Dziennik Ustaw - rok 2018 poz. 1988

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 26 listopada 2012 r. w Brasilii została podpisana Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Federacyjną Republiką Brazylii o przekazywaniu osób skazanych, w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Rzecząpospolitą Polską a Federacyjną Republiką Brazylii o przekazywaniu osób skazanych

Rzeczpospolita Polska i Federacyjna Republika Brazylii, zwane dalej „Stronami”,

kierując się pragnieniem rozwoju stosunków prawnych między obydwiema Stronami i dążąc do umożliwienia osobom skazanym skuteczniejszej resocjalizacji,

uznając, że cele te mogą być zrealizowane poprzez umożliwienie osobom skazanym na karę pozbawienia wolności, odbywania kary we własnym społeczeństwie,

uzgodniły, co następuje:

W rozumieniu niniejszej Umowy:

a) „skazanie” oznacza jakąkolwiek karę lub środek polegający na pozbawieniu wolności, orzeczone przez sąd, za popełnienie przestępstwa,

b) „orzeczenie” oznacza jakąkolwiek decyzję sądową o skazaniu,

c) „państwo skazania” oznacza państwo, w którym skazano osobę, która może być przekazana lub została przekazana w celu odbycia kary,

d) „państwo wykonania” oznacza państwo, do którego osoba skazana może być przekazana lub została przekazana w celu odbycia kary,

e) „osoba skazana” oznacza osobę, wobec której wydano na terytorium jednej ze Stron prawomocne orzeczenie o skazaniu,

f) „obywatel” oznacza, w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej – każdą osobę, która zgodnie z polskim prawem posiada polskie obywatelstwo, a w odniesieniu do Federacyjnej Republiki Brazylii – obywatela zgodnie z Konstytucją Brazylii.

1. Strony zobowiązują się do udzielania sobie, na zasadach określonych w niniejszej Umowie, możliwie najszerszej pomocy w zakresie przekazywania osób skazanych.

2. Osoba skazana na terytorium jednej Strony może być przekazana na terytorium drugiej Strony w celu odbycia orzeczonej kary. W tym celu osoba skazana może wyrazić wobec państwa skazania lub państwa wykonania swoje życzenie przekazania.

3. O przekazanie osoby skazanej może wnosić każda ze Stron.

1. Państwo skazania powinno udzielić osobie skazanej, do której może mieć zastosowanie niniejsza Umowa informacji o jej treści. Informacja powinna zostać udzielona w języku zrozumiałym dla osoby skazanej. Nie wyłącza to uprawnienia państwa wykonania do udzielenia osobie skazanej takich informacji.

2. Osoba skazana lub jej przedstawiciel ustawowy może wystąpić do każdej ze Stron z inicjatywą podjęcia czynności mających na celu przekazanie. Strona ta poinformuje osobę skazaną lub jej przedstawiciela ustawowego o podjętych czynnościach.

1. Przekazanie osoby skazanej w trybie niniejszej Umowy następuje jedynie wtedy, gdy łącznie spełnione są następujące warunki:

a) osoba ta jest obywatelem państwa wykonania,

b) orzeczenie jest prawomocne i wykonalne,

c) w chwili otrzymania wniosku o przekazanie, okres kary jaki pozostał do odbycia wynosi co najmniej jeden rok lub jest nieokreślony,

d) osoba skazana wyraża zgodę na przekazanie lub gdy jedno z państw uzna to za konieczne ze względu na jej wiek lub stan fizyczny i psychiczny, zgodę taką wyraża jej przedstawiciel ustawowy,

e) działanie lub zaniechanie, stanowiące podstawę skazania stanowi przestępstwo w rozumieniu prawa państwa wykonania lub stanowiłby przestępstwo, w wypadku popełnienia na jego terytorium,

f) państwo skazania i państwo wykonania wyrażają zgodę na przekazanie.

2. W wyjątkowych wypadkach Strony mogą uzgodnić przekazanie również wtedy, gdy okres kary pozostały do odbycia przez osobę skazaną jest krótszy od określonego w ustępie 1 litera c).

1. Jeżeli osoba skazana wyraziła wobec państwa skazania swoje życzenie przekazania w trybie niniejszej Umowy, państwo to informuje o tym niezwłocznie państwo wykonania.

2. Wraz z informacją, o której mowa w ustępie 1, należy podać:

a) imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia osoby skazanej oraz jej miejsce zamieszkania lub ostatniego pobytu w państwie wykonania,

b) opis czynu będącego podstawą skazania,

c) rodzaj i wymiar kary oraz datę rozpoczęcia jej wykonywania,

d) inne informacje, które mogą mieć znaczenie dla przekazania osoby skazanej lub wykonania skazania.

3. Jeżeli osoba skazana wyraziła wobec państwa wykonania swoje życzenie przekazania w trybie niniejszej Umowy, państwo skazania niezwłocznie przekazuje temu państwu, na jego wniosek, informacje określone w ustępie 2.

1. Porozumiewanie się Stron w sprawach objętych niniejszą Umową następuje na piśmie.

2. W pilnych wypadkach mogą być wykorzystane środki szybkiego komunikowania się, łącznie z faksem lub pocztą elektroniczną. Jeżeli wnosi o to którakolwiek ze Stron, konieczne jest pisemne potwierdzenie informacji przekazanych w ten sposób.

3. Strony informują się niezwłocznie o wyrażeniu zgody na przekazanie lub o przyczynach odmowy przekazania.

4. Przekazanie osoby skazanej nastąpi w czasie i miejscu uzgodnionym przez obie Strony.

1. Państwo wykonania przekazuje państwu skazania na jego wniosek:

a) dokument stwierdzający, że osoba skazana jest obywatelem państwa wykonania,

b) tekst przepisów, z których wynika, że działanie lub zaniechanie, stanowiące podstawę skazania stanowi przestępstwo w rozumieniu prawa państwa wykonania lub stanowiłby przestępstwo, w wypadku popełnienia na jego terytorium.

2. W razie złożenia wniosku o przekazanie, państwo skazania przekazuje państwu wykonania następujące dokumenty:

a) uwierzytelniony odpis orzeczenia skazującego ze stwierdzeniem prawomocności i wykonalności,

b) tekst przepisów prawnych stanowiących podstawę skazania oraz przepisów dotyczących przedawnienia wykonania kary,

c) informację określającą datę zakończenia wykonywania kary, okres kary, który został już odbyty, w tym informacje o areszcie tymczasowym i o innych faktach istotnych dla wykonania kary,

d) dokument zawierający zgodę osoby skazanej na przekazanie,

e) gdy jest to niezbędne, wszelkie dokumenty lekarskie dotyczące skazanego, informacje o postępowaniu z nim w państwie skazania oraz wszelkie zalecenia co do dalszego postępowania z nim w państwie wykonania.

f) inne dokumenty, które mogą mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia wniosku.

3. Jeżeli Strona uzna przekazane jej dane i dokumenty za niewystarczające dla rozstrzygnięcia wniosku, może zwrócić się o ich uzupełnienie, ustalając stosowny termin. Na uzasadniony wniosek termin ten można przedłużyć. W wypadku braku uzupełnienia, wniosek rozstrzyga się na podstawie posiadanych danych i dokumentów posiadanych przez Stronę.

4. Przed wystąpieniem z wnioskiem o przekazanie lub przed podjęciem decyzji o wyrażeniu zgody lub odmowie, każda ze Stron może żądać nadesłania dokumentów określonych w ustępach 1 i 2.

1. Państwo skazania zapewni, aby osoba, której zgoda na przekazanie jest wymagana zgodnie z artykułem 4 ustęp 1 litera d), wyraziła ją dobrowolnie i ze świadomością jej skutków prawnych.

2. Państwo skazania zapewni państwu wykonania możliwość sprawdzenia, czy zgoda została wyrażona zgodnie z warunkami określonymi w ustępie 1. Sprawdzenia dokonuje konsul lub inny urzędnik wyznaczony w porozumieniu z państwem wykonania.

1. Dalsze wykonywanie skazania po przekazaniu podlega prawu oraz procedurom państwa wykonania, włącznie z tymi, które dotyczą warunków odbywania kary pozbawienia wolności, odosobnienia lub pozbawienia wolności w innej formie, oraz tymi, które umożliwiają skrócenie okresu kary pozbawienia wolności, odosobnienia lub pozbawienia wolności w innej formie przez warunkowe zwolnienie, darowanie kary lub w inny sposób.

2. Państwo wykonania jest związane rodzajem i wymiarem skazania określonymi przez państwo skazania.

3. Wykonywanie skazania powinno możliwie najbardziej odpowiadać karze wymierzonej w państwie skazania. Żadna kara pozbawienia wolności nie będzie wykonywana przez państwo wykonania w sposób, który by ją wydłużał poza termin określony w orzeczeniu sądu państwa skazania.

4. Jeżeli państwo skazania rewiduje, zmieni lub uchyli orzeczenie lub w inny sposób skróci, zmieni lub zakończy karę, państwo wykonania, po powiadomieniu go o takiej decyzji, nada jej moc obowiązującą zgodnie z niniejszym artykułem.

5. Karę odbytą w państwie skazania zalicza się na poczet kary w państwie wykonania.

1. Przejęcie osoby skazanej przez państwo wykonania powoduje zaprzestanie wykonywania kary w państwie skazania.

2. Państwo skazania jest uprawnione do wykonania pozostałej części kary, jeżeli osoba skazana, dążąc do uchylenia się od wykonania kary, opuściła terytorium państwa wykonania i powróciła na terytorium państwa skazania. W takich wypadkach państwo wykonania zawiadamia o tym państwo skazania.

3. Państwo skazania nie może wykonać kary, jeżeli państwo wykonania uzna ją za wykonaną.

1. Strony zawiadamiają się wzajemnie o okolicznościach, które mają wpływ na wykonanie skazania.

2. Państwo wykonania przekazuje państwu skazania informacje dotyczące wykonywania kary:

a) gdy wnosi o to państwo skazania,

b) gdy kara została wykonana lub uznana za wykonaną,

c) gdy osoba skazana zbiegła przed wykonaniem kary.

3. Państwo skazania informuje państwo wykonania o:

a) amnestii,

b) uchyleniu lub zmianie orzeczenia,

c) wydaniu orzeczenia pozbawiającego karę wykonalności.

1. Każda ze Stron, zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym, powinna wykonać wniosek o tranzyt skazanego przez jej terytorium, jeżeli z wnioskiem wystąpiła druga Strona, która uzgodniła z państwem trzecim przekazanie danej osoby z lub na jej terytorium.

2. Strona może odmówić zgody na tranzyt, jeżeli:

a) skazany jest jej obywatelem lub

b) przestępstwo, za które nastąpiło skazanie, nie stanowi przestępstwa w rozumieniu jej prawa.

3. Wniosek o tranzyt i odpowiedź powinny być przekazywane w sposób określony w artykułach 6, 13 i 14.

4. Wniosek o tranzyt nie jest wymagany, jeżeli korzysta się z drogi lotniczej nad terytorium Strony, z wyjątkiem wypadków gdy transport odbywa się przy pomocy samolotów sił zbrojnych.

1. W sprawach objętych niniejszą Umową Strony porozumiewają się za pośrednictwem ich organów centralnych.

2. Organem centralnym w Rzeczypospolitej Polskiej jest Minister Sprawiedliwości, a w Federacyjnej Republice Brazylii – Ministerstwo Sprawiedliwości.

3. Nie wyklucza to możliwości porozumiewania się drogą dyplomatyczną, jeżeli zachodzi taka potrzeba.

1. Do wniosku o przekazanie oraz innych dokumentów przekazywanych na podstawie niniejszej Umowy dołącza się ich tłumaczenie na język urzędowy drugiej Strony.

2. Wniosek o przekazanie oraz inne dokumenty przekazywane na podstawie niniejszej Umowy nie wymagają uwierzytelnienia, o ile Umowa niniejsza nie stanowi inaczej.

1. Państwo wykonania ponosi koszty:

a) przekazania osoby skazanej, z wyjątkiem kosztów powstałych na terytorium państwa skazania,

b) dalszego wykonywania kary po przekazaniu osoby skazanej.

2. Państwo wykonania może podjąć działania mające na celu odzyskanie od osoby skazanej całości lub części kosztów związanych z jej przekazaniem.

Umowa niniejsza nie narusza zobowiązań Stron wynikających z innych umów międzynarodowych.

Niniejszą Umowę stosuje się wobec osób skazanych zarówno przed, jak i po jej wejściu w życie.

Na wniosek jednej ze Stron podjęte zostaną konsultacje dotyczące wykładni lub stosowania niniejszej Umowy.

1. Umowa niniejsza podlega ratyfikacji.

2. Umowa niniejsza wejdzie w życie po upływie sześćdziesięciu dni od dnia otrzymania drugiej noty dyplomatycznej potwierdzającej jej ratyfikację.

3. Umowa niniejsza zawarta jest na czas nieokreślony. Może być wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą ze Stron. W takim wypadku utraci ona moc po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania notyfikacji. Wypowiedzenie nie wywołuje skutków wobec postępowań będących w toku.

Na dowód czego pełnomocnicy Stron należycie do tego upoważnieni podpisali niniejszą Umowę i opatrzyli ją pieczęciami.

Sporządzono w Brasilii dnia 26 listopada 2012 roku w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, portugalskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne.

Wersja w języku portugalskim

Wersja w języku angielskim

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 9 września 2014 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: B. Komorowski

L.S.

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk