Dziennik Ustaw - rok 2018 poz. 472

Na podstawie art. 23 ust. 1, art. 25 i art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2017 r. poz. 328, 1566 i 2180) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe sposoby określania taryf, w tym:

a) kryteria ustalania niezbędnych przychodów,

b) alokację kosztów na taryfowe grupy odbiorców usług,

c) kryteria różnicowania cen i stawek opłat;

2) wzór wniosku o zatwierdzenie taryfy;

3) warunki prowadzenia rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków.

1) cena za dostarczoną wodę – wielkość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą odbiorca usług jest obowiązany zapłacić przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu za 1 m³ dostarczonej wody; do ceny dolicza się podatek od towarów i usług w wysokości określonej odrębnymi przepisami;

2) cena za odprowadzone ścieki – wielkość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą odbiorca usług jest obowiązany zapłacić przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu za 1 m³ odprowadzonych ścieków, w tym ścieków komunalnych lub ścieków przemysłowych; do ceny dolicza się podatek wymieniony w pkt 1;

3) koszty gotowości do świadczenia usług – koszty eksploatacji i utrzymania urządzeń wodociągowych lub urządzeń kanalizacyjnych, stanowiące nie więcej niż 15% całości tych kosztów, podzielone zgodnie z przyjętym współczynnikiem alokacji na taryfowe grupy odbiorców usług oraz liczbę odbiorców usług w danej grupie;

4) niepodzielony zysk z lat ubiegłych – część zysku netto, która nie została rozdysponowana na rzecz wspólników lub akcjonariuszy przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego z tytułu dywidendy lub która nie została przekazana na kapitał zapasowy lub rezerwowy tego przedsiębiorstwa;

5) okres obrachunkowy poprzedzający wprowadzenie nowej taryfy – 36 kolejnych miesięcy obrachunkowych poprzedzających nie więcej niż o 120 dni dzień złożenia wniosku o zatwierdzenie taryfy;

6) stawka opłaty abonamentowej – wielkość wyrażoną w jednostkach pieniężnych na odbiorcę usług za okres rozliczeniowy, którą odbiorca usług jest obowiązany zapłacić przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu za utrzymanie w gotowości do świadczenia usług urządzeń wodociągowych lub urządzeń kanalizacyjnych, oraz jednostkę usługi odczytu wodomierza lub urządzenia pomiarowego i rozliczenia należności za ilość dostarczonej wody lub ilość odprowadzonych ścieków; do stawki opłaty abonamentowej dolicza się podatek wymieniony w pkt 1;

7) subsydiowanie skrośne – pokrywanie kosztów dotyczących jednego rodzaju prowadzonej przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne działalności gospodarczej lub jednej z taryfowych grup odbiorców usług przychodami pochodzącymi z innego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej lub od innej taryfowej grupy odbiorców usług.

1) opracowuje taryfę w sposób zapewniający:

a) uzyskanie niezbędnych przychodów,

b) ochronę odbiorców usług przed nieuzasadnionym wzrostem cen i stawek opłat,

c) eliminowanie subsydiowania skrośnego,

d) motywowanie odbiorców usług do racjonalnego korzystania z wody i ograniczania zanieczyszczenia ścieków,

e) łatwość obliczania i sprawdzania cen i stawek opłat;

2) określa taryfę odpowiednią do zakresu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę lub zbiorowego odprowadzania ścieków.

1) rodzaje prowadzonej działalności;

2) rodzaj i strukturę taryfy;

3) taryfowe grupy odbiorców usług;

4) rodzaje i wysokość cen i stawek opłat;

5) warunki rozliczeń, z uwzględnieniem wyposażenia nieruchomości w przyrządy i urządzenia pomiarowe;

6) warunki stosowania cen i stawek opłat.

2. W warunkach stosowania cen i stawek opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 6, określa się w szczególności:

1) zakres świadczonych usług dla poszczególnych taryfowych grup odbiorców usług;

2) standardy jakościowe obsługi odbiorców usług.

3. Ceny i stawki opłat ustala się w taki sposób, aby na ich podstawie i na podstawie zakresu i wielkości świadczonych usług było możliwe obliczenie należności za korzystanie z tych usług.

