Dziennik Ustaw - rok 2018 poz. 1391

Na podstawie art. 155 ust. 4 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2017 r. poz. 631, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowy tryb realizacji uprawnień funkcjonariuszy Służby Więziennej, zwanych dalej „funkcjonariuszami”, w służbie stałej i przygotowawczej do umundurowania i wyposażenia polowego oraz sposób ustalania okresów użytkowania i używalności przedmiotów mundurowych i wyposażenia polowego będących w użytkowaniu i częstotliwość ustalania stanu jakościowego posiadanego przez funkcjonariusza umundurowania i wyposażenia polowego;

2) wzory umundurowania, oznaki służby i dystynkcje funkcjonariuszy oraz wzory wyposażenia polowego;

3) warunki i sposób noszenia umundurowania i wyposażenia polowego oraz orderów, odznaczeń, medali, odznak i znaków identyfikacyjnych;

4) normy umundurowania dla funkcjonariuszy w służbie stałej i służbie przygotowawczej, formy ich realizacji oraz ilości i okresy używalności przedmiotów umundurowania i wyposażenia polowego określonych w tych normach, które podlegają zwrotowi.

1) wyjściowego – letniego i zimowego;

2) służbowego.

2. Wyposażenie polowe dzieli się na specjalne i interwencyjne.

3. Wzory, opis, warunki oraz sposób noszenia składników umundurowania i wyposażenia polowego są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

4. Normy należności składników umundurowania dla funkcjonariuszy w służbie przygotowawczej są określone w tabeli nr 1 w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

5. Normy należności składników umundurowania dla funkcjonariuszy w służbie stałej są określone w tabeli nr 2 w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

6. Normy uzupełniające należności składników umundurowania dla funkcjonariuszy, którym nadano wyższy stopień Służby Więziennej, są określone w tabelach nr 3–6 w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

7. Normy należności dla funkcjonariuszy wchodzących w skład kompanii honorowej, dowódcy uroczystości, dowódcy kompanii honorowej i pocztu sztandarowego są określone w tabelach nr 9 i 10 w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

2. Umundurowanie wydane funkcjonariuszowi w okresie służby przygotowawczej po mianowaniu do służby stałej jest zaliczane na poczet bieżącej należności.

1) pełniącemu służbę w dziale ochrony i kwatermistrzowskim jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, zwanej dalej „jednostką organizacyjną”;

2) będącemu uczestnikiem kursu przygotowawczego i szkolenia zawodowego, z wyłączeniem specjalizacji ochronnej i kwatermistrzowskiej, i jest wydawane przez ośrodek szkolenia na czas trwania kursu lub szkolenia zawodowego;

3) wykładowcy szkolenia strzeleckiego;

4) wyznaczonemu do drużyny strzeleckiej, pocztu sztandarowego, członkowi kompanii honorowej oraz przewodnikowi psa służbowego.

2. Za zgodą kierownika jednostki organizacyjnej funkcjonariusz inny niż wymieniony w ust. 1 może otrzymać do użytkowania wyposażenie polowe specjalne, jeżeli jest to uzasadnione warunkami wykonywania zadań służbowych lub rodzajem szkolenia specjalistycznego.

3. Wyposażenie polowe interwencyjne, które jest określone w tabeli nr 8 w załączniku nr 2 do rozporządzenia, przysługuje funkcjonariuszowi wchodzącemu w skład Grupy Interwencyjnej Służby Więziennej oraz wykładowcy szkolenia technik interwencyjnych.

4. Funkcjonariusz, któremu nie przysługuje wyposażenie polowe specjalne, może dokonać zakupu takiego wyposażenia oraz nosić je podczas wykonywania obowiązków służbowych.

2. W przypadku braku możliwości realizacji uprawnienia w formie, o której mowa w ust. 1, realizacja uprawnienia do umundurowania może odbyć się przez:

1) wydanie materiału, oznak służby w kształcie półkolistym oraz zwrotu kosztów szycia i dodatków krawieckich;

2) wypłatę równowartości pieniężnej.

3. Normy materiałów na szycie umundurowania są określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

4. Wypłata równowartości pieniężnej za składniki umundurowania realizowane w tej formie obliczana jest według cen obowiązujących w dniu powstania uprawnienia do umundurowania.

5. Realizacja uprawnienia funkcjonariusza do wyposażenia polowego odbywa się wyłącznie przez wydanie gotowych składników.

6. Funkcjonariuszowi mogą być wydane używane składniki wyposażenia polowego po ocenie ich wartości użytkowej uwzględniającej stopień zużycia przez okres dotychczasowego ich użytkowania i po ponownym, komisyjnym ustaleniu nowego okresu ich używalności.

7. Ponowne wydanie funkcjonariuszowi składników wyposażenia polowego dopuszczalne jest w przypadku:

1) utraty lub zniszczenia składnika wyposażenia polowego z przyczyn niezawinionych przez funkcjonariusza w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych lub zdarzeniem losowym;

2) utraty lub zniszczenia składnika wyposażenia polowego z winy funkcjonariusza;

3) po upływie okresu używalności i utraty wartości użytkowej składników wyposażenia polowego.

8. Ponowne wydanie funkcjonariuszowi składnika umundurowania, wydawanego w ramach pierwszej należności mundurowej, jest dopuszczalne w przypadku utraty lub zniszczenia składnika umundurowania z przyczyn niezawinionych przez funkcjonariusza, z wyłączeniem naturalnego zużycia, w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych lub zdarzeniem losowym.

9. Podstawą wydania składników umundurowania i wyposażenia polowego w związku z zaistnieniem przypadków, o których mowa w ust. 7 pkt 1 i 2 oraz w ust. 8, jest pisemny wniosek funkcjonariusza zatwierdzony przez kierownika jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni służbę, lub kierownika jednostki organizacyjnej, do której funkcjonariusz jest oddelegowany.

10. Funkcjonariusz mianowany na stałe, któremu do dnia ustania stosunku służbowego nie wydano przysługujących mu składników umundurowania stanowiących pierwszą należność, otrzymuje w zamian za te składniki równowartość pieniężną odpowiadającą ich pełnej wartości, obliczoną według cen obowiązujących w dniu powstania należności.

11. Funkcjonariusz w służbie przygotowawczej, który do dnia ustania stosunku służbowego nie otrzymał przysługujących mu składników umundurowania stanowiących pierwszą należność, nie otrzymuje w zamian za te składniki równowartości pieniężnej.

2. Okresy używalności składników wyposażenia polowego są okresami minimalnymi, które mogą zostać wydłużone, jeżeli składniki te nadal mają właściwości użytkowe. Liczone są one od dnia realizacji należności.

3. Okres użytkowania liczony jest od dnia wydania składnika do dnia jego zwrotu lub utraty albo do dnia utraty uprawnienia.

4. Do okresu użytkowania nie wlicza się czasu trwania urlopu bezpłatnego, urlopu wychowawczego oraz okresu zawieszenia w czynnościach służbowych.

5. Do oceny wartości użytkowej zwracanych składników wyposażenia polowego kierownik jednostki organizacyjnej powołuje komisję.

2. W przypadku realizacji uprawnienia do umundurowania w formie, o której mowa w § 5 ust. 2 pkt 1, funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, zwraca równowartość pieniężną za czas, jaki pozostał do końca okresu używalności tych składników, obliczoną według dokonanego mu zwrotu kosztów poniesionych na ich wykonanie.

3. Składniki wyposażenia polowego podlegają zwrotowi wówczas, gdy ich okres używalności upłynął oraz gdy utraciły wartość użytkową, z wyjątkiem składników niepodlegających zwrotowi, zgodnie z tabelą nr 7 w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

4. Funkcjonariusz w służbie stałej, który został zwolniony ze służby na podstawie art. 96 ust. 2 pkt 1, 5–7 ustawy lub któremu wygasł stosunek służbowy na podstawie art. 97 ust. 1 pkt 2–8 ustawy, oraz funkcjonariusz w służbie przygotowawczej, który został zwolniony ze służby na podstawie art. 96 ustawy lub któremu wygasł stosunek służbowy na podstawie art. 97 ust. 1 pkt 2–8 ustawy, w przypadku gdy wydano im trzewiki specjalne, których okres używalności nie upłynął, są obowiązani zwrócić równowartość pieniężną za te trzewiki za czas, jaki pozostał do końca okresu używalności, obliczoną według cen obowiązujących w dniu zwolnienia lub ustania stosunku służbowego.

5. W przypadku utraty lub zniszczenia składników wyposażenia polowego:

1) których okres używalności nie upłynął, a nie zachodzi przesłanka, o której mowa w § 5 ust. 7 pkt 1, funkcjonariusz zwraca ich równowartość pieniężną za czas, jaki pozostał do końca okresu używalności, nie mniejszą niż 20% ich wartości, obliczoną według cen obowiązujących w dniu utraty lub zniszczenia składników;

2) których okres używalności upłynął, a nie zachodzi przesłanka, o której mowa w § 5 ust. 7 pkt 1, funkcjonariusz zwraca 20% ich wartości pieniężnej, obliczonej według cen obowiązujących w dniu utraty lub zniszczenia składników.

6. Funkcjonariusz, któremu wygasło uprawnienie do wyposażenia polowego, jest obowiązany do zwrotu wydanych składników wyposażenia polowego, z wyjątkiem składników niepodlegających zwrotowi zgodnie z tabelą nr 7 w załączniku nr 2 do rozporządzenia, lub ich wykupu za równowartość pieniężną za czas, jaki pozostał do końca okresu używalności, obliczoną według cen obowiązujących w dniu wygaśnięcia uprawnienia do wyposażenia polowego.

7. W przypadku wygaśnięcia stosunku służbowego funkcjonariusza w związku z art. 97 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy wydane składniki umundurowania i wyposażenia polowego nie podlegają zwrotowi i są zdejmowane z ewidencji.

2. Sposób noszenia orderów, odznaczeń, medali i odznak oraz ich baretek określa rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 listopada 1992 r. w sprawie opisu, materiału, wymiarów, wzorów rysunkowych oraz sposobu i okoliczności noszenia odznak orderów i odznaczeń (Dz. U. poz. 452, z późn. zm.²⁾).

3. Odznaki ustanowione przez Dyrektora Generalnego Służby Więziennej nosi się w sposób określony w przepisie stanowiącym.

2. Okoliczności występowania w umundurowaniu ze sznurem galowym, orderami, medalami, odznakami oraz ich baretkami w zależności od charakteru wystąpienia i warunków atmosferycznych ustala:

1) w przypadku wystąpień grupowych – organizator przedsięwzięcia;

2) w przypadku wystąpień indywidualnych – funkcjonariusz.

2. Sposób łączenia składników umundurowania i wyposażenia polowego specjalnego jest określony w załączniku nr 5 do rozporządzenia.

3. Funkcjonariusz może nosić do umundurowania lub wyposażenia polowego:

1) zegarek na pasku w kolorze czarnym albo bransolecie w kolorze srebrnym lub złotym;

2) okulary korekcyjne;

3) okulary przeciwsłoneczne w czarnej lub metalowej oprawie;

4) drobną biżuterię (kolczyki, pierścionki, obrączki);

5) paznokcie pomalowane w kolorach pastelowych;

6) oznaki żałoby;

7) parasol w kolorze czarnym;

8) etui do telefonu w kolorze czarnym przypinane do paska;

9) torbę typu aktówka lub torbę na ramię w kolorze czarnym.

4. Podczas uroczystości funkcjonariusz nie może występować z przedmiotami określonymi w ust. 3 pkt 8 i 9.

5. Wygląd oraz sposób noszenia przedmiotów wymienionych w ust. 3 nie może naruszać powagi umundurowania i wyposażenia polowego.

1) noszenie składników umundurowania i wyposażenia polowego w połączeniu z przedmiotami ubioru cywilnego, z zastrzeżeniem § 11 ust. 3;

2) noszenie składników umundurowania i wyposażenia polowego w sposób inny niż określony w rozporządzeniu;

3) noszenie składników umundurowania i wyposażenia polowego, które nie zostały wykonane zgodnie z obowiązującymi wzorami i warunkami techniczno-technologicznymi;

4) występowanie w umundurowaniu lub wyposażeniu polowym w celach prywatnych.

2. Umundurowanie i wyposażenie polowe funkcjonariusza podczas wykonywania obowiązków służbowych powinno być należycie dopasowane, czyste i wyprasowane.

3. Stan jakościowy umundurowania i wyposażenia polowego oraz zgodność składników mundurowych z obowiązującymi normami podlegają kontroli podczas zarządzanego nie rzadziej niż raz na dwa lata apelu mundurowego.

2. Użytkowanie składników umundurowania i wyposażenia polowego, o których mowa w ust. 1, jest dopuszczalne przez okres nie dłuższy niż 4 lata od dnia wejścia w życie rozporządzenia.

