Dziennik Ustaw - rok 2017 poz. 989

Na podstawie art. 90 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowy zakres i sposób kontroli celno-skarbowej wyrobów akcyzowych:

a) objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub objętych zwolnieniem od podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie:

– piwa otrzymywanego ze słodu, określonego w poz. 13 załącznika nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 43, 60 i 937), zwanej dalej „ustawą”, oraz wszelkich wyrobów zawierających mieszaninę piwa z napojami bezalkoholowymi, określonych w poz. 16 załącznika nr 2 do ustawy, jeżeli rzeczywista objętościowa moc alkoholu w tych wyrobach przekracza 0,5% vol., zwanych dalej „piwem”,

– wina, napojów fermentowanych oraz wyrobów pośrednich, określonych w poz. 14–16 załącznika nr 2 do ustawy, zwanych dalej „wyrobami winiarskimi”,

– alkoholu etylowego nieskażonego o objętościowej mocy alkoholu 80% vol. lub większej; alkoholu etylowego i pozostałych wyrobów alkoholowych, o dowolnej objętościowej mocy alkoholu, skażonych, określonych w poz. 17 załącznika nr 2 do ustawy, zwanych dalej „alkoholem etylowym”, z wyłączeniem alkoholu etylowego w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 1 litra, który został skażony zgodnie z § 7,

– alkoholu etylowego nieskażonego o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% vol.; wódek, likierów i pozostałych napojów spirytusowych, określonych w poz. 18 załącznika nr 2 do ustawy, zwanych dalej „napojami spirytusowymi”,

b) objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy:

– wyrobów energetycznych określonych w poz. 19–23 załącznika nr 2 do ustawy,

– olejów smarowych otrzymywanych z ropy naftowej, gdzie indziej niesklasyfikowanych, o kodach CN 2710 19 71 do 2710 19 99,

– papierosów, tytoniu do palenia, cygar i cygaretek, określonych w poz. 27 załącznika nr 2 do ustawy, zwanych dalej „wyrobami tytoniowymi”,

c) objętych zwolnieniem od podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie, jeżeli są one przemieszczane do podmiotu pośredniczącego lub przez ten podmiot magazynowane, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych przemieszczanych w wyniku zwrotu, o którym mowa w art. 32 ust. 14 pkt 1 ustawy,

d) produkowanych poza składem podatkowym na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5 ustawy

– w zakresie przestrzegania przepisów o podatku akcyzowym w zakresie produkcji, przemieszczania i zużycia wyrobów akcyzowych, w szczególności ich wytwarzania, uszlachetniania, przerabiania, skażania, rozlewu, przyjmowania, magazynowania, wydawania, przewozu i niszczenia, oraz w zakresie stosowania znaków akcyzy i oznaczania znakami akcyzy tych wyrobów, zwanej dalej „kontrolą”;

2) tryb przekazywania oraz zakres informacji o terminach czynności podlegających kontroli;

3) tryb niszczenia wyrobów akcyzowych objętych kontrolą celno-skarbową;

4) szczegółowe sposoby i warunki przyjmowania, magazynowania, wydawania i przewożenia wyrobów akcyzowych objętych kontrolą.

1) komórka kontroli – rozumie się komórkę organizacyjną utworzoną przez naczelnika urzędu celno-skarbowego na terenie podmiotu podlegającego kontroli – w przypadku kontroli wykonywanej jako kontrola stała;

2) podmiot – rozumie się podmiot podlegający kontroli, o którym mowa w art. 57 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej;

3) przesyłka – rozumie się określoną ilość wyrobów akcyzowych wysłanych do tego samego odbiorcy, tego samego dnia i na podstawie jednego e-AD, dokumentu zastępującego e-AD lub dokumentu dostawy; przesyłkę stanowi także określona partia wyrobu akcyzowego przesłana do odbiorcy rurociągiem;

4) rok – rozumie się rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych;

5) skażanie – rozumie się skażanie, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 206), środkami skażającymi wskazanymi w wykazie środków skażających alkohol etylowy wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, służących do stosowania zwolnień od akcyzy, określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 1 ustawy, oraz całkowite skażanie wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej substancjami skażającymi określonymi w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 288 z 23.11.1993, str. 12, z późn. zm.³⁾; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 249, z późn. zm.).

1) bezpośrednim uczestniczeniu kontrolującego w czynnościach związanych z działalnością objętą kontrolą;

2) obrachunku stanu zapasów i obrotu wyrobami akcyzowymi, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a–d;

3) pobieraniu i badaniu próbek wyrobów akcyzowych;

4) kontroli dokumentacji związanej z działalnością objętą kontrolą;

5) kontroli oznaczania i stosowania znaków akcyzy w stosunku do wyrobów akcyzowych objętych obowiązkiem oznaczania znakami akcyzy;

6) kontroli zawartości w wyrobach energetycznych substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy;

7) kontroli prawidłowości i terminowości wpłat podatku akcyzowego od wyrobów akcyzowych, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a–d.

2. Kontrolą stałą są objęte podmioty:

1) wytwarzające, oczyszczające, odwadniające alkohol etylowy, z wyłączeniem podmiotów wymienionych w § 6 ust. 2 pkt 2 i 3;

2) produkujące napoje spirytusowe, z wyłączeniem produkcji, o której mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy.

3. Właściwy naczelnik urzędu celno-skarbowego może objąć kontrolą stałą podmioty inne niż określone w ust. 2, jeżeli:

1) przetwarzają, zużywają, przyjmują lub wydają alkohol etylowy w ilości przekraczającej rocznie 20 000 dm³ alkoholu etylowego 100% vol.;

2) produkują, przyjmują lub wydają wyroby energetyczne objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, określone w poz. 20 załącznika nr 2 do ustawy;

3) produkują, przyjmują, wydają lub dokonują przeładunku wyrobów energetycznych, określonych w poz. 21 załącznika nr 2 do ustawy;

4) produkują napoje spirytusowe na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy.

4. Obejmując kontrolą stałą podmioty, o których mowa w ust. 3, właściwy naczelnik urzędu celno-skarbowego bierze pod uwagę liczbę czynności podlegających kontroli, o których mowa w ust. 3, oraz ryzyko, o którym mowa w art. 58 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej, zwane dalej „ryzykiem”.

5. W przypadku objęcia podmiotu kontrolą stałą właściwy naczelnik urzędu celno-skarbowego zawiadamia o tym podmiot na 7 dni przed objęciem tą formą kontroli.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do produkcji wyrobów energetycznych i wyrobów tytoniowych, a także do wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5 ustawy, i wyrobów energetycznych, które są magazynowane w zbiornikach niepodlegających prawnej kontroli metrologicznej, o której mowa w art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. z 2016 r. poz. 884 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 976), z wyłączeniem obrachunków stosowania i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy.

3. W toku obrachunków stanu zapasów i obrotu wyrobami akcyzowymi dokonuje się ustalenia rzeczywistych ubytków oraz rzeczywistego zużycia wyrobów akcyzowych i porównuje się z normami dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalnymi normami zużycia wyrobów akcyzowych.

4. W toku obrachunków stosowania i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy dokonuje się w szczególności ustalenia wydanych, wykorzystanych do naniesienia, uszkodzonych, zniszczonych, utraconych i zwróconych znaków akcyzy oraz porównania strat znaków akcyzy powstałych w procesie oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy z normami dopuszczalnych strat znaków akcyzy powstałych w procesie oznaczania w stosunku do łącznej liczby znaków akcyzy wykorzystanych w ciągu miesiąca kalendarzowego do oznaczenia wyrobów akcyzowych znakami akcyzy.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się:

1) jeżeli zamknięcia urzędowe nałożone na pomieszczenia, urządzenia, aparaturę i naczynia uniemożliwiają dostęp do alkoholu etylowego lub jego par;

2) do jednostek naukowych, w których w ciągu roku łączna ilość uzyskanego alkoholu etylowego nie przekracza 300 dm³ alkoholu etylowego 100% vol.;

3) do gorzelni, z zastrzeżeniem § 11 ust. 1.

2. W przypadku naczyń, w których jest przechowywany alkohol etylowy oraz środki skażające lub substancje skażające, kontrola obejmuje prawidłowość ich oznaczenia numerami i napisami wskazującymi na rodzaj alkoholu etylowego oraz środków skażających lub substancji skażających.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do alkoholu etylowego, który:

1) został skażony zgodnie z § 7;

2) jest magazynowany przez:

a) podmioty lecznicze i apteki używające alkoholu etylowego do celów medycznych,

b) podmioty używające alkoholu etylowego wyłącznie jako próbki do analiz, do niezbędnych prób produkcyjnych lub do celów naukowych,

c) podmioty używające alkoholu etylowego wyłącznie do badań naukowych

– pod warunkiem, że użycie w ciągu roku nie przekracza ilości 3000 dm³ alkoholu etylowego 100% vol. w stanie nieskażonym oraz 20 000 dm³ alkoholu etylowego 100% vol. w stanie skażonym;

3) jest magazynowany przez podmioty zużywające alkohol etylowy w ilościach nieprzekraczających w ciągu roku 1000 dm³ alkoholu etylowego 100% vol. w stanie nieskażonym lub 3000 dm³ alkoholu etylowego 100% vol. w stanie skażonym.

3. Wydanie i zużycie alkoholu etylowego, o którym mowa w ust. 1, odbywa się bez obecności kontrolującego, jeżeli zamknięcia urzędowe uniemożliwiają dostęp do alkoholu etylowego.

1) nałożeniu zamknięć urzędowych na urządzenia produkcyjne i magazynowe alkoholu etylowego w celu wyeliminowania dostępu do alkoholu etylowego i jego par;

2) określaniu dobowej ilości wyprodukowanego alkoholu etylowego na podstawie wskazań licznika objętości lub innego urządzenia pomiarowego;

3) wydawaniu alkoholu etylowego z magazynu oraz napełnianiu alkoholem etylowym naczyń służących do transportu w obecności kontrolujących.

2. Za rozpoczęcie produkcji alkoholu etylowego w gorzelni uważa się czynności techniczno-technologiczne, począwszy od dodania drożdży do zacieru słodkiego.

2. Kontrolujący dokonują w księdze kontroli produkcji i rozchodu alkoholu etylowego adnotacji o dacie i przyczynie otwarcia, stanie początkowym i końcowym licznika oraz stanie zamknięć urzędowych.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, kontrolujący ustalają przyczyny powstania usterek, a po ich usunięciu przez podmiot nakładają ponownie zamknięcia urzędowe, sporządzają z tych czynności protokół i dokonują adnotacji w księdze kontroli produkcji i rozchodu alkoholu etylowego o przyczynach powstania usterek.

3. Każdy przypadek wystąpienia usterek, o których mowa w ust. 1, gorzelnia powinna odnotować w księdze kontroli produkcji i rozchodu alkoholu etylowego, zamieszczając datę, godzinę i stan licznika objętości lub innego urządzenia pomiarowego.

4. Przepisy ust. 1–3 stosuje się także w razie wycieku alkoholu spowodowanego awarią urządzeń lub powstałego wskutek zdarzenia losowego lub siły wyższej, przy czym gorzelnia jest obowiązana natychmiast przerwać destylację alkoholu etylowego i podjąć niezbędne czynności przeciwdziałające zwiększaniu się strat.

2. W przypadku zdjęcia, kasowania oraz niszczenia znaków akcyzy, naniesionych na wyroby winiarskie, naczelnik urzędu celno-skarbowego może odstąpić od wymogu obecności kontrolującego podczas tych czynności, biorąc pod uwagę ryzyko.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do gorzelni.

2. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera następujące dane:

1) datę zamierzonego skażania, nazwę pomieszczenia oraz rodzaj naczyń, które będą użyte do przeprowadzenia skażania;

2) objętość alkoholu etylowego wyrażoną w dm³ alkoholu etylowego 100% vol. przeznaczonego do skażania oraz nazwy środków skażających lub substancji skażających;

3) oświadczenie stwierdzające, że środki skażające lub substancje skażające, które mają być użyte, zostały zbadane w celu ich identyfikacji lub zostaną zbadane przed dokonaniem skażenia, wraz z określeniem sposobu przeprowadzanego badania.

3. Informacja, o której mowa w ust. 1, nie jest wymagana, jeżeli podmiot zawiadomi pisemnie kontrolującego obecnego przy skażaniu o następnym terminie zamierzonego skażania i jego warunkach.

4. Jeżeli skażanie alkoholu etylowego odbywa się w określonych terminach i w niezmienionych warunkach, informacja, o której mowa w ust. 1, jest przesyłana jednorazowo przed pierwszym skażaniem.

2. Do informacji, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio § 18 ust. 3 i 4.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli zamknięcia urzędowe uniemożliwiają dostęp do alkoholu etylowego podczas jego wydania i zużycia.

2. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera następujące dane:

1) okres objęty informacją;

2) planowaną godzinę rozpoczęcia i zakończenia pracy gorzelni;

3) planowaną liczbę zacierów na dobę;

4) planowane rodzaje i ilości surowców używanych na każdy zacier;

5) planowaną godzinę rozpoczęcia i zakończenia destylacji;

6) planowaną godzinę przekazywania alkoholu etylowego z naczynia pośredniczącego do magazynu;

7) planowane terminy przerw w produkcji.

3. W przypadku zmiany w produkcji alkoholu etylowego, wynikającej ze zmiany ilości zacierów w czasie procesu fermentacji lub zmiany surowca, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

2. Zmiany w wykazie, o którym mowa w ust. 1, należy odnotować na kopii tego wykazu oraz niezwłocznie powiadomić o zmianach właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego.

2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) określenie rodzaju wyrobów, o których mowa w ust. 1, które będą produkowane;

2) datę i godzinę rozpoczęcia procesu wytwarzania oraz przekazania wyrobów, o których mowa w ust. 1, do magazynu;

3) ilość i rodzaj surowców użytych do produkcji wyrobów, o których mowa w ust. 1;

4) przewidywaną ilość wyrobów, o których mowa w ust. 1, oraz sposób ustalenia ich ilości.

3. Przepis § 21 ust. 2 stosuje się odpowiednio do zmian w wykazie, o którym mowa w ust. 1.

2. Wykazy, o których mowa w ust. 1, zawierają:

1) określenie wyrobów winiarskich, które będą produkowane;

2) datę i planowaną godzinę rozpoczęcia procesu produkcji, w tym nastawu, alkoholizowania oraz przekazania wyrobów winiarskich z magazynu do przerobu;

3) ilość i rodzaj surowców użytych do produkcji wyrobów winiarskich;

4) numery i pojemność naczyń, w których będzie przeprowadzona fermentacja;

5) datę i godzinę rozpoczęcia obciągu wyrobów winiarskich po ukończeniu fermentacji;

6) przewidywaną ilość wyrobów winiarskich.

3. Przepis § 21 ust. 2 stosuje się odpowiednio do zmian w wykazach, o których mowa w ust. 1.

2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) określenie rodzaju wyrobów tytoniowych, które będą produkowane;

2) datę i godzinę rozpoczęcia procesu wytwarzania oraz przekazania wyrobów tytoniowych do magazynu;

3) przewidywaną ilość wyrobów tytoniowych, które zostaną wyprodukowane.

3. Przepis § 21 ust. 2 stosuje się odpowiednio do zmian w wykazie, o którym mowa w ust. 1.

4. Informacja o terminach procesów produkcyjnych, o której mowa w ust. 1, zawiera również informację o rodzajach i przewidywanej ilości wyrobów tytoniowych, które zostaną wyprodukowane.

2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) określenie rodzaju wyrobów energetycznych, które będą produkowane;

2) datę i godzinę rozpoczęcia procesu produkcji oraz przekazania wyrobów energetycznych do magazynu;

3) rodzaj i ilość wyrobów akcyzowych użytych do produkcji wyrobów energetycznych;

4) przewidywaną ilość wyprodukowanych wyrobów energetycznych oraz sposób ustalenia ich ilości.

3. Przepis § 21 ust. 2 stosuje się odpowiednio do zmian w wykazie, o którym mowa w ust. 1.

4. Informacja o terminach procesów produkcyjnych, o której mowa w ust. 1, zawiera również informację o rodzaju i przewidywanej ilości wyrobów energetycznych, które zostaną wyprodukowane.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wyrobów akcyzowych:

1) od których został już uiszczony należny podatek akcyzowy, ponownie rozlanych lub rozważonych w inne opakowania jednostkowe w miejscu ich sprzedaży detalicznej;

2) importowanych lub nabywanych wewnątrzwspólnotowo, jeżeli oznaczanie ich znakami akcyzy następuje poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w wolnym obszarze celnym bądź w składzie celnym.

1) zdjęcia znaków akcyzy, w przypadkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 123 ust. 4 ustawy,

2) wprowadzenia obowiązku kasowania znaków akcyzy, na podstawie art. 124 ustawy,

3) niszczenia znaków akcyzy zdjętych z opakowań jednostkowych wyrobów akcyzowych oraz uszkodzonych albo zniszczonych przed ich naniesieniem na wyroby akcyzowe lub w procesie oznaczania wyrobów akcyzowych

– podmiot informuje właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego, co najmniej na 3 dni przed zamierzonym zdjęciem, zniszczeniem lub kasowaniem, o planowanym terminie przeprowadzenia tych czynności oraz o rodzaju i ilości zdejmowanych, niszczonych lub kasowanych znaków akcyzy.

1) suszu tytoniowego nieprzydatnego do dalszego przerobu informuje właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego o zamiarze jego niszczenia, podając datę i godzinę oraz masę suszu, który ma zostać zniszczony;

2) wyrobów akcyzowych, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a–d, nieprzydatnych do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia informuje właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego o zamiarze ich niszczenia, podając datę i godzinę, rodzaj i ilość niszczonych wyrobów.

2. Podmiot przyjmujący wyroby akcyzowe, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a–c, informuje właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego, a w przypadku wykonywania kontroli stałej – komórkę kontroli, co najmniej na dzień przed planowanym przyjęciem przesyłki, o planowanym przyjęciu, podając datę i godzinę planowanego przyjęcia przesyłki.

2. Niszczenie suszu tytoniowego nieprzydatnego do dalszego przerobu lub zużycia oraz wyrobów akcyzowych, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a tiret pierwsze i drugie oraz lit. d, nieprzydatnych do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia odbywa się bez obecności kontrolującego, jeżeli podmiot poinformował właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego o planowanym niszczeniu suszu tytoniowego oraz tych wyrobów akcyzowych, a kontrolujący nie przybył do podmiotu we wskazanym w informacji terminie.

3. W przypadku wyrobów akcyzowych innych niż nieprzydatny do dalszego przerobu lub zużycia susz tytoniowy i nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia wyroby akcyzowe określone w § 1 pkt 1, niszczenie tych wyrobów akcyzowych odbywa się bez obecności kontrolującego.

2. Naczelnik urzędu celno-skarbowego może odstąpić od wymogu obecności kontrolującego przy wysyłce, o której mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę ryzyko, z wyłączeniem wysyłki alkoholu etylowego i napojów spirytusowych.

3. W przypadku gdy wysyłka wyrobów akcyzowych, z wyjątkiem wyrobów energetycznych, odbywa się w obecności kontrolującego, na środki transportu, a w przypadku przesyłki wyrobu akcyzowego luzem – na naczynia służące do transportu nakłada się zamknięcia urzędowe.

4. W przypadku gdy podmiot poinformował właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego o planowanej wysyłce wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 1, innych niż alkohol etylowy i napoje spirytusowe, a kontrolujący nie przybył do podmiotu we wskazanym w powiadomieniu terminie, podmiot dokonuje wysyłki bez obecności kontrolującego.

5. Przepisów ust. 1, 2 i 4 oraz § 30 ust. 1 nie stosuje się w przypadku wysyłki wyrobów akcyzowych, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a i b:

1) przemieszczanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-AD albo dokumentu zastępującego e-AD, z wyłączeniem wysyłki alkoholu etylowego i napojów spirytusowych;

2) dokonywanej przez zarejestrowanego wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 14a ustawy.

2. W przypadku przeładunku wyrobów akcyzowych przemieszczanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy poza składem podatkowym stosuje się przepisy wydane na podstawie art. 55 ust. 3 ustawy.

2. Przepisów ust. 1 oraz § 30 ust. 2 nie stosuje się w przypadku przyjęcia przesyłki alkoholu etylowego przez podmioty, o których mowa w § 8 ust. 2 pkt 2 i 3.

3. Naczelnik urzędu celno-skarbowego może odstąpić od wymogu obecności kontrolującego podczas przyjęcia przesyłki wyrobów akcyzowych, o której mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę ryzyko.

4. W przypadku gdy podmiot poinformował właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego o planowanym przyjęciu przesyłki wyrobów akcyzowych, o której mowa w ust. 1, a kontrolujący nie przybył do podmiotu we wskazanym terminie planowanego przyjęcia, podmiot dokonuje przyjęcia przesyłki bez obecności kontrolującego.

5. Przepisów ust. 3 i 4 nie stosuje się w przypadku przyjęcia alkoholu etylowego lub napojów spirytusowych, z wyłączeniem alkoholu etylowego, który został skażony zgodnie z § 7.

6. Przepisów ust. 1 i 5 oraz § 30 ust. 2 nie stosuje się w przypadku przyjęcia przesyłki wyrobów akcyzowych, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a i b, przemieszczanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-AD albo dokumentu zastępującego e-AD.

2. Przy przemieszczaniu poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na podstawie dokumentu dostawy, wyrobów akcyzowych określonych w poz. 19–23 załącznika nr 2 do ustawy opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na przeznaczenie do podmiotu, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy, przepisy § 30 ust. 1 i § 33 stosuje się odpowiednio.

Minister Rozwoju i Finansów: wz. W. Janczyk

¹⁾ Minister Rozwoju i Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 września 2016 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju i Finansów (Dz. U. poz. 1595).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 2255 oraz z 2017 r. poz. 88, 244, 379, 708 i 768.

³⁾ Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. WE L 260 z 31.10.1995, str. 45 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 281, Dz. Urz. WE L 320 z 28.11.1998, str. 27 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 319, Dz. Urz. UE L 374 z 22.12.2004, str. 42, Dz. Urz. UE L 208 z 11.08.2005, str. 12, Dz. Urz. UE L 326 z 13.12.2005, str. 8, Dz. Urz. UE L 23 z 26.01.2008, str. 13, Dz. Urz. UE L 231 z 29.08.2008, str.11, Dz. Urz. UE L 200 z 03.08.2011, str. 14, Dz. Urz. UE L 49 z 22.02.2013, str. 55 oraz Dz. Urz. UE L 286 z 21.10.2016, str. 32.

⁴⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2015 r. w sprawie kontroli niektórych wyrobów akcyzowych (Dz. U. poz. 2293), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 256 pkt 3 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 379).