Dziennik Ustaw - rok 2020 poz. 767

Na podstawie art. 115 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 659, 730 i 1495) zarządza się, co następuje:

1) terminy uiszczania, wysokość i sposób obliczania wpłat wnoszonych przez krajowe instytucje płatnicze na pokrycie kosztów nadzoru nad instytucjami płatniczymi, zwanych dalej „kosztami nadzoru”;

2) sposób i terminy rozliczenia należności z tytułu wpłat, o których mowa w pkt 1;

3) wysokość, sposób i terminy uiszczania przez krajowe instytucje płatnicze opłat za:

a) wydanie oraz zmianę zezwolenia, o którym mowa w art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, zwanej dalej „ustawą”, z wyjątkiem zmiany zezwolenia polegającej wyłącznie na ograniczeniu rodzaju usług płatniczych, do których świadczenia jest uprawniona instytucja płatnicza,

b) dokonanie wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 4 ust. 3 ustawy, zwanego dalej „rejestrem”, z wyłączeniem wpisu związanego z wydaniem albo zmianą zezwolenia, o którym mowa w art. 60 ust. 1 ustawy.

Kk_n = Fk_n–1 x S₁

gdzie:

Kk_n – oznacza należną wpłatę,

Fk_n–1 – oznacza ustaloną przez krajową instytucję płatniczą kwotę, o której mowa w art. 76 ust. 4 pkt 2 ustawy, obliczoną na ostatni dzień poprzedniego roku kalendarzowego, a w przypadku krajowej instytucji płatniczej, której rok obrotowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – kwotę, o której mowa w art. 76 ust. 4 pkt 2 ustawy, obliczoną na ostatni dzień roku obrotowego zakończonego w poprzednim roku kalendarzowym,

S₁ – oznacza stawkę obowiązującą dla ustalenia należnej wpłaty, obliczaną zgodnie z ust. 3 i 6.

2. Należna wpłata obliczona zgodnie z ust. 1 podlega rozliczeniu w następnym roku kalendarzowym zgodnie z § 4.

3. Stawkę (S₁) oblicza się według wzoru:

gdzie:

K₁ – oznacza koszty nadzoru do pokrycia w roku kalendarzowym, za który należna jest wpłata, obliczane zgodnie z ust. 4,

F_n–1 – oznacza sumę kwot, o których mowa w art. 76 ust. 4 pkt 2 ustawy, wszystkich krajowych instytucji płatniczych, które prowadziły działalność w ostatnim dniu poprzedniego roku kalendarzowego, ustalaną na podstawie danych przekazanych Komisji Nadzoru Finansowego, w ramach rocznego sprawozdania finansowego, na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy na ostatni dzień poprzedniego roku kalendarzowego, a w przypadku krajowych instytucji płatniczych, których rok obrotowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – na ostatni dzień roku obrotowego zakończonego w poprzednim roku kalendarzowym.

4. Koszty nadzoru do pokrycia w danym roku kalendarzowym (K₁) oblicza się według wzoru:

K₁ = PK_n – (PK_n–1 – WK_n–1) – O_n3Q

gdzie:

PK_n – oznacza planowane koszty nadzoru, o których mowa w art. 19a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 180, 284, 568 i 695), zwanej dalej „ustawą o nadzorze”, ujęte w planie finansowym Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego na dany rok kalendarzowy, w części przypadającej na koszty nadzoru,

PK_n–1 – oznacza planowane koszty nadzoru, o których mowa w art. 19a ust. 2 pkt 1 ustawy o nadzorze, ujęte w planie finansowym Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego na poprzedni rok kalendarzowy, w części przypadającej na koszty nadzoru,

WK_n–1 – oznacza wykonane koszty nadzoru, o których mowa w art. 19a ust. 2 pkt 1 ustawy o nadzorze, ujęte w planie finansowym Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego na poprzedni rok kalendarzowy, w części przypadającej na koszty nadzoru,

O_n3Q – oznacza sumę opłat, o których mowa w § 8 ust. 1 i 2 oraz § 9 ust. 1, uiszczonych przez wszystkie krajowe instytucje płatnicze w danym roku kalendarzowym do dnia 30 września.

5. Do ustalenia stawki, o której mowa w ust. 3, przyjmuje się dane na ostatni dzień poprzedniego roku kalendarzowego, a w przypadku krajowej instytucji płatniczej, której rok obrotowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – na ostatni dzień roku obrotowego zakończonego w poprzednim roku kalendarzowym, przekazane Komisji Nadzoru Finansowego, w ramach rocznego sprawozdania finansowego, na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy, które Komisja Nadzoru Finansowego posiada w dniu 15 października danego roku kalendarzowego.

