Dziennik Ustaw - rok 2018 poz. 1544

1) w art. 1 w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu:

„5) krajowy schemat identyfikacji elektronicznej;

6) nadzór nad krajowym schematem identyfikacji elektronicznej.”;

2) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie:

„Krajowy schemat identyfikacji elektronicznej”;

3) w rozdziale 4 dodaje się art. 21a–21z w brzmieniu:

„Art. 21a. 1. Krajowy schemat identyfikacji elektronicznej obejmuje:

1) węzeł krajowy identyfikacji elektronicznej, zwany dalej „węzłem krajowym”;

2) przyłączone do węzła krajowego:

a) systemy identyfikacji elektronicznej, w których wydawane są środki identyfikacji elektronicznej,

b) systemy teleinformatyczne, w których udostępniane są usługi online;

3) węzeł wykorzystywany w procesie transgranicznego uwierzytelniania osób, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 12 ust. 8 rozporządzenia 910/2014, zwany dalej „węzłem transgranicznym”.

2. Węzeł krajowy jest rozwiązaniem organizacyjno-technicznym umożliwiającym uwierzytelnianie użytkownika systemu teleinformatycznego, korzystającego z usługi online, z wykorzystaniem środka identyfikacji elektronicznej wydanego w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do tego węzła bezpośrednio albo za pośrednictwem węzła transgranicznego.

3. Wykorzystywanie środka identyfikacji elektronicznej do uwierzytelnienia użytkownika systemu teleinformatycznego w celu realizacji usługi online świadczonej przez podmiot, o którym mowa w art. 2 i art. 19c ust. 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 570 oraz z 2018 r. poz. 1000 i 1544), lub podmiot sektora publicznego, o którym mowa w art. 3 pkt 7 rozporządzenia 910/2014, jest nieodpłatne.

4. Uwierzytelnienie użytkownika systemu teleinformatycznego w celu realizacji usługi online wymaga użycia środka identyfikacji elektronicznej na poziomie bezpieczeństwa określonym przez podmiot świadczący tę usługę.

5. Funkcjonowanie węzła krajowego zapewnia minister właściwy do spraw informatyzacji.

6. Minister właściwy do spraw informatyzacji przetwarza dane osobowe osób, którym wydano środki identyfikacji elektronicznej, obejmujące:

1) imię (imiona),

2) nazwisko,

3) nazwisko rodowe,

4) numer PESEL lub niepowtarzalny identyfikator środka identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 12 ust. 8 rozporządzenia 910/2014,

5) datę urodzenia,

6) miejsce urodzenia,

7) płeć,

8) adres zamieszkania

– w celu uwierzytelnienia z wykorzystaniem węzła krajowego.

Art. 21b. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji wydaje decyzję o przyłączeniu systemu identyfikacji elektronicznej do węzła krajowego podmiotowi odpowiedzialnemu za ten system posiadającemu siedzibę na terenie jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej po:

1) potwierdzeniu spełnienia przez ten system wymagań dla zadeklarowanych poziomów bezpieczeństwa środków identyfikacji elektronicznej wydawanych w tym systemie, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 8 ust. 3 rozporządzenia 910/2014;

2) przeprowadzeniu testów integracyjnych zakończonych wynikiem pozytywnym, potwierdzających interoperacyjność systemów identyfikacji elektronicznej, z uwzględnieniem przepisów wydanych na podstawie art. 12 ust. 8 rozporządzenia 910/2014;

3) zapewnieniu przez podmiot odpowiedzialny za ten system opracowania, ustanawiania, wdrażania, eksploatowania, monitorowania, przeglądania, utrzymywania i doskonalenia systemu zarządzania bezpieczeństwem informacji zgodnie z wymogami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 18 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne;

4) przedstawieniu przez podmiot odpowiedzialny za ten system dokumentu zawierającego przyrzeczenie zakładu ubezpieczeń zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z wykorzystywaniem środków identyfikacji elektronicznej wydanych w systemie identyfikacji elektronicznej wnioskodawcy;

5) przedstawieniu przez podmiot odpowiedzialny za ten system oświadczenia o działaniu tego podmiotu zgodnie z przepisami o ochronie danych osobowych;

6) uzyskaniu pozytywnej opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w przypadku, o którym mowa w art. 21g ust. 6.

2. Przyłączenie systemu identyfikacji elektronicznej do węzła krajowego następuje pod warunkiem dostarczenia ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji przez podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej, w terminie wskazanym przez tego ministra, nie krótszym niż 30 dni, kopii umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z wykorzystywaniem środków identyfikacji elektronicznej wydanych w systemie identyfikacji elektronicznej wnioskodawcy.

3. Po spełnieniu warunku, o którym mowa w ust. 2, przyłączenie systemu identyfikacji elektronicznej do węzła krajowego następuje bez zbędnej zwłoki.

Art. 21c. 1. Ubezpieczeniem, o którym mowa w art. 21b ust. 2, jest objęta odpowiedzialność cywilna podmiotu odpowiedzialnego za system identyfikacji elektronicznej za szkodę wynikającą z działania lub zaniechania, wyrządzoną w związku z wykorzystaniem środka identyfikacji elektronicznej wydanego w systemie identyfikacji elektronicznej, w usłudze online świadczonej przez podmiot, o którym mowa w art. 2 i art. 19c ust. 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, lub podmiot sektora publicznego, o którym mowa w art. 3 pkt 7 rozporządzenia 910/2014, spowodowaną przez awarię, przerwę lub błąd systemu lub przez zaciągnięcie zobowiązania w wyniku nieuprawnionego wykorzystania tego środka identyfikacji elektronicznej.

2. Ubezpieczenie, o którym mowa w art. 21b ust. 2, nie obejmuje szkód:

1) wyrządzonych przez ubezpieczonego po dniu wydania ostatecznej decyzji o odłączeniu systemu identyfikacji elektronicznej od węzła krajowego, chyba że szkoda jest następstwem działania lub zaniechania, które miało miejsce w okresie przyłączenia do węzła krajowego,

2) polegających na zapłacie kar umownych,

3) powstałych wskutek siły wyższej

– chyba że w umowie ubezpieczenia zakres ochrony ubezpieczeniowej zostanie rozszerzony również o szkody wynikające ze zdarzeń wskazanych w pkt 1–3.

3. Ubezpieczenie, o którym mowa w art. 21b ust. 2, obejmuje wszystkie szkody w zakresie, o którym mowa w ust. 1 i 2, bez możliwości umownego ograniczenia odpowiedzialności przez zakład ubezpieczeń.

Art. 21d. 1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, minimalną sumę gwarancyjną ubezpieczenia, o którym mowa w art. 21b ust. 2, za szkody wynikające z działania lub zaniechania, wyrządzone w związku z wykorzystaniem środków identyfikacji elektronicznej wydanych w systemie identyfikacji elektronicznej, w usługach online świadczonych przez podmioty, o których mowa w art. 2 lub art. 19c ust. 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, lub podmioty sektora publicznego, o których mowa w art. 3 pkt 7 rozporządzenia 910/2014, spowodowane przez awarie, przerwy lub błędy systemu lub przez zaciągnięcie zobowiązań w wyniku nieuprawnionego wykorzystania środka identyfikacji elektronicznej, uwzględniając specyfikę działalności prowadzonej przez podmioty odpowiedzialne za systemy identyfikacji elektronicznej.

2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia, wysokość kwot odpowiedzialności podmiotu odpowiedzialnego za system identyfikacji elektronicznej za szkody wynikające z działania lub zaniechania, wyrządzone w związku z wykorzystaniem środków identyfikacji elektronicznej wydanych w systemie identyfikacji elektronicznej, w usługach online świadczonych przez podmioty, o których mowa w art. 2 lub art. 19c ust. 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, lub podmioty sektora publicznego, o których mowa w art. 3 pkt 7 rozporządzenia 910/2014, spowodowane przez awarie, przerwy lub błędy systemu lub za zobowiązanie zaciągnięte w wyniku nieuprawnionego wykorzystania środka identyfikacji elektronicznej, w zależności od poziomu bezpieczeństwa środków identyfikacji elektronicznej wydawanych w tym systemie.

Art. 21e. 1. Osoba, której wydano środek identyfikacji elektronicznej w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego, jest obowiązana:

1) korzystać ze środka identyfikacji elektronicznej zgodnie z warunkami określonymi przez podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej, w którym został wydany ten środek;

2) zgłaszać niezwłocznie podmiotowi odpowiedzialnemu za system identyfikacji elektronicznej, w którym został wydany ten środek, utratę, kradzież, przywłaszczenie środka identyfikacji elektronicznej lub utratę wyłącznej kontroli nad danymi umożliwiającymi identyfikację przy użyciu tego środka albo stwierdzenie nieuprawnionego użycia środka identyfikacji elektronicznej.

2. W celu spełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, osoba, której wydano środek identyfikacji elektronicznej w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego, z chwilą wydania tego środka podejmuje niezbędne działania służące zapobieżeniu naruszeniu indywidualnych zabezpieczeń tego środka lub danych umożliwiających identyfikację przy użyciu tego środka.

Art. 21f. W przypadku zgłoszenia, o którym mowa w art. 21e ust. 1 pkt 2, osoba, której wydano środek identyfikacji elektronicznej w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego, po dokonaniu zgłoszenia nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązanie zaciągnięte z wykorzystaniem środka identyfikacji elektronicznej.

Art. 21g. 1. Przyłączenie systemu identyfikacji elektronicznej do węzła krajowego następuje na wniosek podmiotu odpowiedzialnego za system identyfikacji elektronicznej.

2. Wniosek zawiera:

1) imię i nazwisko lub firmę (nazwę), adres siedziby i miejsca wykonywania działalności, numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku gdy podmiot nie posiada numeru w Krajowym Rejestrze Sądowym, wskazanie organu, któremu działalność podmiotu została zgłoszona, lub właściwego rejestru oraz podanie numeru identyfikacyjnego, jeżeli został on nadany, podmiotu odpowiedzialnego za system identyfikacji elektronicznej;

2) imię i nazwisko lub firmę (nazwę), adres siedziby i miejsca wykonywania działalności, numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku gdy podmiot nie posiada numeru w Krajowym Rejestrze Sądowym, wskazanie organu, któremu działalność podmiotu została zgłoszona, lub właściwego rejestru oraz podanie numeru identyfikacyjnego, jeżeli został on nadany, każdego podmiotu:

a) potwierdzającego tożsamość oraz weryfikującego dane identyfikujące osoby ubiegającej się o wydanie środka identyfikacji elektronicznej,

b) wydającego środki identyfikacji elektronicznej,

c) zapewniającego funkcjonalność pozwalającą na uwierzytelnienie osób, którym wydano środek identyfikacji elektronicznej

– w przypadku gdy czynności tych nie wykonuje podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej;

3) nazwę i szczegółowy opis systemu identyfikacji elektronicznej, w tym opis środków identyfikacji elektronicznej wydawanych w tym systemie z określeniem ich poziomu bezpieczeństwa, o którym mowa w art. 8 ust. 2 rozporządzenia 910/2014, oraz informacje techniczne i organizacyjne dotyczące wykorzystania tych środków.

3. Do wniosku dołącza się:

1) dokument potwierdzający spełnianie wymagań dla zadeklarowanych poziomów bezpieczeństwa środków identyfikacji elektronicznej, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 8 ust. 3 rozporządzenia 910/2014, w szczególności:

a) pozytywny wynik audytu systemu zarządzania bezpieczeństwem informacji obejmującego swym zakresem system identyfikacji elektronicznej, którego dotyczy wniosek, albo

b) pozytywny wynik audytu, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 8 ust. 3 rozporządzenia 910/2014

– adekwatnie do poziomu bezpieczeństwa środków identyfikacji elektronicznej wydawanych w tym systemie;

2) dokument zawierający przyrzeczenie zakładu ubezpieczeń zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z wykorzystywaniem środków identyfikacji elektronicznej wydanych w systemie identyfikacji elektronicznej wnioskodawcy;

3) oświadczenie o zapewnieniu stosowania polityki bezpieczeństwa, o której mowa w art. 39b ust. 1 pkt 3;

4) oświadczenie o działaniu podmiotu zgodnie z przepisami o ochronie danych osobowych.

4. Wniosek oraz dokumenty, o których mowa w ust. 3, składa się w postaci elektronicznej opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym.

5. Minister właściwy do spraw informatyzacji informuje Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego o wpłynięciu wniosku, o którym mowa w ust. 1, w celu umożliwienia Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego dokonania oceny, czy podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej lub podmiot, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, znajdują się pod kontrolą korporacyjną, w tym faktycznym wpływem innego państwa, jego podmiotu lub obywatela tego państwa, a w przypadku znajdowania się pod taką kontrolą, w celu ustalenia, czy może zagrażać bezpieczeństwu państwa, w tym bezpieczeństwu ekonomicznemu państwa.

6. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego może przeprowadzić postępowanie w celu dokonania oceny, o której mowa w ust. 5, o czym informuje ministra właściwego do spraw informatyzacji w terminie 7 dni od dnia otrzymania informacji o wpłynięciu wniosku.

7. Kontrolą korporacyjną, o której mowa w ust. 5, są wszelkie formy bezpośredniego lub pośredniego uzyskania przez podmiot uprawnień, które osobno albo łącznie, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności prawnych i faktycznych, umożliwiają wywieranie decydującego wpływu na podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej lub podmiot, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, a w szczególności w przypadku:

1) dysponowania bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, także jako zastawnik albo użytkownik, bądź w zarządzie innego podmiotu (podmiotu zależnego), także na podstawie porozumień z innymi osobami;

2) uprawnienia do powoływania lub odwoływania większości członków zarządu lub rady nadzorczej innego podmiotu (podmiotu zależnego), także na podstawie porozumień z innymi osobami;

3) gdy członkowie jego zarządu lub rady nadzorczej stanowią więcej niż połowę członków zarządu innego podmiotu (podmiotu zależnego);

4) dysponowania bezpośrednio lub pośrednio większością głosów w spółce osobowej zależnej albo na walnym zgromadzeniu spółdzielni zależnej, także na podstawie porozumień z innymi osobami;

5) dysponowania prawem do całego albo do części mienia innego podmiotu (podmiotu zależnego);

6) umów przewidujących zarządzanie innym podmiotem (podmiotem zależnym) lub przekazywanie zysku przez taki podmiot.

8. W przypadku wszczęcia przez Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego postępowania w celu dokonania oceny, o której mowa w ust. 5, minister właściwy do spraw informatyzacji wzywa podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej do przekazania danych niezbędnych do przeprowadzenia postępowania w stosunku do tego podmiotu lub podmiotu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2.

9. Podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej na żądanie ministra właściwego do spraw informatyzacji obowiązany jest przekazać dane i dokumenty niezbędne do przeprowadzenia postępowania w celu dokonania oceny, o której mowa w ust. 5.

10. Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego po przeprowadzeniu postępowania w celu dokonania oceny, o której mowa w ust. 5, wydaje pozytywną opinię, jeżeli podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej lub podmiot, o którym mowa w ust. 2 pkt 2:

1) nie znajduje się pod kontrolą korporacyjną innego państwa, jego podmiotu lub obywatela tego państwa, albo

2) znajduje się pod kontrolą korporacyjną innego państwa, jego podmiotu lub obywatela tego państwa, ale kontrola ta nie zagraża bezpieczeństwu państwa, w tym bezpieczeństwu ekonomicznemu państwa.

11. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego wydaje negatywną opinię w przypadku niespełnienia odpowiednio przez podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej lub podmiot, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, warunków, o których mowa w ust. 10.

12. Opinia Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego zawiera oddzielnie stanowisko w stosunku do każdego z ocenianych podmiotów.

13. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres danych i dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania w celu dokonania oceny, o której mowa w ust. 5, mając na uwadze potrzebę zapewnienia kompletności danych i dokumentów niezbędnych do wydania opinii oraz zapewnienie sprawności postępowania.

14. Termin postępowania w sprawie przeprowadzenia oceny, o której mowa w ust. 5, wynosi 30 dni od otrzymania danych i dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania i może zostać wydłużony o kolejne 30 dni w przypadkach szczególnie uzasadnionych. Okresu przeprowadzenia postępowania nie wlicza się do terminów przewidzianych na wydanie decyzji, o której mowa w art. 21b ust. 1.

Art. 21h. Minister właściwy do spraw informatyzacji po dokonaniu oceny wniosku oraz dokumentów załączonych do wniosku wyznacza termin przeprowadzenia testów integracyjnych, o których mowa w art. 21b ust. 1 pkt 2, i przeprowadza testy zgodnie z procedurą udostępnioną w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej.

Art. 21i. Minister właściwy do spraw informatyzacji informuje podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej na piśmie, w postaci papierowej albo elektronicznej, o:

1) przyłączeniu systemu identyfikacji elektronicznej do węzła krajowego;

2) każdej zmianie polityki bezpieczeństwa, o której mowa w art. 39b ust. 1 pkt 3.

Art. 21j. W przypadku niespełniania wymagań, o których mowa w art. 21b ust. 1, minister właściwy do spraw informatyzacji wydaje decyzję o odmowie przyłączenia systemu identyfikacji elektronicznej do węzła krajowego.

Art. 21k. Podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej przyłączony do węzła krajowego dostarcza ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji:

1) dokumenty potwierdzające spełnianie aktualnych wymagań dla wskazanych we wniosku poziomów bezpieczeństwa środków identyfikacji elektronicznej, o których mowa w art. 21g ust. 3 pkt 1, w przypadku zmiany przepisów wydanych na podstawie art. 8 ust. 3 rozporządzenia 910/2014, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie zmiany tych przepisów;

2) kopię kolejnej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z wykorzystywaniem środków identyfikacji elektronicznej wydanych w systemie identyfikacji elektronicznej wnioskodawcy, w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia.

Art. 21l. 1. Ponowne złożenie wniosku, o którym mowa w art. 21g ust. 1, wymagane jest w przypadku:

1) zmiany poziomu bezpieczeństwa środka identyfikacji elektronicznej, wydawanego w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego;

2) uruchomienia w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego środka identyfikacji elektronicznej nieobjętego zakresem wniosku, na podstawie którego została wydana decyzja o przyłączeniu systemu identyfikacji elektronicznej do węzła krajowego;

3) wydania przez Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego negatywnej opinii w przypadku, o którym mowa w art. 21s ust. 3.

2. Umożliwienie korzystania za pośrednictwem węzła krajowego ze środków identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 1, następuje po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku i przeprowadzeniu testów integracyjnych.

Art. 21m. Do węzła krajowego przyłącza się system teleinformatyczny zapewniający obsługę publicznego systemu identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w art. 20aa pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

Art. 21n. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji prowadzi rejestr systemów identyfikacji elektronicznej przyłączonych do węzła krajowego, zwany dalej „rejestrem systemów”.

2. Rejestr systemów jest jawny.

3. Podstawą do wpisania systemu identyfikacji elektronicznej do rejestru systemów jest decyzja, o której mowa w art. 21b ust. 1. Wpis jest czynnością materialno-techniczną.

4. Do rejestru systemów wpisuje się:

1) informacje zawarte we wniosku, o którym mowa w art. 21g ust. 1;

2) datę przyłączenia systemu identyfikacji elektronicznej do węzła krajowego;

3) informacje o zamiarze zaprzestania świadczenia usług związanych ze środkami identyfikacji elektronicznej wydawanymi w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego;

4) informacje o otwarciu likwidacji podmiotu odpowiedzialnego za system identyfikacji elektronicznej oraz datę jego likwidacji;

5) informacje o ogłoszeniu upadłości podmiotu odpowiedzialnego za system identyfikacji elektronicznej lub oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości z przyczyn wskazanych w art. 13 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe oraz datę zakończenia postępowania upadłościowego;

6) informacje o zawieszeniu możliwości korzystania z systemu identyfikacji elektronicznej lub uwierzytelniania z wykorzystaniem środków identyfikacji elektronicznej wydanych w tym systemie;

7) informacje o przywróceniu możliwości korzystania z systemu identyfikacji elektronicznej lub uwierzytelniania z wykorzystaniem środków identyfikacji elektronicznej wydanych w tym systemie;

8) informację o tym, czy system identyfikacji elektronicznej został przyłączony do węzła transgranicznego;

9) datę wykreślenia z rejestru systemów podmiotu odpowiedzialnego za system identyfikacji elektronicznej.

Art. 21o. 1. Informacje i dane zawarte w dokumentach potwierdzających spełnianie wymagań, o których mowa w art. 21b ust. 1, których ujawnienie mogłoby narazić na szkodę podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej, objęte są tajemnicą.

2. Informacje i dane objęte tajemnicą udostępnia się wyłącznie na żądanie:

1) sądu lub prokuratora – w związku z toczącym się postępowaniem;

2) innych upoważnionych organów – w związku z prowadzonym przez te organy postępowaniem;

3) Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Art. 21p. 1. Podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej przyłączony do węzła krajowego:

1) zarządza systemem identyfikacji elektronicznej oraz ponosi koszty jego utrzymania i rozwoju;

2) potwierdza tożsamość oraz weryfikuje dane identyfikujące osoby ubiegającej się o wydanie środka identyfikacji elektronicznej w sposób adekwatny do poziomu bezpieczeństwa danego środka identyfikacji elektronicznej, zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 8 ust. 3 rozporządzenia 910/2014;

3) wydaje, zawiesza i unieważnia środki identyfikacji elektronicznej;

4) zapewnia funkcjonalność pozwalającą na uwierzytelnienie osoby, której wydano środek identyfikacji elektronicznej, z wykorzystaniem tego środka;

5) zapisuje i zachowuje informacje związane z wydawaniem, zawieszaniem i unieważnianiem środków identyfikacji elektronicznej oraz zapewnieniem rozliczalności i niezaprzeczalności działań użytkowników korzystających z tych środków;

6) stosuje politykę bezpieczeństwa węzła krajowego, o której mowa w art. 39b ust. 1 pkt 3;

7) unieważnia środki identyfikacji elektronicznej wydane przez podmiot, w stosunku do którego Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego wydał negatywną opinię w przypadku, o którym mowa w art. 21s ust. 3.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2–5 i 7, mogą wykonywać podmioty inne niż podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej, spełniające wymogi określone w art. 21b ust. 1 pkt 1, 3 i 5, o ile posiadają siedzibę na terenie jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej. Odpowiedzialność za czynności wykonywane przez podmioty inne niż podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej ponosi podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej.

3. Podmioty inne niż podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej stosują politykę bezpieczeństwa węzła krajowego, o której mowa w art. 39b ust. 1 pkt 3.

Art. 21q. 1. Podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej przetwarza dane osobowe osób, którym w tym systemie wydano środki identyfikacji elektronicznej, obejmujące:

1) imię (imiona),

2) nazwisko,

3) nazwisko rodowe,

4) numer PESEL lub niepowtarzalny identyfikator środka identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 12 ust. 8 rozporządzenia 910/2014,

5) datę urodzenia,

6) miejsce urodzenia,

7) płeć,

8) adres zamieszkania

– w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 21p ust. 1 pkt 1–5 i 7.

2. Podmiot, o którym mowa w art. 21p, inny niż podmiot wskazany w art. 2 i art. 19c ust. 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne lub podmiot sektora publicznego, o którym mowa w art. 3 pkt 7 rozporządzenia 910/2014, zapewniając możliwość uwierzytelniania w usługach online, nie może pozyskiwać, przechowywać oraz przetwarzać danych dotyczących realizacji tych usług, innych niż dane niezbędne do zrealizowania procesu uwierzytelnienia.

Art. 21r. 1. W przypadku gdy nastąpi naruszenie bezpieczeństwa systemu identyfikacji elektronicznej przyłączonego do węzła krajowego lub części środków identyfikacji elektronicznej wydanych w tym systemie, mogące mieć wpływ na rozliczalność i niezaprzeczalność działań wykonywanych z wykorzystaniem tego systemu lub części środków identyfikacji elektronicznej wydanych w tym systemie, podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej przyłączony do węzła krajowego niezwłocznie zawiesza możliwość uwierzytelniania z wykorzystaniem środków identyfikacji elektronicznej, których dotyczy naruszenie bezpieczeństwa.

2. Po usunięciu naruszenia bezpieczeństwa systemu identyfikacji elektronicznej lub zawieszonej części środków identyfikacji elektronicznej podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej przyłączony do węzła krajowego przywraca możliwość uwierzytelniania za pomocą środków identyfikacji elektronicznej, których dotyczyło zawieszenie.

Art. 21s. 1. Podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej przyłączony do węzła krajowego informuje ministra właściwego do spraw informatyzacji o:

1) każdej zmianie dotyczącej systemu identyfikacji elektronicznej przyłączonego do węzła krajowego mającej wpływ na aktualność danych wpisanych do rejestru systemów – w terminie 14 dni od dnia zmiany tych danych;

2) zamiarze zaprzestania świadczenia usług związanych ze środkami identyfikacji elektronicznej wydawanymi w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego – w terminie 12 miesięcy przed planowanym zaprzestaniem świadczenia tych usług;

3) otwarciu jego likwidacji, ogłoszeniu jego upadłości lub oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości z przyczyn wskazanych w art. 13 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe – niezwłocznie;

4) zawieszeniu możliwości uwierzytelniania z powodu naruszenia bezpieczeństwa, o którym mowa w art. 21r ust. 1, oraz przywróceniu możliwości uwierzytelniania po usunięciu naruszenia bezpieczeństwa, o którym mowa w art. 21r ust. 2 – niezwłocznie, nie później niż w ciągu 24 godzin od momentu odpowiednio wykrycia naruszenia bezpieczeństwa oraz usunięcia naruszenia bezpieczeństwa.

