Dziennik Ustaw - rok 2019 poz. 1679

Na podstawie art. 24a ust. 4 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. z 2019 r. poz. 541, 675 i 1123) zarządza się, co następuje:

1) związane z wydaniem, odmową wydania albo ze zmianą decyzji zatwierdzenia typu przyrządów pomiarowych – w wysokości 220 zł;

2) wykonane podczas przeprowadzania kontroli podmiotów upoważnionych do legalizacji pierwotnej lub legalizacji ponownej – w wysokości 143 zł;

3) związane z uznawaniem wzorców jednostek miar za państwowe wzorce jednostek miar – w wysokości 132 zł;

4) związane ze sprawowaniem nadzoru nad jednostkami i laboratoriami spoza administracji miar, będącymi właścicielami państwowych wzorców jednostek miar – w wysokości 110 zł;

5) związane z kontrolą towarów paczkowanych – w wysokości 165 zł.

2. Za czynności związane z uznaniem albo odmową uznania za równoważną prawnej kontroli metrologicznej w Rzeczypospolitej Polskiej odpowiedniej kontroli wykonanej przez właściwe zagraniczne instytucje metrologiczne ustala się stawkę godzinową za czas pracy pracownika urzędu podległego organowi administracji miar w wysokości 330 zł.

3. Wysokość opłat za czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, oblicza się, mnożąc kwotę stawki godzinowej przez liczbę godzin, podczas których wykonano czynności. Każdą rozpoczętą godzinę liczy się jako pełną.

4. Wysokość opłaty za wydanie dowodu legalizacji jednostkowej albo za wykonanie czynności sprawdzenia w przypadku, gdy przyrząd pomiarowy zgłoszony do legalizacji jednostkowej nie spełnia wymagań i nie może być zalegalizowany, stanowi pięćdziesięciokrotność opłaty określonej w załączniku do rozporządzenia dla danego rodzaju przyrządu pomiarowego.

2. W przypadku gdy przyrząd pomiarowy nie spełnia wymagań i w wyniku wykonania czynności sprawdzenia ustalono, że nie może on być zalegalizowany, wysokość opłaty za wykonanie tych czynności jest równa opłacie za wydanie dowodu legalizacji pierwotnej albo ponownej przyrządu pomiarowego określonej zgodnie z ust. 1.

3. W przypadku gdy sprawdzenie przyrządu pomiarowego zostało ograniczone tylko do oględzin zewnętrznych i przyrząd pomiarowy nie spełnia wymagań oraz nie może być zalegalizowany, wysokość opłaty wynosi 20% opłaty określonej w załączniku do rozporządzenia, jeżeli czynności te wykonano w urzędzie podległym organowi administracji miar, albo 40% tej opłaty, jeżeli czynności wykonano poza urzędem podległym organowi administracji miar.

4. Za wydanie dowodu legalizacji w przypadku sprawdzenia za pomocą metody statystycznej wysokość opłaty w przypadku:

1) legalizacji pierwotnej – wynosi 50% wysokości opłaty określonej w załączniku do rozporządzenia za każdy przyrząd pomiarowy ze zgłoszonej partii;

2) legalizacji ponownej – jest równa iloczynowi liczby przyrządów pomiarowych zgłoszonych w partii i 50% wysokości opłaty za sprawdzenie jednego przyrządu pomiarowego, określonej w załączniku do rozporządzenia.

5. W przypadku wydania przez organ administracji miar decyzji o odmowie dokonania legalizacji partii przyrządów pomiarowych za pomocą metody statystycznej, wysokość opłaty jest równa iloczynowi liczby przyrządów pomiarowych wchodzących w skład próbki kontrolnej i wysokości opłaty za sprawdzenie jednego przyrządu pomiarowego, określonej w załączniku do rozporządzenia.

2. Wysokość należnej opłaty wnioskodawca ustala na formularzu, który składa, wraz z wnioskiem o przeprowadzenie legalizacji, we właściwym urzędzie podległym organowi administracji miar.

3. Formularz, o którym mowa w ust. 2, jest bezpłatnie wydawany wnioskodawcy przez urzędy podległe organom administracji miar lub udostępniany za pośrednictwem strony internetowej danego urzędu.

2. Wysokość opłaty za wystawienie duplikatów wydanych świadectw legalizacji albo duplikatów innych dokumentów wynosi 55 zł za każdy egzemplarz.

2. Wysokość opłaty w przypadku odmowy udzielenia upoważnienia do legalizacji pierwotnej wynosi 2200 zł.

3. Wysokość opłaty za zmianę upoważnienia do legalizacji pierwotnej wynosi:

1) 550 zł – gdy zmiana nie wymaga przeprowadzenia czynności sprawdzających w zakresie spełnienia warunków do wydania upoważnienia;

2) 2200 zł – gdy zmiana wymaga przeprowadzenia czynności sprawdzających w zakresie spełnienia warunków do wydania upoważnienia;

3) 27 500 zł – gdy zmiana dotyczy przedłużenia ważności upoważnienia o kolejny okres 36-miesięczny ważności upoważnienia.

2. Wysokość opłaty w przypadku odmowy udzielenia upoważnienia do legalizacji ponownej wynosi 2200 zł.

3. Wysokość opłaty za zmianę upoważnienia do legalizacji ponownej wynosi:

1) 550 zł – gdy zmiana nie wymaga przeprowadzenia czynności sprawdzających w zakresie spełnienia warunków do wydania upoważnienia;

2) 2200 zł – gdy zmiana wymaga przeprowadzenia czynności sprawdzających w zakresie spełnienia warunków do wydania upoważnienia;

3) 27 500 zł – gdy zmiana dotyczy przedłużenia ważności upoważnienia o kolejny okres 36-miesięczny ważności upoważnienia.

2. Wysokość opłaty w przypadku zmiany lub odmowy wydania decyzji o utworzeniu punktu legalizacyjnego wynosi:

1) 440 zł – gdy zmiana lub odmowa nie wymagają przeprowadzenia czynności sprawdzających w zakresie spełnienia warunków do wydania decyzji;

2) 1320 zł – gdy zmiana lub odmowa wymagają przeprowadzenia czynności sprawdzających w zakresie spełnienia warunków do wydania decyzji.

1) od decyzji, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, nie pobiera się opłaty,

2) od decyzji, o których mowa w § 6–8, wnioskodawca uiszcza opłatę w wysokości określonej dla tej decyzji, po potrąceniu opłaty wniesionej z tytułu wydania decyzji w pierwszej instancji

– o ile rozpatrzenie tego wniosku spowodowało wydanie decyzji na korzyść odwołującego się.

2. Za koszty dodatkowe, o których mowa w ust. 1, uważa się dodatkowe wydatki bezpośrednio związane z daną czynnością urzędową, poniesione przez administrację miar i podległe im urzędy:

1) koszty podróży służbowych pracowników urzędów podległych organom administracji miar, w wysokości wynikającej z przepisów wydanych na podstawie art. 77⁵ § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495);

2) koszty transportu kontrolnych przyrządów pomiarowych służących do wykonywania czynności urzędowych do miejsca wykonywania czynności związanych z prawną kontrolą metrologiczną i kontrolą towarów paczkowanych oraz transportu powrotnego, w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr określonej:

a) w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 58, z późn. zm.²⁾) – w przypadku samochodów osobowych oraz

b) jako 2,5-krotność stawki za jeden kilometr dla samochodu osobowego o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm³ określonej w przepisach, o których mowa w lit. a – w przypadku samochodów ciężarowych;

3) koszty w związku z poniesionymi opłatami za przejazd drogami płatnymi.

3. Jeżeli procedura legalizacji wymaga użycia w czasie czynności pomiarowych pojazdu samochodowego, wnioskodawca ponosi koszty użycia takiego pojazdu w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2.

4. W przypadku wykonywania czynności, o których mowa w § 1 ust. 1 i 4 oraz § 2, w jednej miejscowości na rzecz kilku wnioskodawców koszty podróży służbowej zwracają wszyscy wnioskodawcy w równych częściach.

5. W przypadku wykonywania czynności urzędowych na rzecz kilku wnioskodawców w różnych miejscowościach wnioskodawcę obciąża taka część kosztów dodatkowych, która odpowiada iloczynowi sumy kosztów dodatkowych i ułamka, którego licznikiem jest koszt, który organ administracji miar poniósłby w czasie wykonywania czynności u tego wnioskodawcy, mianownikiem zaś suma kosztów ponoszonych w czasie czynności u wszystkich wnioskodawców, przy założeniu, że czynności te byłyby wykonywane odrębnie dla każdego z nich.

2. Wnioskodawca, uiszczając opłatę, wskazuje urząd podległy organowi administracji miar, w którym złożył wniosek, oraz rodzaj czynności, za które wnosi opłatę, a w przypadku legalizacji – jako identyfikację zobowiązania – znak wniosku o dokonanie legalizacji nadany we właściwym urzędzie podległym organowi administracji miar, zawarty w potwierdzeniu przyjęcia wniosku.

Minister Finansów: M. Banaś

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 czerwca 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. poz. 1059).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 60, 125, 690, 730, 1123, 1180, 1466, 1495 i 1556.

³⁾ Zakres spraw regulowany niniejszym rozporządzeniem był poprzednio uregulowany w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 czerwca 2013 r. w sprawie opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy (Dz. U. poz. 808), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o tachografach (Dz. U. poz. 1480 oraz z 2019 r. poz. 1123).

Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 30 sierpnia 2019 r. (poz. 1679)

WYSOKOŚĆ OPŁAT ZA WYDANIE PRZEZ ORGANY ADMINISTRACJI MIAR I PODLEGŁE IM URZĘDY DOWODU LEGALIZACJI PIERWOTNEJ ALBO PONOWNEJ PRZYRZĄDÓW POMIAROWYCH

Uwagi:

1) w przypadku drogowych cystern pomiarowych – komora cysterny jest traktowana jako drogowa cysterna pomiarowa;

2) w przypadku instalacji pomiarowych do ciągłego i dynamicznego pomiaru cieczy innych niż woda:

a) gdy dla jednego punktu odbioru cieczy (zaworu pistoletowego) są określone dwa strumienie lub więcej strumieni objętości, opłatę ustala się oddzielnie za sprawdzenie punktu odbioru cieczy (zaworu pistoletowego) dla każdego strumienia objętości,

b) gdy dla jednego punktu odbioru (zaworu pistoletowego) cieczy są określone różne ciecze albo są dołączone dodatkowe węże pobiera się opłatę wyższą o 50 % za:

– sprawdzenie przyrządu każdą kolejną cieczą,

– sprawdzenie każdego dodatkowego węża,

– dodatkowe pomiary wykonane ze względu na sposób nalewu;

3) w przypadku wag:

a) za sprawdzenie dodatkowego urządzenia: drukującego wagi, zdalnie wskazującego masę, wskazującego należność za ważony towar pobiera się dodatkowo 20 % opłaty za sprawdzenie danej wagi za każde sprawdzane urządzenie,

b) za sprawdzenie wag wielopomostowych pobiera się opłatę o 20 % wyższą dla wag dwupomostowych, o 30 % wyższą dla wag trójpomostowych i o 50 % wyższą dla wag o liczbie pomostów więcej niż 3, od opłaty za sprawdzenie danej wagi,

c) za sprawdzenie wag samochodowych do ważenia pojazdów w ruchu, wag automatycznych i wag nieautomatycznych o obciążeniu maksymalnym Max ˃ 1 000 kg (w przypadku sprawdzenia wzorcami o masie 100 % Max pobiera się opłatę tabelaryczną) przy użyciu wzorców masy o masie ≥ 50 % Max i < 100 % Max pobiera się opłatę o 50 % wyższą od opłaty za sprawdzenie danej wagi, a przy użyciu wzorców o masie mniejszej niż 50 % Max pobiera się opłatę o 100 % wyższą od opłaty za sprawdzenie danej wagi,

d) za sprawdzenie drugiego i dalszych zakresów wagi wielozakresowej pobiera się dodatkowo za każdy zakres 50 % opłaty za sprawdzenie danej wagi,

e) wagonowych za sprawdzenie wagi w dwóch kierunkach ważenia pobiera się opłatę o 100 % wyższą,

f) przeznaczonych do ważenia różnych materiałów, co wynika z tabliczki znamionowej wagi, pobiera się opłatę wyższą o 50 % za każde następne sprawdzenie wagi przy użyciu innego materiału niż materiał użyty przy pierwszym sprawdzeniu,

g) dla pojedynczych ładunków – za sprawdzenie wagi w zakresie dwóch klas dokładności (X, Y) pobiera się opłatę wyższą o 50 %,

h) dla pojedynczych ładunków – za sprawdzenie każdej następnej linii (toru) pobiera się opłatę wyższą o 50 %;

4) w przypadku zbiorników pomiarowych do cieczy wielokomorowych, w tym zainstalowanych na stałe na pojeździe drogowym – komora zbiornika jest traktowana jako zbiornik pomiarowy do cieczy;

5) w przypadku liczników energii elektrycznej czynnej prądu przemiennego posiadających możliwość dokonywania pomiarów energii elektrycznej w dwóch kierunkach, opłatę ustala się oddzielnie za każdy sprawdzany kierunek.