Minister Sprawiedliwości: Z. Ziobro

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 1321 oraz z 2018 r. poz. 138, 730, 912, 1000 i 1010.

²⁾ Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. poz. 1445, z 2007 r. poz. 353 i 1075, z 2010 r. poz. 1448, z 2012 r. poz. 590 oraz z 2016 r. poz. 1777.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 22 czerwca 2018 r. (poz. 1391)

Załącznik nr 1

CZĘŚĆ I. WZORY, OPIS, WARUNKI ORAZ SPOSÓB NOSZENIA SKŁADNIKÓW UMUNDUROWANIA

Mundur wyjściowy zimowy

Opis – wykonany jest z tkaniny w kolorze stalowoniebieskim. Składa się z marynarki munduru oraz spodni lub spódnicy.

Marynarka munduru – jednorzędowa z wykładanym kołnierzem i wyłogami, zapinana na cztery guziki mundurowe na prawą stronę w przypadku mężczyzn, na lewą stronę w przypadku kobiet. Na ramionach wszyte są naramienniki, na których umieszcza się dystynkcje. Naramienniki zapinane są na guziki mundurowe. Rękawy gładkie, u dołu zakończone rozporkami z naszytymi guzikami mundurowymi. Na prawym rękawie naszyta jest oznaka służby w kształcie półkolistym. Na piersiach i po bokach marynarki poniżej linii pasa naszyte są kieszenie z klapkami zapinanymi na guziki mundurowe. Szwy boczne zakończone są u dołu otwartymi rozporkami.

Spodnie – długie, biodrowe, bez mankietów. W przednich częściach nogawek wykonane są kieszenie boczne, a na prawej tylnej nogawce kieszeń zapinana na guzik. W górną część spodni wszyty jest pasek zapinany na guziki. Na pasku rozmieszczone są podtrzymywacze oraz naszyte są ściągacze zapinane na guziki. Na spodniach funkcjonariusza w stopniu generała naszyte są dodatkowo lampasy w kolorze granatowym.

Spódnica – krój prosty, lekko zwężana ku dołowi. W górnej części tyłu, pośrodku, wszyty jest ekspres kryty. W dolnej części tyłu kryty rozporek. Góra spódnicy wykończona jest paskiem zapinanym na guzik. Na pasku rozmieszczone są podtrzymywacze. Na spódnicy funkcjonariuszki w stopniu generała naszyte są dodatkowo lampasy w kolorze granatowym.

Warunki i sposób noszenia – mundur nosi się tak, aby krawędzie rękawów marynarki munduru sięgały do nasady dłoni. Długość marynarki powinna być taka, aby w pozycji siedzącej dolna krawędź nie ulegała załamaniu. Krawędzie nogawek spodni powinny sięgać do obcasa buta, natomiast dolna krawędź spódnicy powinna znajdować się powyżej rzepki kolana, jednak nie więcej niż 5 cm.

Mundur wyjściowy zimowy nosi się z koszulą wyjściową i krawatem, czapką wyjściową zimową i półbutami wyjściowymi lub butami zimowymi. Okryciem wierzchnim może być jedynie płaszcz wyjściowy zimowy. Noszony jest w zależności od warunków atmosferycznych.

Mundur wyjściowy zimowy ze sznurem galowym, orderami, odznaczeniami, medalami i odznakami nosi się podczas uczestnictwa w obchodach świąt państwowych, wręczania sztandarów, wręczania orderów, odznaczeń i medali. Mundur wyjściowy ze sznurem galowym i baretkami orderów, odznaczeń, medali i odznakami nosi się podczas wystąpień w charakterze przedstawiciela Służby Więziennej na oficjalnych spotkaniach i uroczystościach, podczas uroczystości nadania stopnia i ślubowania funkcjonariuszy, innych okoliczności, w których zwyczajowo jest przyjęty strój wieczorowy, jeżeli funkcjonariusz występuje w umundurowaniu, podczas pogrzebów z udziałem asyst honorowych, chyba że kierownik jednostki lub organizator przedsięwzięcia określi na daną okoliczność występowanie bez sznura galowego. Noszenie munduru wyjściowego zimowego w czasie indywidualnego uczestnictwa w uroczystościach religijnych lub innych okolicznościach pozostawia się uznaniu funkcjonariusza.

Mundur wyjściowy letni

Opis – wykonany jest z tkaniny w kolorze stalowoniebieskim. Składa się z marynarki munduru oraz spodni lub spódnicy.

Marynarka munduru – jednorzędowa z wykładanym kołnierzem i wyłogami,

zapinana na cztery guziki mundurowe na prawą stronę w przypadku mężczyzn, na lewą stronę w przypadku kobiet. Na ramionach wszyte są naramienniki, na których umieszcza się dystynkcje. Naramienniki zapinane są na guziki mundurowe. Rękawy gładkie, u dołu zakończone rozporkami z naszytymi guzikami mundurowymi. Na prawym rękawie naszyta jest oznaka służby w kształcie półkolistym. Na piersiach i po bokach marynarki poniżej linii pasa naszyte są kieszenie z klapkami zapinanymi na guziki mundurowe. Szwy boczne zakończone są u dołu otwartymi rozporkami.

Spodnie – długie, biodrowe, bez mankietów. W przednich częściach nogawek wykonane są kieszenie boczne, a na prawej tylnej nogawce kieszeń zapinana na guzik. W górną część spodni wszyty jest pasek zapinany na guziki. Na pasku rozmieszczone są podtrzymywacze oraz naszyte są ściągacze zapinane na guziki. Na spodniach funkcjonariusza w stopniu generała naszyte są dodatkowo lampasy w kolorze granatowym.

Spódnica – krój prosty, lekko zwężana ku dołowi. W górnej części tyłu, pośrodku, wszyty jest ekspres kryty. W dolnej części tyłu kryty rozporek. Góra spódnicy wykończona jest paskiem zapinanym na guzik. Na pasku rozmieszczone są podtrzymywacze. Na spódnicy funkcjonariuszki w stopniu generała naszyte są dodatkowo lampasy w kolorze granatowym.

Warunki i sposób noszenia – mundur wyjściowy letni nosi się tak, aby krawędzie rękawów marynarki munduru sięgały do nasady dłoni. Długość marynarki powinna być taka, aby w pozycji siedzącej dolna krawędź nie ulegała załamaniu. Krawędzie nogawek spodni powinny sięgać do obcasa buta, natomiast dolna krawędź spódnicy powinna znajdować się powyżej rzepki kolana, jednak nie więcej niż 5 cm.

Mundur wyjściowy letni nosi się z koszulą wyjściową i krawatem, czapką wyjściową letnią i półbutami wyjściowymi. Stanowi on okrycie wierzchnie. Noszony jest w zależności od warunków atmosferycznych.

Mundur wyjściowy letni ze sznurem galowym, orderami, odznaczeniami, medalami i odznakami nosi się podczas uczestnictwa w obchodach świąt państwowych, wręczania sztandarów, wręczania orderów, odznaczeń i medali. Mundur wyjściowy ze sznurem galowym i baretkami orderów, odznaczeń, medali i odznakami nosi się podczas wystąpień w charakterze przedstawiciela Służby Więziennej na oficjalnych spotkaniach i uroczystościach, podczas uroczystości nadania stopnia i ślubowania funkcjonariuszy, innych okoliczności, w których zwyczajowo jest przyjęty strój wieczorowy, jeżeli funkcjonariusz występuje w umundurowaniu, podczas pogrzebów z udziałem asyst honorowych, chyba że kierownik jednostki lub organizator przedsięwzięcia określi na daną okoliczność występowanie bez sznura galowego. Noszenie munduru wyjściowego letniego w czasie indywidualnego uczestnictwa w uroczystościach religijnych lub innych okolicznościach pozostawia się uznaniu funkcjonariusza.

Mundur służbowy

Opis – wykonany jest z tkaniny w kolorze stalowoniebieskim. Składa się z marynarki munduru oraz spodni lub spódnicy.

Marynarka munduru – jednorzędowa z wykładanym kołnierzem i wyłogami, zapinana na cztery guziki mundurowe na prawą stronę w przypadku mężczyzn, na lewą stronę w przypadku kobiet. Na ramionach wszyte są naramienniki, na których umieszcza się dystynkcje. Naramienniki zapinane są na guziki mundurowe. Rękawy gładkie, u dołu zakończone rozporkami z naszytymi guzikami mundurowymi. Na prawym rękawie naszyta jest oznaka służby w kształcie półkolistym. Na piersiach i po bokach marynarki poniżej linii pasa naszyte są kieszenie z klapkami zapinanymi na guziki mundurowe. Szwy boczne zakończone są u dołu otwartymi rozporkami.

Spodnie – długie, biodrowe, bez mankietów. W przednich częściach nogawek wykonane są kieszenie boczne, a na prawej tylnej nogawce kieszeń zapinana na guzik. W górną część spodni wszyty jest pasek zapinany na guziki. Na pasku rozmieszczone są podtrzymywacze oraz naszyte są ściągacze zapinane na guziki. Na spodniach funkcjonariusza w stopniu generała naszyte są dodatkowo lampasy w kolorze granatowym.

Spódnica – krój prosty, lekko zwężana ku dołowi. W górnej części tyłu, pośrodku, wszyty jest ekspres kryty. W dolnej części tyłu kryty rozporek. Góra spódnicy wykończona jest paskiem zapinanym na guzik. Na pasku rozmieszczone są podtrzymywacze. Na spódnicy funkcjonariuszki w stopniu generała naszyte są dodatkowo lampasy w kolorze granatowym.

Warunki i sposób noszenia – mundur nosi się tak, aby krawędzie rękawów marynarki munduru sięgały do nasady dłoni. Długość marynarki powinna być taka, aby w pozycji siedzącej dolna krawędź nie ulegała załamaniu. Krawędzie nogawek spodni powinny sięgać do obcasa buta, natomiast dolna krawędź spódnicy powinna znajdować się powyżej rzepki kolana, jednak nie więcej niż 5 cm. Mundur służbowy nosi się z koszulą służbową i krawatem, czapką służbową i półbutami służbowymi lub butami zimowymi. Okryciem wierzchnim może być jedynie kurtka całoroczna. Noszony jest podczas wykonywania zadań służbowych.

Marynarka reprezentacyjna

Opis – wykonana z tkaniny w kolorze stalowoniebieskim, zimowa lub letnia, jednorzędowa z wykładanym kołnierzem i wyłogami, zapinana na cztery guziki mundurowe, taliowana w pasie. Na ramionach wszyte są naramienniki, na których umieszcza się dystynkcje. Naramienniki zapinane są na guziki mundurowe. Rękawy gładkie, u dołu zakończone rozporkami z naszytymi guzikami mundurowymi. Na prawym rękawie naszyta jest oznaka służby w kształcie półkolistym. Na piersiach i po bokach marynarki poniżej linii pasa naszyte są kieszenie z klapkami zapinanymi na guziki mundurowe. Szwy boczne zakończone są u dołu otwartymi rozporkami.

Warunki i sposób noszenia – noszona do bryczesów (odpowiednio zimowych lub letnich), butów z cholewami, koszuli wyjściowej z krawatem, czapki wyjściowej letniej lub zimowej, przez funkcjonariuszy pełniących funkcję dowódcy uroczystości, dowódcy kompanii honorowej oraz funkcjonariuszy wchodzących w skład pocztu sztandarowego lub funkcjonariuszy w stopniu generała. Może ona stanowić okrycie wierzchnie, okryciem wierzchnim może być też płaszcz reprezentacyjny. Do marynarki reprezentacyjnej może być noszony pas główny skórzany, pas główny z koalicyjką i rapciami oraz – w przypadku niosącego sztandar – bandolier.

Bryczesy

Opis – wykonane z tkaniny w kolorze stalowoniebieskim, zimowe lub letnie. Spodnie długie, biodrowe, zwężane od kolan w dół. W przednich częściach nogawek wykonane są kieszenie boczne, a na prawej tylnej nogawce kieszeń zapinana na guzik. W górną część spodni wszyty jest pasek zapinany na guziki. Na pasku rozmieszczone są podtrzymywacze oraz naszyte są ściągacze zapinane na guziki. Na spodniach funkcjonariusza w stopniu generała naszyte są dodatkowo lampasy w kolorze granatowym.

Warunki i sposób noszenia – bryczesy nosi się wyłącznie do butów z cholewami, odpowiednio do marynarki reprezentacyjnej zimowej lub letniej i koszuli wyjściowej z krawatem oraz czapki wyjściowej letniej lub zimowej.

Koszula wyjściowa

Opis – wykonana z tkaniny w kolorze białym. Gładka, z kieszenią na lewej piersi, zapinana na guziki (na prawą stronę). Rękawy długie, mankiety proste zapinane na spinki. Kołnierzyk klasyczny.

