Dziennik Ustaw - rok 2018 poz. 1815

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 11 maja 2012 r. w Brukseli została sporządzona Umowa o partnerstwie i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Iraku, z drugiej strony, w następującym brzmieniu:

UMOWA O PARTNERSTWIE I WSPÓŁPRACY

między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Iraku, z drugiej strony

KRÓLESTWO BELGII,

REPUBLIKA BUŁGARII,

REPUBLIKA CZESKA,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA ESTOŃSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

REPUBLIKA WŁOSKA,

REPUBLIKA CYPRYJSKA,

REPUBLIKA ŁOTEWSKA,

REPUBLIKA LITEWSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

REPUBLIKA WĘGIERSKA,

MALTA,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

RZECZPOSPOLITA POLSKA,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

RUMUNIA,

REPUBLIKA SŁOWENII,

REPUBLIKA SŁOWACKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiające się Strony Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zwane dalej „państwami członkowskimi”, oraz

UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej „Unią”,

z jednej strony, oraz

REPUBLIKA IRAKU, zwana dalej „Irakiem”,

z drugiej strony,

zwane dalej wspólnie „Stronami”,

UWZGLĘDNIAJĄC więzi istniejące między Unią i jej państwami członkowskimi a Irakiem, a także wspólnie uznawane wartości,

UZNAJĄC, że Unia, jej państwa członkowskie i Irak pragną wzmocnić te więzi oraz nawiązać wymianę handlową i współpracę, wspierając je dialogiem politycznym,

UWZGLĘDNIAJĄC znaczenie, jakie Strony przywiązują do celów i zasad Karty Narodów Zjednoczonych, przestrzegania praw człowieka, zasad demokracji oraz swobód politycznych i gospodarczych, które tworzą fundament partnerstwa,

POTWIERDZAJĄC swe przywiązanie do zasad demokracji i praw człowieka oraz podstawowych wolności określonych w Powszechnej deklaracji praw człowieka ONZ oraz innych odnośnych międzynarodowych aktach prawnych dotyczących praw człowieka,

UZNAJĄC ogromne znaczenie zrównoważonego rozwoju i rozwoju społecznego, który powinien iść w parze z rozwojem gospodarczym,

UZNAJĄC znaczenie wzmacniania współpracy Stron oraz ich wspólne dążenie do skonsolidowania, pogłębienia i zróżnicowania stosunków w obszarach o wspólnym znaczeniu na podstawie poszanowania suwerenności, równości, braku dyskryminacji, praworządności i dobrych rządów, poszanowania środowiska naturalnego i wzajemnych korzyści,

UZNAJĄC konieczność wsparcia starań Iraku na rzecz kontynuowania reform politycznych i ekonomicznych oraz odbudowy gospodarczej, a także poprawy warunków życia ludzi ubogich oraz grup znajdujących się w niekorzystnej sytuacji społecznej,

UZNAJĄC konieczność wzmocnienia roli kobiet w życiu politycznym, obywatelskim, społecznym, gospodarczym i kulturalnym, a także zwalczania dyskryminacji,

PRAGNĄC stworzyć korzystne warunki dla znaczącego rozwoju i zróżnicowania wymiany handlowej między Unią a Irakiem oraz rozszerzyć współpracę w obszarze gospodarki, handlu, inwestycji, nauki i technologii oraz kultury,

MAJĄC NA CELU promowanie handlu i inwestycji oraz harmonijnych kontaktów gospodarczych między Stronami zgodnie z zasadami gospodarki rynkowej,

MAJĄC na uwadze konieczność stworzenia sprzyjających warunków dla poprawy działalności gospodarczej i inwestycji,

ŚWIADOME konieczności poprawy warunków wpływających na działalność gospodarczą i inwestycje, jak również warunków w takich dziedzinach jak zakładanie przedsiębiorstw, zatrudnienie, świadczenie usług i przepływ kapitału,

UWZGLĘDNIAJĄC przysługujące Stronom prawo do regulowania zasad świadczenia usług na swoim terytorium oraz zagwarantowania, że osiągnięte zostaną uzasadnione cele porządku publicznego,

UWZGLĘDNIAJĄC ich zaangażowanie w prowadzenie wymiany handlowej zgodnie z Porozumieniem ustanawiającym Światową Organizację Handlu, sporządzonym w Marakeszu dnia 15 kwietnia 1994 r. (dalej zwanym „Porozumieniem ustanawiającym WTO”), a w tym względzie także ich wspólne zainteresowanie przystąpieniem Iraku do tego porozumienia,

UZNAJĄC szczególne potrzeby krajów rozwijających się w ramach WTO,

UZNAJĄC, że terroryzm, przestępczość zorganizowana, pranie pieniędzy i przemyt narkotyków stanowią poważne zagrożenie dla stabilności i bezpieczeństwa międzynarodowego, a także dla wypełnienia celów współpracy Stron,

BIORĄC POD UWAGĘ znaczenie ułatwiania i wzmacniania współpracy regionalnej,

POTWIERDZAJĄC, że przepisy niniejszej Umowy, wchodzące w zakres części trzeciej tytuł V Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, są wiążące dla Zjednoczonego Królestwa i Irlandii jako oddzielnych Umawiających się Stron, nie zaś jako części Unii Europejskiej, o ile Unia Europejska nie powiadomi Iraku, że państwa te są w tych kwestiach związane Traktatem jako część Unii Europejskiej zgodnie z Protokołem (nr 21) w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Ma to również zastosowanie do Danii zgodnie z Protokołem (nr 22) w sprawie stanowiska Danii, załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

1. Ustanawia się partnerstwo między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Irakiem, z drugiej strony.

2. Cele partnerstwa są następujące:

a) zapewnienie odpowiednich ram dla dialogu politycznego między Stronami w celu umożliwienia rozwoju stosunków politycznych pomiędzy nimi;

b) promowanie handlu i inwestycji oraz harmonijnych stosunków gospodarczych między Stronami w celu wspierania ich zrównoważonego rozwoju gospodarczego; oraz

c) zapewnienie podstawy współpracy prawodawczej, gospodarczej, społecznej, finansowej i kulturalnej.

Poszanowanie zasad demokracji i praw człowieka, określonych w Powszechnej deklaracji praw człowieka i innych odnośnych międzynarodowych aktach prawnych dotyczących praw człowieka, a także zasady praworządności, stanowi fundament polityki wewnętrznej i międzynarodowej obydwu Stron oraz zasadniczy element niniejszej Umowy.

1. Strony nawiązują stały dialog polityczny. Służy on wzmocnieniu ich stosunków, przyczynia się do rozwoju partnerstwa i zwiększa wzajemne zrozumienie i solidarność.

2. Dialog polityczny obejmuje wszystkie kwestie o wspólnym znaczeniu, w szczególności pokój, politykę zagraniczną i bezpieczeństwa, dialog wewnętrzny i pojednanie, demokrację, praworządność, prawa człowieka, dobre rządy oraz stabilizację i integrację regionalną.

3. Dialog polityczny odbywa się w formie dorocznych spotkań z udziałem ministrów oraz urzędników wysokiego szczebla.

Strony ponownie potwierdzają znaczenie walki z terroryzmem i – zgodnie z konwencjami międzynarodowymi, prawem międzynarodowym w obszarze praw człowieka, kwestii humanitarnych i uchodźców oraz swoim własnymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi – postanawiają współpracować w celu zapobiegania aktom terroryzmu i ich eliminowania. Współpraca ma miejsce w szczególności:

a) w ramach pełnego wdrażania rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1373 (2001) oraz innych stosownych rezolucji ONZ, strategii ONZ w zakresie zwalczania terroryzmu, konwencji i instrumentów międzynarodowych;

b) poprzez wymianę informacji o grupach terrorystycznych oraz sieciach je wspierających, zgodnie z prawem międzynarodowym i krajowym; oraz

c) poprzez wymianę poglądów o środkach i metodach stosowanych w celu zwalczania terroryzmu, w tym w dziedzinie szkoleń i technologii, oraz wymianę doświadczeń związanych z zapobieganiem terroryzmowi.

Strony nadal dążą do jak najszybszego zawarcia porozumienia w sprawie całościowej konwencji ONZ dotyczącej terroryzmu międzynarodowego.

Strony wyrażają głębokie zaniepokojenie podburzaniem do aktów terrorystycznych i podkreślają, że są zdecydowane podjąć wszelkie niezbędne, stosowne środki zgodnie z prawem międzynarodowym i krajowym, aby zmniejszyć zagrożenie spowodowane takim podburzaniem.

Strony uznają, że rozprzestrzenianie broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia, zarówno wśród państw, jak i innych podmiotów, stanowi jedno z największych zagrożeń dla stabilności i bezpieczeństwa międzynarodowego. W związku z powyższym Strony postanawiają współpracować i przyczyniać się do zwalczania rozprzestrzeniania broni masowego rażenia oraz środków jej przenoszenia poprzez pełne przestrzeganie i wprowadzenie w życie na szczeblu krajowym istniejących zobowiązań wynikających z traktatów i umów międzynarodowych o rozbrojeniu i nierozprzestrzenianiu broni masowego rażenia oraz innych mających zastosowanie zobowiązań międzynarodowych. Strony postanawiają, że powyższe postanowienie stanowi zasadniczy element niniejszej Umowy.

Strony postanawiają ponadto współpracować i przyczyniać się do zwalczania rozprzestrzeniania broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia poprzez:

a) podejmowanie kroków mających na celu, stosownie do okoliczności, podpisanie lub ratyfikację wszystkich innych odpowiednich instrumentów międzynarodowych bądź też przystąpienie do nich oraz ich pełną realizację;

b) ustanowienie skutecznego systemu kontroli wywozu na szczeblu krajowym, dotyczącego zarówno wywozu, jak i tranzytu towarów związanych z bronią masowego rażenia, w tym systemu kontroli ostatecznego użycia technologii podwójnego zastosowania w ramach broni masowego rażenia, i przewidującego skuteczne sankcje w przypadku naruszenia kontroli wywozów.

Strony postanawiają ustanowić stały dialog polityczny, który będzie towarzyszył tym elementom i je konsolidował.

1. Strony uznają, że nielegalna produkcja broni strzeleckiej i lekkiej, jej transfer i obrót nią, w tym amunicją do tej broni, a także jej nadmierne gromadzenie, nieprawidłowe zarządzanie, niewłaściwe zabezpieczanie zapasów oraz niekontrolowane rozprzestrzenianie nadal stwarzają poważne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.

2. Strony postanawiają przestrzegać i w pełni wykonywać przypadające im obowiązki w zakresie zwalczania nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką, w tym amunicją do niej, zgodnie z obowiązującymi umowami międzynarodowymi oraz rezolucjami Rady Bezpieczeństwa ONZ, a także zobowiązaniami podjętymi przez Strony w ramach innych instrumentów międzynarodowych dotyczących tego obszaru, takich jak program działania ONZ dotyczący zapobiegania nielegalnemu handlowi bronią strzelecką i lekką, zwalczania i eliminowania go we wszystkich jego aspektach.

3. Strony postanawiają współpracować oraz zapewnić koordynację, wzajemne uzupełnianie oraz synergie swoich starań na rzecz zwalczania nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką, w tym amunicją do niej, na poziomie światowym, regionalnym, podregionalnym i krajowym oraz postanawiają ustanowić stały dialog polityczny jako uzupełnienie tego zobowiązania oraz czynnik służący jego wzmocnieniu.

1. Strony potwierdzają, że najpoważniejsze przestępstwa wzbudzające zaniepokojenie całej społeczności międzynarodowej nie powinny pozostawać bezkarne, a ich ściganie należy zapewnić poprzez odpowiednie środki albo na poziomie krajowym, albo międzynarodowym.

2. Strony przyjmują do wiadomości, że Irak nie jest jeszcze stroną Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, ale rozważa możliwość przystąpienia do statutu w przyszłości. Irak podejmie zatem odpowiednie kroki, aby przystąpić do statutu rzymskiego i powiązanych z nim aktów prawnych, a także aby je ratyfikować oraz wdrożyć.

3. Strony potwierdzają, że są zdecydowane współpracować w tej kwestii, w tym poprzez wymianę doświadczeń w przyjmowaniu dostosowań prawnych wymaganych odnośnymi przepisami prawa międzynarodowego.

Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się do handlu towarami między Stronami.

Do celów niniejszego rozdziału termin „cło” obejmuje każdą należność celną lub innego rodzaju opłatę nałożoną na przywóz lub wywóz towarów bądź z nim związaną, w tym wszelkiego rodzaju podatki wyrównawcze lub opłaty dodatkowe nałożone na przywóz lub wywóz bądź z nim związane. Termin „cło” nie obejmuje:

a) opłat odpowiadających podatkom wewnętrznym, nałożonych zgodnie z art. 11;

b) należności celnych nałożonych zgodnie z tytułem II sekcja I rozdział II niniejszej Umowy;

c) należności celnych stosowanych zgodnie z art. VI, XVI i XIX Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. (dalej zwanego „GATT z 1994 r.”), Porozumieniem WTO dotyczącym stosowania art. VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r., Porozumieniem WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, Porozumieniem WTO w sprawie środków ochronnych, art. 5 Porozumienia WTO w sprawie rolnictwa bądź Uzgodnieniem WTO w sprawie zasad i procedur regulujących rozstrzyganie sporów;

d) opłat i innych należności nakładanych zgodnie z przepisami prawa krajowego Stron oraz zgodnie z art. VIII GATT z 1994 r. oraz uwagami do niego i postanowieniami dodatkowymi.

1. Strony przyznają sobie wzajemnie traktowanie oparte na klauzuli najwyższego uprzywilejowania zgodnie z art. I ust. 1 GATT z 1994 r. oraz uwagami do niego i postanowieniami podatkowymi.

2. Postanowień ust. 1 nie stosuje się do:

a) przywilejów przyznanych w celu ustanowienia unii celnej lub strefy wolnego handlu zgodnie z GATT z 1994 r. bądź w związku z ustanowieniem takiej unii celnej lub strefy wolnego handlu;

b) przywilejów przyznanych określonym krajom zgodnie z GATT z 1994 r. oraz innymi umowami międzynarodowymi na rzecz krajów rozwijających się.

Każda ze Stron przyznaje traktowanie narodowe towarom drugiej Strony zgodnie z art. III GATT z 1994 r., łącznie z uwagami do niego i postanowieniami dodatkowymi. W tym celu art. III GATT z 1994 r. oraz uwagi do niego i postanowienia dodatkowe zostają włączone do niniejszej Umowy i stanowią jej część z uwzględnieniem niezbędnych zmian.

1. Przywożone do Unii produkty pochodzące z Iraku podlegają unijnej stawce celnej KNU. Do przywożonych do Unii produktów pochodzących z Iraku nie stosuje się ceł wyższych niż cła stosowane do przywozu z krajów należących do WTO zgodnie z art. I GATT z 1994 r.

2. Produkty pochodzące z Unii z chwilą przywozu do Iraku nie podlegają cłom przekraczającym pobieraną obecnie od przywożonych towarów opłatę z tytułu odbudowy w wysokości 8%.

3. Strony postanawiają, że dopóki Irak nie przystąpi do WTO, Strony mogą, po wspólnym uzgodnieniu, zmienić wysokość ceł przywozowych.

4. Jeżeli po podpisaniu niniejszej Umowy Irak zastosuje do przywozu jakąkolwiek obniżkę cła na zasadach erga omnes, co w szczególności dotyczy obniżek będących wynikiem negocjacji taryfowych w ramach WTO, takie obniżone stawki celne stosuje się do przywozu produktów pochodzących z Unii i zastępuje się nimi podstawową stawkę celną lub opłatę z tytułu odbudowy od dnia, w którym takie obniżki są stosowane.

Wymienione niżej artykuły GATT z 1994 r. zostają włączone do niniejszej Umowy i są jej częścią oraz są stosowane przez Strony z uwzględnieniem niezbędnych zmian:

a) art. V wraz z uwagami do niego i postanowieniami dodatkowymi;

b) art. VII ust. 1, 2, 3, ust. 4 lit. a), b) i d) oraz ust. 5 wraz z uwagami do niego i postanowieniami dodatkowymi oraz porozumienie WTO w sprawie stosowania artykułu VII GATT z 1994 r.;

c) art. VIII wraz z uwagami do niego i postanowieniami dodatkowymi;

d) art. IX;

e) art. X.

Klasyfikacja towarów będących przedmiotem handlu między Stronami określona jest w odpowiedniej nomenklaturze taryfowej każdej Strony rozumianej zgodnie ze zharmonizowanym systemem Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów, podpisanej w Brukseli dnia 14 czerwca 1983 r. (zwanym dalej „systemem zharmonizowanym”).

Bez uszczerbku dla praw i obowiązków wynikających z wiążących obie Strony międzynarodowych konwencji dotyczących czasowej odprawy towarów każda ze Stron przyznaje drugiej Stronie zwolnienie z opłat i ceł przywozowych w przypadku towarów objętych czasową odprawą. Procedura czasowej odprawy jest stosowana z uwzględnieniem warunków, zgodnie z którymi obowiązki wynikające z tego rodzaju konwencji zostały zaakceptowane przez zainteresowane Strony.

Zgodnie z art. XI GATT z 1994 r. oraz uwagami do niego i postanowieniami dodatkowymi po wejściu w życie niniejszej Umowy Unia i Irak znoszą wszelkie ograniczenia przywozu i wywozu oraz wszelkie środki o skutku równoważnym, nie utrzymują tego rodzaju ograniczeń i środków we wzajemnej wymianie handlowej ani nie przyjmują nowych. W tym celu art. XI GATT z 1994 r. oraz uwagi do niego i postanowienia dodatkowe zostają włączone do niniejszej Umowy i stanowią jej część z uwzględnieniem niezbędnych zmian.

Strony nie mogą utrzymywać ani ustanawiać ceł, podatków ani innych opłat czy należności nakładanych na wywóz towarów do drugiej Strony ani w związku z takim wywozem. Strony nie mogą utrzymywać ani ustanawiać jakichkolwiek podatków wewnętrznych, opłat ani należności na towary wywożone do drugiej Strony w wysokości przewyższającej podatki, opłaty bądź należności nakładane na podobne produkty przeznaczone do sprzedaży wewnętrznej.

1. Żadne z postanowień niniejszej Umowy nie uniemożliwia Stronom przyjmowania środków antydumpingowych lub wyrównawczych zgodnie z art. VI GATT z 1994 r. wraz z uwagami do niego i postanowieniami dodatkowymi, Porozumieniem WTO dotyczącym stosowania art. VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. oraz z Porozumieniem WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych.

2. Niniejszy artykuł nie podlega postanowieniom tytułu II sekcja VI niniejszej Umowy.

1. Żadne z postanowień niniejszej Umowy nie uniemożliwia Stronom przyjmowania środków zgodnie z art. XIX GATT z 1994 r. oraz Porozumieniem WTO w sprawie środków ochronnych.

2. Niniejszy artykuł nie podlega postanowieniom tytułu II sekcja VI niniejszej Umowy.

Strony stosują, z uwzględnieniem niezbędnych zmian, postanowienia art. XX GATT z 1994 r. wraz z uwagami do niego i postanowieniami dodatkowymi oraz art. XXI GATT z 1994 r., które są włączone do niniejszej Umowy i stanowią jej część,

1. Związki z Porozumieniem WTO w sprawie barier technicznych w handlu

Strony stosują, z uwzględnieniem niezbędnych zmian, postanowienia Porozumienia WTO w sprawie barier technicznych w handlu (dalej zwanego „Porozumieniem TBT”), które są włączone do niniejszej Umowy i stanowią jej część.

2. Zakres i przedmiot

Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się do przygotowania, przyjmowania i stosowania przepisów technicznych, norm i procedur oceny zgodności określonych w Porozumieniu TBT.

3. Cele

Cele współpracy Stron w obszarach przepisów technicznych, norm i procedur oceny zgodności są następujące:

a) unikanie barier technicznych w handlu lub ich ograniczanie w celu ułatwienia wymiany handlowej między Stronami;

b) zwiększanie dostępności rynków dla produktów drugiej Strony poprzez poprawę bezpieczeństwa, jakości i konkurencyjności produktów;

c) wspieranie większego wykorzystania międzynarodowych przepisów technicznych, norm i procedur oceny zgodności, w tym środków dotyczących poszczególnych sektorów, a także wykorzystania międzynarodowych najlepszych praktyk w zakresie sporządzania takich przepisów, norm i procedur;

d) zapewnienie, aby przygotowanie, przyjmowanie i stosowanie norm i przepisów technicznych odbywało się w sposób przejrzysty i nie tworzyło niepotrzebnych utrudnień w handlu między Stronami, zgodnie z postanowieniami Porozumienia TBT;

e) rozwijanie infrastruktury potrzebnej z punktu widzenia przepisów technicznych, normalizacji, oceny zgodności, akredytacji, systemu miar i wag oraz nadzoru rynku w Iraku;

f) stworzenie funkcjonalnych powiązań między reprezentującymi Unię i Irak instytucjami odpowiedzialnymi za normalizację, ocenę zgodności oraz przepisy;

g) wspieranie skutecznego udziału instytucji irackich w międzynarodowych organach normalizacyjnych oraz Komitecie ds. TBT.

