Dziennik Ustaw - rok 2017 poz. 1859

Przekład

Zachowanie antarktycznej fauny i flory

Artykuł 1

Definicje

W rozumieniu niniejszego załącznika:

(a) „miejscowy ssak” oznacza każdego osobnika należącego do klasy ssaków (Mammalia), zamieszkującego obszar Układu w sprawie Antarktyki lub znajdującego się sezonowo na tym obszarze w wyniku naturalnej migracji;

(b) „miejscowy ptak” oznacza każdego osobnika, w każdym cyklu swego życia (włącznie z jajami) należącego do klasy ptaków (Aves), zamieszkującego obszar Układu w sprawie Antarktyki lub znajdującego się sezonowo na tym obszarze w wyniku naturalnej migracji;

(c) „miejscowa roślina” oznacza każdy rodzaj lądowej lub słodkowodnej roślinności, włączając mszaki, porosty, grzyby i glony, w każdym stadium swego życia (włącznie z nasionami i innymi zarodnikami), znajdującymi się na obszarze Układu w sprawie Antarktyki;

(d) „miejscowy bezkręgowiec” oznacza każdego lądowego lub słodkowodnego bezkręgowca, w każdym stadium swego życia, znajdującego się na obszarze Układu w sprawie Antarktyki;

(e) „właściwa władza” oznacza każdą osobę lub agencję upoważnioną przez Stronę do wydawania zezwoleń na podstawie niniejszego załącznika;

(f) „zezwolenie” oznacza formalne zezwolenie na piśmie wydane przez odpowiednią władzę;

(g) „pozyskać” lub „pozyskiwanie” oznacza zabić, zranić lub schwytać miejscowego ssaka lub ptaka albo je trzymać lub im dokuczać, albo też zabrać lub zniszczyć taką ilość miejscowych roślin, że ich lokalne rozprzestrzenienie lub bogactwo byłyby istotnie naruszone;

(h) „szkodliwa interwencja” oznacza:

(i) przelot lub lądowanie helikopterów lub innych statków powietrznych, w sposób który zakłóca spokój skupisk ptaków i fok;

(ii) używanie pojazdów lub statków, włącznie z wodolotami i małymi łodziami, w sposób który zakłóca spokój skupisk ptaków i fok;

(iii) używanie środków wybuchowych lub broni palnej, w sposób który zakłóca spokój skupisk ptaków i fok;

(iv) świadome naruszania spokoju rozmnażających się lub opierzających się ptaków albo skupisk ptaków i fok przez osoby idące pieszo;

(v) istotne zniszczenie skupisk miejscowych roślin lądowych przez lądujące statki powietrzne, jeżdżące pojazdy lub przez pieszych albo też w inny sposób; oraz

vi) każdą działalność, która skutkuje istotnymi niekorzystnymi zmianami siedlisk jakichkolwiek gatunków lub populacji miejscowych ssaków, ptaków, roślin lub bezkręgowców.

(i) „Międzynarodowa konwencja o uregulowaniu połowów wielorybów” oznacza konwencję sporządzoną w Waszyngtonie dnia 2 grudnia 1946 r.;

(j) „Umowa o ochronie albatrosów i petreli” oznacza umowę sporządzoną w Canberrze dnia 19 czerwca 2001 r.

Artykuł 2

Przypadki nadzwyczajne

1. Niniejszego załącznika nie stosuje się w przypadkach nadzwyczajnych dotyczących bezpieczeństwa życia ludzkiego albo statków, samolotów lub wyposażenia i instalacji o dużej wartości albo też ochrony środowiska.

2. Zawiadomienie o działaniach podjętych w przypadkach nadzwyczajnych przesyła się natychmiast do wszystkich Stron i do Komitetu.