1) cenę za dostarczoną wodę, w rozliczeniach dokonywanych na podstawie odczytu wskazań wodomierza lub w oparciu o przeciętne normy zużycia wody;

2) stawkę opłaty abonamentowej w rozliczeniach:

a) w oparciu o wskazania wodomierza głównego lub wskazania wodomierza mierzącego ilość wody bezpowrotnie zużytej,

b) z osobą korzystającą z lokalu w budynku wielolokalowym,

c) w oparciu o przeciętne normy zużycia wody;

3) cenę za odprowadzone ścieki w rozliczeniach z odbiorcami usług za ilość odprowadzonych ścieków ustaloną na podstawie wskazań urządzenia pomiarowego lub zużycia wody określonego zgodnie ze wskazaniami wodomierza lub w oparciu o przeciętne normy zużycia wody lub na podstawie umowy o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków;

4) stawkę opłaty abonamentowej w rozliczeniach za ilość odprowadzonych ścieków ustaloną:

a) na podstawie zużycia wody określonego zgodnie ze wskazaniami wodomierza głównego lub w oparciu o przeciętne normy zużycia wody lub na podstawie umowy o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków,

b) zgodnie ze wskazaniami urządzenia pomiarowego;

5) stawkę opłaty za przekroczenie warunków wprowadzania ścieków przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych, w zależności od wykorzystania przepustowości oczyszczalni, stosowanej technologii oczyszczania ścieków komunalnych oraz uzyskiwanego stopnia redukcji ładunku zanieczyszczeń i sposobu stosowania osadów ściekowych; do stawki opłaty dolicza się podatek, o którym mowa w § 2 pkt 1.

1) koszty eksploatacji i utrzymania ponoszone w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, w tym:

a) amortyzację lub odpisy umorzeniowe ustalane zgodnie z przepisami o rachunkowości od wartości początkowej środków trwałych metodą liniową niezależnie od źródeł ich finansowania,

b) opłaty za korzystanie ze środowiska,

c) opłaty za usługi wodne;

2) podatki i opłaty niezależne od przedsiębiorstwa;

3) koszty zakupionej przez siebie wody lub wprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych niebędących w jego posiadaniu;

4) spłaty odsetek od zaciągniętych kredytów i pożyczek lub wyemitowanych obligacji;

5) rezerwy na należności nieregularne;

6) spłaty rat kapitałowych ponad wartość amortyzacji lub umorzenia, która została przyjęta do wyliczenia niezbędnych przychodów, o których mowa w pkt 1 lit. a, oraz koszty nabycia własnych akcji lub udziałów w celu umorzenia lub koszty spłaty kredytów i pożyczek zaciągniętych w celu sfinansowania takiego umorzenia;

7) marżę zysku zapewniającą ochronę interesów odbiorców usług przed nieuzasadnionym wzrostem cen.

2. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne przy ustalaniu niezbędnych przychodów może nie uwzględniać w kosztach eksploatacji i utrzymania ponoszonych w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, o których mowa w ust. 1 pkt 1, amortyzacji lub odpisów umorzeniowych środków trwałych wytworzonych lub nabytych z dotacji lub subwencji do wysokości otrzymanej kwoty dotacji lub subwencji.

1) poniesionych w okresie obrachunkowym poprzedzającym wprowadzenie nowej taryfy, ustalonych na podstawie ewidencji księgowej kosztów sporządzonej zgodnie z przepisami o rachunkowości, z uwzględnieniem planowanych zmian warunków ekonomicznych wpływających na poziom kosztów w latach obowiązywania taryfy;

2) wynikających z inwestycji modernizacyjno-rozwojowych, ochrony środowiska i korzystania z usług wodnych, ustalonych na podstawie wieloletniego planu rozwoju i modernizacji urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych w okresie obrachunkowym poprzedzającym wprowadzenie nowej taryfy, z uwzględnieniem zmian wynikających z planu w latach obowiązywania nowej taryfy.

2. Koszty, o których mowa w ust. 1, planuje się w przeliczeniu na okres 12 miesięcy.

3. Niepodzielony zysk z lat ubiegłych ustala się jako sumę wartości tego zysku w okresie obrachunkowym poprzedzającym wprowadzenie nowej taryfy.

4. Koszty wynikające z inwestycji modernizacyjno-rozwojowych, ochrony środowiska i korzystania z usług wodnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, obejmują w szczególności odsetki od kredytów lub pożyczek zaciągniętych na realizację inwestycji oraz koszty finansowe ich obsługi.

5. Koszty świadczenia usług wodociągowych i kanalizacyjnych obciąża się kosztami inwestycji finansowanych:

1) ze środków własnych przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego;

2) kredytów lub pożyczek spłacanych przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne.