4. Przepisy techniczne, normy i procedury oceny zgodności

a) Strony zapewniają, aby przygotowanie, przyjmowanie oraz stosowanie przepisów technicznych, norm i procedur oceny zgodności nie odbywało się w celu tworzenia niepotrzebnych utrudnień w handlu między Stronami i aby nie przynosiło takiego skutku, z zastrzeżeniem postanowień Porozumienia TBT.

b) Strony starają się w miarę możliwości harmonizować swoje normy, przepisy techniczne i procedury oceny zgodności.

5. Przejrzystość i powiadamianie

a) W kontaktach między Stronami zastosowanie mają obowiązki dotyczące wymiany informacji na temat przepisów technicznych, norm i procedur oceny zgodności ustanowione Porozumieniem TBT.

b) Strony postanawiają wymieniać – za pośrednictwem punktów kontaktowych – informacje na temat kwestii, które mogą mieć znaczenie dla ich stosunków handlowych, w tym komunikatów w ramach wczesnego ostrzegania, opinii naukowych oraz informacji dotyczących wydarzeń naukowych.

c) Strony mogą współpracować w ustanawianiu i utrzymywaniu punktów kontaktowych oraz w tworzeniu i prowadzeniu wspólnych baz danych.

1. Strony prowadzą współpracę w obszarze środków sanitarnych i fitosanitarnych w celu ułatwienia wymiany handlowej, a równocześnie zapewnienia ochrony życia lub zdrowia ludzi, zwierząt i roślin. Strony stosują, z uwzględnieniem niezbędnych zmian, postanowienia Porozumienia WTO w sprawie stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych (dalej zwanego „Porozumieniem SPS”), które jest włączone do niniejszej Umowy i stanowi jej część.

2. Na wniosek Strony mogą rozpoznać i starać się rozwiązać problemy wynikające ze stosowania szczegółowych środków sanitarnych i fitosanitarnych w celu osiągnięcia rozwiązań możliwych do przyjęcia dla obu Stron.

1. Niniejsza sekcja zawiera ustalenia niezbędne do stopniowej liberalizacji handlu usługami oraz prowadzenia działalności między Stronami.

2. Niniejszą sekcję stosuje się do środków wpływających na handel usługami i prowadzenie wszelkich rodzajów działalności gospodarczej z wyjątkiem:

a) wydobywania, wytwarzania i przetwarzania materiałów jądrowych;

b) produkcji broni, amunicji i materiałów wojskowych lub handlu nimi;

c) usług audiowizualnych i kulturalnych;

d) usług edukacyjnych;

e) usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej;

f) krajowego kabotażu morskiego;

g) usług transportu lotniczego oraz usług wspomagających usługi transportu lotniczego z wyjątkiem:

(i) naprawy samolotów i usług związanych z konserwacją, w trakcie której samolot jest wycofany z użytku;

(ii) sprzedaży i obrotu usługami transportu powietrznego;

(iii) usług systemu rezerwacji komputerowej;

(iv) obsługi naziemnej;

(v) usług wynajmu statków powietrznych z załogą;

(vi) usług portów lotniczych; oraz

h) usług transportu kosmicznego.

3. Żadne z postanowień niniejszej sekcji nie jest rozumiane jako nakładające zobowiązania w zakresie zamówień publicznych.

4. Postanowień niniejszej sekcji nie stosuje się do subsydiów przyznawanych przez Strony.

5. Zgodnie z postanowieniami niniejszej sekcji każda ze Stron zachowuje prawo do regulowania i wprowadzania nowych przepisów, aby osiągnąć uzasadnione cele polityki.

Do celów niniejszej sekcji:

a) „osoba fizyczna pochodząca z Unii” oznacza obywatela jednego z państw członkowskich Unii zgodnie z obowiązującymi w nim przepisami, zaś „osoba fizyczna pochodząca z Iraku” oznacza obywatela Iraku zgodnie z przepisami tego kraju;

b) „osoba prawna” oznacza wszelki podmiot prawny, należycie ustanowiony lub zorganizowany zgodnie z obowiązującym prawem, działający w celu osiągania zysku lub nie, będący własnością prywatną lub publiczną, i obejmuje wszelkiego rodzaju spółki kapitałowe, fundusze powiernicze, spółki osobowe, wspólne przedsiębiorstwa, podmioty jednoosobowe oraz stowarzyszenia;

c) „osoba prawna pochodząca z Unii” lub „osoba prawna pochodząca z Iraku” oznacza osobę prawną ustanowioną zgodnie z przepisami państwa członkowskiego Unii lub, odpowiednio, Iraku, i mająca siedzibę, administrację centralną lub główne miejsce prowadzenia działalności odpowiednio na terytorium, do którego ma zastosowanie Traktat o Unii Europejskiej i Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej lub na terytorium Iraku. Jeżeli osoba prawna ma jedynie siedzibę, administrację centralną lub główne miejsce prowadzenia działalności, odpowiednio, na terytorium, do którego ma zastosowanie Traktat o Unii Europejskiej i Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, lub na terytorium Iraku, nie jest uważana, odpowiednio, za osobę prawną pochodzącą z Unii ani za osobę prawną pochodzącą z Iraku, chyba że jej działalność jest rzeczywiście i trwale powiązana, odpowiednio, z gospodarką Unii lub Iraku;

d) niezależnie od lit. c) przedsiębiorstwa żeglugowe mające siedzibę poza Unią lub Irakiem i kontrolowane przez obywateli, odpowiednio, państwa członkowskiego Unii lub Iraku również są objęte postanowieniami niniejszej Umowy, jeśli ich statki są zarejestrowane zgodnie z odpowiednimi przepisami w rym państwie członkowskim Unii lub w Iraku i pływają pod banderą państwa członkowskiego Unii lub Iraku;

e) „działalność gospodarcza” nie obejmuje działań realizowanych w ramach wykonywania władzy publicznej, tj. działań, które nie są prowadzone na zasadach handlowych ani w ramach konkurencji z jednym lub większą liczbą podmiotów gospodarczych;

f) „podmiot zależny” oznacza osobę prawną, która jest faktycznie kontrolowana przez inną osobę prawną;

g) „filia” osoby prawnej oznacza jednostkę nieposiadającą osobowości prawnej, o charakterze stałym, powstałą na przykład w wyniku rozszerzenia działalności podmiotu macierzystego, posiadającą zarząd i wyposażoną materialnie w celu prowadzenia negocjacji handlowych z osobami trzecimi, aby osoby te, wiedząc, że w razie konieczności istnieje związek prawny z podmiotem macierzystym, którego siedziba zarządu znajduje się za granicą, nie były zobowiązane negocjować bezpośrednio z takim podmiotem macierzystym, lecz mogły dokonywać transakcji handlowych w miejscu prowadzenia działalności stanowiącej rozszerzenie działalności tego podmiotu;

h) „usługodawca” jednej ze Stron oznacza osobę fizyczną lub prawną jednej ze Stron, która zamierza świadczyć lub świadczy usługi;

i) „handel usługami” definiuje się jako dostarczanie usług na następujących zasadach:

(i) z terytorium jednej Strony na terytorium drugiej Strony;

(ii) na terytorium jednej Strony dla usługobiorcy pochodzącego z drugiej Strony;

(iii) przez usługodawcę pochodzącego z jednej Strony poprzez zakład utworzony na terytorium drugiej Strony;

(iv) przez usługodawcę pochodzącego z jednej Strony, poprzez obecność osób fizycznych na terytorium drugiej Strony;

j) „środek” oznacza wszelkie środki podejmowane przez Stronę, w formie ustaw, rozporządzeń, reguł, procedur, decyzji, działań administracyjnych lub w jakiejkolwiek innej formie;

k) „środki przyjęte lub utrzymane przez Stronę” oznaczają środki podjęte przez:

(i) administrację i władze stopnia centralnego, regionalnego lub lokalnego; oraz

(ii) organy pozarządowe sprawujące władzę delegowaną przez administrację i władze stopnia centralnego, regionalnego lub lokalnego;

l) „usługi” obejmują wszelkie usługi we wszystkich sektorach z wyjątkiem usług świadczonych w ramach wykonywania władzy publicznej;

m) „zakład” oznacza każdy rodzaj działalności gospodarczej lub zawodowej realizowanej poprzez:

(i) ustanowienie, nabycie lub utrzymywanie osoby prawnej, lub

(ii) utworzenie lub utrzymywanie filii lub przedstawicielstwa

na terytorium Strony w celu prowadzenia działalności gospodarczej;

n) „inwestor” jednej ze Stron oznacza osobę fizyczną lub prawną, która zamierza prowadzić lub prowadzi działalność gospodarczą poprzez utworzenie zakładu;

o) „usługa świadczona w ramach wykonywania władzy publicznej” oznacza jakąkolwiek usługę, która nie jest świadczona ani na zasadach handlowych, ani w ramach konkurencji z jednym lub większą liczbą usługodawców.

1. Od czasu wejścia w życie niniejszej Umowy Unia stosuje wobec usług lub usługodawców pochodzących z Iraku traktowanie wynikające z harmonogramu szczególnych zobowiązań Unii i jej państw członkowskich dotyczących traktowania narodowego i dostępu do rynku na mocy Układu ogólnego w sprawie handlu usługami (zwanego dalej „GATS”).

2. Od czasu wejścia w życie niniejszej Umowy, z zastrzeżeniem ust. 3, Irak zapewnia usługom, usługodawcom, zakładom i inwestorom pochodzącym z Unii w sektorze usługowym i w innych sektorach traktowanie nie mniej korzystne niż to, które zapewnia podobnym usługom, usługodawcom, zakładom i inwestorom pochodzącym z Iraku bądź podobnym usługom, usługodawcom, zakładom i inwestorom pochodzącym z państwa trzeciego, w zależności od tego, które z nich traktowane są korzystniej.

3. Irak może zmieniać sposób traktowania usług, usługodawców, zakładów i inwestorów pochodzących z Unii, obejmując ich warunkami i wymagając kwalifikacji, które prowadzą do mniej korzystnego traktowania niż to, które otrzymują podobne usługi, usługodawcy, zakłady i inwestorzy pochodzący z Iraku. Tego rodzaju zmiany spełniają następujące warunki:

a) traktowanie usług, usługodawców, zakładów i inwestorów pochodzących z Unii pozostaje nie mniej korzystne niż traktowanie przez Irak podobnych usług, usługodawców, zakładów i inwestorów pochodzących z państwa trzeciego;

b) Irak powiadamia Komisję Unii Europejskiej (dalej zwaną „Komisją”) o zamiarze dokonania wspomnianych wyżej zmian na cztery miesiące przed planowaną datą wprowadzenia tego rodzaju warunków. Na wniosek Komisji Irak zapewnia szczegółowe informacje dotyczące powodów uzasadniających planowane nałożenie warunków i wymogów dotyczących kwalifikacji. Warunki te i wymogi dotyczące kwalifikacji uznaje się za przyjęte przez Unię, jeżeli w ciągu ośmiu tygodni do Iraku nie zostanie skierowane odpowiednie pismo;

c) na wniosek jednej ze Stron proponowane warunki oraz wymogi dotyczące kwalifikacji są analizowane i zatwierdzane przez Komitet Współpracy.

4. Bez uszczerbku dla przywilejów wynikających z traktowania usług, usługodawców, zakładów i inwestorów pochodzących z Unii zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu po przystąpieniu do WTO Irak zapewnia traktowanie usług i usługodawców pochodzących z Unii zgodne z harmonogramem jego szczególnych zobowiązań na mocy GATS.

1. Traktowania opartego na klauzuli najwyższego uprzywilejowania, przyznanego zgodnie z postanowieniami niniejszej sekcji, nie stosuje się do ulg podatkowych, których Strony udzielają lub udzielą w przyszłości na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, lub innych uzgodnień podatkowych.

2. Żadne z postanowień niniejszej sekcji nie jest rozumiane w sposób uniemożliwiający przyjęcie lub stosowanie przez Strony środka mającego zapobiegać uchylaniu się od płacenia podatków, zgodnie z postanowieniami podatkowymi umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych uzgodnień podatkowych bądź przepisami krajowego prawodawstwa podatkowego.

3. Żadne z postanowień niniejszej sekcji nie jest rozumiane w sposób uniemożliwiający państwom członkowskim lub Irakowi rozróżnienie, w ramach stosowania odpowiednich przepisów ich prawodawstwa podatkowego, podatników, którzy nie znajdują się w identycznej sytuacji, w szczególności w odniesieniu do ich miejsca zamieszkania.

Żadne z postanowień niniejszej sekcji nie ogranicza praw inwestorów Stron do korzystania z korzystniejszego traktowania przewidzianego w obowiązujących lub przyszłych umowach międzynarodowych odnoszących się do inwestycji, których stronami są państwa członkowskie Unii oraz Irak.

Każda ze Stron odpowiada natychmiast na wszystkie wnioski drugiej Strony o udzielenie konkretnych informacji dotyczących wszelkich środków o zasięgu ogólnym lub umów międzynarodowych, odnoszących się do niniejszej Umowy lub wpływających na jej postanowienia. Każda ze Stron ustanawia także przynajmniej jeden punkt informacyjny który na wniosek udziela informacji usługodawcom drugiej Strony na temat wszystkich wspomnianych wyżej kwestii. Tego rodzaju punkty informacyjne wymieniono w ZAŁĄCZNIKU 3. Punkty informacyjne nie muszą być depozytariuszami przepisów ustawowych i wykonawczych.

1. Od postanowień niniejszej sekcji obowiązują wyjątki wymienione w niniejszym artykule. Pod warunkiem że środki takie nie są stosowane w sposób, który mógłby być narzędziem arbitralnej lub nieuzasadnionej dyskryminacji między krajami, w których panują podobne warunki, bądź ukrytego ograniczenia handlu usługami, żadne z postanowień niniejszej sekcji nie jest rozumiane w sposób uniemożliwiający przyjmowanie lub egzekwowanie przez którąkolwiek ze Stron środków;

a) niezbędnych do ochrony bezpieczeństwa publicznego lub moralności publicznej bądź do utrzymania porządku publicznego;

b) niezbędnych do ochrony życia lub zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin;

c) niezbędnych do zapewnienia przestrzegania przepisów ustawowych i wykonawczych, które nie są sprzeczne z postanowieniami niniejszej sekcji, w tym przepisów odnoszących się do:

(i) zapobiegania nieuczciwym lub nielegalnym praktykom lub usuwania skutków niedotrzymania umów o świadczenie usług;

(ii) ochrony prywatności osób w odniesieniu do przetwarzania i rozpowszechniania danych osobowych i ochrony poufności akt i rachunków osobistych;

(iii) bezpieczeństwa;

d) niezgodnych z celami określonymi w art. 25, pod warunkiem że zróżnicowane traktowanie ma na celu zapewnienie skutecznego lub sprawiedliwego opodatkowania lub poboru podatków bezpośrednich w odniesieniu do usług lub usługodawców drugiej Strony;

e) niezgodnych z celami określonymi w art. 25, pod warunkiem że zróżnicowanie traktowanie ma na celu zapobieganie unikaniu podatków lub uchylaniu się od ich płacenia zgodnie z postanowieniami podatkowymi umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych porozumień podatkowych bądź przepisami krajowego prawodawstwa podatkowego.

2. Postanowień niniejszej sekcji nie stosuje się do odpowiednich systemów zabezpieczenia społecznego Stron lub do działań prowadzonych na terytorium każdej ze Stron, które związane są, nawet jeżeli tylko sporadycznie, z wykonywaniem władzy publicznej.

3. Postanowień niniejszej sekcji nie stosuje się do środków odnoszących się do osób fizycznych, starających się o dostęp do rynku pracy jednej ze Stron, ani do środków dotyczących obywatelstwa, stałego pobytu czy też stałego zatrudnienia.

4. Żadne z postanowień niniejszej sekcji nie uniemożliwia Stronom stosowania środków regulujących wjazd lub czasowy pobyt osób fizycznych na ich terytorium, w tym środków niezbędnych do ochrony integralności granic i zapewnienia zorganizowanego przemieszczania się osób fizycznych przez ich granice, pod warunkiem że środki takie nie będą stosowane w sposób niweczący lub naruszający korzyści przypadające drugiej Stronie zgodnie z art. 25.

5. Żadne z postanowień niniejszej sekcji nie ma zastosowania do działalności banku centralnego ani organu polityki pieniężnej bądź innego podmiotu publicznego w wykonywaniu polityki pieniężnej lub polityki kursowej.

6. Żadne z postanowień niniejszej sekcji nie jest rozumiane w sposób uniemożliwiający którejkolwiek ze Stron i ich podmiotom sektora publicznego realizowanie działań lub świadczenie usług na swoim terytorium na zasadzie wyłączności na rachunek Strony lub jej podmiotów sektora publicznego, z wykorzystaniem gwarancji przez nie udzielonych lub z użyciem ich zasobów finansowych.

7. Postanowienia niniejszej sekcji nie mają wpływu na stosowanie przez każdą ze Stron środków niezbędnych do zapobiegania, przy pomocy postanowień niniejszej Umowy, obchodzeniu środków dotyczących dostępu państw trzecich do jej rynku.

Żadne z postanowień niniejszej sekcji nie jest rozumiane jako:

a) wymagające od Strony dostarczenia informacji, których ujawnienie uważa się za sprzeczne z podstawowymi interesami bezpieczeństwa; lub

b) uniemożliwiające Stronie przeprowadzenie jakichkolwiek działań uznanych za niezbędne do ochrony jej podstawowych interesów bezpieczeństwa:

(i) odnoszących się do działalności gospodarczej prowadzonej bezpośrednio lub pośrednio dla celów zaopatrzenia sił zbrojnych;

(ii) odnoszących się do materiałów rozszczepialnych i materiałów do syntezy jądrowej lub materiałów służących do ich uzyskania;

(iii) związanych z produkcją broni, amunicji i materiałów wojskowych lub handlem nimi oraz dotyczących handlu innymi towarami i materiałami;

(iv) odnoszących się do zamówień publicznych niezbędnych dla bezpieczeństwa narodowego lub do celów obrony narodowej;

(v) podejmowanych w trakcie wojny lub w obliczu innego zagrożenia w stosunkach międzynarodowych; lub

c) uniemożliwiające Stronie podjęcie jakichkolwiek działań w celu wykonania zobowiązań wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych i służących utrzymaniu międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.

Zależnie od okoliczności, w tym od sytuacji wynikającej z przystąpienia Iraku do WTO, Rada Współpracy może wydać Stronom zalecenia dotyczące stopniowego rozszerzenia handlu usługami i prowadzenia działalności miedzy nimi, a także zapewnienia pełnej zgodności z postanowieniami GATS, szczególnie z art. V. Jeżeli zalecenia te zostaną przyjęte, mogą zostać wdrożone w drodze umów między Stronami.

Strony zachęcają do zwiększania wzajemnie korzystnych inwestycji poprzez tworzenie bardziej sprzyjających warunków dla inwestycji prywatnych.

W celu ułatwienia komunikacji między Stronami we wszelkich kwestiach handlowych związanych z prywatnymi inwestycjami każda Strona wyznacza punkt kontaktowy. Na wniosek każdej ze Stron punkt kontaktowy drugiej Strony podaje urząd lub urzędnika odpowiedzialnego za te sprawy i zapewnia wymagane wsparcie w celu ułatwienia komunikacji ze Stroną składającą wniosek.

1. Strony dążą do liberalizacji płatności bieżących i przepływu kapitału między nimi zgodnie z podjętymi zobowiązaniami w ramach międzynarodowych instytucji finansowych.

2. Niniejszą sekcję stosuje się do wszystkich płatności bieżących i przepływu kapitału między Stronami.

Strony zezwalają na wszelkie płatności i przelewy między Stronami w ramach rachunku bieżącego w wymienialnej walucie i zgodnie z Umową o Międzynarodowym Funduszu Walutowym.

Od chwili wejścia w życie niniejszej Umowy Strony umożliwiają swobodny przepływ kapitału w odniesieniu do inwestycji bezpośrednich dokonywanych zgodnie z przepisami kraju przyjmującego oraz inwestycji dokonywanych zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy, a także likwidację lub repatriację kapitału bądź wszelkich pochodzących z niego zysków.

Strony nie wprowadzają żadnych nowych ograniczeń w zakresie płatności bieżących i przepływu kapitału między swoimi obywatelami i nie zaostrzają obowiązujących ustaleń.

1. Jeżeli w wyjątkowych okolicznościach przepływ kapitału między Unią a Irakiem powoduje lub może spowodować poważne trudności w prowadzeniu polityki kursowej lub polityki pieniężnej Unii lub Iraku, odpowiednio, Unia lub Irak mogą zastosować środki ochronne, które są absolutnie niezbędne, w odniesieniu do przepływu kapitału między Unią a Irakiem na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy.

2. Strona przyjmująca środki ochronne informuje drugą Stronę w najkrótszym możliwym terminie o harmonogramie ich znoszenia.

1. Żadne z postanowień niniejszej sekcji nie ogranicza praw podmiotów gospodarczych Stron do czerpania korzyści z ewentualnego korzystniejszego traktowania przewidzianego w obowiązujących dwustronnych lub wielostronnych umowach, których są one stronami.

2. Strony prowadzą wzajemne konsultacje mające na celu ułatwianie przepływu kapitału pomiędzy nimi i wspieranie realizacji celów niniejszej Umowy.

1. Strony dążą do przestrzegania postanowień art. XVII GATT z 1994 r. wraz z uwagami do niego i postanowieniami dodatkowymi oraz Uzgodnienia WTO dotyczącego wykładni art. XVII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r., włączonych do niniejszej Umowy i stanowiących jej część z uwzględnieniem niezbędnych zmian.

2. Jeżeli jedna ze Stron zwraca się do drugiej Strony z wnioskiem o informacje na temat poszczególnych państwowych przedsiębiorstw handlowych, sposobu ich funkcjonowania oraz wpływu ich działania na handel dwustronny, Strona otrzymująca wniosek zapewnia maksymalną przejrzystość, nie naruszając postanowień art. XVII ust. 4 lit. d) GATT z 1994 r. w sprawie informacji poufnych.

3. Każda ze Stron zapewnia, aby wszelkie państwowe przedsiębiorstwa handlowe dostarczające towary lub świadczące usługi przestrzegały zobowiązań Strony na mocy niniejszej Umowy.

1. Strony uznają wkład przejrzystych, konkurencyjnych i otwartych procedur przetargowych dla zrównoważonego rozwoju gospodarczego i przyjmują za cel skuteczne, wzajemne i stopniowe otwarcie swoich rynków zamówień publicznych.

2. Do celów niniejszego rozdziału:

a) „komercyjne towary lub usługi” oznaczają towary lub usługi zwykle sprzedawane lub oferowane do sprzedaży na rynku komercyjnym klientom niepublicznym i przez takich klientów zwykle nabywane do celów niepublicznych;

b) „usługa budowlana” oznacza usługę, której celem jest wykonanie wszelkimi środkami robót inżynieryjnych lub budowlanych zgodnie z działem 51 tymczasowej Centralnej Klasyfikacji Produktów Organizacji Narodów Zjednoczonych (dalej zwanej „CPC”);

c) „dni” oznaczają dni kalendarzowe;

d) „aukcja elektroniczna” oznacza powtarzalny proces realizowany z wykorzystaniem środków elektronicznych służący do przedstawienia przez dostawców nowych cen lub nowych wartości w przypadku wymiernych elementów oferty innych niż cena i związanych z kryteriami oceny, lub obu tych elementów, w wyniku którego powstaje ranking ofert lub zmiana kolejności ofert w rankingu;

e) „na piśmie lub pisemne” oznacza wszelkie informacje słowne lub liczbowe, które mogą zostać odczytane, skopiowane, a następnie przekazane. Mogą one obejmować informacje przekazywane i przechowywane za pomocą środków elektronicznych;

f) „przetarg bezpośredni” oznacza metodę udzielenia zamówienia, zgodnie z którą podmiot zamawiający kontaktuje się z wybranym dostawcą lub dostawcami;

g) „środek” oznacza wszelkie ustawy, rozporządzenia, procedury, wytyczne lub praktyki administracyjne bądź wszelkie działania podmiotu zamawiającego dotyczące zamówienia objętego niniejszą Umową;

h) „wykaz przeznaczony do wielokrotnego wykorzystania” oznacza wykaz dostawców uznanych przez podmiot zamawiający za spełniających warunki wpisania do tego wykazu, z którego podmiot zamawiający zamierza skorzystać więcej niż jeden raz;

i) „ogłoszenie o zamiarze udzielenia zamówienia” oznacza ogłoszenie opublikowane przez podmiot zamawiający, w którym zaprasza on zainteresowanych dostawców do złożenia wniosku o dopuszczenie do udziału lub oferty, lub obu tych dokumentów;

j) „zobowiązania offsetowe” oznaczają wszelkie warunki lub zobowiązania, które wspierają rozwój lokalny lub poprawiają bilans płatniczy Strony, takie jak korzystanie z udziału lokalnego, licencje na technologię, inwestycje, handel wymienny i podobne działania lub wymogi;

k) „przetarg nieograniczony” oznacza metodę udzielenia zamówienia, zgodnie z którą ofertę mogą przedstawić wszyscy zainteresowani dostawcy;

l) „osoba” oznacza osobę fizyczną albo prawną;

m) „podmiot zamawiający” oznacza podmiot ujęty w przygotowanym przez Stronę dodatku I do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy;

n) „kwalifikujący się dostawca” oznacza dostawcę uznanego przez podmiot zamawiający za spełniającego warunki udziału;

o) „przetarg ograniczony” oznacza metodę udzielenia zamówienia, zgodnie z którą podmiot zamawiający zwraca się z prośbą o złożenie oferty jedynie do kwalifikujących się dostawców;

p) „usługi” obejmują usługi budowlane, chyba że postanowiono inaczej;

q) „norma” oznacza dokument zatwierdzony przez uznaną jednostkę, ustalający, do powszechnego i wielokrotnego stosowania, zasady, wytyczne lub cechy charakterystyczne towarów lub usług bądź związanych z nimi procesów i metod produkcji, z którymi zgodność nie jest obowiązująca. Może on również zawierać lub opisywać wyłącznie wymogi dotyczące terminologii, symboli, opakowania, oznakowania lub etykietowania dotyczące towaru, usługi, procesu lub metody produkcji;

r) „dostawca” oznacza osobę lub grupę osób, które dostarczają lub mogą dostarczać towary lub usługi; oraz

s) „specyfikacja techniczna” oznacza wymóg procedury przetargowej, za pośrednictwem którego:

(i) określono cechy charakterystyczne towarów lub usług będących przedmiotem zamówienia, w tym jakość, sposób wykonania, bezpieczeństwo i wymiary lub procedury i metody ich produkcji lub świadczenia; lub

(ii) wskazano warunki dotyczące terminologii, symboli, opakowania, oznakowania lub etykiety w odniesieniu do towaru lub usługi.

1. Niniejszy rozdział stosuje się do wszelkich środków dotyczących zamówienia objętego niniejszą Umową. Do celów niniejszego rozdziału zamówienie objęte niniejszą Umową oznacza zamówienie publiczne:

a) na towary, usługi lub jakiekolwiek ich połączenie:

(i) zgodnie z dołączonymi przez każdą ze Stron subzałącznikami do dodatku I do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy; oraz

(ii) zamówione do celów innych niż komercyjna sprzedaż lub odsprzedaż bądź wykorzystanie do produkcji lub dostawy towarów lub usług przeznaczonych do komercyjnej sprzedaży lub odsprzedaży;

b) za pomocą wszelkich środków umownych, w tym zakupu, wynajmu oraz dzierżawy lub sprzedaży ratalnej z opcją lub bez opcji wykupu;

c) którego wartość jest równa lub wyższa niż odpowiedni próg określony w dołączonych przez każdą ze Stron subzałącznikach do dodatku I do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy w momencie publikacji ogłoszenia zgodnie z art. 45;

d) złożone przez podmiot zamawiający; oraz

e) niepodlegające odrębnemu wyłączeniu z zakresu obowiązywania Umowy.

2. Z wyjątkiem przypadków określonych niniejszą Umową postanowień niniejszego rozdziału nie stosuje się do:

a) nabycia lub dzierżawy gruntów, istniejących budynków lub innych nieruchomości albo praw do nich;

b) porozumień pozaumownych lub innych form wsparcia, które zapewnia Strona, w tym porozumień o współpracy, dotacji, pożyczek, udziałów kapitałowych, gwarancji i ulg podatkowych;

c) zamówień na usługi agencji budżetowych lub usługi depozytowe, usługi w zakresie likwidacji i zarządzania świadczone na rzecz regulowanych instytucji finansowych bądź usługi związane ze sprzedażą, umorzeniem i dystrybucją długu publicznego, w tym pożyczek i obligacji państwowych, weksli i innych papierów wartościowych, bądź nabycia tego rodzaju usług;

d) publicznych umów o pracę;

e) zamówień udzielanych:

(i) w celu zapewnienia międzynarodowego wsparcia, w tym pomocy rozwojowej;

(ii) zgodnie ze szczególną procedurą lub warunkami umowy międzynarodowej dotyczącej stacjonowania wojsk lub wspólnej realizacji projektu przez państwa-sygnatariuszy;

(iii) zgodnie ze szczególną procedurą lub warunkami organizacji międzynarodowej albo w ramach finansowania przez międzynarodowe dotacje, pożyczki lub inny rodzaj wsparcia, jeżeli stosowna procedura lub warunki byłyby niezgodne z niniejszym rozdziałem.

3. Każda ze Stron określa następujące informacje w swoich subzałącznikach do dodatku I do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy:

a) w subzałączniku 1 – podmioty rządowe na szczeblu centralnym, których zamówienia objęte są niniejszym rozdziałem;

b) w subzałączniku 2 – wszystkie pozostałe podmioty, których zamówienia objęte są niniejszym rozdziałem;

c) w subzałączniku 3 – usługi, z wyjątkiem usług budowlanych, które są objęte niniejszym rozdziałem;

d) w subzałączniku 4 – usługi budowlane, które są objęte niniejszym rozdziałem;

e) w subzałączniku 5 – wszelkie uwagi ogólne.

4. W przypadku gdy podmiot zamawiający w kontekście zamówienia objętego niniejszą Umową wymaga, aby osoby nieujęte w dołączonych przez Strony subzałącznikach do dodatku I do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy udzielały zamówień zgodnie z określonymi wymogami, do tego rodzaju wymogów stosuje się, z uwzględnieniem niezbędnych zmian, art. 43.

5. Przy oszacowaniu wartości zamówienia w celu ustalenia, czy jest to zamówienie objęte niniejszą Umową, podmiot zamawiający nie dzieli zamówienia na oddzielne zamówienia ani nie wybiera bądź stosuje określonej metody wyceny w celu oszacowania wartości zamówienia z zamiarem częściowego lub całkowitego wyłączenia go z zakresu stosowania niniejszego rozdziału.

6. Żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie jest rozumiane jako uniemożliwiające którejkolwiek ze Stron podejmowanie działań lub nieujawnianie informacji, które Strona ta uznaje za konieczne do ochrony swoich istotnych interesów związanych z bezpieczeństwem w zakresie zakupu broni, amunicji lub materiałów wojskowych, lub też w przypadku zamówień niezbędnych do celów zapewnienia bezpieczeństwa narodowego lub obrony narodowej.

7. Żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie jest rozumiane w sposób uniemożliwiający którejkolwiek ze Stron wprowadzenie lub stosowanie wymienionych niżej środków pod warunkiem, że środki takie nie są stosowane w sposób stanowiący arbitralną lub nieuzasadnioną dyskryminację pomiędzy Stronami, w których panują takie same warunki, albo ukrytego ograniczenia dla handlu międzynarodowego. Mowa tu o środkach:

a) niezbędnych do ochrony moralności, porządku i bezpieczeństwa publicznego;

b) niezbędnych do ochrony życia lub zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin;

c) niezbędnych do ochrony własności intelektualnej; lub

d) dotyczących towarów lub usług pochodzących z pracy osób niepełnosprawnych, instytucji charytatywnych lub pracy więźniów.

1. W odniesieniu do wszelkich środków oraz wszelkich zamówień objętych niniejszą Umową każda ze Stron, łącznie z jej podmiotami zamawiającymi, zapewnia bezzwłocznie i bezwarunkowo traktowanie towarów i usług drugiej Strony oraz dostawców drugiej Strony dostarczających towary lub usługi nie mniej korzystne niż traktowanie, jakie Strona ta, łącznie z jej podmiotami zamawiającymi, zapewnia krajowym towarom, usługom i dostawcom.

2. W odniesieniu do wszelkich środków dotyczących zamówień objętych niniejszą Umową Strona, łącznie z jej podmiotami zamawiającymi:

a) nie traktuje jednego miejscowego dostawcy mniej korzystnie niż innego miejscowego dostawcy ze względu na wysokość zagranicznego udziału lub własności; ani

b) nie dyskryminuje miejscowego dostawcy w związku z tym, że towary lub usługi oferowane przez tego dostawcę przy konkretnym zamówieniu są towarami lub usługami drugiej Strony.

3. Odnośnie do wszelkich ustaw, rozporządzeń, procedur i praktyk dotyczących zamówień publicznych, jak i w odniesieniu do szczególnych zamówień władz publicznych wszystkich szczebli dopuszczających towary, usługi i dostawców z państw trzecich Irak zapewnia towarom, usługom i dostawcom pochodzącym z Unii traktowanie nie mniej korzystne niż w przypadku towarów, usług i dostawców z dowolnego państwa trzeciego.

Wykorzystanie środków elektronicznych

4. W przypadku udzielania zamówienia objętego niniejszą Umową za pomocą środków elektronicznych podmiot zamawiający:

a) zapewnia, aby procedura przetargowa była prowadzona z wykorzystaniem takich systemów i programów informatycznych – w tym dotyczących uwierzytelniania i szyfrowania informacji – które są powszechnie dostępne i interoperacyjne w połączeniu z innymi powszechnie dostępnymi systemami i programami informatycznymi; oraz

b) utrzymuje mechanizmy zapewniające integralność wniosków o dopuszczenie do udziału oraz ofert, w tym określenie godziny wpływu, a także zapobieganie nieuprawnionemu dostępowi.

Sposób przeprowadzenia procedury przetargowej

5. Podmiot zamawiający prowadzi procedurę przetargową dotyczącą zamówienia objętego niniejszą Umową w sposób przejrzysty i bezstronny, pozwalający uniknąć konfliktu interesów i zapobiec praktykom korupcyjnym, a ponadto zgodny z niniejszym rozdziałem.

Reguły pochodzenia

6. W odniesieniu do zamówień objętych niniejszą Umową żadna ze Stron nie może stosować w odniesieniu do towarów lub usług przywiezionych lub dostarczonych z terytorium drugiej Strony reguł pochodzenia różniących się od reguł pochodzenia, jakie Strona ta stosuje w tym samym czasie w ramach zwykłej wymiany handlowej wobec przywozu i dostaw tych samych towarów i usług pochodzących od tej samej Strony.

1. Każda ze Stron:

a) bezzwłocznie publikuje wszelkie ustawy, rozporządzenia, decyzje sądowe, zarządzenia administracyjne o powszechnym zastosowaniu, standardowe klauzule umowne umocowane ustawą lub rozporządzeniem oraz włączone poprzez odpowiednie odniesienie do ogłoszeń i dokumentacji przetargowej, a także procedury dotyczące zamówień objętych niniejszą Umową oraz wszelkie zmiany do nich w urzędowo wyznaczonych elektronicznych lub papierowych środkach przekazu, które są szeroko rozpowszechnione i łatwo dostępne dla odbiorców;

b) na wniosek którejkolwiek ze Stron udziela ona na ten temat wszelkich wyjaśnień;

c) dołącza w postaci dodatku II do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy wykaz elektronicznych lub papierowych środków przekazu, na łamach których Strona publikuje informacje opisane w lit. a);

d) dołącza w postaci dodatku III do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy wykaz elektronicznych środków przekazu, w których Strona publikuje ogłoszenia wymagane postanowieniami art. 45, art. 47 ust. 4 i art. 55 ust. 2.

2. Każda ze Stron bezzwłocznie informuje drugą Stronę o wszelkich zmianach do informacji wymienionych przez nią w dodatku II lub III do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy.

Ogłoszenie o zamiarze udzielenia zamówienia

1. W przypadku każdego zamówienia objętego niniejszą Umową, z wyjątkiem okoliczności opisanych w art. 52, podmiot zamawiający publikuje ogłoszenie o zamiarze udzielenia zamówienia w odpowiednich środkach przekazu wymienionych w dodatku III do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy. Każde takie ogłoszenie obejmuje informacje określone w dodatku IV do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy. Ogłoszenia te są dostępne za pomocą środków elektronicznych, nieodpłatnie, za pośrednictwem pojedynczego punktu dostępu.

Skrócone ogłoszenie

2. W każdym przypadku, gdy podmiot zamawiający ma zamiar udzielić zamówienie, równocześnie z publikacją ogłoszenia o zamiarze udzielenia zamówienia publikuje on powszechnie dostępne skrócone ogłoszenie w jednym z języków WTO. Skrócone ogłoszenie zawiera co najmniej następujące informacje:

a) przedmiot zamówienia;

b) ostateczny termin składania ofert lub w odpowiednich przypadkach ostateczny termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w procedurze przetargowej lub o wpisanie do wykazu przeznaczonego do wielokrotnego wykorzystania; oraz

c) adres, pod który można zwrócić się o udostępnienie dokumentów dotyczących zamówienia.

Ogłoszenie o planowanych zamówieniach

3. Zachęca się podmioty zamawiające do publikowania jak najwcześniej w każdym roku budżetowym ogłoszenia dotyczącego planowanych zamówień (dalej zwanego „ogłoszeniem o planowanych zamówieniach”). Ogłoszenie to powinno zawierać przedmiot zamówień oraz planowaną datę publikacji ogłoszeń o zamiarze udzielenia zamówienia.

4. Podmiot zamawiający wymieniony w subzałączniku 2 do dodatku I do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy może wykorzystać ogłoszenie o planowanych zamówieniach jako ogłoszenie o zamiarze udzielenia zamówienia pod warunkiem, że zawiera ono wszystkie dostępne informacje, określone w dodatku IV do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy, oraz oświadczenie, że zainteresowani dostawcy powinni poinformować podmiot zamawiający o swoim zainteresowaniu zamówieniem.

1. Podmiot zamawiający określa wyłącznie takie warunki udziału w zamówieniu, które są niezbędne do zapewnienia zdolności prawnych i finansowych oraz możliwości handlowych i technicznych dostawcy potrzebnych do przyjęcia odnośnego zamówienia.

2. Oceniając, czy dostawca spełnia warunki udziału, podmiot zamawiający:

a) ocenia możliwości finansowe, handlowe i techniczne dostawcy na podstawie jego działalności gospodarczej na terytorium Strony podmiotu zamawiającego oraz poza jego granicami;

b) nie narzuca warunku stwierdzającego, że aby dostawca mógł uczestniczyć w przetargu, musiał on w przeszłości uzyskać jedno lub więcej zamówień od podmiotu zamawiającego tej Strony lub że dostawca musi posiadać doświadczenie w wykonywaniu prac na terytorium danej Strony; oraz

c) może wymagać odpowiedniego doświadczenia, gdy jest to niezbędne do spełnienia warunków zamówienia.

3. Dokonując powyższej oceny, podmiot zamawiający bierze pod uwagę warunki, które wcześniej określił w ogłoszeniach lub w dokumentacji przetargowej.

4. Podmiot zamawiający ma obowiązek wykluczyć dostawcę z powodów takich jak upadłość, składanie fałszywych oświadczeń, znaczące niewypełnienie istotnych wymogów lub zobowiązań w ramach wcześniejszego zamówienia lub wcześniejszych zamówień, skazanie wyrokiem sądu za poważne przestępstwo lub innym orzeczeniem dotyczącym poważnego wykroczenia, naruszenie etyki zawodowej lub zaległości podatkowe.

Procedura przetargu ograniczonego

1. W przypadku gdy podmiot zamawiający zamierza skorzystać z procedury przetargu ograniczonego, wówczas:

a) umieszcza w ogłoszeniu o zamiarze udzielenia zamówienia co najmniej informacje określone w pkt 1, 2, 6, 7, 10 i 11 dodatku IV do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy oraz wzywa dostawców do złożenia wniosku o dopuszczenie do udziału; oraz

b) przed rozpoczęciem okresu składania ofert udostępnia kwalifikującym się dostawcom, których powiadamia zgodnie z ust. 2 lit. b) dodatku VI do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy, co najmniej informacje określone w pkt 3, 4, 5, 8 oraz 9 dodatku IV do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy.

2. Podmiot zamawiający uznaje, że kwalifikujący się dostawcy to wszyscy dostawcy krajowi oraz dostawcy drugiej Strony, którzy spełniają warunki udziału w określonym zamówieniu, o ile podmiot zamawiający nie określi w ogłoszeniu o zamiarze udzielenia zamówienia ograniczeń co do liczby dostawców, którzy zostaną dopuszczeni do złożenia oferty, oraz kryteriów wyboru ograniczonej liczby dostawców.

3. Jeżeli dokumentacja przetargowa nie jest podana do wiadomości publicznej od dnia publikacji ogłoszenia, o którym mowa w ust. 1, podmiot zamawiający zapewnia, by dokumenty te zostały udostępnione równocześnie wszystkim kwalifikującym się dostawcom wybranym zgodnie z ust. 2.

Podmioty wymienione w subzałączniku 2

4. Podmiot zamawiający ujęty w subzałączniku 2 do dodatku I do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy może utrzymywać wykaz dostawców przeznaczony do wielokrotnego wykorzystania pod warunkiem, że raz do roku publikowane jest ogłoszenie o możliwości składania wniosków o wpisanie do wykazu, skierowane do zainteresowanych dostawców, a jeżeli publikowane jest ono za pomocą środków elektronicznych, wówczas jest stale dostępne za pomocą odpowiedniego środka przekazu wymienionego w dodatku III do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy. Ogłoszenie takie zawiera informacje określone w dodatku V do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy.

5. Niezależnie od ust. 4, w przypadku gdy wykaz przeznaczony do wielokrotnego wykorzystania będzie obowiązywał przez trzy lata lub krócej, podmiot zamawiający ujęty w subzałączniku 2 do dodatku I do ZAŁĄCZNIKA 1 niniejszej Umowy może opublikować ogłoszenie, o którym mowa w wymienionym wyżej ustępie, tylko raz, na początku okresu obowiązywania wykazu, pod warunkiem że w ogłoszeniu podano okres jego obowiązywania oraz że nie będą publikowane kolejne ogłoszenia.

6. Podmiot zamawiający ujęty w subzałączniku 2 do dodatku I do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy umożliwia dostawcom złożenie wniosku o wpisanie do wykazu przeznaczonego do wielokrotnego wykorzystania w każdym momencie oraz wpisuje do wykazu wszystkich kwalifikujących się dostawców w rozsądnie krótkim czasie.

Podmiot zamawiający ujęty w subzałączniku 2 do dodatku I do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy może wykorzystać skierowane do dostawców ogłoszenie o możliwości składania wniosków o wpisanie do wykazu przeznaczonego do wielokrotnego wykorzystania, jako ogłoszenie o zamiarze udzielenia zamówienia pod warunkiem, że:

a) ogłoszenie publikowane jest zgodnie z ust. 4 i zawiera informacje wymagane zgodnie z dodatkiem V do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy oraz wszelkie dostępne informacje wymagane zgodnie z dodatkiem IV do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy, a także zawiera oświadczenie, że ogłoszenie to stanowi ogłoszenie o zamiarze udzielenia zamówienia;

b) podmiot bezzwłocznie przekazuje dostawcom, którzy poinformowali go o swoim zainteresowaniu danym zamówieniem, wystarczające informacje umożliwiające im zweryfikowanie zainteresowania zamówieniem, w tym wszystkie pozostałe informacje wymagane zgodnie z dodatkiem IV do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy, o ile informacje te są dostępne.

7. Podmiot zamawiający ujęty w subzałączniku 2 do dodatku I do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy może wyrazić zgodę, aby dostawca, który zgodnie z ust. 6 złożył wniosek o wpisanie do wykazu przeznaczonego do wielokrotnego wykorzystania, złożył ofertę w ramach danego zamówienia, jeżeli podmiot zamawiający będzie miał wystarczająco dużo czasu na ustalenie, czy dostawca spełnia warunki udziału.

8. Podmiot zamawiający ujęty w subzałączniku 2 do dodatku I do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy bezzwłocznie informuje każdego dostawcę, który złożył wniosek o dopuszczenie do udziału lub o wpisanie do wykazu przeznaczonego do wielokrotnego wykorzystania, o swojej decyzji w sprawie wniosku.

9. W przypadku gdy podmiot zamawiający ujęty w subzałączniku 2 do dodatku I do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy odrzuci wniosek dostawcy o zakwalifikowanie do udziału w zamówieniu lub o wpisanie do wykazu przeznaczonego do wielokrotnego wykorzystania, przestanie uznawać dostawcę za kwalifikującego się lub usunie go z wykazu przeznaczonego do wielokrotnego wykorzystania, podmiot ten bezzwłocznie informuje dostawcę o tym fakcie i na wniosek dostawcy bezzwłocznie przekazuje mu pisemne uzasadnienie swojej decyzji.

1. Podmiot zamawiający nie opracowuje, nie przyjmuje ani nie stosuje jakichkolwiek specyfikacji technicznych ani nie ustanawia procedur oceny zgodności, jeżeli mają one na celu stworzenie niepotrzebnych utrudnień w handlu międzynarodowym lub jeżeli mają one taki skutek.

2. Ustanawiając specyfikacje techniczne dla zamawianych towarów lub usług, w stosownych przypadkach podmiot zamawiający:

a) określa specyfikacje techniczne dotyczące sposobu wykonania oraz wymogów funkcjonalnych, a nie projektu ani opisowych cech charakterystycznych; oraz

b) przygotowuje specyfikacje techniczne na podstawie norm międzynarodowych lub europejskich, jeżeli takie istnieją; w innym wypadku wykorzystuje do tego celu krajowe przepisy techniczne, uznane normy krajowe lub przepisy budowlane.

3. W przypadku gdy w specyfikacji technicznej określony jest projekt lub opisowe cechy charakterystyczne, podmiot zamawiający określa w stosownych przypadkach, że uwzględni oferty dotyczące równoważnych towarów lub usług, które wyraźnie spełniają wymogi zamówienia, poprzez dodanie w dokumentacji przetargowej takich słów jak „lub równoważny”.

4. Podmiot zamawiający nie narzuca specyfikacji technicznych, które wymagają lub odwołują się do konkretnego znaku towarowego lub fabrycznego, patentu, praw autorskich, wzoru lub typu, pochodzenia, producenta lub dostawcy, chyba że nie istnieje inna metoda wystarczająco dokładnego lub zrozumiałego opisu wymogów zamówienia i pod warunkiem, że w dokumentacji przetargowej podmiot zamawiający dodał słowa takie jak „lub równoważny”.

5. Podmiot zamawiający nie zwraca się – w sposób naruszający zasady konkurencji – o porady, które mogłyby zostać wykorzystane podczas przygotowania lub przyjmowania specyfikacji technicznych dla danego zamówienia, od osób mogących mieć interes handlowy związany z tym zamówieniem, ani takich porad nie przyjmuje.

6. Każda ze Stron, łącznie ze swoimi podmiotami zamawiającymi, może zgodnie z niniejszym artykułem przygotować, przyjąć lub zastosować specyfikacje techniczne wspierające ochronę zasobów naturalnych lub ochronę środowiska.

1. Podmiot zamawiający zapewnia dostawcom dokumentację przetargową zawierającą wszelkie informacje potrzebne im do przygotowania i złożenia oferty. O ile w ogłoszeniu o zamiarze udzielenia zamówienia nie zawarto już takiego opisu, dokumentacja ta zawiera pełny opis kwestii określonych w dodatku VIII do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy.

2. W odpowiedzi na stosowny wniosek podmiot zamawiający bezzwłocznie przekazuje dokumentację przetargową wszystkim dostawcom biorącym udział w procedurze przetargowej i udziela odpowiedzi na każdy uzasadniony wniosek o udzielenie informacji dotyczących zamówienia skierowany przez dostawcę biorącego udział w tej procedurze pod warunkiem, że informacje te nie zapewniają temu dostawcy przewagi nad konkurentami biorącymi udział w tej samej procedurze przetargowej.

3. W przypadku gdy przed udzieleniem zamówienia podmiot zamawiający zmieni kryteria lub wymogi określone w ogłoszeniu o zamiarze udzielenia zamówienia lub w dokumentacji przetargowej przekazanej dostawcom biorącym udział w procedurze przetargowej lub jeżeli wprowadzi zmiany do ogłoszenia lub do dokumentacji przetargowej, przekazuje wszelkie tego rodzaju modyfikacje lub zmienione bądź ponownie opublikowane ogłoszenie lub dokumentację przetargową na piśmie:

a) wszystkim dostawcom biorącym udział w procedurze przetargowej w momencie zmiany tych informacji, jeżeli są oni znani, a w pozostałych przypadkach w ten sam sposób, w jaki przekazane zostały pierwotne informacje; oraz

b) w odpowiednim czasie, tak aby umożliwić wspomnianym dostawcom zmianę i ponowne złożenie poprawionych ofert, stosownie do sytuacji.

Podmiot zamawiający, zgodnie z własnymi uzasadnionymi potrzebami, zapewnia dostawcom wystarczająco dużo czasu na przygotowanie i złożenie wniosków o dopuszczenie do udziału w procedurze oraz ofert, z uwzględnieniem takich czynników jak charakter i stopień złożoności zamówienia, zakres przewidywanego podzlecania oraz czas potrzebny na przekazanie ofert z zagranicy oraz z miejsc położonych w granicach w kraju, w których nie są używane środki komunikacji elektronicznej. Wspomniane wyżej terminy, łącznie z ich ewentualnym przedłużeniem, są jednakowe dla wszystkich zainteresowanych lub biorących udział w procedurze dostawców. Odpowiednie terminy zostały określone w dodatku VI do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy.

1. Strona może umocować swoje podmioty zamawiające do prowadzenia negocjacji:

a) w ramach zamówień, w przypadku których wskazały one taki zamiar w ogłoszeniu o zamiarze udzielenia zamówienia; lub

b) jeżeli z oceny wynika, że żadna z ofert nie jest ewidentnie najkorzystniejsza, jeżeli chodzi o szczegółowe kryteria oceny określone w ogłoszeniach lub w dokumentacji przetargowej.

2. Podmiot zamawiający:

a) zapewnia, aby każdy przypadek wykluczenia dostawcy uczestniczącego w negocjacjach był zgodny z kryteriami oceny określonymi w ogłoszeniach lub w dokumentacji przetargowej; oraz

b) po zakończeniu negocjacji wyznacza wspólny termin dla pozostałych dostawców na złożenie nowych lub skorygowanych ofert.

Podmiot zamawiający może skorzystać z procedury przetargu bezpośredniego i zrezygnować ze stosowania art. 45–47, art. 49–51, art. 53 i 54 wyłącznie po spełnieniu następujących warunków:

a) jeżeli

(i) nie złożono żadnej oferty lub żaden dostawca nie zgłosił wniosku o dopuszczenie do udziału;

(ii) nie złożono ofert zgodnych z istotnymi wymogami dokumentacji przetargowej;

(iii) żaden z dostawców nie spełniał warunków udziału; lub

(iv) stwierdzono zmowę w przygotowaniu złożonych ofert,

pod warunkiem że wymogi dokumentacji przetargowej nie zostały zmienione w istotnym stopniu;

b) w przypadku gdy towary lub usługi mogą zostać dostarczone jedynie przez określonego dostawcę i nie istnieje inne rozsądne rozwiązanie ani towary czy usługi zastępcze, ponieważ wymóg dotyczy dzieła sztuki; ze względu na ochronę wynikającą z patentu, praw autorskich lub innych wyłącznych praw, lub ze względu na brak konkurencji ze względów technicznych;

c) w przypadku dodatkowych dostaw zapewnionych przez pierwotnego dostawcę towarów i usług, które nie zostały uwzględnione w pierwotnym zamówieniu, jeżeli zmiana dostawcy dodatkowych towarów lub usług:

(i) jest niemożliwa z powodów ekonomicznych lub technicznych, takich jak wymogi dotyczące wymienności lub interoperacyjności w połączeniu z istniejącym sprzętem, oprogramowaniem, usługami lub instalacjami zamówionymi w ramach pierwotnego zamówienia; oraz

(ii) spowodowałaby istotną niedogodność lub znaczne zwiększenie kosztów dla podmiotu zamawiającego;

d) w zakresie, w jakim jest to niezbędne, ze względu na nadzwyczaj pilny charakter sprawy, w wyniku zaistnienia okoliczności nieprzewidywalnych dla podmiotu zamawiającego, w przypadku gdy towary lub usługi nie mogły zostać uzyskane w terminie w drodze przetargu nieograniczonego lub ograniczonego;

e) w przypadku towarów nabywanych na giełdach towarowych;

f) jeżeli podmiot zamawiający zamawia prototyp lub pierwszy towar lub usługę opracowane na jego zlecenie w trakcie i do celów danego zamówienia na realizację badań, eksperymentów, studiów lub oryginalnego opracowania;

g) w przypadku zakupów dokonywanych na wyjątkowo korzystnych warunkach pojawiających się tylko w bardzo krótkim czasie i wynikających ze szczególnych okoliczności zbywania towarów, takich jak podczas likwidacji, przejścia pod zarząd komisaryczny lub w stan upadłości, lecz nie w przypadku rutynowych zakupów od regularnych dostawców; oraz

h) jeżeli zamówienie otrzymuje zwycięzca konkursu na najlepszy projekt pod warunkiem, że konkurs został zorganizowany zgodnie z zasadami niniejszego rozdziału, a uczestnicy byli oceniani przez niezależne jury przy założeniu, że zwycięzca otrzyma zamówienie na projekt.

Jeżeli podmiot zamawiający zamierza przeprowadzić procedurę przetargową dotyczącą zamówienia objętego niniejszą Umową za pomocą aukcji elektronicznej, przed rozpoczęciem aukcji podmiot ten udostępnia każdemu uczestnikowi:

a) metodę automatycznej oceny wraz ze wzorem matematycznym, który został opracowany na podstawie kryteriów oceny określonych w dokumentacji przetargowej, i który zostanie wykorzystany do utworzenia automatycznego rankingu ofert lub zmiany kolejności ofert w rankingu podczas aukcji;

b) wyniki wstępnej oceny poszczególnych elementów oferty, jeżeli zamówienie ma zostać udzielone na podstawie najkorzystniejszej oferty; oraz

c) inne istotne informacje dotyczące sposobu przeprowadzenia aukcji.

1. Podmiot zamawiający przyjmuje, otwiera i rozpatruje wszystkie oferty zgodnie z procedurami gwarantującymi uczciwy i bezstronny przebieg procedury przetargowej oraz poufność ofert.

2. Podmiot zamawiający nie może odrzucić oferty, która została złożona po terminie składania ofert, jeżeli opóźnienie miało miejsce wyłącznie z winy podmiotu zamawiającego.

3. Jeżeli podmiot zamawiający zapewnia dostawcy możliwość poprawienia niezamierzonych błędów formalnych w okresie między otwarciem ofert a udzieleniem zamówienia, podmiot zamawiający zapewnia taką samą możliwość wszystkim dostawcom biorącym udział w procedurze przetargowej.

4. Do celów udzielenia zamówienia rozpatrywane są jedynie oferty złożone na piśmie, które w momencie otwarcia ofert spełniają istotne wymogi zawarte w ogłoszeniach i w dokumentacji przetargowej, i które zostały złożone przez dostawcę spełniającego warunki udziału.

5. Z wyjątkiem sytuacji gdy podmiot zamawiający stwierdza, że udzielenie zamówienia nie leży w interesie publicznym, udziela on zamówienia dostawcy, który zgodnie z jego ustaleniami ma możliwość spełnienia warunków zamówienia i który – wyłącznie na podstawie oceny kryteriów określonych w ogłoszeniach i dokumentacji przetargowej – przedstawił najkorzystniejszą ofertę lub – gdy cena stanowi jedyne kryterium – zaoferował najniższą cenę.

6. W przypadku gdy podmiot zamawiający otrzymuje ofertę zawierającą cenę, która jest niewspółmiernie niska w porównaniu z cenami w innych złożonych ofertach, może skonsultować się z dostawcą, aby sprawdzić, czy spełnia on warunki udziału i jest zdolny do wypełnienia warunków zamówienia.

7. Podmiot zamawiający nie wykorzystuje ofert wariantowych, nie unieważnia procedur przetargowych ani nie zmienia udzielonych już zamówień w sposób stanowiący obejście obowiązków spoczywających na nim zgodnie z niniejszą Umową.

1. Podmiot zamawiający bezzwłocznie informuje dostawców biorących udział w procedurze przetargowej o swojej decyzji dotyczącej udzielenia zamówienia, a na wniosek udziela takiej informacji na piśmie. Z zastrzeżeniem art. 56 ust. 2 i 3 podmiot zamawiający, na wniosek, zapewnia dostawcom, którym nie udzielono zamówienia, wyjaśnienie powodów, dla których ich oferty nie zostały wybrane, oraz informuje ich o czynnikach przemawiających na korzyść oferty wybranego dostawcy.

2. Najpóźniej w ciągu 72 dni od udzielenia każdego zamówienia objętego niniejszym rozdziałem podmiot zamawiający publikuje ogłoszenie we właściwych papierowych lub elektronicznych środkach przekazu wymienionych w dodatku III. W przypadku wykorzystania wyłącznie drogi elektronicznej informacje pozostają dostępne przez odpowiednio długi okres. Ogłoszenie takie zawiera co najmniej informacje określone w dodatku VII do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy.

1. Strona, na wniosek drugiej Strony, bezzwłocznie udziela wszelkich informacji niezbędnych do ustalenia, czy procedura przetargowa została przeprowadzona w sposób sprawiedliwy, bezstronny i zgodnie z niniejszym rozdziałem, w tym informacji na temat cech charakterystycznych oraz zalet wybranej oferty. W przypadkach gdy ujawnienie tego rodzaju informacji mogłoby naruszyć konkurencję w ramach kolejnych przetargów, Strona otrzymująca informacje nie ujawnia ich jakimkolwiek dostawcom bez zasięgnięcia opinii i uzyskania zgody Strony, która przekazała informacje.

2. Bez uszczerbku dla innych postanowień niniejszego rozdziału Strony, łącznie z ich podmiotami zamawiającymi, nie udzielają żadnemu dostawcy informacji, które mogłyby naruszyć uczciwą konkurencję między dostawcami.

3. Żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie jest rozumiane w sposób, który wymagałby od Strony, łącznie z jej podmiotami zamawiającymi, władzami i organami odwoławczymi, ujawnienia informacji poufnych, jeżeli ich ujawnienie utrudniłoby egzekwowanie prawa, mogłoby naruszyć uczciwą konkurencję między dostawcami, naruszyłoby uzasadnione interesy handlowe osób zainteresowanych, w tym przysługujące im prawa własności intelektualnej, bądź byłyby sprzeczne z interesem publicznym w innych aspektach.

1. Każda ze Stron zapewnia sprawną, skuteczną, przejrzystą i niedyskryminującą procedurę odwoławczą na drodze administracyjnej lub sądowej, w ramach której dostawca może wnieść odwołanie w związku z:

a) naruszeniem postanowień niniejszego rozdziału; lub

b) w przypadku gdy zgodnie z przepisami prawa krajowego Strony dostawca nie jest uprawniony do wniesienia bezpośredniego odwołania ze względu na naruszenie postanowień niniejszego rozdziału – nieprzestrzeganiem środków prawnych Strony przyjętych w celu wdrożenia niniejszego rozdziału,

do którego doszło w ramach zamówienia objętego niniejszą Umową, stanowiącego przedmiot zainteresowania dostawcy. Zasady proceduralne dotyczące wszystkich odwołań są sporządzane na piśmie i powszechnie udostępniane.

2. W przypadku skargi dostawcy dotyczącej naruszenia lub nieprzestrzegania przepisów określonego w ust. 1, złożonej w związku z zamówieniem objętym niniejszą Umową, stanowiącym przedmiot zainteresowania dostawcy, zainteresowana Strona zachęca swój podmiot zamawiający oraz dostawcę do rozstrzygnięcia przedmiotu skargi w drodze konsultacji. Podmiot zamawiający w sposób bezstronny i bez zbędnej zwłoki rozpatruje wszelkie tego rodzaju skargi, tak aby nie utrudnić dostawcy udziału w bieżącym lub przyszłym zamówieniu oraz nie naruszyć jego prawa do ubiegania się o środki naprawcze w ramach procedury odwoławczej na drodze administracyjnej lub sądowej.

3. Każdemu dostawcy zapewnia się wystarczająco dużo czasu na przygotowanie i złożenie odwołania, w każdym wypadku nie mniej niż dziesięć dni od momentu, kiedy zapoznał się lub powinien się zapoznać z podstawą odwołania.

4. Każda ze Stron powołuje lub wyznacza przynajmniej jeden bezstronny organ administracyjny lub sądowy, niezależny od jego podmiotów zamawiających, który przyjmuje i rozpatruje odwołania złożone przez dostawców w kontekście zamówienia objętego niniejszą Umową.

5. W przypadku gdy odwołanie zostaje wstępnie rozpatrzone przez podmiot inny niż organ, o którym mowa w ust. 4, Strona zapewnia, aby dostawca mógł złożyć odwołanie od pierwotnej decyzji do bezstronnego organu administracyjnego lub sądowego, niezależnego od podmiotu zamawiającego, którego zamówienie stanowi przedmiot odwołania. Od decyzji organu odwoławczego innego niż sąd przysługuje prawo odwołania do sądu; w innym wypadku stosuje się procedury gwarantujące, że:

a) podmiot zamawiający udziela pisemnej odpowiedzi na odwołanie i przekazuje wszystkie istotne dokumenty organowi odwoławczemu;

b) uczestnicy postępowania (dalej zwani „uczestnikami”) mają prawo do bycia wysłuchanymi, zanim organ odwoławczy podejmie decyzje w sprawie odwołania;

c) uczestnicy mają prawo do reprezentacji i pomocy prawnej;

d) uczestnicy mają prawo do udziału w całym postępowaniu;

e) uczestnicy mają prawo do złożenia wniosku o jawność postępowania oraz o dopuszczenie obecności świadków; oraz

f) decyzje lub zalecenia dotyczące odwołań składanych przez dostawców są wydawane bez zbędnej zwłoki, na piśmie, wraz z wyjaśnieniem podstawy każdej decyzji lub zalecenia.

6. Każda ze Stron przyjmuje lub utrzymuje procedury dotyczące:

a) bezzwłocznych środków tymczasowych służących zapewnieniu dostawcy możliwości udziału w procedurze przetargowej. Tego rodzaju środki tymczasowe mogą skutkować zawieszeniem procedury przetargowej. Jednakże procedury mogą przewidywać, że przy podejmowaniu decyzji, czy środki te powinny zostać zastosowane, można wziąć pod uwagę nadrzędne negatywne skutki dla zainteresowanych stron, w tym dla interesu publicznego. Uzasadnienie braku działań przedstawiane jest na piśmie; oraz

b) w przypadku gdy organ odwoławczy ustalił, że doszło do naruszenia lub nieprzestrzegania przepisów, określonego w ust. 1 – działań naprawczych lub odszkodowania za poniesione straty lub szkody, które mogą być ograniczone do kosztów przygotowania oferty lub kosztów odwołania.

1. Strony będą co roku dokonywać przeglądu skuteczności obowiązywania niniejszego rozdziału oraz postępów we wzajemnym otwieraniu rynków zamówień. Nie później niż w ciągu roku od wejścia w życie niniejszej Umowy Strony podejmą negocjacje w sprawie rozszerzenia wykazu(-ów) podmiotów objętych niniejszą Umową, wymienionych w subzałączniku 1 i 2 do dodatku 1 do ZAŁĄCZNIKA 1 do niniejszej Umowy.

2. W ramach negocjacji dotyczących przystąpienia do WTO Irak uzna swoje zobowiązanie do przystąpienia do wielostronnego Porozumienia w sprawie zamówień publicznych (dalej zwanego „GPA”).

Uwzględniając potrzeby w zakresie rozwoju, potrzeby finansowe i handlowe, Irak skorzysta z następujących środków przejściowych: Irak może ustanowić tymczasowy program preferencji cenowych polegający na różnicy cen w wymiarze 5 % w przypadku towarów i usług oraz 10 % w przypadku robót budowlanych, stosowanej w przypadku dostaw i usług pochodzących od irackich dostawców.

Program preferencji cenowych będzie stopniowo wycofywany w ciągu dziesięciu lat od wejścia w życie niniejszej Umowy.

1. Zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu i ZAŁĄCZNIKA 2 do niniejszej Umowy w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszej Umowy Irak przyjmuje przepisy ustawowe zapewniające odpowiednią i skuteczną ochronę praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej zgodnie z najwyższymi międzynarodowymi normami, w tym regułami określonymi Porozumieniem w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej, zawartym w załączniku 1C do Porozumienia ustanawiającego WTO (zwanym dalej „porozumieniem TRIPS”), a także skuteczne środki pozwalające egzekwować te prawa.

2. W ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszej Umowy Irak przystępuje do konwencji wielostronnych w sprawie ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, o których mowa w ust. 2 ZAŁĄCZNIKA 2 do niniejszej Umowy, i których państwa członkowskie są Stronami, lub które są faktycznie stosowane przez państwa członkowskie zgodnie z odpowiednimi postanowieniami tych konwencji.

3. W ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszej Umowy Irak zapewnia przestrzeganie konwencji wielostronnych w sprawie ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, o których mowa w ust. 3 ZAŁĄCZNIKA 2 do niniejszej Umowy, i których jedno lub kilka państw członkowskich jest Stronami, lub które są faktycznie stosowane przez jedno lub kilka państw członkowskich zgodnie z odpowiednimi postanowieniami tych konwencji.

4. Strony regularnie dokonują przeglądu wdrożenia niniejszego artykułu i ZAŁĄCZNIKA 2 do niniejszej Umowy. W trakcie opracowywania swoich przepisów lub jeżeli wystąpią przeszkody w obszarze własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej wpływające na warunki wymiany handlowej, bezzwłocznie przeprowadzone zostaną konsultacje na wniosek którejkolwiek ze Stron w celu osiągnięcia rozwiązań satysfakcjonujących obie Strony. W ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszej Umowy Strony podejmą negocjacje w celu przyjęcia bardziej szczegółowych postanowień dotyczących praw własności intelektualnej.

5. Każda ze Stron zapewnia obywatelom drugiej Strony traktowanie nie mniej korzystne niż to, które zapewnia swoim obywatelom w zakresie ochrony praw własności intelektualnej, z zastrzeżeniem wyjątków zawartych w międzynarodowych aktach prawnych, które są ujęte lub mogą zostać z czasem ujęte w ZAŁĄCZNIKU 2 do niniejszej Umowy, od momentu ich ratyfikowania przez odpowiednią Stronę.

6. Pod względem uznawania i ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej od chwili wejścia w życie niniejszej Umowy Irak zapewnia przedsiębiorstwom i obywatelom Unii traktowanie nie mniej korzystne niż to, które zapewnia państwom trzecim na mocy dwustronnych umów.

Celem niniejszej sekcji jest uniknięcie wszelkich sporów między Stronami i ich rozstrzyganie w celu osiągnięcia, w miarę możliwości, wspólnie uzgodnionych rozwiązań.

Postanowienia niniejszej sekcji stosuje się w odniesieniu do wszelkich sporów wynikających z wykładni i stosowania postanowień tytułu II niniejszej Umowy, chyba że wyraźnie przewidziano inaczej.

1. Strony dokładają starań, by rozstrzygnąć wszelkie spory dotyczące wykładni i stosowania postanowień, o których mowa w art. 62, poprzez podejmowanie konsultacji prowadzonych w dobrej wierze w celu szybkiego osiągnięcia sprawiedliwych i wspólnie uzgodnionych rozwiązań.

2. Strona występuje o przeprowadzenie konsultacji za pomocą pisemnego wniosku przesłanego drugiej Stronie oraz – do wiadomości – Komitetowi Współpracy, w którym określa ona środek, którego dotyczy spór oraz mające zastosowanie, jej zdaniem, postanowienia, o których mowa w art. 62.

3. Konsultacje przeprowadzane są w ciągu 30 dni od daty złożenia wniosku i – jeżeli Strony nie uzgodniły inaczej – odbywają się one na terytorium Strony, przeciwko której wysunięto zarzut. Konsultacje uznaje się za zakończone w ciągu 30 dni od daty złożenia wniosku, chyba że obie Strony postanawiają je kontynuować. Wszystkie informacje ujawnione podczas konsultacji są poufne.

4. Konsultacje dotyczące kwestii pilnych, w tym dotyczących towarów nietrwałych lub sezonowych, przeprowadza się w terminie 15 dni od daty złożenia wniosku i uznaje za zakończone w terminie 15 dni od daty złożenia wniosku.

5. Jeżeli w terminie określonym odpowiednio w ust. 3 lub w ust. 4 konsultacje nie odbyły się lub do chwili ich zakończeniu nie osiągnięto porozumienia w sprawie wspólnie uzgodnionego rozwiązania, wówczas Strona wnosząca skargę może wnioskować o powołanie organu arbitrażowego zgodnie z art. 64.

1. W przypadku gdy Stronom nie uda się rozstrzygnąć sporu w drodze konsultacji przewidzianych w art. 63, Strona wnosząca skargę może złożyć wniosek o powołanie organu arbitrażowego.

2. Wniosek o powołanie organu arbitrażowego przedkłada się na piśmie Stronie, przeciwko której wniesiono skargę, oraz Komitetowi Współpracy. Strona wnosząca skargę określa w swoim wniosku środek, którego dotyczy skarga, oraz wyjaśnia, w jaki sposób środek ten narusza postanowienia, o których mowa w art. 62; dokonuje tego na tyle szczegółowo, aby wyjaśnienie to mogło stanowić podstawę prawną skargi.

1. W skład organu arbitrażowego wchodzi trzech arbitrów.

2. W ciągu dziesięciu dni od daty złożenia do Komitetu Współpracy wniosku o powołanie organu arbitrażowego Strony przeprowadzają konsultacje w celu osiągnięcia porozumienia w kwestii składu organu arbitrażowego.

3. W przypadku gdy Strony nie są w stanie osiągnąć porozumienia w kwestii składu organu arbitrażowego w terminie określonym w ust. 2, każda ze Stron może zwrócić się do przewodniczącego Komitetu Współpracy lub do osoby przez niego delegowanej o wyznaczenie wszystkich trzech członków w drodze losowania z listy kandydatów sporządzonej na mocy art. 78 – jednego spośród osób zaproponowanych przez Stronę wnosząca skargę, jednego spośród osób zaproponowanych przez Stronę, przeciwko której wniesiono skargę, i jednego spośród osób wytypowanych przez Strony na stanowisko przewodniczącego. W przypadku gdy Strony osiągną porozumienie co do jednego lub większej liczby członków organu arbitrażowego, pozostałych członków wyznacza się według wyżej opisanej procedury z obowiązującej listy kandydatów.

4. Przewodniczący Komitetu Współpracy lub osoba przez niego delegowana wyznacza arbitrów w ciągu pięciu dni od złożenia przez jedną ze Stron wniosku, o którym mowa w ust. 3, w obecności przedstawiciela każdej ze Stron.

5. Za datę powołania organu arbitrażowego uznaje się dzień wyznaczenia trzech arbitrów.

6. Jeżeli do momentu złożenia wniosku zgodnie z ust. 3 nie sporządzono którejkolwiek z list, o których mowa w art. 78, trzej członkowie organu arbitrażowego są losowani spośród kandydatów oficjalnie zaproponowanych przez jedną lub obie Strony.

W ciągu 90 dni od daty jego powołania organ arbitrażowy przekazuje Stronom sprawozdanie tymczasowe przedstawiające ustalenia faktyczne, zakres stosowania odpowiednich postanowień i przepisów oraz ogólne uzasadnienie wszelkich ustaleń i zaleceń dokonanych przez wspomniany organ. Każda ze Stron może złożyć pisemny wniosek do organu arbitrażowego o dokonanie przeglądu szczegółowych elementów sprawozdania tymczasowego w ciągu 15 dni od jego przekazania. Ustalenia zawarte w ostatecznej decyzji organu arbitrażowego zawierają wystarczające uzasadnienie argumentów przedstawionych na etapie przeglądu tymczasowego i jasno odpowiadają na pytania i uwagi obu Stron.

1. W ciągu 120 dni od daty jego powołania organ arbitrażowy przekazuje swoją decyzję Stronom oraz Komitetowi Współpracy. Jeżeli organ uzna, że nie zdoła dotrzymać tego terminu, przewodniczący organu arbitrażowego zobowiązany jest powiadomić o tym na piśmie Strony oraz Komitet Współpracy, podając przyczyny opóźnienia oraz przewidywany termin zakończenia prac. W żadnym przypadku decyzja nie powinna zostać przekazana później niż w ciągu 150 dni od daty powołania organu arbitrażowego.

2. W pilnych przypadkach, w tym w przypadkach związanych z towarami nietrwałymi lub sezonowymi, organ arbitrażowy dokłada wszelkich starań, aby przekazać swoją decyzję w ciągu 60 dni od daty jego powołania. W żadnym przypadku decyzja nie powinna zostać przekazana później niż w ciągu 75 dni od daty powołania. W ciągu 10 dni od daty jego powołania organ arbitrażowy może wydać decyzję wstępną w sprawie występowania pilnego charakteru danego przypadku.

Każda ze Stron podejmuje wszelkie środki niezbędne do wykonania w dobrej wierze decyzji organu arbitrażowego, a ponadto Strony dokładają wszelkich starań, aby ustalić między sobą czas na wykonanie tej decyzji.

1. W przypadku gdy nie jest możliwe natychmiastowe wykonanie decyzji, w ciągu 30 dni od daty przekazania Stronom decyzji organu arbitrażowego Strona, przeciwko której wniesiono skargę, powiadamia Stronę wnoszącą skargę oraz Komitet Współpracy o tym, ile czasu potrzebuje na wykonanie decyzji (czas ten określa się dalej jako „rozsądny termin”).

2. Jeżeli Strony nie mogą się porozumieć co do rozsądnego terminu na wykonanie decyzji organu arbitrażowego, Strona wnosząca skargę, w ciągu 20 dni od powiadomienia zgodnie z ust. 1 przez Stronę, przeciwko której wniesiono skargę, składa pisemny wniosek do organu arbitrażowego w pierwotnym składzie w celu ustalenia długości rozsądnego terminu. O złożeniu takiego wniosku powiadamia się równocześnie drugą Stronę oraz Komitet Współpracy. W ciągu 20 dni od daty złożenia wniosku organ arbitrażowy przekazuje swoją decyzję Stronom oraz Komitetowi Współpracy.

3. Jeżeli organ arbitrażowy w pierwotnym składzie lub niektórzy jego członkowie nie mogą zebrać się ponownie, stosuje się procedurę określoną w art. 65. Termin przekazania decyzji wynosi 35 dni od daty złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2.

4. Rozsądny termin może zostać przedłużony za zgodą obu Stron.

1. Strona, przeciwko której wniesiono skargę, przed upływem rozsądnego terminu powiadamia Stronę wnoszącą skargę oraz Komitet Współpracy o wszelkich środkach, które podjęła w celu wykonania decyzji organu arbitrażowego.

2. W przypadku braku porozumienia między Stronami co do istnienia środka zgłoszonego na podstawie ust. 1 lub jego zgodności z postanowieniami, o których mowa w art. 62, Strona wnosząca skargę może wystąpić z pisemnym wnioskiem do organu arbitrażowego w pierwotnym składzie o wydanie decyzji w tej sprawie. Wniosek taki określa szczególne środki będące przedmiotem sporu oraz wyjaśnia, w jaki sposób środki te naruszają postanowienia, o których mowa w art. 62. Organ arbitrażowy przekazuje swoją decyzję w ciągu 45 dni od daty złożenia takiego wniosku.

3. Jeżeli organ arbitrażowy w pierwotnym składzie lub niektórzy jego członkowie nie mogą zebrać się ponownie, stosuje się procedurę określoną w art. 65. Termin przekazania decyzji wynosi 60 dni od daty złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2.

1. Jeżeli przed upływem rozsądnego terminu Strona, przeciwko której wniesiono skargę, nie powiadomi o przedsięwzięciu środków służących wykonaniu decyzji organu arbitrażowego lub jeżeli organ arbitrażowy uzna, że środek zgłoszony na podstawie art. 70 ust. 1 jest niezgodny z zobowiązaniem nałożonym na tę Stronę na mocy postanowień, o których mowa w art. 62, Strona, przeciwko której wniesiono skargę, jest zobowiązana – na ewentualny wniosek Strony wnoszącej skargę – do przedstawienia propozycji tymczasowej rekompensaty.

2. Jeśli Strony nie dojdą do porozumienia co do rekompensaty w ciągu 30 dni od upływu rozsądnego terminu lub od wydania przez organ arbitrażowy decyzji na podstawie art. 70 stwierdzającej, że środek przedsięwzięty w celu wykonania decyzji narusza postanowienia, o których mowa w art. 62, Strona wnosząca skargę jest uprawniona – po wcześniejszym powiadomieniu drugiej Strony oraz Komitetu Współpracy – do zawieszenia zobowiązań wynikających z postanowień, o których mowa w art. 62, w stopniu adekwatnym do zniweczenia lub naruszenia korzyści spowodowanego naruszeniem postanowień. Strona wnosząca skargę może zastosować takie zawieszenie po upływie 10 dni od daty powiadomienia, chyba że Strona, przeciwko której wniesiono skargę, złoży wniosek o arbitraż na podstawie ust. 3.

3. Jeżeli Strona, przeciwko której wniesiono skargę, uzna, że zakres zawieszenia nie odpowiada poziomowi zniweczenia lub naruszenia korzyści spowodowanego naruszeniem postanowień, może wystąpić z pisemnym wnioskiem do organu arbitrażowego w pierwotnym składzie o wydanie decyzji w tej sprawie. O złożeniu takiego wniosku powiadamia się Stronę wnoszącą skargę oraz Komitet Współpracy przed upływem okresu 10 dni, o którym mowa w ust. 2. Organ arbitrażowy w pierwotnym składzie w ciągu 30 dni od daty złożenia wniosku przekazuje Stronom oraz Komitetowi Współpracy decyzję w sprawie zakresu zawieszenia zobowiązań. Zawieszenie zobowiązań nie może nastąpić przed przekazaniem decyzji przez organ arbitrażowy w pierwotnym składzie i musi być zgodne z decyzją tego organu.

4. Jeżeli organ arbitrażowy w pierwotnym składzie lub niektórzy jego członkowie nie mogą zebrać się ponownie, stosuje się procedurę określoną w art. 65. Termin przekazania decyzji wynosi 45 dni od daty złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 3.

5. Zawieszenie zobowiązań ma charakter tymczasowy i jest stosowane jedynie do czasu wycofania środka uznanego za niezgodny z postanowieniami, o których mowa w art. 62, lub do czasu zmiany takiego środka w sposób zapewniający jego zgodność z tymi postanowieniami, zgodnie z art. 72, lub też do czasu rozstrzygnięcia sporu przez Strony.

1. Strona, przeciwko której wniesiono skargę, powiadamia Stronę wnoszącą skargę oraz Komitet Współpracy o wszelkich środkach podjętych w celu wykonania decyzji organu arbitrażowego oraz o swoim wniosku o zakończenie zawieszenia zobowiązań, które zastosowała Strona wnosząca skargę.

2. Jeżeli w ciągu 30 dni od daty złożenia takiego powiadomienia Strony nie osiągną porozumienia w kwestii zgodności zgłoszonego środka z postanowieniami, o których mowa w art. 62, Strona wnosząca skargę zwraca się do organu arbitrażowego w pierwotnym składzie z pisemnym wnioskiem o wydanie decyzji w tej sprawie. O złożeniu takiego wniosku powiadamia się równocześnie drugą Stronę oraz Komitet Współpracy. W ciągu 45 dni od daty złożenia wniosku organ arbitrażowy przekazuje swą decyzję Stronom oraz Komitetowi Współpracy. Jeśli organ arbitrażowy uzna, że środek przedsięwzięty w celu wykonania decyzji jest zgodny z postanowieniami, o których mowa w art. 62, zawieszenie zobowiązań zostaje zakończone.

3. Jeżeli organ arbitrażowy w pierwotnym składzie lub niektórzy jego członkowie nie mogą zebrać się ponownie, stosuje się procedurę określoną w art. 65. Termin przekazania decyzji wynosi 60 dni od daty złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2.

Strony mogą w dowolnym momencie wspólnie uzgodnić rozwiązanie sporu podlegającego niniejszej sekcji. O takim rozwiązaniu powiadamiają Komitet Współpracy oraz organ arbitrażowy. Po powiadomieniu o wspólnie uzgodnionym rozwiązaniu organ kończy pracę, a procedura zostaje zakończona.

1. Komitet Współpracy przyjmuje regulamin oraz kodeks postępowania, które regulują procedury rozstrzygania sporów w ramach niniejszej sekcji.

2. Strony mogą zdecydować o zmianie regulaminu oraz kodeksu postępowania.

3. Wszystkie przesłuchania przeprowadzane przez organ arbitrażowy są otwarte dla publiczności zgodnie z regulaminem.

Na wniosek jednej ze Stron lub z własnej inicjatywy organ arbitrażowy może z dowolnego źródła, w tym również od Stron zaangażowanych w spór, uzyskać informacje, jakie uzna za stosowne dla postępowania organu arbitrażowego. Organ arbitrażowy ma także prawo w razie potrzeby zwrócić się o opinię do ekspertów. Wszelkie uzyskane w ten sposób informacje muszą zostać ujawnione obu Stronom, a Strony muszą mieć możliwość zgłoszenia uwag. Zainteresowane osoby fizyczne lub prawne mające siedzibę na terytorium Stron mogą składać organowi arbitrażowemu raporty amicus curiae zgodnie z regulaminem.

Organ arbitrażowy interpretuje postanowienia, o których mowa w art. 62, zgodnie z zasadami wykładni międzynarodowego prawa publicznego, łącznie z zasadami zebranymi w Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów. Decyzje organu arbitrażowego nie mogą rozszerzać ani ograniczać praw i obowiązków przewidzianych w postanowieniach, o których mowa w art. 62.

1. Organ arbitrażowy dokłada wszelkich starań, aby jego decyzje podejmowane były w drodze konsensusu. Jednak w przypadku gdy decyzja nie może zostać podjęta w drodze konsensusu, sprawa będąca przedmiotem decyzji rozstrzygana jest większością głosów. W żadnym wypadku odrębne opinie arbitrów nie są jednak publikowane.

2. Wszystkie decyzje organu arbitrażowego mają dla Stron moc wiążącą i nie ustanawiają żadnych praw ani obowiązków dla osób fizycznych lub prawnych. W decyzji podaje się ustalenia faktyczne, zakres stosowania odpowiednich postanowień niniejszej Umowy oraz ogólne uzasadnienie wszelkich ustaleń i wniosków organu. Komitet Współpracy podaje decyzje organu arbitrażowego w całości do wiadomości publicznej, chyba że postanowi inaczej w celu zapewnienia poufności informacji handlowych.

1. Nie później niż sześć miesięcy od wejścia w życie niniejszej Umowy Komitet Współpracy sporządza listę 15 osób, które chcą i mogą pełnić funkcję arbitra. Każda ze Stron proponuje pięciu kandydatów, którzy mogą pełnić funkcję arbitra. Obie Strony wybierają również pięć osób, które mogłyby pełnić funkcję przewodniczącego organu arbitrażowego, a nie są obywatelami żadnej ze Stron. Komitet Współpracy dopilnowuje, aby lista zawierała zawsze taką liczbę nazwisk.

2. Kandydaci do funkcji arbitra posiadają specjalistyczną wiedzę lub doświadczenie w obszarze prawa i handlu międzynarodowego. Są to osoby niezależne, działające w imieniu własnym, nieprzyjmujące instrukcji żadnej organizacji ani władz oraz niepowiązane z władzami Stron, a ich postępowanie jest zgodne z kodeksem postępowania.

1. Do czasu przystąpienia Iraku do WTO podczas podejmowania decyzji w sprawie domniemanego naruszenia postanowień, o których mowa w art. 62, a które zawierają postanowienia lub odniesienia do postanowień Porozumienia ustanawiającego WTO, organy arbitrażowe stosują wykładnię w pełni zgodną z odpowiednimi decyzjami Organu Rozstrzygania Sporów Światowej Organizacji Handlu.

2. Po przystąpieniu Iraku do WTO stosuje się ust. 3–6.

3. Odwołanie do postanowień niniejszej sekcji dotyczących rozstrzygania sporów pozostaje bez uszczerbku dla ewentualnych działań w ramach WTO, w tym również działań z zakresu rozstrzygania sporów.

4. Jeżeli jednak jedna ze Stron w odniesieniu do konkretnego środka wszczęła procedurę rozstrzygania sporu – czy to na mocy art. 64 ust. 1 niniejszej Umowy, czy to na mocy Porozumienia ustanawiającego WTO – do czasu zakończenia pierwszej procedury nie może ona wszcząć procedury rozstrzygania sporu w odniesieniu do tego samego środka na mocy drugiego porozumienia. Ponadto Strona nie może dochodzić roszczeń z tytułu naruszenia zobowiązania, które jest jednakowe na mocy niniejszej Umowy i na mocy Porozumienia ustanawiającego WTO, z tytułu obu podstaw prawnych. W takim przypadku, po wszczęciu postępowania o rozstrzygnięcie sporu, Strona nie dochodzi na drugim forum roszczeń z tytułu naruszenia zobowiązania, które jest jednakowe na mocy drugiego porozumienia, chyba że wybrane forum z powodów proceduralnych lub sądowniczych nie umożliwi dokonania ustaleń dotyczących roszczeń związanych z naruszeniem tego zobowiązania.

5. Do celów ust. 4:

a) postępowanie o rozstrzygnięcie sporu w ramach Porozumienia ustanawiającego WTO uznaje się za rozpoczęte z chwilą wniesienia przez jedną ze Stron wniosku o powołanie organu arbitrażowego na mocy art. 6 Uzgodnienia WTO w sprawie zasad i procedur regulujących rozstrzyganie sporów i uznaje się je za zakończone, gdy Organ Rozstrzygania Sporów przyjmie sprawozdanie organu arbitrażowego oraz, w stosownym przypadku, sprawozdanie Organu Apelacyjnego, zgodnie z art. 16 i art. 17 ust. 14 tego uzgodnienia;

b) postępowanie o rozstrzygnięcie sporu na mocy niniejszej sekcji uznaje się za rozpoczęte z chwilą wniesienia przez jedną ze Stron wniosku o powołanie organu arbitrażowego na mocy art. 64 ust. 1 i uznaje się je za zakończone, gdy organ arbitrażowy przekaże swoją decyzję Stronom i Komitetowi Współpracy zgodnie z art. 67.

6. Żadne z postanowień niniejszej sekcji nie uniemożliwia Stronom zawieszenia realizacji zobowiązań, jeśli zezwala na to Organ Rozstrzygania Sporów WTO. Nie można na podstawie Porozumienia ustanawiającego WTO uniemożliwić jednej ze Stron zawieszenia zobowiązań na mocy tytułu II niniejszej Umowy.

1. Wszystkie terminy określone w niniejszej sekcji, łącznie z terminami przekazywania decyzji przez organ arbitrażowy, liczy się w dniach kalendarzowych od dnia następującego po wykonaniu czynności lub wystąpieniu zdarzenia, do którego się odnoszą.

2. Każdy termin, o którym mowa w niniejszej sekcji, można przedłużyć za obopólnym porozumieniem Stron.

1. Dla osiągnięcia celów niniejszej Umowy Irak korzysta z pomocy finansowej i technicznej Unii w formie dotacji na przyspieszenie transformacji gospodarczej i politycznej Iraku.

2. Pomoc ta wchodzi w zakres unijnej współpracy na rzecz rozwoju przewidzianej w odpowiednich rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady.

Cele i obszary pomocy Unii są określone w programie orientacyjnym odzwierciedlającym przyjęte priorytety, które zostaną uzgodnione przez obie Strony z uwzględnieniem potrzeb i strategii Iraku w zakresie rozwoju, możliwości wykorzystania środków przez poszczególne sektory oraz postępów w zakresie realizacji reform.

3. Strony zapewniają, aby przekazywana przez Unię pomoc techniczna była ściśle koordynowana z pomocą pochodzącą z innych źródeł. Polityka Unii w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju oraz jej działania na arenie międzynarodowej są zgodne z kierunkiem wyznaczonym przez milenijne cele rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz z najważniejszymi celami i zasadami w zakresie rozwoju określonymi przez ONZ oraz inne właściwe organizacje międzynarodowe. Realizacja polityki Unii w dziedzinie rozwoju odbywa się z uwzględnieniem zasad skuteczności pomocy, w tym Deklaracji paryskiej z dnia 2 marca 2005 r. oraz programu działania z Akry.

4. Bez uszczerbku dla postanowień dotyczących wzajemnej pomocy prawnej Strona korzystająca z pomocy technicznej lub finansowej bezzwłocznie odpowiada na wnioski o nawiązanie współpracy administracyjnej skierowane przez właściwe organy drugiej Strony w celu zapewnienia większej skuteczności w ramach zwalczania nadużyć finansowych oraz nieprawidłowości w kontekście pomocy udzielanej przez Unię.

5. Rząd Iraku zapewnia powołanie punktu kontaktowego ds. zwalczania nadużyć finansowych. Punkt kontaktowy jest odpowiedzialny za skuteczną współpracę z instytucjami i organami Unii, w tym z Europejskim Trybunałem Obrachunkowym oraz Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, szczególnie w kwestii wdrożenia stosowanych przez nie środków w zakresie audytu i kontroli w obszarze ochrony interesów finansowych Unii.

Współpraca w tym zakresie będzie służyć podkreśleniu społecznego wymiaru globalizacji i stanowić odzwierciedlenie związku między rozwojem społecznym a rozwojem gospodarczym, a także rozwojem zrównoważonym pod względem ochrony środowiska. Współpraca ta podkreśli również znaczenie zmniejszania ubóstwa, propagowania praw człowieka i podstawowych wolności dla wszystkich, w tym dla grup szczególnie narażonych i wysiedleńców, a także pozwoli odpowiedzieć na najważniejsze potrzeby w zakresie ochrony zdrowia, edukacji i zatrudnienia. Działania na rzecz współpracy we wszystkich wymienionych obszarach będą przede wszystkim miały na celu zwiększanie potencjału i wzmacnianie instytucji z uwzględnieniem zasad integracji społecznej, dobrych rządów oraz należytego i przejrzystego zarządzania.

1. Strony starają się wspierać współpracę w dziedzinie edukacji, szkoleń i młodzieży w celu osiągnięcia wzajemnych korzyści, uwzględniając dostępne zasoby oraz propagując równouprawnienie płci.

2. Strony zachęcają przede wszystkim do wymiany informacji, wiedzy specjalistycznej, studentów, pracowników naukowych, zasobów technicznych, młodzieży i osób pracujących z młodzieżą oraz do zwiększania potencjału przy wykorzystaniu rozwiązań dostępnych w ramach istniejących programów współpracy, a także doświadczeń zgromadzonych w tym zakresie przez obie Strony.

3. Strony postanawiają także zacieśniać współpracę instytucji szkolnictwa wyższego za pomocą takich programów jak Erasmus Mundus w celu wspierania doskonałości i otwierania ich systemów edukacyjnych na kontakty międzynarodowe.

1. Strony postanawiają zacieśniać współpracę w obszarze zatrudnienia i spraw społecznych, w tym współpracę na rzecz spójności społecznej, godnej pracy, przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, dialogu społecznego, rozwoju zasobów ludzkich i równouprawnienia płci, w celu wspierania pełnego i wydajnego zatrudnienia i godnej pracy dla wszystkich jako kluczowych elementów zrównoważonego rozwoju i zmniejszania ubóstwa.

2. Strony ponownie potwierdzają, że są zdecydowane wspierać i skutecznie wdrażać międzynarodowe normy pracy i normy społeczne. Wykonanie odnośnych wielostronnych umów dotyczących kwestii społecznych i pracy jest uwzględniane we wszystkich działaniach podejmowanych przez Strony zgodnie z niniejszą Umową.

3. Formy współpracy mogą obejmować m.in. konkretne programy i projekty, zgodnie z wzajemnymi uzgodnieniami, jak również dialog, zwiększanie potencjału, współpracę i inicjatywy podejmowane w kwestiach stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania na szczeblu dwustronnym lub wielostronnym.

4. Do dialogu i współpracy Strony postanawiają zaangażować partnerów społecznych i inne zainteresowane strony.

Strony uznają rolę i potencjalny wkład zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego, w szczególności środowiska akademickiego oraz powiązań ośrodków analitycznych, w ramach dialogu oraz współpracy na mocy niniejszej Umowy, jak również zobowiązują się do wspierania skutecznego dialogu ze zorganizowanym społeczeństwem obywatelskim oraz jego skutecznego udziału w tym procesie.

1. Strony zobowiązują się do współpracy na rzecz wspierania i skutecznej ochrony praw człowieka, w tym na rzecz ratyfikacji i wykonania międzynarodowych aktów prawnych dotyczących praw człowieka, a także – stosownie do okoliczności – na rzecz udzielania pomocy technicznej, zapewniania szkoleń i zwiększania potencjału. Strony mają świadomość, że wpływ wszelkich programów współpracy i rozwoju będzie ograniczony, jeżeli nie będą one zapewniać ochrony, wspierania i przestrzegania praw człowieka.

2. Współpraca w obszarze praw człowieka może obejmować między innymi:

a) wzmacnianie instytucji rządowych zajmujących się prawami człowieka oraz organizacji pozarządowych prowadzących działalność w tym zakresie;

b) działania służące propagowaniu praw człowieka i edukowaniu na ten temat na szczeblu krajowym i lokalnym, adresowane zwłaszcza do administracji publicznej, sądownictwa oraz organów ścigania, dotyczące praw kobiet i dzieci;

c) tworzenie prawodawstwa w Iraku zgodnego z międzynarodowym prawem humanitarnym i z zakresu praw człowieka;

d) współpracę i wymianę informacji w ramach instytucji Organizacji Narodów Zjednoczonych, zajmujących się prawami człowieka;

e) wsparcie dla starań irackiego rządu, aby zapewnić obywatelom Iraku odpowiednie warunki życia oraz zabezpieczyć przysługujące im prawa polityczne, ekonomiczne, społeczne i kulturowe bez jakiejkolwiek dyskryminacji;

f) wsparcie dla pojednania narodowego oraz zwalczanie bezkarności przestępców;

g) ustanowienie powszechnego dialogu na temat praw człowieka.

1. Współpraca w tym zakresie musi służyć ułatwieniu restrukturyzacji i modernizacji irackiego przemysłu, a równocześnie wspieraniu jego konkurencyjności i rozwoju oraz tworzeniu warunków sprzyjających wzajemnie korzystnej współpracy przemysłu irackiego z przemysłem Unii.

A. Ogólne

2. Współpraca:

a) obejmuje kompleksową strategię przemysłową w Iraku, uwzględniającą obecne realia i stan zakładów przemysłowych w sektorze państwowym i prywatnym;

b) zachęca Irak do restrukturyzacji i modernizacji swojego przemysłu w warunkach zapewniających ochronę środowiska, zrównoważony rozwój i wzrost gospodarczy;

c) tworzy klimat sprzyjający prywatnym inicjatywom w obszarze przemysłu w celu stymulowania i różnicowania produkcji przeznaczonej na rynki krajowe i zagraniczne;

d) zapewnia otoczenie sprzyjające wzrostowi i dywersyfikacji przemysłowej w warunkach zrównoważonego rozwoju;

e) zapewnia wymianę informacji służącą współpracy w poszczególnych gałęziach przemysłu;

f) ułatwia stosowanie unijnych i międzynarodowych regulacji i przepisów technicznych oraz procedur oceny zgodności w celu ułatwienia integracji Iraku w ramach gospodarki światowej, a także służy wymianie między podmiotami normalizacyjnymi obu Stron;

g) służy tworzeniu odpowiedniego otoczenia dla przedsiębiorstw przemysłowych;

h) wspiera i ułatwia poprawę organów informacyjnych, jako kluczowego elementu zapewniającego potencjał wzrostu przedsiębiorstw i wzrost gospodarczy;

i) tworzy powiązania między podmiotami przemysłowymi Stron (przedsiębiorstwami, specjalistami, organizacjami sektorowymi i innymi, związkami zawodowymi itp.);

j) wspiera wspólne projekty przemysłowe oraz tworzenie wspólnych przedsiębiorstw i sieci informacyjnych.

B. Małe i średnie przedsiębiorstwa

3. Strony, biorąc pod uwagę swoją politykę gospodarczą i swoje cele, zobowiązują się propagować współpracę w zakresie polityki przemysłowej we wszystkich obszarach uznanych za właściwe w celu zwiększenia konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP).

4. Strony:

a) dążą do zapewnienia rozwoju i wzmocnienia MŚP oraz do wspierania współpracy między nimi;

b) rozwijają pomoc, której wymagają mikroprzedsiębiorstwa oraz MŚP w takich obszarach jak finansowanie, szkolenia, technologia i marketing, innowacje oraz inne czynniki niezbędne do tworzenia MŚP, takie jak inkubatory przedsiębiorczości i inne obszary sprzyjające rozwojowi;

c) wspierają działalność MSP poprzez odpowiednie sieci; oraz

d) ułatwiają współpracę przedsiębiorstw poprzez wsparcie odpowiednich działań w zakresie współpracy, prowadzonych przez sektory prywatne obu Stron za pośrednictwem stosownych powiązań między podmiotami tych sektorów w Unii i Iraku, w celu poprawy wymiany informacji.

1. Strony podejmują współpracę mającą na celu stworzenie sprzyjającego klimatu dla inwestycji, zarówno krajowych, jak i zagranicznych, zapewnienie odpowiedniej ochrony inwestycji, przepływu kapitału oraz wymiany informacji dotyczących możliwości inwestycyjnych.

2. Strony zgadzają się wspierać promocję i ochronę inwestycji w oparciu o zasadę niedyskryminacji i wzajemności.

3. Strony zachęcają do wymiany informacji w sprawie przepisów ustawowych i wykonawczych oraz sposobów postępowania administracji w obszarze inwestycji.

4. Strony zobowiązują się do zachęcani swoich odpowiednich instytucji finansowych do podejmowania współpracy prowadzącej do zwiększenia możliwości inwestycyjnych.

5. Dążąc do ułatwienia działalności inwestycyjnej i wymiany handlowej, Unia gotowa jest pomóc Irakowi, jeżeli zwróci się z taką prośbą, w jego staraniach mających na celu dostosowanie jego ram legislacyjnych i prawnych do ram legislacyjnych i prawnych Unii w obszarach objętych niniejszą Umową.

Strony mogą współpracować w następujących obszarach dotyczących norm, przepisów technicznych i ocen zgodności:

1) promowanie powszechniejszego stosowania na terytorium Stron norm międzynarodowych w przepisach technicznych i ocenach zgodności, w tym środków właściwych dla poszczególnych sektorów, a także pogłębienie współpracy między Stronami w odniesieniu do działalności odpowiednich instytucji i organizacji międzynarodowych;

2) udzielenie wsparcia podejmowanym w Iraku inicjatywom na rzecz tworzenia potencjału w obszarze normalizacji, oceny zgodności, akredytacji, metrologii oraz nadzoru rynku;

3) promowanie oraz zachęcanie do dwustronnej współpracy między irackimi i unijnymi organizacjami odpowiedzialnymi za normalizację, oceny zgodności, akredytację, metrologię oraz nadzór rynku;

4) opracowanie wspólnych poglądów w sprawie dobrych praktyk związanych z wprowadzaniem przepisów, w tym – ale nie wyłącznie – poglądów dotyczących:

a) przejrzystości przygotowywania, przyjmowania i stosowania przepisów technicznych, norm i procedur oceny zgodności;

b) konieczności i proporcjonalności środków regulacyjnych i związanych z nimi procedur oceny zgodności, w tym wykorzystania deklaracji zgodności dostawcy;

c) wykorzystania międzynarodowych norm jako podstawy definiowania przepisów technicznych, z wyjątkiem sytuacji, w których takie międzynarodowe normy byłyby nieskutecznymi lub niewłaściwymi środkami realizacji uzasadnionych celów;

d) stosowania przepisów technicznych i działań związanych z nadzorem rynku;

5) wspomaganie współpracy technicznej i naukowej oraz współpracy dotyczącej przepisów, między innymi w drodze wymiany informacji, doświadczeń oraz danych celem podwyższenia jakości i poziomu przepisów technicznych oraz skutecznego wykorzystania zasobów regulacyjnych;

6) działanie sprzyjające wzajemnemu uzupełnianiu się przepisów technicznych, norm i procedur oceny zgodności oraz ich ujednoliceniu.

Celem jest promowanie współpracy w obszarze rolnictwa, leśnictwa i rozwoju obszarów wiejskich służącej wspieraniu różnorodności, praktyk przyjaznych dla środowiska, zrównoważonego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz bezpieczeństwa żywnościowego. W tym celu Strony zbadają:

a) działania związane z tworzeniem potencjału oraz przeprowadzaniem szkoleń w instytucjach publicznych;

b) środki mające na celu poprawę jakości produktów rolnych, środki na rzecz tworzenia potencjału stowarzyszeń producentów i wspierające działania promujące wymianę handlową;

c) środki z zakresu higieny środowiska, zdrowia zwierząt i zdrowotności roślin oraz dotyczące innych powiązanych kwestii, z uwzględnieniem ustawodawstwa obowiązującego obie Strony, zgodnie z WTO oraz wielostronnymi porozumieniami w sprawie ochrony środowiska;

d) środki dotyczące zrównoważonego rozwoju gospodarczo-społecznego obszarów wiejskich, w tym kwestie praktyk przyjaznych dla środowiska, dotyczące leśnictwa, badań naukowych, transferu know-how, dostępu do ziemi, gospodarki wodnej i nawadniania, zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich i bezpieczeństwa żywnościowego;

e) środki dotyczące zachowania tradycyjnej wiedzy rolniczej, która jest wyrazem szczególnej tożsamości mieszkańców danych terenów, w tym współpracę dotyczącą oznaczeń geograficznych, wymianę doświadczeń na szczeblu lokalnym oraz rozwój sieci współpracy;

f) modernizację sektora rolnego, w rym metod upraw roli oraz zróżnicowanie produkcji rolnej.

1. Strony dokładają wszelkich starań na rzecz pogłębienia współpracy w sektorze energii, z poszanowaniem zasad wolnych, konkurencyjnych oraz otwartych rynków energii, dążąc do:

a) zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego przy zapewnieniu zrównoważenia środowiskowego oraz promowaniu wzrostu gospodarczego;

b) opracowania ram instytucjonalnych, legislacyjnych i regulacyjnych w sektorze energii, których celem jest zapewnienie skutecznie funkcjonującego rynku energii oraz promowanie inwestycji w obszarze energii;

c) tworzenia i promowania partnerstw między przedsiębiorstwami z Unii oraz z Iraku w obszarze poszukiwania, produkcji, przetwarzania, transportu, dystrybucji oraz usług w sektorze energetycznym;

d) nawiązania regularnego oraz efektywnego dialogu dotyczącego zagadnień energetycznych między Stronami, a także na szczeblu regionalnym, w tym za pośrednictwem projektu rynku gazu państw europejskich, arabskich i Maszreku oraz innych odpowiednich inicjatyw regionalnych.

2. W tym celu Strony zgadzają się promować wzajemnie korzystne kontakty, dążąc do:

a) wspierania rozwoju odpowiedniej polityki energetycznej, ram regulacyjnych w tym obszarze oraz infrastruktury energetycznej w Iraku, w oparciu o zasady zrównoważenia środowiskowego, prawidłowego zarządzania zasobami energii oraz wolnego, konkurencyjnego oraz otwartego rynku;

b) współpracy na rzecz poprawy zdolności administracyjnych i prawnych oraz na rzecz opracowania stabilnych i przejrzystych warunków dla ram prawnych celem pobudzenia działalności gospodarczej i zachęcenia do międzynarodowych inwestycji w sektorze energetycznym w Iraku;

c) pogłębiania współpracy technicznej na rzecz rozpoznawania obszarów zawierających zasoby ropy naftowej i gazu ziemnego i ich rozwoju, a także rozwoju i modernizacji infrastruktury ropy naftowej i gazu ziemnego, w tym transportu i sieci przesyłowych do regionu Maszreku, a także innych istotnych inicjatyw regionalnych oraz współpracy ukierunkowanej na rynki w Unii;

d) zwiększenia niezawodności systemu zasilania energią elektryczną w Iraku;

e) pogłębienia współpracy na rzecz poprawy bezpieczeństwa energetycznego oraz przeciwdziałania zmianom klimatu poprzez promocję odnawialnych źródeł energii, efektywności energetycznej oraz ograniczania spalania gazu w pochodni;

f) ułatwienia wymiany know-how oraz transferu technologii, najlepszych sposobów postępowania oraz szkoleń osób zawodowo zajmujących się zagadnieniami energii;

g) promowania uczestnictwa Iraku w procesie integracji regionalnej rynków energetycznych.

1. Strony dokładają wszelkich starań na rzecz pogłębienia współpracy w sektorze transportu ukierunkowanej na stworzenie trwałego i efektywnego systemu transportu, dążąc do:

a) przyspieszenia rozwoju transportu i systemu połączeń przy zapewnieniu zrównoważenia środowiskowego oraz promowaniu wzrostu gospodarczego;

b) opracowania we wszystkich sektorach transportu ram instytucjonalnych, legislacyjnych i regulacyjnych, których celem jest zapewnienie skutecznie funkcjonującego rynku transportu oraz promowanie inwestycji w obszarze transportu;

c) tworzenia i promowania partnerstw między przedsiębiorstwami z Unii oraz z Iraku w obszarze rozpoznawania sektora, tworzenia potencjału, rozwoju infrastruktury, bezpieczeństwa i ochrony transportu oraz usług w sektorze transportu;

d) nawiązania regularnego oraz efektywnego dialogu między Stronami dotyczącego zagadnień transportu, także na szczeblu regionalnym, w tym za pośrednictwem eurośródziemnomorskiej współpracy w dziedzinie transportu oraz innych odpowiednich inicjatyw regionalnych.

2. W tym celu Strony zgadzają się promować wzajemnie korzystne kontakty, dążąc do:

a) wspierania rozwoju odpowiedniej polityki w sektorze transportu w odniesieniu do rozwoju wszystkich rodzajów transportu, ram regulacyjnych oraz odnowienia i rozbudowy infrastruktury transportu w Iraku, z naciskiem na znaczenie trwałych rozwiązań; zapewnienia intermodalności transportu oraz integracji wszystkich rodzajów transportu; sprawdzenia możliwości dalszego zbliżenia ram legislacyjnych i regulacyjnych do norm unijnych i międzynarodowych, w szczególności w odniesieniu do bezpieczeństwa i ochrony transportu;

b) współpracy na rzecz poprawy lub ponownego stworzenia zdolności administracyjnych i prawnych pod kątem przygotowania szczegółowych planów dla najważniejszych sektorów oraz stworzenia stabilnych i przejrzystych warunków dla ram prawnych celem pobudzenia działalności gospodarczej w sektorze transportu i zachęcenia do międzynarodowych inwestycji w sektorze transportu w Iraku, w oparciu o strategie i sposoby postępowania obowiązujące w Unii; oraz powołania niezbędnych, niezależnych organów regulacyjnych;

c) pogłębiania współpracy technicznej na rzecz rozpoznania i rozwoju wszystkich sektorów transportu w Iraku, a także rozwoju i modernizacji infrastruktury transportu, w tym wzajemnych połączeń z sieciami transportu w regionie Maszreku, innymi odpowiednimi inicjatywami regionalnymi oraz w ramach współpracy z rynkiem unijnym;

d) poprawy wiarygodności ruchu transportowego w kierunku Iraku oraz przez jego terytorium;

e) ułatwienia wymiany know-how oraz transferu technologii, najlepszych sposobów postępowania oraz osób zawodowo zajmujących się szkoleniami; jest to zasadniczym elementem współpracy i powinno być traktowane priorytetowo;

f) promowania uczestnictwa Iraku w procesie ustanawiania połączeń z regionalnymi systemami transportu;

g) wdrożenia krajowej polityki w obszarze lotnictwa obejmującej rozwój portów lotniczych, zarządzanie ruchem lotniczym oraz dalsze umacnianie potencjału administracyjnego (w tym stworzenie niezależnego organu lotnictwa cywilnego, który byłby faktycznym organem regulacyjnym); wynegocjowania „horyzontalnego” porozumienia transportowego w celu przywrócenia pewności prawnej dwustronnym porozumieniom o świadczeniu usług lotniczych; oraz rozpoznania możliwości przeprowadzenia negocjacji w sprawie zawarcia całościowej umowy lotniczej między Unią a Irakiem.

1. Strony zgadzają się co do potrzeby wzmocnienia wysiłków w obszarze ochrony środowiska oraz zachęcania do ich podejmowania, na przykład w związku ze zmianami klimatu, zrównoważonym gospodarowaniem zasobami naturalnymi oraz ochroną różnorodności biologicznej, która stanowi podstawę rozwoju obecnych i przyszłych pokoleń.

2. Strony postanawiają, że współpraca w tej dziedzinie powinna promować ochronę środowiska w duchu zrównoważonego rozwoju. We wszelkich działaniach podejmowanych przez Strony na mocy niniejszej Umowy uwzględniony zostaje uzgodniony rezultat Światowego Szczytu w sprawie Zrównoważonego Rozwoju.

3. Współpraca w tym obszarze powinna skupić się między innymi na:

a) wymianie informacji oraz wiedzy eksperckiej w obszarze środowiska (na przykład na kwestiach urbanistycznych, związanych z ochroną przyrody, gospodarką wodną oraz gospodarowaniem odpadami, zarządzaniem klęskami żywiołowymi itd.);

b) zachęcaniu do regionalnej współpracy w obszarze ochrony środowiska i jej promowaniu, w tym zachęcaniu do inwestowania w projekty i programy dotyczące środowiska;

c) promowaniu wiedzy o środowisku oraz zwiększaniu udziału wspólnot lokalnych w ochronie środowiska oraz w podejmowaniu wysiłków na rzecz zrównoważonego rozwoju;

d) wspieraniu tworzenia potencjału w obszarze środowiska, na przykład w związku z łagodzeniem zmian klimatu oraz przystosowaniem;

e) współpracy w negocjowaniu oraz wdrażaniu wielostronnych umów środowiskowych;

f) zachęcaniu do wymiany wsparcia technicznego w zakresie opracowywania programów środowiskowych oraz uwzględnianiu aspektów związanych ze środowiskiem w innych obszarach polityki;

g) wspieraniu badań i analiz naukowych w obszarze środowiska.

Strony współpracują:

a) na rzecz wzmocnienia wymiany informacji dotyczących obowiązującego ustawodawstwa oraz na rzecz ewentualnych reform ustawodawstwa w sektorze telekomunikacji w przyszłości, co umożliwi lepsze wzajemne zrozumienie ram regulacyjnych obowiązujących w sektorze telekomunikacji;

b) na rzecz wymiany informacji w sprawie rozwoju w technologiach i normach informacyjno-komunikacyjnych.

1. Strony promują współpracę w dziedzinie cywilnych badań naukowych i rozwoju technologicznego (BRT) na bazie wspólnych korzyści oraz z uwzględnieniem dostępności zasobów i odpowiedniego dostępu do swoich programów naukowych, z zastrzeżeniem odpowiedniego poziomu skutecznej ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej.

2. Współpraca naukowa i technologiczna obejmuje:

a) wymianę programów współpracy naukowej i technologicznej;

b) organizację wspólnych konferencji naukowych;

c) wspólne działania w obszarze BRT;

d) kształcenie i programy przepływu naukowców, badaczy i techników zaangażowanych w BRT po obu stronach.

3. Taka współpraca jest wdrażana zgodnie ze szczegółowymi ustaleniami, które będą negocjowane i zawierane przez każdą ze Stron zgodnie z procedurami i które określą między innymi stosowne przepisy obowiązujące w odniesieniu do praw własności intelektualnej.

1. Strony nawiążą współpracę w obszarze ceł, w szczególności w odniesieniu do szkoleń, upraszczania formalności celnych, dokumentacji i procedur, zapobiegania przypadkom naruszenia przepisów celnych, dochodzeń w takich przypadkach oraz ich sankcjonowania; celem współpracy jest dążenie do zapewnienia zgodności ze wszystkimi przepisami, które mają być przyjęte w związku z wymianą handlową oraz do zbliżenia systemu celnego Iraku do systemu celnego Unii.

2. Nie naruszając ich stosownych kompetencji oraz w celu umacniania i rozwijania działalności gospodarczej z jednoczesnym uwzględnieniem potrzeby opracowania odpowiednich ram regulacyjnych, Strony uznają potrzebę wdrożenia w obszarze opodatkowania zasad dobrych rządów, a mianowicie zasady przejrzystości, wymiany informacji i uczciwej konkurencji podatkowej, oraz zobowiązują się do wdrożenia tych zasad. W tym celu Strony, zgodnie ze swoimi kompetencjami, będą rozwijały międzynarodową współpracę w dziedzinie opodatkowania oraz opracowywały środki służące skutecznemu wdrażaniu wyżej wymienionych zasad.

Strony zobowiązują się promować działania w zakresie współpracy statystycznej. Będą one ukierunkowane na powoływanie instytucji i tworzenie potencjału oraz wzmocnienie krajowego systemu statystycznego, w tym na rozwój metod statystycznych, a także tworzenie i rozpowszechnianie statystyk dotyczących wymiany handlowej towarów i usług oraz – mówiąc ogólniej – na wszelkie inne obszary, które stanowią wsparcie krajowych priorytetów w zakresie rozwoju społecznego i gospodarczego i które są objęte niniejszą Umową oraz mogą być udostępnione w celach przetwarzania statystycznego.

1. Strony zgadzają się co do znaczenia stabilności makroekonomicznej w Iraku, którą można osiągnąć za pośrednictwem właściwej polityki pieniężnej ukierunkowanej na osiągnięcie stabilności cenowej i jej utrzymanie, a także za pośrednictwem polityki podatkowej ukierunkowanej na osiągnięcie zdolności obsługi zadłużenia.

2. Strony zgadzają się, że duże znaczenie ma zapewnienie skuteczności i przejrzystości wydatków publicznych w Iraku, a także odpowiedzialności w tym zakresie, zarówno na poziomie krajowym, jak i lokalnym.

3. Strony zgadzają się na współpracę na rzecz między innymi poprawy systemu zarządzania finansami publicznymi w Iraku, którego celem jest między innymi obszerne planowanie budżetowe oraz scentralizowany rachunek skarbu państwa.

Strony zgadzają się na współpracę sprzyjającą rozwojowi gospodarki rynkowej w Iraku, poprawiając klimat dla inwestycji, działając na rzecz zróżnicowania działalności gospodarczej, dążąc do postępu za sprawą programu prywatyzacji oraz poprawiając inne warunki sprzyjające tworzeniu miejsc pracy w sektorze prywatnym.

1. Strony wzywają do podjęcia wysiłków na rzecz poprawy współpracy zapewniającej wyważony i trwały rozwój turystyki i kwestii z nią powiązanych.

2. W związku z powyższym Strony zgadzają się rozwijać współpracę w obszarze turystyki, w szczególności w celu wymiany informacji, doświadczeń oraz najlepszych sposobów postępowania w odniesieniu do organizacji ram instytucjonalnych w sektorze turystyki oraz w odniesieniu do ogólnego klimatu, w którym prowadzą działalność przedsiębiorstwa turystyczne.

Strony podejmują współpracę w celu wypracowania wspólnych bliższych zasad i norm, a w szczególności:

a) wzmocnienia sektora finansowego w Iraku;

b) poprawy systemów rachunkowości, nadzoru oraz regulacji w ramach usług bankowych, ubezpieczeniowych i innych finansowych sektorów w Iraku;

c) wymiany informacji dotyczących odpowiednich ustaw, które obowiązują lub są w przygotowaniu;

d) rozwoju systemów audytu, które są ze sobą zgodne.

1. W ramach współpracy w dziedzinie sprawiedliwości, wolności i bezpieczeństwa Strony pokazują swoje stale zaangażowanie w promowanie zasady rządów prawa, w tym niezależności władzy sądowniczej, dostępu do wymiaru sprawiedliwości i prawa do rzetelnego procesu sądowego, przywiązując do tego szczególną wagę.

2. Strony będą współpracować na rzecz dalszego rozwoju funkcjonowania instytucji w obszarze egzekwowania prawa oraz wymiaru sprawiedliwości, w tym w drodze tworzenia potencjału.

1. Strony zgadzają się rozwijać współpracę prawną w sprawach cywilnych, w szczególności w odniesieniu do ratyfikowania i wdrażania wielostronnych konwencji dotyczących współpracy sądowej w sprawach cywilnych oraz przede wszystkim konwencji Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego w zakresie międzynarodowej współpracy prawnej i sporów sądowych, jak również ochrony dzieci.

2. Strony zgadzają się w miarę możliwości ułatwiać i promować alternatywne sposoby rozstrzygania cywilnych i handlowych sporów zgodnie z mającymi zastosowanie instrumentami międzynarodowymi.

3. W odniesieniu do spraw karnych Strony będą dążyły do wzmocnienia współpracy sądowej dotyczącej wzajemnej pomocy prawnej i ekstradycji. W stosownych przypadkach będzie to obejmowało przystąpienie do odpowiednich instrumentów międzynarodowych ONZ, w tym Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, o czym mowa w art. 7 niniejszej Umowy, i ich wdrożenie.

1. Strony zgadzają się współpracować na rzecz poprawy poziomu ochrony danych osobowych i dostosowania go do najwyższych norm międzynarodowych, takich jak – między innymi – normy zawarte w wytycznych Narodów Zjednoczonych w sprawie skomputeryzowanych archiwów danych osobowych (rezolucja Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych nr 45/95 z dnia 14 grudnia 1990 r.).

2. Współpraca w zakresie ochrony danych osobowych może obejmować m.in. pomoc techniczną w formie wymiany informacji i wiedzy fachowej.

1. Strony potwierdzają znaczenie, jakie przywiązują do wspólnego zarządzania przepływami migracyjnymi między ich terytoriami. W celu wzmocnienia współpracy Strony podejmą dialog obejmujący wszystkie zagadnienia migracji, w tym nielegalną imigrację, przemyt nielegalnych imigrantów oraz handel ludźmi, jak również możliwość włączenia zagadnień migracji do krajowych strategii rozwoju społeczno-ekonomicznego regionów, z których pochodzą migranci.

2. Współpraca opiera się na dokonanej w ramach wzajemnych konsultacji Stron ocenie specyficznych potrzeb i prowadzona będzie zgodnie z obowiązującymi przepisami unijnymi i krajowymi. Główne obszary współpracy są następujące:

a) podstawowe przyczyny migracji;

b) opracowywanie oraz wdrażanie krajowego ustawodawstwa i krajowych sposobów postępowania z zakresu ochrony międzynarodowej, w celu zastosowania się do postanowień Konwencji genewskiej z 1951 roku dotyczącej statusu uchodźców oraz załączonego do niej protokołu z 1967 roku, jak również innych właściwych instrumentów międzynarodowych, oraz w celu zagwarantowania przestrzegania zasady non-refoulement, przy uwzględnieniu że Irak nie jest jeszcze Państwem Stroną Konwencji genewskiej z 1951 roku dotyczącej statusu uchodźców ani protokołu z 1967 roku, ale rozważa możliwość przystąpienia do nich w przyszłości;

c) zasady przyjmowania na teren kraju, a także prawa i status osób przyjmowanych, równe traktowanie i integracja migrantów posiadających legalny status w społeczeństwie, ich edukacja i kształcenie oraz środki zwalczania rasizmu i ksenofobii;

d) opracowywanie skutecznej polityki zapobiegania nielegalnej imigracji, przemytowi nielegalnych imigrantów i handlowi ludźmi, w tym analiza sposobów zwalczania sieci przemytników i handlarzy oraz ochrony ofiar tego typu handlu;

e) kwestia powrotu, w humanitarnych i godnych warunkach, osób nielegalnie przebywających na danym terytorium, obejmująca zachęcanie do dobrowolnego powrotu, i readmisja takich osób, zgodnie z ust. 3;

f) w dziedzinie wiz – kwestie, które są przedmiotem zainteresowania obu Stron, w ramach istniejącego dorobku Schengen;

g) w dziedzinie zarządzania granicami i kontroli granic – kwestie dotyczące organizacji, szkoleń, najlepszych sposobów postępowania i innych działań operacyjnych w terenie oraz, w stosownych przypadkach, sprzętu, z uwzględnieniem możliwości wykorzystania takiego sprzętu w innym celu.

3. W ramach współpracy na rzecz zapobiegania i zwalczania nielegalnej imigracji Strony zgadzają się też na readmisję nielegalnych emigrantów. W tym celu:

a) Irak dokonuje readmisji swoich obywateli, którzy nie spełniają warunków obowiązujących w odniesieniu do wjazdu na terytorium państwa członkowskiego Unii, obecności lub pobytu w tym państwie, bądź którzy przestali te warunki spełniać; readmisja zostaje przeprowadzona na wniosek państwa członkowskiego, bez dalszych formalności;

b) oraz każde państwo członkowskie Unii dokonuje readmisji swoich obywateli, którzy nie spełniają warunków obowiązujących w odniesieniu do wjazdu na terytorium Iraku, obecności lub pobytu w Iraku bądź którzy przestali te warunki spełniać; readmisja zostaje przeprowadzona na wniosek Iraku, bez dalszych formalności.

4. Państwa członkowskie Unii oraz Irak udostępnią swoim obywatelom odpowiednie dokumenty potwierdzające tożsamość, umożliwiające podróżowanie we wspomnianych celach. Jeżeli osoba, która ma zostać poddana readmisji, nie posiada żadnych dokumentów lub innych dowodów potwierdzających jej obywatelstwo, właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne i konsularne zainteresowanego państwa członkowskiego lub Iraku dokona – na prośbę Iraku lub zainteresowanego państwa członkowskiego – przygotowań w celu przeprowadzenia rozmowy z daną osobą i ustalenia jej obywatelstwa.

5. W związku z powyższym Strony zgadzają się na zawarcie – na wniosek Strony zgodnie z jej definicją zawartą w art. 122 oraz w możliwie najszybszym terminie – porozumienia w sprawie zapobiegania nielegalnej migracji i jej kontrolowania oraz wprowadzenia szczegółowych procedur i zobowiązań do readmisji, obejmującego również – jeżeli obie Strony uznają to za stosowne – readmisję obywateli innych państw i bezpaństwowców.

6. Współpraca w tym obszarze odbywać się będzie przy pełnym poszanowaniu praw, odpowiedzialności i zobowiązań Stron, które wynikają ze stosownego prawa międzynarodowego i międzynarodowego prawa humanitarnego.

Strony zgadzają się na współpracę i wniesienie wkładu w proces zwalczania przestępczości zorganizowanej, przestępczości gospodarczej i finansowej, korupcji, fałszowania oraz nielegalnych transakcji, dzięki ścisłemu przestrzeganiu swoich międzynarodowych zobowiązań w tej dziedzinie, w tym na skuteczną współpracę w odzyskiwaniu majątku i środków uzyskanych w wyniku czynów korupcyjnych. Strony będą promować wdrożenie Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej i protokołów uzupełniających do niej oraz Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji.

1. Strony zgadzają się co do potrzeby podjęcia działań i współpracy w celu zapobiegania wykorzystywaniu ich systemów finansowych do prania zysków z działalności przestępczej wszelkiego rodzaju, w tym z handlu narkotykami i korupcji, oraz do finansowania terroryzmu.

2. Strony zgadzają się na współpracę w zakresie technicznego i administracyjnego wsparcia, ukierunkowanego na opracowywanie i wdrażanie aktów wykonawczych oraz skuteczne funkcjonowanie mechanizmów zwalczających proceder prania pieniędzy i finansowania terroryzmu. Współpraca ta obejmuje również odzyskiwanie majątku lub środków uzyskanych w wyniku dochodów pochodzących z przestępstwa.

3. Współpraca pozwala na wymianę istotnych informacji w ramach odpowiednich przepisów oraz przyjęcie właściwych norm celem zwalczania procederu prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, odpowiadających normom przyjętym przez Grupę Specjalną ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (zwaną dalej „FATF”) i przez Unię oraz odpowiednie podmioty międzynarodowe działające w tym obszarze.

1. Zgodnie ze swoimi odpowiednimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi Strony będą dążyły do zredukowania podaży i popytu na narkotyki oraz handlu narkotykami, jak również ich wpływu na osoby zażywające narkotyki i na ogół społeczeństwa, oraz do skuteczniejszego zapobiegania wykorzystywaniu prekursorów chemicznych do nielegalnej produkcji narkotyków i substancji psychotropowych. W ramach współpracy Strony zapewniają przyjęcie kompleksowego i zrównoważonego podejścia na drodze do osiągnięcia tego celu poprzez wprowadzenie prawnych regulacji rynku i skuteczne działania, a także koordynację działań właściwych organów, w tym w sektorach zdrowia i edukacji oraz w sektorach społecznym, egzekwowania prawa i wymiaru sprawiedliwości.

2. Strony określają środki współpracy służące osiągnięciu tych celów. Działania opierają się na powszechnie uznanych zasadach zgodnie z odpowiednimi konwencjami międzynarodowymi, deklaracjami politycznymi oraz Deklaracją specjalną w sprawie wytycznych zmierzających do redukcji popytu na narkotyki, zatwierdzoną przez dwudziestą specjalną sesję Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych w sprawie narkotyków w czerwcu 1998 r.

1. Strony zobowiązują się do promowania dwustronnej współpracy w obszarze kultury na rzecz poprawy wzajemnego zrozumienia i wspierania kontaktów kulturalnych utrzymywanych przez Strony.

2. Strony wspierają wymianę informacji i wiedzy fachowej, a także inicjatywy przyczyniające się do silniejszego tworzenia potencjału, w szczególności w odniesieniu do zachowania dziedzictwa kulturowego.

3. Strony pogłębią współpracę w odniesieniu do zwalczania nielegalnego handlu dobrami kultury, zgodnie z właściwą rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ odnoszącą się do Iraku. Będą promować ratyfikację i skuteczne wdrażanie odpowiednich porozumień międzynarodowych, w tym konwencji UNESCO z 1970 r. dotyczącej środków zmierzających do zakazu i zapobiegania nielegalnemu przywozowi, wywozowi i przenoszeniu własności dóbr kultury.

4. Strony zachęcają do dialogu międzykulturowego między osobami fizycznymi, instytucjami prowadzącymi działalność w obszarze kultury oraz organizacjami reprezentującymi zorganizowane społeczeństwo – zarówno z Unii, jak i Iraku.

5. Strony koordynują swoje wysiłki podejmowane na forach międzynarodowych, między innymi w kontekście UNESCO lub innych międzynarodowych organów, dążąc do promowania różnorodności kulturowej, w szczególności w związku z ratyfikacją i wykonaniem konwencji UNESCO o ochronie i upowszechnianiu różnorodności ekspresji kulturowej.

1. Strony zgadzają się co do tego, że współpraca powinna przyczynić się do rozwoju i utrzymania stabilnej sytuacji oraz integracji regionalnej w Iraku. W tym celu Strony zgadzają się promować działania ukierunkowane na wzmocnienie kontaktów z Irakiem, państwami sąsiadującymi z Irakiem oraz z innymi partnerami regionalnymi.

2. Strony zgadzają się co do tego, że współpraca między nimi może obejmować działania podejmowane w ramach porozumień o współpracy zawartych z innymi państwami w tym samym regionie, pod warunkiem zgodności takich działań z niniejszą Umowa i reprezentowanymi przez nią interesami.

3. Nie wykluczając żadnego obszaru, Strony postanawiają szczególnie rozpatrzyć następujące działania dotyczące:

a) promocji handlu wewnątrzregionalnego;

b) udzielenia wsparcia regionalnym instytucjom i wspólnym projektom oraz inicjatywom podjętym w ramach odpowiednich organizacji regionalnych.

1. Niniejszym ustanawia się Radę Współpracy, która nadzoruje wykonanie niniejszej Umowy. Rada spotyka się raz w roku na szczeblu ministerialnym. W celu realizacji celów niniejszej Umowy Rada bada wszelkie istotne kwestie związane z niniejszą Umową, jak również wszelkie inne kwestie dwustronne lub międzynarodowe leżące we wspólnym interesie. Rada Współpracy może również wydawać stosowne zalecenia, w drodze wzajemnych porozumień między dwoma Stronami.

2. Rada Współpracy składa się z przedstawicieli Stron.

3. Rada Współpracy przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

4. Każda ze Stron może odwołać się do Rady Współpracy w przypadku sporu dotyczącego stosowania lub interpretacji niniejszej Umowy.

5. Rada Współpracy może rozstrzygać spory w trybie zaleceń.

6. Postanowienia niniejszego artykułu w żaden sposób nie wpływają na szczegółowe postanowienia dotyczące rozstrzygania sporów zawarte w tytule II niniejszej Umowy oraz stosowane są bez uszczerbku dla nich.

1. Niniejszym powołuje się Komitet Współpracy, który składa się z przedstawicieli Stron i którego zadaniem jest wspieranie Rady Współpracy w pełnieniu jej obowiązków.

2. Rada Współpracy może podjąć decyzję o powołaniu jakichkolwiek innych wyspecjalizowanych podkomitetów lub organów, które będą pomagać jej w pełnieniu zadań, określając ich skład, zadania i zasady funkcjonowania.

1. Niniejszym powołuje się Komitet Współpracy Parlamentarnej. Stanowi on forum spotkań i wymiany poglądów między członkami parlamentu irackiego i Parlamentu Europejskiego.

2. Komitet Współpracy Parlamentarnej składa się z członków Parlamentu Europejskiego, z jednej strony, oraz z członków parlamentu irackiego, z drugiej strony.

3. Komitet Współpracy Parlamentarnej jest powiadamiany o zaleceniach Rady Współpracy.

4. Komitet Współpracy Parlamentarnej może kierować zalecenia do Rady Współpracy.

Aby ułatwić współpracę w ramach niniejszej Umowy, obie Strony zgadzają się przyznać konieczne ułatwienia odpowiednio upoważnionym ekspertom i urzędnikom zaangażowanym w realizację współpracy w celu wykonywania ich zadań, zgodnie z wewnętrznymi zasadami i regulacjami obu Stron.

Niniejsza Umowa ma zastosowanie, z jednej strony, do terytoriów, do których stosuje się Traktat o Unii Europejskiej i Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, i na warunkach określonych w tych Traktatach oraz, z drugiej strony, do terytorium Iraku.

1. Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu otrzymania przez depozytariusza ostatniego z powiadomień Stron o zakończeniu procedur niezbędnych do tego celu.

2. Niniejsza Umowa jest zawarta na okres dziesięciu lat. Będzie ona automatycznie corocznie odnawiana, chyba że jedna ze Stron dokona jej wypowiedzenia przynajmniej na sześć miesięcy przed dniem jej wygaśnięcia. Wypowiedzenie nabiera mocy sześć miesięcy po otrzymaniu powiadomienia przez drugą Stronę. Takie wypowiedzenie nie ma wpływu na trwające projekty rozpoczęte w ramach niniejszej Umowy przed otrzymaniem powiadomienia.

1. Niezależnie od art. 116 Unia oraz Irak zgadzają się na stosowanie art. 2 oraz tytułu II, III i V niniejszej Umowy, począwszy od pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po dniu, w którym Unia i Irak powiadomiły się nawzajem o zakończeniu niezbędnych do tego celu procedur. Powiadomienia przesłane zostają do Sekretarza Generalnego Rady Unii Europejskiej, który jest depozytariuszem niniejszej Umowy.

2. Gdy, zgodnie z ust. 1, Strony stosują postanowienie niniejszej Umowy do momentu jej wejścia w życie, odesłanie w takim postanowieniu do dnia wejścia w życie mniejszej Umowy rozumie się jako odesłanie do dnia, od którego Strony uzgadniają stosowanie tego postanowienia zgodnie z ust. 1.

W obszarach objętych niniejszą Umowa oraz bez uszczerbku dla jakichkolwiek szczegółowych postanowień w niej zawartych:

a) uregulowania stosowane przez Irak w odniesieniu do Unii nie mogą prowadzić do jakiejkolwiek dyskryminacji między państwami członkowskimi, ich obywatelami czy też spółkami lub przedsiębiorstwami:

b) uregulowania stosowane przez Unię w stosunku do Iraku nie mogą prowadzić do jakiejkolwiek dyskryminacji między obywatelami Iraku, ich spółkami lub przedsiębiorstwami.

1. Strony mogą za wzajemną zgodą dokonywać w niniejszej Umowie zmian lub poprawek lub rozszerzyć niniejszą Umowę w celu zacieśnienia współpracy, w tym poprzez uzupełnienie jej za pomocą umów lub protokołów dotyczących szczególnych sektorów lub działań.

2. W odniesieniu do wdrażania niniejszej Umowy każda ze Stron może przedstawić propozycje dotyczące rozszerzenia zakresu współpracy, biorąc pod uwagę doświadczenie uzyskane podczas jej stosowania. Decyzja odnośnie do jakiegokolwiek rozszerzenia zakresu współpracy na mocy niniejszej Umowy zostanie podjęta w Radzie Współpracy.

1. Bez uszczerbku dla odpowiednich postanowień Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, ani niniejsza Umowa, ani działania podejmowane na jej mocy nie mają jakiegokolwiek wpływu na uprawnienia państw członkowskich do podejmowania działań w ramach współpracy dwustronnej z Irakiem bądź też do zawierania, w odpowiednich przypadkach, nowych umów o współpracy z Irakiem.

2. Niniejsza Umowa nie wpływa na stosowanie ani wykonywanie zobowiązań podjętych przez odpowiednie Strony w stosunkach ze stronami trzecimi.

1. Strony przyjmują wszelkie ogólne lub szczególne środki, niezbędne do wypełnienia zobowiązań ciążących na nich na mocy niniejszej Umowy i zapewniają ich zgodność z celami ustanowionymi w niniejszej Umowie.

2. Jeżeli jedna ze Stron uważa, że druga Strona nie wypełnia zobowiązania wynikającego z niniejszej Umowy, może podjąć odpowiednie środki. Przed podjęciem takich środków Strona ta przedstawia Radzie Współpracy w ciągu 30 dni wszelkie odpowiednie informacje niezbędne do dokładnego zbadania sytuacji, mającego na celu znalezienie rozwiązania możliwego do zaakceptowania przez Strony.

Przy doborze środków należy przyznać pierwszeństwo tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie niniejszej Umowy. Rada Współpracy zostaje niezwłocznie powiadomiona o tych środkach, które na wniosek drugiej Strony podlegają konsultacjom na forum Rady Współpracy.

3. W drodze odstępstwa od ust. 2 każda ze Stron może niezwłocznie podjąć właściwe środki, zgodnie z prawem międzynarodowym, w przypadku:

a) wymówienia niniejszej Umowy, nieusankcjonowanego przez ogólne zasady prawa międzynarodowego;

b) naruszenia przez drugą Stronę zasadniczych elementów niniejszej Umowy, o których mowa w art. 2 i 5.

Druga Strona może wystąpić z prośbą o zwołanie nadzwyczajnego spotkania umożliwiającego zgromadzenie Stron w ciągu 15 dni w celu dokładnego zbadania sytuacji, mając na względzie znalezienie rozwiązania możliwego do zaakceptowania przez Strony.

4. W drodze odstępstwa od ust. 2, jeżeli jedna ze Stron uzna, że druga Strona nie spełniła zobowiązań na podstawie tytułu II niniejszej Umowy, odwołuje się ona wyłącznie i podlega wyłącznie procedurom rozstrzygania sporów ustanowionym na podstawie tytułu II sekcja VI niniejszej Umowy.

Do celów niniejszej Umowy określenie „Strony” oznacza z jednej strony Unię lub jej państwa członkowskie lub Unię i jej państwa członkowskie, zgodnie z ich stosownymi uprawnieniami, a z drugiej strony Irak.

Niniejszą Umowę sporządzono w dwóch egzemplarzach w językach angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim i arabskim, przy czym każdy z tych tekstów jest jednakowo autentyczny. W przypadku rozbieżności językiem odniesienia jest język, w którym niniejsza Umowa była negocjowana, tzn. język angielski.

Załączniki, dodatki, protokoły i uwagi do niniejszej Umowy stanowią jej integralną część.

Sporządzono w Brukseli dnia jedenastego maja roku dwa tysiące dwunastego.

DEKLARACJA JEDNOSTRONNA UNII EUROPEJSKIEJ W SPRAWIE ART. 96 (WSPÓŁPRACA W OBSZARZE CEŁ I PODATKÓW)

Unia oświadcza, że państwa członkowskie są zaangażowane na mocy art. 96 (współpraca w obszarze ceł i podatków) jedynie w takim zakresie, w jakim zobowiązały się przestrzegać zasad dobrych rządów w obszarze opodatkowania na poziomie Unii.

Wersja w języku angielskim

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 25 czerwca 2015 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: B. Komorowski

L.S.

Prezes Rady Ministrów: E. Kopacz

ZAŁĄCZNIK 1

ZAMÓWIENIA PUBLICZNE

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK 2

PRAWO WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ

Konwencje dotyczące własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, o których mowa w art. 60

1. Dążąc do realizacji celów określonych w art. 60, Strony potwierdzają wagę, jaką przykładają do swoich zobowiązań wynikających z Konwencji związkowej paryskiej o ochronie własności przemysłowej (Akt sztokholmski z 1967 r., zmieniony w 1979 r.).

2. Art. 60 ust. 2 dotyczy poniższych konwencji wielostronnych, do których Irak powinien przystąpić oraz w odniesieniu do których Irak powinien zapewnić stosowne i skuteczne wykonanie zobowiązań z nich wynikających:

2.1. Porozumienie w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (porozumienie TRIPS z 1994 r.);

2.2. Konwencja berneńska o ochronie dzieł literackich i artystycznych (z 1886 r., zmieniona po raz ostatni w 1979 r.);

2.3. Protokół do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków towarowych (1989 r.);

2.4. Akt genewski do Porozumienia haskiego dotyczącego międzynarodowej rejestracji wzorów przemysłowych (1999 r.);

2.5. Traktat o współpracy patentowej (Waszyngton, 1970 r., po raz ostatni zmieniony w 2001 r.);

2.6. Traktat Budapeszteński o międzynarodowym uznawaniu depozytów mikroorganizmów dla celów postępowania patentowego (1977 r., zmieniony w 1980 r.).

3. Art. 60 ust. 3 dotyczy wielostronnych konwencji, których Irak powinien przestrzegać i które wymieniono poniżej:

3.1. Konwencja Rzymska o ochronie wykonawców, producentów fonogramów i instytucji nadawczych (z 1961 r.);

3.2. Traktat Światowej Organizacji Własności Intelektualnej o prawie autorskim (Genewa, 1996 r.);

3.3. Traktat Światowej Organizacji Własności Intelektualnej o artystycznych wykonaniach i fonogramach (Genewa, 1996 r.);

3.4. Traktat singapurski dotyczący prawa znaków towarowych (2006 r.);

3.5. Traktat o prawie znaków towarowych (z 1994 r.);

3.6. Traktat o prawie patentowym (Genewa, 2000);

3.7. Międzynarodowa konwencja o ochronie nowych odmian roślin (UPOV) (akt genewski z 1991 r.).

ZAŁĄCZNIK 3

PUNKTY INFORMACYJNE

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK 4

UWAGI I POSTANOWIENIA DODATKOWE

Ad ART. 23

ust. 2

Ochrona inwestycji, inna niż traktowanie wynikające z art. 25, wraz z procedurami rozstrzygania sporów między inwestorami a państwem, nie jest objęta niniejszą sekcją.

Ad ART. 24

1. Osoba prawna jest kontrolowana przez inną osobę prawną, jeżeli ta ostatnia ma prawo do mianowania większości członków jej zarządu lub do kierowania jej działaniami z prawnego punktu widzenia.

2. Terminy „ustanowienie” i „nabycie” osoby prawnej są rozumiane jako obejmujące udział kapitałowy w osobie prawnej w celu ustanowienia lub utrzymania trwałych powiązań gospodarczych.

Ad ART. 25

ust. 1

Z niniejszego postanowienia wyłączone jest traktowanie wynikające z zobowiązań Unii w zakresie dostarczania usług przez usługodawców kontraktowych i przedstawicieli wolnych zawodów. Z niniejszego postanowienia wyłączone jest ponadto traktowanie wynikające z umów zawartych przez Unie lub jej państwa członkowskie ustanawiających wzajemne uznawanie zgodnie z art. VII GATS.

ust. 2

Irak może spełnić wymóg niniejszego ustępu poprzez zapewnienie usługom, usługodawcom, zakładom i inwestorom pochodzącym z Unii traktowania formalnie identycznego albo formalnie innego niż to, które zapewnia własnym podobnym usługom, usługodawcom, zakładom i inwestorom. Traktowanie formalnie identyczne lub formalnie różne jest uznawane za mniej korzystne, jeżeli zmienia warunki konkurencji na korzyść usług lub usługodawców pochodzących z Iraku w porównaniu z podobnymi usługami, usługodawcami, zakładami i inwestorami pochodzącymi z Unii.

ust. 3

Dla większej pewności powiadomienie należy kierować do dyrektora generalnego Dyrekcji Generalnej ds. Handlu lub dyrekcji generalnej, która przejmie jej obowiązki.

Ad ART. 29

ust. 4

Wymóg posiadania wizy nie jest traktowany jak czynnik niweczący lub naruszający te korzyści.

Ad ART. 60

ust. 1

Do celów niniejszej Umowy prawa własności intelektualnej obejmują prawa autorskie, w tym prawa autorskie do programów komputerowych i baz danych, prawa sui generis w przypadku nieoryginalnych baz danych oraz prawa pokrewne do praw autorskich, prawa dotyczące patentów, znaków towarowych, nazw handlowych, jeżeli zgodnie z odnośnym prawem krajowym są one chronione jako wyłączne prawo własności, wzorów, wzorów schematów (topografii) układów scalonych, oznaczeń geograficznych, w tym oznaczeń pochodzenia, oznaczeń źródła, odmian roślin, ochronę informacji niejawnych oraz ochronę przed nieuczciwą konkurencją, o których mowa w art. 10a Konwencji związkowej paryskiej o ochronie własności przemysłowej (Akt sztokholmski z 1967 r.).

Ad ZAŁĄCZNIK 1 dodatek I subzałącznik 1

1. „Instytucje zamawiające państw członkowskich” obejmują wszelkie podporządkowane podmioty jakiegokolwiek zamawiającego organu państwa członkowskiego pod warunkiem, że nie ma on odrębnej osobowości prawnej.

2. Jeżeli chodzi o zamówienia udzielane przez podmioty Unii oraz podmioty rządu centralnego w obszarze obronności i bezpieczeństwa narodowego, uwzględnia się wyłącznie materiały niewrażliwe i niezwiązane z działaniami wojennymi, wymienione w ramach zobowiązań Unii w wykazie zawartym w ZAŁĄCZNIKU 1 do niniejszej Umowy.