6. Jeżeli wysokość stawki obliczona zgodnie z ust. 3 oraz § 4 ust. 2 przekracza 1%, odpowiednio do ustalenia i rozliczenia należnej wpłaty przyjmuje się stawkę w wysokości 1%.

1) sumę kwot, o których mowa w art. 76 ust. 4 pkt 2 ustawy, wszystkich krajowych instytucji płatniczych, które prowadziły działalność w ostatnim dniu poprzedniego roku kalendarzowego, ustalaną na podstawie danych przekazanych Komisji Nadzoru Finansowego, w ramach rocznego sprawozdania finansowego, na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy na ostatni dzień poprzedniego roku kalendarzowego, a w przypadku krajowych instytucji płatniczych, których rok obrotowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – na ostatni dzień roku obrotowego zakończonego w poprzednim roku kalendarzowym;

2) wysokość stawki obowiązującej dla ustalenia należnej wpłaty, obliczonej zgodnie z § 2 ust. 3 i 6;

3) wysokość kosztów nadzoru do pokrycia w danym roku kalendarzowym, ze wskazaniem wartości poszczególnych zmiennych, o których mowa w § 2 ust. 4.

RKk_n = Kk_n – (Fk_n x S₂)

gdzie:

RKk_n – oznacza rozliczenie należnej wpłaty,

Kk_n – oznacza należną wpłatę,

Fk_n – oznacza ustaloną przez krajową instytucję płatniczą kwotę, o której mowa w art. 76 ust. 4 pkt 2 ustawy, obliczoną na ostatni dzień danego roku kalendarzowego, a w przypadku krajowej instytucji płatniczej, której rok obrotowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – kwotę, o której mowa w art. 76 ust. 4 pkt 2 ustawy, obliczoną na ostatni dzień roku obrotowego zakończonego w danym roku kalendarzowym,

S₂ – oznacza stawkę obowiązującą dla rozliczenia należnej wpłaty, obliczaną zgodnie z ust. 2 i § 2 ust. 6.

2. Stawkę (S₂) oblicza się według wzoru:

gdzie:

K – oznacza koszty nadzoru do pokrycia w danym roku kalendarzowym, obliczane zgodnie z ust. 3,

F_n – oznacza sumę kwot, o których mowa w art. 76 ust. 4 pkt 2 ustawy, wszystkich krajowych instytucji płatniczych, które prowadziły działalność w ostatnim dniu danego roku kalendarzowego, ustalaną na podstawie danych przekazanych Komisji Nadzoru Finansowego, w ramach rocznego sprawozdania finansowego, na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy na ostatni dzień danego roku kalendarzowego, a w przypadku krajowych instytucji płatniczych, których rok obrotowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – na ostatni dzień roku obrotowego zakończonego w danym roku kalendarzowym.

3. Koszty nadzoru do pokrycia w danym roku kalendarzowym (K) oblicza się według wzoru:

K = PK_n – (PK_n–1 – WK_n–1) – O_n

gdzie:

PK_n – oznacza planowane koszty nadzoru, o których mowa w art. 19a ust. 2 pkt 1 ustawy o nadzorze, ujęte w planie finansowym Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego na dany rok kalendarzowy, w części przypadającej na koszty nadzoru,

PK_n–1 – oznacza planowane koszty nadzoru, o których mowa w art. 19a ust. 2 pkt 1 ustawy o nadzorze, ujęte w planie finansowym Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego na poprzedni rok kalendarzowy, w części przypadającej na koszty nadzoru,

WK_n–1 – oznacza wykonane koszty nadzoru, o których mowa w art. 19a ust. 2 pkt 1 ustawy o nadzorze, ujęte w planie finansowym Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego na poprzedni rok kalendarzowy, w części przypadającej na koszty nadzoru,

O_n – oznacza sumę opłat, o których mowa w § 8 ust. 1 i 2 oraz § 9 ust. 1, uiszczonych przez wszystkie krajowe instytucje płatnicze w danym roku kalendarzowym.

4. Do ustalenia stawki, o której mowa w ust. 2, przyjmuje się dane na ostatni dzień danego roku kalendarzowego, a w przypadku krajowej instytucji płatniczej, której rok obrotowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – na ostatni dzień roku obrotowego zakończonego w danym roku kalendarzowym, przekazane Komisji Nadzoru Finansowego, w ramach rocznego sprawozdania finansowego, na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy, które Komisja Nadzoru Finansowego posiada w dniu 15 września następnego roku kalendarzowego.

