Dziennik Ustaw - rok 2018 poz. 1753

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniach 10 i 11 czerwca 2010 r. w Kampali zostały przyjęte poprawki do Rzymskiego statutu Międzynarodowego trybunału Karnego (rezolucje 5 i 6), sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r., w następującym brzmieniu:

Przekład

Rezolucja RC/Res.5

Przyjęta na 12 posiedzeniu plenarnym w dniu 10 czerwca 2010 r. w drodze konsensu.

RC/Res.5

Poprawki do artykułu 8 Statutu Rzymskiego

[preambuła]

Załącznik nr 1

Nowelizacja artykułu 8

Do artykułu 8 ust. 2 (e) dodać należy:

"(xiii) używanie trucizny lub zatrutej broni;

(xiv) używanie gazo w duszących, trujących lub innych oraz wszelkich podobnych cieczy, materiałów i urządzeń;

(xv) stosowanie pocisków, które z łatwością rozszerzają się lub spłaszczają w ciele człowieka, takich jak pociski z twardym płaszczem, który nie pokrywa całości rdzenia lub jest ponacinany"

Załącznik nr 2

Elementy Definicji Zbrodni

Następującą treść należy dodać do Elementów Definicji Zbrodni:

Artykuł 8 (2) (e) (xiii)

Zbrodnia wojenna używania trucizny lub zatrutej broni

Elementy definicji

1. Sprawca użył substancji lub broni uwalniającej substancję na skutek jej użycia.

2. Substancja taka, powoduje śmierć lub poważny uszczerbek na zdrowiu jako zwyczajny skutek działania, poprzez swoje toksyczne właściwości.

3. Czyn został dokonany w ramach i w związku z konfliktem zbrojnym niemającym charakteru międzynarodowego.

4. Sprawca miał świadomość okoliczności faktycznych przesądzających o zaistnieniu konfliktu zbrojnego.

Artykuł 8 (2) (e) (xiv)

Zbrodnia wojenna używania zakazanych gazów, cieczy, materiałów lub urządzeń

Elementy definicji

1. Sprawca użył gazu lub innej analogicznej substancji lub urządzenia.

2. Taki gaz, substancja lub urządzenie powoduje śmierć lub poważny uszczerbek na zdrowiu jako zwyczajny skutek działania, poprzez swoje duszące lub toksyczne właściwości¹.

3. Czyn został dokonany w ramach i w związku z konfliktem zbrojnym niemającym charakteru międzynarodowego.

4. Sprawca miał świadomość okoliczności faktycznych przesądzających o zaistnieniu konfliktu zbrojnego.

Artykuł 8 (2) (e) (xv)

Zbrodnia wojenna używania zakazanych pocisków

Elementy definicji

1. Sprawca użył konkretnych pocisków.

2. Użycie takich pocisków naruszało międzynarodowe prawo konfliktów zbrojnych bowiem z łatwością rozszerzają się lub spłaszczają w ciele ludzkim.

3. Sprawca miał świadomość, że charakter pocisków jest taki, że ich użycie spowodowałoby niepotrzebne spotęgowanie cierpień lub ran.

4. Czyn został dokonany w ramach i w związku z konfliktem zbrojnym niemającym charakteru międzynarodowego.

5. Sprawca miał świadomość okoliczności faktycznych przesądzających o zaistnieniu konfliktu zbrojnego

¹ Nic w niniejszym elemencie definicji nie będzie interpretowane jako naruszające w jakikolwiek sposób istniejące lub rozwijające się normy prawa międzynarodowego w odniesieniu do opracowywania, produkcji, gromadzenia i użycia broni chemicznej.

Rezolucja RC/Res.6

Przyjęta na 13 posiedzeniu plenarnym w dniu 11 czerwca 2010 r. w drodze konsensu.

RC/Res.6

Zbrodnia agresji

[preambuła]

Załącznik nr 1

Poprawki do Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego dotyczące zbrodni agresji

1. Uchyla się artykuł 5 ust. 2.

2. Następującą treść dodaje się po artykule 8 Statutu:

Art. 8 bis

Zbrodnia agresji

1. Dla celów niniejszego Statutu, 'zbrodnia agresji' oznacza planowanie, przygotowanie, inicjowanie lub wykonanie, przez osobę zajmującą pozycję pozwalającą na sprawowanie efektywnej kontroli nad politycznymi lub militarnymi działaniami państwa lub też nimi kierowanie, aktu agresji, który przez swój charakter, wagę lub skalę w sposób oczywisty narusza Kartę Narodów Zjednoczonych.