6. Uwzględnienie w niezbędnych przychodach oraz cenach i stawkach opłat kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, powinno być dokonywane stopniowo i rozłożone w czasie.

7. Przy ustalaniu nowej taryfy kwota kosztów, o których mowa w ust. 1, może zostać pomniejszona o niepodzielony zysk z lat ubiegłych. Niepodzielony zysk z lat ubiegłych z usług świadczonych z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków nie może zostać przeznaczony na finansowanie działalności przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego wykraczającej poza zadania z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków.

8. Jeżeli przy ustalaniu nowej taryfy kwota kosztów, o których mowa w ust. 1, nie zostanie pomniejszona o niepodzielony zysk z lat ubiegłych, niepodzielony zysk z lat ubiegłych z usług świadczonych z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków powinien zostać przeznaczony na inwestycje związane ze zbiorowym zaopatrzeniem w wodę lub zbiorowym odprowadzaniem ścieków w kolejnych latach lub na pokrycie kosztów zobowiązań finansowych, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 6.

1) iloczynu sumy kosztów wynagrodzeń oraz świadczeń na rzecz pracowników i średniorocznego wskaźnika przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, ustalonego przez strony uprawnione do zawarcia zakładowego układu zbiorowego pracy, a w przypadku braku zawarcia takiego układu – średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ustalonego w ustawie budżetowej lub Wieloletnim Planie Finansowym Państwa;

2) iloczynu sumy kosztów materiałów, usług transportowych i średniorocznego wskaźnika cen produkcji sprzedanej przemysłu;

3) pozostałych kosztów eksploatacji i utrzymania według planowanych lub obowiązujących stawek na lata obowiązywania taryfy;

4) planowanych lub wynikających z zawartej przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne umowy kosztów zakupionej wody lub kosztów wprowadzanych ścieków do urządzeń niebędących w posiadaniu przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego;

5) należności nieregularnych ustalanych na podstawie odpisów aktualizujących te należności.

2. Koszty, o których mowa w § 7 ust. 4, ustala się w wielkościach wynikających z umowy kredytowej lub pożyczkowej w latach obowiązywania taryfy na podstawie odsetek od kredytów i pożyczek, kosztów finansowych ich obsługi zgodnie z wielkościami wynikającymi z zawartych umów.

3. Kwotę rat kapitałowych ponad wartość amortyzacji ustala się w wysokości różnicy pomiędzy kwotą raty do spłaty a kwotą amortyzacji, o której mowa w § 6 ust. 1 pkt 1 lit. a.

2. Wartość należności nieregularnych uprawdopodabnia się w sposób określony w przepisach ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r. poz. 395 i 398).

3. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, którego forma organizacyjno-prawna uniemożliwia zaliczanie kosztów amortyzacji lub umorzenia do kosztów eksploatacji i utrzymania, może uwzględniać je w niezbędnych przychodach, stanowiących podstawę do ustalania cen i stawek opłat, jeżeli środki pochodzące z amortyzacji lub umorzenia będą stanowić wyłącznie źródło finansowania modernizacji i odtworzenia środków trwałych oraz spłaty kredytów i pożyczek zaciągniętych na sfinansowanie inwestycji.

2. Metody podziałów kosztów, o których mowa w ust. 1, nie mogą ulec zmianie w okresie obowiązywania taryfy.

3. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne dokonuje alokacji kosztów na taryfowe grupy odbiorców usług, uwzględniając lokalne uwarunkowania, w szczególności:

1) wielkość zróżnicowania kosztów świadczenia usług w poszczególnych taryfowych grupach odbiorców usług, mierzoną kosztami jednostkowymi;

2) dostępność danych odnoszących się do poszczególnych rodzajów kosztów;

3) strukturę i rodzaj planowanej taryfy;

4) stabilność stosowanych metod alokacji kosztów;

5) wyposażenie w wodomierze i urządzenia pomiarowe;

6) możliwość wyodrębniania kosztów dla ich właściwej alokacji.

4. Na potrzeby alokacji kosztów na taryfowe grupy odbiorców usług metody podziału kosztów uwzględniają w szczególności określenie współczynników alokacji kosztów ustalonych:

1) na podstawie udziałów poszczególnych taryfowych grup odbiorców usług w całkowitej ilości dostarczonej wody lub w całkowitej ilości odebranych ścieków – w odniesieniu do kosztów, których wysokość dla poszczególnych taryfowych grup odbiorców usług jest wprost proporcjonalna do wielkości świadczonych usług dla tych grup;

2) w oparciu o ewidencję księgową kosztów, sporządzoną zgodnie z przepisami o rachunkowości – w odniesieniu do kosztów, których nie da się podzielić na poszczególne taryfowe grupy odbiorców usług w oparciu o wielkość świadczonych usług.