1) sumę kwot, o których mowa w art. 76 ust. 4 pkt 2 ustawy, wszystkich krajowych instytucji płatniczych, które prowadziły działalność w ostatnim dniu danego roku kalendarzowego, ustalaną na podstawie danych przekazanych Komisji Nadzoru Finansowego, w ramach rocznego sprawozdania finansowego, na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy na ostatni dzień danego roku kalendarzowego, a w przypadku krajowych instytucji płatniczych, których rok obrotowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – na ostatni dzień roku obrotowego zakończonego w danym roku kalendarzowym;

2) wysokość stawki obowiązującej dla rozliczenia należnej wpłaty, obliczonej zgodnie z § 2 ust. 6 i § 4 ust. 2;

3) wysokość kosztów nadzoru do pokrycia w danym roku kalendarzowym, ze wskazaniem wartości poszczególnych zmiennych, o których mowa w § 4 ust. 3.

2. W terminie nie dłuższym niż 10 dni od dnia upływu terminu uiszczenia należnej wpłaty, o której mowa w ust. 1, krajowa instytucja płatnicza przekazuje Urzędowi Komisji Nadzoru Finansowego deklarację o wysokości wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru za dany rok kalendarzowy zawierającą:

1) nazwę i numer identyfikacji podatkowej (NIP) krajowej instytucji płatniczej;

2) wysokość kwoty, o której mowa w art. 76 ust. 4 pkt 2 ustawy, obliczonej na ostatni dzień roku kalendarzowego, za który należna jest wpłata, a w przypadku krajowej instytucji płatniczej, której rok obrotowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – na ostatni dzień roku obrotowego zakończonego w roku kalendarzowym, za który należna jest wpłata;

3) wysokość stawki obliczonej zgodnie z § 2 ust. 3 i 6 za następny rok kalendarzowy;

4) wysokość należnej wpłaty obliczonej zgodnie z § 2 ust. 1 za następny rok kalendarzowy;

5) wysokość stawki obliczonej zgodnie z § 2 ust. 6 i § 4 ust. 2 za dany rok kalendarzowy;

6) wysokość kwoty wynikającej z rozliczenia należnej wpłaty, o której mowa w § 4 ust. 1;

7) wysokość należnej wpłaty obliczonej zgodnie z § 2 ust. 1 za następny rok kalendarzowy, uwzględniającą kwotę, o której mowa w pkt 6;

8) kwotę wpłaty dokonanej na rachunek bankowy Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego;

9) datę wpłaty, o której mowa w pkt 8.

3. Deklaracja, o której mowa w ust. 2, jest składana w postaci dokumentu elektronicznego przez system teleinformatyczny udostępniony nieodpłatnie za pośrednictwem strony internetowej Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego.

4. Deklarację, o której mowa w ust. 2, sporządza się na formularzu, którego wzór określa załącznik do rozporządzenia.

2. W przypadku krajowej instytucji płatniczej, której rok obrotowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, pierwszą należną wpłatę uiszcza się za rok kalendarzowy następujący po roku, w którym zakończył się pierwszy rok obrotowy tej krajowej instytucji płatniczej.

2. Zmiana zezwolenia, o którym mowa w art. 60 ust. 1 ustawy, z wyjątkiem zmiany zezwolenia polegającej wyłącznie na ograniczeniu rodzaju usług płatniczych, do których świadczenia jest uprawniona instytucja płatnicza, podlega opłacie w wysokości równowartości w walucie polskiej kwoty 400 euro.

3. Opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, krajowa instytucja płatnicza uiszcza w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji udzielającej zezwolenia, o którym mowa w art. 60 ust. 1 ustawy, albo decyzji o zmianie tego zezwolenia.

2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, krajowa instytucja płatnicza uiszcza w terminie 14 dni od dnia zawiadomienia o dokonaniu wpisu do rejestru.

2. Równowartość w złotych kwot opłat, o których mowa w § 8 ust. 1 i 2 oraz § 9 ust. 1, oblicza się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego odpowiednio w dniu wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 60 ust. 1 ustawy, wydania decyzji o zmianie tego zezwolenia albo dokonania wpisu do rejestru.

2. Wpłatę, o której mowa w ust. 1, uznaje się za należną wpłatę za rok 2020, która podlega rozliczeniu zgodnie z § 4 w roku 2021.

Prezes Rady Ministrów: M. Morawiecki

Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 23 kwietnia 2020 r. (poz. 767)

WZÓR – DEKLARACJA O WYSOKOŚCI WPŁATY OD KRAJOWEJ INSTYTUCJI PŁATNICZEJ NA POKRYCIE KOSZTÓW NADZORU ZA ROK