2. Dla celów ust. 1, "akt agresji" oznacza użycie przez państwo sił zbrojnych przeciwko suwerenności, terytorialnej integralności lub politycznej niepodległości innego państwa lub w jakikolwiek inny sposób niezgodny z Kartą Narodów Zjednoczonych. Każdy z następujących czynów, bez względu na fakt wypowiedzenia wojny, jest, zgodnie z rezolucją Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych 3314 (XXIX) z dnia 14 grudnia 1974 r., uznawany za akt agresji:

a) napaść lub atak sil zbrojnych jednego państwa na terytorium innego lub okupacja militarna, także przejściowa, wynikła z takiej napaści lub ataku lub jakakolwiek aneksja przy pomocy siły terytorium państwa łub jego części przez inne państwo;

b) bombardowanie przez siły zbrojne państwa terytorium innego państwa lub użycie przez państwo jakiejkolwiek innej broni przeciw terytorium innego państwa;

c) blokada portów lub wybrzeży państwa przez siły zbrojne innego państwa;

d) zaatakowanie przez siły zbrojne państwa lądowych, morskich lub powietrznych sił zbrojnych lub morskich albo lotniczych flot innego państwa;

e) użycie sił zbrojnych państwa przebywających na terytorium innego państwa za zgodą państwa przyjmującego, w sposób sprzeczny z warunkami porozumienia, lub jakiekolwiek przedłużanie ich pobytu na takim terytorium po wygaśnięciu porozumienia;

f) czyn państwa polegający na dopuszczeniu do użycia swego terytorium, które zostało udostępnione innemu państwu, do dokonania aktu agresji przez to inne państwo przeciwko państwu trzeciemu;

g) wysyłanie przez państwo lub w jego imieniu uzbrojonych band, grup, jednostek nieregularnych lub najemników, dokonujących przeciwko innemu państwu aktów przemocy zbrojnej o wadze równoważnej z czynami wskazanymi powyżej lub mających w nich znaczny udział.

3. Następującą treść dodaje się po artykule 15 Statutu:

Artykuł 15 bis

Wykonywanie jurysdykcji względem zbrodni agresji

(Przedstawienie sytuacji przez państwo-stronę, proprio motu)

1. Trybunał może wykonywać jurysdykcję względem zbrodni agresji zgodnie z artykułem 13 ust. (a) i (c), na zasadach określonych w niniejszym artykule.

2. Trybunał może wykonywać jurysdykcję jedynie względem zbrodni agresji popełnionej jeden rok po ratyfikacji lub przyjęciu poprawek przez trzydzieści państw-stron.

3. Wykonywanie przez Trybunał jurysdykcji względem zbrodni agresji zgodnie z niniejszym artykułem uzależnione jest od decyzji, która zostanie podjęta po dniu 1 stycznia 2017 r. taką samą większością głosów państw-stron, jaka jest wymagana dla przyjęcia poprawek do Statutu.

4. Trybunał może, zgodnie z artykułem 12, wykonywać jurysdykcję względem zbrodni agresji, wynikającej z aktu agresji popełnionego przez państwo-stronę, chyba że to państwo-strona złożyło wcześniej oświadczenie, że nie uznaje tej jurysdykcji poprzez złożenie deklaracji Sekretarzowi. Cofnięcie takiej deklaracji możliwe jest w dowolnym czasie i będzie rozważone przez dane państwo-stronę w ciągu trzech lat.

5. W stosunku do państwa, które nie jest stroną niniejszego Statutu, Trybunał nie wykonuje jurysdykcji względem zbrodni agresji popełnionej przez obywateli tego państwa lub na jego terytorium.

6. Jeżeli Prokurator uzna, że istnieje uzasadniona podstawa do prowadzenia postępowania przygotowawczego w odniesieniu do zbrodni agresji, ustala najpierw, czy Rada Bezpieczeństwa dokonała stwierdzenia czy doszło do popełnienia aktu agresji przez dane państwo. Prokurator zawiadamia Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych o sytuacji rozpatrywanej przez Trybunał, załączając wszelkie odpowiednie informacje i dokumenty.

7. Jeśli Rada Bezpieczeństwa dokonała takiego stwierdzenia, Prokurator może prowadzić postępowanie przygotowawcze w odniesieniu do zbrodni agresji.

8. Jeśli nie dokonano takiego stwierdzenia w terminie sześciu miesięcy od daty zawiadomienia, Prokurator może prowadzić postępowanie przygotowawcze w odniesieniu do zbrodni agresji pod warunkiem, że Izba Przygotowawcza wyraziła zgodę na prowadzenie postępowania przygotowawczego w odniesieniu do zbrodni agresji zgodnie z procedurą określoną w artykule 15, zaś Rada Bezpieczeństwa nie podjęła decyzji odmiennej zgodnie z artykułem 16.

9. Stwierdzenie czy popełniono akt agresji dokonane przez organ zewnętrzny względem Trybunału pozostaje bez wpływu na ustalenia własne Trybunału dokonane zgodnie z niniejszym Statutem.

10. Niniejszy artykuł nie narusza przepisów dotyczących wykonywania jurysdykcji względem innych zbrodni określonych w artykule 5.

4. Następującą treść dodaje się po artykule 15 bis Statutu:

Artykuł 15 ter

Wykonywanie jurysdykcji względem zbrodni agresji

(przedstawienie sprawy przez Radę Bezpieczeństwa)

1. Trybunał może wykonywać jurysdykcję względem zbrodni agresji zgodnie z artykułem 13 ust. (b), na zasadach określonych w niniejszym artykule.

2. Trybunał może wykonywać jurysdykcje jedynie względem zbrodni agresji popełnionej jeden rok po ratyfikacji lub przyjęciu poprawek przez trzydzieści państw-stron.

3. Wykonywanie przez Trybunał jurysdykcji względem zbrodni agresji zgodnie z niniejszym artykułem uzależnione jest od decyzji, która zostanie podjęta po dniu 1 stycznia 2017 r. taką samą większością głosów państw-stron, jaka jest wymagana dla przyjęcia poprawek do Statutu,

4. Stwierdzenie czy popełniono akt agresji dokonane przez organ zewnętrzny względem Trybunału pozostaje bez wpływu na ustalenia własne Trybunału dokonane zgodnie z mniejszym Statutem.

5. Niniejszy artykuł nie narusza przepisów dotyczących wykonywania jurysdykcji względem innych zbrodni określonych w artykule 5.

5. Następującą treść dodaje się po artykule 25 ust. 3 Statutu:

3 bis. W odniesieniu do zbrodni agresji, przepisy niniejszego artykułu stosuje się tylko do osób, które zajmują pozycje pozwalające na sprawowanie efektywnej kontroli nad politycznymi lub militarnymi działaniami państwa lub też nimi kierowanie.

6. Pierwsze zdanie artykułu 9 ust. 1 Statutu zastępuje się następującym zdaniem:

1. Elementy Definicji Zbrodni stanowią pomoc dla Trybunału w interpretacji i stosowaniu artykułu 6, 7, 8 i 8 bis.

7. Chapeau artykułu 20 ust. 3 Statutu zastępuje się następującą treścią; pozostała część tegoż ustępu pozostaje niezmieniona:

3. Nikt, kto został już osądzony przez inny sąd za czyn opisany w artykule 6, 7, 8 lub 8 bis, nie może być sądzony przez Trybunał za ten sam czyn, chyba że postępowanie przed innym sądem:

Załącznik nr 2

Poprawki do Elementów Definicji Zbrodni

Artykuł 8 bis

Zbrodnia agresji

Wprowadzenie

1. Przyjmuje się, że każdy z czynów wskazanych w artkule 8 bis ust. 2 uznawany jest za akt agresji.

2. Nie ma obowiązku wykazania, że sprawca dokonał oceny prawnej, czy użycie sił zbrojnych było niezgodne z Kartą Narodów Zjednoczonych.

3. Termin "oczywisty" stanowi okoliczność obiektywną.

4. Nie ma obowiązku wykazania, że sprawca dokonał oceny prawnej w zakresie "oczywistego" charakteru naruszenia Karty Narodów Zjednoczonych.

Elementy definicji

1. Sprawca planował, przygotowywał, inicjował lub wykonał akt agresji.

2. Sprawca był osobą¹ zajmującą pozycję zapewniającą efektywną kontrolę nad politycznymi lub militarnymi działaniami państwa, które dokonało aktu agresji lub możliwość kierowania nimi.

3. Akt agresji - użycie przez państwo sił zbrojnych przeciwko suwerenności, terytorialnej integralności lub politycznej niepodległości innego państwa lub w jakikolwiek inny sposób niezgodny z Kartą Narodów Zjednoczonych - został dokonany.

4. Sprawca miał świadomość okoliczności faktycznych przesądzających o tym, że takie użycie sił zbrojnych było niezgodne z Kartą Narodów Zjednoczonych.

5. Akt agresji przez swój charakter, wagę lub skalę w sposób oczywisty naruszył Kartę Narodów Zjednoczonych.

6. Sprawca miał świadomość okoliczności faktycznych przesądzających o zaistnieniu takiego oczywistego naruszenia Karty Narodów Zjednoczonych.

¹ W odniesieniu do zbrodni agresji, więcej niż jedna osoba może zajmować pozycję spełniającą te kryteria.

Załącznik nr 3

Założenia interpretacyjne dotyczące poprawek do Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego w zakresie zbrodni agresji

Przedstawienie sprawy przez Radę Bezpieczeństwa

1. Przyjmuje się, że Trybunał może wykonywać jurysdykcję na podstawie przedstawienia sprawy przez Radę Bezpieczeństwa zgodnie z artykułem 13 ust. (b) Statutu jedynie w odniesieniu do zbrodni agresji popełnionych po podjęciu decyzji zgodnie z artykułem 15 ter ust. 3 oraz jeden rok po ratyfikacji łub przyjęciu poprawek przez trzydzieści państw-stron, w zależności od tego, które z tych zdarzeń będzie późniejsze.

2. Przyjmuje się, że Trybunał wykonuje jurysdykcję względem zbrodni agresji na podstawie przedstawienia sprawy przez Radę Bezpieczeństwa zgodnie z artykułem 13 ust. (b) Statutu, niezależnie od tego, czy dane państwo przyjęło jurysdykcję Trybunału w tym zakresie.

Jurysdykcja ratione temporis

3. Przyjmuje się, że w przypadkach wskazanych w artykule 13 ust. (a) i (c), Trybunał może wykonywać jurysdykcję jedynie w odniesieniu do zbrodni agresji popełnionych po podjęciu decyzji zgodnie z artykułem 15 bis ust. 3 oraz jeden rok po ratyfikacji lub przyjęciu poprawek przez trzydzieści państw-stron, w zależności od tego, które z tych zdarzeń będzie późniejsze.

Krajowa jurysdykcja względem zbrodni agresji

4. Przyjmuje się, że poprawki odnoszące się do definicji aktu agresji i zbrodni agresji obowiązują jedynie dla celów niniejszego Statutu. Poprawki te nie będą. zgodnie z artykułem 10 Statutu Rzymskiego, interpretowane jako ograniczające lub wyłączające w jakikolwiek sposób istniejące lub rozwijające się normy prawa międzynarodowego obowiązujące dla celów innych niż niniejszy Statut.

5 Przyjmuje się, że poprawki nie będą interpretowane jako wprowadzające prawo lub obowiązek wykonywania jurysdykcji krajowej względem aktu agresji popełnionego przez inne państwo.

Inne założenia interpretacyjne

6. Przyjmuje się. że agresja jest najpoważniejszym i najniebezpieczniejszym przejawem nielegalnego użycia siły; stwierdzenie popełnienia aktu agresji wymaga każdorazowego rozważenia wszystkich okoliczności danej sprawy, w tym wagi odpowiednich czynów oraz ich konsekwencji, zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych.

7. Przyjmuje się, że przy ustalaniu czy akt agresji stanowi oczywiste naruszenie Karty Narodów Zjednoczonych, trzy elementy w postaci charakteru, wagi i skali muszą być wystarczająco poważne, aby usprawiedliwić "oczywistość" takiego stwierdzenia. Żaden z tych elementów nie może być na tyle poważny, aby samodzielnie spełnić wymóg oczywistości.

Wersja w języku angielskim

Po zaznajomieniu się z powyższymi poprawkami, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych,

- są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone,

- będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 31 lipca 2014 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: B. Komorowski

L.S.

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk