REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2020 poz. 1428

USTAWA

z dnia 14 sierpnia 2020 r.

o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom zesłanym lub deportowanym przez władze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1936–19561)

Tekst pierwotny

Art. 1. [Zakres regulacji]

Ustawa określa zasady, wysokość oraz tryb przyznawania świadczenia pieniężnego osobom zesłanym lub deportowanym przez władze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1936–1956, zwanego dalej „świadczeniem pieniężnym”.

Art. 2. [Pozytywne przesłanki przyzniania świadczenia pieniężnego]

Świadczenie pieniężne przysługuje osobie, która:

1) uzyskała na podstawie ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2020 r. poz. 517) decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych potwierdzającą okres przebywania:

a) w niewoli lub obozach internowanych oraz w obozach podległych Głównemu Zarządowi do Spraw Jeńców Wojennych i Internowanych (GUPWI) NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, i obozach podległych Wydziałowi Obozów Kontrolno-Filtracyjnych NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, spowodowanego działalnością kombatancką, o której mowa w art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, lub

b) w więzieniach i poprawczych obozach pracy oraz poprawczych koloniach pracy podległych Głównemu Zarządowi Obozów i Kolonii Poprawczych (GUŁag) NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, spowodowanego działalnością, o której mowa w art. 1 ust. 2 i art. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, lub

c) z przyczyn politycznych, religijnych i narodowościowych:

– w więzieniach oraz poprawczych obozach pracy i poprawczych koloniach pracy podległych Głównemu Zarządowi Obozów i Kolonii Poprawczych NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, lub

– na przymusowych zesłaniach i deportacji w ZSRR;

2) posiada obywatelstwo polskie w dniu złożenia wniosku o przyznanie świadczenia pieniężnego.

Art. 3. [Negatywne przesłanki przyzniania świadczenia pieniężnego]

Świadczenie pieniężne nie przysługuje osobie, która uzyskała odszkodowanie lub zadośćuczynienie na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2099 oraz z 2019 r. poz. 1952).

Art. 4. [Wysokość świadczenia pieniężnego]

1. Świadczenie pieniężne jest przyznawane jednorazowo w wysokości 200 zł za każdy miesiąc okresu podlegania w latach 1936–1956 represjom, o których mowa w art. 2 pkt 1, potwierdzonego decyzją Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, o której mowa w art. 2 pkt 1.

2. Wysokość świadczenia pieniężnego nie może być niższa niż 2400 zł.

Art. 5. [Przyznanie świadczenia pieniężnego na wniosek osoby zainteresowanej]

1. Świadczenie pieniężne jest przyznawane na wniosek osoby zainteresowanej złożony Szefowi Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, imiona rodziców, numer PESEL oraz adres zamieszkania osoby zainteresowanej;

2) oświadczenie osoby zainteresowanej o nieuzyskaniu odszkodowania lub zadośćuczynienia na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego;

3) numer rachunku bankowego, numer rachunku w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub adres, na który ma zostać wypłacone świadczenie pieniężne;

4) podpis osoby zainteresowanej.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się kopię dokumentu potwierdzającego obywatelstwo polskie.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, osoba zainteresowana składa pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. W oświadczeniu osoba zainteresowana zawiera klauzulę następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

Art. 6. [Wypłata świadczenia pieniężnego na wniosek osoby zainteresowanej na rachunek bankowy tej osoby za granicą]

1. Na wniosek osoby zainteresowanej zamieszkałej za granicą świadczenie pieniężne wypłaca się w państwie zamieszkania na rachunek bankowy tej osoby za granicą. Wypłata dokonywana jest w walucie wymienialnej.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) w przypadku osób zamieszkałych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA):

a) imię i nazwisko właściciela rachunku, którym może być tylko osoba zainteresowana,

b) adres zamieszkania,

c) nazwę banku,

d) adres banku,

e) numer rachunku bankowego w formie IBAN (Międzynarodowy Numer Rachunku Bankowego),

f) międzynarodowy identyfikator banku w formacie BIC/SWIFT,

g) walutę wymienialną, w której jest prowadzony rachunek;

2) w przypadku osób zamieszkałych w innych państwach niż wymienione w pkt 1:

a) imię i nazwisko właściciela rachunku, którym może być tylko osoba zainteresowana,

b) adres zamieszkania,

c) nazwę banku,

d) adres banku,

e) międzynarodowy identyfikator banku w formacie SWIFT,

f) numer rachunku bankowego (w formacie ABA/Routing – dotyczy osoby zainteresowanej zamieszkałej w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej),

g) walutę wymienialną, w której jest prowadzony rachunek.

Art. 7. [Organ właściwym w sprawie przyznania, ustalenia wysokości oraz wypłaty świadczenia pieniężnego]

1. Organem właściwym w sprawie przyznania, ustalenia wysokości oraz wypłaty świadczenia pieniężnego jest Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

2. Przyznanie, ustalenie wysokości oraz odmowa przyznania świadczenia pieniężnego następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Art. 8. [Urząd wypłacający świadczenie]

Świadczenie pieniężne jest wypłacane przez Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji o przyznaniu świadczenia pieniężnego.

Art. 9. [Źródło finansowania świadczenia pieniężnego]

Świadczenie pieniężne, wraz z kosztami jego obsługi, jest finansowane w ramach środków budżetu państwa.

Art. 10. [Zwolnienie z egzekucji]

Świadczenie pieniężne jest wolne od egzekucji i nie podlega wliczeniu do dochodu uprawniającego do świadczeń i dodatków przysługujących na podstawie przepisów odrębnych.

Art. 11. [Ustawa o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego]

W ustawie z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2099 oraz z 2019 r. poz. 1952) w art. 8 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

„6. Przepisu ust. 2a nie stosuje się do osób, którym Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych przyznał świadczenie pieniężne na podstawie ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom zesłanym lub deportowanym przez władze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1936–1956 (Dz. U. poz. 1428).”.

Art. 12. [Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych]

W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 i 1291) w art. 21 w ust. 1 po pkt 45 dodaje się pkt 45a w brzmieniu:

„45a) świadczenie pieniężne przyznane na podstawie ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom zesłanym lub deportowanym przez władze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1936–1956 (Dz. U. poz. 1428);”.

Art. 13. [Wejście w życie]

Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda


1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego oraz ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA