Dziennik Ustaw - rok 2019 poz. 602

Na podstawie art. 16 ust. 10, art. 16g ust. 1 oraz art. 16x ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2019 r. poz. 537 i 577) zarządza się, co następuje:

1) wykaz specjalizacji lekarskich i lekarsko-dentystycznych;

2) wykaz modułów podstawowych właściwych dla danego szkolenia specjalizacyjnego i wykaz specjalizacji posiadających wspólny moduł podstawowy;

3) wykaz modułów jednolitych właściwych dla danego szkolenia specjalizacyjnego;

4) wzór wniosku o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego dla obywateli polskich i cudzoziemców;

5) tryb i sposób przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego oraz punktowe kryteria kwalifikacji lekarzy do odbywania szkolenia specjalizacyjnego;

6) regulamin postępowania kwalifikacyjnego;

7) szczegółowy sposób odbywania szkolenia specjalizacyjnego, w tym przez lekarzy posiadających specjalizację I lub II stopnia lub tytuł specjalisty;

8) formy specjalistycznego szkolenia teoretycznego i praktycznego oraz sposoby ich prowadzenia;

9) sposób i tryb uzyskania potwierdzenia posiadania umiejętności praktycznych określonych programem specjalizacji;

10) wzory dokumentów potwierdzających realizację programu specjalizacji i jego ukończenie;

11) szczegółowy sposób zgłaszania się i tryb dopuszczania do Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego, zwanego dalej „PES”;

12) szczegółowy tryb unieważniania pytań testowych PES;

13) wysokość i sposób uiszczania opłaty, o której mowa w art. 16t ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, zwanej dalej „ustawą”;

14) tryb wydawania przez dyrektora Centrum Egzaminów Medycznych, zwanego dalej „CEM”, duplikatu lub odpisu dyplomu PES oraz sposób uiszczania opłaty za wydanie duplikatu lub odpisu dyplomu PES;

15) tryb dokonywania przez dyrektora CEM korekty dyplomu PES oraz sposób uiszczania opłaty za dokonanie korekty dyplomu;

16) szczegółowy sposób i tryb składania PES oraz ustalania jego wyników;

17) wzór oświadczenia dla członków Państwowych Komisji Egzaminacyjnych, zwanych dalej „PKE”;

18) tryb powoływania PKE;

19) wysokość wynagrodzenia dla członków i przewodniczącego PKE albo zespołu egzaminacyjnego, o którym mowa w art. 16u ust. 7 pkt 1 ustawy;

20) tryb uznawania stażu szkoleniowego, staży kierunkowych lub kursów szkoleniowych odbytych za granicą lub w kraju za równoważne ze zrealizowaniem elementów określonych w programie specjalizacji i ewentualnego skrócenia szkolenia specjalizacyjnego;

21) tryb uznawania dorobku zawodowego i naukowego w nowej dziedzinie medycyny nieobjętej systemem szkolenia specjalizacyjnego za równoważny z odbytym szkoleniem specjalizacyjnym, w tym kryteria oceny dorobku zawodowego i naukowego;

22) tryb uznawania dorobku zawodowego i naukowego lekarzy posiadających stopień naukowy doktora habilitowanego za równoważny z odbytym szkoleniem specjalizacyjnym, w tym kryteria oceny dorobku zawodowego i naukowego;

23) wzór dokumentu, o którym mowa w art. 19g ust. 7 ustawy, potwierdzającego ukończenie kursu;

24) wysokość wynagrodzenia za wykonywanie czynności kontrolnych, o którym mowa w art. 19i ust. 12 pkt 1 ustawy.

1) wykaz specjalizacji lekarskich i lekarsko-dentystycznych, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia;

2) wykaz modułów podstawowych właściwych dla danego szkolenia specjalizacyjnego, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia;

3) wykaz specjalizacji posiadających wspólny moduł podstawowy, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia;

4) wykaz modułów jednolitych właściwych dla danego szkolenia specjalizacyjnego, stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia;

5) wykaz specjalizacji z uwzględnieniem modułów lub specjalizacji wymaganych do ich zrealizowania oraz minimalny czas ich trwania, stanowiący załącznik nr 5 do rozporządzenia;

6) wykaz specjalizacji, w których można uzyskać tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny po zrealizowaniu programu specjalizacji właściwego dla lekarza posiadającego odpowiednią specjalizację I lub II stopnia lub tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny albo zrealizowany i zaliczony odpowiedni moduł podstawowy, stanowiący załącznik nr 6 do rozporządzenia.

2. Wojewoda określa i ogłasza liczbę miejsc, o których mowa w art. 16e ust. 2 ustawy, na 14 dni przed rozpoczęciem postępowania kwalifikacyjnego.

3. Wojewoda na 14 dni przed rozpoczęciem postępowania kwalifikacyjnego publikuje na swojej stronie internetowej listę jednostek akredytowanych posiadających wolne miejsca szkoleniowe w poszczególnych dziedzinach medycyny wraz z liczbą tych miejsc.

4. Od dnia ogłoszenia przez ministra właściwego do spraw zdrowia liczby miejsc, o których mowa w art. 16e ust. 1 ustawy, do dnia przyznania przez ministra właściwego do spraw zdrowia i wojewodów niewykorzystanych miejsc szkoleniowych, o których mowa w art. 16e ust. 3 i 4 ustawy, miejsca szkoleniowe przeznaczone są w pierwszej kolejności dla lekarzy biorących udział w danym postępowaniu kwalifikacyjnym.

5. Wniosek o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego w wybranej dziedzinie medycyny, o którym mowa w art. 16c ust. 1 ustawy, lekarz składa oddzielnie dla trybu rezydentury i dla trybu pozarezydenckiego.

6. W przypadku złożenia wniosku o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego w trybie rezydentury oraz wniosku o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego w trybie pozarezydenckim lekarz w każdym wniosku składa oświadczenie, w którym wskazuje tryb odbywania szkolenia specjalizacyjnego w przypadku zakwalifikowania się na to szkolenie w dwóch trybach.

7. Lekarz ubiegający się o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego może być w danym terminie dopuszczony do postępowania kwalifikacyjnego tylko w jednej dziedzinie medycyny i tylko w jednym województwie.

8. Wzór wniosku, o którym mowa w art. 16c ust. 1 ustawy, określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.

9. Wzór wniosku o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego przez lekarza cudzoziemca jest tożsamy ze wzorem wniosku o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego przez obywatela polskiego i określa go załącznik nr 7 do rozporządzenia.

10. Lekarz cudzoziemiec, o którym mowa w art. 16h ust. 3 ustawy, zakwalifikowany do odbywania szkolenia specjalizacyjnego występuje w terminie 15 dni od dnia ogłoszenia wyników postępowania kwalifikacyjnego do ministra właściwego do spraw zdrowia z wnioskiem o wyrażenie zgody na odbywanie tego szkolenia. Wzór wniosku określa załącznik nr 8 do rozporządzenia.

11. Minister właściwy do spraw zdrowia przesyła decyzję w sprawie wyrażenia zgody na odbywanie szkolenia specjalizacyjnego lekarzowi oraz właściwemu wojewodzie w celu wystawienia skierowania do odbywania szkolenia specjalizacyjnego.

2. Maksymalna liczba punktów w postępowaniu konkursowym:

1) za Lekarski Egzamin Państwowy/Lekarsko-Dentystyczny Egzamin Państwowy albo Lekarski Egzamin Końcowy/Lekarsko-Dentystyczny Egzamin Końcowy, zwane dalej odpowiednio „LEP/LDEP” albo „LEK/LDEK”, wynosi 200 punktów;

2) za egzamin specjalizacyjny w zakresie odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia albo PES wynosi 200 punktów, przy czym punkty przyznaje się zgodnie z § 4 załącznika nr 9 do rozporządzenia;

3) w przypadku lekarza, który występuje o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego w trybie pozarezydenckim, przyznaje się punkty dodatkowe za:

a) posiadanie stopnia naukowego doktora nauk medycznych – 5 punktów,

b) co najmniej 3-letni okres zatrudnienia lub stosunku służbowego do dnia rozpoczęcia postępowania kwalifikacyjnego, w pełnym wymiarze czasu pracy w jednostce akredytowanej, zgodny z kierunkiem specjalizacji – 5 punktów, a w przypadku gdy dana osoba jest również nauczycielem akademickim zatrudnionym w uczelni medycznej lub innej uczelni prowadzącej działalność w dziedzinie nauk medycznych – dodatkowe 5 punktów,

c) publikacje, o których mowa w art. 16c ust. 10 pkt 2 i 3 ustawy – maksymalnie 5 punktów (po 0,5 punktu za udział w jednej publikacji);

4) w przypadku braku dokumentu potwierdzającego ocenę za test stanowiący część składową za egzamin w zakresie odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia – wynosi 140 punktów przyznanych lekarzowi za zaliczenie testu;

5) w przypadku braku dokumentu potwierdzającego uzyskanie oceny za egzamin w zakresie odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia – wynosi 140 punktów przyznanych lekarzowi za posiadanie specjalizacji I lub II stopnia.

3. W postępowaniu konkursowym uwzględnia się posiadanie tytułu specjalisty uzyskanego za granicą, który został uznany na podstawie odrębnych przepisów za równoważny z PES, i przyznaje 140 punktów albo uwzględnia się wynik LEP/LDEP albo LEK/LDEK.

2. Zatwierdzone listy, o których mowa w ust. 1, publikuje się na stronie internetowej organu, o którym mowa w art. 16c ust. 8 ustawy, oraz w SMK. W publikowanych listach nie zamieszcza się danych osobowych lekarzy. Informacja o zakwalifikowaniu lekarza do odbywania szkolenia specjalizacyjnego jest również widoczna na jego indywidualnym koncie w SMK.

3. Listę dodatkowo przyznanych niewykorzystanych miejsc szkoleniowych, o których mowa w art. 16e ust. 3 i 4 ustawy, z podziałem na tryb rezydencki i pozarezydencki publikuje wojewoda na swojej stronie internetowej. W publikowanych listach nie zamieszcza się danych osobowych lekarzy. Informacja o zakwalifikowaniu lekarza do odbywania szkolenia specjalizacyjnego jest również widoczna na jego indywidualnym koncie w SMK.

2. Skierowanie, o którym mowa w art. 16c ust. 17 ustawy, zawiera następujące informacje:

1) imię i nazwisko kierowanego lekarza;

2) numer wniosku o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego;

3) tryb odbywania szkolenia specjalizacyjnego;

4) informacje na temat uprawnień zawodowych lekarza, w tym: nr prawa wykonywania zawodu (PWZ), numer rejestracyjny w okręgowej izbie lekarskiej, rodzaj PWZ, nr seryjny PWZ, datę wydania PWZ oraz miejsce wydania PWZ;

5) informacje na temat jednostki akredytowanej, do której kierowany jest lekarz, w tym nazwę jednostki akredytowanej, adres jednostki akredytowanej oraz nazwę jednostki nadrzędnej nad jednostką akredytowaną;

6) program specjalizacji;

7) planowaną datę rozpoczęcia szkolenia specjalizacyjnego;

8) planowaną datę zakończenia szkolenia specjalizacyjnego;

9) nazwę organu wydającego skierowanie;

10) wnioskowaną podstawę odbywania szkolenia specjalizacyjnego.

3. Jeżeli w wyniku postępowania kwalifikacyjnego do odbywania szkolenia specjalizacyjnego w danej dziedzinie medycyny zakwalifikowało się co najmniej dwóch lekarzy deklarujących we wniosku jej odbywanie w trybie określonym w art. 16h ust. 2 pkt 3 ustawy, wojewoda może skierować do jednostki akredytowanej, na jedno wolne miejsce szkoleniowe, tych lekarzy w liczbie umożliwiającej realizację programu specjalizacji, ustalonej przez kierownika jednostki akredytowanej, na podstawie harmonogramu ich szkolenia opracowanego przez kierownika lub kierowników specjalizacji w porozumieniu z właściwym konsultantem wojewódzkim.

4. Lekarza, który został zakwalifikowany do odbywania szkolenia specjalizacyjnego, lekarza, o którym mowa w art. 16 ust. 4 ustawy, oraz lekarza cudzoziemca, o którym mowa w art. 16h ust. 3 ustawy, wojewoda kieruje za pomocą SMK do odbywania szkolenia specjalizacyjnego w określonej jednostce akredytowanej ze wskazaniem trybu odbywania szkolenia specjalizacyjnego, planowanej daty rozpoczęcia i planowanej daty zakończenia szkolenia specjalizacyjnego oraz obowiązującego programu specjalizacji.

5. W szczególnie uzasadnionym przypadku wojewoda może, na wniosek lekarza zakwalifikowanego i skierowanego do odbywania szkolenia specjalizacyjnego, który nie rozpoczął odbywania tego szkolenia, przenieść go do innej jednostki akredytowanej.

6. Wojewoda kieruje lekarza zakwalifikowanego do odbywania szkolenia specjalizacyjnego w danym postępowaniu kwalifikacyjnym po przedstawieniu przez niego dokumentu prawo wykonywania zawodu lekarza w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia zakończenia danego postępowania kwalifikacyjnego, a w przypadku lekarzy korzystających:

1) z urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego lub urlopu rodzicielskiego, przysługującego na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917, z późn. zm.²⁾),

2) ze świadczenia rodzicielskiego przysługującego na podstawie ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2220 i 2354 oraz z 2019 r. poz. 60, 303 i 577),

3) z zaświadczenia lekarskiego o czasowej niezdolności do pracy

– w terminie późniejszym, bezpośrednio po ich zakończeniu, pod warunkiem że lekarz najpóźniej w terminie 30 dni od dnia zakończenia danego postępowania kwalifikacyjnego przedstawi wojewodzie odpowiednie dokumenty wskazujące na korzystanie z uprawnień, o których mowa w pkt 1–3.

7. W przypadku zmiany przez lekarza trybu odbywania szkolenia specjalizacyjnego na rezydenturę, wojewoda dokonuje zmiany trybu odbywania szkolenia specjalizacyjnego w Elektronicznej Karcie Szkolenia Specjalizacyjnego, zwanej dalej „EKS”, wskazując datę zmiany trybu.

8. Dokonując zmiany, o której mowa w ust. 7, wojewoda określa także nową datę zakończenia szkolenia specjalizacyjnego, uwzględniając przerwy w szkoleniu, o których mowa w art. 16l ustawy, które wystąpiły w dotychczas odbywanym szkoleniu. Nową datę zakończenia szkolenia specjalizacyjnego wojewoda określa na podstawie adnotacji o przedłużeniu czasu trwania szkolenia specjalizacyjnego zawartych w EKS lub, jeżeli lekarz nie posiada EKS, na podstawie zaświadczenia o nieobecnościach lekarza wydanego przez jednostkę akredytowaną, w której lekarz odbywał szkolenie w trybie pozarezydenckim. Zaświadczenie o nieobecnościach lekarz jest obowiązany dostarczyć wojewodzie nie później niż w ciągu 10 dni od dnia zakwalifikowania.

9. Wojewoda informuje ministra właściwego do spraw zdrowia o wyniku postępowania kwalifikacyjnego cudzoziemców, o których mowa w § 4 ust. 10, w terminie 15 dni od ich kwalifikacji do odbywania szkolenia specjalizacyjnego.

10. Minister właściwy do spraw zdrowia wydaje decyzję, o której mowa w § 4 ust. 11, w terminie nie dłuższym niż miesiąc od dnia wpływu wniosku, o którym mowa w § 4 ust. 10.

11. Wojewoda kieruje lekarza cudzoziemca, o którym mowa w § 4 ust. 10, do odbywania szkolenia specjalizacyjnego, niezwłocznie po otrzymaniu pozytywnej decyzji, o której mowa w § 4 ust. 11.

12. W przypadku gdy wobec lekarza cudzoziemca, o którym mowa w § 4 ust. 10, toczy się postępowanie o wydanie zezwolenia na pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wojewoda kieruje tego lekarza do odbywania szkolenia specjalizacyjnego niezwłocznie po uzyskaniu przez niego zezwolenia oraz spełnieniu pozostałych wymogów określonych w ustawie, jednak nie później niż w terminie 6 miesięcy od zakwalifikowania tego lekarza do odbywania szkolenia specjalizacyjnego. W szczególnie uzasadnionych przypadkach wojewoda może wydać skierowanie po wskazanym terminie.

13. Wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia informacje, o których mowa w art. 16e ust. 2a ustawy, w terminie nie dłuższym niż 21 dni po ogłoszeniu wyników postępowania kwalifikacyjnego na specjalizacje.

2. Lekarz będący funkcjonariuszem w stosunku służby w jednostkach organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych albo zatrudniony na podstawie umowy o pracę albo umowy cywilnoprawnej, albo pełniący służbę w podmiocie leczniczym utworzonym przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych jest kierowany do odbywania szkolenia specjalizacyjnego zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 16x ust. 3 ustawy.

3. Lekarz będący funkcjonariuszem Służby Więziennej lub zatrudniony w podmiocie leczniczym utworzonym przez Ministra Sprawiedliwości lub organy Służby Więziennej jest kierowany do odbywania szkolenia specjalizacyjnego zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 16x ust. 4 ustawy.

2. W przypadku likwidacji jednostki akredytowanej, w której lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne, bądź zaprzestania spełniania przez tę jednostkę wymagań, o których mowa w art. 19f ust. 2 ustawy, wojewoda wskazuje w EKS tego lekarza inną jednostkę akredytowaną, w której lekarz będzie kontynuować szkolenie specjalizacyjne w ramach posiadanych przez nią wolnych miejsc szkoleniowych.

3. Po podjęciu przez podmiot odpowiednio rozporządzenia, zarządzenia albo uchwały o likwidacji podmiotu leczniczego zatrudniającego lekarzy odbywających szkolenie specjalizacyjne w trybie rezydentury podmiot ten jest obowiązany do:

1) wypowiedzenia umów, o których mowa w art. 16j ust. 2 i art. 16k ust. 2 ustawy, z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia;

2) zawiadomienia wojewody w terminie 7 dni o tym fakcie, celem przeniesienia lekarzy odbywających szkolenie specjalizacyjne w trybie rezydentury do innych jednostek akredytowanych.

4. W szczególnie uzasadnionym przypadku wojewoda może, na wniosek lekarza odbywającego szkolenie specjalizacyjne, przenieść go do innej jednostki akredytowanej posiadającej wolne miejsce szkoleniowe.

5. Jeżeli jednostka akredytowana, o której mowa w ust. 2 i 4, znajduje się na obszarze innego województwa, zmiana miejsca szkolenia specjalizacyjnego następuje po wyrażeniu zgody przez wojewodę właściwego dla województwa, na którego obszarze lekarz ma kontynuować odbywanie tego szkolenia. Zgoda na przeniesienie szkolenia specjalizacyjnego na teren innego województwa zawiera wskazanie jednostki akredytowanej, w której lekarz będzie kontynuował szkolenie.

6. Wojewoda wyraża zgodę bądź odmawia jej wyrażenia po zasięgnięciu opinii właściwego konsultanta wojewódzkiego województwa, na którego obszarze lekarz ma kontynuować odbywanie tego szkolenia.

7. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, wojewoda właściwy dla województwa, na obszarze którego lekarz odbywał dotychczas szkolenie specjalizacyjne, przenosi za pomocą SMK szkolenie specjalizacyjne tego lekarza do województwa, na którego obszarze lekarz ma kontynuować odbywanie tego szkolenia, na podstawie dokumentów, o których mowa w ust. 5 i 6.

8. Lekarz zmieniający miejsce odbywania szkolenia specjalizacyjnego jest obowiązany do uzyskania potwierdzenia zaliczenia zrealizowanych elementów szkolenia specjalizacyjnego przez dotychczasowego kierownika specjalizacji do dnia przeniesienia w SMK jego szkolenia specjalizacyjnego do innej jednostki akredytowanej.

9. Lekarz zmieniający miejsce odbywania szkolenia specjalizacyjnego jest obowiązany do zmiany kierownika specjalizacji, którym staje się lekarz specjalista zatrudniony w jednostce akredytowanej aktualnie prowadzącej szkolenie specjalizacyjne.

10. W przypadku powzięcia przez dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, zwanego dalej „CMKP”, informacji o nieprzyjęciu przez jednostkę akredytowaną posiadającą wolne miejsca szkoleniowe, lekarza skierowanego lub przeniesionego przez wojewodę z innej jednostki akredytowanej do odbywania szkolenia specjalizacyjnego, CMKP wszczyna postępowanie w celu zmniejszenia liczby miejsc szkoleniowych, o którym mowa w art. 19f ust. 13 ustawy.

2. Rzeczywistą datę rozpoczęcia szkolenia specjalizacyjnego zamieszcza w EKS kierownik jednostki akredytowanej, w której lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne, lub kierownik specjalizacji danego lekarza.

3. W przypadku gdy umowa o pracę w ramach rezydentury jest zawierana w wyniku zmiany trybu odbywania szkolenia specjalizacyjnego na rezydencki bądź przeniesienia szkolenia specjalizacyjnego do innej jednostki akredytowanej, podstawą do jej zawarcia są informacje o trybie odbywania szkolenia specjalizacyjnego zawarte w EKS lekarza, z którym zawierana jest umowa.

4. Rzeczywistą datę zmiany trybu odbywania szkolenia specjalizacyjnego zamieszcza w EKS kierownik jednostki akredytowanej, w której lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne, lub kierownik specjalizacji danego lekarza.

5. W przypadku przedłużenia okresu trwania szkolenia specjalizacyjnego w ramach rezydentury, o którym mowa w art. 16l ustawy, jednostka akredytowana prowadząca szkolenie specjalizacyjne zawiera z lekarzem umowę o pracę na czas określony, odpowiadający sumie okresów przedłużających szkolenie specjalizacyjne, o czym lekarz niezwłocznie zawiadamia właściwego wojewodę. Informację o przedłużeniu szkolenia specjalizacyjnego w trybie rezydenckim zamieszcza w EKS minister właściwy do spraw zdrowia.

6. W przypadku niezrealizowania szkolenia specjalizacyjnego w terminie, na jaki została zawarta umowa o pracę w ramach rezydentury, lekarz może kontynuować odbywanie tego szkolenia jedynie w trybie określonym w art. 16h ust. 2 ustawy, z zastrzeżeniem art. 16o ust. 1 ustawy, po uzyskaniu zgody wojewody, o której mowa w art. 16l ust. 3 ustawy. Informację o dodatkowym przedłużeniu szkolenia specjalizacyjnego w trybie określonym w art. 16h ust. 2 ustawy zamieszcza w EKS wojewoda.

7. W przypadku przedłużenia okresu szkolenia specjalizacyjnego w trybie określonym w art. 16h ust. 2 ustawy, z powodu nieobecności lekarza, o którym mowa w art. 16l ust. 1 i 2 ustawy, informację o przedłużeniu okresu szkolenia specjalizacyjnego zamieszcza w EKS kierownik jednostki akredytowanej, w której lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne.

8. W przypadku przedłużenia okresu szkolenia specjalizacyjnego w trybie określonym w art. 16h ust. 2 ustawy na podstawie art. 16l ust. 3 ustawy, informację o dodatkowym przedłużeniu szkolenia specjalizacyjnego w trybie określonym w art. 16h ust. 2 ustawy zamieszcza w EKS wojewoda.

9. Lekarz odbywający szkolenie specjalizacyjne na podstawie art. 16h ust. 2 pkt 1 ustawy, z którym rozwiązano umowę o pracę, może kontynuować odbywanie szkolenia specjalizacyjnego w tej samej jednostce akredytowanej na podstawie wskazanej w art. 16h ust. 2 pkt 4 ustawy.

10. Lekarz, o którym mowa w ust. 9, może kontynuować szkolenie specjalizacyjne również na innej podstawie wskazanej w art. 16h ust. 2 ustawy, jeżeli wyrazi na to zgodę kierownik jednostki akredytowanej, w której lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne.

11. Zmianę podstawy odbywania szkolenia specjalizacyjnego, o której mowa w ust. 9 i 10, lekarz zgłasza niezwłocznie wojewodzie, który zmienia podstawę odbywania szkolenia przez lekarza w EKS.

12. Lekarz, który posiada orzeczenie lekarskie o istnieniu przeciwwskazań do kontynuowania dotychczasowej specjalizacji, o którym mowa w art. 16ea ust. 3 ustawy, niezwłocznie powiadamia o tym fakcie kierownika jednostki akredytowanej, w której odbywa szkolenie specjalizacyjne, oraz rozwiązuje ze skutkiem natychmiastowym umowę o pracę zawartą w celu odbywania szkolenia specjalizacyjnego w trybie rezydentury. O rozwiązaniu umowy o pracę lekarz powiadamia właściwego wojewodę.

2. EKS zawierająca potwierdzenie zrealizowania poszczególnych elementów programu specjalizacji, zgodnie z wymogami odpowiedniego programu specjalizacji, stanowi dowód odbycia szkolenia specjalizacyjnego. Wzór EKS stanowi załącznik nr 10 do rozporządzenia.

3. Kierownik specjalizacji potwierdza w EKS odbycie szkolenia specjalizacyjnego zgodnie z programem specjalizacji lub odmawia potwierdzenia odbycia szkolenia specjalizacyjnego nie później niż w ciągu 30 dni od rzeczywistej daty zakończenia szkolenia specjalizacyjnego wskazanej w EKS.

4. W przypadku gdy lekarzowi odbywającemu szkolenie specjalizacyjne, z uwzględnieniem art. 16l ustawy, pozostał do wykorzystania urlop wypoczynkowy lub niewykorzystane dni na samokształcenie przewidziane w programie specjalizacji, kierownik specjalizacji może potwierdzić odbycie szkolenia zgodnie z programem specjalizacji w EKS nie wcześniej niż z dniem poprzedzającym rozpoczęcie tego urlopu lub z dniem poprzedzającym rozpoczęcie wykorzystywania pozostałych dni na samokształcenie przewidziane w programie specjalizacji.

5. Odmawiając potwierdzenia odbycia szkolenia specjalizacyjnego, kierownik specjalizacji informuje lekarza odbywającego dane szkolenie, których elementów szkolenia specjalizacyjnego nie zrealizował.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, w celu kontynuacji szkolenia specjalizacyjnego, kierownik specjalizacji niezwłocznie, lecz nie później niż na 7 dni przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 3, jest obowiązany wystąpić do wojewody o wyrażenie zgody, o której mowa w art. 16l ust. 3 ustawy. We wniosku o wyrażenie zgody, o której mowa w art. 16l ust. 3 ustawy, kierownik specjalizacji wskazuje dokładny termin przedłużenia szkolenia specjalizacyjnego, uwzględniając niezrealizowane elementy programu szkolenia specjalizacyjnego. W szczególnie uzasadnionym przypadku wojewoda może uwzględnić wniosek kierownika specjalizacji o wyrażenie zgody, o której mowa w art. 16l ust. 3 ustawy, złożony po wskazanym terminie.

7. Jednostka akredytowana prowadząca szkolenie specjalizacyjne umożliwia lekarzowi odbywającemu szkolenie specjalizacyjne realizację wszystkich elementów programu specjalizacji w ramach czasu trwania danej specjalizacji.

8. Kierownik jednostki akredytowanej prowadzącej szkolenie specjalizacyjne wskazuje lekarzowi odbywającemu szkolenie specjalizacyjne w EKS jednostkę akredytowaną, w której ma odbyć dany element programu specjalizacji, o którym mowa w ust. 7, jeżeli ten element programu specjalizacji ma być realizowany w innej jednostce akredytowanej.

9. W przypadku gdy lekarz nie zrealizuje wszystkich elementów programu modułu podstawowego, może rozpocząć realizację programu modułu specjalistycznego i uzupełnić niezrealizowane elementy w trakcie trwania modułu specjalistycznego, tylko w przypadku gdy kierownik specjalizacji stwierdzi, że niezrealizowanie danych elementów modułu podstawowego nie jest przeszkodą do kontynuowania szkolenia specjalizacyjnego.

10. Lekarz, który zrealizował cały program szkolenia specjalizacyjnego, może złożyć wniosek do kierownika jednostki akredytowanej, w której odbywa szkolenie specjalizacyjne, o skrócenie okresu przedłużenia szkolenia specjalizacyjnego, o którym mowa w art. 16l ust. 1–3 ustawy, o okres nie dłuższy niż 30 dni.

11. Lekarz zakwalifikowany do odbywania szkolenia specjalizacyjnego lub odbywający to szkolenie zgodnie z programem specjalizacji obowiązującym lekarzy nieposiadających odpowiedniej specjalizacji, który w okresie postępowania kwalifikacyjnego lub w okresie po zakończeniu postępowania kwalifikacyjnego, a przed rozpoczęciem szkolenia specjalizacyjnego lub w okresie odbywania tego szkolenia uzyskał tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny, może wystąpić do wojewody z wnioskiem o zmianę dotychczasowego programu specjalizacji na program obowiązujący lekarzy posiadających tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny.

12. Lekarz, o którym mowa w ust. 11, może wystąpić do dyrektora CMKP z wnioskiem o uznanie elementów programu specjalizacji, o których mowa w art. 16m ust. 8 ustawy, zrealizowanych przed rozpoczęciem szkolenia specjalizacyjnego po zmianie programu specjalizacji, o której mowa w ust. 11 – w trybie art. 16m ust. 12 ustawy.

13. Lekarz, który odbył określony moduł podstawowy i uzyskał jego zaliczenie w ramach danego szkolenia specjalizacyjnego, nie jest obowiązany do jego ponownego odbywania w przypadku zakwalifikowania się do odbywania innego szkolenia specjalizacyjnego, którego program specjalizacji przewiduje odbycie i zaliczenie tego samego modułu podstawowego.

14. Kontrolę realizacji szkolenia specjalizacyjnego przeprowadza zespół, o którym mowa w art. 19i ustawy. Osobom wykonującym czynności kontrolne przysługuje wynagrodzenie za wykonanie tych czynności w wysokości 300 zł.

1) kurs specjalizacyjny wprowadzający do odbywania danego szkolenia specjalizacyjnego, obejmujący w szczególności:

a) podstawy dobrej praktyki lekarskiej, w tym zasady praktyki opartej na rzetelnych i aktualnych publikacjach,

b) podstawy farmakoekonomiki,

c) formalnoprawne podstawy doskonalenia zawodowego lekarzy,

d) podstawy onkologii,

e) wprowadzenie do przedmiotów klinicznych objętych programem danego szkolenia specjalizacyjnego,

f) zagadnienia bezpieczeństwa w opiece zdrowotnej dotyczące bezpieczeństwa pacjentów i lekarzy;

2) kursy specjalizacyjne właściwe dla danej specjalizacji obejmujące zakres wiedzy określonej w programie danej specjalizacji;

3) jednolity dla wszystkich specjalności, z wyjątkiem szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie medycyny ratunkowej, kurs w zakresie ratownictwa medycznego;

4) jednolity dla wszystkich specjalizacji, z wyjątkiem szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie zdrowia publicznego, kurs specjalizacyjny w zakresie zdrowia publicznego – zakończony kolokwium, obejmujący w szczególności:

a) orzecznictwo lekarskie,

b) promocję i profilaktykę zdrowotną,

c) epidemiologię,

d) bioetykę,

e) organizację i ekonomikę zdrowia;

5) jednolity dla wszystkich specjalności kurs w zakresie prawa medycznego – zakończony kolokwium;

6) szkolenie i uczestniczenie w wykonywaniu oraz wykonanie w ustalonej liczbie określonych zabiegów lub procedur medycznych:

a) wykonywanych z asystą lub pod nadzorem kierownika specjalizacji albo lekarza specjalisty przez niego wyznaczonego – oznaczonych kodem „A”,

b) w których lekarz uczestniczy jako pierwsza asysta – oznaczonych kodem „B”;

7) staże kierunkowe właściwe dla danej specjalizacji obejmujące zakres wiedzy i umiejętności praktycznych określonych w programie danej specjalizacji;

8) pełnienie dyżurów medycznych określonych w programie danej specjalizacji lub pracę w systemie zmianowym lub równoważnym czasie pracy, w maksymalnym czasie pracy dopuszczonym w przepisach o działalności leczniczej, o ile program specjalizacji przewiduje pełnienie dyżurów;

9) samokształcenie, w tym napisanie pracy naukowej, opublikowanej w recenzowanym czasopiśmie medycznym, której lekarz jest autorem lub współautorem, lub pracy poglądowej – na temat objęty programem specjalizacji.

2. Lekarz, który w ramach danej specjalizacji odbył i zaliczył kurs, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, nie jest obowiązany do jego odbycia i zaliczenia w trakcie realizacji kolejnej specjalizacji, jeżeli okres od jego zaliczenia do rozpoczęcia kolejnej specjalizacji jest nie dłuższy niż 7 lat.

3. Okres szkolenia specjalizacyjnego lekarza, o którym mowa w ust. 2, ulega skróceniu o czas pozostały na zrealizowanie kursu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4.

1) złożenie kolokwiów cząstkowych z zakresu wiedzy teoretycznej i zaliczenie sprawdzianów z umiejętności praktycznych potwierdzonych wykonanymi samodzielnie przez lekarza zabiegami i procedurami medycznymi;

2) złożenie kolokwium z zakresu wiedzy teoretycznej i zaliczenie sprawdzianu z umiejętności praktycznych potwierdzonych wykonanymi samodzielnie przez lekarza zabiegami i procedurami medycznymi, objętych programem stażu kierunkowego;

3) złożenie sprawdzianu z zakresu określonego programem kursu szkoleniowego;

4) ocenę pracy, o której mowa w § 13 ust. 1 pkt 9.

1) wskazuje, jakie elementy szkolenia specjalizacyjnego lekarz powinien zrealizować na danym etapie szkolenia specjalizacyjnego, w szczególności wskazuje, kiedy lekarz ma zrealizować staż podstawowy, staże kierunkowe oraz kursy szkoleniowe;

2) występuje do pracodawcy lekarza odbywającego szkolenie specjalizacyjne lub odpowiednio kierownika studium doktoranckiego z wnioskiem o udzielenie mu urlopu szkoleniowego albo odpowiednio o zwolnienie go z obowiązku uczestniczenia w zajęciach programowych w ramach studiów doktoranckich, w celu odbycia modułu podstawowego, staży kierunkowych i kursów określonych w programie specjalizacji;

3) wyznacza lekarzowi pacjentów do prowadzenia;

4) ustala harmonogram dyżurów, o których mowa w art. 16f ust. 3 pkt 2 lit. h ustawy, w porozumieniu z kierownikiem jednostki akredytowanej oraz decyduje o dopuszczeniu lekarza do samodzielnego pełnienia dyżuru;

5) ocenia przygotowane przez lekarza opracowania teoretyczne objęte programem specjalizacji: pracę naukową lub poglądową;

6) przeprowadza sprawdziany z nabytych przez lekarza umiejętności praktycznych;

7) przeprowadza kolokwia i sprawdziany przewidziane do zaliczenia przez kierownika specjalizacji w programie specjalizacji;

8) potwierdza w EKS zrealizowanie przez lekarza poszczególnych elementów programu szkolenia specjalizacyjnego, w tym potwierdza:

a) uczestniczenie w wykonywaniu oraz wykonanie określonych zabiegów i procedur medycznych, w liczbie ustalonej w programie specjalizacji,

b) odbycie stażu podstawowego objętego programem specjalizacji,

c) odbycie staży kierunkowych objętych programem specjalizacji,

d) odbycie dyżurów objętych programem specjalizacji,

e) odbycie modułu podstawowego;

9) potwierdza w SMK zaliczenie szkolenia specjalizacyjnego niezwłocznie po jego zakończeniu;

10) informuje pracodawcę lekarza odbywającego szkolenie specjalizacyjne o odbyciu tego szkolenia zgodnie z programem specjalizacji oraz o terminie jego zakończenia, w terminie 7 dni od dnia potwierdzenia tego faktu w EKS.

2. W czasie odbywania modułu podstawowego lub stażu kierunkowego funkcję kierownika specjalizacji obejmującą realizację zadań wymienionych w ust. 1 pkt 2–6 i 8–10 pełni lekarz wyznaczony przez kierownika jednostki akredytowanej, w której lekarz odbywa moduł podstawowy lub staż kierunkowy. Lekarz ten potwierdza w EKS odbycie modułu podstawowego lub stażu kierunkowego zgodnie z programem specjalizacji, ponadto potwierdza w EKS lekarza w trakcie specjalizacji uczestniczenie w wykonywaniu oraz wykonanie określonych zabiegów i procedur medycznych, które odbywa się w ramach modułu podstawowego lub stażu kierunkowego.

1) imię i nazwisko oraz adres korespondencyjny lekarza;

2) numer prawa wykonywania zawodu;

3) określenie przedmiotu wniosku: uznanie i skrócenie okresu odbywanego szkolenia specjalizacyjnego lub uznanie staży i kursów, o których mowa w art. 16m ust. 8 i 10 ustawy, za równoważne ze zrealizowaniem elementów określonych w programie specjalizacji;

4) nazwę i adres podmiotu, w którym lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne;

5) termin zakwalifikowania do odbywania szkolenia specjalizacyjnego;

6) imię i nazwisko oraz adres korespondencyjny kierownika specjalizacji;

7) informacje na temat odbytych elementów programu specjalizacji będących przedmiotem wniosku;

8) wskazanie wnioskowanego wymiaru skrócenia okresu odbywanego szkolenia specjalizacyjnego;

9) planowany termin przystąpienia do PES.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, lekarz dołącza:

1) dokumenty potwierdzające odbycie elementów programu specjalizacji będących przedmiotem wniosku, zawierające informacje dotyczące terminu i miejsca odbycia danego szkolenia, trybu jego realizacji, zakresu oraz programu zrealizowanego szkolenia wraz z wykazem zabiegów i procedur medycznych, które lekarz wykonywał lub w nich uczestniczył, z podaniem ich liczby;

2) poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię prawa wykonywania zawodu;

3) poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię dyplomu posiadanej specjalizacji;

4) poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię karty szkolenia specjalizacyjnego – jeżeli była prowadzona w postaci papierowej;

5) opinię kierownika specjalizacji potwierdzającą wiedzę i umiejętności lekarza w zakresie zrealizowanych elementów programu specjalizacji będących przedmiotem wniosku;

6) zaświadczenie wydane przez podmiot zatrudniający lekarza w okresie realizacji elementów programu specjalizacji będących przedmiotem wniosku, zawierające informacje o wymiarze zatrudnienia oraz ewentualnych nieobecnościach lekarza.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może zostać złożony z wykorzystaniem formularza opublikowanego na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej CMKP.

2. W przypadku stwierdzenia braków formalnych lekarz jest wzywany do ich usunięcia w terminie 7 dni od doręczenia wezwania. Po bezskutecznym upływie tego terminu wniosek jest pozostawiany bez rozpoznania.

3. Dyrektor CMKP ustala termin i miejsce posiedzenia zespołu, o którym mowa w art. 16m ust. 12 i 13 ustawy, i przekazuje przewodniczącemu zespołu wniosek spełniający wymogi formalne wraz z dokumentami lekarza i drukiem protokołu, o którym mowa w ust. 4.

4. Zespół, o którym mowa w art. 16m ust. 12 i 13 ustawy, wyraża w protokole merytoryczną opinię w sprawie uznania albo odmowy uznania lekarzowi odbytych w kraju lub za granicą przed rozpoczęciem szkolenia specjalizacyjnego staży i szkoleń za równoważne ze zrealizowaniem odpowiednich elementów programu specjalizacji, z określeniem proponowanego czasu skrócenia okresu odbywania szkolenia specjalizacyjnego lub odpowiednio uznania albo odmowy uznania lekarzowi do okresu odbywania szkolenia specjalizacyjnego staży i szkoleń zrealizowanych za granicą w okresie aktualnie odbywanego szkolenia specjalizacyjnego.

5. W przypadku gdy opinia zespołu ekspertów jest negatywna, zespół w protokole uzasadnia merytorycznie swoje stanowisko w odniesieniu do przedstawionych we wniosku elementów programu specjalizacji.

6. Zespół ekspertów przekazuje do dyrektora CMKP dokumentację lekarza wraz z protokołem, o którym mowa w ust. 4, w terminie 7 dni od dnia posiedzenia zespołu.

7. Decyzje, o których mowa w art. 16m ust. 12 i 13 ustawy, wydane na podstawie opinii, o których mowa w ust. 4, dyrektor CMKP zamieszcza niezwłocznie w EKS danego lekarza, o czym powiadamia podmiot, w którym lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne, celem odpowiednio wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę zawartej na okres odbywania tego szkolenia.

8. Na podstawie decyzji, o której mowa w art. 16m ust. 12 i 13 ustawy, w EKS następuje zmiana rzeczywistej daty zakończenia szkolenia specjalizacyjnego.

2. Lekarz posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego, o którym mowa w art. 16 ust. 4 i 6 ustawy, który zrealizował moduł podstawowy lub uzyskał specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie odpowiadającej modułowi podstawowemu, na wniosek kierownika specjalizacji, może mieć uznany dorobek naukowy i zawodowy za równoważny ze zrealizowaniem przez niego w części modułu specjalistycznego pod warunkiem, że łączny okres i wymiar wykonywania przez lekarza czynności naukowych i zawodowych będących przedmiotem oceny dorobku naukowego i zawodowego oraz okres modułu specjalistycznego pozostały do odbycia nie będzie krótszy niż okres i wymiar realizacji danego modułu specjalistycznego.

3. Lekarz, o którym mowa w ust. 1 i 2, składa do wojewody wniosek o odbywanie specjalizacji, zawierający dane, o których mowa w art. 16c ust. 2 ustawy.

1) imię i nazwisko oraz adres korespondencyjny lekarza;

2) numer prawa wykonywania zawodu;

3) określenie przedmiotu wniosku;

4) informacje o aktualnym miejscu zatrudnienia lekarza;

5) termin zakwalifikowania do odbywania szkolenia specjalizacyjnego;

6) imię i nazwisko oraz adres korespondencyjny kierownika specjalizacji;

7) informacje o przebiegu działalności naukowej i zawodowej lekarza;

8) informację o posiadanym stopniu naukowym;

9) informację o posiadanych tytułach specjalisty lub specjalizacjach II stopnia w dziedzinie odpowiadającej modułowi podstawowemu, o którym mowa w art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy;

10) planowany termin przystąpienia do PES.

2. Do wniosku kierownika specjalizacji, o którym mowa w § 18, dołącza się dokumenty, o których mowa w § 16 ust. 2 pkt 1–4, oraz inne dokumenty potwierdzające przebieg działalności naukowej i zawodowej lekarza, uwzględniające w szczególności osiągnięcia z zakresu dziedziny, której dotyczy wniosek. Wniosek może zostać złożony z wykorzystaniem formularza opublikowanego na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej CMKP.

3. Dyrektor CMKP sprawdza wniosek kierownika specjalizacji, o którym mowa w § 18, i dokumenty, o których mowa w ust. 2, pod względem formalnym.

4. W przypadku stwierdzenia braków formalnych wniosku kierownika specjalizacji, o którym mowa w § 18, wzywa się do ich usunięcia w terminie 7 dni od doręczenia wezwania. Po bezskutecznym upływie tego terminu wniosek jest pozostawiany bez rozpoznania.

5. Dyrektor CMKP ustala termin i miejsce posiedzenia zespołu, o którym mowa w art. 16 ust. 7 ustawy, i przekazuje przewodniczącemu zespołu wnioski spełniające wymogi formalne wraz z dokumentami i drukiem protokołu.

6. Zespół, o którym mowa w art. 16 ust. 7 ustawy, wyraża w protokole opinię merytoryczną w sprawie uznania albo odmowy uznania lekarzowi dorobku naukowego i zawodowego za równoważny ze zrealizowaniem przez niego w części albo w całości modułu specjalistycznego.

7. Decyzję, o której mowa w art. 16 ust. 7 ustawy, wydaną na podstawie opinii, o której mowa w ust. 6, dyrektor CMKP zamieszcza niezwłocznie w EKS danego lekarza.

8. W przypadku gdy wniosek kierownika specjalizacji, o którym mowa w § 18, dotyczy uznania dorobku naukowego i zawodowego za równoważny ze zrealizowaniem modułu specjalistycznego w całości, a z opinii zespołu wynika, że przedstawiony przez lekarza dorobek nie może zostać uznany za równoważny ze zrealizowaniem przez niego w całości modułu specjalistycznego, zespół ekspertów w protokole uzasadnia merytorycznie swoje stanowisko wraz ze wskazaniem elementów programu specjalizacji, które pozostały do zrealizowania.

9. Zespół ekspertów zwraca do CMKP dokumentację lekarza w ciągu 7 dni od dnia posiedzenia zespołu.

1) imię i nazwisko oraz adres korespondencyjny lekarza;

2) numer prawa wykonywania zawodu;

3) określenie przedmiotu wniosku;

4) informacje o aktualnym miejscu zatrudnienia lekarza;

5) informacje o przebiegu działalności naukowej i zawodowej lekarza, uwzględniające w szczególności osiągnięcia z zakresu dziedziny, której dotyczy wniosek;

6) informację o posiadanym stopniu naukowym;

7) informację o posiadanych tytułach specjalisty lub specjalizacjach;

8) planowany termin przystąpienia do PES.

2. Do wniosku o uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza dołącza się dokumenty, o których mowa w § 16 ust. 2 pkt 1–3, oraz inne dokumenty potwierdzające przebieg działalności naukowej i zawodowej lekarza, uwzględniające w szczególności osiągnięcia z zakresu dziedziny, której dotyczy wniosek. Wniosek może zostać złożony z wykorzystaniem formularza opublikowanego na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej CMKP.

3. Dyrektor CMKP sprawdza wniosek o uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza i dokumenty, o których mowa w ust. 2, pod względem formalnym.

4. W przypadku stwierdzenia braków formalnych wniosku o uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza wzywa się do ich usunięcia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Po bezskutecznym upływie tego terminu wniosek o uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza jest pozostawiany bez rozpoznania.

5. Dyrektor CMKP ustala termin i miejsce posiedzenia zespołu, o którym mowa w art. 16 ust. 7 ustawy, i przekazuje przewodniczącemu zespołu wnioski spełniające wymogi formalne wraz z dokumentami i drukiem protokołu, o którym mowa w ust. 6.

6. Zespół, o którym mowa w art. 16 ust. 7 ustawy, wyraża w protokole merytoryczną opinię w sprawie uznania albo odmowy uznania lekarzowi dorobku zawodowego i naukowego w nowej dziedzinie medycyny nieobjętej systemem szkolenia specjalizacyjnego za równoważny z odbytym szkoleniem specjalizacyjnym i zwraca do CMKP dokumentację lekarza w ciągu 7 dni od dnia posiedzenia zespołu.

7. Dyrektor CMKP na podstawie opinii, o której mowa w ust. 6, wnioskuje do ministra właściwego do spraw zdrowia o wydanie decyzji o uznaniu albo odmowie uznania lekarzowi dorobku zawodowego i naukowego w nowej dziedzinie medycyny oraz o dopuszczeniu do PES.

8. Minister właściwy do spraw zdrowia na podstawie wniosku, o którym mowa w ust. 7, wydaje decyzję o uznaniu albo odmowie uznania lekarzowi dorobku zawodowego i naukowego w nowej dziedzinie medycyny oraz, w przypadku uznania dorobku, również o dopuszczeniu do PES. Kopię decyzji, wraz z dokumentacją lekarza, minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje do CMKP.

9. Zespół, o którym mowa w art. 16 ust. 7 ustawy, zbiera się raz na kwartał, chyba że nie został złożony żaden wniosek. Przepis stosuje się do zespołu, o którym mowa w art. 16m ust. 12 i 13 ustawy.

2. Wysokość opłaty za PES, o której mowa w art. 16t ust. 1 ustawy, wynosi 700 zł.

3. Urlop szkoleniowy, o którym mowa w art. 16s ust. 2 ustawy, przysługuje lekarzowi, który prawidłowo złożył wniosek, o którym mowa w art. 16rb ust. 1 ustawy.

2. W zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się:

1) imię i nazwisko kandydata;

2) numer PESEL, a w przypadku braku numeru PESEL – cechy dokumentu potwierdzającego tożsamość: nazwę i numer dokumentu oraz kraj wydania;

3) określenie posiadanej specjalizacji;

4) wskazanie dziedziny, w której kandydat ma być powołany do PKE;

5) adres korespondencyjny kandydata.

3. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć kopie prawa wykonywania zawodu lekarza oraz dyplomu specjalisty potwierdzone za zgodność z oryginałem.

4. Kopia dyplomu specjalisty nie jest wymagana, w przypadku gdy lekarz uzyskał dyplom specjalisty wydany przez dyrektora CEM. W takim przypadku w zgłoszeniu należy podać datę wydania i numer dyplomu.

5. Osoby powołane do PKE otrzymują akt powołania. Powołanie następuje na czas nieokreślony.

2. Członkowie PKE wyznaczeni do zespołu egzaminacyjnego, który ma przeprowadzić dany egzamin, składają dyrektorowi CEM oświadczenie, którego wzór stanowi załącznik nr 11 do rozporządzenia.

2. Wysokość wynagrodzenia członka zespołu egzaminacyjnego wynosi 200 zł za posiedzenie.

2. Zespół egzaminacyjny przeprowadzający dany PES jest odpowiedzialny za przestrzeganie norm porządkowych przez zdających.

1) w sesji wiosennej – od dnia 1 marca do dnia 30 kwietnia;

2) w sesji jesiennej – od dnia 1 października do dnia 30 listopada.

2. Egzamin testowy w danej dziedzinie odbywa się jednocześnie w całym kraju.

2. Dokumentem przeznaczonym do udzielania odpowiedzi w trakcie egzaminu testowego jest karta odpowiedzi, oznaczona numerem kodowym zdającego nadanym przez CEM.

2. Przewodniczący zespołu egzaminacyjnego odnotowuje złożone zastrzeżenie w protokole egzaminacyjnym. Złożone zastrzeżenie jest weryfikowane bezpośrednio po jego złożeniu albo po zakończeniu egzaminu testowego.

3. W przypadku gdy zastrzeżenie może skutkować unieważnieniem pytania testowego, przewodniczący zespołu egzaminacyjnego pozostawia je do rozpatrzenia zespołowi egzaminacyjnemu po zakończeniu egzaminu testowego.

4. W przypadku gdy egzamin testowy jest przeprowadzany w dwóch salach egzaminacyjnych albo ich większej liczbie, rozstrzygnięcia złożonego zastrzeżenia dokonuje jeden z przewodniczących zespołów egzaminacyjnych wskazany przez dyrektora CEM. Wskazany przez dyrektora CEM przewodniczący zespołu egzaminacyjnego przekazuje swoje rozstrzygnięcie wszystkim przewodniczącym zespołów egzaminacyjnych, którzy informują o tym rozstrzygnięciu zdających.

5. W przypadku unieważnienia pytania testowego, zadanie testowe objęte zastrzeżeniem jest pomijane przy ustalaniu wyniku egzaminu testowego w stosunku do wszystkich zdających, co odpowiednio obniża liczbę możliwych do uzyskania punktów. Punkty za zadania unieważnione nie są przyznawane.

6. W przypadku zastrzeżeń merytorycznych do pytań testowych zastrzeżenie składa się przewodniczącemu lub członkowi zespołu egzaminacyjnego.

7. Zastrzeżenie składa się na karcie zastrzeżeń zawierającej:

1) datę i miejsce egzaminu testowego;

2) określenie sesji egzaminacyjnej;

3) dziedzinę, w której był przeprowadzany egzamin testowy;

4) numer kodowy zdającego;

5) numer kwestionowanego pytania testowego;

6) określenie wersji testu;

7) treść złożonego zastrzeżenia;

8) uzasadnienie złożonego zastrzeżenia;

9) czytelny podpis przyjmującego złożone zastrzeżenie;

10) rozstrzygnięcie złożonego zastrzeżenia z uzasadnieniem;

11) czytelny podpis przewodniczącego zespołu egzaminacyjnego.

8. Zdający ma prawo wglądu do książeczki testowej w trakcie formułowania zastrzeżeń.

9. Złożone zastrzeżenie weryfikuje przewodniczący zespołu egzaminacyjnego. W przypadku gdy egzamin jest przeprowadzany w dwóch salach egzaminacyjnych albo ich większej liczbie, rozstrzygnięcia dokonuje jeden z przewodniczących zespołów egzaminacyjnych wskazany uprzednio przez dyrektora CEM.

10. Przewodniczący zespołu egzaminacyjnego rozstrzyga o uwzględnieniu albo o odrzuceniu złożonego zastrzeżenia przez umieszczenie na złożonej karcie zastrzeżeń pisemnego uzasadnienia swojej decyzji. Złożona karta zastrzeżeń wraz z rozstrzygnięciem jest dołączana do protokołu. Rozstrzygnięcie zastrzeżenia oraz jego uzasadnienie są publikowane na stronie internetowej CEM.

11. W przypadku większej liczby złożonych zastrzeżeń do tego samego pytania testowego przewodniczący zespołu egzaminacyjnego może sporządzić pojedynczy dokument zawierający rozstrzygnięcie zastrzeżeń wraz z jego uzasadnieniem, który jest dołączany do protokołu, o którym mowa w ust. 13.

12. Rozstrzygnięcie przewodniczącego zespołu egzaminacyjnego o unieważnieniu pytania testowego wydane bez zachowania procedury, o której mowa w ust. 1–4 lub w ust. 6–11, jest nieważne.

13. Zbiorcze zestawienie złożonych zastrzeżeń oraz ich rozstrzygnięcia zamieszcza się w protokole zawierającym:

1) datę i miejsce egzaminu testowego;

2) określenie sesji egzaminacyjnej;

3) dziedzinę, w której był przeprowadzany egzamin testowy;

4) liczbę złożonych zastrzeżeń;

5) liczbę uwzględnionych złożonych zastrzeżeń, z podaniem numerów pytań testowych i wersji testu;

6) liczbę odrzuconych złożonych zastrzeżeń, z podaniem numerów pytań testowych i wersji testu;

7) czytelny podpis przewodniczącego zespołu egzaminacyjnego.

2. Egzamin ustny obejmuje co najmniej 4 i nie więcej niż 6 zadań egzaminacyjnych.

3. Podczas egzaminu ustnego nie jest dopuszczalne wykonywanie inwazyjnych zabiegów i procedur medycznych.

4. Oceną końcową egzaminu ustnego jest ocena wynikająca ze średniej arytmetycznej ocen uzyskanych za poszczególne zadania egzaminacyjne.

2. W przypadku uzyskania przez zdającego ocen bardzo dobrych z egzaminu testowego i egzaminu ustnego osoba ta otrzymuje jako ocenę końcową PES ocenę bardzo dobrą z wyróżnieniem, gdy za taką oceną opowie się zespół egzaminacyjny przeprowadzający egzamin ustny tej osoby. Uzasadnienie wyróżnienia zamieszcza się w protokole indywidualnym PES.

3. Jeżeli PES składał się tylko z egzaminu ustnego, przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. Dokumentacja PES, która nie jest gromadzona w SMK, jest przechowywana przez CEM, zgodnie z art. 5 i art. 6 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2019 r. poz. 553).

2. Wzór dyplomu, o którym mowa w art. 16w ust. 7 ustawy, określa załącznik nr 15 do rozporządzenia.

2. Duplikat dyplomu PES jest wydawany na umotywowany pisemny wniosek lekarza.

3. Opłatę za wydanie duplikatu albo odpisu, o której mowa w art. 16w ust. 10 ustawy, uiszcza się na rachunek bankowy CEM podany na stronie internetowej CEM.

4. W przypadku nieuiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 3, albo niedołączenia do wniosku jej potwierdzenia dyrektor CEM wzywa lekarza do usunięcia braków formalnych w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków we wskazanym terminie spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania.

5. Odpisy i duplikaty dyplomów PES wydaje się według wzorów dotyczących odpowiednich dyplomów.

6. Duplikat dyplomu PES jest oznaczony pieczęcią o treści „Duplikat”.

7. Odpis dyplomu PES jest drukowany na miękkim papierze z napisem „Odpis” oraz sygnowany pieczęcią „Za zgodność z oryginałem” i imienną pieczęcią oraz podpisem dyrektora CEM.

8. Wydanie odpisu albo duplikatu następuje w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa odpowiednio w ust. 1 albo 2, z dołączonym do niego potwierdzeniem wniesienia opłaty, o której mowa w ust. 3.

2. Po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, CEM weryfikuje zasadność dokonania korekty dyplomu. Nie dokonuje się jej, jeżeli na dyplomie nie stwierdza się błędu. Dyplom jest wówczas zwrotnie przekazywany lekarzowi.

3. Opłatę, o której mowa w art. 16w ust. 10 ustawy, uiszcza się na rachunek bankowy CEM podany na stronie internetowej CEM. W przypadku nieuiszczenia tej opłaty albo niedołączenia do wniosku jej potwierdzenia dyrektor CEM wzywa wnioskodawcę do uiszczenia wymaganej opłaty oraz przekazania dokumentu potwierdzającego dokonanie tej czynności do CEM w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, z pouczeniem, że niedokonanie tych czynności w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania.

4. Wydanie skorygowanego dyplomu może nastąpić wyłącznie po otrzymaniu przez CEM błędnego dyplomu.

5. Wydanie dyplomu w wyniku złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, następuje w terminie 30 dni od dnia otrzymania kompletnego wniosku, o którym mowa w ust. 1, z dołączonym do niego potwierdzeniem wniesienia opłaty, o której mowa w ust. 3.

2. PES, do którego zgłoszenie nastąpiło przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, przeprowadza się według zasad określonych w niniejszym rozporządzeniu.

3. Wynagrodzenia dla przewodniczących i członków PKE w wysokości określonej w niniejszym rozporządzeniu obowiązują od sesji wiosennej 2019 r.

Minister Zdrowia: wz. J. Szczurek-Żelazko

¹⁾ Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. poz. 95).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 1000, 1076, 1608, 1629, 2215, 2244, 2245, 2377 i 2432.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2 stycznia 2013 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. z 2013 r. poz. 26), które utraciło moc z dniem 1 stycznia 2019 r. na podstawie art. 48 ust. 1 pkt 4b ustawy z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1991, z 2016 r. poz. 65, 580, 652, 832, 1579 i 2020, z 2017 r. poz. 599 i 1524 oraz z 2018 r. poz. 697).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia
z dnia 29 marca 2019 r. (poz. 602)

Załącznik nr 1

WYKAZ SPECJALIZACJI LEKARSKICH I LEKARSKO-DENTYSTYCZNYCH*

1. Wykaz specjalizacji lekarskich:

1) alergologia (0731);

2) anestezjologia i intensywna terapia (0701);

3) angiologia (0732);

4) audiologia i foniatria (0733);

5) balneologia i medycyna fizykalna (0734);

6) chirurgia dziecięca (0702);

7) chirurgia klatki piersiowej (0735);

8) chirurgia naczyniowa (0736);

9) chirurgia ogólna (0703);

10) chirurgia onkologiczna (0737);

11) chirurgia plastyczna (0738);

12) chirurgia szczękowo-twarzowa (0704);

13) choroby płuc (0739);

14) choroby płuc dzieci (0792);

15) choroby wewnętrzne (0705);

16) choroby zakaźne (0706);

17) dermatologia i wenerologia (0707);

18) diabetologia (0740);

19) diagnostyka laboratoryjna (0708);

20) endokrynologia (0741);

21) endokrynologia ginekologiczna i rozrodczość (0799);

22) endokrynologia i diabetologia dziecięca (0796);

23) epidemiologia (0710);

24) farmakologia kliniczna (0742);

25) gastroenterologia (0743);

26) gastroenterologia dziecięca (0797);

27) genetyka kliniczna (0709);

28) geriatria (0744);

29) ginekologia onkologiczna (0787);

30) hematologia (0745);

31) hipertensjologia (0788);

32) immunologia kliniczna (0746);

33) intensywna terapia (0801);

34) kardiochirurgia (0747);

35) kardiologia (0748);

36) kardiologia dziecięca (0762);

37) medycyna lotnicza (0793);

38) medycyna morska i tropikalna (0794);

39) medycyna nuklearna (0749);

40) medycyna paliatywna (0750);

41) medycyna pracy (0711);

42) medycyna ratunkowa (0712);

43) medycyna rodzinna (0713);

44) medycyna sądowa (0714);

45) medycyna sportowa (0751);

46) mikrobiologia lekarska (0716);

47) nefrologia (0752);

48) nefrologia dziecięca (0798);

49) neonatologia (0753);

50) neurochirurgia (0717);

51) neurologia (0718);

52) neurologia dziecięca (0763);

53) neuropatologia (0789);

54) okulistyka (0719);

55) onkologia i hematologia dziecięca (0755);

56) onkologia kliniczna (0754);

57) ortopedia i traumatologia narządu ruchu (0720);

58) otorynolaryngologia (0721);

59) otorynolaryngologia dziecięca (0790);

60) patomorfologia (0722);

61) pediatria (0723);

62) pediatria metaboliczna (0795);

63) perinatologia (0800);

64) położnictwo i ginekologia (0724);

65) psychiatria (0725);

66) psychiatria dzieci i młodzieży (0756);

67) radiologia i diagnostyka obrazowa (0726);

68) radioterapia onkologiczna (0727);

69) rehabilitacja medyczna (0728);

70) reumatologia (0757);

71) seksuologia (0758);

72) toksykologia kliniczna (0759);

73) transfuzjologia kliniczna (0760);

74) transplantologia kliniczna (0761);

75) urologia (0729);

76) urologia dziecięca (0791);

77) zdrowie publiczne (0730).

2. Wykaz specjalizacji lekarsko-dentystycznych:

1) chirurgia stomatologiczna (0781);

2) chirurgia szczękowo-twarzowa (0704);

3) ortodoncja (0782);

4) periodontologia (0783);

5) protetyka stomatologiczna (0784);

6) stomatologia dziecięca (0785);

7) stomatologia zachowawcza z endodoncją (0786);

8) epidemiologia (0710);

9) zdrowie publiczne (0730).

*Oznaczenie zawarte obok nazwy specjalizacji oznacza czterocyfrowy kod specjalności.

Załącznik nr 2

WYKAZ MODUŁÓW PODSTAWOWYCH WŁAŚCIWYCH DLA DANEGO SZKOLENIA SPECJALIZACYJNEGO

1) moduł podstawowy w zakresie chirurgii ogólnej;

2) moduł podstawowy w zakresie chorób wewnętrznych;

3) moduł podstawowy w zakresie otorynolaryngologii;

4) moduł podstawowy w zakresie patomorfologii;

5) moduł podstawowy w zakresie pediatrii.

Załącznik nr 3

WYKAZ SPECJALIZACJI POSIADAJĄCYCH WSPÓLNY MODUŁ PODSTAWOWY

1. Specjalizacje posiadające wspólny moduł podstawowy w zakresie chirurgii ogólnej:

1) chirurgia klatki piersiowej;

2) chirurgia naczyniowa;

3) chirurgia ogólna;

4) chirurgia onkologiczna;

5) chirurgia plastyczna.

2. Specjalizacje posiadające wspólny moduł podstawowy w zakresie chorób wewnętrznych:

1) alergologia;

2) angiologia;

3) balneologia i medycyna fizykalna;

4) choroby płuc;

5) choroby wewnętrzne;

6) diabetologia;

7) endokrynologia;

8) gastroenterologia;

9) geriatria;

10) hematologia;

11) immunologia kliniczna;

12) kardiologia;

13) medycyna lotnicza;

14) medycyna morska i tropikalna;

15) medycyna paliatywna;

16) medycyna pracy;

17) nefrologia;

18) onkologia kliniczna;

19) reumatologia;

20) toksykologia kliniczna;

21) transfuzjologia kliniczna.

3. Specjalizacje posiadające wspólny moduł podstawowy w zakresie otorynolaryngologii:

1) audiologia i foniatria;

2) otorynolaryngologia;

3) otorynolaryngologia dziecięca.

4. Specjalizacje posiadające wspólny moduł podstawowy w zakresie patomorfologii:

1) neuropatologia;

2) patomorfologia.

5. Specjalizacje posiadające wspólny moduł podstawowy w zakresie pediatrii:

1) choroby płuc dzieci;

2) endokrynologia i diabetologia dziecięca;

3) gastroenterologia dziecięca;

4) kardiologia dziecięca;

5) nefrologia dziecięca;

6) neonatologia;

7) onkologia i hematologia dziecięca;

8) pediatria;

9) pediatria metaboliczna.

Załącznik nr 4

WYKAZ MODUŁÓW JEDNOLITYCH WŁAŚCIWYCH DLA DANEGO SZKOLENIA SPECJALIZACYJNEGO

1. Dla specjalizacji lekarskich:

1) anestezjologia i intensywna terapia;

2) chirurgia szczękowo-twarzowa;

3) chirurgia dziecięca;

4) choroby zakaźne;

5) dermatologia i wenerologia;

6) diagnostyka laboratoryjna;

7) epidemiologia;

8) farmakologia kliniczna;

9) genetyka kliniczna;

10) kardiochirurgia;

11) medycyna nuklearna;

12) medycyna ratunkowa;

13) medycyna rodzinna;

14) medycyna sądowa;

15) medycyna sportowa;

16) mikrobiologia lekarska;

17) neurochirurgia;

18) neurologia;

19) neurologia dziecięca;

20) okulistyka;

21) ortopedia i traumatologia narządu ruchu;

22) położnictwo i ginekologia;

23) psychiatria;

24) psychiatria dzieci i młodzieży;

25) radiologia i diagnostyka obrazowa;

26) radioterapia onkologiczna;

27) rehabilitacja medyczna;

28) urologia;

29) zdrowie publiczne.

2. Dla specjalizacji lekarsko-dentystycznych:

1) chirurgia stomatologiczna;

2) chirurgia szczękowo-twarzowa;

3) ortodoncja;

4) periodontologia;

5) protetyka stomatologiczna;

6) stomatologia dziecięca;

7) stomatologia zachowawcza z endodoncją;

8) epidemiologia;

9) zdrowie publiczne.

Załącznik nr 5

WYKAZ SPECJALIZACJI Z UWZGLĘDNIENIEM MODUŁÓW LUB SPECJALIZACJI WYMAGANYCH DO ICH ZREALIZOWANIA ORAZ MINIMALNY CZAS ICH TRWANIA

Załącznik nr 6

WYKAZ SPECJALIZACJI, W KTÓRYCH MOŻNA UZYSKAĆ TYTUŁ SPECJALISTY W DANEJ DZIEDZINIE MEDYCYNY PO ZREALIZOWANIU PROGRAMU SPECJALIZACJI WŁAŚCIWEGO DLA LEKARZA POSIADAJĄCEGO ODPOWIEDNIĄ SPECJALIZACJĘ I LUB II STOPNIA LUB TYTUŁ SPECJALISTY W ODPOWIEDNIEJ DZIEDZINIE MEDYCYNY ALBO ZREALIZOWANY I ZALICZONY ODPOWIEDNI MODUŁ PODSTAWOWY

Załącznik nr 7

WZÓR – WNIOSEK O ODBYWANIE SZKOLENIA SPECJALIZACYJNEGO

Załącznik nr 8

WZÓR – WNIOSEK DO MINISTRA WŁAŚCIWEGO DO SPRAW ZDROWIA O WYRAŻENIE ZGODY NA ODBYWANIE SZKOLENIA SPECJALIZACYJNEGO

Załącznik nr 9

REGULAMIN POSTĘPOWANIA KWALIFIKACYJNEGO

§ 1. 1. Lekarz składa wniosek o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego za pomocą SMK.

2. Organ, o którym mowa w art. 16c ust. 8 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, zwanej dalej „ustawą”, potwierdza elektronicznie zapisanie danych zgłoszonych we wniosku.

§ 2. 1. Wniosek o rozpoczęcie szkolenia specjalizacyjnego zawiera:

1) w przypadku rezydentury:

a) oświadczenie dotyczące posiadania lub nieposiadania specjalizacji I lub II stopnia lub tytułu specjalisty,

b) oświadczenie, w którym lekarz wskazuje, że nie był zakwalifikowany do odbywania szkolenia specjalizacyjnego w trybie rezydentury,

c) oświadczenie, w którym lekarz wskazuje, że nie uzyskał potwierdzenia realizacji programu specjalizacji,

d) oświadczenie, w którym lekarz stwierdza, że był zakwalifikowany do odbywania szkolenia specjalizacyjnego w trybie rezydenckim i posiada orzeczenie lekarskie o istnieniu przeciwwskazań do kontynuowania dotychczasowej specjalizacji,

e) kopię orzeczenia lekarskiego o istnieniu przeciwwskazań do kontynuacji dotychczasowej specjalizacji, wydanego przez lekarza medycyny pracy, w przypadku kiedy lekarz był zakwalifikowany do odbywania szkolenia specjalizacyjnego w trybie rezydentury nie więcej niż dwukrotnie,

f) informację o odebraniu pouczenia o odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1600 i 2077) za składanie fałszywych zeznań,

g) kopię dokumentu „Prawo wykonywania zawodu lekarza” albo „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty”,

h) kopię świadectwa złożenia Lekarskiego Egzaminu Państwowego/Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego (LEP/LDEP) albo Lekarskiego Egzaminu Końcowego/Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego (LEK/LDEK),

i) kopię dokumentu, na podstawie którego cudzoziemiec niebędący obywatelem Unii Europejskiej przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) w przypadku innego trybu niż rezydentura:

a) oświadczenie dotyczące odbywania lub nieodbywania dotychczas oraz obecnie szkolenia specjalizacyjnego,

b) informację o odebraniu pouczenia o odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny za składanie fałszywych zeznań,

c) kopię dokumentu „Prawo wykonywania zawodu lekarza” albo „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty”,

d) kopię świadectwa złożenia LEP/LDEP albo LEK/LDEK albo zaświadczenie o ocenach uzyskanych na egzaminie specjalizacyjnym I lub II stopnia lub zaświadczenie o wyniku Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego (PES) wydane przez Centrum Egzaminów Medycznych,

e) kopię dokumentu, na podstawie którego cudzoziemiec niebędący obywatelem Unii Europejskiej przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

f) kopię zgody pracodawcy na odbywanie szkolenia specjalizacyjnego w przypadku deklaracji odbywania szkolenia specjalizacyjnego:

– na podstawie umowy o pracę w wymiarze odpowiadającym wymiarowi pełnoetatowego zatrudnienia, zawartej z podmiotem prowadzącym szkolenie specjalizacyjne w danej dziedzinie medycyny, w której określa się tryb odbywania szkolenia specjalizacyjnego i zakres wzajemnych zobowiązań na czas trwania szkolenia specjalizacyjnego,

– w ramach płatnego urlopu szkoleniowego udzielanego pracownikowi na czas trwania szkolenia specjalizacyjnego na podstawie odrębnych przepisów,

– na podstawie umowy o pracę zawartej z innym podmiotem niż podmiot prowadzący szkolenie specjalizacyjne, zapewniającej realizację części programu specjalizacji w zakresie samokształcenia, szkolenia i uczestniczenia w wykonywaniu oraz wykonywanie ustalonej liczby określonych zabiegów lub procedur medycznych, pełnienie dyżurów medycznych, które lekarz jest obowiązany pełnić w czasie realizacji programu specjalizacji w czasie pracy dopuszczonym przepisami o działalności leczniczej i w ramach płatnych urlopów szkoleniowych udzielanych pracownikowi na czas niezbędny do zrealizowania pozostałej części programu w podmiocie prowadzącym szkolenie specjalizacyjne lub odpowiednio w podmiocie prowadzącym staż kierunkowy,

g) kopię zgody kierownika studiów podyplomowych w ramach poszerzenia zajęć programowych studiów podyplomowych o program specjalizacji odbywanej w tej samej jednostce, zgodny z zakresem tych studiów, i w ramach udzielonego urlopu szkoleniowego lub urlopu bezpłatnego, a jeżeli pozostaje w stosunku pracy – również kopię zgody pracodawcy,

h) kopię zaświadczenia pracodawcy o wymiarze czasu pracy oraz na jaki okres została zawarta umowa o pracę;

3) oświadczenie, w którym lekarz wskazuje tryb odbywania szkolenia specjalizacyjnego w przypadku zakwalifikowania się na to szkolenie w dwóch trybach;

4) w przypadku ubiegania się o uzyskanie w trybie pozarezydenckim dodatkowych pkt, o których mowa w § 5 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia, należy dołączyć:

a) kopię dyplomu uzyskania stopnia naukowego doktora nauk medycznych,

b) kopię potwierdzenia udziału do dnia rozpoczęcia postępowania kwalifikacyjnego (do dnia 28 lutego lub do dnia 30 września) w publikacji w czasopiśmie naukowym zamieszczonym w wykazie czasopism sporządzonych przez ministra właściwego do spraw nauki dla potrzeb oceny parametrycznej jednostek naukowych (potwierdzenie udziału w publikacji wydaje Główna Biblioteka Lekarska i jej oddziały oraz biblioteki uczelni medycznych),

c) kopię zaświadczenia pracodawcy o posiadaniu co najmniej 3–letniego okresu zatrudnienia lub stosunku służbowego w ciągu ostatnich pięciu lat, do dnia rozpoczęcia postępowania kwalifikacyjnego (do dnia 28 lutego – w przypadku postępowania kwalifikacyjnego przeprowadzanego w terminie od dnia 1 marca do dnia 31 marca, oraz do dnia 30 września – w przypadku postępowania kwalifikacyjnego przeprowadzanego w terminie od dnia 1 października do dnia 31 października), zgodnego z kierunkiem specjalizacji, w pełnym wymiarze czasu pracy, w jednostce uprawnionej do prowadzenia szkolenia specjalizacyjnego,

d) kopię zaświadczenia pracodawcy informującego o zajmowanym stanowisku – w przypadku nauczycieli akademickich zatrudnionych w uczelniach medycznych lub innych uczelniach prowadzących działalność w dziedzinie nauk medycznych;

5) w przypadku lekarza i lekarza dentysty będącego żołnierzem w czynnej służbie wojskowej oraz pełniącego służbę lub zatrudnionego w podmiocie leczniczym utworzonym przez Ministra Obrony Narodowej należy dołączyć kopię zgody przełożonych służbowych wraz z kopią opinii szefa jednostki organizacyjnej realizującej zadania z zakresu spraw podmiotów leczniczych utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej;

6) w przypadku lekarza i lekarza dentysty będącego funkcjonariuszem w stosunku służby w jednostkach organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych albo zatrudnionego na podstawie umowy o pracę albo umowy cywilnoprawnej, albo pełniącego służbę w podmiocie leczniczym utworzonym przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, należy dołączyć odpowiednio kopię zgody przełożonego albo pracodawcy.

2. Na żądanie organu prowadzącego postępowanie kwalifikacyjne wnioskodawca jest obowiązany przedstawić do wglądu oryginały dokumentów wymienionych w § 2 ust. 1 regulaminu.

3. W przypadku stwierdzenia braków formalnych dotyczących wniosku wojewoda za pomocą SMK zwraca wniosek i wzywa lekarza do usunięcia tych braków w terminie 7 dni od dnia zwrócenia wniosku. Po bezskutecznym upływie tego terminu wniosek jest pozostawiany bez rozpoznania.

4. Lekarz, który złożył wniosek o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego w terminie, może poinformować wojewodę o wyższym wyniku LEK/LDEK, o którym dowiedział się po upływie terminu na złożenie wniosku o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego. Wojewoda bierze pod uwagę taki wyniki LEK/LDEK przy sporządzaniu list rankingowych, jeżeli wynik ten został ogłoszony po upływie terminu na złożenie wniosku o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego, a lekarz poinformował o nim wojewodę nie później niż na 7 dni przed zakończeniem postępowania kwalifikacyjnego – decydująca jest data wpływu informacji do odpowiedniego urzędu wojewódzkiego.

§ 3. 1. Przy sporządzaniu listy lekarzy zakwalifikowanych i niezakwalifikowanych do odbywania szkolenia specjalizacyjnego wojewoda uwzględnia złożone przez lekarza wnioski o rozpoczęcie szkolenia specjalizacyjnego oraz oświadczenie, w którym lekarz wskazuje, w którym trybie będzie odbywał szkolenie specjalizacyjne w przypadku zakwalifikowania się na szkolenie w dwóch trybach, o których mowa w § 4 ust. 5 rozporządzenia.

2. Jeżeli w postępowaniu kwalifikacyjnym w określonej dziedzinie medycyny w określonym trybie odbywania szkolenia specjalizacyjnego nie zostały przyznane miejsca szkoleniowe, wnioski złożone na te miejsca zostają odrzucone przez wojewodę.

3. Lekarz może złożyć rezygnację z udziału w postępowaniu kwalifikacyjnym najpóźniej na 5 dni przed końcem postępowania kwalifikacyjnego.

4. Lekarz może złożyć rezygnację z możliwości ubiegania się o przyznanie niewykorzystanego miejsca rezydenckiego lub pozarezydenckiego najpóźniej w ciągu 30 dni po zakończeniu postępowania kwalifikacyjnego. Wojewoda niezwłocznie powiadamia ministra właściwego do spraw zdrowia o rezygnacjach, które wpłynęły po przekazaniu przez wojewodę informacji, o których mowa w art. 16e ust. 2a ustawy.

§ 4. Punkty za egzamin specjalizacyjny w zakresie odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia albo PES przyznaje się następująco:

Załącznik nr 10

WZÓR – ELEKTRONICZNA KARTA SZKOLENIA SPECJALIZACYJNEGO

Załącznik nr 11

WZÓR – OŚWIADCZENIE CZŁONKA ZESPOŁU EGZAMINACYJNEGO

Załącznik nr 12

WSPÓŁCZYNNIKI PRZELICZEŃ PROCENTOWYCH POPRAWNYCH ODPOWIEDZI NA SKALĘ OCEN EGZAMINU TESTOWEGO

Załącznik nr 13

PRZELICZNIKI OCEN KOŃCOWYCH PES

Załącznik nr 14

WZÓR – DYPLOM

Załącznik nr 15

WZÓR – DYPLOM

Załącznik nr 16

WZÓR – POTWIERDZENIE UKOŃCZENIA KURSU