Dziennik Ustaw - rok 2020 poz. 281

Na podstawie art. 88 ust. 5 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1499, 1635, 1726 i 2020) zarządza się, co następuje:

1) zaszeregowania stanowisk służbowych do poszczególnych grup uposażenia zasadniczego;

2) sposobu dokumentowania okresów służby, od których zależy prawo do wzrostu uposażenia zasadniczego;

3) rodzajów dodatków do uposażenia uzasadnionych szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby;

4) warunków przyznawania i sposobu obliczania dodatku służbowego, dodatku motywacyjnego oraz dodatków uzasadnionych szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby, oraz podmiotów uprawnionych do ich przyznawania i obliczania;

5) okoliczności uwzględnianych przy ustalaniu i zmianie wysokości dodatku służbowego.

2. Najniższym uposażeniem w rozumieniu rozporządzenia jest uposażenie przewidziane dla najniższego stanowiska służbowego strażaka, które obejmuje stawkę przewidzianą dla najniższej grupy uposażenia zasadniczego i dodatek za stopień strażaka.

2. Wysokość miesięcznych stawek kwotowych uposażenia zasadniczego dla poszczególnych grup zaszeregowania stanowisk służbowych strażaków ustala się przy zastosowaniu mnożników, o których mowa w ust. 1, z zaokrągleniem wyliczonej kwoty do pełnych 10 złotych w górę, jeżeli końcówka jest równa lub wyższa od 5 złotych, lub w dół, jeżeli jest niższa od 5 złotych.

3. Zaszeregowanie stanowisk służbowych strażaków do poszczególnych grup uposażenia zasadniczego jest określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

2. Aktualizacja prawa do wzrostu uposażenia zasadniczego, wynikająca z przebiegu służby, następuje z urzędu i nie wymaga wydawania odrębnych decyzji.

1) wykazywanie dyspozycyjności związanej z zajmowanym stanowiskiem i odpowiedzialności za podejmowane decyzje służbowe oraz zdyscyplinowania przy realizacji zadań służbowych;

2) wykonywanie na zajmowanym stanowisku służbowym złożonych zadań;

3) wykazywanie szczególnej sprawności fizycznej, potwierdzonej wynikami sprawdzianów;

4) wykazywanie inicjatywy i kreatywności w zakresie realizowanych zadań;

5) posiadanie wykształcenia ogólnego, kwalifikacji pożarniczych lub przeszkolenia specjalistycznego.

2. Przy ustalaniu i zmianie wysokości dodatku służbowego bierze się pod uwagę następujące okoliczności:

1) stopień spełniania warunków przyznania dodatku służbowego;

2) przydatność wykazywanych umiejętności lub posiadanego wykształcenia, kwalifikacji lub przeszkolenia dla wykonywania zadań służbowych;

3) faktyczny wpływ spełnianych warunków przyznania dodatku służbowego na wypełnianie obowiązków strażaka na stanowisku służbowym w jednostce organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, w której strażak pełni służbę, w szczególności na zwiększenie jakości i efektywności wykonywania zadań służbowych.

3. Wysokość dodatku służbowego oblicza się kwotowo, w zależności od oceny stopnia spełniania okoliczności, o których mowa w ust. 2, jako iloczyn wartości od 0,01 do 0,5 i sumy otrzymywanego uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień.

1) wykonywanie zadań wykraczających poza zakres obowiązków na zajmowanym stanowisku;

2) szczególna dbałość o powierzone mienie;

3) udział w ćwiczeniach i zgrupowaniach;

4) udział w akcjach ratowniczych o dużym obciążeniu psychofizycznym;

5) udział w akcjach ratowniczych poza terenem działania jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, w której strażak pełni służbę;

6) wykonywanie zadań ratowniczych oraz pomocy humanitarnej poza granicami państwa;

7) wykonywanie czynności kontrolnych w podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej;

8) szkolenie i opieka nad psem wykorzystywanym w grupach specjalistycznych;

9) prowadzenie szkoleń dla strażaków ochotniczej straży pożarnej.

2. Wysokość dodatku motywacyjnego oblicza się kwotowo jako iloczyn wartości od 0,01 do 0,3 i kwoty najniższego uposażenia określonego w § 1 ust. 2.

2. Wysokość dodatku funkcyjnego oblicza się kwotowo, w zależności od rodzaju pełnionej funkcji kierowniczej, o której mowa w ust. 1, jako iloczyn wartości od 0,01 do 0,8 i przeciętnego uposażenia funkcjonariuszy, o którym mowa w art. 85 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej, zwanego dalej „przeciętnym uposażeniem funkcjonariuszy”.

2. Warunkiem przyznania dodatku za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych jest wykonywanie czynności i prac określonych w wykazie, o którym mowa w ust. 7.

3. Strażakowi przysługuje za czas służby wykonywanej w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych dodatek w wysokości:

1) przy pierwszym stopniu szkodliwości lub uciążliwości – 5%,

2) przy drugim stopniu szkodliwości lub uciążliwości – 10%,

3) przy trzecim stopniu szkodliwości lub uciążliwości – 15%,

4) przy czwartym stopniu szkodliwości lub uciążliwości – 20%

– godzinowej stawki przeciętnego uposażenia funkcjonariuszy.

4. Czas służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych w poszczególnych stopniach szkodliwości lub uciążliwości liczy się w godzinach, przy czym czas powyżej 30 minut zaokrągla się do pełnej godziny.

5. Godzinową stawkę przeciętnego uposażenia funkcjonariuszy ustala się w wysokości 1/170 przeciętnego uposażenia funkcjonariuszy wynikającego z wielokrotności kwoty bazowej pomniejszonego o 1/12 równowartości nagrody rocznej.

6. Za czas pełnienia służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych przyjmuje się w szczególności czas trwania akcji ratowniczej, począwszy od wyjazdu z obiektu przeznaczonego dla jednostek ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej, aż do zakończenia działań ratowniczych na terenie akcji.

7. Wykaz czynności i prac oraz stopnie ich szkodliwości, które uzasadniają przyznanie dodatku za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, są określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

2. Prawo do ustalonych wysokości dodatków, o których mowa w ust. 1, wygasa z ostatnim dniem miesiąca, na który zostały przyznane, lub gdy ustały warunki uzasadniające ich przyznanie.

3. Dodatki do uposażenia, o których mowa w art. 87 ust. 1 pkt 2, 2a i 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej, przyznaje strażakowi i oblicza przełożony uprawniony do mianowania lub powołania.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: wz. M. Wąsik

¹⁾ Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej - sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. poz. 2264).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 5 lutego 2020 r. (poz. 281)

Załącznik nr 1

TABELA GRUP ZASZEREGOWANIA STANOWISK SŁUŻBOWYCH STRAŻAKÓW ORAZ ODPOWIADAJĄCYCH IM STAWEK UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO WYRAŻONYCH W POSTACI MNOŻNIKÓW KWOTY BAZOWEJ

Załącznik nr 2

TABELA NR 1

ZASZEREGOWANIE STANOWISK SŁUŻBOWYCH W KOMENDZIE GŁÓWNEJ PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ DO GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO

Użyty w tabeli skrót PSP oznacza Państwową Straż Pożarną.

TABELA NR 2

ZASZEREGOWANIE STANOWISK SŁUŻBOWYCH W KOMENDACH WOJEWÓDZKICH PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ, Z WYŁĄCZENIEM OŚRODKÓW SZKOLENIA, DO GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO

Użyte w tabeli skróty oraz skróty nazw jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej i zastosowane indeksy oznaczają:

PSP – Państwową Straż Pożarną,

KW I kat. – komendę wojewódzką Państwowej Straży Pożarnej pierwszej kategorii,

KW II kat. – komendę wojewódzką Państwowej Straży Pożarnej drugiej kategorii.

TABELA NR 3

ZASZEREGOWANIE STANOWISK SŁUŻBOWYCH W KOMENDACH POWIATOWYCH (MIEJSKICH) PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ DO GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO

Użyte w tabeli skróty oraz skróty nazw jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej i zastosowane indeksy oznaczają:

PSP – Państwową Straż Pożarną,

KP I kat. – komendę powiatową (miejską) Państwowej Straży Pożarnej pierwszej kategorii,

KP II kat. – komendę powiatową (miejską) Państwowej Straży Pożarnej drugiej kategorii,

KP III kat. – komendę powiatową (miejską) Państwowej Straży Pożarnej trzeciej kategorii,

KP IV kat. – komendę powiatową (miejską) Państwowej Straży Pożarnej czwartej kategorii,

KP V kat. – komendę powiatową (miejską) Państwowej Straży Pożarnej piątej kategorii.

TABELA NR 4

ZASZEREGOWANIE STANOWISK SŁUŻBOWYCH W SZKOLE GŁÓWNEJ SŁUŻBY POŻARNICZEJ DO GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO

TABELA NR 5

ZASZEREGOWANIE STANOWISK SŁUŻBOWYCH W POZOSTAŁYCH SZKOŁACH PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ, INSTYTUTACH BADAWCZYCH PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ I CENTRALNYM MUZEUM POŻARNICTWA ORAZ OŚRODKACH SZKOLENIA KOMEND WOJEWÓDZKICH PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ DO GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO

Użyte w tabeli skróty nazw jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej oznaczają:

IB – Instytut Badawczy Państwowej Straży Pożarnej,

CMP – Centralne Muzeum Pożarnictwa,

CS – Centralną Szkołę Państwowej Straży Pożarnej,

SA – Szkołę Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej,

SP – Szkołę Podoficerską Państwowej Straży Pożarnej,

OSz – Ośrodek Szkolenia Komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej.

TABELA NR 6

ZASZEREGOWANIE STANOWISK SŁUŻBOWYCH STRAŻAKÓW PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ PEŁNIĄCYCH SŁUŻBĘ W WOJSKOWEJ OCHRONIE PRZECIWPOŻAROWEJ DO GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO

6.1.

Inspektorat i delegatury Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej

6.2.

Wojskowe straże pożarne

Załącznik nr 3

STAWKI DODATKU ZA STOPIEŃ

Załącznik nr 4

WYKAZ CZYNNOŚCI I PRAC ORAZ STOPNIE ICH SZKODLIWOŚCI, UZASADNIAJĄCE PRZYZNANIE DODATKU ZA SŁUŻBĘ W WARUNKACH SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA LUB UCIĄŻLIWYCH

1. Do pierwszego stopnia szkodliwości zalicza się czynności i prace wykonywane:

1) w pomieszczeniach, w których jest konieczne stałe stosowanie sztucznego oświetlenia;

2) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone;

3) na przestrzeniach otwartych lub w pomieszczeniach zamkniętych, w których utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 25°C lub poniżej 10°C;

4) w warunkach narażenia na działanie dymów pożarowych lub substancji toksycznych niekumulujących się w organizmie;

5) w warunkach narażenia na działanie pyłów niewywołujących zwłóknienia tkanki płucnej;

6) w warunkach narażenia na wibrację ogólną;

7) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza 80%, w błocie lub bezpośrednim kontakcie z wodą.

2. Do drugiego stopnia szkodliwości zalicza się czynności i prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na hałas;

2) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2000 kcal dla mężczyzn i 1200 kcal dla kobiet lub wymagające wymuszonej pozycji ciała;

3) w warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej;

4) w warunkach narażenia na działanie dymów pożarowych lub substancji toksycznych kumulujących się w organizmie;

5) przy usuwaniu i wywozie nieczystości;

6) w warunkach narażenia na wibrację miejscową;

7) w pomieszczeniach specjalnych zagłębionych i półzagłębionych obwałowanych w warunkach niewłaściwej wentylacji i sztucznego oświetlenia.

3. Do trzeciego stopnia szkodliwości zalicza się czynności i prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące;

2) przy zabezpieczaniu, w związku z działaniem ratowniczym, gazów, paliw i materiałów wybuchowych;

3) przy urządzeniach elektroenergetycznych znajdujących się pod napięciem powyżej 230 V;

4) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300 000 MHz w strefie zagrożenia.

4. Do czwartego stopnia szkodliwości zalicza się czynności i prace wykonywane:

1) wewnątrz zbiorników, aparatów, kanałów, studni itp., których wykonywanie wymaga specjalnego zezwolenia i zabezpieczenia;

2) pod ziemią i wodą;

3) w kontakcie z materiałami zakaźnymi, chorymi zakaźnie ludźmi lub zwierzętami oraz zwłokami;

4) na wysokości powyżej 2 m i w wykopach poniżej 2 m, uznane za niebezpieczne w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy;

5) w warunkach narażenia na działanie benzydyny, alfa- i beta-naftyloaminy, chlorku winylu, azbestu oraz innych czynników o analogicznym do tych substancji działaniu;

6) bezpośrednio przy usuwaniu awarii radiacyjnych i ich skutków.

5. Prace, określone w ust. 1 pkt 4 i 5 oraz w ust. 2 pkt 1, 3 i 4, uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli w środowisku pracy są przekroczone najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia określone w odrębnych przepisach lub inne obowiązujące normy higieniczno-sanitarne.