Warunki i sposób noszenia – noszona do munduru wyjściowego letniego lub zimowego oraz do marynarki reprezentacyjnej letniej lub zimowej, z zapiętym kołnierzykiem, krawatem i spinkami.

Koszula wyjściowa letnia

Opis – wykonana z tkaniny w kolorze białym, zapinana na guziki (na prawą stronę). Z przodu naszyte dwie kieszenie z klapkami zapinanymi na guziki. Rękawy krótkie. Kołnierzyk klasyczny. Na prawym rękawie naszyta jest oznaka służby w kształcie tarczy. Po obu stronach na szwie barkowym znajdują się naramienniki w kolorze niebieskim przypinane za pomocą guzików, na których umieszczone są dystynkcje.

Warunki i sposób noszenia – noszona w komplecie ze spodniami lub spódnicą munduru wyjściowego letniego, z zapiętym kołnierzykiem i krawatem ze spinką. Stanowi okrycie wierzchnie.

Koszula służbowa

Opis – wykonana z tkaniny w kolorze niebieskim, zapinana na guziki (na prawą stronę). Z przodu naszyte kieszenie z klapkami zapinanymi na guziki. Rękawy długie, mankiety proste zapinane na dwa guziki do regulacji. Kołnierzyk klasyczny. Na prawym rękawie naszyta oznaka służby w kształcie tarczy. Po obu stronach na szwie barkowym znajdują się naramienniki w kolorze niebieskim przypinane za pomocą guzików, na których umieszczone są dystynkcje.

Warunki i sposób noszenia – noszona do munduru służbowego z krawatem, do swetra bez krawata lub jako okrycie wierzchnie z krawatem i spinką lub – w przypadku kobiet – zamiennie z rozpiętym kołnierzykiem i apaszką, w komplecie ze spodniami letnimi lub spódnicą letnią. Koszulę służbową nosi się tak, aby górna krawędź kołnierzyka wystawała nieznacznie ponad kołnierz marynarki munduru lub ściągacza swetra, z zapiętymi mankietami. Na koszulę służbową można założyć bluzę specjalną.

Koszula służbowa letnia

Opis – wykonana z tkaniny w kolorze niebieskim, zapinana na guziki (na prawą stronę). Z przodu naszyte kieszenie z klapkami zapinanymi na guziki. Rękawy krótkie. Kołnierzyk klasyczny. Na prawym rękawie naszyta jest oznaka służby w kształcie tarczy. Po obu stronach na szwie barkowym znajdują się naramienniki w kolorze niebieskim przypinane za pomocą guzików, na których umieszczone są dystynkcje.

Warunki i sposób noszenia – noszona do swetra bez krawata lub jako okrycie wierzchnie z krawatem i spinką lub – w przypadku kobiet – zamiennie z rozpiętym kołnierzykiem i apaszką albo bez krawata lub apaszki, w komplecie ze spodniami letnimi lub spódnicą letnią. Koszulę służbową letnią nosi się tak, aby górna krawędź kołnierzyka wystawała nieznacznie ponad ściągacz swetra. Na koszulę służbową letnią można założyć bluzę specjalną.

Sweter

Opis – wykonany z dzianiny w kolorze granatowym. Ramiona z przodu i z tyłu wzmocnione tkaniną. W ramionach wszyte są naramienniki zapinane na rzep. Na naramienniki nasuwa się granatowe wsuwki z dystynkcjami. Po lewej stronie klatki piersiowej znajduje się kieszeń z patką zapinaną na rzep. Rękawy na łokciach od strony zewnętrznej są wzmocnione wstawkami z tkaniny. Na prawym rękawie naszyta jest kieszonka zapinana na rzep z oznaką służby w kształcie tarczy.

Warunki i sposób noszenia – sweter nosi się zamiennie z marynarką munduru służbowego lub w komplecie ze spodniami letnimi lub spódnicą letnią. Zakłada się go na koszulę służbową lub koszulę służbową letnią.

Wiatrówka letnia

Opis – wykonana z tkaniny w kolorze stalowoniebieskim. Z przodu zapinana na siedem guzików (na prawą stronę), dwa dolne guziki umieszczone są na doszytym pasie. Z przodu na wysokości piersi naszyte są kieszenie z klapkami zapinanymi na guziki. W podkrój szyi wszyty jest kołnierz na stójce. W dekolcie od strony wewnętrznej wszyta jest patka zapinana na guzik. Rękawy wykończone są mankietami zapinanymi na dwa guziki. Na prawym rękawie naszyta jest oznaka służby w kształcie tarczy. Na szwach barkowych znajdują się naramienniki przypinane za pomocą guzików, na których umieszczone są dystynkcje.

Warunki i sposób noszenia – wiatrówkę letnią nosi się w komplecie ze spodniami letnimi lub spódnicą letnią, z zapiętą patką dekoltu i półbutami służbowymi.

Spodnie letnie

Opis – wykonane z tkaniny w kolorze stalowoniebieskim. Spodnie długie, biodrowe, bez mankietów. W przednich częściach nogawek wykonane są kieszenie boczne. W górną część spodni wszyty jest pasek zapinany na guziki. Na pasku rozmieszczone są podtrzymywacze oraz naszyte są ściągacze zapinane na guziki. Na spodniach funkcjonariusza w stopniu generała naszyte są dodatkowo lampasy w kolorze granatowym.

Warunki i sposób noszenia – spodnie letnie nosi się tak, aby dolne krawędzie nogawek sięgały do obcasa buta.

Spodnie letnie nosi się w komplecie z koszulą służbową, koszulą służbową letnią, na które mogą być założone sweter lub bluza specjalna, z wiatrówką, z koszulą specjalną z krótkim rękawem, na którą może być założona bluza specjalna. Do spodni letnich nosi się półbuty służbowe.

Spódnica letnia

Opis – wykonana z tkaniny w kolorze stalowoniebieskim, o kroju prostym, lekko zwężana ku dołowi. W górnej części tyłu, pośrodku, wszyty jest ekspres kryty. W dolnej części tyłu kryty rozporek. Góra spódnicy wykończona jest paskiem zapinanym na guzik. Na pasku rozmieszczone są podtrzymywacze. Na spódnicy funkcjonariuszki w stopniu generała naszyte są dodatkowo lampasy w kolorze granatowym.

Warunki i sposób noszenia – spódnicę nosi się tak, aby jej dolna krawędź znajdowała się powyżej rzepki kolana, jednak nie więcej niż 5 cm.

Spódnicę letnią nosi się w komplecie z koszulą służbową, koszulą służbową letnią, na które mogą być założone sweter lub bluza specjalna, z wiatrówką, z koszulą specjalną z krótkim rękawem, na którą może być założona bluza specjalna. Do spódnicy letniej nosi się półbuty służbowe.

Płaszcz wyjściowy zimowy

Opis – wykonany jest z tkaniny w kolorze granatowym. Krój płaszcza jednorzędowy z wykładanym kołnierzem i wyłogami, zapinany na cztery guziki mundurowe (na prawą stronę). Na ramionach płaszcza wszyte są naramienniki zapinane na guzik, na których umieszcza się dystynkcje. Poniżej linii pasa naszyte są kieszenie z patkami. Tył płaszcza zakończony jest u dołu otwartym rozporkiem. Z tyłu płaszcza wszyty jest pasek z naszytymi guzikami mundurowymi. Rękawy gładkie, na które naszyta jest patka zapinana na guzik mundurowy. Na prawym rękawie naszyta jest oznaka służby w kształcie półkolistym.

Warunki i sposób noszenia – płaszcz nosi się tak, aby jego rękawy zakrywały rękawy marynarki munduru, jednakże nie powinny być dłuższe niż do nasady palców przy opuszczonej ręce.

W zależności od wzrostu odległość dolnej krawędzi płaszcza od podłoża powinna wynosić od 42 do 52 cm.

Płaszcz wyjściowy zimowy nosi się na mundurze wyjściowym zimowym w komplecie z czapką wyjściową zimową, półbutami wyjściowymi lub butami zimowymi (w przypadku kobiet również z butami typu „oficerki”) oraz szalikiem zimowym i rękawiczkami zimowymi.

Płaszcz reprezentacyjny

Opis – wykonany jest z tkaniny w kolorze granatowym. Krój płaszcza dwurzędowy z wykładanym kołnierzem i wyłogami, zapinany na guziki mundurowe (na prawą stronę). Na ramionach płaszcza wszyte są naramienniki zapinane na guzik mundurowy, na których umieszcza się dystynkcje. Poniżej linii pasa z tyłu występuje kontrafałda z krytym rozporkiem zapinanym na guziki. Rękawy gładkie, na które naszyta jest patka zapinana na guzik mundurowy. Na prawym rękawie naszyta jest oznaka służby w kształcie półkolistym.

Sposób noszenia – płaszcz nosi się tak, aby jego rękawy zakrywały rękawy marynarki, jednakże nie powinny być dłuższe niż do nasady palców przy opuszczonej ręce. W zależności od wzrostu odległość dolnej krawędzi płaszcza od podłoża powinna wynosić od 42 do 52 cm.

Płaszcz reprezentacyjny noszony jest na mundurze wyjściowym zimowym przez funkcjonariuszy kompanii honorowej w komplecie z trzewikami z gwoździami, czapką wyjściową zimową i szalikiem zimowym oraz rękawiczkami zimowymi, a także na marynarce reprezentacyjnej zimowej z bryczesami przez dowódców uroczystości, dowódców kompanii honorowej, poczet sztandarowy oraz funkcjonariuszy w stopniu generała, w komplecie z butami z cholewami, czapką wyjściową zimową, szalikiem zimowym i rękawiczkami zimowymi. Na płaszcz reprezentacyjny zakłada się pas główny skórzany lub pas główny skórzany z koalicyjką i rapciami, a w przypadku niosącego sztandar – także bandolier.

Kurtka całoroczna

Opis – wykonana jest z tkaniny w kolorze ciemnoszarym podszytej podszewką, jednostronnie pikowaną. Kurtka zapinana na zamek błyskawiczny, kryty listwą zapinaną na dwie napy oraz trzy rzepy. Z przodu kurtki wykonane są kieszenie boczne skośne. W kurtce wszyty jest kaptur rozpinany na zamek błyskawiczny z możliwością zapięcia na guziki i umieszczenia pod kołnierzem z dzianiny typu „miś”. Na prawym rękawie naszyta jest oznaka służby w kształcie tarczy. Wzdłuż szwa barkowego wszyte są naramienniki zapinane na guzik mundurowy, na które nasuwa się wsuwki z dystynkcjami. Po obu stronach kurtki na szwach bocznych wszyte są dwie patki zapinane na guziki mundurowe. Dół kurtki po bokach ściągnięty jest gumą. Podpinka do kurtki wykonana jest z tkaniny podszewkowej, dwustronnie pikowanej. Podpinka dopinana jest do kurtki na zamek błyskawiczny.

Warunki i sposób noszenia – kurtkę całoroczną nosi się zapiętą pod szyję. W zależności od warunków atmosferycznych kurtkę można nosić bez podpinki i kołnierza zimowego. Dopuszcza się rozpięcie górnej części listwy i rozsunięcie zamka błyskawicznego do 20 cm w dół.

Kurtkę nosi się jako okrycie wierzchnie na mundurze służbowym, swetrze, koszulach służbowych, wiatrówce, koszuli specjalnej z krótkim rękawem oraz bluzie specjalnej noszonej do spodni letnich/spódnicy letniej.

Czapka wyjściowa letnia

Opis – wykonana jest z tkaniny w kolorze stalowoniebieskim. Czapka składa się z denka, kwater, otoku i daszka. Pośrodku części czołowej, na szwie kwater, umieszczony jest wizerunek orła w koronie. Wizerunek wykonany jest metodą haftu komputerowego. Na otok założona jest granatowa taśma otokowa, na której umieszcza się dystynkcje. Daszek jest koloru czarnego. Na daszku czapek generałów i oficerów od stopnia majora włącznie naszyty jest podwójny metalizowany galon, a w przypadku oficerów do stopnia kapitana włącznie – pojedynczy galon. Nad daszkiem za pomocą dwóch czarnych guzików mundurowych przymocowany jest czarny pasek skórzany ze sprzączką.

Warunki i sposób noszenia – czapkę wyjściową letnią nosi się prosto (symetrycznie) nałożoną na głowę. Krawędź daszka powinna znajdować się na wysokości linii brwi.

Czapkę wyjściową letnią nosi się do: munduru wyjściowego letniego, koszuli wyjściowej letniej, marynarki reprezentacyjnej letniej.

Czapka wyjściowa zimowa

Opis – wykonana jest z tkaniny w kolorze stalowoniebieskim. Czapka składa się z denka, kwater, otoku i daszka. Pośrodku części czołowej, na szwie kwater, umieszczony jest wizerunek orła w koronie. Wizerunek wykonany jest metodą haftu komputerowego. Na otok założona jest granatowa taśma otokowa, na której umieszcza się dystynkcje. Daszek jest koloru czarnego. Na daszku czapek generałów i oficerów od stopnia majora włącznie naszyty jest podwójny metalizowany galon, a w przypadku oficerów do stopnia kapitana włącznie – pojedynczy galon. Nad daszkiem za pomocą dwóch czarnych guzików mundurowych przymocowany jest czarny pasek skórzany ze sprzączką.

Warunki i sposób noszenia – czapkę wyjściową zimową nosi się prosto (symetrycznie) nałożoną na głowę. Krawędź daszka powinna znajdować się na wysokości linii brwi.

Czapkę wyjściową zimową nosi się do płaszcza wyjściowego zimowego, munduru wyjściowego zimowego, płaszcza reprezentacyjnego i marynarki reprezentacyjnej zimowej.

Czapka służbowa

Opis – wykonana jest z tkaniny w kolorze stalowoniebieskim. Czapka składa się z denka, kwater, otoku i daszka. Pośrodku części czołowej, na szwie kwater, umieszczony jest wizerunek orła w koronie wykonany z metalu. Na otok założona jest granatowa taśma otokowa, na której umieszcza się dystynkcje. Daszek jest koloru czarnego. Na daszku czapek generałów i oficerów od stopnia majora włącznie naszyty jest podwójny metalizowany galon, a w przypadku oficerów do stopnia kapitana włącznie – pojedynczy galon. Nad daszkiem za pomocą dwóch czarnych guzików mundurowych przymocowany jest czarny pasek skórzany ze sprzączką.

Warunki i sposób noszenia – czapkę służbową nosi się prosto (symetrycznie) nałożoną na głowę. Krawędź daszka powinna znajdować się na wysokości linii brwi.

Czapkę służbową nosi się do umundurowania służbowego, koszuli specjalnej z krótkim rękawem i bluzy specjalnej jako okryć wierzchnich noszonych do spodni letnich/spódnicy letniej.

Krawat wiązany lub bezpieczny

Opis – wykonany jest z tkaniny w kolorze granatowym. Wiązany pojedynczym węzłem.

Warunki i sposób noszenia – krawat wiązany lub bezpieczny może być noszony zamiennie do koszuli wyjściowej i koszuli wyjściowej letniej, do koszuli służbowej i koszuli służbowej letniej. Nosi się go tak, aby węzeł przylegał do zapiętego kołnierzyka koszuli. Dolna krawędź ścięcia krawata powinna znajdować się na linii pasa spodni lub spódnicy. W przypadku kobiet jest zamiennikiem apaszki do koszul służbowych.

Apaszka do koszuli

Opis – wykonana z tkaniny w kolorze granatowym. Krawędzie apaszki są wykonane obrębem. Apaszka ma kształt kwadratu o wymiarach 70 x 70 cm.

Warunki i sposób noszenia – noszona przez kobiety do koszul służbowych stanowiących okrycie wierzchnie lub do koszul służbowych noszonych z bluzą specjalną. Apaszka zakładana jest bezpośrednio na szyję. Powinna być ona złożona ukośnie, a następnie zawinięta w rulon i zawiązana wokół szyi pojedynczym prostym węzłem i luźno puszczona do środka koszuli rozpiętej w kołnierzyku.

Spinka do krawata

Opis – korpus spinki wykonany z blachy mosiężnej srebrzonej i polerowanej.

Do korpusu przymocowana jest oznaka służby w kształcie tarczy. Oznaka wykonana jest z blachy mosiężnej srebrzonej i polerowanej, a tło pokryte emalią żywiczną w kolorze granatowym. Do korpusu za pomocą srebrnego łańcuszka przymocowane jest zapięcie na guzik, wykonane z blachy srebrzonej i polerowanej.

Warunki i sposób noszenia – spinkę nosi się do krawata tylko w przypadku, gdy koszula służbowa, koszula służbowa letnia lub koszula wyjściowa letnia stanowi okrycie wierzchnie. Nie nosi się spinki do krawata w przypadku występowania w marynarce munduru i marynarce reprezentacyjnej.

Spinki do koszuli

Opis – korpus spinki wykonany z blachy mosiężnej, polerowany i srebrzony. Na korpusie przymocowana jest oznaka służby w kształcie tarczy. Stopka spinki oraz zamek wykonane są z blachy mosiężnej srebrzonej.

Warunki i sposób noszenia – noszone przy mankietach koszuli wyjściowej.

Szalik zimowy

Opis – wykonany z dzianiny w kolorze granatowym. Krótsze boki szalika wykończone są doszytymi frędzlami.

Warunki i sposób noszenia – w zależności od warunków atmosferycznych szalik zimowy nosi się pod płaszczem wyjściowym zimowym, płaszczem reprezentacyjnym oraz pod kurtką całoroczną tak, aby jego górna krawędź wystawała nieznacznie ponad kołnierz okrycia.

Rękawiczki zimowe

Opis – wykonane ze skóry naturalnej w kolorze czarnym, 5-palcowe. Na stronie grzbietowej znajdują się trzy ozdobne przeszycia maszynowe. Wewnątrz znajduje się wkład ocieplający z dzianiny.

Warunki i sposób noszenia – rękawiczki nosi się w komplecie z umundurowaniem służbowym lub wyjściowym zimowym.

Rękawiczki letnie

Opis – wykonane ze skóry naturalnej w kolorze czarnym, 5-palcowe. Na stronie grzbietowej znajdują się trzy ozdobne przeszycia maszynowe. Koniec rękawiczki ze szlicem (przecięciem) z boku, na stronie zewnętrznej.

Warunki i sposób noszenia – rękawiczki nosi się w komplecie z umundurowaniem służbowym lub wyjściowym letnim.

Bielizna termoaktywna

Opis – wykonana z dzianiny termoaktywnej w kolorze czarnym. Składa się z koszulki z długimi rękawami i kalesonów. Na stójce koszulki wykonany jest napis „SW”.

Warunki i sposób noszenia – służy jako bielizna pod umundurowanie służbowe lub wyjściowe albo wyposażenie polowe, noszona w zależności od warunków atmosferycznych.

Skarpety

Opis – wykonane z dzianiny w kolorze czarnym.

Warunki i sposób noszenia – noszone do umundurowania służbowego i wyjściowego.

Rajstopy

Opis – wykonane z poliamidu i elastanu w kolorze cielistym, gładkie, o grubości 15–20 den.

Warunki i sposób noszenia – noszone przez kobiety do umundurowania wyjściowego i służbowego.

Pasek do spodni/spódnicy

Opis – wykonany ze skóry naturalnej w kolorze czarnym. Pasek zapinany jest na klamrę kutą w kolorze srebrnym z jednym trzpieniem, wyposażony w jedną przesuwną wsuwkę, ozdobiony dwoma wyżłobieniami umieszczonymi na jego brzegach.

Warunki i sposób noszenia – pasek nosi się w podtrzymywaczach spodni lub spódnicy munduru wyjściowego zimowego i letniego, służbowego, spodni letnich oraz spódnicy letniej.

Pas główny skórzany

Opis – wykonany ze skóry naturalnej w kolorze czarnym. Pas zapinany jest na klamrę kutą w kolorze srebrnym z dwoma trzpieniami, wyposażony w jedną przesuwną wsuwkę. Pod klamrą znajduje się patka ochronna. Pas dodatkowo wyposażony jest w knopik w kolorze srebrnym oraz dziurki, umieszczone pomiędzy dziurkami na trzpienie.

Warunki i sposób noszenia – pas główny skórzany nosi się na okryciach wierzchnich umundurowania, w których funkcjonariusze występują z bronią lub w butach z cholewami.

Pas główny skórzany z koalicyjką i rapciami

Opis – wykonany ze skóry naturalnej w kolorze czarnym. Pas zapinany jest na klamrę kutą w kolorze srebrnym z dwoma trzpieniami, wyposażony w jedną przesuwną wsuwkę. Pod klamrą znajduje się patka ochronna. Pas dodatkowo wyposażony jest w knopik w kolorze srebrnym oraz dziurki, umieszczone pomiędzy dziurkami na trzpienie.

Koalicyjka wykonana jest ze skóry naturalnej w kolorze czarnym. Koalicyjka składa się z dwóch pasków – paska krótkiego z jednego końca zakończonego sprzączką niklowaną, z drugiego końca założony jest knopik z końcówką w kształcie „rybki”, do której dopięta jest przesuwka z półkółkiem niklowanym, oraz paska długiego, w którym z jednego końca wybite są otwory do zapięcia sprzączki paska krótkiego, natomiast z drugiego końca założony jest knopik z końcówką w kształcie „rybki”, do której dopięta jest przesuwka z półkółkiem niklowanym. Na koalicyjkę nałożona jest wsuwka i przesuwka skórzana. Rapcie – wykonane ze skóry naturalnej w kolorze czarnym.

Warunki i sposób noszenia – pas główny z koalicyjką i rapciami noszony jest przez dowódców uroczystości, dowódców kompanii honorowej oraz poczet sztandarowy, a także przez funkcjonariuszy w stopniu generała.

Półbuty lakierki

Opis – wykonane ze skóry naturalnej lakierowanej, wodoodpornej, w kolorze czarnym. Wewnętrzna strona cholewki z podszewką oraz wyściółką ze skóry naturalnej. Podeszwa antypoślizgowa. Wysokość obcasa 25 mm +/– 3 mm. Dla funkcjonariuszy kobiet – typu czółenka, wierzch cholewki wykonany ze skóry naturalnej lakierowanej w kolorze czarnym, na obcasie nie niższym niż 4 cm i nie wyższym niż 8 cm.

Wewnętrzna strona cholewki wykończona podszewką i wyściółką ze skóry naturalnej.

Warunki i sposób noszenia – noszone przez funkcjonariuszy w stopniu generała do umundurowania wyjściowego letniego lub zimowego.

Półbuty wyjściowe męskie

Opis – wykonane ze skóry naturalnej błyszczącej, wodoodpornej, w kolorze czarnym. Wewnętrzna strona cholewki z podszewką oraz wyściółką ze skóry naturalnej. Podeszwa antypoślizgowa w kolorze czarnym. Wysokość obcasa 25 mm +/– 3 mm.

Warunki i sposób noszenia – noszone do umundurowania wyjściowego letniego i zimowego.

Półbuty służbowe męskie

Opis – wykonane ze skóry naturalnej nabłyszczanej, wodoodpornej, w kolorze czarnym. Wewnętrzna strona cholewki z podszewką oraz wyściółką ze skóry naturalnej. Podeszwa antypoślizgowa w kolorze czarnym. Wysokość obcasa 25 mm +/– 3 mm.

Warunki i sposób noszenia – noszone do umundurowania służbowego i do wyposażenia polowego specjalnego.

Buty zimowe męskie

Opis – wykonane ze skóry naturalnej nabłyszczanej, wodoodpornej, w kolorze czarnym. Cholewka butów sięgająca nieznacznie ponad kostkę. Wewnętrzna strona cholewki ocieplana. Podeszwa antypoślizgowa w kolorze czarnym.

Wysokość obcasa 25 mm +/– 3 mm.

Warunki i sposób noszenia – noszone do umundurowania służbowego i wyjściowego zimowego.

Półbuty wyjściowe/służbowe damskie

Opis – typu czółenka, wierzch cholewki wykonany ze skóry naturalnej nabłyszczanej w kolorze czarnym, na obcasie nie niższym niż 4 cm i nie wyższym niż 8 cm. Podeszwa w kolorze czarnym. Wewnętrzna strona cholewki wykończona podszewką i wyściółką ze skóry naturalnej. Jako półbuty służbowe dopuszcza się również buty typu mokasyny na obcasie do 3 cm wysokości, czarne, gładkie.

Warunki i sposób noszenia – noszone do umundurowania służbowego i wyjściowego letniego lub zimowego, a także do wyposażenia polowego specjalnego.

Buty zimowe damskie

Opis – typu oficerki, wierzch cholewki wykonany ze skóry naturalnej nabłyszczanej w kolorze czarnym, gładki. W środku wykończone materiałem lub skórą naturalną. Podeszwa antypoślizgowa w kolorze czarnym. Wysokość obcasa nie więcej niż 3 cm. Buty nie mogą być ozdobnie wytłaczane ani dziurkowane.

Warunki i sposób noszenia – noszone do umundurowania służbowego i wyjściowego zimowego.

Buty z cholewami i prawidłami

Opis – typu oficerki, wierzch cholewki wykonany ze skóry naturalnej nabłyszczanej w kolorze czarnym, gładki. W środku wykończone skórą naturalną. Podeszwa antypoślizgowa w kolorze czarnym. Wysokość obcasa nie więcej niż 3 cm. Buty nie mogą być ozdobnie wytłaczane ani dziurkowane. Występują w komplecie z prawidłami drewnianymi.

Warunki i sposób noszenia – noszone do bryczesów przez funkcjonariusza w stopniu generała lub dowódcę uroczystości, dowódcę kompanii honorowej lub poczet sztandarowy.

Trzewiki z gwoździami

Opis – wierzch cholewki wykonany ze skóry naturalnej w kolorze czarnym, gładkie. W środku wykończone skórą naturalną. Wysokość buta do łydki.

System sznurowania zakończony opinaczem zapinanym na duże sprzączki. Podeszwa antypoślizgowa. Wysokość obcasa nie więcej niż 3 cm. Buty nie mogą być ozdobnie wytłaczane ani dziurkowane.

Warunki i sposób noszenia – noszone przez członków kompanii honorowej do munduru wyjściowego zimowego i letniego.

Szelki do spodni

Opis – szelki wykonane z gumy w kolorze czarnym z trzema skórzanymi przypinkami do guzików.

Warunki i sposób noszenia – noszone do spodni mundurów wyjściowych i bryczesów przez członków kompanii honorowej, dowódcę uroczystości, dowódcę kompanii honorowej, poczet sztandarowy lub funkcjonariuszy w stopniu generała.

Bandolier

Opis – wykonany z jednej strony z sukna w kolorze biało-czerwonym, z drugiej ze skóry naturalnej lub sztucznej. Dopuszcza się bandolier wykonany z grubej satyny w kolorze biało-czerwonym. Wymiary: dł. ok. 2, szer. 10–14 cm.

Warunki i sposób noszenia – noszony przez funkcjonariusza niosącego sztandar podczas uroczystości.

Teczka

Opis – wykonana z ortalionu w kolorze czarnym, wyposażona jest w rączkę plastikową oraz pas z gumowym naramiennikiem dopinanym do teczki za pomocą dwóch karabińczyków.

Warunki i sposób noszenia – noszona do umundurowania służbowego.

Pokrowiec do umundurowania wyjściowego

Opis – wykonany jest z włókniny odzieżowej w kolorze czarnym, zamykany na zamek błyskawiczny.

Warunki i sposób użytkowania – służy do przechowywania i transportowania umundurowania.

Sznur galowy

Opis – wykonany jest z plecionki w kolorze szarosrebrnej. Sznury galowe występują w wersjach dla podoficera, chorążego, oficera oraz generała. Elementami wspólnymi jest warkocz splatany z plecionek, zapinka, która łączy poszczególne elementy sznura i służy do zapięcia pod naramiennik munduru, „ołówek” niklowany z beczułką z dwoma orłami.

• Sznur galowy podoficera: w skład kompletnego sznura wchodzi jeden warkocz, który zakończony jest „ołówkiem” i pętelką do zapięcia na guzikach munduru, zapinka.

• Sznur galowy chorążego: w skład kompletnego sznura wchodzi jeden warkocz, który zakończony jest „ołówkiem” i pętelką do zapięcia na guzikach munduru, jedna pojedyncza plecionka, zapinka.

• Sznur galowy oficera: w skład kompletnego sznura wchodzi jeden warkocz, który zakończony jest „ołówkiem” i pętelką do zapięcia na guzikach munduru, dwie pojedyncze plecionki, zapinka.

• Sznur galowy generała: w skład kompletnego sznura wchodzą dwa warkocze, które zakończone są dwoma „ołówkami” i pętelkami do zapięcia na guzikach munduru, dwie pojedyncze plecionki, zapinka.

Warunki i sposób noszenia – sznur galowy zawiesza się na prawym ramieniu marynarki munduru, przypinając go do guzika pod naramiennikiem, przy wszyciu rękawa. Pętelkę sznura zawiesza się na pierwszym górnym guziku marynarki munduru. Funkcjonariusz w stopniu generała pierwszy warkocz przypina na drugim guziku marynarki munduru, natomiast drugi warkocz na pierwszym guziku marynarki munduru. Noszony do umundurowania wyjściowego letniego i zimowego podczas:

– uczestnictwa w obchodach świąt państwowych;

– wręczania sztandarów;

– wręczania orderów, odznaczeń i medali;

– wystąpień w charakterze przedstawiciela Służby Więziennej na oficjalnych spotkaniach i uroczystościach;

– uroczystości nadania stopnia i ślubowania funkcjonariuszy;

– innych okoliczności, w których zwyczajowo jest przyjęty strój wieczorowy, jeżeli funkcjonariusz występuje w umundurowaniu.

Dystynkcje

Noszone są w różnych, niżej opisanych formach na poszczególnych składnikach umundurowania służbowego i wyjściowego:

1. Czapka służbowa i wyjściowa – dystynkcje wykonane bajorkiem umieszczone są na otoku czapki i w zależności od posiadanego stopnia służbowego oznaczone następująco:

– starszy szeregowy – jeden poziomy pasek o długości 3 cm i szerokości 0,5 cm;

– kapral – dwa poziome paski o długości 3 cm i szerokości 0,5 cm, odstęp między paskami wynosi 0,2 cm;

– starszy kapral – trzy poziome paski o długości 3 cm i szerokości 0,5 cm, odstęp między paskami wynosi 0,2 cm;

– plutonowy – cztery poziome paski o długości 3 cm i szerokości 0,5 cm, odstęp między paskami wynosi 0,2 cm;

– sierżant – znak w kształcie litery „V” skierowany kątem w dół, o ramionach długości 3,3 cm i szerokości 0,5 cm, o kącie rozwarcia 60 stopni;

– starszy sierżant – oznaka stopnia sierżanta oraz drugi znak w kształcie litery „V” umieszczony wewnątrz niej w odległości 0,2 cm;

– sierżant sztabowy – oznaka stopnia sierżanta oraz poziomy pasek o długości 2,5 cm i szerokości 0,5 cm umieszczony bezpośrednio pod znakiem litery „V”;

– starszy sierżant sztabowy – oznaka stopnia starszego sierżanta oraz poziomy pasek o długości 2,5 cm i szerokości 0,5 cm umieszczony bezpośrednio pod znakiem litery „V”;

– młodszy chorąży – znak w kształcie litery „V” skierowany kątem w dół, o ramionach długości 2 cm i szerokości 0,5 cm, o kącie rozwarcia 75 stopni, z jedną gwiazdką o rozpiętości ramion 1,5 cm, umieszczoną między ramionami znaku w kształcie litery „V”, w odstępie 0,2 cm od ramion znaku;

– chorąży – jedna gwiazdka, umieszczona symetrycznie do wizerunku orła na środku taśmy otokowej, o rozpiętości ramion 2 cm;

– starszy chorąży – dwie gwiazdki, umieszczone obok siebie w odległości 0,2 cm na środku taśmy otokowej, o rozpiętości ramion 2 cm;

– podporucznik – dwie gwiazdki o rozpiętości ramion 2 cm, umieszczone obok siebie w odległości 0,2 cm na środku taśmy otokowej;

– porucznik – trzy gwiazdki o rozpiętości ramion 2 cm, umieszczone obok siebie w odległości 0,2 cm na środku taśmy otokowej;

– kapitan – cztery gwiazdki o rozpiętości ramion 2 cm, umieszczone obok siebie w taki sposób, że ramiona gwiazdek stykają się ze sobą, na środku taśmy otokowej;

– major – jedna gwiazdka o rozpiętości ramion 2 cm, umieszczona symetrycznie do wizerunku orła na środku taśmy otokowej;

– podpułkownik – dwie gwiazdki o rozpiętości ramion 2 cm, umieszczone obok siebie w odległości 0,2 cm na środku taśmy otokowej;

– pułkownik – trzy gwiazdki o rozpiętości ramion 2 cm, umieszczone obok siebie w odległości 0,2 cm na środku taśmy otokowej;

– generał – wężyk generalski na całej długości taśmy otokowej o szerokości 3 cm i wysokości 3,5 cm z przerwą pod wizerunkiem orła, w której umieszczona jest jedna gwiazdka o rozpiętości ramion 2 cm.

2. Naramienniki noszone przez starszych szeregowych i podoficerów – na kurtce całorocznej, wiatrówce letniej, swetrze, koszuli służbowej letniej, koszuli służbowej oraz koszuli wyjściowej letniej są wykonane haftem maszynowym w kolorze białym z oblamowaniem granatowym, a na pozostałych przedmiotach mundurowych wykonane są białą taśmą dystynkcyjną z oblamowaniem granatowym, w zależności od posiadanego stopnia służbowego oznaczone następująco:

– starszy szeregowy – jeden pasek szerokości 0,8 cm, naszyty w odległości 2 cm od miejsca wszycia rękawa;

– kapral – dwa paski szerokości 0,8 cm, z których pierwszy jest naszyty w odległości 2 cm od miejsca wszycia rękawa, a drugi w odległości 0,4 cm od pierwszego w kierunku guzika naramiennika;

– starszy kapral – trzy paski o szerokości 0,8 cm, z których pierwszy jest naszyty w odległości 2 cm od miejsca wszycia rękawa, a następne w odstępach 0,4 cm od siebie w kierunku guzika naramiennika;

– plutonowy – cztery paski o szerokości 0,8 cm, z których pierwszy jest naszyty w odległości 2 cm od miejsca wszycia rękawa, a następne w odstępach 0,4 cm od siebie w kierunku guzika naramiennika;

– sierżant – naramiennik obszyty wokół taśmą szerokości 0,8 cm, z wyjątkiem wszycia przy rękawie; na naramienniku wewnątrz obszycia znak w kształcie litery „V” o kącie rozwarcia 60 stopni; odległość od wszycia rękawa do wierzchołka znaku wynosi 2 cm;

– starszy sierżant – oznaka stopnia sierżanta oraz drugi znak w kształcie litery „V”, umieszczony wewnątrz niej, w odstępie 0,4 cm;

– sierżant sztabowy – oznaka stopnia sierżanta oraz pasek poprzeczny, naszyty 2 mm pod oznaką, równoległy do wszycia rękawa;

– starszy sierżant sztabowy – oznaka stopnia starszego sierżanta oraz pasek poprzeczny, naszyty 0,2 cm pod oznaką, równoległy do wszycia rękawa.

3. Naramienniki noszone przez chorążych – na kurtce całorocznej, wiatrówce letniej, swetrze, koszuli służbowej letniej, koszuli służbowej oraz koszuli wyjściowej letniej są wykonane haftem maszynowym w kolorze srebrnym matowym, a na pozostałych przedmiotach mundurowych haftowane bajorkiem oraz wykonane z taśmy dystynkcyjnej w tym samym kolorze, w zależności od posiadanego stopnia służbowego oznaczone następująco:

– młodszy chorąży – naramiennik obszyty wokół, z wyjątkiem wszycia rękawa, haftem maszynowym lub taśmą dystynkcyjną o szerokości 0,5 cm; znak w kształcie litery „V” z taśmy o szerokości 0,5 cm, skierowanej kątem w kierunku wszycia rękawa, oraz gwiazdka umieszczona między ramionami znaku, w odległości 0,2 cm od nich; rozwartość ramion znaku wynosi 70 stopni, a odległość od wszycia rękawa do wierzchołka znaku – 1 cm;

– chorąży – naramiennik obszyty wokół, z wyjątkiem wszycia rękawa, haftem maszynowym lub taśmą dystynkcyjną o szerokości 0,5 cm oraz jedna gwiazdka umieszczona wzdłuż linii prostej biegnącej przez środek naramiennika, w odległości 3 cm od wszycia rękawa;

– starszy chorąży – oznaka stopnia chorążego oraz druga gwiazdka umieszczona w odległości 0,5 cm od wierzchołka ramienia pierwszej gwiazdki do kąta wklęsłego między dwoma ramionami drugiej gwiazdki.