Artykuł 3

Ochrona miejscowej fauny i flory

1. Pozyskiwanie lub szkodliwa interwencja są zabronione, z wyjątkiem działania zgodnego z zezwoleniem.

2. Zezwolenia takie określają dopuszczalne działania, w tym datę, miejsce i osobę działającą; wydaje sieje wyłącznie w następujących okolicznościach:

(a) w celu uzyskania próbek do badań naukowych lub naukowej informacji;

(b) w celu uzyskania próbek dla muzeów, herbariów i ogrodów zoologicznych i botanicznych albo innych edukacyjnych instytucji lub do innego użytku;

(c) w celu uzyskania okazów dla ogrodów zoologicznych, aczkolwiek w przypadku miejscowych ssaków i ptaków jedynie, jeśli nie jest możliwe pozyskanie ich z istniejących hodowli w niewoli lub z powodu nieodpartej potrzeby ochrony; oraz

(d) w przypadkach nieuniknionych skutków badań naukowych, dla których nie było upoważnienia zgodnie z punktami (a), (b) lub (c), albo też takich skutków budowy lub funkcjonowania pomocniczych instalacji naukowych.

3. Wydawanie takich zezwoleń będzie limitowane w taki sposób, aby zapewnić, że:

(a) żadne miejscowe ssaki, ptaki lub rośliny nie będą pozyskiwane ponad te, które są niezbędne, aby osiągnąć cele ustalone w ustępie 2;

(b) jedynie mała liczba miejscowych ssaków lub ptaków będzie zabita i że w żadnym przypadku miejscowe ssaki lub ptaki nie będą zabijane w miejscowej populacji w większej ilości, aniżeli, włączając inne upoważnione pozyskania, może być odtworzona normalnie poprzez naturalną reprodukcję w następnym sezonie;

(c) zostanie utrzymana różnorodność gatunków, jak również siedlisk niezbędnych dla ich istnienia, oraz równowaga systemów ekologicznych na obszarze Układu w sprawie Antarktyki.

4. Wszystkie gatunki miejscowych ssaków, ptaków i roślin, wymienione w dodatku A do niniejszego załącznika, są uznane za „Gatunki Specjalnie Chronione” i korzystają ze szczególnej ochrony Stron.

5. Uznanie gatunku za Gatunek Specjalnie Chroniony odbywa się według procedur i kryteriów przyjętych przez Spotkanie Konsultatywne Układu w sprawie Antarktyki.

6. Komitet dokonuje przeglądu i udziela rady, co do kryteriów uznania miejscowych ssaków, ptaków, roślin czy bezkręgowców za Gatunki Specjalnie Chronione.

7. Każda Strona, Komitet, Naukowy Komitet Badań Antarktycznych lub Komisja do Spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki mogą zaproponować uznanie gatunku za Gatunek Specjalnie Chroniony poprzez przedłożenie wniosku wraz z uzasadnieniem Spotkaniu Konsultatywnemu Układu w sprawie Antarktyki.

8. Nie wydaje się zezwoleń na pozyskanie Specjalnie Chronionych Gatunków, z wyjątkiem przypadków:

(a) niezbędnych dla celów naukowych; oraz

(b) gdy to nie zagrozi przeżyciu lub odtworzeniu tych gatunków lub miejscowej populacji.

9. Używanie metod prowadzących do śmierci na Gatunkach Specjalnie Chronionych jest dozwolone jedynie w przypadku braku odpowiednich metod alternatywnych.

10. Wnioski o uznanie gatunku za Gatunek Specjalnie Chroniony kierowane są do Komitetu, Naukowego Komitetu Badań Antarktycznych i w przypadku miejscowych ssaków oraz ptaków, do Komisji do Spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki, oraz, jeśli jest to właściwe, Spotkania Stron Umowy o ochronie albatrosów i petreli i innych organizacji. Komitet, udzielając rady Spotkaniu Konsultatywnemu Układu w sprawie Antarktyki, czy dany gatunek powinien zostać uznany za Gatunek Specjalnie Chroniony, bierze pod uwagę wszelkie uwagi przedstawione przez Naukowy Komitet Badań Antarktycznych i w przypadku miejscowych ssaków i ptaków, Komisji do Spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki, oraz, jeśli to właściwe, Spotkanie Stron Umowy o ochronie albatrosów i petreli i inne organizacje.

11. Wszelkie pozyskania miejscowych ssaków i ptaków odbywają się w taki sposób, aby stwarzać jak najmniej bólu i możliwych cierpień.

Artykuł 4

Wprowadzenie gatunków niemiejscowych, pasożytów i chorób

1. Żadnych gatunków zwierząt lub roślin spoza obszaru Układu w sprawie Antarktyki nie wprowadza się na ląd lub szelf lodowy albo też do wód obszaru Układu w sprawie Antarktyki, z wyjątkiem przypadków objętych zezwoleniem.

2. Psów nie wprowadza się na ląd, lodowce szelfowe lub pak lodowy.

3. Zezwolenia, o których mowa w ustępie 1:

(a) zezwalają na wwóz wyłącznie roślin uprawnych i ich propagul w celu kontrolowanego użycia oraz gatunków w celu eksperymentów kontrolowanych; oraz

(b) określają liczebność poszczególnych gatunków, i jeśli to właściwe, wiek i płeć, a także przedstawiają uzasadnienie wprowadzenia i środki ostrożności zapobiegające ucieczce lub kontaktowi z fauną i florą.

4. Wszelkie gatunki, dla których zezwolenie zostało wydane zgodnie z ustępami 1 i 3, przed wygaśnięciem zezwolenia, wywozi się z obszaru Układu w sprawie Antarktyki albo niszczy się przez spalenie lub w równie skuteczny sposób, który eliminuje ryzyko dla miejscowej fauny i flory. Zezwolenie określa ten obowiązek.

5. Jakikolwiek gatunek, wliczając potomstwo, nie będący gatunkiem miejscowym na obszarze Układu w sprawie Antarktyki, który został wprowadzony na ten obszar bez zezwolenia wydanego zgodnie z powyższymi ustępami 1 i 3, zostanie wywieziony lub unieszkodliwiony, jeśli to możliwe, chyba że usunięcie lub unieszkodliwienie spowodowałoby większe szkody w środowisku. Usunięcie lub unieszkodliwienie może następować poprzez spalenie lub równie skuteczne metody zapewniające sterylność, chyba że zostanie stwierdzone, iż nie stanowią one zagrożenia dla miejscowej flory i fauny. Ponadto, podjęte zostaną wszelkie uzasadnione kroki zapewniające kontrolę następstw wprowadzenia celu uniknięcia szkód wyrządzonych miejscowej faunie i florze.

6. Żadnego postanowienia niniejszego artykułu nie stosuje się do wwozu żywności na obszar Układu w sprawie Antarktyki, o ile nie będzie się w tym celu wwozić żywych zwierząt, a wszystkie rośliny i części zwierząt oraz produkty będą przechowywane w ściśle kontrolowanych warunkach i zostaną zniszczone zgodnie z załącznikiem III do protokołu.

7. Każda Strona zapewni podjęcie środków ostrożności zapobiegających przypadkowemu wprowadzeniu mikroorganizmów (np. wirusów, bakterii, drożdży, grzybów), niewystępujących w sposób naturalny na obszarze Układu w sprawie Antarktyki.

8. Żywy drób i inne ptaki nie są wprowadzane na obszar Układu w sprawie Antarktyki. Podejmowane są wszelkie możliwe starania, aby drobiowe lub ptasie produkty wwożone do Antarktyki były wolne od chorób (takich jak rzekomy pomór drobiu, gruźlica i zakażenie drożdżakowe), mogących stanowić zagrożenie dla miejscowej flory i fauny. Niewykorzystane pozostałości produktów drobiowych i ptasich są usuwane z obszaru Układu w sprawie Antarktyki lub unieszkodliwiane poprzez spalenie lub równie skuteczne metody eliminujące ryzyko wprowadzenia mikroorganizmów (np. wirusów, bakterii, drożdży, grzybów) do miejscowej flory i fauny.

9. Celowe wprowadzenie niesterylnej ziemi na obszar Układu w sprawie Antarktyki jest zabronione. Strony zapewniają, w maksymalnie możliwym stopniu, że niesterylna ziemia nie będzie przypadkowo wwożona na obszar Układu w sprawie Antarktyki.

Artykuł 5

Informacje

Każda Strona udostępni publicznie informacje dotyczące zakazanych działań i Gatunków Specjalnie Chronionych, tym wszystkim osobom obecnym na obszarze Układu w sprawie Antarktyki lub zamierzającym udać się na ten obszar, aby upewnić się, że osoby te rozumieją postanowienia tego załącznika i będą ich przestrzegać.

Artykuł 6

Wymiana informacji

1. Strony podejmą kroki, aby:

(a) zbierać i wymieniać co roku wykazy (włącznie z wykazem zezwoleń) i dane statystyczne odnośnie do liczby lub ilości każdego gatunku miejscowych ssaków, ptaków, roślin lub bezkręgowców pozyskanych na obszarze Układu w sprawie Antarktyki;

(b) uzyskać i wymienić informacje co do stanu miejscowych ssaków, ptaków, roślin i bezkręgowców na obszarze Układu w sprawie Antarktyki oraz odnośnie do stopnia, w jakim gatunki lub populacje potrzebują ochrony;

2. Strony informują inne Strony jak również Komitet, tak wcześnie jak jest to możliwe po zakończeniu letniego sezonu antarktycznego, ale w każdym przypadku najpóźniej 1 października każdego roku, o wszelkich krokach podjętych na podstawie ustępu 1, a także o liczbie i rodzaju zezwoleń wydanych w oparciu o niniejszy załącznik w poprzedzającym okresie od 1 kwietnia do 31 marca.

Artykuł 7

Stosunek do innych porozumień poza systemem Układu w sprawie Antarktyki

Niniejszy załącznik w żadnej mierze nie narusza praw i obowiązków Stron wynikających z Międzynarodowej konwencji o uregulowaniu połowów wielorybów.

Artykuł 8

Przegląd

Strony dokonują stałego przeglądu środków ochrony fauny i flory Antarktyki, biorąc pod uwagę wszelkie zalecenia wydawane przez Komitet.

Artykuł 9

Poprawka lub zmiana

1. Niniejszy załącznik może być poprawiony lub zmieniony przez przyjęcie środka zgodnie z artykułem IX ustęp 1 Układu w sprawie Antarktyki. O ile środek ten nie stanowi inaczej, poprawka lub zmiana są uważane za zatwierdzone i stają się obowiązujące po upływie roku od zamknięcia Spotkania Konsultatywnego Układu w sprawie Antarktyki, na którym zostały poprawka lub zmiana są uważane za zatwierdzone i stają się obowiązujące po upływie roku od zamknięcia Spotkania Konsultatywnego Układu w sprawie Antarktyki, na którym zostały przyjęte, chyba że jedna lub więcej Stron Konsultatywnych Układu w sprawie Antarktyki notyfikuje depozytariuszowi w ciągu tego okresu, że życzy sobie przedłużenia tego okresu lub że nie jest w stanie zatwierdzić tego środka.

2. Każda poprawka lub zmiana niniejszego załącznika, która staje się obowiązująca zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, stanie się następnie obowiązująca w stosunku do każdej innej Strony w dniu otrzymania przez depozytariusza zawiadomienia o jej zatwierdzeniu przez tę Stronę.

Dodatki do załącznika

Dodatek A:

Gatunki Specjalnie Chronione

Ommatophoca rossii, foka Rossa.

Wersja w języku angielskim