REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2019 poz. 1383

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 10 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U. z 2018 r. poz. 954 i 1616) zarządza się, co następuje:

§ 1. [Kryteria oceny wystąpienia szkody]

Rozporządzenie określa kryteria oceny wystąpienia szkody w środowisku w:

1) gatunkach chronionych lub chronionych siedliskach przyrodniczych;

2) wodach;

3) powierzchni ziemi.

§ 2. [Kryterium oceny wystąpienia szkody w środowisku w gatunku chronionym]

1. Kryterium oceny wystąpienia szkody w środowisku w gatunku chronionym jest zmiana albo zmiany powodujące jeden albo więcej z następujących mierzalnych skutków mających znaczący negatywny wpływ na osiągnięcie lub utrzymanie właściwego stanu ochrony tych gatunków:

1) zniszczenie siedliska gatunku chronionego w całości lub w części;

2) pogorszenie stanu lub funkcji populacji gatunku chronionego, polegające w szczególności na:

a) zmniejszeniu liczebności populacji gatunku chronionego, zmniejszeniu jej zagęszczenia lub zmniejszeniu zajmowanej przez nią powierzchni lub

b) pogorszeniu możliwości rozmnażania się populacji gatunku chronionego, jej rozprzestrzeniania się lub pogorszeniu innych funkcji życiowych, lub

c) zwiększeniu śmiertelności, lub

d) ograniczeniu możliwości kontaktu populacji gatunku chronionego z populacjami sąsiednimi.

2. Kryterium oceny wystąpienia szkody w środowisku w chronionym siedlisku przyrodniczym jest zmiana albo zmiany powodujące jeden albo więcej z następujących mierzalnych skutków mających znaczący negatywny wpływ na osiągnięcie lub utrzymanie właściwego stanu ochrony tych siedlisk:

1) zniszczenie chronionego siedliska przyrodniczego w całości lub w części;

2) pogorszenie stanu lub funkcji chronionego siedliska przyrodniczego, polegające w szczególności na:

a) utracie części związanej z nim różnorodności biologicznej lub

b) utracie lub pogorszeniu specyficznych cech jego struktury, lub

c) pogorszeniu lub utracie realizacji jego funkcji ekosystemowych;

3) pogorszenie stanu ochrony gatunków typowych dla chronionego siedliska przyrodniczego.

§ 3. [Kryterium oceny wystąpienia szkody w środowisku w wodach]

Kryterium oceny wystąpienia szkody w środowisku w wodach jest mierzalna znacząca negatywna zmiana:

1) albo zmiany przynajmniej jednego z elementów jakości lub ilości służących do klasyfikacji:

a) potencjału ekologicznego jednolitych części wód powierzchniowych,

b) stanu ekologicznego jednolitych części wód powierzchniowych,

c) stanu chemicznego jednolitych części wód powierzchniowych i podziemnych,

d) stanu ilościowego jednolitych części wód podziemnych

– o których mowa w przepisach prawa wodnego, w szczególności powodujące pogorszenie klasyfikacji tego elementu, z wyłączeniem zmian, które zostały dopuszczone na podstawie spełnienia warunków, o których mowa w art. 68 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2018 r. poz. 2268 oraz z 2019 r. poz. 125 i 534);

2) w obrębie przynajmniej jednego kryterium cechy, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 154 ust. 8 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne, w szczególności powodująca zmianę oceny stanu środowiska wód morskich z dobrego na poniżej dobry.

§ 4. [Kryterium oceny wystąpienia szkody w środowisku w powierzchni ziemi]

Kryterium oceny wystąpienia szkody w środowisku w powierzchni ziemi jest zmiana albo zmiany powodujące mierzalny skutek w postaci przekroczenia dopuszczalnej zawartości w glebie lub w ziemi co najmniej jednej substancji powodującej ryzyko, określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 101a ust. 5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2018 r. poz. 799, z późn. zm.³⁾).

§ 5. [Przepis przejściowy]

Do dnia wejścia w życie przepisów, o których mowa w § 3 pkt 2, przez kryterium cechy, o którym mowa w tym przepisie, rozumie się kryterium cechy, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 61l ust. 8 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1121).

§ 6. [Wejście w życie]

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.⁴⁾

Minister Środowiska: H. Kowalczyk

¹⁾ Minister Środowiska kieruje działem administracji rządowej - środowisko, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska (Dz. U. poz. 96).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu (Dz. Urz. UE L 143 z 30.04.2004, str. 56 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 8, str. 357, Dz. Urz. UE L 102 z 11.04.2006, str. 15, z późn. zm., Dz. Urz. UE L 140 z 05.06.2009, str. 114, z późn. zm., Dz. Urz. UE L 178 z 28.06.2013, str. 66, z późn. zm., Dz. Urz. UE L 37 z 08.02.2019, str. 150 oraz Dz. Urz. UE L 170 z 25.06.2019, str. 115).

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 1356, 1479, 1564, 1590, 1592, 1648, 1722, 2161 i 2533 oraz z 2019 r. poz. 42, 412, 452, 1123 i 1211.

⁴⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 1 września 2016 r. w sprawie kryteriów oceny wystąpienia szkody w środowisku (Dz. U. poz. 1399), które zgodnie z art. 15 pkt 3 ustawy z dnia 25 maja 2017 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1215) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Metryka