Dziennik Ustaw - rok 2019 poz. 2285

Na podstawie art. 10 ust. 10 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych (Dz. U. poz. 1532) zarządza się, co następuje:

1) wzór wniosku o przyznanie rekompensat oraz jego format umożliwiający przetwarzanie danych oraz format załączników do tego wniosku;

2) szczegółowy zakres danych dotyczących instalacji, o których mowa w art. 10 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych, zwanej dalej „ustawą”, oraz sposób obliczania tych danych;

3) zakres dokumentacji stanowiącej podstawę do obliczania danych dotyczących instalacji, o których mowa w art. 10 ust. 3 pkt 3 ustawy, oraz sposób gromadzenia tych danych;

4) zakres dokumentacji potwierdzającej spełnienie kryteriów znaczącego zwiększenia zdolności produkcyjnej;

5) szczegółowy zakres opinii sporządzanej przez weryfikatora.

2. Wniosek składa się w postaci papierowej oraz postaci elektronicznej w formacie pliku xls lub xlsx.

3. Załączniki do wniosku składa się w postaci papierowej oraz postaci elektronicznej w formacie pliku pdf.

2. Dla każdego z produktów wskazanych w ramach instalacji wskazuje się:

1) wartość produkcji referencyjnej wraz ze wskazaniem wielkości produkcji dla każdego roku, na podstawie którego określono produkcję referencyjną;

2) wartość referencyjnego zużycia energii elektrycznej wraz ze wskazaniem zużycia energii elektrycznej na jego produkcję dla każdego roku, na podstawie którego określono referencyjne zużycie energii elektrycznej;

3) wskaźnik efektywności zużycia energii elektrycznej określony w załączniku nr 2 do ustawy lub wskaźnik efektywności zużycia rezerwowej energii elektrycznej;

4) poziom produkcji produktów zaliczanych do sektorów lub podsektorów energochłonnych określonych w załączniku nr 1 do ustawy w każdym roku eksploatacji instalacji, począwszy od pierwszego roku następującego po okresie referencyjnym, dla którego wyznaczana jest produkcja referencyjna, do roku, za który wnioskowane są rekompensaty;

5) poziom zużycia energii elektrycznej na produkcję produktów zaliczanych do sektorów lub podsektorów energochłonnych określonych w załączniku nr 1 do ustawy w każdym roku działania instalacji, począwszy od pierwszego roku następującego po okresie referencyjnym, dla którego wyznaczane jest referencyjne zużycie energii elektrycznej, do roku, za który wnioskowane są rekompensaty.

2. Do obliczenia wskaźnika efektywności zużycia energii elektrycznej zgodnie z ust. 1, przyjmuje się, że emisje bezpośrednie oblicza się zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 21 ust. 5 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1201 i 2538 oraz z 2019 r. poz. 730, 1501 i 1532), zwanej dalej „ustawą o systemie handlu uprawnieniami do emisji”, w odniesieniu do procesów objętych wskaźnikiem emisyjności dla produktów.

1) procentowy udział zużycia energii elektrycznej, o której mowa w art. 7 ust. 8 ustawy, w całkowitym zużyciu energii elektrycznej w tej instalacji w roku poprzedzającym rok, za który przyznawane są rekompensaty;

2) wyjściową zdolność produkcyjną instalacji, o której mowa w art. 8 ust. 2 ustawy;

3) poziom produkcji wszystkich produktów zaliczanych do sektorów lub podsektorów energochłonnych określonych w załączniku nr 1 do ustawy w roku, za który wnioskowane są rekompensaty.

1) wskaźniki technologiczne umożliwiające oszacowanie odpowiednich wartości w stosunku do danego procesu związanego z wytwarzaniem określonego produktu lub

2) proporcjonalnie do ilości wytwarzanego produktu odniesionej do całkowitej produkcji danej instalacji albo

3) w przypadku braku możliwości zastosowania metod wskazanych w pkt 1 i 2 – w oparciu o inną metodę zgodną z aktualną i zweryfikowaną wiedzą naukową i techniczną.

2. W przypadku gdy dane, o których mowa w § 3 ust. 2, § 4 oraz § 5, zostały przyporządkowane do produktów w oparciu o metody określone w ust. 1, do wniosku dołącza się opis sposobu wykonania analizy danych, metod obliczeniowych i zastosowanych modeli matematycznych, szczegółowy opis wzorów, wskaźników i współczynników użytych w tych obliczeniach wraz z opisem przyjętych założeń oraz wskazaniem źródeł danych zastosowanych do obliczeń.

3. Jeżeli dane, o których mowa w § 3 ust. 2 i § 4–6, są dostępne częściowo, brakujące dane zastępuje się zachowawczymi szacunkami, w szczególności wykorzystując aktualną wiedzę naukową i techniczną w danym sektorze. Zachowawczy szacunek oznacza, że wartość ekstrapolowana nie może przekraczać 90% wartości uzyskanej przy wykorzystaniu dostępnych danych.