5. Metody, o których mowa w ust. 4, mogą uwzględniać określenie współczynników alokacji kosztów ustalonych w oparciu o analizę kosztów – w odniesieniu do kosztów zależnych od uwarunkowań technicznych świadczenia usług, w szczególności takich jak:

1) wielkość ładunku zanieczyszczeń w przyjmowanych do odprowadzenia ściekach;

2) wykorzystanie przepustowości urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych.

1) przychody;

2) koszty eksploatacji i utrzymania, z podziałem na bezpośrednie i pośrednie;

3) odsetki i raty kapitałowe ponad wartość amortyzacji lub umorzenia od zaciągniętych kredytów lub udzielonych pożyczek;

4) środki trwałe.

2. Ceny i stawki opłat powinny być różnicowane w taki sposób, żeby zapewnić:

1) uzyskanie z wpłat odbiorców usług przychodów na poziomie zapewniającym samofinansowanie się działalności przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego oraz zysku z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków;

2) motywowanie odbiorców usług do racjonalnego korzystania z wody i ograniczania zanieczyszczenia ścieków;

3) eliminowanie subsydiowania skrośnego;

4) łatwość obliczania i sprawdzania cen i stawek opłat.

3. Koszty gotowości do świadczenia usług nie są uwzględniane w stawce opłaty abonamentowej dla osób korzystających z lokali w budynku wielolokalowym, które są rozliczane zgodnie z umową zawartą z przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym.

4. Koszty odczytu wodomierza lub urządzenia pomiarowego nie są uwzględniane w stawce opłaty abonamentowej dla odbiorców usług rozliczanych w oparciu o przeciętne normy zużycia wody.

5. Włączenie do stawki opłaty abonamentowej kosztów gotowości do świadczenia usług pomniejsza odpowiednio o tę wartość koszty eksploatacji i utrzymania urządzeń wodociągowych lub urządzeń kanalizacyjnych przy ustalaniu cen za wodę lub ścieki.

6. Różnicowanie cen i stawek opłat zapewnia się w szczególności przez:

1) podział odbiorców usług na taryfowe grupy odbiorców usług i przypisanie do poszczególnych grup odpowiadających im planowanych kosztów świadczenia usług;

2) wybór rodzaju taryfy i odpowiedniej dla niej struktury cen i stawek opłat;

3) uwzględnienie, przy określaniu niezbędnych przychodów odpowiadających poszczególnym cenom i stawkom opłat, zróżnicowania kosztów eksploatacji i utrzymania odpowiednio do zużycia wody i odprowadzania ścieków przez odbiorców usług z poszczególnych taryfowych grup odbiorców usług oraz kosztów wynikających z nakładów inwestycyjnych.

1) przyjętego rodzaju taryfy dla poszczególnych taryfowych grup odbiorców usług:

a) taryfę jednolitą – zawierającą jednolite ceny usług i jednolite stawki opłat dla wszystkich taryfowych grup odbiorców usług, odrębne dla zaopatrzenia w wodę i dla odprowadzania ścieków,

b) taryfę niejednolitą – zawierającą różne dla poszczególnych taryfowych grup odbiorców usług ceny za dostarczoną wodę i ceny za odprowadzane ścieki lub różne dla poszczególnych taryfowych grup odbiorców usług stawki opłat;

2) struktury taryfy:

a) taryfę jednoczłonową – zawierającą cenę odniesioną do 1 m³ dostarczanej wody lub 1 m³ odprowadzanych ścieków, bez stawki opłaty abonamentowej,

b) taryfę wieloczłonową – zawierającą ceny i stawki opłat, w tym stawkę opłaty abonamentowej;

3) zróżnicowania cen wody w różnych przedziałach jej zużycia lub ścieków w różnych przedziałach ich wprowadzania:

a) taryfę sezonową, charakteryzującą się wyższymi cenami wody lub ścieków w sezonie szczytowego zapotrzebowania na usługi wodociągowo-kanalizacyjne i niższymi cenami poza sezonem,

b) taryfę progresywną, stosowaną przy ograniczonych możliwościach ujmowania wody lub oczyszczania ścieków przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, w której ceny za wodę lub ścieki rosną wraz ze wzrostem ich ilości ponad przedział nie mniejszy, niż to wynika z przeciętnych norm zużycia wody.

