wielkości portu lotniczego,

8) rodzaju wykonywanych operacji lotniczych,

9) liczby wykonywanych rejsów o statusie lotów wysokiego ryzyka,

10) liczby incydentów lotniczych mających wpływ na poziom ochrony lotnictwa cywilnego

– odpowiednio dla danego podmiotu prowadzącego działalność lotniczą.

4. Prezes Urzędu, w terminie do dnia 30 listopada każdego roku kalendarzowego, przekazuje do uzgodnienia z Komendantem Głównym Straży Granicznej, Komendantem Głównym Policji oraz Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego ramowy roczny harmonogram kontroli jakości określający nazwę kontrolowanego podmiotu prowadzącego działalność lotniczą oraz rodzaj planowanej kontroli jakości, mając na względzie kryteria, o których mowa w ust. 3.

5. Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant Główny Policji oraz Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego uzgadniają z Prezesem Urzędu ramowy roczny harmonogram kontroli jakości w terminie do dnia 31 grudnia każdego roku kalendarzowego.

2. W celu przeprowadzenia dochodzenia, wyjaśnienia zaistniałych okoliczności oraz wskazania działań naprawczych Prezes Urzędu powołuje zespół składający się z czterech członków, po jednym przedstawicielu organów, o których mowa w ust. 3.

3. Członków zespołu wskazuje:

1) Prezes Urzędu spośród pracowników Urzędu Lotnictwa Cywilnego;

2) Komendant Główny Straży Granicznej spośród przedstawicieli Straży Granicznej;

3) Komendant Główny Policji spośród przedstawicieli Policji;

4) Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego spośród funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

4. Tryb działania zespołu określa regulamin ustalony przez Prezesa Urzędu.

1) kategoria 1 (pełna zgodność) – oznacza, że stosowane metody i środki ochrony są w pełni zgodne z wymaganiami przepisów z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego;

2) kategoria 2 (spełnia, ale pożądane jest usprawnienie) – oznacza, że stosowane metody i środki ochrony są zgodne z wymaganiami przepisów z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego, jednak pełna skuteczność ich stosowania wymaga wprowadzenia zmian w sposobie ich realizacji;

3) kategoria 3 (brak zgodności) – oznacza, że stosowane metody i środki ochrony są niezgodne z wymaganiami przepisów z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego, a stwierdzone drobne uchybienia nie mają bezpośredniego wpływu na ochronę kontrolowanego podmiotu;

4) kategoria 4 (nie spełnia, poważne uchybienia) – oznacza, że stosowane metody i środki ochrony są niezgodne z wymaganiami przepisów z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego, a stwierdzone poważne uchybienia mają bezpośredni wpływ na ochronę kontrolowanego podmiotu;

5) kategoria 5 (nie dotyczy) – oznacza, że wymagane zgodnie z przepisami prawa metody i środki ochrony nie znajdują zastosowania w podmiocie kontrolowanym;

6) kategoria 6 (niepotwierdzone) – oznacza, że wymagane zgodnie z przepisami prawa metody i środki ochrony nie zostały potwierdzone z przyczyn obiektywnych.

2. W odniesieniu do poszczególnych metod kontroli jakości zespół audytorski przyznaje następujące kategorie oceny stanu ochrony podmiotu kontrolowanego:

1) w przypadku audytu – kategorie 1–6;

2) w przypadku inspekcji – kategorie 1–6;

3) w przypadku testu – kategorie 1–4 i 6.

3. Zalecenia, w zależności od stopnia stwierdzonych uchybień określonych w ust. 1 pkt 3 i 4, klasyfikuje się jako:

1) natychmiastowe, których realizację podmiot kontrolowany rozpoczyna z chwilą stwierdzenia uchybienia przez zespół audytorski; jeżeli nie jest możliwe bezzwłoczne skorygowanie uchybień, stosuje się pkt 12.1 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008;

2) pilne, których realizację podmiot kontrolowany rozpoczyna z chwilą zatwierdzenia przez Prezesa Urzędu programu naprawczego, o którym mowa w art. 29b ust. 2 ustawy.

4. W celu dążenia do uzyskania pełnej skuteczności stosowanych metod i środków ochrony, zespół audytorski może w protokole kontroli wystosować również zalecenia planowe, których realizacja przez podmiot kontrolowany zostaje określona w deklarowanym terminie.

2. W przypadku konieczności dokonania ponownej oceny potrzeb w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego zespół audytorski, o którym mowa w § 15 ust. 1, przeprowadza przegląd polegający na:

1) analizie dokumentacji lub

2) obserwacji, o której mowa w pkt 1.1.9 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008, lub

3) wywiadzie, o którym mowa w pkt 1.1.8 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008, lub

4) weryfikacji, o której mowa w pkt 1.1.13 załącznika II do rozporządzenia do rozporządzenia (WE) nr 300/2008.

3. W przypadku stwierdzenia podczas przeglądu jakiejkolwiek podatności umożliwiającej zaistnienie aktu bezprawnej ingerencji lub zwiększającej prawdopodobieństwo jego zaistnienia zespół audytorski wymaga wdrożenia środków zabezpieczających adekwatnie do zagrożenia. Przepis § 24 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

2. Plan testu zawiera w szczególności:

1) informacje dotyczące zakresu kontroli skuteczności spełniania kryteriów wykrywania materiałów wybuchowych określonych w pkt 12.9.2 załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 2015/1998 z dnia 5 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego (Dz. Urz. UE L 299 z 14.11.2015, str. 1, z późn. zm.⁴⁾);

2) obszar testu z zakresu skuteczności wykrywania materiałów wybuchowych, któremu zespół z PWMW będzie poddawany;

3) kryteria oceny wyników testu;

4) skład zespołu kontrolnego ze wskazaniem imienia i nazwiska poszczególnych członków.

3. Komendant Główny Straży Granicznej w uzgodnieniu z Prezesem Urzędu określa częstotliwość testów kontroli jakości zespołów z PWMW.

4. Podmiot prowadzący działalność lotniczą, wykorzystujący zespół z PWMW, określa w programie ochrony częstotliwość testów wewnętrznej kontroli jakości zespołów z PWMW.

2. W przypadku braku możliwości przekazania oryginałów dokumentów, o których mowa w ust. 1, podmiot kontrolowany może przekazać ich kopie poświadczone za zgodność z oryginałem.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane pisemnie organom wymienionym w ust. 1 oraz na posiedzeniach Rady Ochrony i Ułatwień Lotnictwa Cywilnego, o której mowa w art. 19 ustawy.

1) wewnętrznego audytu – czynności, o których mowa w pkt 6.1 i 6.3 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008;

2) wewnętrznej inspekcji – czynności, o których mowa w pkt 7.1, 7.2 i 7.4 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008;

3) wewnętrznego testu – czynności, o których mowa w pkt 8.1 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008.

2. Osoby odpowiedzialne za ochronę lub kierujące służbami ochrony albo kierujące działalnością podmiotu prowadzącego działalność lotniczą, w szczególności wchodzące w skład jego organów zarządzających, nie mogą przeprowadzać wewnętrznej kontroli jakości oraz uczestniczyć w czynnościach, o których mowa w ust. 1.

1) dostosowanie zakresu wewnętrznego testu do specyfiki prowadzonej działalności lotniczej;

2) adekwatność stosowania proponowanej metody wewnętrznego testu do specyfiki kontrolowanego obszaru.

2. Plan wewnętrznego testu przekazuje się Prezesowi Urzędu nie później niż 14 dni przed planowaną datą jego rozpoczęcia.

2. Ćwiczenie ochrony, w zależności od jego zakresu, przeprowadza się we współpracy z przewoźnikami lotniczymi, innymi podmiotami prowadzącymi działalność lotniczą, służbą ochrony lotniska, Strażą Graniczną, Policją lub Agencją Bezpieczeństwa Wewnętrznego działającymi w danym porcie lotniczym.

2. Roczny harmonogram, o którym mowa w ust. 1, jest sporządzany na podstawie oceny ryzyka wykonywanej przez podmiot prowadzący działalność lotniczą z uwzględnieniem kryteriów, o których mowa w § 22 ust. 3, rodzaju i skali prowadzonej działalności lotniczej oraz liczby lokalizacji, w których jest prowadzona działalność lotnicza.

3. Wewnętrzna kontrola jakości obejmuje w roku kalendarzowym weryfikację przez inspekcje lub audyty wszystkich elementów, o których mowa w dodatku I do załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008, wraz z przepisami krajowymi, w zakresie dotyczącym danego podmiotu.

4. Każdy ze środków ochrony, o których mowa w pkt 8.1 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 300/2008, podlega wewnętrznemu testowi w zakresie dotyczącym:

1) zarządzającego lotniskiem będącym portem lotniczym – nie rzadziej niż raz na kwartał;

2) zarządzającego lotniskiem niebędącym portem lotniczym – nie rzadziej niż raz na 12 miesięcy;

3) przewoźnika lotniczego – nie rzadziej niż raz na kwartał;

4) zarejestrowanego agenta – nie rzadziej niż raz na kwartał;

5) znanego nadawcy – nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy;

6) uznanego nadawcy – nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy.

2. Podmiot prowadzący działalność lotniczą przesyła niezwłocznie Prezesowi Urzędu informacje na temat stwierdzonych nieprawidłowości wraz ze wskazaniem: daty przeprowadzonej kontroli, niezgodności oraz terminu wdrożenia programu naprawczego.

3. Dokumentacja jest przechowywana przez okres trzech lat i zawiera informacje o zakresie, wynikach wewnętrznej kontroli jakości, realizacji działań naprawczych oraz imionach i nazwiskach osób biorących w niej udział.

2. Zawartość sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia, a jego format odpowiada wzorowi udostępnionemu przez Prezesa Urzędu.

1) liczby i rodzajów przeprowadzonych kontroli jakości, w tym wykonanych czynności kontrolnych;

2) nazw podmiotów kontrolowanych;

3) liczby audytorów krajowych uczestniczących w kontrolach jakości;

4) wyników oceny stanu ochrony podmiotów kontrolowanych w obszarach uwzględnionych w zakresie kontroli jakości.

2. Rejestracja jest dokonywana na bieżąco.

2. W ramach analizy, o której mowa w ust. 1, Prezes Urzędu ustala zakres przyszłych kontroli jakości, biorąc pod uwagę:

1) obszary, w których stwierdzono największą liczbę niezgodności;

2) obszary, w których powtarzają się stwierdzone niezgodności;

3) zmiany w przepisach prawnych z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego.

2. Kandydaci na audytora krajowego oraz kandydaci na audytora wewnętrznego, którzy przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia ukończyli egzamin certyfikujący z wynikiem negatywnym, mogą przystąpić do kolejnego egzaminu certyfikującego zgodnie z wymogami określonymi w tym rozporządzeniu.

Minister Infrastruktury: A. Adamczyk

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej - transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. poz. 2257 oraz z 2020 r. poz. 1722, 1745, 1927 i 2006).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie służy stosowaniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 (Dz. Urz. UE L 97 z 09.04.2008, str. 72, Dz. Urz. UE L 7 z 12.01.2010, str. 3, Dz. Urz. UE L 367 z 23.12.2014, str. 126, Dz. Urz. UE L 258 z 03.10.2015, str. 18 oraz Dz. Urz. UE L 28 z 04.02.2016, str. 20).

³⁾ Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 7 z 12.01.2010, str. 3, Dz. Urz. UE L 367 z 23.12.2014, str. 126, Dz. Urz. UE L 258 z 03.10.2015, str. 18 oraz Dz. Urz. UE L 28 z 04.02.2016, str. 20.

⁴⁾ Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 334 z 22.12.2015, str. 5, Dz. Urz. UE L 165 z 23.06.2016, str. 23, Dz. Urz. UE L 122 z 13.05.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 125 z 18.05.2017, str. 3, Dz. Urz. UE L 10 z 13.01.2018, str. 5, Dz. Urz. UE L 21 z 24.01.2019, str. 13, Dz. Urz. UE L 73 z 15.03.2019, str. 98, Dz. Urz. UE L 246 z 26.09.2019, str. 15, Dz. Urz. UE L 21 z 27.01.2020, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 208 z 01.07.2020, str. 43.

⁵⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 lipca 2013 r. w sprawie Krajowego Programu Kontroli Jakości w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1497), które zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy - Prawo lotnicze oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 235) utraciło moc z dniem 2 października 2020 r.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 5 listopada 2020 r. (poz. 2037)

Załącznik nr 1

REGULAMIN KOMISJI EGZAMINACYJNEJ DO PRZEPROWADZENIA EGZAMINÓW CERTYFIKUJĄCYCH NA AUDYTORA KRAJOWEGO KONTROLI JAKOŚCI ORAZ NA AUDYTORA WEWNĘTRZNEGO KONTROLI JAKOŚCI, W ZAKRESIE OCHRONY LOTNICTWA CYWILNEGO

§ 1. 1. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej do przeprowadzenia egzaminów certyfikujących na audytora krajowego oraz audytora wewnętrznego, zwanej dalej „komisją”, kieruje pracami komisji, w szczególności:

1) planuje, organizuje i wyznacza termin egzaminu;

2) wyznacza przewodniczącego zespołu egzaminacyjnego;

3) zamieszcza informacje o terminach egzaminów na stronie internetowej Urzędu Lotnictwa Cywilnego;

4) dokonuje podziału zadań między członków komisji;

5) dba o obiektywność i bezstronność prowadzonych egzaminów;

6) w przypadku wątpliwości rozstrzyga o wyniku testów egzaminacyjnych;

7) podpisuje protokół z przeprowadzonego egzaminu.

2. W przypadku nieobecności przewodniczącego komisji pracami komisji kieruje zastępca przewodniczącego komisji.

§ 2. 1. Egzamin na audytora wewnętrznego przeprowadza zespół egzaminacyjny w składzie minimum dwuosobowym wyznaczony przez przewodniczącego komisji spośród osób wchodzących w skład komisji.

2. Przewodniczący komisji kieruje zespołem egzaminacyjnym jako przewodniczący zespołu egzaminacyjnego albo wyznacza przewodniczącego zespołu egzaminacyjnego spośród zastępców przewodniczącego komisji.

§ 3. Przewodniczący zespołu egzaminacyjnego kieruje jego pracami, w szczególności:

1) dokonuje podziału zadań między członków zespołu egzaminacyjnego;

2) zapewnia porządek na sali egzaminacyjnej podczas przebiegu egzaminu;

3) ocenia pisemne testy egzaminacyjne;

4) sporządza protokół z przeprowadzonego egzaminu;

5) parafuje protokół z przeprowadzonego egzaminu.

§ 4. Wyznaczony przez przewodniczącego zespołu egzaminacyjnego członek tego zespołu:

1) rezerwuje salę egzaminacyjną;

2) drukuje odpowiednią liczbę arkuszy z pisemnymi testami egzaminacyjnymi oraz arkuszy odpowiedzi.

Załącznik nr 2

SPRAWOZDANIE Z PRZEPROWADZONEJ WEWNĘTRZNEJ KONTROLI JAKOŚCI

1. Struktura organizacyjna, obowiązki i liczba audytorów wewnętrznych w podmiocie prowadzącym działalność lotniczą.

1.1. Struktura organizacji zajmującej się wewnętrzną kontrolą jakości, obowiązki i zasoby.

1.2. Liczba audytorów wewnętrznych – obecna i planowana.

1.3. Udział obserwatorów w czynnościach wewnętrznej kontroli jakości z podaniem ich imienia i nazwiska.

1.4. Szkolenia odbyte przez audytorów wewnętrznych w danym roku kalendarzowym.

2. Operacyjne czynności wewnętrznej kontroli jakości.

2.1. Czynności kontrolne, z wyszczególnieniem:

2.1.1. Liczby zaplanowanych czynności wewnętrznej kontroli jakości zadeklarowanych w harmonogramie wewnętrznej kontroli jakości na dany rok kalendarzowy, z podziałem na rodzaje: wewnętrzny audyt, wewnętrzną inspekcję, wewnętrzny test, ćwiczenie ochrony*⁾.

2.1.2. Liczby faktycznie przeprowadzonych czynności wewnętrznej kontroli jakości w danym roku kalendarzowym, z podziałem na rodzaje: wewnętrzny audyt, wewnętrzną inspekcję, wewnętrzny test, ćwiczenie ochrony*⁾.

2.1.3. Zakresu i wyników czynności kontrolnych.

2.1.4. Całkowitej liczby roboczodni dla każdego z rodzajów wewnętrznej kontroli jakości.

3. Stan realizacji działań korygujących oraz uchybienia stwierdzone podczas przeprowadzonych wewnętrznych czynności kontroli jakości.

*⁾ Ćwiczenie ochrony dotyczy zarządzającego lotniskiem będącym portem lotniczym.