1) dane dotyczące prowadzonej działalności i jej wyników zgodnie z programem badań statystycznych statystyki publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 649 i 730);

2) informacje zawarte w księgach rachunkowych, wykazywane w sprawozdaniu finansowym lub przygotowane na potrzeby prowadzenia rachunkowości zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, 1495, 1571, 1655 i 1680);

3) faktury wystawiane przez podmiot wnioskujący o udzielenie rekompensat zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.²⁾);

4) dane i informacje zawarte w zweryfikowanych raportach na temat wielkości emisji, o których mowa w art. 80 ust. 3 ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji;

5) dane i informacje zawarte w raporcie o metodyce zbierania danych, o którym mowa w art. 21 ust. 10 pkt 1, art. 68 ust. 3 pkt 1 oraz w art. 71 ust. 4 pkt 1 ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji;

6) informacje zawarte w zweryfikowanym wniosku o przydział uprawnień do emisji na okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji;

7) umowy zawarte z przedsiębiorstwami energetycznymi w zakresie obrotu lub dystrybucji energii elektrycznej oraz faktury wystawiane przez te podmioty;

8) odczyty wskazań układów pomiarowych energii elektrycznej w instalacji oraz pomiary energii elektrycznej na zaciskach generatorów lub ogniw paliwowych w przypadku jednostek wytwórczych, z których energia elektryczna jest dostarczana bezpośrednio do instalacji;

9) faktury wystawione przez podmiot wnioskujący o udzielenie rekompensat oraz deklaracje podatkowe i ewidencje ilościowe energii elektrycznej, składane przez ten podmiot zgodnie z ustawą z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 864, z późn. zm.³⁾);

10) dokumentację przygotowywaną na potrzeby wdrożenia i utrzymania:

a) systemu zarządzania środowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylającego rozporządzenie (WE) nr 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE (Dz. Urz. UE L 342 z 22.12.2009, str. 1, z późn. zm.⁴⁾), lub

b) systemu zarządzania środowiskowego potwierdzonego certyfikatem ISO 14001 wydanego przez niezależną i akredytowaną w tym zakresie jednostkę certyfikującą, lub

c) systemu zarządzania środowiskowego potwierdzonego certyfikatem ISO 50001 wydanego przez niezależną i akredytowaną w tym zakresie jednostkę certyfikującą;

11) inne dokumenty, jeżeli są niezbędne do obliczenia tych danych.

2. Wykazanie zwiększonej zdolności produkcyjnej instalacji, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, może nastąpić także przez oparcie się na dokumentacji potwierdzającej wystąpienie znaczącego zwiększenia zdolności produkcyjnej, o którym mowa w art. 69 ust. 2 ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji.

2. Dane, o których mowa w § 3 ust. 2, § 4 oraz § 5, mogą być gromadzone łącznie dla wszystkich produktów zaliczanych do sektorów lub podsektorów energochłonnych, określonych w załączniku nr 1 do ustawy, na poziomie kategorii Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z 2017 r. poz. 2453 oraz z 2018 r. poz. 2440), jeżeli w danej instalacji są wytwarzane wyłącznie produkty, dla których nie zostały określone wskaźniki efektywności zużycia energii elektrycznej w załączniku nr 2 do ustawy.

3. Dane, o których mowa w § 3 ust. 2 i § 4–6, gromadzi się w sposób zapewniający ich kompletność i spójność oraz tak, aby dane dotyczące produktów nie pokrywały się i nie prowadziły do uzyskania podwójnego przydziału rekompensat na ten sam produkt.

4. Dane, o których mowa w § 3 ust. 2 i § 4–6, gromadzi się, wskazując w szczególności zastosowaną metodę kompilacji danych oraz ich źródła, a także opis założeń, w oparciu o które dokonano przyporządkowania odpowiednich wartości określonym produktom i instalacjom. W przypadku braku danych przedstawia się wyjaśnienie dotyczące przyczyn ich braku.

1) dokonanie analizy danych, o których mowa w § 3 ust. 2 i § 4–6, zawartych we wniosku o przyznanie rekompensat oraz analizy dotyczącej metodyki zbierania tych danych;

2) przeprowadzenie weryfikacji danych, o których mowa w § 3 ust. 2 i § 4–6, zawartych we wniosku o przyznanie rekompensat;

3) informację, czy w celu sprawdzenia działania mierników i systemów monitorowania w instalacji lub pozyskania brakujących danych, o których mowa w § 3 ust. 2 i § 4–6, zawartych we wniosku o przyznanie rekompensat przeprowadzono sprawdzenie działania mierników i systemów monitorowania lub pozyskano brakujące dane i informacje wskazane w planie weryfikacji na terenie zakładu, w którym instalacja jest eksploatowana.

2. W celu wykazania zwiększonej zdolności produkcyjnej w instalacji opinia weryfikatora musi potwierdzać również poziom zwiększenia zdolności produkcyjnych oraz datę rozpoczęcia zmienionej działalności.

3. W przypadku gdy dane, o których mowa w § 3 ust. 2, § 4 oraz § 5, zostały przyporządkowane do produktów w oparciu o metody określone w § 7 ust. 1, opinia sporządzana przez weryfikatora w zakresie poprawności, wiarygodności oraz dokładności danych zawartych we wniosku o przyznanie rekompensat obejmuje również zastosowane metody.

Minister Przedsiębiorczości i Technologii: J. Emilewicz

¹⁾ Minister Przedsiębiorczości i Technologii kieruje działem administracji rządowej - gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Przedsiębiorczości i Technologii (Dz. U. poz. 93).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, 2215, 2244, 2354, 2392 i 2433 oraz z 2019 r. poz. 675, 1018, 1495, 1520, 1751, 1818, 2166 i 2200.

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 1123, 1495, 1501, 1520, 1556 i 2116.

⁴⁾ Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013, str. 1, Dz. Urz. UE L 222 z 29.08.2017, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 325 z 20.12.2018, str. 18.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Przedsiębiorczości i Technologii
z dnia 7 listopada 2019 r. (poz. 2285)

WZÓR – WNIOSEK O PRZYZNANIE REKOMPENSAT