2. Minister właściwy do spraw informatyzacji po otrzymaniu danych, o których mowa w ust. 1, przekazuje je Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, jeżeli istnieją uzasadnione przesłanki pozwalające wnioskować, iż zmiany tych danych mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo publiczne, bezpieczeństwo państwa lub zagrażają w sposób bezpośredni bezpieczeństwu systemów teleinformatycznych państwa.

3. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, w przypadku powzięcia informacji o okolicznościach prawnych lub faktycznych dotyczących struktury właścicielskiej podmiotu odpowiedzialnego za system identyfikacji elektronicznej lub podmiotu, o którym mowa w art. 21g ust. 2 pkt 2, które mogą zagrozić bezpieczeństwu państwa, w tym bezpieczeństwu ekonomicznemu państwa, przeprowadza postępowanie w tej sprawie. Do postępowania stosuje się odpowiednio przepisy art. 21g ust. 5–13.

4. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego przeprowadza postępowanie, o którym mowa w ust. 3, również na polecenie Prezesa Rady Ministrów lub ministra członka Rady Ministrów właściwego do spraw koordynowania działalności służb specjalnych.

5. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego po przeprowadzeniu postępowania przekazuje opinię ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji.

6. Minister właściwy do spraw informatyzacji przekazuje opinię podmiotowi odpowiedzialnemu za system identyfikacji elektronicznej.

Art. 21t. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji wydaje decyzję o przyłączeniu do węzła krajowego systemu teleinformatycznego, w którym udostępniane są usługi online, po:

1) zapewnieniu przez podmiot odpowiedzialny za ten system opracowania, ustanawiania, wdrażania, eksploatowania, monitorowania, przeglądania, utrzymywania i doskonalenia systemu zarządzania bezpieczeństwem informacji zgodnie z wymogami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 18 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne;

2) przeprowadzeniu testów integracyjnych zakończonych wynikiem pozytywnym, potwierdzających interoperacyjność tego systemu z węzłem krajowym;

3) przedstawieniu przez podmiot odpowiedzialny za ten system oświadczenia o działaniu tego podmiotu zgodnie z przepisami o ochronie danych osobowych;

4) wskazaniu interesu faktycznego w uwierzytelnianiu z wykorzystaniem węzła krajowego – w przypadku podmiotu innego niż podmiot wskazany w art. 2 i art. 19c ust. 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne lub podmiot sektora publicznego, o którym mowa w art. 3 pkt 7 rozporządzenia 910/2014.

2. Ocena interesu faktycznego dokonywana jest z uwzględnieniem jego wpływu na bezpieczeństwo i interes publiczny.

Art. 21u. 1. Przyłączenie systemu, o którym mowa w art. 21t ust. 1, do węzła krajowego następuje na wniosek podmiotu odpowiedzialnego za ten system.

2. Wniosek zawiera nazwę podmiotu odpowiedzialnego za system albo jego imię i nazwisko oraz wskazanie adresu jego siedziby, adresu miejsca prowadzenia działalności gospodarczej albo adresu zamieszkania.

3. Do wniosku dołącza się:

1) oświadczenie o zapewnieniu przez podmiot odpowiedzialny za ten system opracowania, ustanawiania, wdrażania, eksploatowania, monitorowania, przeglądania, utrzymywania i doskonalenia systemu zarządzania bezpieczeństwem informacji zgodnie z wymogami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 18 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne;

2) oświadczenie o zapewnieniu stosowania polityki bezpieczeństwa, o której mowa w art. 39b ust. 1 pkt 3;

3) listę usług online udostępnianych w tym systemie wraz z określeniem dla każdej z tych usług wymaganych poziomów bezpieczeństwa środków identyfikacji elektronicznej, o których mowa w art. 8 ust. 2 rozporządzenia 910/2014, niezbędnych dla realizacji tych usług;

4) oświadczenie o działaniu podmiotu zgodnie z przepisami o ochronie danych osobowych;

5) uzasadnienie interesu faktycznego w uwierzytelnianiu z wykorzystaniem węzła krajowego – w przypadku podmiotu innego niż podmiot, o których mowa w art. 2 i art. 19c ust. 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, lub podmiot sektora publicznego, o którym mowa w art. 3 pkt 7 rozporządzenia 910/2014.

4. Wniosek oraz dokumenty, o których mowa w ust. 3, składa się w postaci elektronicznej opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym.

Art. 21v. Minister właściwy do spraw informatyzacji po dokonaniu oceny wniosku oraz dokumentów załączonych do wniosku wyznacza termin przeprowadzenia testów integracyjnych, o których mowa w art. 21t ust. 1 pkt 2, i przeprowadza testy zgodnie z procedurą udostępnioną w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej.

Art. 21w. Podmiot odpowiedzialny za system teleinformatyczny, w którym udostępniane są usługi online, przyłączony do węzła krajowego, niezwłocznie informuje ministra właściwego do spraw informatyzacji o każdej zmianie danych zawartych w liście usług, o której mowa w art. 21u ust. 3 pkt 3.

Art. 21x. Minister właściwy do spraw informatyzacji udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej informację o przyłączonych do węzła krajowego systemach teleinformatycznych, w którym udostępniane są usługi online.

Art. 21y. W przypadku niespełniania wymagań, o których mowa w art. 21t ust. 1, minister właściwy do spraw informatyzacji wydaje decyzję o odmowie przyłączenia systemu teleinformatycznego, w którym udostępniane są usługi online, do węzła krajowego.

Art. 21z. Do węzła krajowego przyłącza się elektroniczną platformę usług administracji publicznej.”;

4) w art. 22:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Minister właściwy do spraw informatyzacji zapewnia funkcjonowanie węzła transgranicznego, zgodnie z rozporządzeniem 910/2014.”,

b) uchyla się ust. 2,

c) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:

„3. Do notyfikacji, o której mowa w art. 9 rozporządzenia 910/2014, mogą być zgłaszane wyłącznie systemy identyfikacji elektronicznej przyłączone do węzła krajowego, jeżeli zostało potwierdzone spełnienie warunków, o których mowa w art. 7 tego rozporządzenia.

4. Notyfikowany system identyfikacji elektronicznej jest przyłączany do węzła transgranicznego za pośrednictwem węzła krajowego.”;

5) w art. 24:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Wniosek o notyfikowanie systemu identyfikacji elektronicznej w Komisji Europejskiej składa do ministra właściwego do spraw informatyzacji podmiot odpowiedzialny za ten system.”,

b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Minister właściwy do spraw informatyzacji może zgłosić system identyfikacji elektronicznej do przeprowadzenia wzajemnej oceny, o której mowa w art. 12 ust. 6 lit. c rozporządzenia 910/2014, po pozytywnym zweryfikowaniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę warunki kwalifikowania się systemu do notyfikowania wskazane w art. 7 tego rozporządzenia oraz politykę państwa w zakresie identyfikacji elektronicznej.

4. Minister właściwy do spraw informatyzacji zgłasza system identyfikacji elektronicznej do notyfikacji, o której mowa w art. 9 rozporządzenia 910/2014, biorąc pod uwagę wynik wzajemnej oceny, o której mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 12 ust. 7 tego rozporządzenia.”;

6) art. 25 otrzymuje brzmienie:

„Art. 25. Podmioty odpowiedzialne za systemy teleinformatyczne, w których udostępniane są usługi online, przyłączane do węzła krajowego określają wymagane poziomy bezpieczeństwa środków identyfikacji elektronicznej, o których mowa w art. 8 ust. 2 rozporządzenia 910/2014, niezbędne dla realizacji tych usług.”;

7) w art. 26 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Informacje dotyczące naruszenia bezpieczeństwa notyfikowanego systemu identyfikacji elektronicznej albo uwierzytelnienia, o którym mowa w art. 10 rozporządzenia 910/2014, podmiot odpowiedzialny za ten system przekazuje niezwłocznie, nie później niż w ciągu 24 godzin od momentu wykrycia naruszenia, drogą elektroniczną, ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji.”;

8) po rozdziale 5 dodaje się rozdział 5a w brzmieniu:

„Rozdział 5a

Nadzór nad krajowym schematem identyfikacji elektronicznej

Art. 39a. Nadzór nad krajowym schematem identyfikacji elektronicznej sprawuje minister właściwy do spraw informatyzacji.

Art. 39b. 1. W ramach nadzoru minister właściwy do spraw informatyzacji:

1) prowadzi kontrole:

a) spełniania przez systemy identyfikacji elektronicznej przyłączone do węzła krajowego wymagań, o których mowa w art. 21b ust. 1,

b) spełniania przez systemy teleinformatyczne, w których udostępniane są usługi online, przyłączone do węzła krajowego wymagań, o których mowa w art. 21t ust. 1;

2) prowadzi działania zapobiegające naruszeniom bezpieczeństwa w krajowym schemacie identyfikacji elektronicznej, w szczególności dokonuje systematycznego szacowania ryzyka wystąpienia incydentów w krajowym schemacie identyfikacji elektronicznej;

3) określa i udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej politykę bezpieczeństwa węzła krajowego;

4) uczestniczy w inicjatywach krajowych i międzynarodowych mających na celu podnoszenie bezpieczeństwa węzła krajowego, węzła transgranicznego oraz systemów identyfikacji elektronicznej;

5) współpracuje z organem właściwym do spraw ochrony danych osobowych.

2. W ramach działań zapobiegających naruszeniom bezpieczeństwa w krajowym schemacie identyfikacji elektronicznej minister właściwy do spraw informatyzacji:

1) prowadzi systematyczne szacowanie ryzyka wystąpienia incydentów, przez które rozumie się każde zdarzenie, które ma lub może mieć niekorzystny wpływ na poufność danych albo rozliczalność działań dokonywanych w ramach świadczonych usług w krajowym schemacie identyfikacji elektronicznej, w tym za pośrednictwem węzła krajowego;

2) wdraża, rozwija i upowszechnia stosowanie środków technicznych i organizacyjnych uwzględniających najnowszy stan wiedzy, odpowiednich i proporcjonalnych do zidentyfikowanych ryzyk, zapewniających bezpieczeństwo systemów teleinformatycznych wykorzystywanych do świadczenia usług za pośrednictwem węzła krajowego;

3) po dostrzeżeniu podatności lub zagrożeń naruszających lub mogących naruszać poufność, integralność, dostępność i autentyczność danych przetwarzanych w systemach teleinformatycznych działających w ramach krajowego schematu identyfikacji elektronicznej niezwłocznie podejmuje działania zaradcze.

Art. 39c. 1. W przypadku naruszenia polityki bezpieczeństwa węzła krajowego lub niespełniania wymagań, o których mowa w art. 21b ust. 1, dotyczących systemu identyfikacji elektronicznej przyłączonego do węzła krajowego, w zakresie mającym wpływ na wiarygodność uwierzytelnienia z wykorzystaniem środków identyfikacji elektronicznej wydanych w tym systemie, minister właściwy do spraw informatyzacji wydaje decyzję o zawieszeniu:

1) możliwości korzystania z tego systemu, jeżeli naruszenie dotyczy całego systemu, albo

2) możliwości korzystania z części środków identyfikacji elektronicznej wydanych w tym systemie, jeżeli naruszenie dotyczy części środków identyfikacji elektronicznej i zawieszenie takie jest możliwe technicznie.

2. Minister właściwy do spraw informatyzacji wydaje decyzję o przywróceniu możliwości korzystania z systemu identyfikacji elektronicznej lub zawieszonej części środków identyfikacji elektronicznej niezwłocznie po otrzymaniu od podmiotu odpowiedzialnego za system identyfikacji elektronicznej potwierdzenia usunięcia naruszenia, które było podstawą do zawieszenia, o którym mowa w ust. 1.

3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu. Przepisu art. 61 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie stosuje się.

Art. 39d. Minister właściwy do spraw informatyzacji wydaje decyzję o odłączeniu systemu identyfikacji elektronicznej od węzła krajowego i odłącza ten system od węzła krajowego w przypadku:

1) złożenia przez podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej wniosku o odłączenie od węzła krajowego;

2) zaprzestania prowadzenia działalności przez podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej;

3) nieusunięcia przyczyny zawieszenia możliwości uwierzytelniania, o której mowa w art. 21r ust. 1, lub możliwości korzystania z systemu, o której mowa w art. 39c ust. 1, w terminie 3 miesięcy od dnia jego zawieszenia;

4) nieprzedstawienia kolejnej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z wykorzystywaniem środków identyfikacji elektronicznej wydanych w systemie identyfikacji elektronicznej;

5) wydania przez Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego negatywnej opinii w przypadku, o którym mowa w art. 21s ust. 3, w stosunku do podmiotu odpowiedzialnego za system identyfikacji elektronicznej.

Art. 39e. 1. Decyzja o odłączeniu systemu identyfikacji elektronicznej od węzła krajowego jest podstawą do wykreślenia tego systemu z rejestru systemów.

2. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu. Przepisu art. 61 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie stosuje się.

Art. 39f. Podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej, na żądanie ministra właściwego do spraw informatyzacji oraz Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych i innych informacji prawnie chronionych, jest obowiązany udzielać informacji oraz udostępniać dokumenty, które są bezpośrednio związane z funkcjonowaniem systemu identyfikacji elektronicznej, w tym dotyczą naruszeń, o których mowa w art. 21r ust. 1 lub art. 39c ust. 1.

Art. 39g. 1. W przypadku naruszenia polityki bezpieczeństwa, o której mowa w art. 39b ust. 1 pkt 3, lub niespełniania wymagań, o których mowa w art. 21t ust. 1, dotyczących systemu teleinformatycznego, w którym udostępniane są usługi online, przyłączonego do węzła krajowego, w zakresie mającym wpływ na bezpieczeństwo uwierzytelnienia z wykorzystaniem węzła krajowego, minister właściwy do spraw informatyzacji zawiesza w tym systemie możliwość uwierzytelniania z wykorzystaniem węzła krajowego.

2. Minister właściwy do spraw informatyzacji przywraca możliwość uwierzytelniania z wykorzystaniem węzła krajowego w systemie teleinformatycznym, w którym udostępniane są usługi online, niezwłocznie po otrzymaniu od podmiotu odpowiedzialnego za ten system potwierdzenia usunięcia naruszenia, które było podstawą do zawieszenia, o którym mowa w ust. 1.

Art. 39h. Minister właściwy do spraw informatyzacji wydaje decyzję o odłączeniu systemu teleinformatycznego, w którym udostępniane są usługi online, i odłącza ten system od węzła krajowego w przypadku:

1) złożenia przez podmiot odpowiedzialny za ten system wniosku o odłączenie systemu od węzła krajowego;

2) zaprzestania udostępniania usług online w tym systemie;

3) nieusunięcia przyczyny zawieszenia tego systemu, o której mowa w art. 39g ust. 1, w terminie 3 miesięcy od dnia jego zawieszenia.

Art. 39i. Podmiot odpowiedzialny za system teleinformatyczny, w którym udostępniane są usługi online, na żądanie ministra właściwego do spraw informatyzacji oraz Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych i innych informacji prawnie chronionych, jest obowiązany udzielać informacji oraz udostępniać dokumenty, które są bezpośrednio związane z funkcjonowaniem tego systemu, w tym dotyczą naruszeń, o których mowa w art. 39g ust. 1.

Art. 39j. 1. Kontrola, o której mowa w art. 39b ust. 1 pkt 1, jest przeprowadzana przez osoby upoważnione przez ministra właściwego do spraw informatyzacji.

2. Osoby, o których mowa w ust. 1, są uprawnione do:

1) wstępu do obiektów i pomieszczeń podmiotu odpowiedzialnego za system identyfikacji elektronicznej lub podmiotu wydającego środek identyfikacji elektronicznej w tym systemie;

2) wglądu do dokumentów zawierających dane dotyczące funkcjonowania systemu identyfikacji elektronicznej oraz wydanych w tym systemie środków identyfikacji elektronicznej;

3) przetwarzania danych osobowych w zakresie objętym przedmiotem kontroli;

4) przeprowadzania oględzin obiektów oraz innych składników majątkowych związanych z funkcjonowaniem systemu identyfikacji elektronicznej, a także sprawdzania przebiegu czynności związanych z wydawaniem środków identyfikacji elektronicznej oraz oceny technicznej środków identyfikacji elektronicznej;

5) żądania udzielenia ustnych lub pisemnych wyjaśnień od pracowników podmiotu odpowiedzialnego za system identyfikacji elektronicznej, podmiotu wydającego środek identyfikacji elektronicznej oraz przeprowadzającego procedurę uwierzytelniania w tym systemie;

6) zabezpieczania dokumentów i innych materiałów, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych i innych informacji prawnie chronionych.

Art. 39k. W przypadku gdy wyniki kontroli wykażą niezgodność z przepisami ustawy, minister właściwy do spraw informatyzacji, po zapoznaniu się z zastrzeżeniami oraz wyjaśnieniami zgłoszonymi przez podmiot kontrolowany, może wydać decyzję nakładającą obowiązek usunięcia stwierdzonych niezgodności w terminie nie krótszym niż 14 dni.

Art. 39l. W sprawach nieuregulowanych w ustawie, do przeprowadzenia kontroli, o której mowa w art. 39b ust. 1 pkt 1, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646 i 1479).”;

9) po art. 40 dodaje się art. 40a w brzmieniu:

„Art. 40a. Kto posługuje się cudzym środkiem identyfikacji elektronicznej, wydawanym w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego, w celu uzyskania nieuprawnionego dostępu do usługi online,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.”;

10) po art. 41 dodaje się art. 41a w brzmieniu:

„Art. 41a. Kto bez uprawnienia kopiuje lub przechowuje nieprzyporządkowane do niego dane pozwalające na identyfikowanie się z wykorzystaniem środka identyfikacji elektronicznej, wydawanym w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.”;

11) art. 44 otrzymuje brzmienie:

„Art. 44. Kto wydaje środek identyfikacji elektronicznej w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego osobie nieuprawnionej,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.”;

12) w art. 47 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 46, art. 47a i art. 47b, nakłada, w drodze decyzji, minister właściwy do spraw informatyzacji.”;

13) po art. 47 dodaje się art. 47a i art. 47b w brzmieniu:

„Art. 47a. Kto w sposób nieuprawniony gromadzi, przetwarza lub powiela dane dotyczące wykorzystania środka identyfikacji elektronicznej, wydanego w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego,

podlega karze pieniężnej w wysokości do 1 000 000 zł.

Art. 47b. Podmiot odpowiedzialny za system identyfikacji elektronicznej przyłączony do węzła krajowego, który w wyniku świadomego działania lub zaniechania dopuścił w swoim systemie identyfikacji elektronicznej do uwierzytelnienia z wykorzystaniem środka identyfikacji elektronicznej, co do którego posiada wiedzę, że nie pozostaje on pod wyłączną kontrolą osoby, której ten środek wydano,

podlega karze pieniężnej w wysokości do 1 000 000 zł.”;

14) w art. 96 w pkt 4 uchyla się lit. a;

15) w art. 137 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:

„2. Dostawcy usług zaufania, producenci oprogramowania oraz podmioty publiczne obowiązani są do odpowiedniego dostosowania oprogramowania oraz systemów teleinformatycznych do zmian i terminu określonych w ust. 1.”;

16) art. 142 otrzymuje brzmienie:

„Art. 142. Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 22 oraz art. 24–26, które wchodzą w życie z dniem 29 września 2018 r.”.

1) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych policjanci mogą posługiwać się środkami identyfikacji elektronicznej zawierającymi dane inne niż dane identyfikujące policjanta.”;

2) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach przepisy ust. 2 i 2a mogą mieć zastosowanie do osób, o których mowa w art. 22 ust. 1.”;

3) w ust. 3a:

a) pkt 1–4 otrzymują brzmienie:

„1) kto poleca sporządzenie lub kieruje sporządzeniem dokumentów lub wydawaniem środków identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2, 2a i 3;

2) kto sporządza dokumenty lub wydaje środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2, 2a i 3;

3) kto udziela pomocy w sporządzeniu dokumentów lub wydawaniu środków identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2, 2a i 3;

4) policjant lub osoba wymieniona w ust. 3, jeżeli dokumentami lub środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2, 2a i 3, posługują się przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych;”,

b) dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) kto wydaje środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a, policjantowi albo osobom, o których mowa w ust. 3, lub dopuszcza do uwierzytelnienia z wykorzystaniem takiego środka identyfikacji elektronicznej w swoim systemie identyfikacji elektronicznej.”.

1) po ust. 2a dodaje się ust. 2b i 2c w brzmieniu:

„2b. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych funkcjonariusze mogą posługiwać się środkami identyfikacji elektronicznej zawierającymi dane inne niż dane identyfikujące funkcjonariusza.

2c. Nie popełnia przestępstwa:

1) kto poleca sporządzenie lub kieruje sporządzeniem dokumentów lub wydawaniem środków identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2 i 2b;

2) kto sporządza dokumenty lub wydaje środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2 i 2b;

3) kto udziela pomocy w sporządzeniu dokumentów lub wydawaniu środków identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2 i 2b;

4) funkcjonariusz, jeżeli dokumentami lub środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2 i 2b, posługuje się przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych;

5) kto wydaje środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2b, funkcjonariuszowi, lub dopuszcza do uwierzytelnienia z wykorzystaniem takiego środka identyfikacji elektronicznej w swoim systemie identyfikacji elektronicznej.”.

1) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych inspektorzy Biura mogą posługiwać się środkami identyfikacji elektronicznej zawierającymi dane inne niż dane identyfikujące inspektora Biura.”;

2) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach przepisy ust. 1 i 1a mogą mieć zastosowanie do osób, o których mowa w art. 11z ust. 1.”;

3) w ust. 3:

a) pkt 1–4 otrzymują brzmienie:

„1) kto poleca sporządzenie lub kieruje sporządzeniem dokumentów lub wydawaniem środków identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 1, 1a i 2;

2) kto sporządza dokumenty lub wydaje środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 1, 1a i 2;

3) kto udziela pomocy w sporządzeniu dokumentów lub wydawaniu środków identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 1, 1a i 2;

4) inspektor Biura lub osoba wymieniona w ust. 2, jeżeli dokumentami lub środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 1, 1a i 2, posługują się przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych;”,

b) dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) kto wydaje środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 1a, inspektorowi Biura albo osobom, o których mowa w ust. 2, lub dopuszcza do uwierzytelnienia z wykorzystaniem takiego środka identyfikacji elektronicznej w swoim systemie identyfikacji elektronicznej.”.

1) w art. 3f § 1 otrzymuje brzmienie:

„§ 1. Uwierzytelnianie podatników, płatników, inkasentów, ich następców prawnych oraz osób trzecich na portalu podatkowym wymaga użycia danych weryfikowanych za pomocą kwalifikowanego certyfikatu podpisu elektronicznego, jeżeli te dane pozwalają na identyfikację i uwierzytelnienie wymagane w celu realizacji usługi online, profilu zaufanego albo innego środka identyfikacji elektronicznej, wydanego w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w art. 21a ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1579 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1544), adekwatnie do poziomu bezpieczeństwa środka identyfikacji elektronicznej wymaganego dla usług świadczonych w portalu podatkowym.”;

2) w art. 14c w § 4, w art. 138a w § 3 i w § 5 w zdaniu pierwszym, w art. 144b w § 1 i w § 2 w pkt 1, w art. 159 w § 2, w art. 168 w § 3a w pkt 1, w art. 194a w § 2a w zdaniu pierwszym, w art. 210 w § 1 w pkt 8, w art. 217 w § 1 w pkt 7, w art. 282b w § 4 w pkt 6 oraz w art. 306d w § 3 użyte w różnym przypadku wyrazy „podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „podpisem zaufanym”.

„13a) identyfikacji elektronicznej;”.

1) w art. 6 w ust. 1 w pkt 7:

a) po wyrazach „Straży Marszałkowskiej” skreśla się wyraz „i” oraz dodaje się przecinek,

b) po wyrazach „Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu” dodaje się wyrazy „i Biuru Nadzoru Wewnętrznego”;

2) w art. 19 w ust. 2c i w ust. 3a wyrazy „podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP” zastępuje się wyrazami „podpisem zaufanym”.

1) w art. 4 w § 1 uchyla się pkt 13;

2) w art. 10 w § 4 w zdaniu drugim, w art. 23¹ w § 2, w art. 40¹ w § 2 w zdaniu pierwszym, w art. 41 w § 4 w zdaniu pierwszym, w art. 58 w § 2 w zdaniu drugim, w art. 106¹ w § 2, w art. 157¹ w § 2, w art. 167 w § 4 w pkt 1–3, w art. 180 w § 2 w zdaniu drugim, w art. 188 w § 4, w art. 208 w § 10 w zdaniu pierwszym, w art. 240¹ w § 2 w zdaniu drugim, w art. 259¹ w zdaniu drugim oraz w art. 270 w pkt 2¹ użyte w różnej liczbie wyrazy „podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP” zastępuje się wyrazami „podpisem zaufanym”.

