Dziennik Ustaw - rok 2018 poz. 1735

2. Siedzibą Instytutu jest miasto stołeczne Warszawa.

3. Prezes Rady Ministrów, w drodze zarządzenia, nadaje Instytutowi statut, w którym określa organizację wewnętrzną oraz tryb pracy organów Instytutu, mając na względzie sprawne wykonywanie zadań przez Instytut oraz możliwość tworzenia oddziałów zamiejscowych Instytutu.

1) inspirowanie, organizowanie i prowadzenie badań naukowych w zakresie nauk ekonomicznych i społecznych oraz przekazywanie ich wyników organom władzy publicznej;

2) przygotowywanie analiz, ekspertyz i studiów prognostycznych z zakresu nauk ekonomicznych i społecznych;

3) współpraca z polskimi i zagranicznymi instytucjami, ośrodkami nauki i osobami fizycznymi oraz promocja polskiej myśli analitycznej poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej;

4) współpraca z jednostkami akademickimi i naukowymi, w tym zagranicznymi, w realizacji badań naukowych z zakresu nauk ekonomicznych i społecznych, na podstawie porozumień w celu pozyskiwania funduszy z realizacji badań, w tym z ich komercjalizacji;

5) gromadzenie specjalistycznego księgozbioru i dokumentacji naukowej oraz organizowanie szkoleń w zakresie nauk ekonomicznych i społecznych;

6) organizowanie seminariów i konferencji w celu prezentowania wyników badań z zakresu nauk ekonomicznych i społecznych;

7) upowszechnianie wiedzy o stanie i tendencjach zmian sytuacji gospodarczej oraz rozwoju stosunków gospodarczych.

2. Czynności wynikające z nadzoru nad Instytutem wykonuje, w imieniu Prezesa Rady Ministrów, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

3. Nadzór, o którym mowa w ust. 1, obejmuje nadzór nad:

1) zgodnością działań Instytutu z przepisami prawa i statutem;

2) realizacją przez Instytut zadań określonych w art. 3;

3) prawidłowością wydatkowania środków publicznych.

4. Kontrolę w ramach nadzoru przeprowadza się na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o kontroli w administracji rządowej (Dz. U. poz. 1092).

5. Dyrektor Instytutu i Rada Instytutu są zobowiązani do realizacji zaleceń pokontrolnych wydanych w ramach realizacji nadzoru.

6. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ma prawo wglądu do dokumentów Instytutu i może żądać niezbędnych informacji od Dyrektora Instytutu.

2. Organizację oddziału zamiejscowego i zakres jego zadań określa regulamin oddziału nadany przez Dyrektora Instytutu.

1) Dyrektor Instytutu;

2) Rada Instytutu.

2. Dyrektor Instytutu powołuje nie więcej niż trzech swoich zastępców i wyznacza zakres ich zadań. Dyrektor Instytutu odwołuje zastępców Dyrektora Instytutu.

3. Prezes Rady Ministrów odwołuje Dyrektora Instytutu w przypadku:

1) rezygnacji ze stanowiska;

2) zaprzestania spełniania wymagań, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 i 4–6.

4. Prezes Rady Ministrów może w każdym czasie odwołać Dyrektora Instytutu.

5. W przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, Prezes Rady Ministrów powierza zastępcy Dyrektora Instytutu lub innej osobie pełnienie obowiązków Dyrektora Instytutu do czasu powołania nowego Dyrektora Instytutu.

1) korzysta z pełni praw publicznych;

2) posiada wykształcenie wyższe magisterskie;

3) posiada co najmniej 3-letnie doświadczenie w zarządzaniu oraz doświadczenie zawodowe w zakresie zadań Instytutu określonych w art. 3;

4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe;

5) nie została ukarana zakazem pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi, o którym mowa w art. 31 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1458, 1669 i 1693);

6) w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 lipca 1990 r. nie pracowała i nie służyła w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2017 r. poz. 2186, z późn. zm.²⁾) oraz nie współpracowała z tymi organami.

2. Przed powołaniem na stanowisko Dyrektora Instytutu osoba powoływana składa oświadczenie o spełnieniu wymagań, o których mowa w ust. 1, a w przypadku osób urodzonych przed dniem 1 sierpnia 1972 r. – także oświadczenie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów, albo informację, o której mowa w art. 7 ust. 3a tej ustawy.

3. Wymagania, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się do zastępców Dyrektora Instytutu.

2. Wynagrodzenie Dyrektora Instytutu ustala Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów zgodnie z przepisami ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1252).

3. Wynagrodzenie zastępców Dyrektora Instytutu ustala Dyrektor Instytutu, po zasięgnięciu opinii Rady Instytutu.

1) kierowanie pracami Instytutu;

2) reprezentowanie Instytutu na zewnątrz;

3) zapewnienie funkcjonowania i ciągłości pracy Instytutu;

4) podejmowanie czynności w sprawach z zakresu prawa pracy;

5) powoływanie i odwoływanie dyrektorów oddziałów zamiejscowych Instytutu;

6) opracowywanie rocznego planu działania Instytutu;

7) opracowywanie projektu rocznego planu finansowego Instytutu;

8) opracowywanie rocznego sprawozdania finansowego Instytutu;

9) sporządzanie rocznego sprawozdania z działalności Instytutu;

10) sprawowanie zarządu nad mieniem Instytutu;

11) prowadzenie gospodarki finansowej Instytutu;

12) rozliczanie dotacji otrzymanych z budżetu państwa.

2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 6–9, Dyrektor Instytutu przedstawia do zatwierdzenia Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

1) opiniowanie, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, kandydatów na stanowisko Dyrektora Instytutu;

2) opiniowanie projektów rocznych planów finansowych oraz projektów rocznych planów działalności Instytutu;

3) opiniowanie sprawozdania finansowego Instytutu oraz sprawozdania z rocznej działalności Instytutu;

4) wyrażanie opinii w sprawach dotyczących działalności Instytutu, przedstawionych przez Prezesa Rady Ministrów, Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Dyrektora Instytutu lub z własnej inicjatywy.

2. Rada Instytutu ma prawo wglądu do dokumentów Instytutu i może żądać niezbędnych informacji od Dyrektora Instytutu.

2. W skład Rady Instytutu wchodzą:

1) przedstawiciel Prezesa Rady Ministrów;

2) przedstawiciel ministra właściwego do spraw gospodarki;

3) pięć osób powoływanych na okres kadencji.

3. Kadencja członków Rady Instytutu, o których mowa w ust. 2 pkt 3, trwa 4 lata.

4. Członkostwa w Radzie Instytutu nie można łączyć z zatrudnieniem w Instytucie.

1) rezygnacji ze stanowiska;

2) zaprzestania spełniania wymagań, o których mowa w art. 14 pkt 1 i 3.

2. Prezes Rady Ministrów może w każdym czasie odwołać członka Rady Instytutu, o którym mowa w art. 12 ust. 2 pkt 1 i 2.

3. W przypadku upływu kadencji, odwołania albo śmierci członka Rady Instytutu Prezes Rady Ministrów powołuje nowego członka Rady.

1) posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw publicznych;

2) wyróżnia się wiedzą i doświadczeniem zawodowym w zakresie zadań Instytutu określonych w art. 3;

3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe.

2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, mają obowiązek przekazać Instytutowi dane statystyczne, o których mowa w ust. 1, bez zbędnej zwłoki, na podstawie wniosku o ich udostępnienie, mając na uwadze przepisy prawa lub postanowienia umów albo ustalenia pomiędzy Instytutem a podmiotami zobowiązanymi do udostępnienia danych.

3. Dane statystyczne mogą być udostępniane w postaci elektronicznej. Instytut może określić format przekazywanych danych, z zastrzeżeniem przepisów wydanych na podstawie art. 18 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 570 oraz z 2018 r. poz. 1000, 1544 i 1669).

4. Instytut zapewnia poufność i rozliczalność udostępnionych danych statystycznych na zasadach określonych w przepisach regulujących działalność podmiotów, o których mowa w ust. 1.

1) coroczne dotacje podmiotowe z budżetu państwa, przeznaczone na pokrycie bieżących kosztów działalności Instytutu określonej w art. 3;

2) dotacje celowe z budżetu państwa przeznaczone na:

a) realizację zadań, o których mowa w art. 3,

b) współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich;

3) środki finansowe pochodzące z funduszy Unii Europejskiej;

4) przychody z tytułu krajowych i międzynarodowych projektów i programów badawczych;

5) przychody z tytułu działalności gospodarczej, o której mowa w art. 18;

6) odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych Instytutu, chyba że przepisy odrębne lub umowa, na podstawie której Instytut otrzymał środki, stanowią inaczej;

7) zapisy, spadki i darowizny;

8) przychody z innych tytułów.

2. Działalność gospodarcza Instytutu podlega wyodrębnieniu pod względem finansowym i rachunkowym z działalności, o której mowa w art. 3.

3. Działalność gospodarcza, o której mowa w ust. 1, nie może być finansowana z dotacji podmiotowej z budżetu państwa.

4. Dochód z działalności gospodarczej, o której mowa w ust. 1, służy wyłącznie realizacji zadań Instytutu określonych w art. 3.

2. Projekt planu finansowego na następny rok budżetowy opracowuje Dyrektor Instytutu, z uwzględnieniem terminów określanych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych dla materiałów do projektu ustawy budżetowej.

3. Podstawę gospodarki finansowej Instytutu w okresie od dnia 1 stycznia do dnia zatwierdzenia planu finansowego Instytutu przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów stanowi projekt tego planu, zaopiniowany przez Radę Instytutu.

4. Roczny plan finansowy Instytutu obejmuje w szczególności:

1) planowane przychody, w tym dotacje, o których mowa w art. 17 pkt 1 i 2;

2) planowane koszty;

3) planowane wydatki inwestycyjne;

4) stan środków obrotowych na początek i koniec roku;

5) planowany przyrost lub spadek środków obrotowych na początek i koniec roku;

6) źródła pokrycia planowanego niedoboru przychodów w stosunku do kosztów.

1) fundusz statutowy;

2) fundusz rezerwowy;

3) zakładowy fundusz świadczeń socjalnych;

4) inne fundusze, jeżeli obowiązek ich utworzenia wynika z odrębnych przepisów.

2. Zysk netto Instytutu powiększa fundusz rezerwowy.

3. Stratę netto Instytutu pokrywa się z funduszu rezerwowego.

4. Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych tworzy się na zasadach określonych w ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1316, 1608 i 1669).

2. Wyboru firmy audytorskiej do badania rocznego sprawozdania finansowego Instytutu dokonuje Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

3. Dyrektor Instytutu przedstawia Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów do zatwierdzenia, zaopiniowane przez Radę Instytutu, roczne sprawozdanie finansowe Instytutu, wraz ze sprawozdaniem z badania.

1) w art. 4:

a) pkt 62 dodany przez art. 32 pkt 1 ustawy z dnia 8 lutego 2018 r. o Instytucie Współpracy Polsko-Węgierskiej im. Wacława Felczaka (Dz. U. poz. 538) oznacza się jako pkt 61a,

b) po pkt 61a dodaje się pkt 61b w brzmieniu:

„61b) Dyrektor Polskiego Instytutu Ekonomicznego i jego zastępcy;”;

2) w art. 8 pkt 58 dodany przez art. 32 pkt 2 ustawy z dnia 8 lutego 2018 r. o Instytucie Współpracy Polsko-Węgierskiej im. Wacława Felczaka oznacza się jako pkt 57a i otrzymuje brzmienie:

„57a) pkt 61a i 61b – Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów;”.

„11b) Polski Instytut Ekonomiczny;”.

2. Czynności związane z likwidacją Instytutu Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur – Państwowego Instytutu Badawczego wykonuje Dyrektor Instytutu w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

3. Bilans zamknięcia Instytutu Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur – Państwowego Instytutu Badawczego staje się bilansem otwarcia Instytutu.

1) składniki majątkowe i niemajątkowe Instytutu Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur – Państwowego Instytutu Badawczego przejmuje Instytut;

2) należności i zobowiązania Instytutu Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur – Państwowego Instytutu Badawczego stają się należnościami i zobowiązaniami Instytutu.

2. Instytut jest zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług z tytułu przejęcia składników, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

3. Instytut nie ponosi opłat sądowych w zakresie związanym z przejęciem składników, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

1) dyrektor Instytutu Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur – Państwowego Instytutu Badawczego staje się Dyrektorem Instytutu;

2) ustaje członkostwo dotychczasowych członków Rady Naukowej Instytutu Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur – Państwowego Instytutu Badawczego;

3) pracownicy Instytutu Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur – Państwowego Instytutu Badawczego stają się pracownikami Instytutu.

2. Stosunki pracy z pracownikami, o których mowa w ust. 1 pkt 3, wygasają po upływie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, jeżeli przed upływem 2 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy nie zostaną im zaproponowane nowe warunki pracy i płacy albo w razie nieprzyjęcia nowych warunków pracy i płacy.

3. W terminie 2 tygodni od otrzymania propozycji nowych warunków pracy i płacy pracownik składa oświadczenie woli o przyjęciu albo odmowie przyjęcia propozycji. Niezłożenie oświadczenia woli uważa się za przyjęcie propozycji.

4. W przypadku wygaśnięcia stosunków pracy na podstawie ust. 2 pracownikom przysługują świadczenia przewidziane dla pracowników, z którymi stosunki pracy rozwiązuje się z powodu likwidacji pracodawcy.

1) 2018 r. – 15 000 000 zł;

2) 2019 r. – 15 000 000 zł;

3) 2020 r. – 15 000 000 zł;

4) 2021 r. – 15 000 000 zł;

5) 2022 r. – 15 000 000 zł;

6) 2023 r. – 15 000 000 zł;

7) 2024 r. – 15 000 000 zł;

8) 2025 r. – 15 000 000 zł;

9) 2026 r. – 15 000 000 zł;

10) 2027 r. – 15 000 000 zł.

2. Organem monitorującym wykorzystanie limitu wydatków, o których mowa w ust. 1, jest Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

3. W przypadku zagrożenia przekroczenia limitu wydatków, o których mowa w ust. 1, zostanie zastosowany mechanizm korygujący polegający na ograniczeniu wydatków związanych z kosztami funkcjonowania Instytutu.

4. Organem właściwym do wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 3, jest Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda

¹⁾ Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów oraz ustawę z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym.

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 538, 650, 651, 730, 1000, 1349 i 1669.

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 538, 650, 651, 730, 1000, 1349 i 1669.