4. Naramienniki noszone przez oficerów – na kurtce całorocznej, wiatrówce letniej, swetrze, koszuli służbowej letniej, koszuli służbowej oraz koszuli wyjściowej letniej są wykonane haftem maszynowym w kolorze srebrnym matowym, a na pozostałych przedmiotach mundurowych haftowane bajorkiem, w zależności od posiadanego stopnia służbowego oznaczone następująco:

– podporucznik – dwie gwiazdki umieszczone wzdłuż linii prostej biegnącej przez środek naramiennika: pierwsza umieszczona w odległości 3 cm od wszycia rękawa, druga – w odległości 0,5 cm od wierzchołka ramienia pierwszej gwiazdki do kąta wklęsłego między dwoma ramionami drugiej gwiazdki;

– porucznik – trzy gwiazdki umieszczone wzdłuż linii prostej biegnącej przez środek naramiennika: pierwsza umieszczona w odległości 1,2 cm od wszycia rękawa, druga – w odległości 0,5 cm od wierzchołka ramienia pierwszej gwiazdki do kąta wklęsłego między dwoma ramionami drugiej gwiazdki, trzecia – w ten sam sposób co druga;

– kapitan – cztery gwiazdki umieszczone w sposób określony dla porucznika;

– major – dwa paski i jedna gwiazdka; paski szerokości 0,6 cm są umieszczone w poprzek naramienników, pierwszy pasek w odległości 1 cm od wszycia rękawa, drugi – 0,4 cm od pierwszego; gwiazdka jest umieszczona wzdłuż linii prostej biegnącej przez środek naramiennika w odległości 1 cm od drugiego paska;

– podpułkownik – dwa paski i dwie gwiazdki; paski i pierwszą gwiazdkę umieszcza się w sposób określony dla majora, drugą gwiazdkę umieszcza się w odległości 0,5 cm od wierzchołka ramienia pierwszej gwiazdki do kąta wklęsłego między dwoma ramionami drugiej gwiazdki;

– pułkownik – dwa paski i trzy gwiazdki rozmieszczone w sposób określony dla podpułkownika;

– generał – wężyk generalski o szerokości 3,5 cm, umieszczony w poprzek całego naramiennika, w odległości 0,5 cm od wszycia rękawa, oraz gwiazdka umieszczona wzdłuż linii prostej biegnącej przez środek naramiennika w odległości 1 cm od wężyka.

Znak identyfikacyjny numeryczny

Opis – wykonany z żywicy polimerowej o grubości ok. 2 mm, o wymiarach 80 mm x 16 mm. Na granatowym tle są centralnie umieszczone srebrne metaliczne litery „SW”, myślnik (-), trzycyfrowy kod jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, myślnik (-), trzycyfrowy kod funkcjonariusza, pisane czcionką Arial o wysokości 5 mm. Obramowanie znaku identyfikacyjnego jest w kolorze srebrnym metalicznym o szerokości 1,3 mm. Mocowany do marynarki munduru za pomocą pinsów, magnesu lub agrafki.

Warunki i sposób noszenia – noszony jest do umundurowania służbowego. Umieszcza się go bezpośrednio nad prawą kieszenią, zachowując jednakowe odległości od górnych krańców kieszeni koszuli służbowej, koszuli służbowej letniej, wiatrówki, marynarki munduru służbowego lub swetra.

Znak identyfikacyjny imienny

Opis – wykonany z żywicy polimerowej o grubości ok. 2 mm, o wymiarach 80 mm x 16 mm (dopuszcza się wydłużenie identyfikatora w zależności od długości nazwiska). Na granatowym tle są centralnie umieszczone srebrne metaliczne, duże drukowane litery – pierwsza litera imienia funkcjonariusza, kropka (.), nazwisko funkcjonariusza, pisane czcionką Arial o wysokości 5 mm. Obramowanie znaku identyfikacyjnego jest w kolorze srebrnym metalicznym o szerokości 1,3 mm. Mocowany do marynarki munduru za pomocą pinsów, magnesu lub agrafki.

Warunki i sposób noszenia – noszony jest do umundurowania wyjściowego zimowego i letniego, a także może być noszony do umundurowania służbowego. Umieszcza się go bezpośrednio nad prawą kieszenią, zachowując jednakowe odległości od górnych krańców kieszeni koszuli wyjściowej letniej lub marynarki munduru wyjściowego letniego i zimowego, ewentualnie umundurowania służbowego, marynarki reprezentacyjnej zimowej i letniej.

CZĘŚĆ II. WZORY, OPIS, WARUNKI ORAZ SPOSÓB NOSZENIA SKŁADNIKÓW WYPOSAŻENIA POLOWEGO SPECJALNEGO

Koszula specjalna z krótkim rękawem

Opis – koszulka typu „polo”, wykonana z tkaniny w kolorze stalowoszarym, z wykładanym kołnierzykiem zapinanym na trzy guziki, którego rogi przypięte do koszuli są małymi guzikami. Ramiona z przodu i z tyłu wzmocnione karczkiem, przy którym po prawej i lewej stronie przodu umieszczone są zawieszki. Na przodzie, po lewej stronie, naszyta jest kieszeń i tunel na długopis, a nad kieszenią wyhaftowany jest napis „Służba Więzienna”. Po prawej stronie przodu naszyty jest miękki rzep do dystynkcji i identyfikatora numerycznego. Rękawy krótkie, na prawym rękawie naszyta jest kieszonka z patką na rzep, na patce umieszczony haft „SW”. Dół koszuli prosty z przedłużonym tyłem i rozporkami po bokach.

Warunki i sposób noszenia – noszona do spodni specjalnych pod bluzę specjalną, jak również może stanowić okrycie wierzchnie. Można ją łączyć ze spodniami letnimi lub spódnicą letnią. Noszona podczas wykonywania zadań służbowych z kołnierzykiem zapiętym lub z jednym guzikiem rozpiętym.

Koszulka specjalna

Opis – typu T-shirt. Wykonana z tkaniny w kolorze stalowoszarym. Rękaw krótki, podkrój szyi jest wykończony stójką. Na prawej stronie przodu naszyty jest miękki rzep do dystynkcji i identyfikatora numerycznego. Na lewej stronie – haft oznaki służby w kształcie koła. Dół koszulki prosty. Na plecach koszulki duży haft „SW”.

Na prawym rękawie naszyta jest kieszonka z patką na rzep, na patce umieszczono haft „SW”.

Warunki i sposób noszenia – noszona do spodni specjalnych pod bluzę specjalną lub koszulę specjalną z długim rękawem, jak również może stanowić okrycie wierzchnie. Noszona podczas wykonywania zadań służbowych.

Koszula specjalna z długim rękawem

Opis – koszula z długim rękawem wykonana z tkaniny w kolorze stalowoszarym. Tył z karczkiem podwójnym, przechodzącym na przód. Karczek wykończony wypustką. Przy karczku po prawej i lewej stronie przodu umieszczone są zawieszki. Na przodach naszyte są łaty, na których umieszczono kieszenie i tunele na długopis. Koszula z przodu zapinana jest na 6 guzików, zapięcie kryte. Rękawy długie, trzyczęściowe. Pomiędzy górną a środkową częścią rękawa umieszczone są podtrzymywacze paska do regulacji długości rękawa. Na dolną część rękawa prawego naszyta jest kieszonka z patką na rzep, na patce umieszczono haft

„SW”. Rękaw wykończony mankietem z dwoma guzikami. Kołnierz z odcinaną stójką zapinany na jeden guzik. Rogi kołnierza przypięte do koszuli małymi guzikami. Koszula nad prawą kieszenią posiada mały haft „Służba Więzienna”, nad lewą naszyty jest miękki rzep do dystynkcji i identyfikatora numerycznego. Dół koszuli prosty z przedłużonym tyłem i rozporkami po bokach.

Warunki i sposób noszenia – noszona do spodni specjalnych pod kurtkę specjalną lub bluzę specjalną, jak również może stanowić okrycie wierzchnie. Noszona podczas wykonywania zadań służbowych z kołnierzykiem zapiętym lub jednym guzikiem rozpiętym.

Spodnie specjalne

Opis – spodnie długie wykonane z tkaniny w kolorze stalowoszarym. Przednie nogawki spodni cięte nad kolanem. Górna część nogawki dodatkowo cięta przez środek wzdłuż, cięcie wykończone wypustką. U góry od strony boków umieszczone są kieszenie wpuszczane do wewnątrz. Na bokach nogawek poniżej otworów kieszeniowych naszyte są dwie kieszenie z tunelem na długopis, których patki zapinane są na taśmę samoszczepną. Na wysokości kolan naszyta jest łata wzmacniająca z zaszewkami. Na prawej patce kieszeni wykonany jest mały haft „SW”. Na tylnych nogawkach spodni naszyte jest wzmocnienie siedzenia. Od strony wewnętrznej nogawek wykonano haftem maszynowym 6 otworów wentylujących. Dół nogawek podwinięty tunelem z taśmą do regulacji obwodu nogawki. Góra spodni wszyta w pasek zapinany na guziki. Na pasku umieszczonych jest siedem podtrzymywaczy oraz dwa ściągacze do regulacji obwodu pasa zapinane na guziki. Spodnie zapinane na zamek błyskawiczny.

Warunki i sposób noszenia – noszone do koszuli specjalnej z długim rękawem, koszuli specjalnej z krótkim rękawem, koszulki specjalnej, bluzy specjalnej oraz kurtki specjalnej. Noszone w komplecie z trzewikami specjalnymi lub półbutami służbowymi. Noszone podczas wykonywania zadań służbowych.

Bluza specjalna

Opis – bluza ze stójką zapinana na zamek błyskawiczny, wykonana z tkaniny w kolorze stalowoszarym. Tył i przód z cięciami i karczkiem podwójnym. Karczek wykończony wypustką. Na lewym przodzie, na wysokości piersi, haft „Służba Więzienna”. Po stronie prawej znajduje się miękki rzep do dystynkcji i identyfikatora numerycznego. W cięciach pionowych przodu umieszczone są dwie kieszenie zapinane na zamek błyskawiczny. Tył bluzy lekko zaokrąglony. W dole przodów bluzy umieszczona jest guma do regulacji obwodu. Na tyle poniżej karczka znajduje się duży haft „Służba Więzienna”. Rękawy od strony wewnętrznej wzmocnione łatami. Na dolną część prawego rękawa naszyta jest kieszonka z patką na rzep, na patce umieszczono haft „SW”. Boki bluzy rozpinane, z zamkiem błyskawicznym.

Warunki i sposób noszenia – noszona do spodni specjalnych na koszulę specjalną z krótkim rękawem, koszulkę specjalną lub koszulę specjalną z długim rękawem. Występuje jako okrycie wierzchnie lub można na nią założyć kurtkę specjalną. Może być łączona ze spodniami letnimi lub spódnicą letnią oraz koszulą specjalną z krótkim rękawem lub koszulami służbowymi. Noszona podczas wykonywania zadań służbowych w formie zapiętej lub rozpiętej.

Kurtka specjalna

Opis – wykonana jest z tkaniny poliamidowej z membraną w kolorze stalowoszarym, podszyta podszewką pikowaną. Kurtka ma wysoką stójkę wykończoną od strony wewnętrznej dzianiną polarową. Zapinana jest na zamek błyskawiczny i napy.

Na przodzie kurtki wykonane są poprzeczne zakładki, pod którymi znajdują się naszywane kieszenie górne zapinane na rzepy. Poniżej znajdują się kieszenie dolne cięte, zapinane na zamek, przykryte patkami. Na lewym przodzie znajduje się mały haft „Służba Więzienna”. Na prawym przodzie naszyty jest miękki rzep do dystynkcji i identyfikatora numerycznego. Tył kurtki lekko wydłużony i po bokach zaokrąglony. Na tyle poniżej zakładki znajduje się duży haft „Służba Więzienna”. Boki kurtki zaopatrzone są w zamki błyskawiczne, zabezpieczone od dołu zapinkami na napy. Do kurtki wszyty jest kaptur z daszkiem, z możliwością regulacji głębokości i obwodu, chowany w stójce. Dół kurtki posiada niezależną regulację szerokości przodów i tyłu. Rękawy są dwuczęściowe. Na lewym rękawie naszyta jest kieszeń z patką na radiotelefon. Rękawy posiadają dzianinowe wiatrołapy. W podszewce prawego przodu znajduje się kieszeń cięta na zamek.

Warunki i sposób noszenia – noszona do wyposażenia polowego specjalnego jako okrycie wierzchnie. Noszona podczas wykonywania zadań służbowych w formie zapiętej.

Peleryna specjalna

Opis – wykonana z materiału nieprzemakalnego w kolorze czarnym z kapturem,

kołnierzem, zapinana na guziki mundurowe, z dwoma otworami na ręce w części przedniej.

Warunki i sposób noszenia – peleryna noszona jest przez funkcjonariuszy w zależności od warunków atmosferycznych. Znajduje się ona w dyżurce dowódcy zmiany. Wydawana funkcjonariuszom przez dowódcę zmiany na czas pełnienia przez nich służby w wymagających tego warunkach atmosferycznych.

Kominiarka

Opis – wykonana z tkaniny elastycznej w kolorze czarnym, z otworem na oczy.

Warunki i sposób noszenia – przechowywane w dyżurce dowódcy zmiany. Wydawana funkcjonariuszom na czas wykonywania zadań tego wymagających.

Czapka specjalna letnia

Opis – czapka jest w kolorze stalowoszarym. Główka w kształcie dżokejki.

Na przodzie czapki znajduje się wyhaftowany wizerunek orła SW, natomiast na bocznym elemencie znajduje się mały haft „SW”. Z tyłu czapki jest wycięcie w kształcie owalu, zakończone regulatorem rozmiaru.

Warunki i sposób noszenia – noszona w zależności od warunków atmosferycznych do wyposażenia polowego specjalnego.

Czapka specjalna zimowa

Opis – czapka jest w kolorze stalowoszarym, wykonana z dzianiny polarowej. Dół jest przewinięty na zewnątrz i przyszyty. Z przodu na przewinięciu jest umieszczony wizerunek orła. Po lewej stronie na przewinięciu umieszczony jest napis „SW”.

Wizerunek orła i napis „SW” wykonane są haftem komputerowym.

Warunki i sposób noszenia – noszona w zależności od warunków atmosferycznych do wyposażenia polowego specjalnego.

Pas parciany

Opis – wykonany z plecionki w kolorze czarnym z metalowym zapięciem w kolorze czarnym. Na klamrze centralnie umieszczona jest oznaka służby w kształcie koła. Na pasku umieszczone są dwie szlufki zakończone metalowymi kółeczkami.

Warunki i sposób noszenia – noszony do spodni specjalnych.

Skarpety specjalne

Opis – wykonane z materiału oddychającego i odprowadzającego wilgoć w kolorze czarnym, dedykowane do butów z membraną.

Warunki i sposób noszenia – noszone do trzewików specjalnych.

Rękawice specjalne zimowe

Opis – pięciopalczaste, wykonane z polaru, ocieplane, w kolorze czarnym.

Warunki i sposób noszenia – noszone do kurtki specjalnej i czapki zimowej.

Trzewiki specjalne

Opis – buty o wysokości powyżej kostki, całoroczne, kolor czarny, lekkie, wodoodporne, paroprzepuszczalne, antystatyczne, skórzane z elementami tekstylnymi, wyposażone w kieszeń do chowania końcówek sznurowadeł, bez metalu. Podeszwa wykonana jest z gumy, z amortyzującą podeszwą z dwóch warstw pianek poliuretanowych. Buty mają zwiększoną izolację (przeciwko wysokim i niskim temperaturom). Skóra zewnętrzna cholewki wyposażona w funkcję odbijania promieni słonecznych.

Buty wyposażone są w membranę. Wszelkie szwy laminatowe pokryte są specjalną wodoodporną taśmą.

Warunki i sposób noszenia – noszone do wyposażenia polowego specjalnego.

Dystynkcje specjalne

Opis – wykonane są haftem maszynowym na tkaninie w kolorze stalowoszarym. Przypinane na rzep do składników wyposażenia polowego specjalnego.

Warunki i sposób noszenia – noszone są na prawych przodach poszczególnych składników wyposażenia polowego specjalnego bezpośrednio nad znakiem identyfikacyjnym numerycznym specjalnym.

Znak identyfikacyjny numeryczny specjalny

Opis – wykonany haftem maszynowym na tkaninie o wymiarach 8 cm x 1,5 cm. Na stalowoszarym tle są umieszczone srebrne litery „SW”, spacja, trzycyfrowy kod jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, myślnik (-), trzycyfrowy kod funkcjonariusza, pisane czcionką Arial. Obramowanie znaku identyfikacyjnego jest w kolorze srebrnym. Przypinany na rzep do składników wyposażenia polowego specjalnego.

Warunki i sposób noszenia – noszony na prawych przodach poszczególnych składników wyposażenia polowego specjalnego bezpośrednio pod dystynkcjami specjalnymi.

Ubranie szkolno-treningowe

Opis – jest to kimono w kolorze białym lub inne ubranie ćwiczebne w kolorze czarnym.

Warunki i sposób noszenia – noszone przez uczestników kursu wstępnego i szkolenia zawodowego podczas wykonywania ćwiczeń fizycznych w obrębie sali/hali sportowej.

Plecak szkolny specjalny

Opis – wykonany z cordury w kolorze czarnym. Posiada dwie komory zapinane na zamek błyskawiczny. Duża komora główna oraz zewnętrzna mniejsza. Szerokie, wzmacniane taśmą parcianą pasy nośne na ramiona, łączone paskiem piersiowym na klamrę. Od wewnętrznej strony usztywniony wkładką polietylenową o grubości ok. 1 cm. W górnej części wyposażony w uchwyt do przenoszenia. Dodatkowo dookoła wzmocniony i obszyty taśmą. W tylnej części wszywka na identyfikator.

Warunki i sposób noszenia – noszony przez uczestników kursu wstępnego i szkolenia zawodowego podczas zajęć lekcyjnych.

Plecak specjalny dla przewodnika psa

Opis – wykonany z plecionki w kolorze czarnym z jedną szelką i dopinaną saszetką oraz kieszenią, na której umieszczona jest oznaka przewodnika psa.

Warunki i sposób noszenia – noszony przez przewodników psów.

CZĘŚĆ III. WZORY, OPIS, WARUNKI ORAZ SPOSÓB NOSZENIA SKŁADNIKÓW WYPOSAŻENIA POLOWEGO INTERWENCYJNEGO

Koszula interwencyjna z długim rękawem

Opis – koszula z długim rękawem wykonana z tkaniny w kolorze czarnym. Tył z karczkiem podwójnym, przechodzącym na przód. Karczek wykończony wypustką. Przy karczku po prawej i lewej stronie przodu umieszczone są zawieszki. Na przodach naszyte są łaty, na których umieszczono kieszenie i tunele na długopis. Koszula z przodu zapinana jest na 6 guzików, zapięcie kryte. Rękawy długie, trzyczęściowe. Pomiędzy górną a środkową częścią rękawa umieszczone są podtrzymywacze paska do regulacji długości rękawa. Na dolną część rękawa prawego naszyta jest kieszonka z patką na rzep, na patce umieszczono haft „SW”. Rękaw wykończony mankietem z dwoma guzikami. Kołnierz z odcinaną stójką zapinany na jeden guzik. Rogi kołnierza przypięte do koszuli małymi guzikami. Koszula nad prawą kieszenią posiada mały haft „Służba Więzienna”, nad lewą naszyty jest miękki rzep do dystynkcji i identyfikatora numerycznego. Dół koszuli prosty z przedłużonym tyłem i rozporkami po bokach.

Warunki i sposób noszenia – noszona do spodni interwencyjnych pod kurtkę interwencyjną, jak również może stanowić okrycie wierzchnie. Noszona podczas wykonywania zadań służbowych z kołnierzykiem zapiętym lub jednym guzikiem rozpiętym.

Koszula interwencyjna z krótkim rękawem

Opis – koszulka typu „polo”, wykonana z tkaniny w kolorze czarnym, z wykładanym kołnierzykiem zapinanym na trzy guziki, którego rogi przypięte do koszuli są małymi guzikami. Ramiona z przodu i z tyłu wzmocnione karczkiem, przy którym po prawej i lewej stronie przodu umieszczone są zawieszki.

Na przodzie, po lewej stronie, naszyta jest kieszeń i tunel na długopis, a nad kieszenią wyhaftowany jest napis „Służba Więzienna”. Po prawej stronie przodu naszyty jest miękki rzep do dystynkcji i identyfikatora numerycznego. Rękawy krótkie, na prawym rękawie naszyta jest kieszonka z patką na rzep, na patce umieszczony haft „SW”. Dół koszuli prosty z przedłużonym tyłem i rozporkami po bokach.

Warunki i sposób noszenia – noszona do spodni interwencyjnych pod bluzę interwencyjną, jak również może stanowić okrycie wierzchnie. Noszona podczas wykonywania zadań służbowych z kołnierzykiem zapiętym lub z jednym guzikiem rozpiętym.

Koszulka interwencyjna

Opis – typu T-shirt. Wykonana z tkaniny w kolorze czarnym. Rękaw krótki, pod szyją wykończona półokrągło. Na prawej stronie przodu naszyty jest miękki rzep do dystynkcji i identyfikatora numerycznego. Na lewej stronie – haft oznaki służby w kształcie koła. Dół koszulki prosty. Na plecach koszulki duży haft „SW”. Na prawym rękawie naszyta jest kieszonka z patką na rzep, na patce umieszczono haft „SW”.

Warunki i sposób noszenia – noszona do spodni interwencyjnych pod bluzę interwencyjną lub koszulę interwencyjną z długim rękawem, jak również może stanowić okrycie wierzchnie. Noszona podczas wykonywania zadań służbowych.

Bluza interwencyjna

Opis – bluza ze stójką zapinana na zamek błyskawiczny, wykonana z tkaniny w kolorze czarnym. Tył i przód z cięciami i karczkiem podwójnym. Karczek wykończony wypustką. Na lewym przodzie, na wysokości piersi, haft „Służba

Więzienna”. Po stronie prawej znajduje się miękki rzep do dystynkcji i identyfikatora numerycznego. W cięciach pionowych przodu umieszczone są dwie kieszenie zapinane na zamek błyskawiczny. Tył bluzy lekko zaokrąglony.

W dole przodów bluzy umieszczona jest guma do regulacji obwodu. Na tyle poniżej karczka znajduje się duży haft „Służba Więzienna”. Rękawy od strony wewnętrznej wzmocnione łatami. Na dolną część prawego rękawa naszyta jest kieszonka z patką na rzep, na patce umieszczono haft „SW”. Boki bluzy rozpinane, z zamkiem błyskawicznym.

Warunki i sposób noszenia – noszona na koszulę interwencyjną z krótkim rękawem, koszulkę interwencyjną lub koszulę interwencyjną z długim rękawem. Występuje jako okrycie wierzchnie lub można na nią założyć kurtkę interwencyjną. Noszona podczas wykonywania zadań służbowych w formie zapiętej lub rozpiętej.

Spodnie interwencyjne

Opis – spodnie długie wykonane z tkaniny w kolorze czarnym, w siedzeniu swobodne. Przednie nogawki spodni cięte nad kolanem. Górna część nogawki dodatkowo cięta przez środek wzdłuż, cięcie wykończone wypustką. U góry od strony boków umieszczone są kieszenie wpuszczane do wewnątrz. Na bokach nogawek poniżej otworów kieszeniowych naszyte są dwie kieszenie z tunelem na długopis, których patki zapinane są na taśmę samoszczepną. Na wysokości kolan naszyta jest łata wzmacniająca z zaszewkami. Na prawej patce kieszeni wykonany jest mały haft „SW”. Na tylnych nogawkach spodni naszyte jest wzmocnienie siedzenia. Od strony wewnętrznej nogawek wykonano haftem maszynowym 6 otworów wentylujących. Dół nogawek podwinięty tunelem z taśmą do regulacji obwodu nogawki. Góra spodni wszyta w pasek zapinany na guziki. Na pasku umieszczonych jest siedem podtrzymywaczy oraz dwa ściągacze do regulacji obwodu pasa zapinane na guziki. Spodnie zapinane na zamek błyskawiczny.

Warunki i sposób noszenia – noszone do koszuli interwencyjnej z długim rękawem, koszuli interwencyjnej z krótkim rękawem, koszulki interwencyjnej, bluzy interwencyjnej. Noszone w komplecie z trzewikami interwencyjnymi. Noszone podczas wykonywania zadań służbowych.

Kurtka interwencyjna

Opis – wykonana jest z tkaniny poliamidowej z membraną w kolorze czarnym, podszyta podszewką pikowaną. Kurtka ma wysoką stójkę wykończoną od strony wewnętrznej dzianiną polarową. Zapinana jest na zamek błyskawiczny i napy. Na przodzie kurtki wykonane są poprzeczne zakładki, pod którymi znajdują się naszywane kieszenie górne zapinane na rzepy. Poniżej znajdują się kieszenie dolne cięte, zapinane na zamek, przykryte patkami. Na lewym przodzie znajduje się mały haft „Służba Więzienna”. Na prawym przodzie naszyty jest miękki rzep do dystynkcji i identyfikatora numerycznego. Tył kurtki lekko wydłużony i po bokach zaokrąglony. Na tyle poniżej zakładki znajduje się duży haft „Służba Więzienna”. Boki kurtki zaopatrzone są w zamki błyskawiczne, zabezpieczone od dołu zapinkami na napy. Do kurtki wszyty jest kaptur z daszkiem, z możliwością regulacji głębokości i obwodu, chowany w stójce. Dół kurtki posiada niezależną regulację szerokości przodów i tyłu. Rękawy są dwuczęściowe. Na lewym rękawie naszyta jest kieszeń z patką na radiotelefon. Rękawy posiadają dzianinowe wiatrołapy. W podszewce prawego przodu znajduje się kieszeń cięta na zamek.

Warunki i sposób noszenia – noszona do wyposażenia polowego interwencyjnego jako okrycie wierzchnie. Noszona podczas wykonywania zadań służbowych w formie zapiętej.

Czapka interwencyjna letnia

Opis – czapka jest w kolorze czarnym. Główka w kształcie dżokejki. Na przodzie czapki znajduje się wyhaftowany wizerunek orła SW, natomiast na bocznym elemencie znajduje się mały haft „SW”. Z tyłu czapki jest wycięcie w kształcie owalu, zakończone regulatorem rozmiaru.

Warunki i sposób noszenia – noszona w zależności od warunków atmosferycznych do wyposażenia polowego interwencyjnego.

Czapka interwencyjna zimowa

Opis – czapka jest w kolorze czarnym, wykonana z dzianiny polarowej. Dół jest przewinięty na zewnątrz i przyszyty. Z przodu na przewinięciu jest umieszczony orzełek. Po lewej stronie na przewinięciu umieszczony jest napis „SW”. Orzełek i napis „SW” wykonane są haftem komputerowym.

Warunki i sposób noszenia – noszona w zależności od warunków atmosferycznych do wyposażenia polowego interwencyjnego.

Pas parciany

Opis – wykonany z plecionki w kolorze czarnym z metalowym zapięciem w kolorze czarnym. Na klamrze centralnie umieszczona jest oznaka służby w kształcie koła. Na pasku umieszczone są dwie szlufki zakończone metalowymi kółeczkami.

Warunki i sposób noszenia – noszony do spodni interwencyjnych.

Trzewiki interwencyjne

Opis – buty o wysokości powyżej kostki, całoroczne, kolor czarny, lekkie, wodoodporne, paroprzepuszczalne, antystatyczne, skórzane z elementami tekstylnymi, wyposażone w kieszeń do chowania końcówek sznurowadeł, bez metalu. Podeszwa wykonana jest z gumy, z amortyzującą podeszwą z dwóch warstw pianek poliuretanowych. Buty mają zwiększoną izolację (przeciwko wysokim i niskim temperaturom). Skóra zewnętrzna cholewki wyposażona w funkcję odbijania promieni słonecznych.

Buty wyposażone są w membranę. Wszelkie szwy laminatowe pokryte są specjalną wodoodporną taśmą.

Warunki i sposób noszenia – noszone do wyposażenia polowego interwencyjnego.

Skarpety specjalne

Opis – wykonane z materiału oddychającego i odprowadzającego wilgoć w kolorze czarnym, dedykowane do butów z membraną.

Warunki i sposób noszenia – noszone do trzewików interwencyjnych.

Kominiarka

Opis – wykonana z tkaniny elastycznej w kolorze czarnym, z otworem na oczy.

Warunki i sposób noszenia – noszona przez funkcjonariuszy wchodzących w skład grup interwencyjnych Służby Więziennej podczas wykonywania zadań specjalnych.

Beret

Opis – wykonany z tkaniny w kolorze czarnym. Pośrodku części czołowej umieszczony jest wizerunek orła w koronie. Wizerunek wykonany jest metodą haftu komputerowego na tkaninie podstawowej.

Warunki i sposób noszenia – noszony przez funkcjonariuszy wchodzących w skład grup interwencyjnych Służby Więziennej podczas uroczystości, defilad etc. Noszony lekko przechylony na prawe ucho. Dolna jego krawędź powinna znajdować się na wysokości ok. 4 cm nad brwią. Prawą krawędź denka beretu opuszcza się w dół nieco ku tyłowi, tak aby nie przysłaniała ucha.

Rękawice interwencyjne letnie

Opis – pięciopalczaste, wykonane z polaru, w kolorze czarnym.

Warunki i sposób noszenia – noszone do wyposażenia polowego interwencyjnego w zależności od warunków atmosferycznych.

Rękawice interwencyjne zimowe

Opis – pięciopalczaste, wykonane z polaru, ocieplane, w kolorze czarnym.

Warunki i sposób noszenia – noszone do wyposażenia polowego interwencyjnego w zależności od warunków atmosferycznych.

Dystynkcje interwencyjne

Opis – wykonane są haftem maszynowym na tkaninie w kolorze czarnym.

Przypinane na rzep do składników wyposażenia polowego interwencyjnego.

Warunki i sposób noszenia – noszone są na prawych przodach poszczególnych składników wyposażenia polowego interwencyjnego bezpośrednio nad znakiem identyfikacyjnym numerycznym interwencyjnym.

Znak identyfikacyjny numeryczny interwencyjny

Opis – wykonany haftem maszynowym na tkaninie o wymiarach 8 cm x 1,5 cm.

Na czarnym tle są umieszczone srebrne litery „SW”, spacja, trzycyfrowy kod jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, myślnik (-), trzycyfrowy kod funkcjonariusza, pisane czcionką Arial. Obramowanie znaku identyfikacyjnego jest w kolorze srebrnym. Przypinany na rzep do składników wyposażenia polowego interwencyjnego.

Warunki i sposób noszenia – noszony na prawych przodach poszczególnych składników wyposażenia polowego interwencyjnego bezpośrednio pod dystynkcjami interwencyjnymi.

CZĘŚĆ IV. WZORY, OPIS, WARUNKI ORAZ SPOSÓB NOSZENIA ZNAKÓW FUNKCYJNYCH I OZNAK SŁUŻBY ORAZ GUZIKÓW MUNDUROWYCH

Znak funkcyjny – plakietka

Opis – wykonany w kształcie prostokąta o wymiarach 6 cm x 10 cm z tkaniny w kolorze granatowym, usztywniony włókniną. Do plakietki doszyta jest zapinka. Obramowanie znaku oraz napis „Dowódca Zmiany” lub „Z-ca Dowódcy Zmiany” wykonane są haftem maszynowym z wykorzystaniem nici koloru białego.

Warunki i sposób noszenia – plakietkę przypina się na guzik pod klapę lewej górnej kieszeni kurtki munduru służbowego, koszul służbowych, swetra i wiatrówki letniej.

Znak identyfikacyjny funkcyjny – opaska

Opis – wykonany z dzianiny w kolorze białym. W dolnej części naszyta jest taśma samoszczepna, natomiast w górnej części wykonane jest uszko. Napis „Dowódca Zmiany” lub „Z-ca Dowódcy Zmiany” umieszczony na opasce wykonany jest metodą sitodruku w kolorze granatowym.

Warunki i sposób noszenia – opaskę zakłada się na lewy rękaw, z mocowaniem pod pagonem okrycia wierzchniego.

OZNAKI SŁUŻBY

Oznaka służby w kształcie koła

Opis – wykonana z metalu w kolorze srebrnym, na której w obramowaniu liści dębowych jest skrzyżowany miecz i pochodnia. Oznaka montowana jest do umundurowania za pomocą trwale zamocowanego (lutowanego), gwintowanego (od tyłu) metalowego trzpienia oraz metalowej nakrętki (mniejszej niż minimalny obrys oznaki).

Warunki i sposób noszenia – oznakę w kształcie koła i jej lustrzane odbicie umieszcza się na kołnierzach płaszcza wyjściowego zimowego, płaszcza reprezentacyjnego, marynarki munduru wyjściowego zimowego i letniego, marynarki munduru służbowego. Funkcjonariusz w stopniu generała zamiast oznaki umieszcza wyhaftowany wizerunek orła.

Oznaka służby w kształcie półkolistym

Opis – wykonana z tkaniny w kolorze granatowym, usztywniona włókniną. Obramowanie oznaki oraz napis „Służba Więzienna” wykonane są haftem maszynowym z wykorzystaniem nici koloru srebrnego matowego.

Warunki i sposób noszenia – oznakę umieszcza się na prawym rękawie marynarki munduru wyjściowego zimowego i letniego, marynarki munduru służbowego, marynarki reprezentacyjnej zimowej i letniej, płaszcza wyjściowego zimowego oraz płaszcza reprezentacyjnego w odległości 4 cm od wszycia rękawa.

Oznaka służby w kształcie tarczy

Opis – wykonana z tkaniny w kolorze granatowym, usztywniona włókniną.

Obramowanie oznaki, skrzyżowany miecz z pochodnią w obramowaniu liści dębowych oraz napis „Służba Więzienna” wykonane są haftem maszynowym z wykorzystaniem nici koloru srebrnego matowego.

Warunki i sposób użytkowania – oznakę umieszcza się na prawym rękawie koszul służbowych, koszuli wyjściowej letniej, kurtki całorocznej, wiatrówki, w odległości 14 cm poniżej szwu barkowego (wszycia rękawa) oraz na kieszonce prawego rękawa swetra.

Znak identyfikacyjny przewodnika psa

Opis – wykonany w kształcie koła z tkaniny w kolorze granatowym, usztywniony włókniną. Napisy i oznaka służby, na której w obramowaniu liści dębowych jest skrzyżowany miecz i pochodnia, wykonane są haftem maszynowym w kolorze srebrnym.

Warunki i sposób noszenia – umieszcza się go na kieszeni przedniej plecaka specjalnego.

INNE

Guzik mundurowy

Opis – wykonany z tworzywa sztucznego w kolorze czarnym lub tkaniny podstawowej. Na guziku widnieje wizerunek orła w koronie. Guziki występują w dwóch wariantach: duży o średnicy około 22 mm oraz mały o średnicy około 16 mm.

Warunki i sposób noszenia – noszone na marynarkach umundurowania służbowego i wyjściowego, marynarkach reprezentacyjnych, płaszczach wyjściowych i płaszczach reprezentacyjnych, kurtkach całorocznych, pelerynach oraz czapkach służbowych i wyjściowych.

Buty specjalne

Opis – buty typu sportowego o wysokości poniżej kostki, kolor czarny, lekkie, wodoodporne, paroprzepuszczalne, antystatyczne, skórzane z elementami tekstylnymi, wyposażone w kieszeń do chowania końcówek sznurowadeł, bez metalu. Podeszwa wykonana jest z gumy, z amortyzującą podeszwą z dwóch warstw pianek poliuretanowych.

Wszelkie szwy laminatowe pokryte są specjalną wodoodporną taśmą.

Warunki i sposób noszenia – stanowią element alternatywny dla trzewików specjalnych lub półbutów służbowych noszonych do składników wyposażenia polowego specjalnego.

Nie stanowią one normy wyposażenia. Przeznaczone wyłącznie do zakupu przez funkcjonariuszy.

Załącznik nr 2

NORMY UMUNDUROWANIA I WYPOSAŻENIA POLOWEGO FUNKCJONARIUSZY SŁUŻBY WIĘZIENNEJ

Tabela nr 1

Norma umundurowania dla funkcjonariuszy w służbie przygotowawczej

Tabela nr 2

Norma umundurowania dla funkcjonariuszy w służbie stałej

Tabela nr 3

Uzupełniająca norma umundurowania dla funkcjonariuszy, którym nadano wyższy stopień przy zmianie korpusu na chorążacki

W przypadku nieukończenia szkolenia zawodowego funkcjonariusz zwraca równowartość wydanego składnika umundurowania obliczoną według cen obowiązujących w dniu wydania.

Tabela nr 4

Uzupełniająca norma umundurowania dla funkcjonariuszy, którym nadano wyższy stopień przy zmianie korpusu na oficerski

W przypadku nieukończenia szkolenia zawodowego funkcjonariusz zwraca równowartość wydanego składnika umundurowania obliczoną według cen obowiązujących w dniu wydania.

Tabela nr 5

Dodatkowa norma umundurowania dla funkcjonariuszy mianowanych na stopień majora

Tabela nr 6

Uzupełniająca norma umundurowania dla funkcjonariuszy mianowanych na stopień generała

Tabela nr 7

Norma wyposażenia polowego specjalnego

Uczestnicy kursu przygotowawczego i szkolenia zawodowego otrzymują składniki wyposażenia polowego specjalnego adekwatne do warunków atmosferycznych oprócz lp. 3, 4, 11, 13, 14, 15 oraz otrzymują spodnie specjalne w ilości 1 szt. Uczestnicy ci do wyposażenia polowego specjalnego, na czas trwania kursu przygotowawczego i szkolenia zawodowego, mogą nosić znak identyfikacyjny numeryczny.

Tabela nr 8

Norma wyposażenia polowego interwencyjnego

Tabela nr 9

Norma umundurowania dla kompani honorowej

Tabela nr 10

Norma umundurowania dla dowódcy uroczystości, dowódcy kompanii honorowej, pocztu sztandarowego

Załącznik nr 3

NORMY MATERIAŁÓW NA SZYCIE UMUNDUROWANIA

Uwagi

W przypadku stwierdzenia, że obwód klatki piersiowej lub wzrost funkcjonariusza przekracza o 2 cm rozmiar podany w jednej z grup, materiał wydaje się według należności przewidzianej dla najbliższej, większej grupy rozmiarów.

Załącznik nr 4

ZESTAWY UMUNDUROWANIA

1. Umundurowanie wyjściowe

2. Umundurowanie służbowe

3. Członkowie kompanii honorowej

4. Dowódca uroczystości i kompanii honorowej

5. Poczet sztandarowy

6. Wyposażenie polowe specjalne

Załącznik nr 5

MOŻLIWOŚCI ŁĄCZENIA SKŁADNIKÓW UMUNDUROWANIA SŁUŻBOWEGO ZE SKŁADNIKAMI WYPOSAŻENIA POLOWEGO SPECJALNEGO