1) podziału odbiorców usług na taryfowe grupy odbiorców usług;

2) wyboru rodzaju taryfy;

3) alokacji niezbędnych przychodów na taryfowe grupy odbiorców usług;

4) podziału niezbędnych przychodów w poszczególnych taryfowych grupach odbiorców usług odpowiednio do wybranego rodzaju taryfy i jej struktury;

5) obliczenia cen i stawek opłat.

2. Obliczenie cen i stawek opłat następuje przez podzielenie odpowiadających im planowanych niezbędnych przychodów przez planowaną ilość świadczonych usług.

3. Planowaną ilość świadczonych usług oblicza się jako sumę zweryfikowanej ilości świadczonych usług w okresie 12 miesięcy poprzedzających okres wprowadzenia nowej taryfy oraz zmiany ilości świadczonych usług, w tym wynikającej w szczególności z planowanej realizacji wieloletniego planu rozwoju i modernizacji urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych.

2. Jeżeli taryfa zawiera stawkę opłaty abonamentowej, należności wynikające z wysokości tej stawki są regulowane niezależnie od tego, czy odbiorca usług pobierał wodę lub odprowadzał ścieki w okresie rozliczeniowym.

3. Jeżeli przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne świadczy wyłącznie usługę odprowadzania ścieków oraz brak jest urządzenia pomiarowego, ilość odprowadzonych ścieków ustala się w oparciu o przeciętne normy zużycia wody, a w przypadku braku odniesienia w tych normach – jako równą ilości ścieków określonej w umowie.

4. W rozliczeniach z osobami korzystającymi z lokali w budynku wielolokalowym oraz z właścicielem lub zarządcą tego budynku należności za dostarczoną wodę lub odprowadzone ścieki mogą być regulowane na podstawie prognozy ilości usług, które mają być świadczone przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne.

5. Prognoza, o której mowa w ust. 4, wynika z umowy i jest ustalana w oparciu o przeciętne normy zużycia wody lub na podstawie średniego zużycia wody w ubiegłym okresie rozliczeniowym.

2. Odbiorcy usług, o których mowa w § 16 ust. 4, regulują należności, których wielkość jest ustalona na podstawie prognozy, w terminach wynikających z zawartej umowy.

3. Rozliczenie ilości świadczonych przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne usług jest dokonywane na podstawie wskazań wodomierzy lub urządzenia pomiarowego lub na podstawie umowy, przynajmniej raz w roku oraz zawsze przy zmianie cen za wodę lub ścieki, których ilość nie jest ustalana w oparciu o przeciętne normy zużycia wody. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

4. Zgłoszenie przez odbiorcę usług zastrzeżeń do wysokości należności określonych w fakturze nie wstrzymuje jej zapłaty.

5. W przypadku nadpłaty zalicza się ją na poczet przyszłych należności lub, na wniosek odbiorcy usług, zwraca się ją w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku w tej sprawie.

2. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne na wniosek odbiorcy usług występuje o sprawdzenie prawidłowości działania wodomierza głównego.

3. W przypadku gdy sprawdzenie prawidłowości działania wodomierza nie potwierdza zgłoszonych przez odbiorcę usług zastrzeżeń, pokrywa on koszty sprawdzenia.

1) 2018 r. – 12 kolejnych miesięcy obrachunkowych poprzedzających nie więcej niż o 120 dni dzień złożenia wniosku;

2) 2019 r. – 24 kolejne miesiące obrachunkowe poprzedzające nie więcej niż o 120 dni dzień złożenia wniosku.

Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej: M. Gróbarczyk

¹⁾ Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej kieruje działem administracji rządowej - gospodarka wodna, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 2017 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej (Dz. U. poz. 2324 oraz z 2018 r. poz. 100).

²⁾ W zakresie określenia wzoru wniosku o zatwierdzenie taryf oraz niezbędnego zakresu informacji zawartych w uzasadnieniu taryfy wymienione rozporządzenie utraciło moc z dniem 12 grudnia 2017 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2180).

Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej
z dnia 27 lutego 2018 r. (poz. 472)

WZÓR – WNIOSEK O ZATWIERDZENIE TARYFY DLA ZBIOROWEGO ZAOPATRZENIA W WODĘ I ZBIOROWEGO ODPROWADZANIA ŚCIEKÓW

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj