Dziennik Ustaw - rok 2018 poz. 1820

Na podstawie art. 81 ust. 6 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Służbie Ochrony Państwa (Dz. U. z 2018 r. poz. 138, 650, 730, 1544, 1562 i 1669) zarządza się, co następuje:

1) funkcjonariusz – funkcjonariusza Służby Ochrony Państwa;

2) Komendant SOP – Komendanta Służby Ochrony Państwa;

3) pora nocna – czas od godziny 22⁰⁰ do godziny 6⁰⁰;

4) służba w porze nocnej – służbę pełnioną co najmniej przez 2 godziny w porze nocnej;

5) ustawa – ustawę z dnia 8 grudnia 2017 r. o Służbie Ochrony Państwa.

1) podstawowym;

2) zmianowym;

3) zadaniowym.

2. Komendant SOP może określić inne niż wskazane w ust. 1 godziny rozpoczęcia i zakończenia służby w podstawowym rozkładzie czasu służby:

1) w przypadku uzasadnionym szczególnym charakterem realizowanych zadań;

2) na wniosek funkcjonariusza uzasadniony dojazdem do miejsca pełnienia służby lub sprawami rodzinnymi, jeżeli nie koliduje to z realizowaniem zadań służbowych przez funkcjonariusza;

3) w czasie mobilizacji lub wojny.

3. W podstawowym rozkładzie czasu służby funkcjonariuszowi udziela się po zakończeniu służby w danym dniu czasu na nieprzerwany wypoczynek, nie krótszego jednak niż 11 godzin.

4. Funkcjonariuszowi w każdym tygodniu udziela się czasu na nieprzerwany wypoczynek, nie krótszego jednak niż 35 godzin, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego wypoczynku po zakończeniu służby.

5. W szczególnych przypadkach funkcjonariusz pełniący służbę w podstawowym rozkładzie czasu służby może być wyznaczony przez kierownika komórki organizacyjnej Służby Ochrony Państwa, w której pełni służbę, do pełnienia służby w sobotę, niedzielę albo święto, jeżeli jest to niezbędne ze względu na charakter realizowanych zadań.

6. W przypadku wystąpienia okoliczności określonych w ust. 5 lub w § 9 czas na nieprzerwany wypoczynek po zakończeniu służby może obejmować mniejszą liczbę godzin niż określone w ust. 4, nie może być jednak krótszy niż 24 godziny. Przepis § 10 stosuje się odpowiednio.

7. Funkcjonariusz może pełnić służbę w warunkach określonych w ust. 5 nie częściej niż raz w miesiącu.

2. Funkcjonariusz może pełnić służbę w zmianowym rozkładzie czasu służby tylko raz w ciągu dnia.

3. Funkcjonariuszowi, który pełni służbę w zmianowym rozkładzie czasu służby na zmiany trwające 8 lub 12 godzin, udziela się w każdym tygodniu czasu na nieprzerwany wypoczynek, nie krótszego niż 35 godzin, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego wypoczynku po zakończeniu zmiany. W przypadku wystąpienia okoliczności określonych w § 9 czas na nieprzerwany wypoczynek może obejmować mniejszą liczbę godzin, nie może być jednak krótszy niż 24 godziny. Przepis § 10 stosuje się odpowiednio.

4. Funkcjonariuszowi, który pełni służbę w zmianowym rozkładzie czasu służby na zmiany trwające 24 godziny, udziela się 48 godzin na nieprzerwany odpoczynek po zakończeniu służby.

5. Czas na nieprzerwany odpoczynek udzielony funkcjonariuszowi, o którym mowa w ust. 4, w przypadku wystąpienia szczególnych potrzeb służby oraz w przypadku, gdy nieobecność funkcjonariusza spowodowałaby poważne zakłócenia organizacji służby na stanowiskach, o których mowa w ust. 1, może obejmować mniej niż 48 godzin przez okres nie dłuższy niż miesiąc, jednak nie może być krótszy niż 24 godziny.

1) ochronie osób,

2) pirotechniczno-radiologicznym wsparciu ochrony osób,

3) wsparciu ochrony osób,

4) wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych na stanowiskach wskazanych przez Komendanta SOP

– funkcjonariusz pełni służbę w zadaniowym rozkładzie czasu służby, w którym czas rozpoczęcia i zakończenia pełnionej służby jest różny, niezbędny do realizacji określonego zadania, z uwzględnieniem prawa funkcjonariusza do wypoczynku nie krótszego niż 11 godzin po zakończeniu zadania służbowego.

2. Funkcjonariuszowi w każdym tygodniu udziela się czasu na nieprzerwany wypoczynek, nie krótszego niż 35 godzin, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego wypoczynku po zakończeniu zadania służbowego.

2. Po 6 godzinach nieprzerwanego prowadzenia pojazdu funkcjonariusz, do którego obowiązków należy kierowanie pojazdem, wykorzystuje przerwę trwającą co najmniej 30 minut.

1) do 8 godzin – wlicza się 20 minut przerwy;

2) od 8 do 12 godzin – wlicza się 45 minut przerwy;

3) powyżej 12 godzin – wlicza się 60 minut przerwy.

2. W uzasadnionych przypadkach przełożony funkcjonariusza może przedłużyć czas przerwy.

3. Przerwy, o których mowa w ust. 1, mogą być dzielone. Czasu przerwy nie wlicza się do dobowego okresu wypoczynku.

1) realizowanie rozpoczętych lub niecierpiących zwłoki czynności związanych z pełnieniem służby ochronnej, prowadzenie działań ochronnych, czynności z zakresu rozpoznania pirotechniczno-radiologicznego, czynności administracyjno-porządkowych lub operacyjno-rozpoznawczych;

2) zapewnienie ciągłości służby na tych stanowiskach, na których jest wymagane utrzymanie pełnienia służby w sposób ciągły;

3) realizowanie innych rozpoczętych czynności służbowych, które nie mogą być przerwane bez istotnego uszczerbku dla realizacji zadań służbowych.

2. Przedłużenie czasu służby funkcjonariusza ponad wymiar określony w art. 81 ust. 2 ustawy nie może spowodować przekroczenia przeciętnego 48-godzinnego tygodniowego wymiaru czasu służby w przyjętym okresie rozliczeniowym.

3. Decyzję o przedłużeniu czasu służby ponad wymiar określony w art. 81 ust. 2 ustawy podejmuje bezpośredni przełożony funkcjonariusza lub osoba pełniąca służbę dyżurną, za zgodą kierownika komórki organizacyjnej Służby Ochrony Państwa.

1) z urzędu w ustalonych terminach, uwzględniając potrzeby służbowe;

2) na pisemny wniosek funkcjonariusza we wskazanych przez niego terminach, w szczególności w okresie bezpośrednio poprzedzającym urlop wypoczynkowy lub po jego ukończeniu, jeżeli nie zakłóca to realizacji zadań służbowych.

2. Czasu wolnego, o którym mowa w ust. 1, udziela się funkcjonariuszowi w tym samym wymiarze co wymiar czasu poświęconego na realizację zadań służbowych, do końca okresu rozliczeniowego, nie później niż do dnia zwolnienia ze służby:

1) w godzinach – jeżeli czas ten nie przekracza liczby godzin, przez które funkcjonariusz jest obowiązany pełnić służbę w danym dniu lub na danej zmianie;

2) w dniach – jeżeli czas ten przekracza liczbę godzin, przez które funkcjonariusz jest obowiązany pełnić służbę w danym dniu lub na danej zmianie.

3. W przypadku udzielania czasu wolnego, o którym mowa w ust. 1, w dniach – każdy dzień jest równoważny 8 godzinom służby przekraczającej normę określoną w art. 81 ust. 2 ustawy.

1) od 1 stycznia do 30 czerwca;

2) od 1 lipca do 31 grudnia.

2. Do pełnienia dyżuru domowego nie wyznacza się funkcjonariusza po zakończeniu przez niego służby pełnionej w porze nocnej.

3. W dniu zaplanowanego dyżuru domowego funkcjonariusz zapewnia kierownikowi komórki organizacyjnej Służby Ochrony Państwa, o którym mowa w ust. 1, albo osobom przez niego wskazanym możliwość skontaktowania się z nim w celu polecenia pełnienia czynności służbowych oraz przebywa w wybranym przez siebie miejscu, pozwalającym na stawienie się do służby na godzinę zaplanowanego dyżuru domowego albo niezwłocznie, nie później niż 4 godziny od wezwania go do pełnienia tego dyżuru.

4. W przypadku gdy funkcjonariusz nie wykonuje w czasie dyżuru domowego żadnych poleconych czynności służbowych, czas dyżuru domowego zalicza się do czasu nieprzerwanego odpoczynku.

5. Funkcjonariusz może pełnić dyżur domowy nie więcej niż 4 razy w miesiącu, w tym najwyżej raz w dniu ustawowo wolnym od pracy. Czas trwania dyżuru domowego nie może przekroczyć 13 godzin, a czas trwania wszystkich dyżurów w miesiącu – łącznie 48 godzin.

6. W zamian za wykonywanie poleconych czynności służbowych w czasie dyżuru domowego udziela się funkcjonariuszowi czasu wolnego w tym samym wymiarze co wymiar czasu poświęconego na ich realizację.

2. Wymiar czasu służby funkcjonariusza odbywającego podróż służbową lub szkolenie w systemie skoszarowanym jest równoważny z wymiarem czasu poświęconego na wykonywanie jego obowiązków z uwzględnieniem co najmniej 11 godzin nieprzerwanego wypoczynku.

1) odbywał podróż służbową co najmniej 2 godziny w porze nocnej i nie korzystał z wagonu z miejscami do leżenia lub spania albo

2) czas przejazdu wynosił nie mniej niż 8 godzin.

2. W przypadku określonym w ust. 1, w którym czas na nieprzerwany odpoczynek funkcjonariusza nie obejmuje 11 godzin, godzina rozpoczęcia służby przez funkcjonariusza ulega odpowiedniemu przesunięciu do godziny zakończenia przysługującego mu czasu na nieprzerwany wypoczynek. Okres między planowaną a faktyczną godziną rozpoczęcia służby wlicza się do czasu służby.

3. Jeżeli wymagają tego ważne potrzeby służbowe, kierownik komórki organizacyjnej Służby Ochrony Państwa może polecić podległemu funkcjonariuszowi niezwłoczne stawienie się do pełnienia służby po podróży służbowej.

4. Pełnienie służby w przypadku określonym w ust. 3 jest równoznaczne z przedłużeniem czasu służby, o którym mowa w § 9 ust. 1. W takim przypadku przepis § 10 stosuje się odpowiednio.

2. Po okresie usprawiedliwionej nieobecności w służbie funkcjonariusz podejmuje służbę w pierwszym dniu, który zgodnie z harmonogramem służby jest jego dniem służby, chyba że kierownik komórki organizacyjnej Służby Ochrony Państwa, w której funkcjonariusz pełni służbę, zarządzi inaczej.

2. Ewidencja czasu służby funkcjonariusza jest prowadzona w komórce organizacyjnej Służby Ochrony Państwa, w której funkcjonariusz pełni służbę. Ewidencja składa się z karty ewidencji czasu służby funkcjonariusza, którą udostępnia się funkcjonariuszowi na jego żądanie.

3. Kartę ewidencji czasu służby funkcjonariusza prowadzi się w sposób ciągły, odrębnie dla każdego funkcjonariusza, z możliwością jej udostępnienia na żądanie funkcjonariusza, zawierając w niej informacje o urlopach, zwolnieniach od zajęć służbowych i innych usprawiedliwionych lub nieusprawiedliwionych nieobecnościach w służbie oraz informacje o pełnionych dyżurach domowych, przedłużonym czasie służby i otrzymanym z tego tytułu czasie wolnym.

4. Ewidencja czasu służby funkcjonariusza może być prowadzona w postaci elektronicznej z zastosowaniem rozwiązań technicznych odpowiednich do ilości danych, które zapewniają właściwą rejestrację i przechowywanie dokumentacji, jej używalności i wiarygodności co najmniej do upływu okresu jej przechowywania.

5. Ewidencję czasu służby funkcjonariusza prowadzi się w sposób uniemożliwiający dostęp osobom nieupoważnionym do danych w niej zawartych i zapewniający rejestrację zmian i poprawek.

2. Przerwa pomiędzy kolejnymi okresami pełnienia służby w sposób określony w ust. 1 wynosi co najmniej tydzień.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: wz. J. Zieliński

¹⁾ Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej - sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. poz. 97 i 225).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 stycznia 2004 r. w sprawie rozkładu czasu służby funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu (Dz. U. poz. 63), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 389 ust. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Służbie Ochrony Państwa (Dz. U. z 2018 r. poz. 138, 650, 730, 1544, 1562 i 1669).