1) w art. 57 § 5 otrzymuje brzmienie:

„§ 5. Uwierzytelnienie w systemie teleinformatycznym wymaga użycia profilu zaufanego, innego środka identyfikacji elektronicznej, wydanego w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w art. 21a ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1579 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1544), adekwatnie do poziomu bezpieczeństwa środka identyfikacji elektronicznej wymaganego dla usług świadczonych w tym systemie, danych weryfikowanych za pomocą kwalifikowanego certyfikatu podpisu elektronicznego, jeżeli te dane pozwalają na identyfikację i uwierzytelnienie wymagane w celu realizacji usługi online, albo otrzymanego w sądzie identyfikatora wskazującego na tożsamość kandydata.”;

2) w art. 57 w § 6 oraz w art. 57aa w § 1 i w § 2 w zdaniu pierwszym wyrazy „podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP” zastępuje się wyrazami „podpisem zaufanym”.

„2a. Wykonując czynności operacyjno-rozpoznawcze, żołnierze Żandarmerii Wojskowej mogą posługiwać się środkami identyfikacji elektronicznej zawierającymi dane inne niż dane identyfikujące żołnierza Żandarmerii Wojskowej.

2b. W szczególnie uzasadnionych przypadkach przepisy ust. 2 i 2a mogą mieć zastosowanie do osób, o których mowa w art. 36 ust. 1.

2c. Nie popełnia przestępstwa:

1) kto poleca sporządzenie lub kieruje sporządzeniem dokumentów, o których mowa w ust. 2;

2) kto sporządza lub wydaje dokumenty, o których mowa w ust. 2, lub wydaje środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a, lub dopuszcza w swoim systemie do uwierzytelnienia z wykorzystaniem takich środków;

3) kto udziela pomocy w sporządzeniu dokumentów, o których mowa w ust. 2, lub wydaniu środków identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a;

4) żołnierz Żandarmerii Wojskowej lub osoba wymieniona w art. 36 ust. 1 posługująca się przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych dokumentami, o których mowa w ust. 2, lub środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a.”.

1) w art. 82i ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. W przypadku przekazywania danych za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej Głównego Inspektora Transportu Drogowego przekazywane dane powinny być podpisane przy użyciu kwalifikowanego podpisu elektronicznego albo podpisu zaufanego.

4. Dane przekazywane są do Rejestru przy użyciu formularzy elektronicznych udostępnionych na stronie internetowej Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego lub za pośrednictwem elektronicznej platformy usług administracji publicznej.”;

2) w art. 82j ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, składany za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej Głównego Inspektora Transportu Drogowego powinien być podpisany przy użyciu kwalifikowanego podpisu elektronicznego albo podpisu zaufanego.”.

1) w art. 96a w pkt 3 w lit. e tiret pierwsze otrzymuje brzmienie:

„– w postaci elektronicznej – kwalifikowany podpis elektroniczny, podpis zaufany albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych albo”;

2) w art. 107a w ust. 4 we wprowadzeniu do wyliczenia w zdaniu pierwszym oraz w art. 107f w ust. 5 w pkt 1 użyte w różnym przypadku wyrazy „podpisu potwierdzonego profilem zaufanym ePUAP” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „podpisu zaufanego”.

1) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych funkcjonariusze Agencji mogą posługiwać się środkami identyfikacji elektronicznej zawierającymi dane inne niż dane identyfikujące funkcjonariusza Agencji.”;

2) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Osoby udzielające Agencji pomocy przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych mogą posługiwać się dokumentami, o których mowa w ust. 2, oraz odpowiednio środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a.”;

3) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. ABW prowadzi centralny rejestr środków identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a.”;

4) w ust. 6:

a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) funkcjonariusz Agencji lub osoba wymieniona w ust. 3, posługujący się przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych dokumentami, o których mowa w ust. 2 i 3, lub środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a;”,

b) dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) kto wydaje środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a, funkcjonariuszowi Agencji albo osobom, o których mowa w ust. 3, lub dopuszcza do uwierzytelnienia z wykorzystaniem takiego środka identyfikacji elektronicznej w swoim systemie identyfikacji elektronicznej.”.

1) ust. 3b otrzymuje brzmienie:

„3b. Wniosek i załączniki do wniosku określone w ust. 4 w postaci elektronicznej mogą być składane za pomocą:

1) systemu, o którym mowa w ust. 6a, po zastosowaniu zapewnionych w systemie sposobów potwierdzenia pochodzenia oraz integralności przesłanych danych;

2) systemu teleinformatycznego wskazanego w informacji zamieszczonej na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej ministra właściwego do spraw rodziny po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji, po opatrzeniu ich kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem zaufanym.”;

2) w ust. 6a zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„Uwierzytelnianie użytkowników w systemie teleinformatycznym wymaga użycia profilu zaufanego, innego środka identyfikacji elektronicznej wydanego w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w art. 21a ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1579 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1544), adekwatnie do poziomu bezpieczeństwa środka identyfikacji elektronicznej wymaganego dla usług świadczonych w tym systemie, danych weryfikowanych za pomocą kwalifikowanego certyfikatu podpisu elektronicznego, jeżeli te dane pozwalają na identyfikację i uwierzytelnienie wymagane w celu realizacji usługi online, albo innych technologii, jeżeli zostaną udostępnione w tym systemie.”.

1) w art. 4:

a) w ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie:

„8) wprowadzanie i rozwijanie w publicznych służbach zatrudnienia systemów teleinformatycznych zapewniających spójny system obsługi rynku pracy, w tym systemu teleinformatycznego umożliwiającego wnoszenie wniosków w postaci elektronicznej do publicznych służb zatrudnienia, oraz prowadzenie i udostępnianie internetowej bazy ofert pracy.”,

b) dodaje się ust. 9 w brzmieniu:

„9. Uwierzytelnianie użytkowników w systemie teleinformatycznym umożliwiającym wnoszenie wniosków w postaci elektronicznej do publicznych służb zatrudnienia wymaga użycia profilu zaufanego, innego środka identyfikacji elektronicznej wydanego w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w art. 21a ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1579 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1544), adekwatnie do poziomu bezpieczeństwa środka identyfikacji elektronicznej wymaganego dla usług świadczonych w tym systemie, danych weryfikowanych za pomocą kwalifikowanego certyfikatu podpisu elektronicznego, jeżeli te dane pozwalają na identyfikację i uwierzytelnienie wymagane w celu realizacji usługi online, albo innych technologii, jeżeli zostaną udostępnione w tym systemie.”;

2) art. 18f otrzymuje brzmienie:

„Art. 18f. Wniosek o wpis do rejestru może być złożony w postaci elektronicznej. Wniosek składany w postaci elektronicznej zawiera dane w ustalonym formacie elektronicznym, zawarte we wzorze wniosku, o którym mowa w art. 19k. Wniosek w postaci elektronicznej składany jest z wykorzystaniem systemu, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 8, po zastosowaniu zapewnionych w systemie sposobów potwierdzenia pochodzenia oraz integralności przesłanych danych.”;

3) w art. 36b ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Wniosek o udzielenie akredytacji może być złożony w postaci elektronicznej. Wniosek w postaci elektronicznej składany jest z wykorzystaniem systemu, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 8, po zastosowaniu zapewnionych w systemie sposobów potwierdzenia pochodzenia oraz integralności przesłanych danych.”.

1) w art. 1 po pkt 9 dodaje się pkt 9a i 9b w brzmieniu:

„9a) funkcjonowania publicznego systemu identyfikacji elektronicznej,

9b) świadczenia usługi podpisu zaufanego”;

2) w art. 3:

a) pkt 14 otrzymuje brzmienie:

„14) profil zaufany – środek identyfikacji elektronicznej zawierający zestaw danych identyfikujących i opisujących osobę fizyczną, który został wydany w sposób, o którym mowa w art. 20c;”,

b) po pkt 14 dodaje się pkt 14a w brzmieniu:

„14a) podpis zaufany – podpis elektroniczny, którego autentyczność i integralność są zapewniane przy użyciu pieczęci elektronicznej ministra właściwego do spraw informatyzacji, zawierający:

a) dane identyfikujące osobę, ustalone na podstawie środka identyfikacji elektronicznej wydanego w systemie, o którym mowa w art. 20aa pkt 1, obejmujące:

– imię (imiona),

– nazwisko,

– numer PESEL,

b) identyfikator środka identyfikacji elektronicznej, przy użyciu którego został złożony,

c) czas jego złożenia;”,

c) uchyla się pkt 15,

d) pkt 25 i 26 otrzymują brzmienie:

„25) formularz elektroniczny – oprogramowanie służące do przygotowania i wygenerowania dokumentu elektronicznego zgodnego z odpowiadającym mu wzorem dokumentu elektronicznego, mogące stanowić część usługi udostępnionej na ePUAP lub w innym systemie teleinformatycznym;

26) zakres użytkowy dokumentu elektronicznego – dane zawarte w dokumencie elektronicznym niezbędne do załatwienia określonego rodzaju spraw za pośrednictwem usługi udostępnionej na ePUAP lub w innym systemie teleinformatycznym;”;

3) art. 13a otrzymuje brzmienie:

„Art. 13a. Podmioty publiczne, o których mowa w art. 2 ust. 1, służby specjalne w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, Kancelaria Sejmu, Kancelaria Senatu, Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Narodowy Bank Polski, agencje wykonawcze w rozumieniu art. 18 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077 oraz z 2018 r. poz. 62, 1000 i 1366) oraz podmioty, o których mowa w art. 2 ust. 4, niewskazane wprost w art. 2 ust. 1, uprawnione do wykonywania praw majątkowych do programu komputerowego stworzonego przez pracowników w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy świadczonej na rzecz tych podmiotów, mogą umożliwić sobie wzajemnie nieodpłatne korzystanie z tego programu komputerowego.”;

4) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu:

„Art. 15a. 1. Podmiot publiczny może udostępnić dane gromadzone w prowadzonym rejestrze publicznym lub w systemie teleinformatycznym innemu podmiotowi publicznemu lub podmiotowi, o którym mowa w art. 19c ust. 1, z uwzględnieniem zasad przewidzianych w przepisach szczególnych dotyczących odpowiednio tego rejestru lub danych gromadzonych w tym systemie teleinformatycznym, wyłącznie na potrzeby usługi online, która jest świadczona na rzecz osoby albo podmiotu przy użyciu systemu teleinformatycznego.

2. Udostępnienie danych, o których mowa w ust. 1, następuje na każdorazowy wniosek osoby albo podmiotu, na rzecz których świadczona jest usługa online i których te dane dotyczą, po ich uwierzytelnieniu w sposób, o którym mowa w art. 20a ust. 1. Osobie lub podmiotowi, których dane są udostępniane, zapewnia się wgląd do udostępnionych danych.

3. Jeżeli podmiot świadczący usługę online, o której mowa w ust. 1, posiada dostęp do danych osoby albo podmiotu, na rzecz których świadczona jest usługa online, zgromadzonych w rejestrze publicznym lub systemie teleinformatycznym wynikający:

1) z jawności tych danych lub

2) z przepisów szczególnych uprawniających ten podmiot do dostępu do tych danych

– a dostęp ten może być realizowany w sposób, o którym mowa w ust. 4, udostępnienie tych danych jest realizowane bez konieczności składania wniosku.

4. Udostępnienie danych, o których mowa w ust. 1, następuje za pośrednictwem usług sieciowych między systemem teleinformatycznym, z którego udostępniane są dane, a systemem teleinformatycznym, przy użyciu którego świadczona jest usługa online.

5. Warunki udostępniania danych, o których mowa w ust. 1, określa się w porozumieniu, z uwzględnieniem przepisów szczególnych regulujących funkcjonowanie rejestrów lub systemów teleinformatycznych, z których wnioskowane dane pochodzą.

6. Udostępnienie usług sieciowych, o których mowa w ust. 4, następuje w terminie określonym w porozumieniu, nie dłuższym jednak niż 12 miesięcy od zawarcia tego porozumienia.

7. Udostępniane dane, o których mowa w ust. 1, są wykorzystywane wyłącznie do realizacji usługi online świadczonej na rzecz osoby albo podmiotu, o których mowa w ust. 2, w celu:

1) uzupełnienia zakresu użytkowego dokumentu elektronicznego wymaganego w związku ze świadczoną usługą online;

2) potwierdzenia faktów lub stanu prawnego wymaganego w związku ze świadczoną usługą online.”;

5) w art. 16a:

a) ust. 3–5 otrzymują brzmienie:

„3. Formularz elektroniczny udostępniony na ePUAP lub w innym systemie teleinformatycznym, którego funkcjonowanie zapewnia minister właściwy do spraw informatyzacji, spełnia standardy określone dla formularzy elektronicznych przez ministra właściwego do spraw informatyzacji, opublikowane w Biuletynie Informacji Publicznej na jego stronie podmiotowej.

4. W przypadku gdy formularz elektroniczny nie spełnia standardów, o których mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw informatyzacji może wezwać organ do dostosowania, we wskazanym terminie, formularza elektronicznego do tych standardów.

5. W przypadku niedostosowania we wskazanym terminie formularza elektronicznego do standardów, o których mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw informatyzacji może usunąć formularz elektroniczny z systemu albo po zasięgnięciu opinii organu, który udostępnił formularz elektroniczny, dokonać jego modyfikacji.”,

b) dodaje się ust. 6–8 w brzmieniu:

„6. W celu poprawienia funkcjonalności usługi minister właściwy do spraw informatyzacji może, po zasięgnięciu opinii organu właściwego do określenia wzoru dokumentu oraz w uzasadnionych przypadkach organów, w których właściwości pozostają sprawy związane z określonym w tym wzorze zakresem użytkowym dokumentu elektronicznego, udostępnić na ePUAP lub w innym systemie teleinformatycznym formularz elektroniczny.

7. Jeżeli organ właściwy do określenia wzoru dokumentu nie określił wzoru dokumentu elektronicznego, minister właściwy do spraw informatyzacji może, po zasięgnięciu opinii organu właściwego do określenia wzoru dokumentu oraz w uzasadnionych przypadkach organów, w których właściwości pozostają sprawy związane z określonym w tym wzorze zakresem użytkowym dokumentu elektronicznego, określić wzór dokumentu elektronicznego.

8. W przypadku określenia wzoru dokumentu elektronicznego przez ministra właściwego do spraw informatyzacji ust. 1 pkt 1–3 stosuje się odpowiednio.”;

6) w art. 16b ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W przypadku gdy w przepisach prawa nie został wskazany organ właściwy do określenia wzoru dokumentu, wzór dokumentu elektronicznego może przekazać do centralnego repozytorium wzorów dokumentów elektronicznych organ, w którego właściwości pozostają sprawy związane z określonym w tym wzorze zakresem użytkowym dokumentów elektronicznych, lub minister właściwy do spraw informatyzacji po zasięgnięciu w uzasadnionych przypadkach opinii organów, w których właściwości pozostają sprawy związane z określonym w tym wzorze zakresem użytkowym dokumentu elektronicznego.”;

7) art. 19c otrzymuje brzmienie:

„Art. 19c. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji może zawrzeć porozumienie w sprawie udostępniania usług na ePUAP lub korzystania z usług sieciowych pozwalających na wykorzystanie profilu zaufanego z:

1) podmiotami, o których mowa w art. 2 ust. 3, realizującymi zadania publiczne,

2) innymi podmiotami realizującymi zadania publiczne lub wspierającymi świadczenie tych zadań w celu realizacji strategii i programów przyjętych przez Radę Ministrów lub strategii rozwoju, programów i dokumentów programowych w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2018 r. poz. 1307)

– jeżeli wykażą interes faktyczny w udostępnianiu usług na ePUAP lub w korzystaniu z usług sieciowych pozwalających na wykorzystanie profilu zaufanego; ocena interesu faktycznego dokonywana jest z uwzględnieniem jego wpływu na bezpieczeństwo i interes publiczny.

2. W porozumieniu określa się sposób udostępniania usług na ePUAP oraz ich zakres lub warunki korzystania z usług sieciowych pozwalających na wykorzystanie profilu zaufanego.”;

8) po art. 19d dodaje się art. 19e–19j w brzmieniu:

„Art. 19e. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji udostępnia oraz zapewnia rozwój oprogramowania przeznaczonego dla urządzeń mobilnych, zwanego dalej „publiczną aplikacją mobilną”, pozwalającego w szczególności na:

1) pobranie, przechowywanie i prezentację dokumentów elektronicznych, o których mowa w ust. 2, a także przekazywanie tych dokumentów między urządzeniami mobilnymi;

2) weryfikację integralności i pochodzenia dokumentu elektronicznego.

2. Minister właściwy do spraw informatyzacji zapewnia działanie systemu teleinformatycznego, który pozwala, przy użyciu publicznej aplikacji mobilnej, na pobranie dokumentu elektronicznego:

1) zawierającego dane osobowe użytkownika publicznej aplikacji mobilnej pobrane z rejestrów publicznych w zakresie określonym w ust. 3 i 4;

2) zawierającego dane dotyczące sytuacji prawnej użytkownika publicznej aplikacji mobilnej lub praw mu przysługujących;

3) zawierającego dane umożliwiające identyfikację rzeczy związanej z użytkownikiem publicznej aplikacji mobilnej;

4) stanowiącego kopię dokumentu urzędowego, który wydawany jest w postaci innej niż postać elektroniczna.

3. Użytkownik publicznej aplikacji mobilnej, po uwierzytelnieniu w sposób określony w art. 20a ust. 1, może pobrać z:

1) Rejestru Dowodów Osobistych aktualne dane, o których mowa w art. 56 pkt 1, 2 i 4 lit. a–c ustawy z dnia 6 sierpnia 2010 r. o dowodach osobistych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1464 oraz z 2018 r. poz. 730);

2) rejestru PESEL aktualne dane, o których mowa w art. 8 pkt 1–3, 4–6, 9–11, 14 i 22 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz. U. z 2018 r. poz. 1382).

4. Minister właściwy do spraw informatyzacji zapewnia stosowanie mechanizmów, które pozwalają na potwierdzenie integralności i pochodzenia danych dokumentu elektronicznego.

Art. 19f. 1. Użytkowanie publicznej aplikacji mobilnej:

1) jest bezpłatne i dobrowolne;

2) oznacza wyrażenie zgody na przetwarzanie przez ministra właściwego do spraw informatyzacji danych osobowych użytkownika aplikacji mobilnej w zakresie, o którym mowa w art. 19h.

2. Użytkowanie publicznej aplikacji mobilnej jest możliwe po uprzednim uwierzytelnieniu użytkownika w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 19e, w sposób, o którym mowa w art. 20a ust. 1, o ile przepisy szczególne lub porozumienie, o którym mowa w art. 19g, nie stanowią inaczej.

3. Użytkownik aplikacji mobilnej może w każdej chwili zrezygnować z korzystania z publicznej aplikacji mobilnej oraz wycofać zgodę na przetwarzanie danych osobowych.

Art. 19g. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji zawiera porozumienie w sprawie wykorzystywania publicznej aplikacji mobilnej i systemu teleinformatycznego, o których mowa w art. 19e, z podmiotem, o którym mowa w art. 2, na potrzeby zadań realizowanych przez ten podmiot.

2. Minister właściwy do spraw informatyzacji może zawrzeć porozumienie w sprawie wykorzystywania publicznej aplikacji mobilnej i systemu teleinformatycznego, o których mowa w art. 19e, z podmiotem niebędącym podmiotem publicznym na potrzeby zadań realizowanych przez ten podmiot.

3. Porozumienie określa warunki wykorzystywania publicznej aplikacji mobilnej oraz systemu teleinformatycznego, o których mowa w art. 19e, a w szczególności zawiera:

1) określenie dokumentu elektronicznego oraz zakres zawartych w nim danych;

2) cel i zakres wykorzystywania publicznej aplikacji mobilnej oraz systemu teleinformatycznego;

3) warunki organizacyjne i techniczne wykorzystania publicznej aplikacji mobilnej oraz systemu teleinformatycznego.

Art. 19h. Minister właściwy do spraw informatyzacji przetwarza w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 19e, dane osobowe użytkowników publicznej aplikacji mobilnej w zakresie niezbędnym do obsługi dokumentów elektronicznych, o których mowa w art. 19e, oraz zapewnienia bezpieczeństwa teleinformatycznego i bezpieczeństwa obrotu prawnego.

Art. 19i. Minister właściwy do spraw informatyzacji w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej zamieszcza oraz niezwłocznie aktualizuje informacje o:

1) aktywnych i nieaktywnych, w tym czasowo zawieszonych, funkcjonalnościach publicznej aplikacji mobilnej;

2) stosowanych mechanizmach zapewniających możliwość potwierdzenia integralności i pochodzenia dokumentów elektronicznych oraz procedurach uzyskania takiego potwierdzenia;

3) adresach elektronicznych, pod którymi są udostępnione:

a) regulamin korzystania z publicznej aplikacji mobilnej,

b) informacja o wymaganiach technicznych dotyczących korzystania z publicznej aplikacji mobilnej.

Art. 19j. Minister właściwy do spraw informatyzacji w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w komunikacie ogłaszanym w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, termin uruchomienia usługi, o której mowa w art. 19e ust. 2 pkt 1, mając na względzie konieczność zapewnienia bezpieczeństwa tej usługi.”;

9) w art. 20a:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Uwierzytelnienie użytkownika systemu teleinformatycznego podmiotu publicznego, w którym udostępniane są usługi online, wymaga użycia:

1) środka identyfikacji elektronicznej wydanego w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w art. 21a ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1579 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1544), lub

2) środka identyfikacji elektronicznej wydanego w notyfikowanym systemie identyfikacji elektronicznej, lub

3) danych weryfikowanych za pomocą kwalifikowanego certyfikatu podpisu elektronicznego, jeżeli te dane pozwalają na identyfikację i uwierzytelnienie wymagane w celu realizacji usługi online.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Uwierzytelnianie z wykorzystaniem środków identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, zapewnia się adekwatnie do wymaganego poziomu bezpieczeństwa, o którym mowa w art. 25 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej.”,

c) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Podmiot publiczny, który używa do realizacji zadań publicznych systemu teleinformatycznego, może umożliwiać użytkownikowi uwierzytelnienie w tym systemie także przez zastosowanie innych technologii.”,

d) w ust. 3 uchyla się pkt 2;

10) po art. 20a dodaje się art. 20aa–20ae w brzmieniu:

„Art. 20aa. Minister właściwy do spraw informatyzacji odpowiada za funkcjonowanie systemu teleinformatycznego, który:

1) zapewnia obsługę publicznego systemu identyfikacji elektronicznej, w którym wydawany jest profil zaufany;

2) umożliwia podmiotom publicznym:

a) uwierzytelnienie osoby fizycznej przy użyciu środka identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w pkt 1,

b) zapewnienie osobie fizycznej możliwości opatrzenia dokumentu elektronicznego podpisem zaufanym.

Art. 20ab. Minister właściwy do spraw informatyzacji:

1) zarządza publicznym systemem identyfikacji elektronicznej;

2) zapisuje i zachowuje informacje związane z zapewnieniem rozliczalności i niezaprzeczalności działań użytkownika korzystającego ze środka identyfikacji elektronicznej wydanego w publicznym systemie identyfikacji elektronicznej.

Art. 20ac. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji jest administratorem danych przetwarzanych w systemie, o którym mowa w art. 20aa.

2. W systemie przetwarza się następujące dane:

1) osoby, której wydano środek identyfikacji elektronicznej, obejmujące:

a) imię (imiona),

b) nazwisko,

c) numer PESEL,

d) datę urodzenia osoby,

e) adres poczty elektronicznej,

f) numer telefonu komórkowego;

2) dotyczące środka identyfikacji elektronicznej obejmujące:

a) identyfikator,

b) czas wydania,

c) termin ważności;

3) o których mowa w art. 20ab pkt 2.

3. Dane przetwarzane są w celu zapewnienia uwierzytelnienia osób fizycznych przy użyciu środków identyfikacji elektronicznej wydawanych w tym systemie oraz możliwości opatrzenia dokumentu elektronicznego podpisem zaufanym.

4. W systemie przetwarza się również dane osób uczestniczących w procesie potwierdzania profilu zaufanego obejmujące:

1) imię (imiona);

2) nazwisko;

3) numer PESEL.

Art. 20ad. 1. Profil zaufany zawiera dane identyfikujące osobę fizyczną obejmujące:

1) imię (imiona);

2) nazwisko;

3) datę urodzenia;

4) numer PESEL.

2. W procedurze potwierdzania profilu zaufanego dane, o których mowa w ust. 1, są weryfikowane automatycznie z danymi zawartymi w rejestrze PESEL.

3. W przypadku zmiany w rejestrze PESEL danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, dokonywana jest automatyczna aktualizacja tych danych zawartych w profilu zaufanym.

4. Aktualizacja danych zawartych w profilu zaufanym, o której mowa w ust. 3, nie powoduje unieważnienia profilu zaufanego.

5. Profil zaufany może zawierać inne dane niż wymienione w ust. 1, w szczególności identyfikator oraz dane wykorzystywane w procesach uwierzytelniania i autoryzacji realizowanych przy użyciu profilu zaufanego.

Art. 20ae. 1. Podpis zaufany wywołuje skutki prawne, jeżeli został utworzony lub złożony w okresie ważności środka identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w art. 20aa pkt 1.

2. Dane w postaci elektronicznej opatrzone podpisem zaufanym są równoważne pod względem skutków prawnych dokumentowi opatrzonemu podpisem własnoręcznym, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

3. Nie można odmówić ważności i skuteczności podpisowi zaufanemu tylko na tej podstawie, że istnieje w postaci elektronicznej.”;

11) uchyla się art. 20b;

12) w art. 20c:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Potwierdzenia profilu zaufanego, które polega na weryfikacji zgodności danych zawartych we wniosku o jego wydanie ze stanem faktycznym, oraz unieważnienia profilu zaufanego dokonuje:

1) punkt potwierdzający profil zaufany na podstawie:

a) dowodu osobistego albo paszportu zawierającego:

– imię (imiona),

– nazwisko,

– numer PESEL, albo

b) innego dokumentu tożsamości, jeżeli umożliwia on jednoznaczne potwierdzenie tożsamości osoby wnioskującej o potwierdzenie profilu zaufanego posiadającej numer PESEL;

2) samodzielnie osoba fizyczna przy wykorzystaniu kwalifikowanego podpisu elektronicznego, w przypadku gdy kwalifikowany certyfikat podpisu elektronicznego zawiera dane obejmujące co najmniej:

a) imię (imiona),

b) nazwisko,

c) numer PESEL;

3) samodzielnie osoba fizyczna przy nieodpłatnym wykorzystaniu środka identyfikacji elektronicznej stosowanego do uwierzytelniania w systemie teleinformatycznym banku krajowego lub innego przedsiębiorcy spełniającym warunki, o których mowa w art. 20d pkt 1, o ile środek ten potwierdza dane obejmujące co najmniej:

a) imię (imiona),

b) nazwisko,

c) numer PESEL.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Przedłużenie ważności profilu zaufanego może nastąpić w sposób, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, albo przy wykorzystaniu profilu zaufanego.”,

c) w ust. 3 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa, o której mowa w ustawie z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2065, z późn. zm.¹¹⁾).”,

d) w ust. 4, 6, 7, 9 i 10 wyrazy „art. 20a ust. 3 pkt 2” zastępuje się wyrazami „art. 20d pkt 1”,

e) ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„8. Minister właściwy do spraw informatyzacji, na wniosek banku krajowego lub innego przedsiębiorcy, udziela zgody na nieodpłatne wykorzystywanie środków identyfikacji elektronicznej stosowanych do uwierzytelniania w systemie teleinformatycznym banku krajowego lub innego przedsiębiorcy do potwierdzania profilu zaufanego w sposób, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, oraz do uwierzytelnień i autoryzacji związanych z jego wykorzystaniem po spełnieniu przez bank krajowy lub innego przedsiębiorcę warunków, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 20d pkt 1.”;

13) po art. 20c dodaje się art. 20d–20g w brzmieniu:

„Art. 20d. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia, warunki:

1) wydawania, przedłużania ważności, wykorzystywania i unieważniania profilu zaufanego, w tym:

a) okres ważności profilu zaufanego,

b) zbiór danych zawartych w profilu zaufanym, o których mowa w art. 20ad ust. 5,

c) przypadki, w których nie dokonuje się potwierdzenia profilu zaufanego,

d) przypadki, w których profil zaufany traci ważność,

e) warunki przechowywania oraz archiwizowania dokumentów i danych bezpośrednio związanych z potwierdzeniem profilu zaufanego,

f) dane i dokumenty wymagane w procedurze potwierdzania, przedłużania ważności i unieważnienia profilu zaufanego,

g) warunki, które powinien spełniać punkt potwierdzający profil zaufany,

h) warunki organizacyjne i techniczne potwierdzenia profilu zaufanego oraz uwierzytelnień i autoryzacji przy nieodpłatnym wykorzystaniu środka identyfikacji elektronicznej stosowanego do uwierzytelniania w systemie teleinformatycznym banku krajowego lub innego przedsiębiorcy,

i) sposób potwierdzania spełniania warunków, o których mowa w lit. h,

2) składania podpisu zaufanego

– biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia bezpieczeństwa i pewności w procesie uwierzytelnienia i składania podpisu oraz poufności kluczowych elementarnych czynności.

Art. 20e. 1. Przyłączenie systemu teleinformatycznego, w którym udostępniane są usługi online, do systemu, o którym mowa w art. 20aa, w celu wykorzystywania podpisu zaufanego następuje na wniosek podmiotu odpowiedzialnego za ten system.

2. Do wniosku dołącza się oświadczenie o zapoznaniu się z polityką bezpieczeństwa udostępnioną przez ministra właściwego do spraw informatyzacji w Biuletynie Informacji Publicznej na jego stronie podmiotowej.

3. Wniosek oraz oświadczenie, o których mowa w ust. 2, składa się w postaci elektronicznej opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym.

Art. 20f. Minister właściwy do spraw informatyzacji wydaje zgodę na przyłączenie systemu teleinformatycznego podmiotu publicznego, w którym udostępniane są usługi online, do systemu, o którym mowa w art. 20aa, po przeprowadzeniu testów integracyjnych zakończonych wynikiem pozytywnym, potwierdzających interoperacyjność tego systemu z systemem, o którym mowa w art. 20aa.

Art. 20g. Do systemu, o którym mowa w art. 20aa, przyłącza się elektroniczną platformę usług administracji publicznej.”.

1) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych funkcjonariusze CBA mogą posługiwać się środkami identyfikacji elektronicznej zawierającymi dane inne niż dane identyfikujące funkcjonariusza CBA.”;

2) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Osoby udzielające CBA pomocy przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych mogą posługiwać się dokumentami, o których mowa w ust. 2, oraz odpowiednio środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a.”;

3) w ust. 4:

a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) funkcjonariusz CBA lub osoba wymieniona w ust. 3, posługujący się przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych dokumentami, o których mowa w ust. 2, lub środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a;”,

b) dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) kto wydaje środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a, funkcjonariuszowi CBA albo osobom, o których mowa w ust. 3, lub dopuszcza do uwierzytelnienia z wykorzystaniem takiego środka identyfikacji elektronicznej w swoim systemie identyfikacji elektronicznej.”.

1) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych funkcjonariusze SKW i SWW mogą posługiwać się środkami identyfikacji elektronicznej zawierającymi dane inne niż dane identyfikujące odpowiednio funkcjonariusza SKW albo SWW.”;

2) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Osoby udzielające SKW i SWW pomocy przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych mogą posługiwać się dokumentami, o których mowa w ust. 2, oraz odpowiednio środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a.”;

3) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. SWW prowadzi centralny rejestr środków identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a.”;

4) w ust. 6:

a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) funkcjonariusz SKW, SWW, żołnierz zawodowy wyznaczony na stanowisko służbowe w SKW albo SWW lub osoba wymieniona w ust. 3, posługujący się przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych dokumentami, o których mowa w ust. 2 i 3, lub środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a;”,

b) dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) kto wydaje środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a, funkcjonariuszowi SKW, SWW albo osobom, o których mowa w ust. 3, lub dopuszcza do uwierzytelnienia z wykorzystaniem takiego środka identyfikacji elektronicznej w swoim systemie identyfikacji elektronicznej.”.

1) ust. 3b otrzymuje brzmienie:

„3b. Wniosek i załączniki do wniosku określone w ust. 4 w postaci elektronicznej mogą być składane za pomocą:

1) systemu, o którym mowa w ust. 11, po zastosowaniu zapewnionych w systemie sposobów potwierdzenia pochodzenia oraz integralności przesłanych danych;

2) systemu teleinformatycznego wskazanego w informacji zamieszczonej na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej ministra właściwego do spraw rodziny po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji, po opatrzeniu ich kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem zaufanym.”;

2) w ust. 11 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„Uwierzytelnianie użytkowników w systemie teleinformatycznym wymaga użycia profilu zaufanego, innego środka identyfikacji elektronicznej wydanego w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w art. 21a ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1579 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1544), adekwatnie do poziomu bezpieczeństwa środka identyfikacji elektronicznej wymaganego dla usług świadczonych w tym systemie, danych weryfikowanych za pomocą kwalifikowanego certyfikatu podpisu elektronicznego, jeżeli te dane pozwalają na identyfikację i uwierzytelnienie wymagane w celu realizacji usługi online, albo innych technologii, jeżeli zostaną udostępnione w tym systemie.”.

„4. Kasy mogą świadczyć na rzecz swoich członków usługi zaufania oraz wydawać swoim członkom środki identyfikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej.”.

1) w art. 32 w ust. 5 w zdaniu drugim wyrazy „podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP” zastępuje się wyrazami „podpisem zaufanym”;

2) w art. 46 w ust. 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) podmiotom odpowiedzialnym za system identyfikacji elektronicznej oraz podmiotom wydającym środki identyfikacji elektronicznej w systemie identyfikacji elektronicznej zgodnie z ustawą z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1579 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1544) w celu wydania środka identyfikacji elektronicznej.”;

3) w art. 49 po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu:

„2b. Podmiotom, o których mowa w art. 46 ust. 2 pkt 4, udostępnia się, w sposób i na warunkach określonych w ust. 1, dane obejmujące numer PESEL, datę urodzenia, miejsce urodzenia, płeć, imię (imiona), nazwisko, nazwisko rodowe.”;

4) w art. 53 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) dla podmiotów, o których mowa w art. 46 ust. 1, art. 46 ust. 2 pkt 4, oraz ministra właściwego do spraw wewnętrznych – nieodpłatnie;

2) dla podmiotów, o których mowa w art. 46 ust. 2 pkt 1–3 – odpłatnie.”.

1) w art. 27 w ust. 6 wyrazy „podpisu potwierdzonego profilem zaufanym ePUAP” zastępuje się wyrazami „podpisu zaufanego”;

2) w art. 136 w ust. 1–4 wyrazy „art. 12 ust. 2” zastępuje się wyrazami „art. 13 ust. 2”.

1) w art. 35b ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Wniosek jest składany za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 62a, po zastosowaniu zapewnionych w tym systemie sposobów potwierdzenia pochodzenia oraz integralności przesłanych danych w postaci elektronicznej. Uwierzytelnianie użytkowników w tym systemie wymaga użycia profilu zaufanego, innego środka identyfikacji elektronicznej wydanego w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w art. 21a ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1579 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1544), adekwatnie do poziomu bezpieczeństwa środka identyfikacji elektronicznej wymaganego dla usług świadczonych w tym systemie, danych weryfikowanych za pomocą kwalifikowanego certyfikatu podpisu elektronicznego, jeżeli te dane pozwalają na identyfikację i uwierzytelnienie wymagane w celu realizacji usługi online, albo innych technologii, jeżeli zostaną udostępnione w tym systemie.”;

2) w art. 46b ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Wniosek jest składany za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 62a, po zastosowaniu zapewnionych w tym systemie sposobów potwierdzenia pochodzenia oraz integralności przesłanych danych w postaci elektronicznej. Uwierzytelnianie użytkowników w tym systemie wymaga użycia profilu zaufanego, środka identyfikacji elektronicznej wydanego w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w art. 21a ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej, adekwatnie do poziomu bezpieczeństwa środka identyfikacji elektronicznej wymaganego dla usług świadczonych w tym systemie, danych weryfikowanych za pomocą kwalifikowanego certyfikatu podpisu elektronicznego, jeżeli te dane pozwalają na identyfikację i uwierzytelnienie wymagane w celu realizacji usługi online, albo innych technologii, jeżeli zostaną udostępnione w tym systemie.”.

1) w art. 2 w pkt 6 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„elektroniczna dokumentacja medyczna – dokumenty wytworzone w postaci elektronicznej opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych:”;

2) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Do rejestrów medycznych i systemów teleinformatycznych używanych do prowadzenia rejestrów medycznych stosuje się odpowiednio przepisy art. 14 ust. 1 i art. 15–16 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne i przepisy wydane na ich podstawie oraz przepisy wydane na podstawie art. 18 tej ustawy.”;

3) w art. 17 w ust. 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Pracownik medyczny używa kwalifikowanego podpisu elektronicznego, podpisu zaufanego albo wykorzystuje sposób potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępny w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych do podpisywania:”.

„5. Wniosek i załączniki do wniosku o przyznanie świadczeń na podstawie programu, o którym mowa w ust. 1, mogą być składane drogą elektroniczną za pomocą systemów teleinformatycznych banków krajowych oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, świadczących usługi składania drogą elektroniczną wniosków o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego, na podstawie art. 13 ust. 5 pkt 3 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2017 r. poz. 1851 oraz z 2018 r. poz. 107, 138, 650, 1000 i 1076).”.

„Art. 70. 1. Uwierzytelnianie beneficjenta lub osoby fizycznej, która zgodnie z postanowieniami umowy o dofinansowanie projektu lub decyzji o dofinansowaniu projektu jest upoważniona do reprezentowania beneficjenta w zakresie czynności związanych z realizacją projektu w centralnym systemie teleinformatycznym, wymaga wykorzystania profilu zaufanego, innego środka identyfikacji elektronicznej wydanego w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w art. 21a ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1579 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1544), adekwatnie do poziomu bezpieczeństwa środka identyfikacji elektronicznej wymaganego dla usług świadczonych w tym systemie, albo danych weryfikowanych za pomocą kwalifikowanego certyfikatu podpisu elektronicznego, jeżeli te dane pozwalają na identyfikację i uwierzytelnienie wymagane w celu realizacji usługi online.

2. W przypadku gdy z powodów technicznych wykorzystanie profilu zaufanego nie jest możliwe, uwierzytelnianie w centralnym systemie teleinformatycznym podmiotu, o którym mowa w ust. 1, następuje przez wykorzystanie loginu i hasła wygenerowanego przez ten system.”.

1) w art. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) realizowanym przy użyciu oprogramowania dedykowanego dla urządzeń mobilnych, udostępnionego przez ministra właściwego do spraw rodziny, zawierającego usługi ułatwiające korzystanie z przyznanych uprawnień, lub publicznej aplikacji mobilnej, o której mowa w art. 19e ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 570 oraz z 2018 r. poz. 1000 i 1544), na podstawie porozumienia pomiędzy ministrem właściwym do spraw rodziny a ministrem właściwym do spraw informatyzacji, zwanym dalej „kartą elektroniczną”.”;

2) w art. 10 ust. 9a i 10 otrzymują brzmienie:

„9a. Wniosek i dokumenty, o których mowa w ust. 4 i 5, mogą być składane drogą elektroniczną wyłącznie za pomocą systemu teleinformatycznego utworzonego przez ministra właściwego do spraw rodziny. Uwierzytelnianie użytkowników w tym systemie wymaga użycia profilu zaufanego, innego środka identyfikacji elektronicznej wydanego w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w art. 21a ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1579 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1544), adekwatnie do poziomu bezpieczeństwa środka identyfikacji elektronicznej wymaganego dla usług świadczonych w tym systemie, danych weryfikowanych za pomocą kwalifikowanego certyfikatu podpisu elektronicznego, jeżeli te dane pozwalają na identyfikację i uwierzytelnienie wymagane w celu realizacji usługi online, albo innych technologii, jeżeli zostaną udostępnione w tym systemie.

10. Wniosek o przyznanie Karty lub wydanie duplikatu Karty składany jest z wykorzystaniem systemu, o którym mowa w ust. 9a, po zastosowaniu zapewnionych w tym systemie sposobów potwierdzenia pochodzenia oraz integralności przesłanych danych w postaci elektronicznej.”.

1) w ust. 5 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) utworzonego przez ministra właściwego do spraw rodziny; uwierzytelnianie użytkowników w systemie wymaga użycia profilu zaufanego, innego środka identyfikacji elektronicznej wydanego w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w art. 21a ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1579 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1544), adekwatnie do poziomu bezpieczeństwa środka identyfikacji elektronicznej wymaganego dla usług świadczonych w tym systemie, danych weryfikowanych za pomocą kwalifikowanego certyfikatu podpisu elektronicznego, jeżeli te dane pozwalają na identyfikację i uwierzytelnienie wymagane w celu realizacji usługi online, albo innych technologii, jeżeli zostaną udostępnione w tym systemie;”;

2) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Wniosek i załączniki do wniosku określone w ust. 4 składane są w postaci elektronicznej za pomocą:

1) systemu teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, po zastosowaniu zapewnionych w tym systemie sposobów potwierdzenia pochodzenia oraz integralności przesłanych danych w postaci elektronicznej;

2) systemów teleinformatycznych, o których mowa w ust. 5 pkt 2 i 4; opatruje się je kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem zaufanym lub uwierzytelnia w sposób zapewniający możliwość potwierdzenia pochodzenia oraz integralności weryfikowanych danych w postaci elektronicznej.”;

3) w ust. 11 wyrazy „podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP” zastępuje się wyrazami „podpisem zaufanym”.

1) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Funkcjonariusze wykonujący czynności operacyjno-rozpoznawcze przy wykonywaniu tych czynności mogą posługiwać się środkami identyfikacji elektronicznej zawierającymi dane inne niż dane identyfikujące funkcjonariusza.”;

2) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Osoby udzielające pomocy przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych mogą posługiwać się dokumentami, o których mowa w ust. 2, oraz środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a.”;

3) w ust. 4:

a) pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4) funkcjonariusz wykonujący czynności operacyjno-rozpoznawcze posługujący się przy wykonywaniu tych czynności dokumentami, o których mowa w ust. 2, lub środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a;

5) osoba, o której mowa w ust. 3, posługująca się dokumentami, o których mowa w ust. 2, lub środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a;”,

b) dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

„6) kto wydaje środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a, funkcjonariuszowi albo osobie, o której mowa w ust. 3, lub dopuszcza do uwierzytelnienia z wykorzystaniem takiego środka identyfikacji elektronicznej w swoim systemie identyfikacji elektronicznej.”.

1) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych funkcjonariusze mogą posługiwać się środkami identyfikacji elektronicznej zawierającymi dane inne niż dane identyfikujące funkcjonariusza.”;

2) w ust. 3:

a) pkt 1–4 otrzymują brzmienie:

„1) kto poleca sporządzenie lub kieruje sporządzeniem dokumentów lub wydawaniem środków identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2 i 2a;

2) kto sporządza dokumenty lub wydaje środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2 i 2a;

3) kto udziela pomocy w sporządzeniu dokumentów lub wydawaniu środków identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2 i 2a;

4) funkcjonariusz, jeżeli dokumentami lub środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2 i 2a, posługuje się przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych;”,

b) dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) kto wydaje środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a, funkcjonariuszowi, lub dopuszcza do uwierzytelnienia z wykorzystaniem takiego środka identyfikacji elektronicznej w swoim systemie identyfikacji elektronicznej.”;

3) w ust. 6 po wyrazach „ust. 2” dodaje się wyrazy „i 2a”.

2. Systemy teleinformatyczne, o których mowa:

1) w art. 23 ust. 3a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych,

2) w art. 4 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy,

3) w art. 15 ust. 11 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów,

4) w art. 62a ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3,

5) w art. 9a ustawy z dnia 5 grudnia 2014 r. o Karcie Dużej Rodziny,

6) w art. 13 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci,

7) w art. 2 oraz w art. 51 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy

– zapewnią możliwość uwierzytelnienia użytkowników z wykorzystaniem środków identyfikacji elektronicznej wydanych w systemach identyfikacji elektronicznej przyłączonych do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

3. System teleinformatyczny, w którym na dzień 31 grudnia 2017 r. uwierzytelnienie użytkowników odbywało się z wykorzystaniem profilu zaufanego ePUAP, zapewnia możliwość uwierzytelnienia z wykorzystaniem środków identyfikacji elektronicznej wydanych w systemach identyfikacji elektronicznej przyłączonych do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej, najpóźniej od dnia 1 stycznia 2020 r.

4. System teleinformatyczny podmiotu publicznego inny niż systemy wymienione w ust. 1–3, w którym udostępniane są usługi online, funkcjonujący w dniu wejścia w życie ustawy lub uruchomiony przed dniem 1 stycznia 2021 r., zapewnia możliwość uwierzytelnienia użytkowników z wykorzystaniem środków identyfikacji elektronicznej wydanych w systemach identyfikacji elektronicznej przyłączonych do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej, najpóźniej od dnia 1 stycznia 2022 r.

5. System teleinformatyczny podmiotu publicznego, w którym udostępniane są usługi online, uruchomiony po dniu 31 grudnia 2020 r., zapewnia możliwość uwierzytelnienia użytkowników z wykorzystaniem środków identyfikacji elektronicznej wydanych w systemach identyfikacji elektronicznej przyłączonych do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej, z dniem jego uruchomienia.

2. Banki krajowe oraz spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe umożliwiające składanie drogą elektroniczną wniosków i załączników do wniosków o przyznanie świadczeń na podstawie programu, o którym mowa art. 187a ustawy zmienianej w art. 41 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, są obowiązane dostosować statuty do przepisów art. 187a ust. 5 ustawy zmienianej w art. 41 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

2. Dokonanie zakupu w 2018 r. urządzeń służących do obsługi środka identyfikacji elektronicznej wydawanego przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych w publicznym systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego jest zadaniem zleconym gminy z zakresu administracji rządowej.

3. Środki na zakup przez gminy urządzeń, o których mowa w ust. 2, w 2018 r. pochodzą z rezerwy celowej budżetu państwa. Podziału rezerwy celowej na realizację zadań dokonuje minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.

4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych najpóźniej do dnia 30 września 2018 r. określi i udostępni na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej wymagania techniczne dla urządzeń, o których mowa w ust. 2.

5. Organy gmin dokonają zakupu urządzeń, o których mowa w ust. 2, zgodnie z wymaganiami technicznymi określonymi przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

1) 2018 r. – 0 mln zł;

2) 2019 r. – 18,227 mln zł;

3) 2020 r. – 18,443 mln zł;

4) 2021 r. – 16,573 mln zł;

5) 2022 r. – 17,034 mln zł;

6) 2023 r. – 17,854 mln zł;

7) 2024 r. – 17,794 mln zł;

8) 2025 r. – 17,794 mln zł;

9) 2026 r. – 17,794 mln zł;

10) 2027 r. – 17,794 mln zł.

2. Minister właściwy do spraw informatyzacji nadzoruje wykorzystanie limitu wydatków, o których mowa w ust. 1, i dokonuje oceny wykorzystania tego limitu według stanu na koniec każdego kwartału, a w przypadku IV kwartału – według stanu na dzień 20 listopada danego roku oraz wdraża mechanizm korygujący, o którym mowa w ust. 3.

3. W przypadku gdy wielkość wydatków, o których mowa w ust. 1, po trzech kwartałach wyniesie łącznie więcej niż 75% limitu przewidzianego na ten rok, wielkość wydatków w IV kwartale obniża się o kwotę przekroczenia, określając zakres ograniczeń dla poszczególnych zadań realizowanych na podstawie ustawy.

1) art. 1 pkt 4–7 oraz art. 29 w zakresie art. 20a ust. 1 pkt 2, które wchodzą w życie z dniem 29 września 2018 r.;

2) art. 10 pkt 1, art. 16 pkt 1, art. 46 oraz art. 57, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2020 r.;

3) art. 25, art. 27, art. 33, art. 37, art. 47 oraz art. 52 pkt 1 i 2, które wchodzą w życie po upływie 4 miesięcy od dnia ogłoszenia;

4) art. 41 oraz art. 65, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 2018 r.;

5) art. 44, który wchodzi w życie z dniem 31 maja 2019 r.;

6) art. 66, który wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda

¹⁾ Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, ustawę z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego, ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, ustawę z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ustawę z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, ustawę z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, ustawę z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej, ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawę z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ustawę z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym, ustawę z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej, ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych, ustawę z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, ustawę z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne, ustawę z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, ustawę z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, ustawę z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe, ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustawę z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, ustawę z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne, ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, ustawę z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego, ustawę z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, ustawę z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, ustawę z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, ustawę z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności, ustawę z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, ustawę z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, ustawę z dnia 15 kwietnia 2011 r. o systemie informacji oświatowej, ustawę z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia, ustawę z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, ustawę z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, ustawę z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej, ustawę z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, ustawę z dnia 10 stycznia 2014 r. o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne oraz niektórych innych ustaw, ustawę z dnia 14 marca 2014 r. o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych, ustawę z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020, ustawę z dnia 5 grudnia 2014 r. o Karcie Dużej Rodziny, ustawę z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, ustawę z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne, ustawę z dnia 15 maja 2015 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz o niektórych fluorowanych gazach cieplarnianych, ustawę z dnia 25 czerwca 2015 r. - Prawo konsularne, ustawę z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, ustawę z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej, ustawę z dnia 15 grudnia 2016 r. o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 24 lutego 2017 r. o uzyskiwaniu tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia, ustawę z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej, ustawę z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw, ustawę z dnia 8 grudnia 2017 r. o Służbie Ochrony Państwa oraz ustawę z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy.

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 2405 oraz z 2018 r. poz. 106, 138, 416, 650, 730 i 1039.

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 2405 oraz z 2018 r. poz. 106, 138, 650, 730 i 894.

⁴⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. poz. 443 i 943, z 1998 r. poz. 860, z 2006 r. poz. 1592, z 2007 r. poz. 162, z 2010 r. poz. 1228, z 2012 r. poz. 908 oraz z 2018 r. poz. 106, 138 i 650.

⁵⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 1926 oraz z 2018 r. poz. 79, 106, 138, 317, 650, 957, 1099, 1356, 1479, 1480 i 1481.

⁶⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 650, 723, 771, 1000, 1039, 1075, 1499 i 1540.

⁷⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 106, 138, 357, 398, 650, 697, 730, 771 i 1076.

⁸⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 3, 5, 106, 138, 771, 848, 1000, 1045 i 1443.

⁹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 12, 79, 138, 650, 1039, 1480 i 1481.

¹⁰⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 107, 138, 650, 730, 912 i 1000.

¹¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 2486 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 62, 106, 138, 650, 723, 771, 864, 1000, 1075 i 1499.

¹²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 2486 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 62, 106, 138, 650, 723, 771, 864, 1000, 1075 i 1499.

¹³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 2418 oraz z 2018 r. poz. 138, 650, 728, 957, 1039, 1098, 1099 i 1284.